Nieodgadniony. Truly Devious. Tom 1

"Nieodgadniony" - książka, która mnie bardzo zaskoczyła! Jest to pierwsza część trylogii autorki Maureen Johnson. Kategoria wiekowa, moim zdaniem, to 14+. W książce historia pokazana jest w dwóch perspektywach czasowych: rok 1936 i teraźniejszość. W roku 1936 Albert Ellingham pobudował szkołę dla dzieci z wyjątkowymi zdolnościami naukowymi. Początkowo uczyło się tam tylko 30 osób. Akademia Ellinghama zajmowała sporych rozmiarów terytorium i składała się w wielu budynków. Albert, zafascynowany zagadkami i łamigłówkami, stworzył na terenie akademii mnóstwo sekretnych przejść, tunelów, drzwi, skrytek. Razem z rodziną zamieszkał na terenie szkoły, myśląc, że to będzie najspokojniejsze i najbezpieczniejsze dla nich miejsce...ale niestety się mylił, gdyż w 1936 roku doszło do morderstwa uczennicy i porwania żony i córeczki Alberta. Sprawa była bardzo skomplikowana i chociaż finalnie była skazana jedna osoba za popełnienie tego przestępstwa, jednak dalej krążą różne teorii spiskowe na temat uprowadzenia. Po latach (teraźniejszość), do akademii przyjeżdża Stevie Bell, nastolatka pasjonująca się sprawami kryminalnymi. Jej największym marzeniem jest zostać śledczą we FBI i zobaczyć ludzkie zwłoki na żywo...dziewczyna nawet nie wyobraża, jak szybko jedno z jej marzeń stanie się realnością. Stevie marzy rozwiązać zagadkę "Nieodgadnionego" przestępcy, który lata temu wywrócił życie Ellinghamów do góry nogami. Czy poradzi nastolatka z sekretami oraz intrygami, które czają się w akademii? Czy uda się znaleźć zabójcę? > dowiecie się już z książki! Szczerze nawet nie oczekiwałam, że ta pozycja wywoła u mnie tyle emocji! Bardzo mi się podobała ta książka i z pewnością sięgnę po kolejne tomy! Dodam również że jest tutaj wątek romantyczny " from enemies to lovers". Dziwny i zarazem bardzo intrygujący romans. Tak że bardzo polecam z całego serca! Moja ocena 9/10!

Nieodgadniony to książka młodzieżowa z wątkami detektywistycznymi. Poznajemy tutaj Stevie Bell, uczennicę Akademii Ellinghama, gdzie dzieci z różnych środowisk mogą się uczyć poprzez zabawę i rozwijanie swoich talentów. Stevie zamierza rozwiązać zagadkę morderstwa, które popełniono na terenie tej szkoły, i porwania rodziny założyciela. Czy się jej uda?

Nie jest to szczególnie porywająca książka, przynajmniej przez pierwszą połowę. Chociaż początek historii zapowiadał się ciekawie, to potem akcja znacznie zwolniła. Zabrakło mi tam większego skupienia się na zagadkach rozwiązywanych przez Stevie. Za to od połowy zaczęło się naprawdę sporo dziać. Spodobało mi się też przeplatanie wydarzeń teraźniejszych z przeszłością. Z jednej strony obserwujemy życie Stevie i jej próby rozwiązania zagadek, a z drugiej przenosimy się do czasów, w których wszystko się zaczęło. Był to dobry pomysł i został świetnie zrealizowany w książce.

Sami bohaterowie też są dobrze skonstruowani. Każdy ma swoją własną osobowość, dzięki czemu nie występuje wrażenie, że zlewają się i niczym nie wyróżniają na tle pozostałych. Wciąż próbuję rozgryźć, kim naprawdę jest Nieodgadniony, ale o tym pewnie dowiem się w kolejnych częściach.

Zdziwiło mnie to, że postać, która rzekomo miała uwielbiać opowieści o Holmesie i znać je niemal na pamięć, nazwała Studium w szkarłacie opowiadaniem. A jest to jedna z czterech powieści napisanych przez Conana Doyle’a na temat tego detektywa. Nie wiem tylko, czy w oryginale też jest ten błąd, czy jedynie w tłumaczeniu.

Jest to ciekawa, ale nieszczególnie porywająca lektura. Są nudne i wciągające fragmenty, jednak większość określiłabym jako letnią. Mam nadzieję, że kolejna część okaże się znacznie lepsza.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Po Nieodgadnionego sięgnęłam zachęcona pozytywnymi opiniami innych czytelników. I właściwie to nie mam się zbytnio do czego przyczepić, ale nie wszystko też mi pasowało.

Książka napisana jest przystępnym i prostym językiem, choć styl nie jest zbyt typowy. Po przyzwyczajeniu czytało się dobrze. Bohaterzy się oryginalni i różnobarwni, choć momentami irytujący. Akcja powieści może i nie porywa - szczególnie początek się ciągnie, ale to pewnie taka cecha trylogii, - nie można też powiedzieć, że nie dzieje się nic. Dodatkowo mamy tu dwie perspektywy czasowe: współczesną oraz tę z 1936 roku, kiedy to doszło do porwania żony i córki założyciela akademii, w której rozgrywa się nasz kryminał. Poza zagadką czy zagadkami - bo jest ich tu kilka, odnajdziemy również elementy typowo młodzieżowe, czyli po prostu codzienne życie uczniów akademii, ich rozterki, przyjaźnie czy miłości. Mamy więc do czynienia z pozycją dla młodzieży, choć raczej nietypową. Po pierwsze jest to kryminał, który przypomina te klasyczne, napisane przez Christie czy Doyle'a. Po drugie, lektura dostarcza nam więcej pytań niż odpowiedzi. Po trzecie, nie znajdziemy tu rozbudowanego wątku miłosnego, choć ja akurat z tym tu przedstawionym mam spore problemy.Nie mogę pozbyć się wrażenia, że był ON wprowadzony na siłę.

Podsumowując książka jest dobra i wyróżnia się na tle innych młodzieżowych, ale mnie po prostu nie porwała. Brakło między nami chemii.

Książka od jakiegoś czasu była w kręgu moich zainteresowań jednak jej zakup odkładałam w czasie. W momencie, kiedy zobaczyłam dostępny pakiet na portalu czytam pierwszy, wiedziałam, że to właściwy moment na to, by w końcu się zabrać za obie części. Jak przebiegła przygoda z tą książką? Czy było warto? Przekonacie się poniżej.

13 kwietnia 1936 roku doszło zaginięcia żony i córki Alberta Ellinghama założyciela Akademii dla uzdolnionej młodzieży. Podejrzanym jest osoba o pseudonimie Nieodgadniony, która zostawiła ślad w postaci zagadki:

Spójrz: zagadka, czas się bawić.

Użyć sznura, spluwę sprawić,

Ostre noże lśnią tak cudnie.

Trutka wolna; działa trudniej.

Ogień cieszy, a pod wodę,

Cóż, nieśpieszno jest nikomu.

Wieszać można, ale po co,

Kiedy trzeba iść do domu.

Łeb rozbity, upadek paskudny.

Pędzi auto, a tu mur okrutny.

Wybuch - ani chybi

Uciecha to gorąca,

Jednak nim sens karać

Niesfornego chłopca!

Cóż począć, straszny mam ambaras.

Jak i ty: kryć się, czy brać nogi za pas.

Ha, ha.

Wasz Nieodgadniony.

Sprawcy do dnia dzisiejszego nie odnaleziono…

W szkole dochodzi do zabójstwa jednego z uczniów. Wyjaśnienia z zagadki sprzed lat i teraźniejszej zbrodni podejmuje się nowa uczennica Akademii Stevie Bell. Czy dziewczynce uda się rozwiązać tajemnice z przeszłości, które rzutują na teraźniejszość?

,,Stevie nie bała się zmarłych. Tylko żywi czasem przyprawiali ją o ciarki''.

Mój opis nie jest może zbyt zachęcający, ale to dlatego, że nie wiedziałam z której strony go ugryźć by uniknąć spojlerów. Zawsze możecie sięgnąć na tył okładki, by zapoznać się z szerszą opinią.

Długo zastanawiałam się jak podejść do oceny tej pozycji. Nie czytam młodzieżówek, bo wydaje mi się, że z nich wyrosłam. Cieszę się jednak, że trafiam na takie dzieła, które skutecznie zmieniają mój pogląd. Właśnie tak było z Nieodgadnionym. Wiele osób pozytywnie się wypowiadało na jego temat, ale ja jakoś nie do końca chciałam im wierzyć, by nie nabrać przedwczesnego apetytu i odejść z niczym. Asekuruję się na zapas. W tym przypadku było to niepotrzebne, bo książka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie, aczkolwiek było kilka momentów, które powodowały u mnie lekkie zgrzyty. Mam tu na myśli [Adres usunięty]. finał. Nie lubię otwartych zakończeń (nawet jeśli wiem, że kolejne tomy mam w zasięgu wzroku), ponieważ nie lubię być w pewnym sensie zmuszana do sięgnięcia po następną część w dość krótkim odstępie czasu, nawet jeżeli poprzednia była świetna. Muszę mieć czas na przyswojenie historii, a napis ciąg dalszy na ostatniej stronie tego nie ułatwia. Niemniej jednak myślę, że ocena 7/10 będzie dobrym odzwierciedleniem moich odczuć.

Książkę zrecenzowałam dzięki portalowi [Adres usunięty]

Już trochę czasu upłynęło od premiery tej powieści i bardzo ubolewam, że tak mało było o niej słychać. Bo to świetny młodzieżowy kryminał, z ciekawymi postaciami, retrospekcjami, zagadką z przeszłości i minimalną romantyczną wstawką. Czyli ze wszystkim, co szanująca kryminalna powieść powinna posiadać. Czyta się jednym tchem, ciężko się oderwać i stanowczo za szybko się kończy. Na szczęście do elitarnej szkoły pełnej duchów przeszłości możemy wrócić w drugiej części, a może już niebawem w trzeciej? Gorąco polecam.

Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.

Pamiętam, że kilka miesięcy temu, gdzieś w blogosferze przewijała mi się okładka tej książki. Już wtedy przykuła ona mój wzrok, jednak szybko o niej zapomniałam. Niedawno na Instagramie ponownie ujrzałam tę okładkę, więc stwierdziłam, że i ja chcę przeczytać tę książkę. Jak widzicie, udało mi się.

Główną bohaterką powieści jest Stevie Bell. Dziewczyna inteligentna, dość uparta, z wielką miłością do kryminałów i niewyjaśnionych zbrodni. Z początku nie za bardzo potrafiłam zżyć się z tą bohaterką. Być może to dlatego, że autorka postawiła jednak na narrację trzecioosobową. Jednak po kilku rozdziałach jakoś udało mi się wciągnąć w wir wydarzeń i naprawdę polubiłam tę bohaterkę. Może i bywa uparta, ale w tym, jak dąży do odkrycia tajemnicy Ellinghamów, jest coś, na czym chciałabym się wzorować w życiu. Cierpliwość, konsekwentność oraz ten upór w dążeniu do celu. Nie powiem, Stevie mi zaimponowała.

W Akademii pojawiło się oczywiście o wiele więcej osób, jednak nie będę się o nich rozpisywać za bardzo. Nate to młody pisarz, którego książka osiągnęła ogromny sukces. Chłopak jednak zmaga się z niemocą twórczą i po prostu nie może pisać. Ellie to dziewczyna, którą śmiało określiłabym mianem niespełnionej poetki. Jej artystyczna dusza aż wyrywa się na światło dzienne, jednak dziewczyna woli przez całe dnie leżeć w wannie i pić francuskie wino. No cóż, ten typ tak ma. Janelle to przyjaciółka Stevie, która pasjonuje się inżynierią i w wieku sześciu lat naprawiła toster. Niestety nie jestem w stanie powiedzieć o niej nic więcej, ponieważ jak dla mnie, jej w tej książce było okropnie mało. Pojawia się również David, który jest niczym wrzód na tyłku głównej bohaterki i stale ją wyśmiewa. Jest również Hayes, gwiazda internetowego serialu. Chłopak osiągnął bardzo dużo w dość młodym wieku i nie trudno się dziwić, że zachowuje się tak, jak się zachowuje. On również nie wzbudził mojej sympatii, ale nie chcę się już dłużej o nim rozpisywać.

Autorka wykreowała ciekawą fabułę, która myślę, że zaciekawi niejednego czytelnika. Grupka nastolatków, tajemnicza zbrodnia z przeszłości i równie tajemnicza szkoła, do której uczęszczają. Dla mnie to brzmi jak przepis na naprawdę świetną młodzieżówkę. Przyznam się Wam, że podczas lektury stwierdziłam, że Nieodgadniony przypomina mi trochę taki serial, który kiedyś leciał w telewizji, a mowa o Tajemnicach domu Anubisa. Teraz mi się przypomniało również, że był jeszcze jeden podobny serial, który leciał swego czasu na Jetix (kto pamięta ten kanał? 😉), czyli Dziwne przypadki w Blake Holsey High. Wiem, że książka i te seriale różnią się od siebie, ale takie miałam właśnie skojarzenia.

Maureen Johnson ma dobre pióro i dzięki temu książkę czyta się przyjemnie i dość szybko. Nie mogę również wspomnieć o atmosferze, jaka towarzyszyła mi podczas lektury. Czułam niepokój, ciekawość oraz narastające napięcie, które rosło z każdą kolejną stroną. Za to właśnie polubiłam tak tę książkę: mimo tego, że jest to powieść młodzieżowa, to wciąga i buduje napięcie, niczym świetny thriller.

Sama nie wiem, co mogłabym jeszcze dodać. Uważam, że Nieodgadniony to pozycja obowiązkowa dla tych, którym znudziły się już schematyczne młodzieżówki, a poszukują czegoś nowego i ciekawszego. Mamy różnorodnych bohaterów? Mamy. Jest wciągająca akcja? Jak najbardziej. Autorka świetnie buduje napięcie? Oczywiście. Teraz chyba nie pozostaje mi nic innego, jak sięgnąć po tom drugi, którego lektury nie mogę się już doczekać.

Są takie powieści, które mają jedyny, niepowtarzalny klimat. Trochę mroczny, trochę tajemniczy - zawsze jednak wyjątkowy. Dla mnie mistrzem klimatu jest trylogia "Władca pierścieni". Siedmioksiąg Harrego Pottera czy "Opowieści z Narni" także nie mają sobie równych. Twórczość dla dorosłych również ma swoje typy. Kryminały Agaty Christie czy też Świat Dysku Terry'ego Pratchett'a to, dla mnie, powieści z mistrzowsko wykreowaną rzeczywistością, w której jest wyjątkowo, niezwyczajnie... po prostu inaczej.

"Nieodgadniony" to powieść dla młodzieży, posiadająca właśnie taki wyjątkowy niepowtarzalny klimat. Kiedy autorka opisuje okoliczności zaginięcia dwóch osób, krew się ścina, a włoski na rękach stają dęba. Rozpacz bliskich, deszcz za oknem, cienie przy drzwiach... jest naprawdę wyjątkowo.

Akademia Ellinghama to elitarna szkoła dla wyjątkowo utalentowanych dzieci. Co roku przyjmuje tylko kilka osób, kierując się kryteriami ustalonymi przez założyciela szkoły. Kiedy Stevie Bell zostaje przyjęta do szkoły nie posiada się ze szczęścia. Nie dość, że będzie mogła uczyć się w jednej z najlepszych szkół w kraju, to jeszcze nauka w tym miejscu umożliwi Jej rozwijanie swojego nietypowego hobby. Stevie bowiem uwielbia rozwiązywać zagadki kryminalne. Dziewczyna charakteryzuje się wyjątkowo analitycznym umysłem, który pozwala jej widzieć to, na co inni nie zwracają uwagi. A przecież Akademia jest obciążona tajemniczą zagadką sprzed lat, która, pomimo zaangażowania najlepszych agentów i detektywów, nigdy nie została rozwiązana. Wiele lat temu na terenie akademii wydarzyła się tragedia - żona i córka założyciela szkoły zostały porwane. Jedyny ślad, jaki pozostał to list napisany przez tajemniczego Nieodgadnionego. List sam w sobie jest zagadką i trudno domyślić się, co autor chciał przekazać bliskim ofiar. Zagadki porwania nigdy nie udało się rozwiązać.

Umiejętności Stevie zostają zauważone przez nauczycieli szkoły. Otrzymuje Ona pełen dostęp do dokumentów z czasów porwania. Niestety zagadka sprzed lat jest trudna do rozwiązania w odróżnieniu od zagadki, która nagle pojawiła się w murach szkoły. Niespodziewane zwłoki i zaginięcie ucznia. Przypadek? Morderstwo?

Powieść jest magicznie klimatyczna. To coś wyjątkowego. Czytelnik ma wrażenie, że jest w murach szkoły i co i rusz ogląda się przez ramię, czy nic złego się za nim nie dzieje. Jest mroczno, jest strasznie i... często śmiesznie. Uczniowie szkoły są zbieraniną wyjątkowych indywiduów, którzy swoim zachowaniem często wzbudzają w czytelniku rozbawienie. Nie należy jednak zapominać, że śmieszne momenty nie zasłaniają mroku i zagadkowości powieści. Każdy z uczniów jest mistrzem w swojej dziedzinie i poświęca się swojemu hobby do ostatniego tchu. Pasja i zaangażowanie przebija z każdej strony powieści i to właśnie to oddanie sprawie doprowadzi do tragedii.

Dużym atutem powieści są różne formy literackie zastosowane w treści. Zwykła narracja to jedno, ale mamy również protokoły z przesłuchań świadków, mamy listy Nieodgadnionego czy też mapę przedstawiającą miejsce zbrodni. Dzięki tym zabiegom książkę czyta się bardzo sprawnie, a zagadki i niedopowiedzenia dodają dreszczyku emocji.

Powieść - pomimo tego, że to pierwszy tom - stanowi jednak zamkniętą całość. Zagadka podstawowa, czyli morderstwo sprzed lat, pozostaje niewyjaśnione i na pewno wątek ten będzie kontynuowany w kolejnych tomach. Jest jednak też zagadka, która rodzi się na naszych oczach, a jej rozwiązanie stanowi świetną puentę pierwszego tomu.

"Nieodgadniony" to świetna powieść dla młodzieży. Pełna mrocznych zagadek i tajemniczych wydarzeń. Trudno się z nią rozstać, a po zakończeniu lektury niestety pozostaje niedosyt. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy i rozwiązanie zagadki.

Recenzja z bloga: zatraceni w kartkach

Na pewno znacie autorkę, ale może nie do końca wiecie skąd. Kojarzycie serię „Kroniki Bane’a”? ich współautorką jest właśnie Maureen Johnson z Cassandrą Clare. Dzisiaj przychodzę do was z książką, która zaciekawiła mnie już na samym początku, dzięki skrzydełkom i dzięki opisowi, który mówi dużo o książce.

W 1936 roku, wkrótce po otwarciu Akademii, znikają żona i córka Ellinghama. Jedynym tropem w sprawie jest prześmiewczy list-zagadka, w którym tajemniczy Nieodgadniony podaje sposoby na morderstwo. Porwanie rodziny Ellinghama staje się jedną z największych nierozwikłanych zbrodni w historii USA.

Wiele lat później pasjonująca się sprawami kryminalnymi uczennica pierwszego roku Akademii, Stevie Bell, postanawia rozwiązać zagadkę z przeszłości. Najpierw jednak musi odnaleźć się w wymagających szkolnych realiach, wśród nowych ekscentrycznych przyjaciół.

Stevie jest osobą raczej samotną. Nie lubi pracować w grupie, bo nie umie się w niej odnaleźć. Elitarna szkoła, do której trafia, to idealne rozwiązanie jej problemów z normalnym liceum. A w nowej szkole, korzystając z wiedzy, którą posiada na temat spraw detektywistycznych, postanawia rozgryźć Nieodgadnionego, którego sam założyciel Akademii nie potrafił.

Intrygujące jest to, że autorka zbudowała książkę w taki sposób, że i czytelnik zaczyna szukać wskazówek między wierszami. Kiedy były rozdziały pisane z punktu widzenia świadków w roku porwania, doszukiwałem się wszelkich podpowiedzi, robiłem własny profil psychologiczny Nieodgadnionego. Świetnie się przy tym bawiłem. Czułem się jak psycholog śledczy, a o tym zawodzie nawet myślę, dlatego lektura „Nieodgadnionego” była dla mnie świetnym preludium do praktyk.

Jak czytamy na okładce, „Nieodgadniony” to pierwsza część trylogii. Tutaj jednak coś mnie boli, bo nie widzę powodu robienia z tego trylogii. Sama książka jest zamkniętą historią. Akcja dzieje się wśród tych samych bohaterów, wokół Nieodgadnionego i w murach Akademii. Nie wiem czy jest co tu kontynuować, chyba że autorka przygotuje jakieś wielkie „bum”.

Inni bohaterowie książki, to według mnie nastolatkowe w zawieszeniu między różowym dzieciństwem a szarą dorosłością. Problem tylko w tym, że odczułem wrażenie, jakby autorka wyolbrzymiła ich cechy, przez co wydają się dziwaczniejsi, dojrzalsi i dziecinni jednocześnie.

„Nieodgadniony” to świeżutka bułeczka w piekarni kryminałów. Naprawdę warto zatrzymać się obok tej książki i przeczytać ją, bo oprócz intrygującej sprawy, są intrygujący bohaterowie, intrygujące miejsce a wszystko to w intrygującym kryminale dla młodzieży, który porusza problemy dorosłego świata. Za egzemplarz dziękuję księgarni tania książka

Recenzja z bloga: zatraceni w kartkach

Jeśli zamierzacie sięgnąć po "Nieodgadnionego" musicie zdać sobie sprawę, że jest to dopiero pierwsza część trylogii i na kolejne tomy przyjdzie wam niestety troszkę poczekać, co w przypadku tak dobrej książki jest trudne. Już od dawna miałam ochotę na coś nowego, a z kryminałem dla młodzieży nigdy nie miałam za wiele do czynienia, dlatego postanowiłam nadrobić zaległości. Książka ta pozwoliła mi wrócić do czasów kiedy dniami i nocami zaczytywałam się w cyklu o Harrym Potterze. Choć nie ma tutaj nic z magii, a nasza główna bohaterka jest nad wyraz "zdroworozsądkowa" to nie potrafiłam się oprzeć wrażeniu, że te powieści mają wspólny mianownik. Może to czar elitarnej szkoły sprawił, że poczułam się jak w Hogwarcie? A może ukryta w tunelach mroczna tajemnica? Rozwiązanie tej zagadki pozostawiam wam.

W 1936 roku, tuż po otworzeniu przez Alberta Ellinghama elitarnej szkoły prywatnej dla dzieci o ekscentrycznych zainteresowaniach i wybitnych talentach, jego żona wraz z córką zostają porwane.

Porywacze zostawiają list, w którym wierszem opisują różne rodzaje śmierci. Wkrótce przychodzi żądanie okupu. W tym samym czasie na terenie szkoły zostaje popełnione morderstwo. Ofiarą jest jedna z uczennic.

Kilkadziesiąt lat później, zafascynowana morderstwami i zagadkami kryminalnymi, Stevie Bell, po raz pierwszy przekracza próg Akademii. Nadal jest zaskoczona faktem, że pomyślnie przeszła przez proces rekrutacyjny. Jej największym marzeniem jest rozwiązanie zagadki rodu Ellinghamów i śmierci Dottie. Nie zdaje sobie sprawę, że to nie jedyna tajemnica z którą będzie musiała się zmierzyć.

Elitarne szkoły dla młodzieży są częstym miejscem akcji książek z gatunku new adult. Zaczęło się od Harrego Pottera, potem mieliśmy cykl "Wybranych" Christi Daugherty a teraz Maureen Johnson zaserwowała nam "Nieodgadnionego". I moim zdaniem jest to powrót do korzeni. Szkoła w Vermoncie to miejsce klimatyczne, budynek z historią, pełen mrocznych zakamarków i tuneli, zamkniętych pokojów i strychów, które kryją mnóstwo tajemnic. To również miejsce gdzie kilkadziesiąt lat wcześniej doszło do tragedii a echa tego wydarzenia wciąż słychać w murach posiadłości i w otaczających ją, pełnych posągów, ogrodach. Zamordowana została tutaj młoda dziewczyna i choć jej duch nie straszy, jak to było w przypadku Hogwartu, to fakt iż zagadka jej śmierci nigdy nie została rozwiązana, wywołuje dreszcze. Aż trudno uwierzyć, że akcja powieści toczy się w XXI wieku a bohaterowie korzystają z wszelkich nowinek technologicznych, do takiego miejsca pasują stylowe ubrania z epoki, binokle i detektyw w stylu Sherlocka Holmesa.

Autorka konsekwentnie trzymała się swojego pomysłu i powieść rzadko kiedy wykracza poza ramy kryminału. Jak w przypadku większości dobrych książek detektywistycznych, a ta do nich z pewnością należy, nacisk położony jest na samą zagadkę i ewentualne jej rozwiązanie : kto, co i dlaczego, warstwa obyczajowa, charakterystyka bohaterów i wątki poboczne są mniej eksponowane. Oprócz Stevie, której sylwetka jest wielowymiarowa, reszta postaci tworzy barwne tło, pełnią rolę eksponatów, które nie grają pierwszych skrzypiec. Jednak nie da się ukryć, że choć jednopłaszczyznowe, to są galerią postaci o której trudno będzie zapomnieć, no ale nie ma się co dziwić, w końcu podstawą rekrutacji była wyjątkowość, posiadanie ciekawych talentów i nadzwyczajna inteligencja. Znajdziemy tutaj artystkę, alkoholiczkę, która pragnie zamieszkać w komunie, przystojnego autora, który w wieku kilkunastu lat nakręcił własny film o zombie, autora książek, który stracił wenę, domorosłą spawaczkę i konstruktorkę oraz wiele innych osób. Wszyscy oni w mniejszym lub większym stopniu mają wpływ na naszą fabułę. Muszę przyznać, że w tym tomie poznaliśmy dopiero zarys ich charakterystyk, i nie uszło mojej uwadze, że są one dość stereotypowe, jednak pociesza mnie fakt, że autorka ma jeszcze dwa tomy, by nadać im głębi.

Brak szczegółowych charakterystyk bohaterów autorka nadrobiła fabułą. Nie dość, że zamiast jednej dostaliśmy dwie zagadki, to pod koniec książki pojawiają się wątki poboczne, które jeszcze bardziej nakręcają całą akcję. Maureen Johnson zręcznie przeskakuje z przeszłości do teraźniejszości. Ta naprzemienność fabularna jest dość rzadkim zabiegiem w przypadku cyklów, jednak tutaj poszło nadzwyczaj sprawnie. Chaosu brak a powieść czyta się gładko i przyjemnie.

Rzeczą, która rzuciła mi się w oczy, jest niezwykła "dojrzałość" tej powieści, co jest rzadkie w przypadku literatury new adult. Jest to w większości zasługą zdyscyplinowanej, inteligentnej Stevie, lecz również fakt że mamy tu do czynienia z dużą ilością zagadek, zbrodni i mrocznym klimatem sprawia, że jako dorosły czytelnik, nie poczułam się przeniesiona w kolorowy świat nastolatków. Nawet pojawiający się na kartach powieści wątek romansu, mógłby równie dobrze przytrafić się dwójce dorosłych ludzi. Język powieści nie jest infantylny choć jego prostota sprawia, że jest łatwy w odbiorze, również sam styl autorki bardziej przypomina Agathę Christie niż innych autorów powieści młodzieżowych. To wszystko sprawia, że "Nieodgadniony" jest tak naprawdę pozycją dla każdego czytelnika, który lubi książki detektywistyczne. Jest to powieść dla całej rodziny.

Jak napisałam we wstępie do mojej recenzji, "Nieodgadniony" jest pierwszą częścią cyklu więc jak się możemy spodziewać książka ta pozostawi nas z masą pytań, na które będziemy poszukiwać odpowiedzi. Tak naprawdę żadna z zagadek nie została rozwiązana a wręcz przeciwnie, pojawiły się nowe wątki i kolejne pytania więc nie pozostaje nam nic innego jak tylko czekać na kolejny tom. Mam tylko nadzieję, że autorka zaplanowała coś naprawdę spektakularnego a nie podzieliła powieść, którą można było wydać w jednym tomie, na kilka części, podobnie jak było w przypadku filmu "Hobbit". Ja mam cierpliwość więc czekam, wam póki co polecam tom pierwszy.

Okeeej... Nie spodziewałam się tego, że ta książka będzie aż tak dobra! Opis nieźle mnie naelektryzował i narobił nadziei niesamowitą lekturę, choć nie spodziewałam, że te nadzieje zostaną spełnione. Jestem pod wrażeniem umysłu i warsztatu Maureen Johnson. W czasach, gdy naprawdę ciężko o jakąś potężniejszą szczyptę oryginalności autorka potrafiła stworzyć pełnokrwiste postacie i niebanalną fabułę. Całość wydaje się być tak realistyczna. Podczas czytania niemal wsiąkłam w rozgrywające się wydarzenia i czułam się, jakbym sama tam była. Obserwowanie poczynań bohaterów było naprawdę ekscytującym przeżyciem. Fajnym pomysłem było przedstawienie tego z kilku perspektyw oraz podział na teraźniejszość i przeszłość. Akcję napędzały intrygujące tajemnice i sekrety, które całkowicie opanowywały mój umysł i rozbudzały ciekawość. Autorka posługuje się lekkim i przystępnym piórem, a jej warsztat jest naprawdę dobry. Z przykrością stwierdzam, że strony znikają w błyskawicznym tempie. Czemu to musiało się tak szybko skończyć? ;c Chcę jeszcze.

Uwaga! Czytaniu towarzyszy intensywnie mroczny i powiewający grozą klimat.

Od momentu kiedy dowiedziałam się, że ta książka wychodzi w Polsce, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. W dużej mierze zrobiło swoje nazwisko autorki, którą ja mam przyjemność znać z opowiadań o Nocnych Łowcach, które współtworzyła z moją ukochaną Cassandrą Clare. Dodatkowo Johnson jest jedną z bardzo poczytnych autorek za granicą i tym samym ja jeszcze bardziej zapragnęłam dowiedzieć się jak pisze. Czy pokochałam ją tak jak Stany? A może wręcz przeciwnie?

[...]

Książkę czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Historia jest wciągająca, bardzo dobrze zaplanowana. Akcja poprowadzona umiejętnie i zakończona w sposób dający ogromne pole do popisu. Jeżeli autorka wykorzysta potencjał tej historii i rozwinie jeszcze bardziej niektóre wątki oraz doda kolejne, to ja już w ogóle będę zachwycona. Bo teraz, po tej powieści mam ogromną ochotę czytać dalej i więcej.

Także ja wam książkę bardzo polecam, jeżeli lubicie kryminały to nie zrażajcie się, że jest to powieść dla młodzieży, ponieważ trzyma poziom naprawdę dobrych, lekkich kryminałów. Ponadto, jeśli chcecie zacząć swoją przygodę z kryminałami to ta pozycja może się okazać świetna na początek.

Więcej o tej książce możecie przeczytać w mojej recenzji :)

[Adres usunięty]

Dzięki nauczycielom, drużynom sportowym, absolwentom, szkoły zyskują rozgłos. Akademia Elinghama jest pod tym względem wyjątkowa. Nie zdobyła sławy dzięki dobrym wynikom uczniów czy świetnym wykładowcom. Zdobyła ją dzięki dokonanemu tam morderstwu.

Pasjonująca się kryminalnymi sprawami Stevie, wysyła podanie do prestiżowej uczelni, gdzie w 1936 porwano i zamordowano żonę i córkę Ellinghama – właściciela akademii oraz znanego w tamtych czasach milionera. Dziewczyna mimo własnych wątpliwości dostaje się na uczelnie niedowierzając, że już niedługo będzie uczyć się w miejscu, gdzie dokonano zbrodni. Gdy Stevie dociera na miejsce, podziwia każdy element rezydencji, ciesząc się, że trafiła do miejsca swoich marzeń. Dziewczyna próbuje się dopasować do nowego środowiska, ucząc się i tworząc swoje pierwsze projekty, do czasu, gdy niespodziewanie ginie jeden z uczniów z drugiego roku. Początkowo wygląda to na wypadek, jednak czy na pewno?

Spodziewałam się po tej książce czegoś zupełnie innego, co nie oznacza, że zupełnie mi się nie podobała, wręcz przeciwnie – niesamowicie się w nią wciągnęłam.

Już pierwsze strony bardzo mnie zaciekawiły. W książce znajdziemy rozdziały, w których możemy śledzić przebieg sprawy Ellinghamów, co urozmaica lekturę.

Główny wątek prowadzony w dzisiejszych czasach również jest niczego sobie. Pokazuje nam nie tylko grupę nastolatków przepełnionych marzeniami i celami, ale przedstawia nam niesamowicie ciekawą postać, jaką jest główna bohaterka.

Stevie to dosyć nietypowa nastolatka posiadająca niezwykłą spostrzegawczość. Kocha kryminały i nie wyobraża sobie świata bez nich. W dodatku interesuje się różnymi kryminalnymi sprawami, a jednym z jej największych marzeń należy prowadzenie własnego śledztwa oraz współpracowanie z FBI.

Niestety ani rodzice Stevie, ani rówieśnicy nie biorą jej pasji na poważnie.

Gdy Stevie trafia do nowego środowiska, trudno jest jej się zaaklimatyzować w nowym miejscu. Dziewczyna musi zacząć walczyć z własnymi lękami oraz spróbować dostosować się do rówieśników.

Na początku myślałam, że wątek kryminalny będzie przeważać, jednak okazało się, że książka bardziej skupia się na samej Stevie oraz akademii niż na śledztwie. Wcale mi to nie przeszkadzało, choć przyznać muszę, że nie tego się spodziewałam.

W tej książce znajdziecie owiane tajemnicą morderstwo sprzed lat z nieodgadnionym oprawcą oraz świetną i błyskotliwą główną bohaterkę, która musi zmagać się z własnymi lękami i akceptacją wśród rówieśników. Książka ta to nie tylko powieść młodzieżowa z wątkiem kryminalnym, ale również historia zwykłej nastolatki, z niezwykłymi marzeniami i zainteresowaniami.

Jeśli uwielbiacie rozwiązywać zagadki kryminalne to najnowsza powieść Maureen Johnson "Nieodgadniony" z pewnością przypadnie wam do gustu.

Albert Ellingham założył w XX wieku prywatną i bardzo elitarną szkołę dla najbystrzejszych umysłów. Nauka w Akademii Ellinghama od zawsze była bezpłatna, ale dostać się do niej jest bardzo trudno i każdego roku udaje się to jedynie 50 osobom. Szkoła ma niechlubną przeszłość. W pierwszym roku jej działania zdarzyła się ogromna tragedia, uprowadzona została rodzina Ellinghama. Wkrótce odnaleziono ciało żony, ale po córce zaginął wszelki ślad. Jedyny trop jaki pojawił się w sprawie to list-zagadka. Mimo ogromnego zaangażowania właściciela szkoły oraz policji sprawa porwania pozostaje nierozwiązana. Po latach uczennicą prestiżowej szkoły zostaje Steve Bell, dziewczyna o dość osobliwych zainteresowaniach. Fascynują ją zbrodnie i techniki detektywistyczne, a w dorosłym życiu chciałaby być agentką FBI. Steve jest inteligentna, zabawna, ale dość wycofana i dlatego nie ma wielu przyjaciół. Jest natomiast pewna, że uda jej się rozwikłać zagadkę sprzed 80 lat. Najpierw jednak musi stawić czoło codziennemu życiu w Akademii, tak różnemu od dotychczasowego.

Narracja "Nieodgadnionego" prowadzona jest w dwóch planach czasowych, wydarzenia współczesne przeplatane są z retrospekcjami z 1936 roku. Powoli poprzez przesłuchania policyjne, artykuły z gazet odkrywamy kulisy tragicznych wydarzeń z lat trzydziestych ubiegłego wieku. Podczas gdy obecna narracja opowiedziana jest w dużej mierze z punktu widzenia Stevie.

Bestseller Maureen Johnson pozytywnie mnie zaskoczył. Od pierwszych stron autorka wciąga nas w trzymającą w napięciu wartką akcję, której zwroty są trudne do przewidzenia. "Nieodgadniony" to pierwsza część trylogii, więc nie żegnamy się definitywnie ze Stevie Bell i jej przyjaciółmi. Nie pozostaje więc nic innego, jak z niecierpliwością czekać na kolejny tom opowieści.

„Nieodgadniony" to książka bardzo intrygująca. Od pierwszych kartek wciąga, a podsycające retrospekcje, najpierw porwania, potem przesłuchań nadają bardzo osobliwego klimatu. Jest również dobrze zapowiadająca się trylogią, autorka pod sam koniec świetnie podsyca fabule, która wzbudza niedosyt. Polecam!

Początkowo nie chciałam w ogóle sięgać po "Nieodgadnionego". Młodzieżówka nawet w kryminalnym wydaniu wydawała mi się zbyt... dziecinna. W przedślubnym stresie zamówiłam książkę za punkty w portalu Czytam Pierwszy. I to był strzał w dziesiątkę!

"Nieodgadniony" to pierwszy tom młodzieżowej trylogii... kryminalnej. Klimatycznie przypomina mi klasyczne kryminały spod pióra Agathy Christie czy też Arthura Conana Doyle'a. Jednocześnie akcja książki (poza kilkoma retrospekcjami) toczy się w czasach współczesnych i osiągnięcia technologii są tu mocno podkreślone. Autorka, Maureen Johnson, wyraźnie zaznaczyła czasy, w których dzieje się fabuła dzięki wprowadzeniu takich elementów, jak gwiazdy internetu, podcasty, smartfony, czy też znajomości z sieci. Świat zbudowany przez Maureen naprawdę dobrze imituje ten istniejący i sprawia wrażenie realnego.

Akcja książki dzieje się w niesamowitej szkole dla uzdolnionych uczniów, Akademii Ellinghama. Jest to miejsce, które kojarzy mi się z niemagicznym Hogwartem. Do Akademii trafia Stevie, miłośniczka kryminałów oraz prawdziwych zbrodni. Przed laty w Akademii, niedługo po jej założeniu, zaginęła córka i żona założyciela oraz jedna z uczennic. Stevie chce rozwiązać sprawę, nad którą od wielu lat łamią sobie głowę policjanci, detektywi i miłośnicy prawdziwych zbrodni.

"Nieodgadniony" to książka napisana bardzo przyjemnym językiem. Autorka niewątpliwie wie, jak posługiwać się piórem (w tych czasach bardziej klawiaturą) i jak budować napięcie.

Doskonale bawiłam się przy tej książce już od pierwszej strony i cieszę się, że w zanadrzu miałam od razu kolejny tom serii!