Molestowane. Historie bezbronnych

Ta pozycja nie jest przyjemna, nie jest łatwa ani lekka, ale jednocześnie ważna i potrzebna. Porusza problem molestowania seksualnego kobiet, o którym się dużo nie mówi, a jeśli już, to urasta do rangi sensacji. Do tego ofiary bardzo często są wykluczane, obwiniane, czy też ignorowane. Historie zawarte w tej lekturze są szokujące, niektóre wręcz niewiarygodne. Oprócz przerażających doświadczeń w książce znajdziemy opinie i porady psycholożki, pedagożki szkolnej oraz radczyni prawnej.

Pamiętajcie, by nie oceniać, nie obwiniać ofiar przemocy seksualnej ani nie umniejszać ich cierpienia. Jeżeli zauważycie jakieś niepokojące sygnały, zwłaszcza jeśli chodzi o dzieci, to reagujcie(oczywiście bez zmuszania do czegokolwiek), dajcie znać, że jesteście i z chęcią pomożecie w jakikolwiek sposób. W książce również znajdziecie wskazówki, jak postępować w takich sytuacjach.

„Gdy się obudziłam- byłam naga. Teraz wiem , że cała w spermie”.- 13-latka

„Kiedy miałam jedenaście lat, zgwałcił mnie”.

Napisała do matki list z wyznaniem, że jest molestowana, matka oddała jej ten list z poprawionymi błędami – była nauczycielką, nie zareagowała.

Jest to książką, która powinna znaleźć się u każdego w domu. Fanów kryminały, romansów czy fantastyki.

Uważam, że każdy powinien sięgnąć po tą książkę. Jest odważna, prawdziwa i wstrząsająca. Dzięki niej jest szansa, aby uratować inne dzieci. Nie bójmy się poruszać takich tematów. Te dziewczynki, teraz już kobiety opowiadające swoje historie, przeżyły w dzieciństwie koszmar. Wiele ofiar molestowania popada w PTSD czyli zespół stresu pourazowego, według specjalistów rozwija się ON w momencie kiedy zostanie przekroczony naturalny próg stresu człowieka. Czytając książkę byłam wielokrotnie w szoku, nie rozumiałam jak ojciec, wujek, brat czy siostra są w stanie dopuścić się takich okropnych i odrażających czynów. Byłam wściekła i zła na tych ludzi. Na samym początku książki, autorki proszą, aby nie oceniać kobiet, wypowiadających się w książce, mimo wszystko czasami mi się to zdarzało. Po prostu tak bardzo nie mogłam zrozumieć, dlaczego się nie broniły, czemu nie protestowały. Dlaczego? Bo w ich najbliższym otoczeniu nie miały kompletnie nikogo, kto byłby w stanie im pomóc i ocalić. Były same, małe i zastraszane. Często ofiary molestowania seksualnego nie potrafią sobie ułożyć życia, w każdym przypadku potrzebna jest wieloletnia terapia, które też nie zapewnia 100% wyleczenia się. Te kobiety znalazły w sobie siłę, aby podzielić się swoją historią, by móc ochronić innych. Przez całe dzieciństwo wmawiano im, że to nie molestujący był winny lecz one. One miały być winne rozpadu rodziny czy wstydu. Należy pamiętać, że dziecko dotknięte takimi przykrymi zdarzeniami może nie pozwolić sobie na zwykły pocieszający dotyk, w takim układzie PO PROSTU BĄDŹ.