Nasze zaginione serca

12-letni Bird mieszka wraz z ojcem w Stanach Zjednoczonych. Jego matka poetka chińskiego pochodzenia, opuściła rodzinę, gdy ten miał dziewięć lat. Pod przykrywką bezpieczeństwa narodowego w kraju obowiązuje ustawa o nazwie PACT. W konsekwencji książki napisane przez Azjatów o Amerykanach są zakazane, a władza może robić wszystko inwigilując pocztę, połączenia telefoniczne czy odbierać dzieci. Gdy trafia na trop matki postanawia ją odnaleźć.

„Nasze zaginione serce” to niezwykle emocjonalna i interesująca historia, która wciąga od pierwszych stron. Ta dystopijna opowieść ukazująca smutną rzeczywistość porusza szereg ważnych problemów takich jak wykluczenie czy rasizm. Autorka pokazuje teraźniejszość pełną strachu i niepewności w której każde nieopatrznie powiedziane czy napisane słowo niesie konsekwencje. Unaocznia również do czego doprowadza obojętność i stereotypowe myślenie. Co niewątpliwie uderza to fakt, że tak może wyglądać nasza przyszłość gdyż wizja przedstawiona w powieści jest wyjątkowo blisko rzeczywistości. To wszystko może się wydarzyć jeśli nie będziemy reagować.

Całość jest napisana wyjątkowo poetyckim językiem, który urzeka. Ta uniwersalna opowieść o miłości, stracie ale i sile miłości matki zmusza do refleksji, zastanowienia, a przy tym łamie serce jednocześnie odwołując się do naszego człowieczeństwa. Zdecydowanie polecam.

🪶Dwunastoletni Bird i jego ojciec, były profesor Harvardu obecnie zdegradowany do pracy w bibliotece, mieszkają w mieszkaniu na ostatnim piętrze jednego z akademików. W Ameryce po wieloletnim Kryzysie wprowadzono PAKT, czyli ustawę chroniącą amerykańską kulturę i tradycję. Pod otoczką dbania o bezpieczeństwo mieszkańców rozgrywa się dramat osób pochodzenia azjatyckiego. Postanowienia PAKT-u ingerują w wolność słowa i racjonalizują dyskryminację i nietolerancję. Matka Birda, poetka azjatyckiego pochodzenia, chcąc chronić rodzinę postanowiła odejść. Niespodziewanie Bird otrzymuje tajemniczy list. Nastolatek jest przekonany, że to wiadomość od jego matki.

🪶 Słowa to za mało, żeby wyrazić emocje towarzyszące podczas czytania ,,Naszych zaginionych serc". Autorka na kartach powieści zaprezentowała nam świat pełen kontrastów i podziałów. Wrażliwy narrator pokazuje przerażającą i brudną rzeczywistość. Ta historia jest przesycona strachem i utratą bliskich. Każde pozornie niewinne słowo lub napisany w domowym zaciszu wiersz mogą przynieść brutalne konsekwencje. Świat przedstawiony przez Celeste Ng to dystopijna wizja rzeczywistości. Ale czy na pewno jest ona aż tak nieprawdopodobna?

🪶,,Nasze zaginione serca" to bolesna, trudna i przepełniona wymagajacymi emocjami historia o niszczącym działaniu wszelakich przejawów dyskryminacji. To uniwersalna opowieść, którą można przełożyć właściwie na każdą materię. Przedstawione wnioski zawsze pozostaną identyczne: świat zbudowany na nietolerancji i nienawiści jest jak kolos na glinianych nogach. Prędzej czy później upadnie.

🪶Celeste Ng w wyrafinowanym stylu prezentuje straszną rzeczywistość. Czytanie tej książki było trudnym, ale niezwykle wartościowym doświadczeniem. Warto zwrócić uwagę na okładkę, która po przeczytaniu ,,Naszych zaginionych serc" zyskuje znacznie głębsze znaczenie. Z pewnością ta historia na długo zagości w mojej pamięci.

"Nasze zaginione serce" Celeste Ng to wyjątkowa i trzymająca w napięciu powieść dystopijna, która wyróżnia się wśród innych książek swojego gatunku. Historia śledzi 12-letniego Birda Gardnera, który wiedzie spokojne życie z ojcem w świecie rządzonym przez prawa napisane w celu zachowania "amerykańskiej kultury" po latach niestabilności gospodarczej i przemocy. Matka Birda, chińsko-amerykańska poetka o imieniu Margaret, opuściła rodzinę, gdy ten miał dziewięć lat, a jej prace zostały uznane za niepatriotyczne i usunięte z bibliotek. Kiedy Bird otrzymuje tajemniczy list z zaszyfrowanym rysunkiem, wyrusza na poszukiwanie matki, co prowadzi go w podróż przez podziemną sieć bibliotekarzy i życie dzieci, które zostały zabrane.

Styl w "Naszych zaginionych sercach" jest zróżnicowany i pełen symboliki, która zaskakuje, porusza i podnosi na duchu czytelników. Historia może wydawać się prosta, ale język i symbolika czynią ją wciągającą. Siła powieści leży w sposobie opowiadania, który płynie płynnie i stopniowo wprowadza czytelników w świat. Powieść zyskuje na tym, że głównym bohaterem jest Bird, który przedstawia historię z perspektywy dziecka i pozwala czytelnikom poznawać świat jego oczami. Ale troszkę problematyczne, pod względem technicznym, może być to, że nie ma rozdzielenia dialogów w tekście.

Bohaterowie powieści są dobrze wykreowani, zwłaszcza matka Birda, Margaret Miu, której historia jest zarówno chwytająca za serce, jak i urzekająca. Powieść porusza temat relacji rodzic-dziecko, nawet w obliczu dystopijnych okoliczności, a czytelnicy mogą wyciągnąć z niej analogie dotyczące własnego wychowania. Punkt kulminacyjny powieści i akty buntu prezentują unikalne podejście do buntu.

Szczególnie zapadające w pamięć jest zakończenie powieści i zawarty w nim bunt. Książka jest godna polecenia dla tych, którzy szukają świeżego spojrzenia na literaturę dystopijną.