Posłaniec burzy. Tom 1

Idealna nawet dla osób nie zainteresowanych mitologią majów!

Autor bardzo błyskotliwie i ciekawie opisuje wydarzenia, wszystko rozgrywa się na pełnym napięciu i zachęca do zasięgnięcia po inną twórczość tego pisarza. Bohaterowie cud miód! Są przyjaźni i wyraźnie widać jakie są po między nimi relacje.

Moja ocena: 5 gwiazdek, polecam.

Książka przyciągnęła mnie ze względu na swoją okładkę, jednak również opis oraz hasło "Rick Riordan przedstawia", na pewno skuszą młodszych czytelników.

Książka opowiada historię Zane, dla którego jedynymi przyjaciółmi są starsi sąsiedzi oraz pies. Rówieśnicy natomiast wyśmiewają go, bo jedną nogę ma krótszą od drugiej.

Koło jego domu znajduje się wulkan, koło którego chłopak bardzo lubi spacerować. Pewnego dnia dochodzi do katastrofy lotniczej na wulkanie. Problem polega na tym, że jedynie Zane był świadkiem tego zdarzenia. Na dodatek spostrzegł, że pilotem nie mógł być człowiek...

Od samego początku wkręciłam się w fabułę. Autorka miała ciekawy pomysł na historię i od pierwszych stron potrafiła wcielić go w życie. Przedstawienie głównego bohatera, jego życia oraz położenia, miało swój urok.

Pierwszy raz czytałam książkę, która opiera się na mitologii Majów. Zdecydowanie oryginalny pomysł i wplecenie go w historię przyniosło genialny efekt! Z zapartym tchem śledziłam poczytania głównego bohatera, który z czasem stawał się coraz odważniejszy i bardziej mężny.

Najbardziej w książce zaskoczyła mnie wartka akcja z ogromną ilością wydarzeń, a także plot twistów. Jestem pod wielkim wrażeniem, bo te rzeczy kompletnie nie przytłaczają czytelnika! Jeszcze bardziej jest ON wciągnięty w historię i nie może się od niej oderwać.

Książka zdecydowanie skierowana jest dla młodszej młodzieży, jednak jeśli ktoś jest fanem Ricka Riordana albo po prostu ma dość kwarantanny, to ta historia na pewno mu się spodoba!

Głównym bohaterem jest Zane Obisco nastolatek mieszkający w Nowym Meksyku. Wydaje się że to zwykły chłopak ,ale ma jedną krótszą nogę i jest synem majańskiego boga. Historia bardzo ciekawa, dobrze się czyta. Idealnie się nada dla młodzieży. A poza tym można się dowiedzieć różnych rzeczy np. istniała bogini czekolady. Ale nada się również dla dorosłych. Nie masz pomysłu co dać dziecku na prezent, daj mu tą książkę, a dziecko będzie szczęśliwe.

Zane Obispo mieszka z mamą i wujkiem, każdą wolną chwilę spędza w wulkanie za domem, a za najlepszą przyjaciółkę ma psa, Rosie. Największym marzeniem Zane'a jest bycie normalnym chłopakiem. Co niestety  bardzo utrudnia mu wada, przez którą kuleje i musi chodzić o lasce. Kiedy pewnego dnia w wulkanie rozbija się samolot z pilotem zombie, dziewczyna-jastrząb opowiada Zane'owi okropną przepowiednię, a chłopak dowiaduje się prawdy o swoim nieobecnym ojcu. Już wie, że może zapomnieć o normalności. Zapomniani bogowie, potwory z mitów i koniec świata to tylko nieliczne atrakcje, jakie czekają Zane'a...

-

Uwielbiam to, że Rick Riordan pomaga innym autorom przekazać ich historie, inspirowane rodzimymi mitologiami. Tym razem otrzymujemy opowieść pełną bogów Majów i mitycznych potworów, która niesamowicie wciąga! Coś świeżego i intrygującego, i o dziwo nawet motyw "wybrańca" (tak często powielany) w tym przypadku mi nie przeszkadzał. Polubiłam głównego bohatera i z ogromną przyjemnością śledziłam jego dalsze losy. Utwór napisany lekkim i przyjemnym językiem, dzięki czemu czyta się w mgnieniu oka. Humor, który nie drażnił, a nawet śmieszył także zasługuje na wspomnienie. Powieść skierowana do młodszych czytelników, ale myślę, że i starsi znajdą w niej coś interesującego. Kilkakrotnie zostałam ogromnie zaskoczona przez autorkę (zwłaszcza na końcu!) i jestem niezmiernie ciekawa, co nam dalej zaserwuje. Nic tylko czekać na kolejny tom i zachwycać się okładką "Posłańca [...]", którego oprawa i treść zdecydowanie zasługują na uwagę. Jedna z lepszych książek inspirowanych mitami!

Trzynastoletni Zane Obispo mieszka w stanie Nowy Meksyk, razem z mamą i wujkiem, za jedynych sąsiadów mając telefoniczną wróżkę i hodowcę ostrych papryk. Nie ma ojca ani przyjaciół wśród swoich rówieśników, a do tego kuleje, bo z niezrozumiałych powodów urodził się z jedną nogą krótszą niż drugą. Za to ma wiernego psa - trójnogą bokserkę o imieniu Rosie, i własny wulkan za domem. Kiedy do tego właśnie wulkanu wlatuje samolot z dziwnym stworem na pokładzie, a na progu Zane’a staje tajemnicza Brooks, chłopak dowiaduje się, że legendy Majów są czymś więcej niż makabrycznymi historyjkami, a ON sam ma do odegrania kluczową rolę w przebudzeniu pradawnego boga śmierci Ah-Pucha. Od tej pory życie Zane’a drastycznie się zmienia - chłopak wyrusza z Brooks, która sama nie jest do końca człowiekiem, na wyprawę, aby uratować świat, a przy okazji odkryć własną tożsamość.

"Posłaniec burzy" to kolejna książka z cyklu Rick Riordan Przedstawia, pozwalającego autorom z różnych, rzadziej przedstawianych w literaturze kultur, dzielić się z młodymi czytelnikami mitologią swoich przodków. W serii ukazały się już powieści przybliżające bogatą kulturę hinduską i koreańską, a tym razem mamy szansę dowiedzieć się co nieco o mitologii Majów. Przyznam szczerze, że nigdy jeszcze nie spotkałam się z nią w żadnej książce, więc z chęcią sięgnęłam po tę powieść, aby w trochę już schematycznej formie odnaleźć coś nowego i świeżego. Z pewnością się nie zawiodłam!

Jak już napisałam wyżej, schemat pozostaje podobny do poprzednich części serii: poznajemy nastolatka, który nagle dowiaduje się, że ponadnaturalny świat naprawdę istnieje, a do tego sam jest jego częścią, po czym wyrusza na niebezpieczną wyprawę, stawiając czoła różnym mitologicznym stworom i twarzą w twarz poznając bóstwa z danej kultury. J.C. Cervantes dodała jednak do swojej historii kilka elementów, które wyróżniają ją spośród reszty.

Po pierwsze: sama mitologia Majów jest rzadko spotykana, a bardzo interesująca. Pojawiają się oczywiście elementy uniwersalne, jak bogowie śmierci, wojny czy wody, ale nie każda kultura może się pochwalić swoją boginią czekolady, prawda? ;) W “Posłańcu burzy” znajdziemy też ciekawe historie o czterokrotnym stwarzaniu ludzi (z błota, drewna, słomy i kukurydzy) czy o bóstwie, które - mając postać samej głowy - spłodziło dwóch synów. Nie pytajcie, jak, bo nie mam pojęcia! W każdym razie bardzo mi się spodobało wplecenie majańskiej mitologii we współczesną rzeczywistość, dzięki czemu miałam możliwość wiele się nauczyć.

Po drugie: Cervantes jako jedyna nie zapomniała w swojej historii o zdrowym rozsądku. W pozostałych powieściach z tego nurtu wszyscy zdają się wychodzić z założenia, że śmiertelnie niebezpieczne misje to coś w sam raz dla bezbronnych nastolatków - po co wysyłać z nimi kogoś dorosłego, przecież jakoś sobie poradzą! Zane’owi i Brooks towarzyszy jednak rozmiłowany w sztuce zapaśniczej wujek Zane’a - Hondo, a na późniejszym etapie także potomek olbrzymów, którego pasją jest tworzenie nowych magicznych technologii. Nie wiem, czy właśnie coś takiego autorka miała na myśli, ale odbieram to jako przesłanie, że korzystanie z pomocy kogoś starszego, bardziej doświadczonego, nie jest oznaką słabości, ale mądrości.

Trzecia rzecz: chociaż w “Posłańcu burzy” nie brakuje humoru, jest to, jak do tej pory, najpoważniejsza książka z cyklu. Bohaterem jest niepełnosprawny chłopiec, który całe życie zmaga się z piętnem kaleki. Nie może biegać jak inne dzieciaki, do poruszania się potrzebna mu jest laska, co czyni z niego obiekt drwin i prześladowania ze strony rówieśników. W związku z tym poczucie własnej wartości jest u Zane’a bardzo niskie, a w jego sercu widać gorycz. Patrzy na samego siebie przez pryzmat jednej słabości, nie zawsze dostrzegając swoje mocne strony - a jest odważny, lojalny, sprytny i ma dobre serce. Z drugiej strony jest też uparty i musi wszystko robić po swojemu, nawet kiedy inni mu to odradzają, ale zazwyczaj ma dobre intencje i skoczyłby w ogień za tymi, na których mu zależy. Dopiero kiedy poznaje prawdę o swoim pochodzeniu, powoli nabiera większej pewności siebie i uczy się czerpać siłę ze swoich słabości, choć jest to długi i stopniowy proces. Pomijając wszystkie te magiczno-mitologiczne sprawy, Zane jest bardzo autentyczny jako postać i młodzi, także niepełnosprawni, czytelnicy na pewno będą mogli odnaleźć w nim cząstkę siebie, a może też nauczą się trochę inaczej postrzegać to, co dotąd uważali za swoje wady.

Powieść wciąga praktycznie od początku, a im bliżej do końca, tym trudniej odłożyć ją na bok, za sprawą wartkiej akcji, nietuzinkowych bohaterów, żywych dialogów i chwytającej za serce pierwszoosobowej narracji z perspektywy Zane’a. Jest to jedna z tych książek, przy których można się pośmiać, trochę wzruszyć, a przy okazji nauczyć się wielu ciekawych rzeczy, cały czas dobrze się bawiąc. “Posłaniec burzy” należy do kategorii middle grade, czyli skierowany jest do czytelników 10+, ale i dorośli, zainteresowani fantastyką i mitologiami z różnych zakątków świata, z przyjemnością mogą sięgnąć po tę książkę - polecam!