Projekt Riese

Kupiłam z wielką nadzieja na super dzieło, ale niestety zawiodłam się w szczególności zakończeniem.

Pasjonuję się od dziecka zagadkami historii i projekt „Riese” zawsze mnie intrygował. To tajemnica jedna z wielu, na którą brak jednoznacznej odpowiedzi do dziś. Skrywa wiele pytań, na które brak odpowiedzi nawet biorąc pod uwagę dzisiejszy postęp technologiczny i możliwości rozwiązywania zagadek, jakie daje nauka. Książka jest powiązaniem wielu emocji i odczuć. Z jednej strony chęć przygody, a z drugiej lęk, strach i walka o przetrwanie. Na pewno sposób przedstawienia świata w niej jest wciągający, a mieszanka odczuć tylko dodaje chęci do tego, by do niej wracać i kontynuować czytanie. Zdecydowanie polecam tę pozycję.

Najnowsza powieść Remigiusza Mroza to tytuł, na który bardzo czekałem i po przeczytaniu go mogę śmiało stwierdzić, że Mróz potrafi pisać nie tylko solidne kryminały, ale również bardzo dobre powieści postapo. Historia przedstawiona w tej książce opowiada bowiem o grupce przyjaciół, którzy eksplorują dawny nazistowski kompleks w Górach Sowich. Podczas penetracji tego miejsca uświadamiają sobie, że być może na powierzchni do szło do straszliwego kataklizmu. Fabuła jest skonstruowana w naprawdę ciekawy sposób i napisana tak przejrzystym językiem, że wprost nie można przestać czytać tego tytułu, kiedy się po niego sięgnie. Gorąco wszystkim polecam tę pozycję. Naprawdę warto po nią sięgnąć!

Riese to największy projekt nazistowskich Niemiec, o którym wciąż niewiele wiemy. Dziś to atrakcja turystyczna. Podczas jednej z eksploracji tuneli dochodzi do trzęsienia, a stropy ulegają zawaleniu. Ocalonych czeka niemała niespodzianka na powierzchni.

To było coś, czego się nie spodziewałam. Nie czytałam opisu książki, po prostu przeczytałam. I choć to nie mój klimat zupełnie, to dałam się wciągnąć i nawet mi się podobało 😊

Nie chcę pisać o fabule, bo tutaj akurat bardzo łatwo o spoilery. Autor poruszył temat aktualnie panującego u nas wirusa, czyli temat, którego nie lubię. Zrobił to jednak w dość ciekawy sposób i muszę przyznać, że nawet nie kręciłam nosem.

To nie jest książka, która mnie zachwyciła, bo to zwyczajnie nie moja bajka, ale jak taki układ, to wypadło całkiem nieźle 😊

Od pierwszej do ostatniej strony. Intryguje sceneria, intryguje motyw (którego zdradzić, niestety, nie mogę - nie lubimy spoilerowania, prawda?), a w końcu intryguje zakończenie (🤯), które sprawia, że czytelnik nawet długo po lekturze wraca myślami do "Projektu Riese".

Lubię zaczynać recenzje od cytatu, jednak tym razem muszę z niego zrezygnować. Jest to przykład książki, o fabule której nie da się powiedzieć zbyt wiele, gdyż popsułabym Wam zabawę, a nie chciałabym tego robić. Jeśli jesteście ciekawi, o co chodzi, musicie w ciemno dać się wciągnąć głęboko pod ziemię, w miejsce, które niegdyś było podziemnym miastem, a dzisiaj można się do niego wybrać na wycieczkę. Chętnie bym to zrobiła!

Sporo osób obawiało się wątku pandemii. Wszystko wina tabliczki z okładki "wstęp wzbroniony - obszar zakażenia COVID-19 - wejście grozi śmiercią", która zresztą jest istotnym elementem fabuły. Myślę, że nie spodziewacie się, co Mróz wykombinował z 👑, jednak musicie wiedzieć, że nie jest to kalka obecnej sytuacji w Polsce. Chociaż... Nieee, raczej nie 😉 Sama obawiałam się tego wątku, a pozytywnie się zaskoczyłam.

"Projekt Riese" jest bardzo wciągający - zakończenia rozdziałów nie pozwalają odłożyć tej książki ani na moment. Podążałam kamiennymi tunelami bez latarki za Autorem, odkrywając coraz to nowsze punkty historii Parkera, Nataszy, Radka, Broni i Hawro, jednak w pewnym momencie przystanęłam. Wpadł mi do buta kamyczek. Na pewno znacie to uczucie. Coś mi zazgrzytało, ścieżka obrana przez Remigiusza nie spodobała mi się i szczerze mówiąc, jestem zawiedziona, że poszło to w tę stronę. Jednak koniec końców zakończenie zrekompensowało mi ten wypadek. Kiedy druga część? 😁

" - Proszę... - jęknął. - Mam żonę, dzieci...

- A czy ja ci wyglądam na kogoś, kto robi spis powszechny?"

Nie zabraknie nieco bardziej brutalnych momentów, ale te, przy których uśmiech mimowolnie wykwita na twarzy, również się pojawią. I jak to w Mroźnym uniwersum - znajdziemy smaczki dla stałych czytelników (obstawiałam Forsta, przeliczyłam się 😂). Riese nie będzie należeć do moich najbardziej ulubionych książek Remka, jednak cieszę się, że po tylu latach w końcu udało mu się ją napisać. Nie sądziłam, że mieszanka thrillera, może nawet przygodówki z dodatkiem sci-fi aż tak mi się spodoba.

Nadal poszukuję dedykacji... ale to chyba nadal nie ta ZL 🤭

Bardzo podoba mi się wykorzystanie w tej książce nie do końca poznanej zagadki projektu Riese. Natomiast połączenie go z pandemią brzmiało dla mnie co najmniej dziwnie. Nazistowskie Niemcy a współczesne zmagania z wirusem-to mi się jakoś "nie kleiło". Jednak pominęłam w rozważaniach fenomen umysłu Remigiusza Mroza ;) On naprawdę potrafi zaskoczyć! Po przeczytaniu stwierdzam, że absolutnie wszystko łączy się w całość. Historia przenika się ze współczesnością, a nawet alternatywną rzeczywistością. Dodatkowo, bohaterowie są naprawdę świetnie wykreowani. Zdecydowanie "Projekt Riese" to kawał dobrej literatury!

Książki Remigiusza Mroza kupuję już od dawna, ponieważ sam styl pisania autora potrafi wciągnąć na tyle, że nie można oderwać się od książki przez długie godziny. "Projekt Riese" z pewnością przypadnie do gustu nie tylko fanom twórczości autora, ale również osobom, które lubią historię. Fabuła historii jest tym bardziej interesująca przez fakt, że akcja toczy się na terenie naszego kraju i dotyczy zagadkowego miejsca, które faktycznie znajduje się w nim znajduje. Adrenalina podczas czytania wzrasta znacznie w kluczowych momentach, gdzie bohaterowie muszą zmierzyć się z trudnościami na swojej drodze a dzięki dzięki dbałości o szczegóły autora, można poczuć się jak jeden z nich.

„Projekt Riese” to nowa książka najpopularniejszego polskiego pisarza. Choć początkowo tytuł książki miał być inny, to nie ulega wątpliwości, że niezależnie od tytułu, Remigiusz Mróz zaserwował nam kolejną wciągającą historię. Historię, która długo kiełkowała w jego umyśle. Nabierała różnych kształtów. A obecna rzeczywistość dodała tej fabule wątku związanego z pandemią SARS-CoV2.

Choć głównym wątkiem tej historii są fakty dotyczące projektu nazistowskich Niemiec. Projektu o którym jeszcze wiele nie wiemy. A ja przyznam szczerze, że nie wiedziałem, że Remigiusz Mróz tak bardzo mnie zaskoczy. Sięgając po „Projekt Riese” liczyłem na kryminał, thriller, czy nawet sensację. A prawdziwą sensacją było dla mnie to, że każda kolejna przekładana strona uświadamiała mnie, że otrzymałem doskonałą fantastykę. To kolejny dowód na to, że autor potrafi odnaleźć się również w tym gatunku.

Remigiusz Mróz zaprasza nas do poznania historii podziemnego miasta, będącego fabryką, w której pracowano nad bronią jądrową. Dziś to miejsce jest atrakcją turystyczną w Górach Sowich. I właśnie to miejsce postanawia odwiedzić piątka bohaterów. Niestety podczas wyprawy dochodzi do trzęsienia, w wyniku którego zostają oni odcięci od świata. Nie mają jednak pojęcia, że w tym samym czasie na ziemi dochodzi do wybuchu pandemii. Jak się okazuje, ich sytuacja może sprawić, że tylko oni przetrwają ten kataklizm. Jaką zastaną rzeczywistość, gdy wyjdą na powierzchnię? Czy zdołają się uratować?

To, co charakterystyczne dla twórczości Remigiusza Mroza również widoczne jest w jego najnowszej książce. Budowanie napięcia, żonglowanie wydarzeniami oraz podjęcie ciekawego tematu związanego z nazistowskim planem budowy broni jądrowej to mocny punkt „Projektu Riese”. Ta książka to obowiązkowa lektura dla miłośników Remigiusza Mroza. Ale i nie tylko. Jeśli uwielbiacie fantastykę, i chętnie sięgacie po książki z tematem zagłady, to nie możecie ominąć również tej książki w swych czytelniczych planach. Autor miał doskonały plan, który fenomenalnie rozpisał na czterystu siedemdziesięciu stronach. Co tu dużo pisać, tę książkę warto przeczytać. Zdecydowanie polecam!

Książka „Projekt Riese” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona

Podjęcie przez autora, do czasów współczesnych owianego tajemnicą, projektu Riese już na pierwszy rzut oka jest bardzo intrygujące. Zawsze ciekawiły mnie zagadki historyczne zwłaszcza te dotyczące naszej ojczyzny. Dodatkowy wątek fantastyczny zawarty w książce jak dla mnie na plus zdecydowanie. Uważam, że bardzo ciekawie można rozwinąć właśnie tego typu tematy i skrywane tajemnice, których nie znamy o własne domysły i dać się ponieść wyobraźni, co moim zdaniem bardzo dobrze uczynił autor. Zdecydowanie polecam tę pozycję.

Hej, haj, helloł 🖐🏻

Czy jest tutaj ktoś, kto nie zna pisarza @remigiuszmroz? 🤔

⭐RECENZJA⭐

"Riese. Największy projekt nazistowskich Niemiec, którego przeznaczenie wciąż pozostaje nieznane. Niegdyś być może podziemne miasto, arka przetrwania lub fabryka, w której pracowano nad bronią jądrową – dziś atrakcja turystyczna w Górach Sowich..."

Powyższy opis pochodzi od wydawcy

💔

Lubię czytać powieści autora @remigiuszmroz, jednak ta mi nie podeszła 😕 Samo to, że była tutaj wzmianka o covid, spowodowała we mnie niesmak, bo ileż można o tym słuchać/czytać? 🤦🏻‍♀️ Po prostu ręce mi opadły 😕 Fabuła na początku wciągnęła mnie i obiecywała wiele, jednak im dalej w las, tym coraz gorzej. Jak dla mnie było tutaj za dużo zagmatwania, za dużo postaci i tego wszystkiego. Momentami zastanawiałam się co ja czytam?! 🤷🏻‍♀️ Historia była chyba pisana na siłę, żeby cokolwiek napisać i wydać... Była tak nierealistyczna, że aż śmieszna. Pisarz powinien zdecydowanie zostać przy kryminałach, bo tutaj sama nie wiem jaki to niby miał być gatunek?! 🤦🏻‍♀️ Uważam, że kreacja bohaterów była dość dobra, jednak byłaby lepsza, gdyby autor skupił się na paru postaciach, a nie brnął w taką ogromną ilość 🙁 Jak to się mówi? "Co za dużo, to niezdrowo" 🤷🏻‍♀️ Zastanawiam się, dlaczego autor nie skupi się na czymś, co mu dobrze idzie, tylko brnie w coś, co nie ma racji bytu. Męczyłam się, gdy czytałam tę lekturę. Czytanie ma być przyjemnością, a tutaj było katorgą 😕 Boli mnie to tak bardzo, że aż serce mi pękło 💔, na razie muszę odpocząć sobie od pisarza i jego twórczości. Osobiście nie polecam ów powieści ze zdjęcia, szkoda na nią czasu, ale oczywiście uważam, że każdy powinien wyrobić sobie o niej zdanie, więc trzeba ją przeczytać 😜 A może jest tutaj ktoś, kto czytałam tę lekturę i podzieli się ze mną swoim zdaniem?

💔

Współpraca z @wydawnictwofilia @filiamrocznastrona 💚

💔

Czy Autor pięćdziesięciu jeden książek może jeszcze czymś czytelnika zaskoczyć? Okazuje się, że tak.

Fantastyka w wykonaniu Remigiusza Mroza, a niewątpliwie „Projekt Riese” do tego gatunku należy, ma zaskakująco dużo punktów stycznych z naszą aktualną rzeczywistością. Nie chodzi tylko o Covid – 19, który niewątpliwie stanowi istotny element fabuły, ale jednak nie jest najważniejszy.

Autor tym razem zabiera nas w podróż do alternatywnych rzeczywistości. Wraz z piątką głównych bohaterów, w dość dramatycznych okolicznościach przenosimy się do innych trajektorii. Takich, w których oni sami i ludzie u władzy, na różnych etapach podjęli decyzje inne niż w światach, z których pochodzą. Scenariusze zdarzeń kreślone przez Autora wydają się mniej lub bardziej prawdopodobne. W niektórych trajektoriach pandemia zbiera śmiertelne żniwo, instytucja państwa praktycznie nie istnieje, panuje anarchia, w innych – Covid-19 to niegroźna choroba, na którą już dawno opracowano leki i szczepionkę. Najciekawsze jednak są podróże do tych światów, w których np. komunizm nigdy nie upadł, a II wojna światowa miała zupełnie inny przebieg i konsekwencje.

Bogusia, Natalia, Hawro, Rychter i Parker, w każdej z alternatywnych rzeczywistości doświadczają czegoś innego. Bywa zabawnie, ale też strasznie i dramatycznie. Choć niewiele o nich wiemy (może z wyjątkiem Parkera) to ich reakcje, emocje i uczucia względem spotykanych osób i wydarzeń są nam bliskie, udzielają się nam, bez problemu się z nimi identyfikujemy.

Jeden z wątków powieści stanowi miłość i to taka, dla której ani śmierć, ani granice poszczególnych światów nie stanowią przeszkody.

W „Projekcie Riese” pojawia się też sporo odniesień do współczesnej popkultury, świata sportu, polityki. Wspomniane są też postaci znane z innych powieści Autora, jak choćby prezydent Hauer, znany czytelnikom z „Lotu 202”, czy trzytomowej political fiction.

Remigiusz Mróż po raz kolejny stworzył fabułę, przy której najczęściej powtarzane zdanie to „Jeszcze tylko jeden rozdział”. Autor nieustannie angażuje czytelnika, stawiając przed nim wiele pytań. Zakończenie „Projektu Riese”, które tak bardzo dzieli czytelników, jest swoistym zaproszeniem do zabawy. Pokazałem Ci wiele różnych scenariuszy, wyposażyłem w wiedzę, jak za kilka lat może wyglądać świat, a teraz pamiętając, że „[...] najmniejsza decyzja, którą podjąłeś w życiu, doprowadziła cię do tego konkretnego miejsca, tu i teraz. Jeżeli podjąłbyś w którymkolwiek momencie inną, znajdowałbyś się gdzie indziej.” oraz „Jeśli jedna niewielka decyzja jednostki mogła zmienić bieg całego jej życia, to jakie zmiany mogły wywołać inne rozstrzygnięcia w skali globalnej?” - stwórz świat na nowo.

.

Na koniec mój ulubiony cytat. „Natura wyposażyła kobiety w zdolność przezwyciężania problemów, mężczyźni zazwyczaj tylko udają, że ją mają.”

Czuję się zaskoczona. I przyznaje, że książkę wciągnęłam jak w transie. Podejrzewam, że w każdej innej rzeczywistości czytanie jej przeze mnie wyglądało by tak samo. Szalenie i pochłaniająco.

Czym jest "Projekt Riese"? Czymś co wychodzi poza ramy umysłu i ogarniania. Autor umieścił akcję w rewelacyjnym miejscu (polecam poczytać na necie o tym nazistowskim projekcie) oraz wplótł w fabułę pandemię, która stała się w pewnym sensie spoiwem.

Mamy tu klimat trochę jak w "The Walking dead" tyle że bez walking dead ale w pozytywnym znaczeniu. Mało przegadanych fragmentów, za to dużo akcji. Trochę można by się przyczepić do bohaterów - dwójka gra tu główne skrzypce, reszta kroczy za nimi jak cień ale suma summarum taki układ nie był do końca aż taki zły. Do tego sporo tajemniczości i przenikliwości.

Jeśli lubicie seriale typu "Dark" - nieszablonowe i na rozkminę to zapewne będziecie miło spędzać czas z tą lekturą, tak jak ja.

Najgorsze jest tylko to, że gdyby autor stworzył kolejne części to już widzę jak rozgałęziały by się one niczym dendryty w komórce nerwowej i rosły wprost proporcjonalnie do prób ogarnięcia polskiego ładu (tyle że zapewne u Mroza były by jakieś pozytywne efekty i pewnie ogarnął by wszystkie części szybciej niż my polski ład) ale na samą myśl o tym boli mnie głowa i jestem przerażona, bo wiem że każdą z tych części chciałabym przeczytać

Myślę, że mimo że ta książka jest fantastyką, świetnie sprawdzi się dla osób które nigdy fantastyki nie czytały. Wciągające, ciekawe, pełne napięcia.

Niedawno ukazała się nowa książka Remigiusza Mroza, której nie można nazwać kryminałem, jakie zazwyczaj zwykł pisać autor. Książka łączy to, co dotknęło każdego z nas – pandemia, Covid-19 z tłem historycznym, czyli właśnie tytułowym Riese. Riese to nazistowski projekt, którego przeznaczenia do dzisiaj nie odkryto, miał być stworzony, aby pozwolić odzyskać Niemcom straconą w 1943 roku przewagę.

Historia rozpoczyna się z perspektywy różnych bohaterów, którzy przypadkiem znaleźli się na wycieczce w rejonie Sudetów, by zobaczyć pozostałości projektu. Niespodziewanie okazuje się, że ich losy połączyła wspólna tragedia. Grupa, która początkowo zdaje się wyłącznie zlepkiem osób całkowicie odmiennych, o różnych charakterach i poglądach, musi zacząć współpracować, aby osiągnąć wspólny cel.

Książka łączy historię z akcją rodem z filmu science-fiction. Bohaterowie muszą podróżować po światach równoległych, aby dotrzeć to tego jednego szczególnego, który ma zakończyć ich tułaczkę. Nie jest to jednak takie proste, gdyż samo obsługiwanie maszyn jest bardzo skomplikowane; drużyna początkowo intuicyjnie kalibruje współrzędne światów. Drogę dodatkowo utrudnia fakt, że nie znają oni realiów, do których trafią. Odwiedzają zarówno przestrzenie barbarzyńskie i zacofane, jak i te futurystyczne i nowoczesne, jednak to wcale nie oznacza, że będą umieć się w nich odnaleźć.

Potyczki, bójki, straty i kradzieże, do tego wszystkiego muszą się posunąć, aby osiągnąć upragniony cel. Niestety, okazuje się, że nie są jedyni, którzy pragną dotrzeć do tajemniczego 0.0.000. Po drodze napotykają światy, w których bardzo chcieliby pozostać, ze względu na osiągnięte osobiste szczęście. Rozpoczyna się wyścig, a kto go wygra przekonają się wszyscy, co sięgną po książkę „Projekt Riese”. Wzruszające fragmenty i podróż, która daje szansę bliżej poznać ludzi świetnie dopełniają główne wątki.

Książka z pewnością nie jest dla każdego, w niektórych momentach akcja jest bardzo dynamiczna, a czasami czytelnikowi może być trudno nadążyć za ciągłymi zmianami. Dodatkowo należy zaznaczyć, że książka mówi o teorii wieloświatów w praktyce (co pozostaje fikcją dla nas), więc może nie być odpowiednia dla tych, co uwielbiają odniesienie do faktów i prawdziwych wydarzeń w powieściach Remigiusza Mroza. Z kolei dla wszystkich fanów przygód sci-fie i miłośników tego, co nieodkryte i poza świadomością, powieść będzie jak znalazł!

Zakończenie historii jest otwarte, dlatego osobiście mam nadzieję, że ukaże się część druga „Projektu Riese”, która pozwoli nam dowiedzieć się o dalszych losach bohaterów. Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie, więc idealnie sprawdzi się na zbliżające się wakacje.

Patryk

Szkolny Klub Recenzenta

Spodziewałam się troszkę czegoś innego. Fakt, czyta się szybko i przyjemnie, ale jak dla mnie za dużo fantastyki, za mało kryminału 😉 mimo wszystko i tak polecam spróbować.

Czekałam na kolejną książkę Mroza, niecierpliwie przebierając nogami. "Projekt Riese" jest kolejną, doskonałą pozycją tego autora. Jestem nią absolutnie zachwycona. Bardzo spodobał mi się pomysł osadzenia historii w mrocznym miejscu stworzonym przez nazistów, które stało się atrakcją turystyczną. Lubię takie nawiązania do przeszłości, szczególnie że nie miałam pojęcia o istnieniu tego obiektu w Górach Sowich. Autor stworzył bardzo interesujące sylwetki bohaterów i zbudował napięcie, które nie pozwala oderwać się od lektury.

[ RECENZJA ]

Remigiusz Mróz "Projekt Riese"

Wyd. Filia

Tytułowy Riese to aktualnie już tylko atrakcja turystyczna w Górach Sowich. Kiedyś ważny projekt niemiecki, stworzony przed wojną. Do dziś dnia jednak nieznane jest prawdziwe zastosowanie jakiemu miałyby służyć te podziemne tunele.

Pewnego dnia do tajemniczego Riese trafia pięcioro ludzi. Każdy z nich znajduje się tam z innego powodu. Kiedy dochodzi do nagłego zawalenia się części tunelu, turyści zostają odcięci od świata i zdani sami na siebie. W momencie, gdy udaje im się trafić na powierzchnię, im oczom ukazuje się makabryczny widok.

Zagubieni robią wszystko, co w ich mocy, by utrzymać się przy życiu, jednak czystka jaką wyrządził covid, to nie jedyne ich zmartwienie.

Czym jest die Glock? Czemu mają służyć podróże w czasie? Jak są one wogóle możliwe? Jaka różnica jest między trajektoriami, skoro w każdej spotkanej sieje spustoszenie sars cov 2? Czy uda się zdobyć szczepionkę i uratować którykolwiek ze świata? I co najważniejsze, czy komukolwiek z całej piątki uda się przeżyć? A może to oni jako jedyni przetrwają i na nowo będą tworzyć nowy ład...

Choć pokładałam spore nadzieje w nowej książce Mroza, muszę przyznać, że przeżyłam rozczarowanie. Sama tematyka pandemii i jej rozwoju (w książkowej wersji) bardzo mi się podobała. Jednak powieść fantazy nie należy do moich ulubionych gatunków. Były momenty kiedy wręcz nie rozumiałam o czym autor pisze, gubiłam się kto z kim, dlaczego i w którym świecie. Często było mi nawet ciężko zorientować się kiedy bohaterowie przemieszczali się między trajektoriami.

Nie zniechęcam oczywiście nikogo do lektury, ponieważ pasjonatów takich książek nie brakuje. Ja jednak pozostanę przy Mrozie, ale tym nie zmyślonym... 🙃

Co myślisz o poruszaniu tematyki „koronki” w książkach? Przeszkadza Ci to? Omijasz takie książki? Czy może jest Ci to po prostu obojętne? Jeśli o mnie chodzi, to ja wole omijać, bo wystarczająco wiadomości się już o tym nasłucham. Sięgając po najnowszą książkę Remigiusza Mroza, nie zwróciłam uwagi na napis na okładce i powiem szczerze, że jak książka trafiła w moje ręce i przyjrzałam się jej uważniej, to nie będę ściemniać, że trochę zaczęłam się obawiać tego co mnie tu spotka ... I jak z początku niektóre informacje wywoływały obrót moich oczu o 360 stopni, tak na dłuższą metę, zabieg wprowadzenia do fabuły epidemii stanowił naprawdę ciekawy zabieg. Ale od początku…

Nie wiem jak Ty, ale ja nie wiedziałam, że Projekt Riese, z niem. olbrzym, był kryptonimem największego projektu górniczo-budowlanego nazistowskich Niemiec i miał być jedną z głównych kwater Adolfa Hitlera. Myślałam z początku, że to wytwór wyobraźni autora, ale nie, co znacznie wzbudziło moje zainteresowanie tą historią. Autor w wielu fragmentach pokazuje, że wiedza polityczna czy historyczna, nie stanowi dla niego żadnego ciężkiego tematu, co w idealny sposób jest wplecione w całą tę historię.

Riese stanowi jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych Gór Sowich. I właśnie tam wybiera się pięcioro ludzi, którzy w życiu by się nie spodziewali tego, co im się tam przydarzy. Podczas zwiedzania dochodzi do trzęsienia ziemi, w wyniku którego stropy ulegają zawaleniu. Część turystów ponosi śmierć na miejscu, jednak naszej piątce udaje się przeżyć. Czy uda im się wydostać z zwalonego kompleksu? I co spotka ich na powierzchni?

Tyle rzeczy chciałabym Ci opowiedzieć o tej książce, ale im więcej powiem, tym zdradzie więcej szczegółów, które według mnie, najlepiej jest odkrywać samemu. Sięgając po „Projekt Riese” nie wiedziałam, że będzie to fantastyka i nie wiedziałam, że przewinie się w niej temat „tej, której imienia nie można wymawiać”. Jednakże jak tylko zaczęłam czytać, to nie mogłam się od niej oderwać. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam poczynania ocalałych, niektóre fragmenty wprawiały mnie w osłupienie, a niektóre były naprawdę fascynujące. Próbowałam sobie wyobrazić te poszczególne „smaczki”, które pan Remigiusz tu wprowadził i naprawdę jestem nimi zachwycona. Autor stopniowo buduje napięcie i wzbudza ciekawość, a tego co spotka głównych bohaterów nie sposób przewidzieć. Co zasługuje na ogromny plus tej książki. A to zakończenie… no nie spodziewałam się, ze pójdzie to w tę stronę, ale jestem jak najbardziej na tak! Te całe 470 stron historii, to naprawdę kawał dobrej roboty. I szczerze – chce więcej! Dla mnie ta książka mogłaby mieć ich nawet 800. Ale obawiam się, że i wtedy mogłoby mi być mało :)

Premiera „Projektu Riese” już jutro – 26 stycznia. Dla fanów Mroza książka obowiązkowa, całej reszcie również polecam!

Remigiusza Mroza kojarzyłam jako autora kryminałów. Nieco zdziwiłam się czytając opis Projektu Riese i wiedziałam, że muszę po tę książkę sięgnąć. Choć jest to zupełnie inny gatunek, to szerokie spektrum wyobraźni autora pozostaje niezmienione. Na książce naprawdę trzeba się skupić- jest sporo wątków, które się szybko i często przeplatają, dlatego trzeba być uważnym cały czas, aby wiedzieć, co się dzieje. Plusem jest też połączenie wątku historycznego, związanego z nazistowskimi Niemcami, a wydarzeniami, które dzieją się obecnie. Choć w książce pojawia się motyw pandemii, to nie jest ON dominujący, dlatego osoby, które mają już dość słuchania o covidzie, nie powinny się zniechęcać.

Remigiusz Mróz w swoich powieściach wiele razy zabierał mnie do ciekawych miejsc w Polsce, jednak wycieczka do dawnego nazistowskiego kompleksu, który położony jest w Górach Sowich, była najciekawsza. Czytając, jak bohaterowie eksplorują to miejsce, naprawdę czułem się, jakbym był tam wraz z nimi. Co ciekawe książka ta to powieść z gatunku postapo, który wprost uwielbiam. W swojej najnowszej książce Remigiusz Mróz zabrał mnie w naprawdę niezwykłą i ciekawą wycieczkę, którą polecam każdemu, nawet jeśli nie jest się fanem postapo, to warto po tę powieść, sięgnąć, gdyż jest to naprawdę ciekawie i solidnie napisana książka.

Książka jest ciekawym połączeniem rzeczywistości z fikcją literacką. Sprawia to, że każdy, zarówno osoby lubiące historyczne zagadki, jak i te lubiące czytać fantastykę, znajdą coś dla siebie. Mnie osobiście tytuł ten urzekł swoim charakterem i mnogością przeżyć, jakie serwuje czytelnikowi. Od skrajności strachu i niepewności w obecnych wydarzeniach, po tajemniczość związaną z mroczną przeszłością. Podsumowując, autor wykonał świetną pracę i stworzył dzieło, które porusza i zapada w pamięć, a to esencja dobrych utworów literatury. Polecam każdemu, kto lubi dreszczyk emocji, zagadkowość i trzymający w napięciu tok wydarzeń.

O Remigiusz Mrozie powiedziano i napisano już chyba właściwie wszystko. Jego książki jak mało kogo dzielą czytelników niemal równo na dwa przeciwległe obozy. Jedni go kochają, inni wprost przeciwnie. Opinię na temat jego książek są tak skrajne, że momentami ciężko uwierzyć w ich obiektywizm. W każdą stronę oczywiście. Wszak ilu czytelników, tyle ich jest jak mówi wszystkim nam dobrze znane porzekadło.

„Projekt Riese” spod pióra Remigiusza Mroza to książka absolutnie inna od wszystkich jego poprzednich. Cokolwiek by o niej nie napisać można zdradzić zbyt wiele i tym samym zepsuć wrażenia kolejnym czytelnikom, a tych w książce jest aż nadto. Oczywiście na głównym planie mamy tutaj Riese- niegdyś podziemne miasto i największy projekt nazistowskich Niemiec, w którego podwaliny autor wplótł tak dobrze nam wszystkim znany wątek dzisiejszej pandemii- Covid-19. Nic ponadto, że do podziemi Riese schodzi pięcioro ludzi nieświadomych tragedii jaka ma ich spotkać, napisać zwyczajnie nie mogę i nawet trochę żałuję, bo temat to na dłuższą niewątpliwie dyskusję.

Książka ta niesie ze sobą naprawdę sporą dawkę emocji, które na pierwszy rzut oka można nieopatrznie przeoczyć, czytając bez odpowiedniego „czucia” fabuły. Pomimo wszystko wciąga i zmusza czytelnika do przeżywania jej wspólnie z bohaterami, a to przecież główne zadanie każdej książki.

Do książki tej polecam zasiąść bez jakichkolwiek oczekiwań. Dać jej zwyczajnie szansę i przede wszystkim ocenić dopiero po jej zakończeniu. W moim odczuciu jest tego zwyczajnie warta, bo czas z nią spędzony dostarczył mi wiele rozrywki za co bardzo dziękuję wydawnictwu Filia.

Przy okazji opinii chciałbym serdecznie „pozdrowić” każdego, kto książce tej wystawił jakże górnolotną ocenę 1/10 sugerując się recenzjami innych, nawet jej nie czytając. Takich właśnie „czytelników” powinno się wysłać do niezbadanej wcześniej ZL…

Podczas zwiedzania podziemnych tuneli Riese dochodzi do trzęsienia. Wskutek tego część tuneli ulega zawaleniu. Pod ziemią zostaje uwięzionych piątka obcych sobie ludzi.

Robią wszystko, aby wydostać się na zewnątrz. Jednak to, co zastają na powierzchni, w żaden sposób nie przypomina, tego, co było jeszcze kilka godzin wcześniej. Świat, który znali nie istnieje. Co się stało, kiedy byli pod ziemią?

Trudno opisać fabułę tej książki bez zdradzania zbyt wielu szczegółów. Mogę jednak Wam zdradzić, że to nie żaden thriller katastroficzny czy postapokaliptyczny. "Projekt Riese" to książka z gatunku si-fi.

Pierwsza w tym roku książka Remigiusza Mroza przyniosła mi wielkie zaskoczenie. Mimo że nie jestem fanką tego gatunku, to historia Natalii i Parkera mocno mnie wciągnęła. Podróże po różnych światach równoległych są fascynujące. A odniesienia do prawdziwych wydarzeń nadają im nutę realizmu. Interesujące jak jedną decyzją można zmienić bieg historii, jak jedno mało znaczące wydarzenie może mieć wpływ na dalsze losy świata.

Trochę obawiałam się wątku Covid-19, którego przesyt informacyjny mamy na co dzień. Jednak jest ON spoiwem całej historii i świetnie łączy wszystkie światy. Mam jednak nadzieję, że wizja nakreślona przez autora odnośnie do wirusa, nie sprawdzi się.

Jestem bardzo ciekawa czy będzie kontynuacja i czym jeszcze autor zaskoczy mnie w tym roku.

Tak oto odbył się mój debiut z książką autora Remigiusza Mroza! Tak kochani do tego momentu nie czytałam jeszcze książek tego pana i bije się w pierś. Napisze już teraz że czekam na kontynuację i mam nadzieję, że nie będę musiała długo wyczekiwać, bo to co tutaj się stało to fiu, fiu!

„Projekt Riese” to książka dla osób uwielbiających akcje ponadczasową, akcję, która rozgrywa się na różnych płaszczyznach, a nawet różnych czasach. Co byś zrobił gdybyś odkrył albo ktoś tobie powiedział, że istnieje inna równoległa do naszej rzeczywistość? Że w każdej z nich jest taka Ty czy Ja? A jeżeli do tego dołożyć informację, że w niektórych płaszczyznach walka z Covid odniosła skutek, gdzie w innej powstała totalna apokalipsa? Coś fantastycznego móc wyobrazić sobie te wszystkie „cuda” nauki, które mogłyby być jak np. samochody, które nie wymagają kierowcy i same docierają do celu, gdzie ty będąc pasażerem możesz odpocząć lub porozmawiać ze swoimi towarzyszami.

Autor mnóstwo takich smaczków wplótł w strony książki i na pewno nie będziesz się nudził. Zapraszam również miłośników militarnych rzeczy, bo tutaj macie tego wysyp od tych starszych wersji jakiś pistoletów po nowoczesne nadajniki/odbiorniki, które kierują kopuła przemieszczająca się między różne strefy czasowe. I niech nikt nie napisze/powie, że to nie jego bajka, że woli inny gatunek, bo ta książka napisana jest w taki sposób, że wszystko jest zrozumiałe. Mamy również wątek miłosny i nie ukrywam, że mocno trzymam kciuki.

Zakończenie sztos! Nie spodziewałam się tego, a przecież teraz z perspektywy czasu klepie się w czoło i myślę sobie „No przecież”!! Za swój egzemplarz dziękuje Wydawnictwu Filia a was kochani zapraszam do lektury. No akcja nie z tej Ziemi jak to mawia moja córka.

Remigiusz Mróz to w ostatnim czasie jeden z popularniejszych, jeśli nie najpopularniejszy, polskich pisarzy. Czytałam wiele jego książek, gdyż zawsze mam pewność, że otrzymam coś naprawdę na poziomie. Kilka dni temu sięgnęłam po tę najnowszą powieść, która zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Powieść czytało mi się całkiem przyjemnie i dość szybko, i chociaż nie jestem fanką fantastyki, to mam nadzieję, że pojawi się druga część tej lektury. Autor miał naprawdę świetny pomysł na fabułę, a do tego wykonanie jest na najwyższym poziomie. Jeśli więc lubicie Mroza, to koniecznie dajcie szansę jego najnowszej pozycji.

Projekt Riese to książka, co do której miałam naprawdę spore oczekiwania. Remigiusz Mróz, postapo, tajemniczy kataklizm - zapowiadało się naprawdę dobrze i nawet ta wzmianka na okładce o COVID-19 mnie nie odrzuciła. Na co dzień tyle się słyszy o pandemii, że w książkach wolę unikać tego tematu. Ale tym razem dałam szansę panu Remigiuszowi i jego covidowemu dziełu.

Zacznę od tego, że książkę słuchałam w wersji audio na Empik Go. “Projekt Riese” nie jest zwykłym audiobookiem - to naprawdę genialne słuchowisko, z doskonale dobraną muzyką, świetnie dobranymi głosami aktorów i przeróżnymi efektami dźwiękowymi. Jedyny minus to to, że muzyka czasem zagłuszała głosy. Jeśli chcecie zacząć swoją przygodę z audio, polecam właśnie tego typu słuchowiska. Zakochacie się.

A co do samej książki - dla mnie była mocno średnia. Nie uważam jej za złą, nielogiczną czy bezsensowną, ale też nie będę piała nad nią z zachwytu. Ot, zwykły średniaczek jakich wiele.

Nie chcę zdradzać Wam jednego z głównych wątków tej książki, bo w opisie fabuły nie ma o nim ani słowa, ale to chyba właśnie ON podobał mi się najbardziej. Za to covidowe tematy równie dobrze mogłyby zostać zastąpione jakimś innym, przypadkowym wirusem. Ale wiadomo, że wtedy aż tak bardzo nie podziałałyby na wyobraźnię, więc może i dobrze, że pan Remigiusz sięgnął po to, co tak (niestety) dobrze znamy i czego skutki możemy sobie wyobrazić.

Fabuła była dość ciekawa, ale nieco chaotyczna - z początku bardzo mi się podobała, ale potem historia dość często się powtarzała. (znów - nie mogę zdradzić więcej, bo tak naprawdę opis od wydawcy to jedynie niewielki fragment całej fabuły, a najważniejsze czytelnik odkrywa nieco później). Akcji jest dużo, co zwykle bardzo lubię, ale tym razem ucierpiało na tym chociażby przedstawienie świata.

Podsumowując, książka miała potencjał, ale autora chyba nieco poniosło. Brakowało mi opisów świata, wytłumaczenia jak działały pewne rzeczy i skąd się wzięły. Plus za świetną wersję audio, minus za to, że akcja przyćmiła wszystko inne.

Jednym słowem: intrygująca.

Od pierwszej do ostatniej strony. Intryguje sceneria, intryguje motyw (którego zdradzić, niestety, nie mogę - nie lubimy spoilerowania, prawda?), a w końcu intryguje zakończenie (🤯), które sprawia, że czytelnik nawet długo po lekturze wraca myślami do "Projektu Riese".

Lubię zaczynać recenzje od cytatu, jednak tym razem muszę z niego zrezygnować. Jest to przykład książki, o fabule której nie da się powiedzieć zbyt wiele, gdyż popsułabym Wam zabawę, a nie chciałabym tego robić. Jeśli jesteście ciekawi, o co chodzi, musicie w ciemno dać się wciągnąć głęboko pod ziemię, w miejsce, które niegdyś było podziemnym miastem, a dzisiaj można się do niego wybrać na wycieczkę. Chętnie bym to zrobiła!

Sporo osób obawiało się wątku pandemii. Wszystko wina tabliczki z okładki "wstęp wzbroniony - obszar zakażenia COVID-19 - wejście grozi śmiercią", która zresztą jest istotnym elementem fabuły. Myślę, że nie spodziewacie się, co Mróz wykombinował z 👑, jednak musicie wiedzieć, że nie jest to kalka obecnej sytuacji w Polsce. Chociaż... Nieee, raczej nie 😉 Sama obawiałam się tego wątku, a pozytywnie się zaskoczyłam.

"Projekt Riese" jest bardzo wciągający - zakończenia rozdziałów nie pozwalają odłożyć tej książki ani na moment. Podążałam kamiennymi tunelami bez latarki za Autorem, odkrywając coraz to nowsze punkty historii Parkera, Nataszy, Radka, Broni i Hawro, jednak w pewnym momencie przystanęłam. Wpadł mi do buta kamyczek. Na pewno znacie to uczucie. Coś mi zazgrzytało, ścieżka obrana przez Remigiusza nie spodobała mi się i szczerze mówiąc, jestem zawiedziona, że poszło to w tę stronę. Jednak koniec końców zakończenie zrekompensowało mi ten wypadek. Kiedy druga część? 😁

" - Proszę... - jęknął. - Mam żonę, dzieci...

- A czy ja ci wyglądam na kogoś, kto robi spis powszechny?"

Nie zabraknie nieco bardziej brutalnych momentów, ale te, przy których uśmiech mimowolnie wykwita na twarzy, również się pojawią. I jak to w Mroźnym uniwersum - znajdziemy smaczki dla stałych czytelników (obstawiałam Forsta, przeliczyłam się 😂). Riese nie będzie należeć do moich najbardziej ulubionych książek Remka, jednak cieszę się, że po tylu latach w końcu udało mu się ją napisać. Nie sądziłam, że mieszanka thrillera, może nawet przygodówki z dodatkiem sci-fi aż tak mi się spodoba.

Nadal poszukuję dedykacji... ale to chyba nadal nie ta ZL 🤭

Jak ja lubię sięgnąć od czasu do czasu po książkę Remigiusza Mroza 😀 zawsze potrafi mnie zaskoczyć. Jednak tym razem przeszedł sam siebie 🤣🤣🤣

🟡Riese. Największy projekt nazistowskich Niemiec... Niegdyś być może podziemne miasto, dzisiaj atrakcja turystyczna.

Miejsce to odwiedza 5 osób, w czasie eksploracji dochodzi do zdarzenia, a oni zostają odcięci od świata. Dochodzą do wniosku, że na górze wydarzyło się coś co sprawiło, że znany im świat przestał istnieć..

Tyle w skrócie z okładki 😀 Z czymś wam się to kojarzy, o tak Covid-19 będzie miał tu swoją rolę.

🟡Zapowiadało się intrygująco, a jak było?

O matulu ile tu się działo mamy coś z pogranicza fantasy, nazistowską historię i nasza pandemie.

Zazdroszczę weny Remigiuszowi, bo aż ciężko uwierzyć, że jeden człowiek uskładał taką opowieść.

🟡Myślę, że przy tej książce opinie mogą być bardzo podzielone, a nawet skrajne, bo dzieje się.

Dla mnie to niezwykle ciekawa książka i ja bardzo polecam.

Na @empikgo macie to cudownie podane w częściach, więc nie ma wymówek 😀 czytamy/słuchamy ❤️❤️❤️