Mały Książę

Wiele spośród lektur szkolnych już przez samo wpisanie do tego w sporej części przestarzałego kanonu nie zachęca do ich przeczytania. Lektura szkolna kojarzy się z przymusem, przynajmniej mi, a wiadomo, że to, co robimy z musu, robimy byle jak. "Małego Księcia", tego z budynkiem szkoły w tle, widzę jak przez gęstą mgłę; nie pamiętam nawet, czy książeczkę tę przeczytałem, czy tylko ograniczyłem się do streszczenia, by na którejś lekcji odklepać wykute na blachę pseudoanalityczne frazesy. Odklepać i zapomnieć.

Od tamtego dnia minęło dobrze ponad dwadzieścia lat. Dosłownie wczoraj "Mały Książę" raz jeszcze zagościł na moim biurku; tym razem zlądował tu z mojej niczym nieprzymuszonej woli, a ja tego drobnego mieszkańca Planety B-612 w swoim tylko na pozór odmiennym świecie powitałem z wielką radością. I oto właśnie macie przed sobą żywy dowód na to, że do wielu spraw, by je docenić i zrozumieć, trzeba najpierw dorosnąć, dojrzeć. W związku z "Małym Księciem" wkrada się tu jednak pewien paradoks: książkę tę - ze względu na jej prosty język i nierealność przedstawionego świata, ze względu na gadające rośliny i zwierzęta, ze względu na dedykację i wreszcie ze względu na banalne (choć przyznać trzeba wielce wymowne) rysunki - trzeba by ułożyć na półce z bajkami dla dzieci.

Ale skoro - tak myślę - zrozumieć "Małego Księcia" może tylko dorosły, to jaki jest sens, by tę niby-bajkę czytać dziecku? Otóż wspomniany wcześniej paradoks właśnie przeradza się w fenomen, czyniący z "Małego Księcia" dzieło uniwersalne, ponadczasowe i przede wszystkim pozwalające dojrzeć w nim to, co widzieć się chce, a nie to, co widzieć się powinno.

Dla maluchów będzie to międzyplanetarna podróż pewnego chłopca, który na swojej drodze spotyka różnych "dziwnych" ludzi, ucina sobie z nimi krótką pogawędkę i podąża dalej. Kto wie, czy w całej tej historii najbardziej fascynujące nie okażą się obrazki... Starsi czytelnicy, dostrzegając nierealność takich międzyplanetarnych przeskoków, chcąc nie chcąc spojrzą na "Małego Księcia" z przymrużeniem oka; ale czy "to, czy gdzieś - nie wiadomo gdzie - baranek, którego nie znacie, zjadł różę czy nie" okaże się dla nich równie ważne, jak dla Małego Księcia? Czy powaga dorosłości stłumi w nich dziecięcą naiwność i uporczywość w drążeniu tak, zdawałoby się, błahych spraw?

Tylko nieliczni, którzy prócz oczu zatopią w "Małym Księciu" również serce, dojrzą w nim to, co dla oczu niewidzialne; i tylko nieliczni zauważą, że to, czy baranek zjadł różę, czy nie, jest naprawdę ważne.

Głównym bohaterem jest tytułowy Mąły Książe, który pozostawia swoją planetę, na której zagościła jego pierwsza prawdziwa miłość, Róża, i wyrusza w podróż po innych zakątkach jego "świata". Trafia w miejsca, z którego wynosi jakąś ciekawostkę, anegdotę, uczy się tego jak wyglądają i zachowują się inni ludzie, po takim czasie samotności. W końcu trafia na Ziemię, pustynię, gdzie rozbił się Pilot. To właśnie ON rysuje mu baranka. Idąc dalej spotyka lisa, który opowiada mu o oswajaniu. I tak przemierza pustynię w poszukiwaniu przyjaźni, na koniec i tak lądując przy swej miłości.

Gdy pierwszy raz sięgnęłam po książkę byłam w piątej klasie podstawówki. Wychwyciłam ją z półek biblioteki szkolnej i siadając w kącie czytelni pochłonęłam ją w parę godzin. Czytało się z łatwością i byłam wprost zachwycona, oczarowana zawartością jak i przesłaniem. Chciałam czytać ją co jakiś czas, ale bałam się straconego czasu, który mogłabym poświęcić na odkrywanie nowych przygód literackich. Więc odłożyłam i obiecałam sobie, że jak tylko zapragnę uciszyć swoją duszę to sięgnę po nią. Jakie było moje szczęście, kiedy dowiedziałam się w drugiej klasie gimnazjum, że jest ona lekturą! Więc z uśmiechem na ustach i zachwytem w sercu sięgnęłam po nią kolejny raz. I ponownie oświeciła mnie swoim blaskiem. Później przeczytałam ją jeszcze dwa razy. Raz, gdy rozdzierała mnie niesamowita tęsknota za domem rodzinnym. Wtedy zrozumiałam ból Małego Księcia. Tylko, że ja nie pozostawiłam za sobą nikogo ukochanego. Przemierzałam planety razem z tytułowym bohaterem, przemierzałam pustynię z Pilotem. Pochłaniałam wszystkie mądrości zawarte w książce, by na koniec, po wielu, wielu latach stwierdzić, że jest to jedna z moich ulubionych pozycji, do której będę wracać tak często jak tylko będę miała okazję czy ochotę. Zwłaszcza, że dostałam swój własny egzemplarz, który jest z dedykacją od siostry na nowy start w życiu, z dala od domu.

Z całego serca polecam lekturę osobom zarówno tym młodszym jak i również z czystym sumieniem ludziom dorosłym. Książka jest ponadczasowa, ponieważ zawiera wartości zgodne z życiem w każdym wieku.

Recenzja znajduje się również na [Adres usunięty]

Mimo ze to książka przeznaczona dla młodszych ale świetnie opisuje wartosci życia . Krótka ale mądra książka

Uwielbiam „Malego ksiecia“.

To ksiazka ponadczasowa .Mysle ,ze jej nie trzeba polecac znaja ja wszyscy. Przecudowna bajka dla dzieci i madra ksiazka dla doroslych.

Ta wyjatkowa bajka pokazuje nam , co w zyciu jest najwazniejsze i jak to NAJWAZNIEJSZE pielegnowac.

Cytuje ta madrosc " .....dobrze widzi sie tylko sercem .Najwazniejsze jest niewidoczne dla oczu". Madrosci zyciowych w ksiazce jest sporo .

Cudowna :-)

Bardzo dobra...Dla siebie dla przypomnienia i wnucząt...

ta ksiązka nie wymaga specjalnej reklamy - ona jest poprostu obowiązkowa dla wszystkich, którzy czytają - bardzo polecam

Wzruszająca historia, która w zależności od wieku jej odkrywania przynosi inne wnioski. Mały książę to postać interpretowana na wiele sposobów. Jego przygoda skłania do zajrzenia w głąb siebie. To wydanie zwraca uwagę na najważniejsze aspekty tej lektury. Bardzo serdecznie polecam, zarówno tym najstarszym, jak i odrobinę młodszym czytelnikom.

Mały książę. Książka którą nadaje się do czytania w każdym wieku. Czytałam ją jak byłam dzieckiem i czytałam ją wiele razy już jako dorosła. Dla dziecka była to fajna baja, dla osoby dorosłej wartościową książka.

Uważam że każdy powinien ją przeczytać chociaż raz w życiu.

Bardzo polecam.

"Mały Książę" to niezwykła baśń, w której świat realny przeplata się z tym zupełnie fantastycznym. Jest to jedna z moich ulubionych lektur szkolnych, zaliczana do kanonu klasyki światowej literatury młodzieżowej.

Osobiście z ogromnym sentymentem sięgnęłam po tę opowieść ponownie. I choć czytałam ją już kilkukrotnie chyba nigdy mi się nie znudzi. Nie widzę bowiem powodu, dla którego nie powinny sięgać po nią osoby dorosłe, w końcu zawiera unikalne i uniwersalne przesłania, które powinny towarzyszyć nam przez całe życie. Przygoda z taką lekturą będzie więc naprawdę miłą odskocznią od codzienności. Oczywiście polecam ją każdemu bez względu na wiek, a wszystkich uczniów zachęcam do zakupu tej książki w pakiecie z lekturą z serii Kolorowa Klasyka skierowaną do dzieci oraz młodzieży i charakteryzującą się pięknym starannym wydaniem, dużą czcionką nadrukowaną na białym grubym papierze, twardą bądź miękką oprawą - do wyboru oraz ilustracjami, które są tak ważne dla dzieci, uprzyjemniają czytanie i zdecydowanie zachęcają je do sięgnięcia po książkę. Ilustracje pomagają też dzieciom wyobrazić sobie zobrazowaną na nich scenę, a tym samym jeszcze lepiej przyswoić treść książki. Te publikacje są prawdziwą ozdobą biblioteczki, a co najważniejsze są atrakcyjne dla dzieci i zdecydowanie wzbudzają w nich ciekawość.

Warto bowiem dołożyć kilka groszy aby oprócz jakże potrzebnej uczniom lektury z opracowaniem zaopatrzyć się w piękną książkę z kolorowymi ilustracjami. Dzieci przeczytają w domu lekturę w pięknej kolorowej wersji, a do szkoły zabiorą tę z opracowaniem gdzie znajdują się dwa streszczenia - długie i krótkie, a ponadto dokładne charakterystyki bohaterów, problematyka utworu i inne ważne wiadomości odnoszące się do omawianej lektury. W pierwszej części książki jest natomiast tekst lektury opatrzony komentarzami zwracającymi uwagę młodych czytelników na ważniejsze fragmenty.

Podsumowując więc warto kupować lektury w pakiecie. Jedno wydanie, które zachwyci młodego czytelnika kolorami drugie, które pomoże w pracy nad tekstem. Nie wydamy przy tym fortuny, a efekty ich posiadania na pewno okażą się bardzo satysfakcjonujące zarówno dla ucznia, nauczyciela jak i rodzica. Inwestycja w edukację naszych pociech zawsze się bowiem opłaca ;)

,,Mały Książę" był kiedyś moją lekturą szkolną. To wtedy przeczytałam go po raz pierwszy. Czytałam wtedy stare wydanie, które należało do mojego taty, jakie posiadał jeszcze ze swojego dzieciństwa. Już wtedy bardzo polubiłam tę historię i z chęcią powtarzałam niektóre fragmenty. Gdy zobaczyłam, że wydawnictwo Znak Emotikon szykuje nowe wydanie ,,Małego Księcia", pomyślałam, że to dobry moment, aby mieć w końcu swój egzemplarz tej książki.

Trzymając już książkę ,,Mały Książę" w rękach od razu na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Nie potrafiłam odłożyć tej książki. Najpierw ją ,,przemacałam", a chwilę później zaczęłam czytać, gdyż strasznie mnie kusiło, aby znowu przeczytać tę historię. Ponownie, książka bardzo przypadła mi do gustu. Mimo, że minęło kilkanaście lat od pierwszego przeczytania, opisana historia nadal mnie zaciekawia. Potrafiła wywołać we mnie radość, jak i smutek.

Przeczytana przeze mnie niewdano wersja książki różni się od poprzedniej tym, że ilustratorem jest tu Paweł Pawlak. Poprzednia wersja zawierała ilustracje wykonane przez autora, do których zdążyłam już przywyknąć i miałam na początku trochę problem z oglądaniem nowych rysunków. Jednak po pewnym czasie przywykłam do tej nowości i z chęcią się im przyglądałam.

,,Mały Książę" to książka, z którą, moim zdaniem, powinien każdy się zapoznać. Na moim przykładzie widać, że historia może się spodobać zarówno młodszym, jak i starszym. Wykonane ilustracje przez pana Pawlaka służyły mi, jako przerywnik w czytaniu lektury, który wydłużył czas spędzony z tą książką, gdyż nie da się ukryć, że jest to dosyć krótka historia i było mi żal rozstawać się z nią po tak krótkim czasie. Książkę jak najbardziej polecam!

To nie będzie recenzja książki pt. „Mały Książę”. Już tak wiele słów o niej napisano, tak wiele różnych opinii, spojrzeń i przemyśleń, że chyba książka jest znana każdemu.

Dziś kilka słów o ilustracjach; całkiem nowych, całkiem innych niż zamieszczane dotąd rysunki autora.

Powiem wam szczerze, że zauroczyły mnie prace stworzone przez pana Pawła Pawlaka. Te kolory, ekspresja, płynący z nich przekaz, bardzo trafiły w mój gust. Co więcej, zainteresowały moją 5-letią córeczkę, która może nie rozpoznała słonia połkniętego przez węża, ale za to zobaczyła górę, a nie kapelusz :)

Panie Pawle dziękuję za ogrom pracy jaki Pan włożył w te ilustracje. Z ogromnym zainteresowaniem przewracałam kolejne strony i „pochłaniałam” obrazy stworzone przez Pańską wyobraźnię.

Mały Książę, wielki bohater. Książkę czytałam już parę razy, w różnym wieku i za każdym razem odbieram ją inaczej. Zawsze pozytywnie. Teraz czytam dziecku i jest zachwycona, ma mnóstwo pytań przy okazji czytania.

Książka, którą szczególnie upodobało sobie moje serce, nosi tytuł ,,Mały Książę’’. Przyczynił się do tego fakt, że dostrzegłam w niej nie tylko zwykłą powieść, ale również poradnik, ukryty między kartkami. Mogę pokusić się stwierdzeniem, że lektura stała się moją życiową lekcją, która zdradziła mi prawdziwą eksplikację miłości, choć wydawało mi się, że ją znałam. Doceniłam wartość prawdziwej przyjaźni, tym samym przekonując się, kogo faktycznie mogę tak nazwać. Animozja, którą w sobie nosiłam w stosunku do niektórych osób, wygasła. Poczułam wdzięczność w stosunku do tej książki, ponieważ tak cienka lektura zapewniła mi taką podróż w głąb siebie, jakiej jeszcze nigdy nie zaznałam.

,,Mały Książę’’ to pozornie prosty tekst. Dopiero po zagłębieniu się w treść dowiadujemy się, jak wiele cennych tajemnic w sobie skrywa, ale autor nie zapewnił wszystkim ich odkrycia. Dlatego tylko nieliczni zrozumieją, że powieść ma znacznie większą wartość, niż mogliśmy sądzić. Jedną z tych tajemnic jest dzieciństwo. Poczułam na sobie dreszcz strachu przed przemijaniem, lecz i na to autor znalazł sposób. Cały sekret tkwi w niezapominaniu, bo w gruncie rzeczy bardzo mało osób pamięta to, co było najważniejsze. Pomimo czasu, nasze marzenia powinny w nas zostać, a nie ulatniać się niczym chwile.

Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po książkę, nawet nie przypuszczałam, że będę miała do niej tak ogromny sentyment, a tym bardziej nie myślałam, że doprowadzi mnie do łez. Kiedy moja przygoda z niezwykłym bohaterem dobiegła końca, przekonałam się, że będzie numerem jeden na liście moich ulubionych książek. Bowiem powieść nie jest historią, jak setki inne. Ona budzi w nas to, co dawno umarło, rozpala na nowo każdy ogień, który zgasł w naszych sercach, a także odnajduje w nas dziecko, o którym zapomnieliśmy. Oddaje nam to, czego próbowaliśmy się pozbyć, podpowiadając nam, że przecież tego właśnie potrzebujemy. Uświadamia, jak przeogromnie ważne jest piękno wewnętrzne, ucząc, że tylko z zamkniętymi oczami odnajdziemy to, co stanie się najważniejsze. ,,Mały Książę’’ zasługuje na to, by każdy bez wyjątku poznał jego historie, ponieważ burzy mury między ludźmi.

Każdy powinien mieć tą książkę, bardzo ładne wydanie, Polecam

Mały Książę to historia dziwnej podróży w której na pewno znajdziemy wiele rożnych emocji, od przyjaźni, miłości do strachu i straty. Przy niej nie sposób się nie wzruszyć!!! Polecam nie tylko na letnie popołudnie!!!

Genialna książka, który każdy powinien mieć w swojej biblioteczce, by ponownie do niej wracać.

"Mały Książe" jest to bardzo pouczająca baśń, opowiadająca o postaci małego chłopca, który wędruje po różnych planetach w poszukiwaniu prawdziwej przyjaźni. Po drodze spotyka ON wielu ludzi, którzy pomagają mu zrozumieć, co tak naprawdę znaczy przyjażń, jednak żaden z nich nie byłby najlepszym tego przykładem. Każda z postaci symbolizuje pewne postawy, sposoby widzenia świata. Uważam, że właśnie dlatego "Mały Książę" interesuje także dorosłych. Takich, wśród których są pijący ze wstydu, że piją liczący wszystko i chcący mieć, jak najwięcej, kochający wydawać rozkazy - niczym Król.Baśń ta napisana jest prostymi, ale wiele znaczącymi słowami, które zmuszają nas do zastanowienia się nad swoim życiem.Książka ta zwraca także uwagę na to, że w życiu człowieka niej jest najważniejsze posiadanie różnych przedmiotów. Trzeba także poświęcić się dla kogoś.Uroku książce dodaje także wiele cytatów, które uważam za godne zapamiętania oraz takie, które mogłyby się stać mottem życiowym każdego człowieka, np. "Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu."

Osobiście uważam, że książka ta nie ma żadnych słabych stron. Jest to doskonała lektura dla każdego, niezależnie od wieku.

Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, jakie były dalsze losy Małego Księcia, Liska i Pilota?! Pewnie niedosyt ten czuło wielu wielbicieli pióra Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Na rynku wydawniczym pojawiała się właśnie kontynuacja przygód trójki przyjaciół znanych ze szkolnej lektury „Mały Książę”. I nie jest to oczywiście książka Exupéry’ego, ale polskiej autorki – kobiety, która przez lata poszukiwała przyjaźni, ale przyjaźni na miarę tej z „Małego Księcia”, a nie pseudoprzyjaźni, której zapewne wielu z nas doświadczyło w swym życiu. W utworze „Lisek, Pilot i Mały Książę - kolejnych 10 lat” porusza przede wszystkim temat przyjaźni i „oswajania” nowego przyjaciela. Ukazuje to na przykładzie Pilota i Liska, kiedy ten pierwszy bardzo chciał ponownie spotkać Małego Księcia i tak jak on, oswoić Liska. Czy mu się udało? Jeśli cenisz sobie lub poszukujesz prawdziwej przyjaźni – koniecznie przeczytaj utwór pt. „Lisek, Pilot i Mały Książę - kolejnych 10 lat”. Sprawi, że znów przeniesiesz się w krainę dziecięcych marzeń i nadziei, pozbawioną lęku, a przepełnioną pozytywnymi emocjami.

Wspaniały klasyk. Czytam do poduszki 5-letniej córce

Książka mojego dzieciństwa, jak zawsze piekna i z ogromnym morałem dla dzieci.

Postanowiłam wrócić sie trochę do dzieciństwa gdy chodziłam do szkoły i to była moja lektura za żadne skarby nie chciałam jej przeczytać bo wydawała mi się dziwna. Czytając ją teraz jestem nią oczarowana. W końcu zrozumiałam o co w niej chodziło, miłość i zaangażowanie to dwie cechy z kilkunastu. Jestem pod pełnym podziwem że można takie stworzyć dzieło. Ilustracje w książce są nie samowite, wszystko jest wytłumaczone jak należy.

Warto po dłuższym czasie powrócić do niektórych "lektur" by je w końcu zrozumieć ;)

Książka doprowadza czasami do śmiechu a już na końcu do płaczu.

Polecam odświeżenie sobie dzieciństwa, przynajmniej małymi kroczkami :D

bardzo fajne tanie ksionzki rthgrtgkretgdfrjgkejrgkdmfgkdekfglfdmkglfmgrjgmflgmfemgemgkefdmlgmdefgmdfmvldkfmvlkdfmvldfmkvldfmkvlkdfmvldkfmvlkdfmvlkdfmvldkfmvlkfdmvlkfdmvlmlkmlkmlmlmlkmlkmlmlkmlkmlkmlmlmlkmlkmlkmlovikfgggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggg

Kto z Was nie czytał Małego księcia? Ostatnio został nagrany animowany film na podstawach powieści. Może nie czytali jeszcze najmłodsi, ale nie bójcie się – ta lektura na pewno nie ominie Was w szkole. Dlatego, że Mały książę jest tak znany, lub dopiero zostanie poznany nie będę Wam zdradzać o czym jest książka i o co w niej chodzi. Jest to na tyle wspaniała opowieść, że każdy musi przeczytać ją sam. Nieważne w jakim wieku, bo kiedy jesteśmy starsi pewne fakty możemy rozumieć i przedkładać sobie już w inny sposób. Lecz każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.

To wydanie jest przepiękne – wersja A4, z obrazkami autora, które na pewno spodobają się niejednemu z Was. A co dodatkowo? Jeżeli zeskanujecie swoim telefonem kod na początku książki, pobierzecie zupełnie darmowy program, a później odnajdziecie w książeczce strony gdzie na górze narysowana jest róża, przystawicie do strony telefon, to co się stanie? Postacie zaczną wychodzić do Was z książki! Niesamowite! Kiedy pierwszy raz zeskanowałam pierwszą postać (a był to akurat Mały książę) wręcz nie mogłam uwierzyć, że technologia poszła aż tak do przodu! Od razu zaczęłam przeglądać następne strony w poszukiwaniu kolejnych efektów – im dalej w książkę, tym lepsze efekty!

Spokojnie mogę powiedzieć, że nie tylko najmniejsi i dzieci będą miały dobrą zabawę. Założę się, że dorośli także nie widzieli jeszcze czegoś podobnego i wspólnie ze swoimi pociechami będą oglądać i czytać z ciekawością.

Dodam jeszcze tylko, że aktualnie jest u nas konkurs w którym wygrać możecie właśnie taki egzemplarz Małego księcia! Wystarczy tylko dopisać zakończenie lub dalszy ciąg opowiadania o Małym księciu – według siebie.

Nie ma na co czekać! To wspaniały pomysł na prezent i dobrą zabawę!

Moja ocena: 10/10

Polecamy, zespół [Adres usunięty]

Niesamowita książka. Góry przenośni i porównań. Głębia morza. I piękne spojrzenie na wartości życia. Wspaniałe.

Ta książka, którą można czytać na różnych etapach swojego życia. Pełna metafor, czekających na nowe interpretacje. Cudowna, krótka historia, dająca więcej niż nie jedne opasłe tomiszcza. Baśń, którą rozumie się jako osoba już dorosła. Ze stron wyłania się ukryte przesłanie – możemy je zauważyć lub też nie, aby dopiero za kolejnym razem, gdy będziemy ją czytać, powiedzieć sobie cholera, to ma sens. Wciąż aktualna, prawdopodobnie teraz nawet bardziej niż kilka lat temu, biorąc pod uwagę zabiegane społeczeństwo.

Czytając, możemy cieszyć się tekstem, ale także pięknymi ilustracjami, którymi nie mogę przestać się zachwycać. Wydawnictwo Znak postarało się i to bardzo, jeśli chodzi o samą oprawę książki. Cudowna! Okładka książki jest gruba, cała niebieska, zachowując klimat ilustracji – bardzo ładnie prezentuje się na półce. Prawie na każdej ze stron jest ilustracja, która nawiązuje do tekstu, dlatego ma się wrażenie, że widzi się rozgrywane sceny. Wspominałam już, że ilustracje są bajeczne? Tak? :-) Papier z tych lepszych, nabłyszczony i porządny. Czcionka jest duża, dlatego nie trzeba wysilać oczu, a będzie to też spore ułatwienie dla dzieci. Jeśli chcecie sprawić komuś prezent i nie wiecie, co kupić, to Mały Książę w takiej wersji będzie idealny – także i dla Was, jeśli wciąż nie posiadacie swojego egzemplarza.

Słodka, gorzka, wywołująca uśmiech, sentymentalna, autentyczna, smutna, dająca nadzieję, skłaniająca do przemyśleń – długo mogłabym tak wymieniać. Mały Książę to pozycja, którą każdy powinien mieć w swoim domu.

Pamiętam, jak czytałam ją w szkole, to w końcu jedna z lektur. Wówczas nie zrozumiałam, o co tak naprawdę chodzi – rozbawił mnie złotowłosy Książkę, rysowanie baranka, lis i róża. Dopiero teraz czytałam ją tak naprawdę – czytałam między wierszami, bo tam powinno się Małego Księcia przyswajać. To klasyk, dlatego też nie dziwi mnie, że cały czas do niego się wraca, czy to w filmie, czy w nowych wydaniach książkowych. Jest chyba tylko kilkanaście takich powieści na świecie, które nie zostaną zapomniane, a ta jest wśród nich.

Autor zawarł w Małym Księciu filozofię życia, która każe nam się zatrzymać i zwolnić. Dostrzec otaczające nas piękno, otaczających nas ludzi, tak nam bliskich i przez to wyjątkowych. To zabawne, że teraz tyle się słyszy o slow life, o minimalizmie, o zaprzestaniu biegowi ku karierze, bogaceniu się… I nagle wraca do nas ten styl życia właśnie w tej cienkiej książeczce. Moim zdaniem to magia literatury, tego, że pisarz w jakiś ponadrealny sposób mógł przewidzieć, to, że akurat ta historia jest potrzebna społeczeństwu i że za kilka lat będzie wciąż aktualna.

Zdania o Małym Księciu są podzielone: jedni chwalą to, że zawiera w sobie mądrość życiową, a inni uważają, że metafory i przesłanie w nim zawarte są oklepane, sentymentalne i nie odnoszą się do rzeczywistości. Uważam, że nie potrzebnie wielu czytelników popada w skrajność, odczytując nieraz bardzo dosłownie Małego Księcia. Trzeba się wyśrodkować, docenić także całkiem przyjemną historię, a zaraz potem zastanowić się, czy uważamy tak często cytowane „Najważniejsze jest niewidzialne dla oczu” za tylko wyświechtany frazes, czy może jednak za coś pięknego, prawdziwego? Może w dziele Antoine de Saint-Exupéry jest sporo dziecięcej naiwności, że wszystko będzie dobrze, co jak wiemy, zwykle jest tylko pustym zdaniem, ale zawiera w sobie również mnóstwo autentyzmu i porad, które wiele osób powinno wpleść w swoją codzienność. Bo jak szybko zapominamy, tak jak Mały Książę, że jesteśmy za kogoś odpowiedzialni?

To pozycja dla czytelników w każdym wieku. Powtarzając jednak za większością opinii, z jakimi się spotkałam: do tej książki się dorasta. Nie jestem pewna czy ja do niej dorosłam, może za kilka lat zrozumiem, że jednak to nie był ten właściwy moment, abym w pełni ją zrozumiała? Dlatego cieszę się, że mam swój egzemplarz Małego Księcia, po który będę mogła w każdej chwili sięgnąć i sprawdzić, czy to już, teraz zrozumiem co Antoine de Saint-Exupéry miał na myśli, pisząc tę baśń…

nie otrzymałam tej książki z braku jej, ale kupiłam "Życie Aniołów".

Dziękuję i skorzystam jeszcze z Waszych usług.

Cudowna książka! Nie tylko dla dzieci. Polecam każdemu

Klasyka bardzo dobra książka dla wszystkich bez wyjątku od 7 latka do 99 latka polecam.