Opowieści pełne emocji

101 opowieści, które nie tylko dostarczą Wam świetnych treści na długie tygodnie bliskiego czytania, ale także (a może przede wszystkim), pomogą Waszym dzieciom zrozumieć i oswoić bogaty świat emocji.

Punktem wyjścia do wszystkich historii jest kwiat emocji, który autor opisuje na wstępie. Uświadamia on dzieciom, że wszystkie emocje to różnokolorowe płatki jednego kwiatu. Płatki mają różne stopnie natężenia koloru, mogą być przeciwstawne i łączyć się ze sobą, ale razem stanowią całość. I właśnie na spacer po ogrodzie pełnym takich kwiatów emocji zaprasza nas autor.

Każdej z historii przypisane są jakieś uczucia. Dla ułatwienia, w spisie treści, przy tytule opowiadania podane są nazwy emocji, jakie może ono wzbudzać. Są to oczywiście tylko propozycje, bo przecież mały czytelnik może odebrać je całkiem inaczej. Najważniejsze, by spróbował je zidentyfikować i się nad nimi zastanowił.

A same historie są niezwykłe. Bardzo oryginalne, często zabawne i zaskakujące. Niektóre są nowoczesne, a inne nawiązują do klasyki bajek dla dzieci. Wszystkie jednak koncentrują się na uczuciach. Podziw, strach, ufność, złość, akceptacja, smutek, gniew, wyczekiwanie i wiele innych. Historie skonstruowane są tak, że emocje przeplatają się i występują w najróżniejszych konfiguracjach. I zawsze mają fajną, przystępną puentę.

Wasze dzieci na bank zaintrygują historie o takich tytułach, jak „Klątwa niewidzialnego kapelusza”, „O królu, który wsadził ziemię do ciupy”, czy „Gniewocykl”. Znajdziecie tu też [Adres usunięty]. opowieść o ołówku, który bał się strugaczki; legendę o Kufrze Radości; historię kolekcjonerki życzeń, niecierpliwego cukiernika, czy królestwa luster. Tych historii jest ponad sto! A książka liczy 216 stron!

Opowieści skierowane są do dzieci w wieku 6-8 lat. Gorąco polecam!

O tym, że emocje odgrywają w naszym życiu bardzo ważną rolę wiemy wszyscy. Jednak wiemy także, że my dorośli mamy problem o nich mówić, a co dopiero dzieci? Tutaj z pomocą mogą przyjść „Opowieści pełne emocji”, które pomogą najmłodszym rozpoznawać i nazywać emocje.

Jest to naprawdę rewelacyjna książka dla dzieci, ale i ich rodziców, która może skutecznie pomóc dziecku rozmawiać o emocjach. Za sprawą książki w nasze ręce wpada 100 opowieści, gdzie każda z nich dotyka innej emocji i szczegółowo ją opisuje, a także pomaga ją przepracować. Opowiastki są niezwykle ciekawe, niektóre bawią, ale i na swój sposób poruszają. Kryją w sobie morały, które są przepiękne. Idealnym dopełnieniem pięknej treści są śliczne ilustracje, które przykuwają uwagę dziecka.

Teoretycznie „Opowieści pełne emocji” to książka skierowana do dzieci w wieku 6-8 lat, jednak uważam że te starsze także wiele z niej wyniosą. Ba! Jednak najważniejsze, że ten zbiór opowiastek będzie także świetną pomocą wychowawczą dla rodziców.

101 opowiadań pomoże dzieciom poznać i zrozumieć uczucia, które odczuwamy. Czas wprawić wyobraźnię w ruch i przenieść się do ogrodu, gdzie czeka kwiat emocji, będący dodatkowym wsparciem.

Zanim przejdziemy do odkrywania emocji, czeka na nas kilka zdań wstępu od autora, które pomogą lepiej pracować z książką. M. in. zachęca on czytelnika do zaangażowania wyobraźni podczas lektury/słuchania, aby oswoić się z uczuciami, a potem bardziej świadomie przeżywać je w codziennym życiu.

Poznacie tu Henia Niebosińskiego, który nie odrabiał lekcji i ciągle miał wymówki. Tym jego „No bo…” nigdy nie było końca, aż przydarzyła się rzecz niesłychana, która sprawiła, że chłopiec zaczął się uczyć.

Jest też Petunia uwielbiająca świętowanie urodzin. Tort, świeczki i prezenty od koleżanek i kolegów jednak mogą być tylko raz w roku. Jednak czy na pewno? A gdyby tak świętować urodziny częściej? Jesteście ciekawi, czy to dobry pomysł?

Czy roboty na pewno nie mają uczuć? Tak? To dlaczego Śrubek 3000 płacze? Brakuje wam czasu na robienie ciekawych rzeczy? Jest pewna pani profesor, która zbiera czas, który tracimy np. na kolejne drzemki na budziku rano albo patrząc w telefon lub kłócąc się z kimś bezsensownie. No i przekonajmy się, czy jednorożce istnieją.

Lekkie, z humorem i niezwykle ciekawe opowiadania przemycają całą paletę emocji. W spisie treści mamy podpowiedzi jakich emocji możemy spodziewać przy każdym tytule. Możemy czytać po kolei, sugerując się tymi podpowiedziami, albo zupełnie przypadkowo, nie ma znaczenia.

Bardzo podoba mi się to, że mamy tu naprawdę cały wachlarz uczuć, a nie tylko te podstawowe. Warto zwrócić uwagę na to, że książka jest bardzo ładnie wydana. Ma duży format, twardą oprawę i matowe kartki, oraz zdobią ją ciekawe ilustracje. Dedykowana jest dzieciom w wieku 6-8 lat. Polecam