Otchłań. Cykl Demoniczny. Tom 5. Księga 1

Kolejna genialna księga Peter'a V. Bretta z cyklu demonicznego. Książka jak i cały cykl jest bardzo godna polecenia. Czyta się świetnie i w trakcie czytania widać, że 704 strony to zdecydowanie za mało jak na takie arcydzieło. Książka zawiera to do czego przyzwyczaił już nas pisarz, czyli między innymi wciągająca historia, zwroty akcji i brutalność. Fanom serii, chyba nie muszę polecać Otchłani, bo zapewne już ją przeczytali, a tych co nie mieli styczności z twórczością Peter'a Bretta szczerze do niej zachęcam.

Gdyby nie fakt, że zamówiłam Otchłań z odbiorem w Ruchu, to mój mąż stałby w oknie i wypatrywał kuriera. Tak nie mógł doczekać się książki. Na szczęście błyskawiczna wysyłka i książka była już do odbioru. A jak już wpadła w jego ręce, to nie wypuścił jej dopóki nie skończył. I co najgorsze... niemalże już stoi w oknie i czeka na księgę 2.

Czy muszę komukolwiek polecać Otchłań? Chyba tylko tym, którzy nie mieli wcześniej styczności z Cyklem Demonicznym. Jeśli jeszcze jest ktoś taki niech natychmiast zasiada do lektury, a następnie wraz ze mną cicho zapłacze, że ta wspólna przygoda już w maju się zakończy.

Pełna recenzja dostępna w Koszu z Książkami!

Ostateczna bitwa! Nadchodzi czas roju! Decydujące starcie! Tjaaa, obudźcie mnie, jak się zacznie...

Dawno tak długo nie męczyłam się z żadną książką. Zaczęłam w styczniu z nastawieniem "w porządku, zróbmy to!", a skończyłam w marcu pochrapując. Czytałam po jednym rozdziale co kilka dni z uporem i nadzieją, że w końcu dostanę coś ważnego i emocjonującego. Sentyment do tej serii nie pozwolił mi po prostu porzucić książki. Autor powraca do bohaterów, o których już zdążyliśmy zapomnieć i zamyka wszystkie możliwe wątki. To się oczywiście chwali, ale nagromadzenie takich rozliczeń w jednej książce jedno po drugim było zwyczajnie nudne. Tym bardziej, że demony faktycznie rosną w siłę i ich zmasowany atak może zniszczyć cały świat! Cóż, dobrze że poczekały, aż bohaterowie się ogarną.

Dziecko Leeshy - ciekawy pomysł, chyba się jeszcze nie spotkałam w taką postacią w literaturze. Przez moment zastanawiałam się, czy ten zabieg nie wyszedł trochę przekombinowanie, ale takie rzeczy przecież się zdarzają. Poza tym to bardzo pasuje do charakteru tego cyklu.

"Bez względu na uczucia, jakimi go obdarzasz, bez względu na to, co widziałeś, gdy wejrzałeś do jego serca, pomnij, że to mężczyzna, a ci są chwiejni, zwłaszcza gdy chodzi o ich ukochane".

Trochę mi szkoda Krasji, ogólnie całego kraju i tego, co się z nim stało. To świetnie, że autor nakreślił silne postacie kobiece. Z radością obserwowałam w poprzednich częściach jak pozornie uległe i nic nieznaczące krasjańskie żony i córki tak naprawdę działały jak ukryte ostrze - potrafiły się obronić, znały swoją wartość, wykorzystywały swoje atuty i działały tylko w sobie znanych celach. Cudzoziemcom Krasja wydawała się opanowana wyłącznie przez brutalnych i bezwzględnych samców, tylko teraz... pisarz przesadził w drugą stronę. Nagle każda dziewczyna wygrywa każdą walkę, a mężczyźni przestali myśleć i totalnie tracą na znaczeniu. Mam nadzieję, że to się z powrotem unormuje w kolejnej części.

Mam duże oczekiwania co do zakończenia. Tom 1 to była tylko rozgrzewka.

„Otchłań: Księga I” po raz kolejny zabiera nas do mrocznego świata pełnego wojen i intryg. Autor potrafi dozować napięcie i sprawić, że od lektury wręcz nie można się oderwać. Rozgrywka pomiędzy ludźmi a otchłańcami zbliża się wielkimi krokami. Sharak Ka-ostatnia wojna przeciwko demonom sprawi, że nadejdzie czas roju. Niniejsza książka zawiera wszystko, co rasowa pozycja fantasy zawierać powinna: brawurowe pojedynki, magiczne moce, fantastyczne stworzenia i o wiele więcej!

Arlen, Jardir i Renna wyruszają na niezwykle niebezpieczną misję do serca samej Otchłani. Muszą jednak zmusić samego księcia demonów, aby ich poprowadził. Nie będzie to łatwe zadanie. Od wieków krwiożercze demony nękają ludzi, którzy zdziesiątkowani truchleją w trwodze o swoje życie. Ludzkość musi stawić im czoła, inaczej czeka ich zagłada. Jedyna szansa spoczywa w rękach Jardira i towarzyszy. Matka Demonów rodzi nieprzerwanie nieprzebraną armię potworów, które łakną ciągle ludzkiej krwi...

Książka potrafi wciągnąć już od pierwszych stron i sprawić, że od lektury nie można się oderwać. Peter V. Brett po raz kolejny zabiera nas na niebezpieczną wyprawę, gdzie bohaterowie będą musieli stanąć w szranki z całym zastępem złowieszczych demonów. Autor potrafi nie raz zaskoczyć, a wątki fabularne zostały wykreowane ciekawie i z pomysłem. Akcja prowadzona jest szybko, świat przedstawiony jest nadwyraz bogaty, a losy bohaterów potrafią zaciekawić. Z pewnością sięgnę po kolejne tomy spod pióra autora, gdyż jest to lektura jak najbardziej godna uwagi.

„Otchłań: Księga I” ukazuje, na jak odmienny sposób można przedstawić dobrze już znane historie. Peter V. Brett spisał się znakomicie i oddał w ręce czytelników pozycję dopracowaną, zachęcając do czytania. Historia Arlen, Jardira i Renny potrafi oczarować czytelnika, sprawiając, że po odłożeniu książki mamy ochotę na więcej. Jest to rasowe fantasy, które przyciąga do lektury jak magnes. Jak najbardziej polecam.

[Adres usunięty]