Ramen w domu

Zacznę od tego, że uwielbiam gotować i piec. Mogłabym cały dzień spędzić w kuchni, kombinując jak ulepszyć nowe potrawy lub je zmienić w zależności od moich preferencji. Często w książkach kucharskich dostajemy bardzo niezrozumiałe przepisy, które wymagają od nas wujka google, żeby chociaż zrozumieć co kucharz miał na myśli. "Ramen w domu" to przepisy dla wszystkich, którzy przygodę z kuchnią azjatycką dopiero zaczynają, jak ja.

Musze powiedzieć, że jestem pozytywnie zaskoczona. Każdy przepis w tej książce kucharskiej jest do zrobienia, bez wcześniejszej znajomości tych dań. Jest klarowny i przejrzysty, opisane zostało krok po kroku, co należy kupić, dodać, zmieszać żeby uzyskać pożądany efekt. Jestem pod wrażeniem, że zostały również wyjaśnione nazwy oraz dodane przepisy, które są podstawą każdego dobrego ramenu.

Jedyne o może trochę wadzić w zachwytach nad nią to brak zdjęć. Niestety nie są one dodane do każdego dania a szkoda, bo fajnie by było wiedzieć czy nasz ramen ma właśnie tak wyglądać. Choć oczywiście magia tego specyficznego dania polega na tym, że możemy sami je modyfikować do woli.

Dużym plusem jest spora ilość przepisów; w całej książce jest ich ponad sto. Warto dodać, że to nie tylko wywary ale również makarony. Poznajemy kilka ciekawostek o japońskiej kulturze i kuchni oraz sztuczki, które ułatwiają nam gotowanie. Japończycy to niezwykłe danie wynieśli do rangi sztuki a jednocześnie sprawili, że głębia smaku zostanie z nami na długo.

Sam autor mieszka w Japonii i co nikogo nie powinno dziwić na tym etapie, jest jego znawcą. ukończył nawet Szkołę Ramenu w Osace! Jego wariacje na temat tego dania możemy poznać właśnie z przepisów. Od tych najbardziej tradycyjnych i podstawowych po bardziej zwariowane.

Jeśli chodzi o samą książkę, jest ona niezwykle kolorowa i barwna, pomimo małej ilości zdjęć. Wygodny format, który można rozłożyć w kuchni podczas gotowania, przejrzyste przepisy, drobne podpowiedzi.

Polecam wszystkim, którzy chcieliby spróbować czegoś innego z drugiego końca świata a do tej pory nie mieli odwagi.

ZROBIĆ RAMEN W DOMU

Ramen to nie najlepsza zupa jaka istnieje, bo ramen to po prostu jedna z najlepszych rzeczy do jedzenia, jakie powstały. Ba, można by powiedzieć, że ramen to nawet nie jedzenie, a wręcz już sposób bycia. Kto jadł, zrozumie o czym mowie, kto nie jadł – nie ma wyjścia, musi spróbować. Ale nie taniej wersji instant, choć na upartego i z niej da się coś zrobić, bo to żart niestety. Od chwili, kiedy po raz pierwszy spróbowałem prawdziwego ramenu, nie mogę przestać raz na jakiś czas wracać do niego i czasem zdarza mi się nawet go ugotować. Obok kolejnej książki z przepisami nie mogłem więc przejść obojętnie i cieszę się, że jej nie ominąłem, bo „Ramen w domu” to świetna pozycja. I chociaż napisał ją Amerykanin, zrobił to z profesjonalizmem, rozeznaniem tematu i przede wszystkim bogactwem ciekawostek i inspiracji.

Ramen (nazwa oznacza rodzaj makaronu, choć spotkałem się też z przekładem „ciągnąć kluchę”) to, najprościej rzecz ujmując oczywiście, azjatycki odpowiednik swojskiego przecież dla nas rosołu. Rzecz dla miejsca, gdzie podstawą są owoce morza, nietypowa, a jednocześnie obok sushi to największy towar eksportowy Kraju Kwitnącej Wiśni – oczywiście jeśli chodzi o jedzenie – a także inspiracja dla każdemu dobrze znanych zupek instant.

Brian Macduckston, mieszkający w Japonii Amerykanin, zasmakował w ramenie dopiero po roku pobytu w tym kraju (wcześniej uważał go za tanie jedzenie dla studentów). Poznał też człowieka prowadzącego szkołę ramenu i tak narodziła się ta książka. Książka mająca dość prosty, ale warty docenienia cel: pozwolić czytelnikom domowymi metodami uzyskać jak najbardziej autentyczny smak i jakość.

I to mu się udało. Jego książka to ciekawy przewodnik po ramenie, w którym serwuje nam ponad sto przepisów zarówno klasycznych, jak i bardziej eksperymentalnych daniach. Dowiadujemy się z niej nie tylko, jak przyrządzić zupę, ale też i niektóre półprodukty. Krok po kroku dowiadujemy się co i jak mamy zrobić, a przede wszystkim jak przyspieszyć cały proces. Bo zrobienie wywaru wymaga długiego czasu i odpowiedniej wielkości garnka, a tymczasem istnieją metody, które pomogą Wam zminimalizować czas potrzebny na zrobienie ramenu. Dowiadujemy się też wiele o dodatkach, samym makaronie czy przystawkach. Poniekąd na deser mamy tu także informacje o sprzęcie, składnikach, układaniu, szykowaniu i nawet profesjonalnemu degustowaniu tej zupy.

A oczywiście należy też pamiętać, że dostajemy tu całe bogactwo ciekawostek historycznych, z których dowiadujemy się między innymi kiedy ramen trafił do Japonii, kiedy stał się sławny, co z używaniem do niego makaronu mają wspólnego z drugą wojną światową i USA czy nawet czemu Japończycy siorbią przy jedzeniu.

A wszystko to prosto, jasno i szczegółowo przedstawione. Jedyny minus to brak większej ilości zdjęć ilustrujących gotowe dania, ale na tle pozostałych plusów śmiało można przymknąć na to oko. Jeśli więc ramen czy ogólnie azjatycka kuchnia jest w sferze Waszych zainteresowań, powinniście sięgnąć po ten tytuł koniecznie.