Zupełne dno. Dziennik Cwaniaczka. Tom 15

Dobrze, że tytuł tej książki nie jest równocześnie jej oceną, bo chyba nikt by nie chciał po nią sięgnąć. Poza tym jak ktoś mógłby powiedzieć, że kolejny tom przygód "Dziennika Cwaniaczka" jest zupełnym dnem? Oczywiście, że tak nie jest. I mówię to ja, osoba mająca 43 lata. Greg i jego rodzina są już mi znani od dawna. Odkąd mój syn po raz pierwszy przyniósł jedną książkę do domu. Już nie pamiętam która to dokładnie była książka, ale teraz mamy całą kolekcję i obydwu nam całość podoba się bardzo. Nic więc dziwnego, że nie mogliśmy odmówić sobie zakupu tomu piętnastego, który jest mistrzostwem klasyki.

Greg razem ze swoją rodziną powraca i szokuje nas swoimi kolejnymi, bardzo zabawnymi przygodami. Co tu mamy? Wszystko! To, do czego zdążył przyzwyczaić nas autor. Tylko szkoda, że książka nie pokazała się bliżej lata, w okresie wakacyjnym. Skoro Greg wyrusza na wakacje, to idealnie książka sprawdziłaby się podczas leśnych wojaży. Chociaż z drugiej strony - nie narzekam. To jedna z takich książek, do których czytania nie muszę gonić moich dzieci. Całość młodemu bardzo się podoba, więc skoro ON jest na "tak", to dlaczego ja nie mam być na tak. Greg to ulubiony bohater i chętnie goszczony jest w naszym domu.

Książka pod tytułem "Zupełne dno. Dziennik cwaniaczka. Tom 15" to idealna pozycja dla osób, które lubią, gdy w książkach dużo się dzieje, a fabuła jest dosyć pokrętna. Pozycja jest już kolejną odsłoną dziennika tytułowego cwaniaczka i podobnie jak i wcześniejsze tomy - jest pełna humoru oraz emocji. Zaletami opisywanej książki jest jej akcja, fabuła, a także bardzo dobra jakość wydania. Książka zawiera kartki z papieru dobrej jakości, a na okładce widnieje estetyczna ilustracja. Książka jest idealną propozycją dla osób, które chcą się dowiedzieć w jaki sposób myślą dzieci oraz jest jak najbardziej godna polecenia.

W tym przypadku trzeba chyba powiedzieć tak - jeżeli ktoś ma w swoim domu nastolatka (jak dla mnie takie 11-15 lat) i nie zna jeszcze Cwaniaczka Grega, to ma bardzo dużo do nadrobienia. W szczególności, że mamy oto już 15sty tom na rynku. Tak, tyle to już tego, a mój syn nadal jest Gregiem zafascynowany. Tym razem Heffleyowie planują wakacje. Jak zwykle, jeżeli chodzi o tą rodzinkę nie może być nudno. Przy nich własne plany na wakacje, to jakiś pikuś. Książka nic nie ustępuje poprzednim częściom. Jest również zabawnie. To, co mi się podoba w tej książce to fakt, że tutaj nigdy nie wiadomo, co nastąpi w następnym kroku.

Od dawna już nie zaliczam się do młodzieży, ale od czasu do czasu zdarza mi się sięgnąć po książki, które przeznaczone są dla tej grupy wiekowej. Nie znam wcześniejszych tomów tej serii, a mimo to zdecydowałam się poznać ten najnowszym, piętnasty i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Przyznam szczerze, że dawno się tak dobrze nie bawiłam podczas czytania. Ta książka pełna jest świetnego humoru, ciekawych przygód i pouczających historyjek. Myślę, że każdy powinien czasem poczuć się jak dziecko i przeczytać takie opowiadanie, gdyż pozwala to całkiem inaczej spojrzeć na swoją codzienność. Zachęcam więc do czytania i tych młodszych i tych starszych.

Jeśli Twoje dziecko jest zainteresowane czytaniem, zarówno sama książka, jak i cała seria są godne polecenia. To świetny prezent dla chłopców lub dziewczynek, jednak nawet jako dorosła uwielbiam je czytać. Fabuła jest prosta i ekscytująca, przyciąga uwagę i ma zabawne elementy. Podoba mi się odniesienie do tomu 14, a tom 15 uważam za najbardziej wyjątkowy z całej serii. Test jest prosty i łatwy do czytania przez dzieci, ma pozytywny wydźwięk i zabawne rysunki, które zainteresują młodych czytelników. Dobra lektura dla wszystkich grup wiekowych. Mogę polecić tę serię wraz z innymi książkami tego autora!

"Dziennik cwaniaczka" to seria, która może znaleźć odbiorców w różnym wieku. Mimo że jest przeznaczona dla dzieci to i dorośli mogą się przy niej dobrze bawić. Widząc, jak moje dziecko czyta książki z tego cyklu i śmieje się przy tym, sam postanowiłem po nie sięgnąć. Jedna po drugiej i tak stałem się ich miłośnikiem. Dlatego też "Zupełne dno" widniało na mojej liście lektur obowiązkowych.

Świetna i zabawna historia sprawiła, że miło spędziłem czas podczas czytania. Dobrze jest dla relaksu poczytać coś luźnego i śmiesznego. To odpręża i poprawia samopoczucie. Zresztą przekonajcie się o tym osobiście. Polecam tę książkę wszystkim niezależnie od wieku.

WAKACJE W KRZYWYM ZWIERCIADLE

Co prawda w chwili, gdy piszę te słowa, za oknem pada śnieg, jednak najnowszy tom „Dziennika Cwaniaczka” to lektura wakacyjna. Nie ważne jednak czy będziecie ją czytać w wakacje, czy o jakiejkolwiek innej porze roku, zabawa jak zawsze jest świetna. I chociaż to już piętnasty tom, seria ani na moment nie traci swojej jakości i gwarantuje rozrywkę na naprawdę wysokim poziomie.

Po wydarzeniach z „Totalnej demolki”, rodzina Heffleyów znajduje się w nienajlepszej sytuacji życiowej. Co gorsza chcieliby się wybrać na wakacje, ale z powodu braku funduszy, nie są w stanie tego zrobić. Nie poddają się jednak, szukając takiej formy spędzenia czasu, która nie będzie wymagała dużych nakładów finansowych. I wtedy pojawia się niecodzienna szansa: camper. W samochodzie nie będą musieli martwić się o hotele i tym podobne rzeczy i będą mogli spędzić wakacje, jakie by chcieli. Szybko jednak okazuje się, że rodzinna wyprawa na łono natury może zmienić się w kolejny koszmar w ich życiu. Czy uda im się jednak choć trochę zaznać upragnionego spokoju? I czy znów wyjdą obronną ręką z tego, co ich czeka?

Dlaczego w Polsce ten tom „Cwaniaczka” nie wyszedł w bardziej wakacyjnym okresie? Choćby dlatego, że w oryginale pojawił się na sam koniec października minionego roku, a to także nie był zbyt bliski lata czas, prawda? Poza tym lektury o wakacjach to nie zawsze lektury wakacyjne: równie dobrze sprawdzają się gdzieś między czerwcem a wrześniem, kiedy czytelnicy sami uczestniczą w podobnych wydarzeniach, jak i w samym środku zimy, kiedy każdy chce sobie przypomnieć jak to było kilka miesięcy wcześniej.

Wracając do „Zupełnego dna” to książka powstała z dwóch inspiracji. Pierwszą z nich był wybuch pandemii koronawirsua, który zamknął ludzi w domowej izolacji. Kinney chciał więc, by i w jego książce bohaterowie mieszkali w trudnych warunkach, nic chcąc jednak popadać w zbyt poważne tony, seria to w końcu komedia, zrobił to po swojemu. Jednocześnie zawarł wiele z własnych doświadczeń wakacyjnych, a całość zrobił tak, by rzecz była lekka, przyjemna, zabawna, wciągająca i pocieszająca.

Tradycyjnie więc czytelnik ma się z czego pośmiać, akcja jest szybka i pełna przygód, wydarzeń sporo i następują jedne po drugich, nie dając czytelnikowi i bohaterom wytchnienia, a wszystko to ma swój urok. Czyta się to znakomicie, dobrze bawią się też dorośli odbiorcy, a przy okazji rzecz jak zawsze została przyjemnie dla oka w swej prostocie zilustrowana. Dzięki temu młodzi czytelnicy dostają powieść, która nie przytłacza ich tekstem, kusi rysunkami, a przy okazji – choć daleko jej do grzecznych lektur – pozostaje mądra i pouczająca. Dlatego niezmiennie polecam gorąco i zachęcam tak do poznania tego tomu, jak i całego cyklu.