Romantyczni

"Ach, w tym świecie konwenansów i układów tak trudno o miejsce dla prawdziwej, czystej miłości. Rodzice chętnie oddają swoje młodziutkie córki siwowłosym, utytułowanym i bogatym starcom. Ważniejsze są względy majątkowe i prestiżowe od uczuć. Co to za świat? - pomyślał z obrzydzeniem. Czy nie pora go zburzyć, zmienić, czy nie pora dać głos czystej, niezepsutej młodości pełnej ideałów?"

Listopadowe czytanie rozpoczęłam od książki, która idealnie pasuje do tego czasu. Ta książka to "Romantyczni" Doroty Ponińskiej ❤ Zdecydowanie epoka romantyzmu zawsze kojarzy mi się najbardziej z listopadem i powstaniem listopadowym, z "Dziadami" Adama Mickiewicza i nie tylko. To epoka, która zawsze jakoś przyciągała mnie jak magnes. Dlatego z ogromną ciekawością i przyjemnością sięgnęłam po tę książkę.

Lektura książki "Romantyczni" wywarła na mnie ogromne wrażenie. Pozwoliła przenieść się w czasie i przypomnieć sobie lekcje historii, języka polskiego z liceum czy czasy studiów i zajęcia z historii literatury. To książka, która przeniesie czytelnika do czasów, kiedy rodził się polski romantyzm, do czasów księcia Adama Czartoryskiego, działalności Towarzystwa Filomatów i Filaretów, działalności Uniwersytetu Wileńskiego, czasów rządów cara Aleksandra, czasów, kiedy to bezwzględny i okrutny Nowosilcow prowadził swoje śledztwa na terenie Królestwa Polskiego. To książka, w której będzie trochę o epoce, o postaciach historycznych, o literaturze, o buncie młodych, a wreszcie o uczuciach i młodości pełnej ideałów.

Powieść "Romantyczni" to książka, która jest efektem ogromnej pracy autorki, bo pojawiają się w niej autentyczne wypowiedzi, myśli postaci historycznych. Autorka pisząc powieść sięgnęła do pamiętników, listów czy wielu opracowań związanych z postaciami historycznymi i okresem romantyzmu. Bardzo podobał mi się sposób, w jaki został wykreowany świat w tej książce. W ogóle nie czułam, że czytam książkę, która nawiązuje do historii. Autorka uczyniła z postaci historycznych bohaterów swojej powieści i bardzo ciekawie ich zaprezentowała.

Ale ta powieść to również młodzi ludzie. Młodzi ludzie, którzy w tamtym czasie nie mieli łatwo. A chęć uczenia się, zdobywania wiedzy, a nawet pomocy innym przypłacali narażeniem się na nieprzychylność władz, a nawet więzienie. Najbardziej chyba utkwiła mi w pamięci scena Krystyny, która pojechała ratować swojego brata do Wilna, miała go tylko wykupić, a to co ją spotkało na miejscu to chyba jedna z najgorszych rzeczy, jaka może przytrafić się kobiecie...

Akcja powieści koncentruje się wokół Maurycego, brata Krystyny. Ich matka zmarła przy porodzie, a ojciec nie mógł nigdy zapomnieć o stracie żony i choć tego głośno nie mówił to Maurycy ciągle czuł się winny śmierci swojej matki. Zanim rodzeństwo dorosło, ich ojciec również zmarł. Maurycy postanowił się uczyć, ale nie chciał zostać medykiem, tak jak chciał jego ojciec. Rozpoczął studia z zakresu literatury, historii, chciał zrozumieć początki słowiańszczyzny, początki przodków, zrozumieć istotę polskiej tożsamości. Czy mu się to uda? Jak odnajdzie się w świecie pełnym konwenansów i układów? Jak potoczą się jego losy? Odpowiedź na swoje pytania znajdzie w twórczości swojego starszego kolegi, Adama Mickiewicza...

Akcja powieści koncentruje się również wokół księcia Adama Czartoryskiego, który próbuje wykorzystać swoją przyjaźń z darem Aleksandrem dla dobra kraju. Ale czy wieloletnia przyjaźń w świecie polityki ma jakiekolwiek znaczenie?

W książce pięknie został przedstawiony obraz Wilna. Miasto przepełnione młodymi ludźmi, pełnymi ideałów, magiczną atmosferą.... Autorka genialnie oddała czas rodzącego się Romantyzmu.

"Romantyczni" to piękna, magiczna i niebanalna powieść. Mnie ogromnie się podobała i skradła moje serce ❤ Z niecierpliwością czekam na kolejną część. Tak, bo niebawem ukażą się kolejne części tej znakomitej serii!

Szczerze polecam i zachęcam do przeczytania!

Romantyzm w sercu, wrażliwość na piękno i Wilno, w którym pojawia się szansa na lepsze życie. Dla Maurycego to początek wszystkiego.

*

Maurycy, po ciężkich wydarzeniach w rodzinnym domu, który nagle traci najbliższe jego sercu osoby, wyjeżdża by odkryć świat nauki. Tam zawiązuje przyjaźnie, zgłębia to, co go interesuje i poszukuje powoli samego siebie i odkrywa swoją drogę w życiu.. I tak właśnie toczą się "Romantyczni", w których subtelnie i w ciekawy sposób autorka przeprawia nas pośród tych ulic, wśród tych ludzi dawnych lat... Piękny początek romantyzmu, z pięknymi tekstami, które dopełniają całość tych poetyckich uniesień. Książka przepełniona jest ogromem elokwencji u bohaterów, wartości, jakie przedstawiają na codzień tak bardzo kojarzą się z tą ramą czasową. Tak właśnie wyobrażam sobie tamte chwile, miłość do piękna można tu poczuć i przenieść się w czasie i zostać na chwilę tam, przy boku Adama Mickiewicza. To pierwsza moja pozycja napisana w taki sposób i zamknięta w takiej epoce, tym bardziej więc jestem nią zaintrygowana, oczarowana i z niecierpliwością będę czekać na kolejne części spod pióra Doroty Ponińskiej, która w interesujący sposób przekazała kawałek wiedzy swoim czytelnikom. Tego typu książki nie są czymś, co mogłabym czytać na codzień, ale jako dodatek do tego co jest u mnie najczęściej, sprawdziła się wprost perfekcyjnie. W "Romantycznych" został przemycony kawałek naszej historii, która po dziś dzień jest dumą i zostanie w sercach zwolenników piękna już na zawsze. Sztuką jest przekazać to i nie zrobić złego wrażenia, nie zarzucić czytelnika zbędnymi informacjami. W tym książka wypadła naprawdę dobrze i czule będę ją wspominać.

Najnowsza książka, która ukazała się nakładem @wydawnictwolira , autorstwa Doroty Ponińskiej, nosi tytuł „Romantyczni”. Przyznam, że wyczekiwałam jej z zapartym tchem i nie zawiodłam się 💕

Akcja książki toczy się głównie na terenach XIX wiecznej Litwy, wśród studentów Uniwersytetu Wileńskiego, ale pojawiają się tu również tak znane postaci jak rodzina książąt Czartoryskich, Potockich, car Aleksander i jego bracia, Nowosilcow czy tacy polscy bohaterowie narodowi jak Mickiewicz, Zan, Śniadeccy czy młodziutki Słowacki 💙

Jak widać cała akcja, oraz bohaterowie, mają silne umocowanie historyczne w czasach istnienia Królestwa Polskiego, powołanego po upadku Napoleona.

Jednak, pomimo tak wielu znanych postaci, historia stanowi tylko tło dla niezwykłej opowieści o tworzeniu się romantycznych ruchów w XIX wieku. Dzięki cudownym i niezwykle szczegółowym opisom Autorki, mamy szansę nie tylko poznać, ale też dogłębnie zrozumieć przyczyny powstania tajnych stowarzyszeń studenckich, a także powody zorganizowania Powstania Listopadowego w 1830 roku.

„Romantyczni” to literacka perełka, podobnie jak jej bohaterowie. Napisana cudownym językiem, bardzo pieczołowicie oddaje klimat XIX-wiecznego Wilna, przy okazji poruszając niezwykłe przyczyny nawiązywania romantycznych poetów do ludowości, do wierzeń starosłowiańskich.

Jeśli tylko odpowiada Wam taka tematyka literatury, to gwarantuję, że książką Doroty Ponińskiej będzie zauroczeni i zachwyceni. A ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu, bo w pierwszym już czuję się zakochana i na pewno jeszcze nie raz do niego wrócę 💕

Maurycy to młody,litewski szlachcic,który mieszka razem z siostrą i ojcem w podupadłym majątku.Żyje w poczuciu winy,bowiem w chwili narodzin zmarła jego matka.Po śmierci ojca wyrusza do Wilna studiować na tamtejszym,znakomitym uniwersytecie,gdzie przeżywa fascynację pogańską słowiańszczyzną.W międzyczasie poznaje kobietę,która uosabia wszystko co kocha i to właśnie ona staje się miłością jego życia.

Tymczasem książę Adam Czartoryski chce wykorzystać przyjaźń z carem Aleksandrem dla dobra kraju i uniwersytetu.Czy jednak można być jednocześnie lojalnym dla obu stron?

Z kolei Tomasz Zan razem z przyjaciółmi zakładają Towarzystwo Filomatów,gdzie piszą wiersze i pragną kształtować wileńską młodzież.

Zaczyna rodzić się epoka romantyzmu.Pełna wzniosłych ideałów,głodu wiedzy i przede wszystkim niespełnionych uczuć...

Nie podoba się to carskiemu inkwizytorowi Mikołajowi Nowosilcowi,który robi wszystko,aby ukrócić swobody obywatelskie Polaków.

Cóż to była za wspaniała,intelektualna uczta!

Autorka bardzo zgrabnie wplotła w fikcyjną historię powstanie Towarzystwa.Możemy poznać Mickiewicza,Zana,którzy to przestają być sztywnymi postaciami o których uczymy się w szkole,a stają się wrażliwymi,młodymi ludźmi z pasją,marzeniami i uczuciowymi zawirowaniami.Bardzo to było pięknie i przystępnie napisane.Nie wiało nudą,lecz z kartki na kartkę czytelnik coraz głębiej oddychał atmosferą wileńskich uliczek.

To dzięki takim książkom historia tętni życiem i ma się ochotę chcieć wiedzieć więcej,dlatego jestem wdzięczna autorce za posłowie i bogatą bibliografię.

Nie musicie być pasjonatem historii,aby tę książkę przeczytać,bo to jest naprawdę lektura dla każdego i ja Wam ją ogromnie polecam!