Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie

“Ale szczęśliwe zakończenia nie przychodzą tak łatwo Sprawiedliwość potrzebuje czasu”

Lubicie baśnie? Ja uwielbiam. Tym razem sięgnęłam po "Piękno i bestie czyli baśnie w nowej odsłonie od Domana Chainiani.

Autor przedstawił [Adres usunięty] “Kopciuszka”, “Piotrusia Pana”,”Roszpunkę”, “Czerwonego Kapturka” w zupełnie nowej odsłonie. Te baśnie są niebezpieczne, krwawej, brutalnej i chwilami bardzo realistycznej. Każda z nich jest pełna magii, tajemnic i zupełnie odmienionych bohaterów. Jak to zwykle z baśniami bywa te również niosą ze sobą przekaz, mówią o seksizmie, pięknie, wykluczeniu i rasizmie.

Znajdziemy tu [Adres usunięty] odnowionego Kopciuszka, Królewnę Śnieżkę, Jasia i Małgosię, Roszpunkę czy Piotrusia Pana. Czytając bawiłam się świetnie. Książka zawiera śliczne obrazki, dzięki którym “Piękno i bestie” wygląda jak baśnie, które czytalismy w dzieciństwie.

Tym razem autor bestsellerowej serii „Akademia dobra i zła” zabierze nas do baśniowych krain, ale nie takich które pamiętamy z dzieciństwa. Te baśnie są niebezpieczne, krwawe, kontrowersyjne o magii i tajemnicach, o bohaterach i wrogach. Zanurzcie się razem ze mną w ten niezwykły i zarazem przerażający świat dwunastu ballad z piekła rodem.

Myślisz, że znasz te piękne, pouczające historie? Soman Chainani pokaże ich drugie dno. Czasami w niebezpiecznych baśniach została zmieniona perspektywa, czasami fabuła została odwrócona do góry nogami, a czasami to zupełnie nowe opowieści, złudnie przypominające te oryginalne. Ale to nie tylko zmienione baśnie, to coś więcej. W każdej historii znajdziemy głębsze znaczenie, dlatego też autor nie oszczędzał sobie brutalności.

Rasizm, wykluczenie, lęki, strach, seksizm, słabość. Chyba nie o tym powinny być baśnie, nieprawdaż? A jednak! Autor dokonał czegoś niezwykłego. Połączył piękno z diabelskimi siłami, pokazał feminizm i siłę kobiet oraz odwagę i zdradziectwo.

Moją uwagę przykuło pokazanie mężczyzn, jako tych słabszych, bo przecież to właśnie zadaniem księcia jest uratowanie swojej niewiasty, a nie na odwrót… A zakończenia zawsze są szczęśliwe, a nie gorzkie i brutalne. Baśnie Soman’a Chainani’ego bardzo przypominają mi pierwotne wersje, jakże dzisiaj popularnych, baśni Charles’a Perrault.

Krwawe, nieprawdopodobne, niebezpieczne i współczesne. Soman Chainani opowiedział na nowo znane nam historie i zrobił to w spektakularnym stylu, ukazując mroczną stronę dzisiejszej rzeczywistości.

Czy odważysz się zmierzyć z bestiami, które czają się w tej książce? Czy zawalczysz tak jak Piękna i wykażesz się sprytem jak Jaś i Małgosia? Czy uda Ci się przetrwać tą podróż?

Czekałam na tą pozycję z ogromną ciekawością. I szczerze, nie spodziewałam się tego, co znalazłam na kartach książki...

Przedstawione baśnie są drastyczne i piękne. Przerażające i pouczające. Wywołują gęsia skórkę i drżenie serca. Strach i łzy. Walka i nadzieja.

To było tak dobre! Naprawdę takich bajek się nie spodziewałam. Moje ulubione to zdecydowanie Piotruś Pan - wylałam potok łez, serce nadal mnie boli, Sinobrody- nie znam "oryginału", ale przedstawiona historia mnie przeraziła ale i zachwyciła. Mimo brutalności skradły moje serce i czytałam je kilka razy.

Czegoś więcej zabrakło mi w Małej Syrence - sprawdzałam, czy mam wszystkie strony, oraz w Śpiącej Królewnie - nie rozumiem tej historii.

Zaskoczeniem była dla mnie ciemnoskóra Śnieżka czy właśnie w Śpiącej Królewnie śpiący królewicz.

Fajną bohaterką i mądrą była Roszpunka, która nie dała się nabrać na słodkie słówka i zamknięcie w kolejnej wieży.

Polecam każdemu takie świeże, chociaż momentami krwawe spojrzenie na bajki i ich przesłanie.

Wrócę do nich jeszcze nie raz.

Baśnie od zawsze miały dla mnie w sobie coś pociągającego. Uwielbiam zarówno oryginalne wersje, jak i adaptacje dla młodszych odbiorców, nie gardzę także pozycjami inspirującymi się baśniowych historiami czy popularnymi ostatnio retellingami. Nie będę więc ukrywać, że na nową książkę Chainaniego czekałam z niecierpliwością, tym bardziej iż jego ,,Akademię Dobra i Zła’’ wspominam naprawdę ciepło. ,,Piękno i bestie’’ zaskoczyły mnie jednak, bo choć spodziewałam się mroczniejszej wersji baśni, autor zaserwował czytelnikom coś o wiele więcej niż klasyczne historie opowiedziane w nowy sposób. Wśród wybranych przez autora baśni znalazły się kolejno:

– Czerwony Kapturek,

– Królewna Śnieżka,

– Śpiąca królewna,

– Roszpunka,

– Jaś i magiczna fasola,

– Jaś i Małgosia,

– Piękna i Bestia,

– Sinobrody,

– Kopciuszek,

– Mała syrenka,

– Titelitury,

– Piotruś Pan.

Te dwanaście historii potrafi zarówno poruszyć, jak i rozbawić, jedne zaskoczą nas mniej, inne bardziej, zaś tym co je łączy jest to, że wywołują one naprawdę silne emocje i nakłaniają do chwili refleksji, nie raz zmuszając do spojrzenia na dopiero co przeczytaną opowieść z zupełnie innej perspektywy. Stare spotyka się w nich z nowym – autor bowiem postawił na wiele problemów, które choć towarzyszą ludziom od lat, ostatnimi czasy zyskały nieco rozgłosu i stały się bardzo aktualne. W swoich baśniach Chainani skupia się właśnie na takich sprawach – pokazuje miłość, która nie zamyka się wyłącznie na uratowanych przez książąt księżniczkach, ba spotkamy tutaj bohaterki silne na tyle by żaden książę nie był im potrzebny. Nie wszystkie historie miłosne kończą się tutaj szczęśliwie, czasami uczucie staje się więzieniem, w którym człowiek ulega przeobrażeniu w potwora. Doświadczymy tu dyskryminacji, niezrozumienia, zagubimy się w emocjach zarówno własnych, jak i tych targającymi bohaterami historii. Nie raz też poczujemy, że ich problemy są tak bardzo podobne do tego z czym sami mierzymy się na co dzień, a przecież nasze życie to nie baśń. Choć autor pokazuje, że być może granica między baśniowym światem, a tym realnym, nie jest znowu aż tak trudna do pokonania.

Warto także dodać, że także samo wydanie książki sprawia masę radości – poza niezwykle klimatyczną okładką wewnątrz na czytelników czeka wiele ilustracji utrzymanych w tej samej stylistyce – zarówno czarno-białych, jak i kolorowych, które dodatkowo dodają lekturze uroku.

Soman Chainani na nowo opowiedział znane wszystkim baśnie, tworząc zbiór w którym znane nam z dzieciństwa historie przybierają zupełnie nową formę. Czasami bardziej, czasami mniej podobne do oryginału, wszystkie jednak w równej mierze skażone problemami współczesnego świata – rasizmem, szkodliwymi stereotypami, zamknięciu w narzuconej z góry roli, nietolerancji. Te słodko-gorzkie historie pokazują, że na końcu nie zawsze znajdziemy szczęśliwe zakończenie, że piękno bywa zgubne i fałszywe i że nie raz czeka nas trudna walka – nawet nie o ukochaną osobę, ale o samych siebie. Baśniowy świat Somana Chainaniego bywa straszny i okrutny, ale trudno odmówić mu swoistego uroku i zaprzeczyć iż mroczna wersja wizja baśni potrafi oczarować i wciągnąć czytelnika do tego stopnia, że trudno się od niej oderwać.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Przyznaję, że nie wszystkie historie zawarte w "Pięknie i bestiach" Chainaniego spodobały mi się równie mocno. Bardzo przypadły mi do gustu opowieści o Kopciuszku oraz Małej Syrence, ponieważ stanowiły ciekawy dialog z oryginałami. Niezwykle urzekła mnie opowieść Jasia i Małgosi osadzona w indyjskiej kulturze (ta historia zapadnie mi w pamięć na lata). Z kolei wariacja o Pięknej i Bestii byłaby cudowna i w dłuższej formie – wyszedłby z tego intrygujący romans.

Oczywiście były również historie, które w żaden sposób mnie nie ruszyły. „Jaś i magiczna fasola” był zbyt bliski oryginałowi jak na retelling. To samo uczucie towarzyszyło mi w trakcie lektury Titelitury'ego.

Spodobał mi się jednak wylewające się z każdej strony opowiadań mrok, krwawe rozwiązania oraz nieprzewidywalna, groźna magia. To historie dalekie od ekranizacji Disneya. Polecam zatem zapoznanie się z interpretacją Chainaniego.

Opowieści, które potępiają rasizm, nie przejmują się heteronormatywnością i ukazują piękno jako przekleństwo. Które przepełnione są pragnieniem wolności, nie miłość lub miłość, nie bogactwa. Bohaterki potrafią uratować się same i nie czekają na wybawiciela, a złe postępowanie czeka kara okrutna i może nawet krwawa. Dorośli dopuszczają się względem dzieci przemocy psychicznej oraz fizycznej, a piękny chłopiec nigdzie nie może się czuć bezpieczny, szczególnie tam, gdzie czekają na niego starsi mężczyźni. Opowieści te bazują na tym, co dobrze nam znane, ale wywracają oryginalne Baśnie do góry nogami.

Soman Chainani już kilka lat temu znalazł moje uznanie dzięki swoim niestandardowym pomysłom (za zasługą serii „Akademia Dobra i Zła"), więc wiedziałam, że mnie pod tym względem nie zawiedzie. Podoba mi się siła jego bohaterów, niestandardowe ujęcie znanych nam problemów i mrok, który oblepia całość. Jego pióro jest lekkie, a w stworzonych przez niego tekstach są jakieś drobne współczesne naleciałości, które są niczym niedopracowania, choć nie potknięcia. Sprawiają wrażenie celowych, ale niepotrzebnych i wręcz przeze mnie niechcianych, ale to tak właściwie jedyne, co tekstom tym mogę zarzucić. Czyta się je przyjemnie i nie mogę pozbyć się myśli odnośnie tego, kim moglibyśmy być, gdybyśmy dorastali wśród takich wersji baśni. Gdybyśmy od małego nie mieli wpajane, że księżniczka ma zostać uratowana przez księcia, a piękno oznacza szczęśliwe zakończenie. Teksty Chainani technicznie prezentują się przeciętnie, ale mają w sobie moc, która mi się podoba. Nie zachwycają, a jednak zapadają w pamięć i dają do myślenia.

przekł. Magdalena Kaczarowska

Nie za bardzo lubię formę opowiadań. Ledwie coś się zacznie już się kończy. Jednak książce "Piękno i bestie" Somana Chainani nie mogłam się oprzeć. Jest to zbiór dwunastu baśni opowiedzianych w zupełnie inny, nowy sposób. Znajdziemy w nich magię, tajemnicę oraz miłość, ale również tematykę związaną z rasizmem, seksizmem czy dyskryminacją. Mnie poruszyły szczególnie trzy baśnie.

Śpiąca królewna, która została przez autora mocno zmodyfikowana co o dziwo mi się podobało. Tutaj autor zostawił nam duże pole do wyobraźni.

Roszpunka, która miałam wrażenie chciała nam swoją historią przekazać, że my kobiety wcale nie potrzebujemy facetów. Bardzo dobrze sobie radzimy same. Nie ma jak to być panią swojego losu i zdecydować samej o sobie. Ta baśń spodobała mi się najbardziej.

Jest jeszcze Kopciuszek, który utwierdził mnie, że przyjaźń przetrwa wszystko! I knowania nieprzychylnych nam osób, przystojnego księcia na koniu oraz inne przeciwności losu. Tylko trzeba o nią dbać i być szczerym.

Miło przy tej książce spędziłam czas. Cieszę się, że rozłożyłam ją w czasie. Po każdej baśni mogłam zatrzymać się na chwilkę i odnieść ją do mojego życia. Od czasu do czasu dobrze jest przeczytać coś innego. Oczywiście na uznanie zasługuje tutaj wydanie książki. Wydawnictwo Jaguar zna się na swojej robocie.

Książka zawiera dwanaście retellingów znanych baśni takich jak na przykład opowieść o Kopciuszku, Śpiącej Królewnie, Jasiu i Małgosi, czy Roszpunce. Każda z nich jest nie tylko rewelacyjnie przedstawiona, ale też ukazuje ukrytą (i niezbyt przyjemną) prawdę o społeczeństwie.

Bardzo spodobał mi się mroczny i tajemniczy klimat panujący w historiach. Dawno nie spotkałam się ze zbiorem w którym poziom opowiadań byłby tak równy. Jasne, niektóre bardziej mi się podobały, inne troszeczkę mniej, ale każdym byłam zafascynowana.

Myślę, że każdy znajdzie w tym zbiorze coś dla siebie. Autor porusza w nim ważne problemy współczesnego świata jakie jak homofobia, rasizm czy kult piękna, jednak nie prawi morałów.

To do czytelnika należy ostateczna refleksja i decyzja, co wyśnienie z opowiedzianych historii.

Niektóre baśnie powodowały u mnie uśmiech, nad innymi rozmyślałam, a na końcówce jednej z nich nawet płakałam.

Po skończeniu książki poczułam niedosyt. Chętnie przeczytałbym więcej „Niebezpiecznych baśni”.

W książce znajdziemy klimatyczne ilustracje, które dodatkowo uprzyjemniają lekturę.

Szczęśliwe te dzieci, które wychowały się na bajkach i baśniach, które chłonęły alternatywną rzeczywistość, pobudzały wyobraźnię, a przy tym czerpały z mądrości tych historii, w których rozróżnienie pomiędzy dobrem a złem, jest niezwykle widoczne. I choć w życiu żadne wybory ani uczynki nie są czarno-białe, to kręgosłup moralny, zbudowany w oparciu o baśnie jest twardy i nie ugina się pod najmniejszymi pokusami. A choć wiele osób chce podważyć zasadność bajek i baśni, zarzucając im chociażby patriarchat czy przejaskrawienie świata, to tak naprawdę nie wszystkie bajki są cukierkowe. Wystarczy przypomnieć sobie kilka baśni Hansa Christiana Andersena by wiedzieć, że niekiedy w bajkach – tak jak w życiu – jest dużo zła i że nie zawsze kończą się one dobrze.

Bo tak naprawdę bajki i baśnie mogą być również straszne, mogą obnażać ludzkie wady i słabości, piętnować patologię i pokazywać, że niekiedy, przynajmniej na tym świecie, dobro jest w stanie wygrać ze złem. Dla tych, którzy lubią odrobinę strachu, których nie odstraszą groźne potwory, ale również ludzka głupota, nienawiść, ignorancja i ksenofobia, adresowany jest niezwykły zbiór nieco przerażających baśni, autorstwa Somana Chainaniego. Książka „Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Jaguar, to niecodzienne, a przy tym nieco urealnione i uwspółcześnione spojrzenie na stare, dobrze znane opowieści.

Znajdziemy tu zatem zarówno „Czerwonego Kapturka”, „Królewnę Śnieżkę”, „Śpiącą królewnę”, „Roszpunkę”, jak i „Kopciuszka” czy „Piotrusia Pana”. W sumie mamy dwanaście bajek znanych, a jednocześnie nieznanych. Te z czasów naszego dzieciństwa odciskają na tych współczesnych swoje piętno, a może raczej stanowią inspirację, ale tak naprawdę z tymi Chainaniego nie mają nic wspólnego. Dlatego Czerwony Kapturek po rozprawieniu się z pomocą babci z gromadą złych wilków, siejących postrach wśród mieszkańców pobliskiej wioski (a szczególnie wśród pięknych dziewcząt, które są składane w corocznej ofierze) zakłada schronisko dla tych kobiet, które nie godzą się, by uroda była ich przekleństwem, zaś czarnoskóra Śnieżka pokonuje Złą Królową jej własną bronią.

Z kolei w „Roszpunce” przekonamy się, że najgorsze, co może się zdarzyć, to pragnienie posiadania dziecka jako remedium na złamane serce. A także uszczęśliwianie kogoś na siłę i przekonanie, że ten, kto ma wszystko, pragnie kontynuacji takiego życia. Z kolei Kopciuszek, czyli jedyna dziewczyna w Hiszpanii lubiąca gryzonie, wciąż co prawda pozostała naiwnym dziewczęciem dającym się wyprowadzić macosze i jej córkom w pole, ale za to mającym za nic konwenanse. Dlatego właśnie resztę życia zamiast z księciem spędziła … z Magdaleną.

Baśnie zawarte w zbiorze przełamują stereotypy, pokazują, że można patrzeć inaczej, że jesteśmy sobie równi i tak naprawdę nikt z nas nie ma mocy dokonywania oceny innych. Lektura tych opowieści pozwala nam inaczej patrzyć na świat, ale również pokazywać dzieciom, że istnieją różne rozwiązania. Zatem, jeśli tylko znajdziemy w swoim sercu odwagę, możemy przekraczać granicę, rozbijać szklane sufity i walczyć o własne szczęście. Gdziekolwiek by się ono nie znajdowało …

Jako fanka wszelkich baśni i retellingów nie mogłam przejść obojętnie koło tej książki.

Zacznę od tego co najbardziej mnie zachwyciło, a mianowicie oprawa graficzna. Okładka jest fenomenalna, tak samo jak ilustracje wewnątrz książki. Kocham takie wydania, a w przypadku tej książki nie wyobrażam sobie jej bez rysunków pasujących do historii w niej zawartych.

Drugą sprawą jest to, że te wersje baśni bardzo mnie zaskoczyły. Wiecie znam powszechnie znane wersje, ale też te tzw. dla dorosłych. A to było... Coś zupełnie innego. I bardzo nowoczesnego. Autor postawił na zupełnie nieszablonowe przedstawienie nie tylko historii, miejsca akcji ale też bohaterów.

Ten zbiór opowiadań wydaje mi się być dopasowany do obecnej rzeczywistości. Ale tak jak i standardowe baśnie niosą ze sobą przesłanie. Tyle, że w tym wypadku są one bardziej "na czasie" bo odnoszą się do obecnych problemów społecznych.

Nie będę opowiadać o każdym opowiadaniu, ponieważ uważam, że zwyczajnie trzeba przeczytać je samemu, by docenić ich magię. Ale mogę Wam zdradzić, że podał mi się Czerwony Kapturek, który trochę przypominał mi film Dziewczyna w czerwonej pelerynie. Kocham to, że Śnieżka była czarnoskóra. Moje serce skradła nowa wersja Jasia i Małgosi, a także mądrość płynąca z Małej syrenki i niespodziewany obrót historii Pięknej i Bestii.

Myślę, że jest to ciekawa pozycja książkowa dla wszystkich fanów baśni. Tutaj można zobaczyć ich zupełnie inną i niespodziewaną wersje. Ale też dla srok okładkowych i każdej osoby kochającej pięknie wydane książki.

Znacie historię Czerwonego Kapturka? Wiecie, do czyjej chatki trafili Jaś i Małgosia? A czy pamiętacie, jak skończyła Roszpunka? Czy jesteście pewni? Zajrzyjmy do świata baśni i postaci, które znamy, ale w nowej odsłonie stworzonej przez Somana Chainani.

Autor Piękna i bestii ma na koncie cykl Akademia Dobra i Zła. Tym razem postanowił opowiedzieć na nowo dwanaście znanych baśni. Są wśród nich [Adres usunięty]. Czerwony Kapturek, Kopciuszek, Mała syrenka, Piotruś Pan czy Jaś i Małgosia. Opowieści często znacząco różnią się od oryginałów, jednak pewne elementy są spójne.

W baśniach przedstawionych przez autora otrzymujemy ciekawych bohaterów – nieszablonowych, obdarzonych innymi cechami niż ich pierwowzory. Na przykład Czerwony Kapturek nie jest bierną obserwatorką wydarzeń, lecz przebiegłą i sprytną, odważną młodą dziewczyną, która chce przeciwstawić się zwyczajowi z wioski. Do głosu dochodzą też postacie wcześniej drugoplanowe i one grają pierwsze skrzypce – w Małej syrence to morska wiedźma jest główną bohaterką, a w Piotrusiu Panie – Wendy.

Duży nacisk położono na postacie kobiece, jednak nie tylko one są zaprezentowane w zbiorze. Podoba mi się jednak, że autor podchodzi nieszablonowo do baśniowych kobiet. Po pierwsze pokazuje, że ich uroda często jest przekleństwem, to przez jej pryzmat są oceniane, co może sprowadzić na nie kłopoty. Po drugie te, które jawiły się jako oddane, lojalne i posłuszne rodzinie, mają swoje ukryte plany i motywacje, co zaskakuje, ale pokazuje też w pewien sposób ich niezależność i plan na życie. Kolejną sprawą jest fakt, że zaprezentowane znane bohaterki nie są już księżniczkami biernie czekającymi na księcia i ratunek – mają swoje zdanie, marzenia, plany, są odważne, potrafią walczyć o swoje, a miłość i związek nie są dla nich priorytetem.

Baśnie są bardzo klimatyczne, a ich nowa odsłona odświeżająca i zachwycająca. Opowiedziane na nowo, dostosowane bardziej do współczesnych czytelników, a jednocześnie nie brakuje im nutki buntowniczości, drapieżności i łamania stereotypów. Zróżnicowane opowieści, które najlepiej sobie dawkować, bo każda jest wyjątkowa i ciekawa.

Na uwagę zasługuje też oprawa graficzna pozycji. Kolejne historie rozpoczyna ozdobna karta z tytułem i ilustracją, a potem w treści także znajdziemy rysunki. Są kolorowe i piękne, bogate w szczegóły i pasujące do opowieści. Dzięki nim pozycja nabiera charakteru księgi z baśniami, jednak nie są to opowieści dla małych dzieci – raczej ciekawostka dla nieco starszych czytelników, młodzieży, która szuka historii niebanalnych.

Piękno i baśnie zachwyciły mnie tekstem i wydaniem. Każda historia miała swój urok i skłaniała do przemyśleń. Najbardziej podobały mi się Roszpunka, Piękna i bestia oraz Piotruś Pan. Polecam, jeśli jesteście fanami retellingów i szukacie zbioru z kilkoma utworami.

⭐RECENZJA⭐

"Piękno i bestie" to zbiór krótkich baśni, które zapewne pamiętacie z dzieciństwa. Mamy tutaj:

❤️ Czerwony kapturek,

🤍 Królewna Śnieżka,

💗 Śpiąca królewna,

💛 Roszpunka,

💚 Jaś i magiczna fasola,

💙 Jaś i Małgosia,

💜 Piękna i Bestia,

🖤 Sinobrody,

💗 Kopciuszek,

❤️ Mała syrenka,

🤎 Titelitury,

💚 Piotruś Pan.

Jednak te nie są takie, jak tamte. Te mają głębie, mroczność i drugie dno. Pisarz @somanc w świetny sposób wplótł wiele przesłań dla nas na ten ciężki czas, po prostu na teraz. Dla mnie one były czymś więcej, niż tylko zwykłymi, przerobionymi baśniami - miały głębie, ale taką dobitną głębie. Bohaterowie nie mają takich charakterów, jak w tych cukierkowych baśniach dla dzieci, mają swoją mroczność, swoją niezależność, no są po prostu inne. Podobają mi się w takiej odsłonie i powiem Wam, że polubiłam każdą postać! Każdy bohater jest wyraźnie wykreowany, charakterny i taki oryginalny. Emocji w tej lekturze jest pełno! Każda baśń wlewa w nasze serce coś innego, coś nietuzinkowego, coś mrocznego 😈 Autor ma ciekawe pióro i styl oraz język, który jest lekki. To było moje pierwsze spotkanie z pisarzem, jednak myślę, że nie ostatnie 😉Czy polecam ów książkę? Jak najbardziej! Było to coś innego - coś, co może się Wam spodobać!

🖤

Współpraca z @wydawnictwojaguar 💚

🖤

Soman Chainani podbił świat wyjątkową i bardzo oryginalną serią Akademia Dobra i Zła. Nikt się wówczas nie spodziewał, że historia dedykowana młodzieży okaże się książką dla każdego bez względu na wiek czy literackie upodobania, ponieważ będzie nie tylko piękna i ponadczasowa, ale i łącząca pokolenia. Z niecierpliwością czekałam na kolejną powieść spod pióra autora, ale prawdę mówiąc wykonanie "Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie" przeszło moje najśmielsze oczekiwania.

Uwielbiam opowiadania, przepadam za baśniami i lubię, gdy autorzy sięgają po coś więcej niż utarte schematy. Soman Chainani wyszedł więc przed szereg serwując nam zbiór dwunastu historii, które łamią schematy, porzucają uprzedzenia i w błyskotliwym tonie od nowa opowiadają znane nam baśnie.

Piękna forma łączy się z cudownym wykonaniem. Wielką przyjemnością jest mieć na półce tak pięknie wydaną książkę w środku której znajdują się bajeczne ilustracje odwołujące się do świadomej treści. Autor włożył ogrom pracy w swoją książkę, ale to przełożyło się na odbiór przez czytelnika, który może kierować wobec niej tylko słowa uznania oraz zachwytu.

Autor zaskoczył mnie pomysłowością oraz wyobraźnią. Przeinterpretował znane baśnie, nadał nowego wydźwięku Kopciuszkowi czy Królewnie Śnieżce i jednocześnie udowodnił mi, że czasami warto skierować wzrok dalej, bo możemy przeoczyć to co skrywa się na drugim planie. Chainani w bardzo odkrywczy sposób sięga po tematy tabu, mówi o seksizmie, rasizmie i wykluczeniu a także o tym, że bycie pięknym wcale nie oznacza łatwego życia. Pokazuje, że klasyka znana do tej pory w rzeczywistym świecie wygląda zgoła inaczej a czytelnik jest zachwycony, ponieważ w końcu może poczuć więź z bohaterami i utożsamić się z ich losem.

Magia, tajemnice oraz mnóstwo niebezpieczeństwa. "Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie" to książka o której mogłabym pisać wyłącznie w samych superlatywach. Jestem zachwycona wykonaniem oraz wspaniałym klimatem, który autor wypracował do perfekcji. Każde z dwunastu opowiadań było oryginalne oraz piekielnie charyzmatyczne a także stworzone w stylu typowym dla wprawionego gawędziarza - trudno oderwać się od lektury, trudno o niej nie rozmyślać nawet po zamknięciu ostatniej strony. To zdecydowanie jedna z najlepszych książek tego roku!

"Piękno i bestie" autorstwa Somana Chainani, to baśnie opowiedziane na nowo. Muszę się przyznać, że to wydanie jest piękne. Rysunki nadają klimat, są bardziej mroczne, niż radosne. Po prostu pięknie wydana książka.

Mamy tutaj zbiór 12 opowiadań. Z oryginałami nie mają za wiele wspólnego, to zupełnie inne spojrzenie na klasyczne baśni. Znajdziemy tutaj:

•"Czerwonego kapturka"

•"Królewnę Śnieżkę"

•"Śpiącą królewnę"

•"Roszpunkę"

•"Jasia i magiczną fasolę"

•"Jasia i Małgosię"

•"Piękną i bestię"

•"Sinobrodego"

•"Kopciuszka"

•"Małą syrenkę"

•"Titelitury"

•"Piotrusia Pana"

Muszę się przyznać, że nie wszystkie trafiły w mój gust. Najbardziej podobały mi się "Jaś i Małgosia", "Piękna i bestia", "Titelitury" oraz "Piotruś Pan". Aż sama się zdziwiłam. Reszta jakoś nie za bardzo mi przypasowała. Bardziej to były dla mnie opowiadania niż baśnie. A ja za bardzo jednak nie przepadam za taką formą.

Trzeba przyznać, że autor podszedł do nich z otwartą głową i stworzył zupełnie inne historię, pełne magii, ale też niebezpieczeństw. Zdecydowanie nie są to bajeczki dla dzieci. Ale każda niesie jakiś ważny przekaz. Uważam, że mimo wszystko warto je poznać, może trafią bardziej w Wasz gust.

Sięgając po retellingi znanych baśni zawsze towarzyszą mi obawy, czy to będzie dobre i czy mi się spodoba. W przypadku tej książki niemal od początku czułam, że to jest dobre.

Dwanaście klasycznych baśni opowiedzianych na nowo. Dwanaście odświeżających opowieści na podstawie znanych historii. Dwanaście porywających i poruszających opowiastek, które zdecydowanie nie są przeznaczone dla dzieci.

Podobała mi się ta podróż do znanych postaci, ale przedstawionych z nowej perspektywy. Autor wymyślił ciekawe i wciągające historie. Z każdym nowym rozdziałem byłam zaskakiwana czymś niebanalnym, świeżym i intrygującym. A do tego w książce pojawia się sporo ciekawych ilustracji, które jeszcze bardziej uatrakcyjniają czytanie.

Każdy z nas zna baśń o Kopciuszku, Czerwonym Kapturku czy Małej Syrence. Jeśli chcecie poczuć coś nowego i poznać te postacie na nowo, to zachęcam Was do lektury książki „Piękno i Bestie”.

Soman Chainani w książce "Piękno i bestie. Niebezpiecznych baśnie" przedstawił swoje wersje dwunastu historii, które znamy z dzieciństwa. Niektóre z nich podobały mi się bardziej, inne mniej, ale każda z tych historii miała swój urok, przepiękne ilustracje, nierzadko na całą stronę. Czy były one takie niebezpieczne? Niby tak, ale większość oryginalnych wersji wydaje mi się straszniejsza, za to przesłania były bardziej współczesne. Pojawiają się wątki tolerancji, dyskryminacji na tle rasowym, girl power, rywalizacji, zawiści, kłamstwa... Długo by wymieniać. Przede wszystkim autor nie mówi niczego wprost, zostawia czytelnika z jego własną refleksją, aby wraz z upływającym czasem odkrywał w opowiedzianych historiach coraz więcej znaczeń, które po przeniesieniu na nasze współczesne realia mogą dać ciekawe wnioski.

Moj ulubiony rozdział to "Piękna i bestia", zawsze lubiłam tę bajkę, ale zakończenie tej wersji bardzo mnie zaskoczyło, nadal pobrzmiewa mi w głowie i uważam, że było bardzo, bardzo dobre.

Ciekawa jestem czy powstanie kolejna część z innymi baśniami opowiedzianymi na nowo, bo przecież jest z czego wybierać. Cudowne było też to, że autor przeniósł część opowiadań do innych regionów świata, czerpiąc nieco z ich kultury. Szczególnie widoczne było to w "Jasiu i Małgosi". Mogliśmy odkryć nowe smaki, doświadczyć więcej kolorów i egzotyki.

Uwielbiam wszystkie modyfikacje znanych baśni, te też są znakomite i potrafią zaskoczyć.

Autora znam z cudownej serii „Akademia dobra i zła” która według mnie jest ponad czasowa, ale o niej to przy innej okazji. Autor tym raz napisał książkę dla młodszych, ale i dla starszych osób, które przeżyją szok (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) Na początku przeczytałam sama, bo nie wiedziałam, czy mogę przedstawić swojej córce, ale spokojnie i bez obaw mogę polecić, lecz zdaje sobie sprawę, że różni są rodzice i różne mają poglądy więc niech sami zdecydują.

W tej pozycji spotkasz takie baki jak:

Mała syrena

Titelitury

Piotruś Pan

Śpiąca królewna

Roszpunka

Jaś i magiczna fasola

Jaś i Małgosia

Czerwony Kapturek

Królewna Śnieżka

Piękna i Bestia

Sinobrody

Kopciuszek

Myślisz, że już przeczytałeś wszystkie wersje tych bajek? Myślisz, że już nic nie da się wymyślić? Otóż pozwól, że zaproszę ciebie do świata, w którym jest dyskryminacja, zło, walka, niezrozumienie itd. Bajki, które w końcu nie zawsze muszą kończyć się happy endem, ponieważ tak jak w życiu nie zawsze jest różowo i to jest naprawdę mega plusem dla tych bajek. Opowiedziane totalnie na nowo i nie zawsze zgodnie z przyjętym harmonogramem, przypuszczeniem, za co każdy z was na pewno to doceni.

Moja córka, która ma 9 lat sama powiedziała, że takie bajki można czytać całe życie, bo są nie tylko dla małych dzieci, ale i dla dorosłych i tu ma racje, ale od siebie dodam też, że bez względu na to w jakim momencie w życiu jesteś na pewno znajdziesz coś dla siebie. Opisu książki jest pełno więc gorąco polecam zapoznać się z nim. Jest to jedna z tych przemyślanych książek, które warto postawić na półce z innymi książkami jakie posiada wasze szkraby. Będzie też idealnym prezentem dla młodych gniewnych nastolatków które mają w swoim życiu etap buntu bądź dnia na NIE.

Jestem ogromnie wdzięczna Wydawnictwu Jaguar za możliwość zrecenzowania tej pozycji i nawet teraz pisząc recenzję mam ją przy sobie . Nie dość, że cudownie pachnie farbą drukarska to jeszcze ta treść i morał jest cudowny. Polecam i na pewno będę starała się przechować ten egzemplarz dla własnych wnuków. Mam nadzieję, że autor jeszcze czymś nas zaskoczy.

Każdy wychował się na bajkach: czy to była Mała Syrenka, Kopciuszek albo Smerfy, Psi Patrol czy Miś Coralgol, nie ma większego znaczenia. Najważniejsze, że przez kilka najmłodszych lat brało się przykład z ukochanych bohaterów, próbując ich naśladować w działaniach. Osobiście jestem fanką baśni i mimo że na karku mam już 27 lat, niezmiennie oglądam animacje lub czytam bajki skierowane stricte dla dzieci.

Tak oto trafiłam na książkę Somana Chainani'ego pt. "Piękno i Bestie". I się zakochałam w tych do bólu dotkliwych, niemal realistycznych i zdecydowanie dających do myślenia opowieściach niosących przesłanie prawie w każdym zdaniu.

"Piękno i Bestie" zawierają aż dwanaście bajek znanych z dzieciństwa, które zostały pokazane z zupełnie innej strony. Przeinaczono je, przekształcono, pozmieniano albo wyciągnięto od razu najważniejsze wnioski, zaznaczając przestrogi albo uwagi. Książka rozpoczyna się od Czerwonego Kapturka - historii niebezpiecznej, wręcz tragicznej, pełnej strachu, ale też i odwagi. Otóż co roku na początku wiosny wataha wilków z pobliskiego lasu naznacza drzwi domu najpiękniejszej dziewczyny z wioski, którą mieszkańcy mają złożyć im w ofierze. Sęk w tym, że tegoroczna ślicznotka nie zamierza się poddać. Przyodziewa czerwony płaszcz, stając twarzą w twarz z wilkami. I zrobi wszystko, by przeżyć...

W "Pięknie i Bestiach" czytelnicy mają do czynienia również z samolubnym Piotrusiem Panem, Sinobrodym za bardzo lubiącym małych chłopców, Roszpunką czekającą na miłość, Arielką, która dla młodzieńczej miłości zapragnie oddać nieśmiertelność albo z Jasiem marzącym o miłości i rodzinie. To zaledwie kilka przykładów, bowiem książka bogata jest w o wiele więcej nietuzinkowych spojrzeń na te znane historie.

Soman Chainani stworzył kapitalnie oryginalną książkę, niemal zachwycającą, pokazującą wartości zamieniające się w przywary (lub odwrotnie). W niezwykle twórczy sposób pokazał prawdę o niektórych sytuacjach, wplatając magię i wyjątkowo obrazowe fragmenty. Najcudowniejsze jest, że w. "Pięknie i Bestiach" nie ma tabu. To pojęcie zupełnie nie istnieje, a autor porusza nawet najdrażliwsze, najbardziej kontrowersyjne tematy.

Nie twierdzę, że wszystkie bajki podobały mi się w równym stopniu. Na największą uwagę według mnie zdecydowanie zasługuje wspomniany wcześniej Czerwony Kapturek, ale również Piękna i Bestia, Piotruś Pan oraz Jaś i Małgosia.

W książce czytelnicy znajdą tonę najróżniejszych emocji: zaczynając od radości, dumy czy odwagi, poprzez neutralność, kończąc na strachu, smutku i żalu. "Piękno i Bestie" to nie jest opowieść, którą czyta się na raz - ją się dawkuje. Historie trafiają prosto w serce, a po przeczytaniu każdej zdecydowanie trzeba zebrać myśli.

Na koniec, oczywiście, polecę lekturę "Piękna i Bestii", bowiem książka zawiera wiele sekretów, których odkrycie przyniesie wiele emocji. Nie jestem do końca przekonana, czy będzie odpowiednia dla dzieci (w tej kwestii decyzję powinni podjąć rodzice, ale po przeczytaniu, na pewno nie przed!), ale dorosłym czy starszej młodzieży skutecznie otworzy oczy na wiele problemów, z którymi aktualnie zmagają się ludzie na świecie. To przepiękne, do bólu prawdziwe baśnie, jakie naprawdę warto poznać.

"Piękno i bestie" to zbiór baśni napisanych na nowo. Dwanaście historii, które doskonale znacie, ale gwarantuję Wam, że każda z nich całkowicie Was zaskoczy. Każda opowieść przesiąknięta jest mrokiem i krwawymi scenami, ale zawiera także zaskakujący morał, którego nie znajdziecie w oryginalnych wersjach. Podczas gdy klasyczne baśnie przeważnie skupiają się tylko na tym, że dobro zawsze wygra ze złem, tutaj autor podkreśla nieco bardziej aktualne wartości.

W baśniach Somana Chainaniego, Czerwony Kapturek walczy z watahą wilków i zmienia reguły okrutnej klątwy. Królewna Śnieżka ma czarny kolor skóry i oprócz złej królowej musi pokonać też ludzkie uprzedzenia. Śpiąca Królewna wcale nie jest dziewczyną a Roszpunka zamiast o księciu, marzy o wolności i niezależności. Jaś, który wspiął się po magicznej fasoli, okazał się chłopcem, który nie miał dobrych wzorców ani miłości, z kolei Baba Jaga wcale nie jest czarnym charakterem w swojej historii. Piękna walczy jak bestia o swoje szczęście a Mała Syrenka dostaje lekcję na temat mężczyzn. "Kopciuszek" i "Sinobrody" mocno odchodzą od pierwowzoru, ale dzięki temu okazują się pięknymi opowieściami o przyjaźni. Titelitury nie zaskoczył mnie niczym nowym, ale Piotruś Pan już bardzo.

Autor nie tylko pisze baśnie całkowicie na nowo, ale umieszcza je w realiach różnych kultur, co było dla mnie sporym zaskoczeniem (najbardziej chyba zaskoczyła mnie czarnoskóra Śnieżka). Mimo uwspółcześnionej problematyki, klimat pozostaje na wskroś baśniowy tak jak w klasycznych wersjach. Jak wszystkie baśnie, tak i te niosą pewne przesłanie, ale nie w każdej historii jest ono oczywiste, a autor zostawia czytelnikowi pole do interpretacji. Świetnie się bawiłam poznając na nowo znane mi z dzieciństwa baśnie, a lekturę dodatkowo umilały mi piękne ilustracje. Wydanie jest bardzo dopracowane i do pełni szczęścia brakuje mi tu jedynie twardej okładki. Myślę, że wielbiciele baśni w nieco mroczniejszym wydaniu będą zachwyceni tą pozycją.

Kiedy widzę baśnie od razu z przyjemnością po nie sięgam i zatapiam się w nich. Nieważne czy są to przesłodzone wersje dla dzieci czy krwawe opowieści dla dorosłych. Każde baśnie kocham jednakowo.

Dlatego gdy ujrzałam zapowiedź wydawnictwa Jaguar książki "Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie" autorstwa Soman'a Chainini to wiedziałam, że muszę je przeczytać. Tak też się stało! I było to niesamowite doświadczenie. Ta książka jest tak pięknie wydana, że jak małe dziecko podziwiałam każdą ilustrację w niej zawartą.

W książce poznajemy dwanaście nowych wersji znanych bajek, bardziej lub mniej wiernych oryginałowi.

Najbardziej spodobała mi się baśń o "Jasiu i Małgosi" czy raczej o Rishim i Laxmi. Najmniej zaś o "Śpiącej królewnie", która z oryginalną baśnią ma niewiele wspólnego. Trafiła się również baśń, której wcześniej nie znałam więc nadrobiłam ją. Moje zdziwienie było ogromne gdy okazało się, że tak na prawdę różni się tylko zakończeniem i zamiast żony jest sierotka. Mowa tu o baśni "Sinobrody". Dwie z baśni mają smutne zakończenie choć są nasycone nadzieją.

Baśnie pokazują, że dobre zakończenie nie musi być tym najszczęśliwszym. Wskazują na problemy, które sprawiają, że społeczeństwo gnije. Książka pokazuje jak zgubne jest patrzenie tylko na wygląd zewnętrzny innych osób. Piętnuje rasizm oraz pokazuje, że inność powinna być przez nas akceptowana. Każdy zasługuje na szansę, a nie na bycie nazwanym czarownicą, tylko dlatego, że wykazuje się lepszymi zdolnościami czy inaczej niż my lubi spędzać czas. Powinniśmy zaakceptować drugiego człowieka takim jaki jest.

Baśnie mi się niesamowicie spodobały i będę je polecać każdemu! Zwłaszcza rodzicom bo jedna z baśni zdecydowanie niesie dla Was ważny morał.

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję bardzo wydawnictwu.

"Piękno i bestie - Niebezpieczne baśnie" autorstwa Somana Chainani to pozycja, która przykuła moją uwagę nie tylko ze względu na fakt przyciągającej oko okładki i przepięknie ilustrowanego wnętrza lecz głównie dlatego, że od dziecka byłam wielką fanką baśni i legend, a historie ukazane w tej pozycji to współczesna i nieco mroczna interpretacja znanych mi dotychczas podań.

"Piękno i bestie" to zbiór dwunastu retellingów, (baśni opowiedzianych na nowo) w których odkryjecie intrygujące oblicza słodkich historii takich jak: Czerwony Kapturek, Królewna Śnieżka, Śpiąca królewna, Roszpunka, Jaś i magiczna fasola, Jaś i Małgosia, Piękna i Bestia, Sinobrody, Kopciuszek, Mała syrenka, Titelitury i Piotruś Pan.

Nie każde z nich zakończą się znanym nam happy endem i iskrzącą miłością aż po wieki wieków... Bohaterowie niektórych podań, będą musieli stawić czoła problemom, z którymi współcześnie my także się borykamy. Baśniowe postacie będą musiały zmierzyć się z różnymi obliczami dyskryminacji, zagubienia i niezrozumienia.

Sięgając po tę książkę nie podejrzewałam, że będzie to słodko-gorzka pozycja, która dogłębnie mnie wzruszy i skłoni do wielu refleksji nad fałszywie zgubnym pięknem baśni. Spodziewałam się bardziej cukierkowej odsłony, a zastałam coś zupełnie odwrotnego. O sto procent lepszego od moich oczekiwań!

"Piękno i bestie" to okraszona wspaniałą szatą graficzną pozycja, wprost idealna dla fanów retellingów i legend!

Znacie Somana Chainani? Na pewno kojarzycie autora z cyklu książek „Akademia Dobra i Zła”, który zyskał szerokie grono czytelników. Chociaż od wydania ostatniego tomu minęło trochę czasu, jak widać Soman Chainani na tym nie poprzestał. Ku zapewne nie tylko mojej uciesze pojawiła się książka „Piękno i bestie”. Muszę Wam się przyznać do tego, że uwielbiam retellingi, kiedy tylko mam możliwość to po nie sięgam, dlatego też taka tematyka książki bardzo mi odpowiadała. Chainani zdecydował się pójść krok dalej, nie tylko zebrał dwanaście opowieści, ale nadał im mroczniejszy wydźwięk. Każdy z nas ma swoją ulubioną baśń z dzieciństwa, kto wie, może znajdzie się tutaj i wskaże nieco inny morał?

„Piękno i bestie” to zbiór dwunastu baśni, które są skierowane do nieco starszego czytelnika. Chociaż autor trzyma się bardziej Disneyowskich wersji, niż napisanych przez Andersena, czy innych autorów, mam nadzieję, że nie będzie to przeszkadzało czytelnikom. W tym zbiorze znajdziecie takie baśnie jak: Kopciuszek, Królewna Śnieżka, Roszpunka, Czerwony Kapturek, czy Jaś i Małgosia. Czytając te opowieści wprost czuło się magię wylewającą z kart powieści, ale nie tylko. Każda baśń według Somana Chainani pobudza czytelnika do przemyśleń. Nie bez znaczenia jest fakt, że każda z historii została dostosowana do współczesnych realiów, stając nam się jeszcze bliższa. Jeśli myślicie, że czytaliście już w tej tematyce „wszystko” i nic Was nie zaskoczy to jesteście w błędzie. Zapomnijcie o nieporadnych księżniczkach, które bez silnych i mężnych rycerzy i książąt nie poradzą sobie z problemami. Świat się zmienia, a w raz z nim baśnie, które ukazują współczesne problemy, troski, a także mrok i zwątpienia.

„Piękno i bestie” to nie tylko wspaniała książka pełna morałów, ale także piękne wydanie, które sprawia, że z jeszcze większym przekonaniem oddajemy się każdej opowieści. Okładka jest przepiękna, a wraz z nią znajdziemy tutaj niesamowite ilustracje, które są autorstwa Julii Iredale. Soman Chainani skoncentrował się na naszych codziennych problemach, które ukazał w bajkowej osłonie, jest bardziej mroczniejsza pozbawiona przesłodzeń i lukru. Znajdziecie w niej współczesne problemy, z którymi może kiedyś sami się mierzyliście, takie jak dyskryminacja, osamotnienie, problem z akceptacją i zrozumienie samych siebie. „Piękno i bestie” jest świetnym przykładem na to, jak znany utwór literacki może osiągnąć zupełnie inny wymiar stając się odrębną historią, która na długo pozostanie w naszej pamięci.

„Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie” od Wydawnictwa Jaguar to przegenialna książka autora „Akademii Dobra i Zła” (Soman Chainani).

Baśnie, które znamy z dzieciństwa, autor opowiada zupełnie na nowo, dodając im pewien powiew świeżości. Jest to zebranie tego, co najlepsze z baśni i przedstawienie ich, zinterpretowanie na swój sposób – sposób bardziej współczesny. Autor stworzył dla nas możliwość wyruszenia w niesamowitą przygodę.

W książce znajdziemy nowe interpretacje takich baśni jak: Czerwony Kapturek, Królewna Śnieżka, Śpiąca Królewna, Roszpunka, Jaś i magiczna fasola, Jaś i Małgosia, Piękna i Bestia, Sinobrody, Kopciuszek, Mała Syrenka, Titelitury, Piotruś Pan.

W baśniach pojawiają się nietypowe elementy, inne niż w baśniach przedstawianych zazwyczaj. Są to nie tylko zupełnie inne przebiegi historii czy ich zakończenia, ale także przykładowo takie elementy jak ciemnoskóra Śnieżka, czy też śpiący królewicz, zamiast śpiącej królewny. Zmiany, które następują, sprawiają, że baśnie mogą stanowić oparcie dla szerszej grupy odbiorców ze względu na brak wykluczeń. Modyfikacje następują także w orientacji seksualnej bohaterów, w ich charakterach, motywacjach i pragnieniach. Bo kto powiedział, że Roszpunka faktycznie chciała uwolnić się z wieży po to, aby wieść dworskie życie z jakimś królewiczem?

Baśnie w nowym wydaniu są brutalne, zaskakujące i nieoczywiste, mroczne. Sprawiają, że nasz sposób myślenia zupełnie się zmienia. Nie spodziewamy się tego, jak będzie wyglądał przebieg baśni – wiemy za to, że możemy spodziewać się czegoś zupełnie nowego. Nie zakładajmy lepiej, że komuś raz się powiodło, to powiedzie się i teraz. Nie szukajmy w baśniach Chainaniego motywacji, które były nam wpajane od maleńkości.

Wcześniej nie znałam baśni „Titelitury”, ale autor zmotywował mnie do zapoznania się z nią w celach porównawczych. „Piotruś Pan” zaś był naprawdę świetny i chyba mogę stwierdzić, że podobał mi się najbardziej ze wszystkich. Niektóre baśnie nie przypadły mi do gustu, ponieważ miałam wrażenie, że gdzieś zaginęłam w próbie zrozumienia toku myślenia autora, ale to chyba jest tak, jak z poezją – każdy wiersz można byłoby oceniać, dając mu osobną ocenę, biorąc pod uwagę własne odczucia. Nowe baśnie są lepsze i gorsze, każdemu spodoba się w nich coś innego, ale jedno jest pewne – baśnie wyróżniają się, są kreatywne, mniej przewidywalne niż oryginały i to kupiło mnie w pełni!

Autor „Piękno i bestie” w swojej książce zaskakuje nas swoją wyobraźnią, umiejętnością niecodziennego przedstawienia kanonicznych baśni w sposób oryginalny, zapewniający głębszą swobodę w interpretacji i większą dozę poprawności politycznej niż w pierwowzorach. Czy tę poprawność polityczną trzeba było pogłębiać w baśniach? Osobiście mi to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, ale ile osób – tyle opinii. Pewne jest to, że współczesne wydania baśni utwierdzą nas w przekonaniu, że nie są to zwykłe opowiastki dla dzieci. Te historie zaskoczą niejednego dorosłego swoim dobitnym, brutalnym charakterem.

Warto też wspomnieć o pięknym wydaniu książki i ilustracjach, które świetnie dopełniają całości.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Jaguar.

Na pewno znacie baśnie takie jak "Piękna i bestia", "Jaś i fasola", "Sinobrody", "Czerwony kapturek" albo "Jaś i Małgosia".

"Piękno i Bestie" to zbiór mrocznych retellingów 12 znanych wszystkim baśni. Autor przekształcił je w opowieści z bardziej współczesnym morałem. Sprawił, że w którejś z baśni czytelnik na pewno odnajdzie cząstkę siebie.

Poruszone są tu bardzo ważne tematy i choć baśnie są nieoczywiste, to czytelnik dzięki temu wysnuwa jedyny w swoim rodzaju, osobisty wniosek i zauważa w nich akurat to, co w danym momencie życia jest dla niego najbardziej widoczne i ważne.

Każda z baśni jest jedyna w swoim rodzaju i nie da się ich do siebie porównać. Im dłuższy czas mija od ich przeczytania tym więcej o nich myślę.

Bardzo bym chciała opowiedzieć wam więcej o niektórych baśniach, ale nie chcę wam zdradzać niczego o tych historiach. Najlepiej poznać je nie wiedząc o nich wcześniej ani jednego małego szczegółu.

Zdecydowanie polecam wam "Piękno i Bestie". Bardzo wartościowe, mądre i wciągające opowieści, piękne ilustracje - czego chcieć więcej?

Gwarantuję wam, że to nie są zwykłe bajki. Te historie zostaną w waszych głowach na długo...