Miasto gwiezdnego pyłu

Książka Georgii Summers "Miasto Gwiezdnego Pyłu" skusiła mnie przede wszystkim okładką. No i to fantastyka. A, że ostatnio wydawnictwo Jaguar wydaje same świetne książki, to z chęcią wzięłam tę powieść do recenzji.

Na rodzie Everlych ciąży klątwa. Niestety nikt Violet o tym nie poinformował. Odkąd zostawiła ją matka mieszka z wujkiem Ambrosem w starej, rozpadającej się posiadłości i marzy o przygodzie. Wkrótce odwiedza ich Penelopa ze swoim asystentem Aleksandrem. Zawarty zostaje układ, a Violet odkrywa, że istnieją również inne światy, a magia naprawdę istnieje..

Mimo pięknej okładki niestety muszę z żalem stwierdzić, że książka nie przypadła mi do gustu. Wszystko od początku było objęte wielką tajemnicą. Ale to tak bardzo, że kompletnie nie rozumiałam o co w tym wszystkim chodzi. Miałam wrażenie, że autorka skupia się w fabule nie na tym co trzeba. Książka jest napisana bardzo kwiecistym i szczegółowym językiem. To sprawia, że wszytko toczy się bardzo powoli. Niestety nie jestem fanką takich zabiegów. Zdecydowanie wolę jak coś się dzieje, by utrzymać moją uwagę na tekście. Tutaj musiałam bardzo się starać, by się skupić na tym co czytam. To nie jest zła książka. Dla fanów pięknych opisów i delektowania się słowem ta pozycja będzie idealna. Ja jednak wolę bardziej dynamiczne formy. Ale jedno trzeba przyznać wydawnictwo Jaguar umie w okładki. Uwielbiam!

Co sądzicie o kontaktach? Można je łamać czy należy przestrzegać zawartych obietnic?

Violet podejmuje próbę odnalezienia swojej matki, która wiele lat wcześniej pozostawiła ją pod opieką swoich braci i wyruszyła w nieznane z zamiarem złamana rodzinnej klątwy czy raczej długu krwi. Ów klątwa w rodzinie Everlych jest od zawsze, zaciągnięta została przez protoplastę rodu Evera Everlyego wieki wcześniej i jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. To właśnie przez nią z każdej generacji odchodził najzdolniejszy członek rodziny.

Odkąd istnieje rodzina Everlych istnieje też Penelopa. Kim jest tajemnicza kobieta oszałamiająco piękna, pachnąca wanilią, a także bezwzględna, surowa i brutalna. Jest dobra czy zła? Co nią tak naprawdę kieruje i dlaczego? Właśnie na te pytania będzie próbowała odpowiedzieć Violet, która podejmie się dokonania niemożliwego, aby ratować swoich bliskich.

W wielu wierzeniach bóstwa i bogowie przedstawiani są jako istoty idealne, piękne ale też lubiące ofiary. W tej książce spotkamy bóstwa - astrale. Istoty Gwiezdnego Miasta, które gustują w ludzkiej krwi.. Ten wątek niestety podobał mi się najmniej, był potrzebny do napędzania historii, ale spychał ją przez to w pewien niesmaczny mrok.

Całą tą historię odbieram jako opowieść o dojrzewaniu, podejmowaniu decyzji i braniu za nie odpowiedzialności. Czytelnik zetknie się tu też z historią zastraszonego, zmanipulowanego i zaszczutego człowieka, i o tym jak można uzależnić się od agresora – tak odbieram postać Aleksandra, wobec którego kilkakrotnie podczas czytania zmieniałam stosunek.

Książka raczej toczy się spokojnie bez większych napięć czy zwrotów akcji – miałam wrażenie że autorka podejmowała próby podkręcenia akcji, ale to nie wyszło. Sama historia i pomysł całkiem fajne, ale chyba to wszytko było trochę zbyt rozciągnięte. Nie do końca wyjaśniona była też mechanika światów i żyjących w nich istot. Sama historia została zamknięta, a wszystkie pomniejsze wątki wyjaśnione w krótkim epilogu.

Świat bogów pełen był okrucieństwa, kłótni, miłości i nienawiści. Bez skrupułów wymierzali sobie oni kary, skazywali na wygnanie czy obkładali klątwami. W taką klątwę uwikłana jest od pokoleń rodzina Everlych, aż w końcu znalazł się ktoś, kto postanowił ją przerwać. Tyle tylko, że okazało się to wyjątkowo trudne, a na dodatek naraziło wielu ludzi na straszne konsekwencje.

Violet Everly jest smutnym dzieckiem zamkniętym w wielkim domu. Ma wspaniałych wujów, a Ambrose i Gabriel robią wszystko, by dziewczynka nie odczuła braku matki. Szczególnie oddany jej jest Ambrose, który opiekuje się nią na co dzień, kiedy Gabriel wyrusza w swoje długie i tajemnicze podróże. Dziewczynka snuje o nich różne opowieści, jak ta, że wujek zaangażowany jest w jakieś nielegalne transakcje i handel narkotykami, ale prawda jest o wiele bardziej przerażająca i dziwna. Jeśli chodzi o matkę, to Violet pamięta zaledwie wrażenie bliskości, choć kobieta wydaje się być obecna we wszystkich sprzętach w domu, a dziewczynka słyszy jej szepty i śmiech. Pewnego dnia zniknęła, zaś jej bracia nie chcą zdradzić ani słowem powodów jej odejścia, ani najważniejszego – kiedy i czy wróci. Violet nauczyła się zatem nie pytać, bowiem wie, że i tak nie usłyszy odpowiedzi. W zamian za to namiętnie się uczy, pochłaniając kolejne książki z biblioteki, marząc o studiowaniu historii czy archeologii. Rozpamiętuje również wizytę pewnej wyniosłej, pięknej kobiety, Penelopy, z chłopcem u boku. Ten chłopiec właśnie, Aleksander, pokazał jej pewną magiczną sztuczkę, która sprawiła, że Violet zrozumiała, iż na tym świecie nie ma nic oczywistego.

Okazuje się, że rodzina Everlych od wieków oddaje kobiecie najzdolniejszych przedstawicieli tego rodu – jednego z każdego pokolenia. Takiego, który potrafi manipulować gwiezdnym metalem. Tyle tylko, że skoro Marianna Everly zniknęła, ofiarą ma być Violet. Mimo tego, że nie ma ona pojęcia ani o magii, ani o istnieniu innych światów, to jej istnienie musi dopełnić klątwy. Bracia Everly mają jeszcze trochę czasu, ale on boleśnie im się kurczy w miarę, jak Violet rośnie, a Marianna nie wraca. Nie wiadomo, czy jeszcze żyje, wyruszyła bowiem w poszukiwaniu sposobu na odczynienie klątwy i choć widziano ją w różnych miejscach, to nikt nie potrafi wskazać miejsca jej pobytu.

Kiedy Violet dorasta, następuje bolesne zderzenie z rzeczywistością. W pył rozwiewają się jej marzenia o studiach, bowiem nie odebrała formalnej edukacji. Może jedynie parzyć kawę w lokalnej kawiarence i zastanawiać się nieustannie, kim była jej matka. Kiedy pewnego dnia w kawiarni zjawia się Aleksander, dziewczyna wspomina jego dawną wizytę z Penelopą i sztuczkę z kamieniem. To Aleksander wprowadza ją w system funkcjonowania światów, zwanych Fidelis, opowiada o swojej pracy. Stopniowo się zaprzyjaźniają, choć Violet nie wie, że chłopak zbliża się do niej na prośbę Penelopy, która chce wyciągnąć od Violet miejsce pobytu jej matki. Kiedy zaczyna rozumieć, że nie ma ona pojęcia o niczym, daje jej ultimatum – ma rok na znalezienie matki, w przeciwnym razie Penelope weźmie w zamian ją.

Dziewczyna musi przejść przyspieszony kurs wiedzy o magicznym świecie, a w drodze towarzyszyć jej będzie asystent Penelopy, Aleksander. Wkraczają w mroczny świat bogów, w którym nic nie jest oczywiste, zaś poszukiwania Marianny są o tyle utrudnione, że kobieta narobiła sobie wielu wrogów wśród uczonych, którzy teraz odmawiają Violet pomocy. Jak zakończy się ta mroczna i przepełniona magią historia? Czy Violet uda się odnaleźć Mariannę. Czy uda się jej uniknąć losu naznaczonego klątwą? Czy przy tym wszystkim może pozwolić sobie na miłość? Przekonamy się o tym dzięki lekturze niezwykłej książki, będącej powiewem świeżości wśród literatury fantasy, pt. „Miasto gwiezdnego pyłu”. Opublikowana nakładem wydawnictwa Jaguar książka to nie tylko prawdziwa gratka dla młodych czytelników, ale dla wszystkich lubiących książki przepełnione magią.

Frapującej fabule towarzyszą tu wspaniale wykreowani bohaterowie, a plastyczne słowa autorki, Georgii Summers, odmalowują nam magiczny świat, przerażający i fascynujący jednocześnie, w taki sposób, jakbyśmy byli jego częścią. Czy zatem zdecydujesz się na podróż z Violet?

Opowieść o rodzinie, spędzającej sens z powiek klątwie, a także historia o drugich szansach i dążeniu do celu. Georgia Summers zaprasza nas do świata nieprzekonanych bogów, którzy wydają się bezwzględnie rządzić swoimi królestwami.

Decydując się na lekturę "Miasta Gwiezdnego Pyłu" nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać. Przekonała mnie wzmianka o trudnych do współpracy Boga, którzy w literaturze fantasy są jednym z moich ulubionych motywów. Byłam ciekawa jak autorka poradzi sobie z pomysłem, ale muszę przyznać, że chociaż lektura zapewniła mi kilka udanych wieczorów to czegoś mi w niej brakowało. Wydaje się, że potencjał został wykorzystany w 90%, ponieważ niektóre motywy można było lepiej pociągnąć a Georgia Summers jedynie wzmiankowo pokazała nam jak okrutni i bezwzględni potrafią być Bogowie, koncentrując się przede wszystkim na rodzinnych problemach głównej bohaterki.

Nie zrozumcie mnie źle, to nie jest zła książka. Wręcz przeciwnie – cieszę się, że mogłam dać jej szansę. Jednak jako dojrzały czytelnik oczekuję od podobnej literatury czegoś więcej a tutaj sądzę, że była ona pisana przede wszystkim ku uciesze nastolatków. Mamy bowiem na pierwszym planie główną bohaterkę, która dąży do realizacji zamierzonych celów i walczyć ze wszystkimi przeciwnościami, nie zawsze podejmując racjonalne decyzje. Nie zgadzałam się w pełni z działaniami Violet, ponieważ myślę, że na jej miejscu podjęłabym wiele innych decyzji. Natomiast muszę przyznać, że cała interakcja z fabułą bardzo przypadła mi do gustu i nawet jeśli denerwowałam się na główną bohaterkę to wyszło mi to na dobre, ponieważ książkę przeczytałam w oka mgnieniu i towarzyszyły mi skrajne emocje, które zawsze chętnie witam.

Czytamy o losach młodej głównej bohaterki, która będzie musiała zrobić wszystko, by uwolnić swoją matkę z rąk bezwzględnej Penelopy. Bogini uparcie żongluje klątwą, która spadła na ród dziewczyny i nie daje się przekonać do zmiany swoich założeń. Tym sposobem Violet napotka na swojej drodze wiele niebezpiecznych zdarzeń i będzie musiała współpracować z kimś, z kim niekoniecznie chciałaby iść w parze. Tak wywiąże się pewien subtelny wątek romantyczny, ale zostanie on zepchnięty na drugi plan i będzie jedynie dodatkiem do historii fantasy, której celem przede wszystkim będzie przedstawienie siły walki o dobro swojej rodziny. Ten motyw bardzo przypadł mi do gustu, ponieważ autorka pokazała miłość i oddanie córki wobec swojej matki, która pojawiała się jedynie wzmiankowo w tekście i my sami jedynie mogliśmy się domyślać, że dla swojej córki zrobiłaby to samo.

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" dedykowane jest czytelnikom, którzy lubią intensywne wrażenia, ale jednocześnie mam poczucie, że nie do końca wybija się spośród tłumu. Lektura jest ciekawa i angażująca, a także pobudza wyobraźnię, ale zabrakło mi konkretnego dopracowania i szczegółów, które mocniej odcisnęłyby się na mojej psychice. Niemniej przyznaje, że bawiłam się dobrze w towarzystwie powieści Georgii Summers i tym samym zachęcam Was dolektury, która idealnie sprawdzi się jako czasoumilacz po ciężkim dniu z kubkiem gorącej herbaty w dłoni.

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" to debiut autorstwa brytyjskiej pisarki, Georgii Summers. Po książkę sięgnęłam z dwóch powodów. Po pierwsze jest to fantastyka, której główna fabuła kręci się wokół tajemniczej klątwy, a po drugie: w grę wchodzi magiczny świat powiązany z gwiazdami. Jak widzicie, nie mogłam przejść obok tej historii obojętnie, z napięciem wyczekując nieoczekiwanego. :)

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" opowiada o perypetiach Violet Everly. Czytelnik poznaje ją już jako małą dziewczynkę, którą wychowują wujowie, Ambrose oraz Gabriel, i której matka, Marianna, tajemniczo zniknęła. Niby wyruszyła w poszukiwaniu przygód, niby w celu odkrycia prawdy, niby z zamiarem przełamania klątwy od lat dotykającej rodzinę Everly. Problem pojawia się w chwili, kiedy matka Violet powinna już wrócić, bo nadszedł jej czas, a jednak ślad po niej zaginął.

Do domostwa Everlych przybywa Penelopa domagająca się spełnienia obietnicy, jednak po dłużej rozmowie dochodzi do kolejnej wymiany. Violet zostaje "sprzedana". Dziewczyna za równo dziesięć lat zostanie zabrana przez Penelopę, by się poświęcić. By umrzeć.

Lata lecą, nikt nadal nie wie, jak odczynić klątwę. Ba, wujowie nawet nie chcą wytłumaczyć Violet, na czym owa klątwa w ogóle polega. W międzyczasie Violet poznaje Aleksandra, przystojnego asystenta Penelopy, z którym nawiązuje swego rodzaju więź. Poza tym nadal ze wszystkich stron stara się poznać prawdę i odnaleźć zaginioną przed laty matkę.

Czy Violet uda się odczynić klątwę? Na czym ona właściwie polega? Kim jest Penelopa? Czy można ufać Aleksandrowi? I najważniejsze: jaki z tym wszystkim związek mają Gwiazdy?

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" to książka, do której niestety nie jestem stuprocentowo przekonana. Już od pierwszych stron czułam swego rodzaju konsternację, ponieważ nie miałam zupełnie pojęcia, o co chodzi. Plątały mi się wydarzenia, bohaterowie wszystko gmatwali, pojawiało się pełno tajemniczych motywów, z których żaden nie był choć w minimalnym stopniu wyjaśniony. Za dużo, zbyt niepewnie. Miałam jednak nadzieję, że im dalej w las, tym kolejne puzzle historii wskoczą na swoje miejsce i coś zacznie się przejaśniać. Niestety, ciągle coś mi nie grało, a zakończenie - mimo że ostatecznie odpowiedziało na wszystkie moje pytania - kompletnie mnie nie usatysfakcjonowało.

W książce zabrakło mi lepszego poprowadzenia postaci. Przez ponad trzysta pięćdziesiąt stron nie udało mi się zżyć z żadnym bohaterem. Żadnego nie polubiłam czy nie znienawidziłam - wszyscy byli mi obojętni. Największy problem miałam jednak z Violet, która mimo że ciągle powtarzała, że musi poznać prawdę, przez prawie dziesięć lat nie porozmawiała szczerze z wujami, nie zrobiła nic, by choć odrobinę zbliżyć się do rozwiązania. Wiedziała, że jest okłamywana, że jej dni są policzone, a jednak biernie trwała. Miałam wrażenie, jakby autorka specjalnie wydłużała czas, by ostatecznie pisać o dorosłej Violet. Z jednej strony rozumiem zabieg, ale z drugiej cały ten wątek można było jakoś inaczej wytłumaczyć, bo ostatecznie stał się mocno naciągany.

Miałam nadzieję, że w "Mieście Gwiezdnego Pyłu" zagra przynajmniej system magiczny, ale szczerze? Nie zachwycił mnie. Pomysł stworzenia odrębnego świata, do którego przechodzi się wyłącznie dzięki specjalnym kluczom wykonanym z wyjątkowego, gwiezdnego materiału, brzmiał jak strzał w dziesiątkę. Jednak okazał się strzałem w kolano. Za mało magii, za dużo kręcenia się za własnym ogonem i lamentowania nad tajemniczą klątwą. Niewykorzystany potencjał.

Książka miała jednak kilka plusów. Podobała mi się relacja między Violet a Aleksandrem. Nie była oczywista. Zachowanie chłopaka oraz jego wybory życiowe potrafiły sporo namieszać, dzięki czemu historia od razu nabrała smaczku. Georgia Summers nie postawiła też na miłość od pierwszego wejrzenia; czytelnik śledził powolne, sympatyczne pogłębianie więzi między tą dwójką, budowanie zaufania, wzloty i upadki, co od razu dodało powieści realności.

Ciekawym rozwiązaniem było również wprowadzenie motywu Gwiazd jako zwyczajnych ludzi (no, powiedzmy, że zwyczajnych). Świetnym wątkiem okazał się ten poświęcony Jurijowi oraz jego uzależnieniu od reweritu, czyli gwiezdnego minerału. Nie zamierzam zbyt wiele w tej kwestii mówić, by nie spojlerować, ale uważam, że Jurij to największy atut całej powieści - szkoda, że to tylko drugoplanowa postać.

W kilku słowach podsumowania: "Miasto Gwiezdnego Pyłu" to książka z niewykorzystanym potencjałem. Zapowiadała się naprawdę wspaniale, a jednak ostatecznie trochę mnie zwiodła. Nie zżyłam się z bohaterami, nie potrafiłam się do końca odnaleźć w aż nazbyt pokomplikowanej fabule, a momentami było zbyt wiele pytań i za mało odpowiedzi. Ciągle czegoś mi brakowało, a mimo to przeczytałam do ostatniej strony ciekawa zakończenia. Nie będę pisać, czy polecam, czy nie. Najlepiej sami zdecydujcie, czy "Miasto Gwiezdnego Pyłu" to książka dla was.

„Miasto gwiezdnego pyłu” to książka, którą pokochałam od pierwszych stron. Jest to powieść o magii, krainie bogów i starożytnej klątwie, którą bohaterowie będą chcieli złamać.

Jest to opowieść o Violet, dziewczynie, którą matka pozostawiła pod opieką jednego ze swoich braci. Marianna myślała, że uda się jej w ten sposób ochronić córkę. Gdy po 2 latach do rodzinnej posiadłości wraca drugi z braci, Gabriel z informacją, że tajemnica Marianny wydała, jest już jasne, że będzie się wiele działo.

Pewnego dnia do ich domu przybywa Penelopa ze swoim asystentem, Aleksandrem. Szuka ona klucza do dowolnego miejsca na świecie. Do miejsca, w którym już kiedyś się było. Penelopa to kobieta, która nigdy nie choruje, nigdy nie starzeje się i nigdy nie przestanie dręczyć rodu Everly. Jest to ród, w którym najbardziej utalentowane osoby znikają bez śladu. Matka Violet próbowała złamać tę klątwę. Ale nie wiadomo gdzie jest. Violet ma 10 lat na jej odnalezienie. W innym wypadku będzie musiała zastąpić matkę. Dziewczynie pomaga Aleksander. Czy uda się im odnaleźć Mariannę oraz klucz do Miasta gwiezdnego pyły, w którym wszystko się zaczęło? Przekonacie się sami.

Książka zaczarowała mnie od pierwszych stron. Może dlatego, że uwielbiam w fantastyce poszukiwać wraz z bohaterami zaginionych, magicznych przedmiotów. Autorka wspaniale tutaj wykreowała głównych bohaterów. Bardzo polubiłam Violet i jej wujków. Sama Penelopa chociaż była tym złym charakterem również przypadła mi do gustu. W sumie to jej postać była najbardziej wyrazista i wywoływała najwięcej emocji. Nie podobała mi się natomiast relacja, uczucie jakiem obdarzyła Violet, Aleksandra. Pojawiło się nagle i nie mogłam poczuć romantyzmu.

Bardzo spodobał mi się świat jaki stworzyła Georgia Summers i szkoda, że książka jest jednotonówką, bo ciężko go opuścić.

Tajemnicza klątwa, motyw wieloświatów oraz magia tkana z blasku gwiazd… Zaintrygowałam Was? To wspaniale, bo to zaledwie zalążek tego, co znajdziecie w książce „Miasto gwiezdnego pyłu” Georgi Summers. Słowo „czarująca” jest tu niedopowiedzeniem.

Violet Everly nawet już nie wie, gdzie swój początek wzięła rodzinna klątwa. Jedno jest pewne – w każdym pokoleniu znika jeden, najzdolniejszy z członków rodziny. Pamięta za to doskonale, jak w dzieciństwie pewnej nocy jej matka wyjechała z zamiarem złamania klątwy i nigdy nie wróciła. Za to dwa lata później pojawiła się tajemnicza kobieta, Penelopa, która się nie starzeje ani nie zapomina… Rodzina Everlych dostaje dziesięć lat na znalezienie Marianny. W innym wypadku nieznajoma upomni się o jej córkę Violet. Dorosła już kobieta rusza śladem swej matki, aby odkryć prawdę, jaką skrywali dotąd przed nią wujowie. Wraz z asystentem Penelopy – Aleksandrem – odkrywa świat, o jakim jedynie słyszała, pełen uczonych, intryg, magicznej mocy, zapomnianych demonów i bóstw oraz sekretów.

Wszystko, co powiem Wam o tej książce, to będzie za mało, tak wiele bowiem oferuje i takie bogactwo skrywa. To wyjątkowe urban fantasy czaruje nie tylko fabułą, ale przede wszystkim plastycznym i pięknym stylem autorki tak bardzo, że obrazy same będą się Wam przesuwać przed oczami. To opowieść, która przeniesie Was na krańce światów tych znanych i nieznanych. Wraz z Violet odkrywamy kawałek po kawałku mroczne, ale i piękne sekrety, szukając odpowiedzi na pytania gdzie zniknęły bez śladu całe rzesze Everlych i dlaczego to właśnie na nich spadła klątwa. Ale żeby nie było za prosto, równocześnie na całym świecie giną dzieci, uczeni zabiegają o klucze, a tajemnicze drzwi kuszą obietnicą mitycznego miasta gwiezdnego pyłu, w którym wszystko się zaczęło.

Ta książka łączy w sobie wątki fantastyczne i przygodowe z pięknie wplecionym motywem slow burn, enemies to lovers, rodzinnymi tajemnicami, ale też wsparciem i ciepłem. Mówi o dojrzewaniu do samodzielnych decyzji, odkrywaniu siebie oraz swoich pragnień. Historia jest zbudowana na tak wielu warstwach i płaszczyznach, że urzeka i oszałamia w różnoraki sposób. A postaci? Violet – zawzięta, samodzielna, lecz też trzeźwo myśląca – i jej wujowie, indywidua, po cichu chroniący siostrzenicę; zagubiony i niepewny Aleksander, pełen sprzeczności; bezwzględna Penelopa, która nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć upragniony cel; a także wielu innych.

„Miasto gwiezdnego pyłu” to opowieść, w której sen miesza się z jawą, a marzenia stają się tak samo realne, jak koszmary. Porywa, by ostatecznie pozostawić niedosyt i złamane serce. Jest piękna, magiczna, wymagająca, mroczna, bolesna i tak bardzo metafizyczna, że poczujecie gwiazdy w swojej dłoni.

Violet Everly została wychowana przez swojego wuja. Jej matka zostawiła ją za młodu i od tamtej pory nie było z nią kontaktu. Pewnego dnia, do jej rodzinnego domu przybywa Penelope wraz ze swoim młodym asystentem Aleksandrem. Dowiaduje się wtedy, że magia istnieje, a jej wujowie dostają ultimatum, że mają odnaleźć swoją siostrę w ciągu 10 lat, albo kobieta przybędzie po Violet.

Zaginiona matka, klątwa ciążącą na jednym rodzie i magia to przepis na bardzo dobrą książkę. Jednak w tym przypadku nie czułam większej satysfakcji z czytania jej.

Główna bohaterka Everly jak na swój wiek jest bardzo naiwna, co praktycznie widać na każdym kroku, ciężko jest ją polubić, albo chociaż zżyć się z nią na tyle, żeby z uwielbieniem śledzić jej losy. Dziewczyna poszukuje zaginionej matki, jednak wiele poszlak dotyczących jej pobytu znajduje zbyt łatwo. Często też nie było nawet wytłumaczone w jaki sposób je znalazła.

Jej relacja z Aleksandrem też nie jest moim zdaniem zadawalająca. Uczucie jakim go darzy, wydaje się pojawić znikąd, nie czułam tej ekscytacji jaką bym chciała, z jakiejkolwiek romantycznej sytuacji. Tutaj pojawia się również na naiwność, o której wspomniałam wyżej.

Moje ulubione dzielenie książki na różne perspektywy też niestety nie sprawdziło się do końca. Momentami byłam mocno zdezorientowana. Czyło się niechciany chaos.

Głównym plusem tej historii jest postać Penelope. Czuć było, że jako jedyna w tej książce ma jakiś charakter i przeszłość, którą aż chciało się poznać. Więc każda interakcja z jej osobą, nadawała książce takiego lekkiego kopa, którego jej brakowało.

Magia w tym świecie również jest interesująca. Przenoszenie się między światami niezwykle ciekawe i szkoda tylko, że nie było tego więcej.

Ogólnie książka jako debiut nie wypada najgorzej. Fabuła ma ogromny potencjał, jedynie trzeba popracować trochę nad bohaterami, potrzebują oni więcej zadziora 😀

W zaniedbanej rezydencji ukrytej przez świadem mieszka dziewczynka, którą porzuciła matka - kobieta o wielkim talencie, mocy jak i tajemnicy. Mieszkanie z wujkiem, miało zapewnić małej Violet bezpieczeństwo. Jednak w czasie burzy zjawia się niespodziewany gość, który wymaga od dziecka spłacenie długu, który zaciągnął u niej przodek rodu Everly.

Czy każdą klątwę da się złamać?

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" to siostra "Bezgwiezdnego Morza" na którą czekałam od lat. Ta historia mną zawładnęła - pod względem tego jak została stworzona i napisana. Podczas jej czytania czułam się jakbyś przeniosła się w zupełnie inne miejsce. Oczami wyobraźni widziałam miasto wyglądające jak kochane przez wielu Velaris, jednak stworzone w całości pod moje preferencje czytelnicze.

Istoty, które spadły z gwiazd.

Czar, który dla jednych jest klątwą, a dla innych wybawieniem.

Miasto do którego nie każdy może się dostać, lecz wszyscy do tego dążą.

Autorką miała świetny plan na fabułę. Bardzo podobało mi się to, że oprócz czytania pięknych zdań, kryje się na nimi coś więcej. Mamy wiele postaci, które nie są tylko tłem, ale żywymi elementami tajemnicy. Coś, co jest wyjątkowe w tej książce, to przedstawianie pewnej historii z różnego punktu widzenia, przez co czytelnik nie wie co jest prawdą, a co nie. W zależności od punktu widzenia dostrzegamy zupełnie inną stronę danej postaci czy konsekwencje podejmowanych przez nią decyzji.

Mam świadomości, tego że nie każdy rozkocha się w tej historii jak ja. Trzeba lubić historię, które są opowieścią w opowieści. Ja czerpałam wielką radość z odkrywania każdej możliwej ścieżki i odkrycia, że ta historia ma motyw, za którym dosłownie SZALEJĘ!! Zdrada, miłość która niszczy, ale i zawsze przetrwa, obietnicę które nigdy nie zostaną spełnione. Absolutnie faworyt do topki ulubieńców 2024!!

Zazwyczaj wolę, gdy w książce występuję wątek romantyczny, ale nieraz psuję on całą historię. Niestety, tak jest w tym przypadku. Totalnie mi on nie pasuje. Nie wyczułam żadnej chemii między bohaterami, ledwo dostrzegałam przyjaźń. Ta relacja była dla mnie całkowicie nijaka. Ta książka byłaby w mojej ocenie znacznie lepsza, gdyby autorka zrezygnowała z wątku romantycznego, a postanowiła rozbudować przyjaźń pomiędzy nimi.

Violet zupełnie nie uczy się na błędach i to irytowało mnie najbardziej. Nie widziała żadnej red flagi u Aleksandra. Chłop dosłownie raz ją zdradził, a ona jakiś czas później znowu mu zaufała. Nie wyciągnęła żadnych wniosków, a później była wielce zdziwiona, gdy znowu się to zdarzyło.

Według mnie najlepszym aspektem tej książki jest antagonista. Penelope jest zła do szpiku kości. To ciemny charakter, w którym ciężko doszukiwać się pozytywów, ALE to nie znaczy, że nie rozumiem jej motywacji. Końcówka książki pozwala nam ją lepiej poznać i w mojej opinii Ever Everly nie jest bohaterem. Zrozumiałam Penelope, ale nie usprawiedliwiam jej postępków. Jest to genialnie wykreowana postać.

Wątek rodzinnej klątwy z początku był ciekawy, ale im dalej, tym niej on ciekawił. Liczyłam, że rozwinie się on trochę bardziej. Myślałam, że śledztwo Violet wniesie coś nowego, coś zaskakującego, ale tak się nie stało. Szkoda, bo mogł być to świetny wątek.

Szkoda mi rownież wątku matki. W książce przywiązywana jest do niego bardzo duża waga, a ma się on nijak do całej historii. Sądziłam, że wraz z rozwiązaniem klątwy on również się wyjaśni, ale no cóż.

Muszę docenić klimat, bo jest on świetny. Bardzo podobało mi się, że akcja książki dzieje się w prawdziwym świecie. Bohaterowie odwiedzają znane miasta i w połączeniu z wątkiem fantastycznym wypada to genialnie.

Dostrzegam pewne podobieństwo do Velaris… tylko, że tutaj mamy Fidelis. Jak czytałam opis tego miejsca, to w głowie automatycznie pojawił się obraz miasta stworzonego przez Maas. Nie uważam, że to coś złego i w żaden sposób nie wpłynęło to na moje odczucia względem tej pozycji.

Jest to z pewnością ciekawy tytuł i wyróżnia go nietypowy wątek magiczny, ale niestety nie podbił mojego serca.

"Miasto Gwiezdnego Pyłu" to książka o której nie wiem co mam myśleć.

Z jednej strony historia jest oryginalna i ciekawa, ma ogromny potencjał. Z drugiej jest skomplikowana, przez dłuższy czas nie wiadomo o co chodzi, a ten potencjał jest niewykorzystany.

Trudno było mi się wciągnąć w tą lekturę, udało się to dopiero po kilkudziesięciu stronach. Nie umiałam się zżyć z bohaterami, byli dziwni, ich zachowanie niekiedy bywało niezrozumiałe i irracjonalne. Nie umiałam polubić postaci.

Jak wspomniałam to skomplikowana historia, za dużo różnych wątków pojawia się od początku. Przez co czułam się zagubiona podczas lektury. Miałam po prostu przesyt.

Bardzo podobał mi się świat wykreowany przez autorkę. Jest niebanalny i interesujący. Wyobraźcie sobie możliwość podróżowania w każde miejsce, za pomocą klucza. Otwieracie drzwi i nagle znajdujecie się w innym kraju, a nawet świecie.

Muszę przyznać, że zakończenie mnie nie usatysfakcjonowało. Sama książka też nie spełniła moich oczekiwań. Była po prostu dobra. Jednak z chęcią sięgnę po kolejne książki tej autorki, z tego co się orientuję to był jej debiut. Przy kolejnym tytule będzie już mieć ze sobą doświadczenie i myślę, że będzie on bardziej dopracowany.

Okej, mamy podróże między różnymi miejscami trwające zaledwie chwilę. Co tutaj jeszcze znajdziemy? Klątwę! I to taką nękającą ród od pokoleń. Czy uda się ją w końcu złamać?

Jeśli chodzi o język, dla mnie był on taki spokojny, powolny. To przyjemna historia, raczej na kilka wieczorów. Doskonale pozwala oderwać się od rzeczywistości, przeżyć przygodę i po prostu odpocząć. Dobrze spędzony czas.

Kwiecień zaczęłam od lektury „Miasta Gwiezdnego Pyłu” Georgii Summers. Ta książka dla mnie to totalne zaskoczenie, była zupełnie inna niż się spodziewałam, ale po kolei.

Dwunastoletnia Violet Everly po zniknięciu matki jest wychowywana przez swoich wujów, którzy strzeżą dziewczynki jak oka w głowie. Vi nie chodzi do szkoły, nie ma przyjaciół, a ukojenie odnajduje w książkach. Pewnego dnia ich dom odwiedza tajemnicza kobieta z swoim mały asystentem – Aleksandrem. Dziewczynka jeszcze nie ma świadomości, że całe jej życie się zmieni. Gdy przeskakujemy w czasie kilka lat, Vi dorasta, a w jej życie ponownie wkracza Aleksander, zaczyna się walka z czasem by uchronić Violet przed klątwą rzuconą na ród Everlych.

Co to była za historia! Ja nie pamiętam kiedy ostatnio podczas czytania czułam taki niepokój, jak przy lekturze „Miasta Gwiezdnego Pyłu”. Ta książka ma niesamowity klimat, taki mroczny i odrobinę baśniowy.

Klątwa, znikające dzieci, podróże między światami, gwiazdy, które zeszły na ziemię, magiczne miasto uczonych i rzemieślników, tajemne spotkania i z3msta.

W tym wszystkim znalazła się Vi. Została wrzucona w świat, przed którym za długo była chroniona. Świat, w którym wszystko ma swoją cenę i przeważnie jest to cena krwi.

Czy dziewczyna odnajdzie swoją matkę i przełamie klątwę ciążącą na jej rodzinie od tysiąca lat? Jaką rolę odegra w tym wszystkim Aleksander, czy Vi będzie mu mogła zaufać?

Miasto jest jedną z niewielu książek, których bałam się kończyć. Zżyłam się z Vi. Chociaż momentami irytowała mnie swoją naiwnością, niesamowicie jej kibicowałam i podziwiałam za drogę, którą przeszła.

Aleksandra za to, najchętniej zrzuciłabym w pierwszą, lepszą przepaść tytułowego Miasta Gwiezdnego Pyłu – Fidalis. Polubienie go było naprawdę ciężkie, a relacja jaką stworzył z Vi była delikatnie mówiąc trudna.

Ta książka jest zupełnie inna od wszystkich. Gdy sięgnęłam po nią sugerowałam się opisem na legimi, gdzie zakwalifikowana została jako młodzieżówka. W jakim szoku byłam, gdy trafiłam do mrocznego i [Adres usunięty] świata. Mam wrażenie, że niezależnie ile tutaj napiszę, będzie to za mało i nie będę w stanie oddać choć części tego, co ta książka ze mną zrobiła. Chociaż minęło już kilka dni, ja dalej nie potrafię wciągnąć się w żadną historię, bo jedną nogą stoję w Fidalis.

Jednak zdaję sobie sprawę, że ta książka nie będzie dla wszystkich. Ci, którzy mają ochotę na historię lekką i łatwą, zawiodą się. Ja sama kilka razu musiałam wyjść z swojej strefy komfortu, bo niektóre momenty były dla mnie trudne. Dodatkowo nie ma tu zbyt wiele akcji. Są poszukiwania wejścia do innego świata, próba poskładania wszystkich elementów układanki, by przełamać klątwe i powoli rodzące się uczucie, które jest tylko tłem dla głównego wątku. Jednak jeśli zdecydujecie się na lekturę Miasta, poznacie świat, który wciągnie Was w swoje szpony i nie będzie chciał wypuścić, by na koniec zostawić Was w słodko-gorzkim nastroju.

A Ty? Odważysz się wkroczyć do Miasta Gwiezdnego Pyłu?

Miasto gwiezdnego pyłu - Georgia Summers - 1,25/5 ✨

[ współpraca reklamowa wydawnictwojaguar ]

Nawet nie wiecie jak bardzo czekałam na nią. Ta książka miałam tak wielki potencjał, że aż mnie to teraz boli, gdy jestem po jej lekturze. Tajemnicza klątwa, przez którą główna bohaterka nie miała matki, wychowywana przez wuja, w izolacji bez żadnego wyjaśnienia.

Jestem zwolenniczką wielu perspektyw w książkach bo one często dają nam tak różne punkty widzenia, że historia staje się o wiele ciekawsza, w tym przypadku wydaje mi się, że był to strzał w kolano. Za dużo informacji, które zamiast zaciekawić czytelnika, wynudzały natłokiem faktów, które sprawiały, że była to monotonna przeprawa.

Może przez taką ilość bohaterów nie byłam w stanie się porządnie zaangażować w historie i zżyć z bohaterami, albo po prostu skakanie z kwiatka na kwiatek ograbiło nas z zaskoczenia i tajemnicy. Fakt, że ci bohaterowie non stop działali mi na nerwy nie polepszał sytuacji.

Główna bohaterka była dla mnie nie do polubienia i przez jej podejście do sytuacji, jak i myśli oraz decyzję, które podejmowała. Ta dziewczyna była tak bardzo naiwna i lekkomyślna, że nie wierzyłam aby była po dwudziestce.

Fabularnie ta książka mogła być naprawdę ciekawa i dobra, ale coś przy wykonaniu nie wyszło. Nie czułam żadnych emocji, tak jakbym czytała ją przez mgłę. Żaden z tych bohaterów tak naprawdę nie wzbudził ani mojej sympatii ani ciekawości co było gwoździem do trumny.

Do samego końca żywiłam nadzieję, że może nagle stanie się coś co jakimś cudem poprawi rokowania tej pozycji. Niestety moje ogromne nadzieję poległy, pocieszam się faktem, że czytało mi się ją szybko więc nie straciłam aż tak dużo czasu.

"Klątwa może mieć rozmaite oblicza. Może być życzeniem pozostawionym na słońcu, by się zepsuło, by zgniło i sflaczało, obróciło się w zwapniałą żądzę i utlenioną zawiść. Albo zatrutym kielichem, błędem wytatuowanym na całym drzewie genealogicznym rodziny, którego wszystkie kolejne pokolenia obiecywały, przysięgały nie wziąć ani jednego łyku, dopóki ktoś się nie złamał. Czasami są to zmowa i pech, spiskujące ze sobą jak starzy oszuści szukający łatwego zarobku. U Everlych wszystko zaczyna się od gwiezdnego pyłu".

Oczywiście piękna okładka i opis zachęciły mnie do sięgnięcia po tę książkę. "Miasto gwiezdnego pyłu" przeniosło mnie do innego miejsca, do innego wymiaru, który czaruje magią i swoją tajemniczością. Opowiada historię rodziny Everly, która żyje w cieniu klątwy. Ceną klątwy jest utrata członka rodu w każdym pokoleniu. Violet jest spadkobierczynią, gdy była mała jej matka odeszła szukać sposobu na złamanie owej klątwy. Niemal natychmiast pojawia się Penelopa i daje czas dziesięciu lat na doprowadzenie do niej Marianny, matki Violet. Jeżeli tego nie zrobi sama będzie musiała ją zastąpić.

Akcja podąża wspólnie z główną bohaterką. Czytelnik śledzi jej poczynania w dojściu do prawdy. Pomaga dziewczynie w tym Aleksander, któremu niestety Violet nie może ufać, ponieważ jest pomocnikiem Penelopy, która kradnie dzieci, a co z nimi robi? Przed tą dwójka jest ukryte wiele tajemnic, na które muszą znaleźć odpowiedzi. Postacie są dobrze wykreowane i mają swoje własne charaktery oraz motywacje. Relacja Aleksandra i Violet idzie w dobrym kierunku mimo nieufności. Można powiedzieć, że jest napięta i krucha.

Język użyty przez autorkę jest płynny, co sprawia, że czytanie tej książki to czysta przyjemność. Magiczny świat i miejsca, w których rozgrywa się akcja, są tak realistyczne, że można je sobie wyobrazić w wyjątkowy sposób. Czy polecam? Oczywiście, że tak. Powieść, która z pewnością przypadnie do gustu zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom. Polecam ją wszystkim miłośnikom magii, przygód i wyjątkowych opowieści.