Próba żelaza. Magisterium. Tom 1

„Magisterium. Próba Żelaza” to wspaniała przygoda dla młodszych czytelników, którzy uwielbiają Opowieści z Narnii, Harry’ego Pottera czy Eragorna. Ta historia pokaże Wam, co jest wspaniałego w fantastyce i zabierze Was do Magisterium. Jesteście ciekawi?

Kilka słów o fabule

Callon Hunt wie, że musi oblać próby do Magisterium. Przez dwanaście lat swojego życia, nie usłyszał ani jednego dobrego słowa o tym miejscu. Ojciec wręcz odstręczał mu je i nie chciał, aby jego jedyny syn miał cokolwiek wspólnego z magami. Czary nigdy nie prowadzą do dobrego, a ojciec Callona przekonał się o tym na własnej skórze. Gdy nadchodzi czas próby, chłopiec wie, że musi zrobić wszystko, aby nie przyjęli go do Magisterium. Jednak jego moc ma inne zamiary.

Szkoła Magii pełna akcji

„Magisterium. Próba Żelaza” to historia, która wciąga, a dla młodych czytelników będzie czymś wow. Nie ma tutaj miejsca na nudę czy przydługie opisy akcji. Holly Black i Cassandra Clare stworzyły ciekawy świat, pełen tajemnic i zagadek, ale dostosowany do młodych czytelników. Co więcej, autorki potrafią zaskoczyć, a ostatnie strony są tego dowodem. Jestem niezwykle ciekawa, jak dalej Black&Clare pokierują akcją. Chciałabym poznać wszystkie tajemnice ich świata, szkoły i mocy, którymi władają magowie.

Słów kilka o bohaterach

Bohaterowie są idealnie do siebie dopasowani, a zresztą drugoplanowych postaci tworzą ciekawą, spójną całość. Już na samym początku zapałałam do wszystkich sympatią, chociaż Tamara potrafiła dogryźć, a Callum bywał irytujący (ale nie można mu mieć tego za złe, biorąc pod uwagę to, czego dowiedział się o Magisterium od ojca) to wszyscy zajęli szczególne miejsce w moim czytelniczym sercu. A dodajmy do tego przygody, jakie we trójkę przeżywają – Tamara, Callum i Aaron – i mamy wspaniałą książkę, przy której przypomniałam sobie, za co kocham takie historie.

Czy Magisterium to plagiat?

Już po poznaniu fabuły nasuwa się wiele porównań do serii J.K Rowling (trójka bohaterów i szkoła magii). Można je wyłapać w tekście, ale dzięki dobrze poprowadzonej akcji, nie przeszkadzają one w lekturze. Co więcej, gdy już zagłębimy się w „Próba żelaza” widzimy, że autorki miały zupełnie inny pomysł na tę opowieść i skrupulatnie go zrealizowały. Napotkałam się na wiele negatywnych opinii, szczególnie na good reads, ale po ich lekturze mam wrażenie, że czytelnicy oczekiwali czegoś innego. „Próba żelaza” to książka dla dzieci i autorki nie wprowadziły do niej żadnych dorosłych elementów, jak w swoich innych seriach. Dla mnie to plus, ponieważ będę tę opowieść podsuwać młodszym członkom rodziny, a w przyszłości mojemu synowi.

Podsumowanie

„Magisterium. Próba żelaza” to bardzo dobra książka, dzięki której czytelnicy przeniosą się do wspaniałego magicznego świata i przeżyją niesamowite przygody.

Callum Hunt to dwunastolatek wychowany w nienawiści do magii. Dlatego dostając informację o przymusie podejścia do Próby Żelaza - obowiązkowego egzaminu dla młodych czarodziejów, jest święcie przekonany, że go obleje. W pełni świadomie, bo zrobi wszystko, by nie dostać się do Magisterium, szkoły magii, znienawidzonej przez jego ojca. A to nie będzie to specjalnie trudne, skoro ma chorą nogę…

Widząc zapowiedź "Próby Żelaza" nie mogłam przejść obojętnie, głównie ze względu na nazwiska autorek. Książki Cassandry Clare znam i uwielbiam od lat, podobnie z Holly Black, dlatego zastanawiało mnie jak odbiorę ich wspólną książkę.

Przed rozpoczęciem tego tytułu, po samym opisie, liczyłam na historię w stylu Harry'ego Pottera i niewiele się pomyliłam. Nie jest to żywa kopia popularnej historii, ale podobne motywy zostały zachowane, co pozwoliło mi się szybko wciągnąć w losy Calla, jako wieloletniej fance HP.

"Próba Żelaza" to pierwszy tom serii Magisterium, który z miejsca mnie kupił, dlatego już wyczekuję kolejnych. Choć jest to książka dla młodzieży, to polecałabym ją zarówno młodszej młodzieży, jak i młodym dorosłym. Nie jestem w docelowej grupie wiekowej, ale w trakcie lektury bawiłam się wyśmienicie i nawet nie do końca zaskakujące plot twisty nie zniechęciły mnie do dalszej lektury.

Duet Black i Clare w tym przypadku wypadł świetnie. Obie autorki mają wciągające pióra, więc od ich wspólnej książki nie można się było oderwać. Callum nie ukazał się jako szablonowa postać, złote dziecko, gdzie od początku wiadomo jak potoczą się jego losy. Jest to dziecko mierzące się z trudnościami wynikającymi z jego problemów z nogą, półsieroctwem i nienawiścią do magii, która i tak go otacza.

Jeśli jeszcze się nie skusiliście na rozpoczęcie przygody z serią Magisterium, to mam nadzieję, że moja opinia pomoże Wam podjąć decyzję. „Próba Żelaza” to wciągająca historia z młodymi, przebojowymi bohaterami i szczyptą magii.

"Co?! Holly Black i Cassandra Clare stworzyły coś razem?! To może być ciekawe!" Dokładnie to pomyślałam widząc książkę po raz pierwszy. Wtedy bez wahania wzięłam ją ze sobą. Co myślę teraz, gdy już skończyłam lekturę? Wzięłabym ją jeszcze raz!

Dobrze zbudowany świat, ciekawi bohaterowie, ciekawa akcja, czego chcieć więcej? Podziwiam Calluma za jego wytrwałość i samozaparcie. Tak młody chłopak, któremu wmawiano, że magia to zło... Współczuję i podziwiam jednocześnie. 

Magisterium stała się dla mnie niczym Hogwart, chętnie będę czytać dalej! 

Kocham książki Cassandry, Holly trochę mniej, ale również uwielbiam. Jak tylko Magisterium pojawiło się w zapowiedziach, wiedziałam, że sięgnę po tę książkę.

"Próba żelaza" to książka dla nieco młodszych czytelników, ponieważ główni bohaterowie mają po 12 lat. Jednak podczas czytania nie jest to mocno odczuwalne i miałam wrażenie, jakby bohaterowie byli starsi. Callum robi wszystko, żeby oblać test, dzięki któremu będzie się mógł dostać do Akademii. Niecierpi Magisterium, głównie przez opowieści ojca, który miał okazję się w nim uczyć. Czy szkoła faktycznie jest taka fajna jak wszyscy mówią czy wręcz przeciwnie? Magisterium rządzi się magią i własnymi prawami.

Autorki świetnie wykreowały bohaterów, każdy miał inny charakter, przez co byli zgraną i różnorodną paczką. Podziwiam Calla za odwagę w niektórych sytuacjach, bo jako jedyny wykazał się zimną krwią. Świat fantastyczny mnie niestety nie zachwycił, czegoś mi brakło. Fabuła świetnie poprowadzona. Cały czas trzyma w napięciu, otoczona nutką tajemniczości. Jak udało się rozwiązać jedną tajemnicę to pojawiały się kolejne. Oczywiście nie zabrakło też zwrotów akcji i elementów zaskoczenia, a zakończenie to totalny plot twist, czego się zupełnie nie spodziewałam.

Książka kończy się spokojnie, jednak z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Kiedy usłyszałam, że dwie najbardziej poczytne, amerykańskie autorki powieści dla młodzieży połączyły siły i napisały książkę, nie mogłam przejść obojętnie. "Próba żelaza" Holly Black oraz Cassandry Clare to również wstęp do cyklu Magisterium, skupiający się na przygodach dwunastoletniego Calluma Hunta. Chłopiec odkąd pamięta, zgodnie za radą ojca, nie ufa magom. Ma ku temu ważne powody związane z tragicznymi wydarzeniami z przeszłości.

Niestety, w Callumie budzi się moc, przez co w towarzystwie innych dzieciaków musi pojechać na specjalny, magiczny egzamin - Próbę Żelaza. Tam, pod czujnym wzrokiem magów, zdaje kilka testów, które zadecydują, czy chłopak zostanie przyjęty do szkoły, do Magisterium.

Callum, któremu od lat wpajano, że magia jest zła, zrobi wszystko, by oblać egzamin. Pytanie brzmi: czy akcja rzeczywiście przybierze obrót, który idealnie zlewa się z planem Calla? Co jeśli w grę wejdą sprawy, o którym nie śniło się nawet nauczycielom w Magisterium?

"Próba żelaza" to pełna przygód i dynamicznej akcji, wciągająca historia. Świetny początek zapowiadający naprawdę interesujący cykl. Motyw magicznej szkoły to jeden z moich ulubionych w młodzieżówkach fantasy, przez co od pierwszych stron z radością oglądałam świat oczami Calluma, chłonąc magię całą sobą.

Autorki stworzyły niezwykle spójną, tajemniczą oraz momentami lekko mroczną opowieść. Zbudowały niezwykły, czasami duszny, a czasami przeuroczo spokojny, klimat, dzięki któremu ani na chwilę nie miało się ochoty opuszczać murów szkoły. Calla wykreowały na wyjątkowo wrednego indywidualistę, któremu ciężko przychodzi zdobywanie przyjaźni czy nawet zwykłej sympatii zarówno wśród rówieśników jak i osób starszych. Był to powiew świeżości, ponieważ zwykle główny bohater młodzieżówek to niewinny, sympatyczny dzieciak.

Na wspomnienie zasługuje też skryta przeszłość, którą w "Próbie żelaza" odkrywało się małymi kroczkami. Wątki były dawkowane, idealnie odmierzane tak, by podsycić ciekawość u czytelnika niemal do maksimum. To i wyjątkowo lekki styl autorek sprawiły, że książkę pochłonęłam na raz.

"Próba żelaza" Holly Black i Cassandry Clare to ciekawa fantasy dla młodzieży warta polecenia. Książka nie należy do górnolotnych, nie posiada również ultraoryginalnych wątków, nie ma skomplikowanej, zawiłej fabuły, a jednak spędziłam przy niej czas, dobrze się bawiąc. Polubiłam Calluma mimo jego awersji do zdobywania przyjaciół, a Magisterium to szkoła, w której chętnie bym zabawiła dłużej. Dobrze, że niedługo kolejne tomy. :)

Magisterium szkoła magii

Cassandra Clare jest autorką bestsellerowych serii Dary Anioła i Diabelskie Maszyny, Holly Black jest mi znana z serii Kroniki Spiderwick – obie serie zyskały duże grono czytelników i cieszą się ogromna popularnością. Jak temu duetowi pisarskiemu wyszła książka Próba żelaza?

Callum Hunt nie jest lubianym dzieckiem. Wychowuje go samotnie ojciec, jego matka zginęła w walce podczas wojny, a Call jest jedynym człowiekiem, który przeżył tamten atak. Nadchodzi dzień, którego bardzo obawiał się tata chłopca – Call trafia do szkoły magii, Magisterium.

Mogę napisać o tej książce, że jest ona dla młodszych i mniej wymagających czytelników, niż np. ja. Im na pewno się spodoba. Mnie ta książka trochę nudziła i podczas czytania towarzyszyło mi uczucie, że to już było. Widać, że autorki inspirowały się serią J. K. Rowling – w Próbie żelaza mamy chłopca, który przeżył niebezpieczne starcie z wrogiem, który trafia do magicznej szkoły i razem z dwójką swoich przyjaciół uczy się panować nad swoją magiczną mocą.

Muszę jednak przyznać, że zakończenie książki było ciekawe, podobało mi się, i może właśnie dzięki niemu sięgnę po kolejne części Magisterium (jest 5 zaplanowanych tomów).

Plusem Próby żelaza jest pomysł wykorzystania żywiołów jako magii. Podobało mi się też umiejscowienie szkoły Magisterium pod ziemią, w mrocznych jaskiniach z całą masą tuneli, w których łatwo jest się zgubić. Książka jest też pełna bogatych opisów, dzięki którym czytelnik łatwo wyobrazi sobie opisywane miejsca i wydarzenia. Jestem wzrokowcem, więc muszę też wspomnieć o graficznej stronie tej książki. Okładka jest według mnie bardzo ładna, z głównymi bohaterami i zamaskowaną, lekko przerażającą postacią. W środku, na początku każdego rozdziału znajdziemy też ilustrację.

Podsumowując – Próba żelaza to książka dobra dla młodych czytelników i przeciętna dla tych bardziej oczytanych. Po duecie Clare i Black spodziewałem się czegoś lepszego i mam nadzieję, że w kolejnych tomach wykorzystają one swój pomysł lepiej niż w pierwszym.

[Adres usunięty]

Magia i żywioły.

Gdy dwie znakomite autorki w dziedzinie fantasy połączą swoje siły to musi nastąpić czysta magia. I tak też się stało za sprawą Magisterium. Cassandra Clare i Holly Black stworzyły serię, która ma składać się z 5 tomów. Pierwszy z nich – „Próba Żelaza” otwiera drzwi do świata przepełnionego magią, tajemnicami i każdym z żywiołów.

„Ogień chce płonąć,

Woda chce płynąć,

Powietrze chce się unosić,

Ziemia chce wiązać,

Chaos chce pożerać.”

Call Hunt jest dzieciakiem, który nie do końca jest wtajemniczony w swoją przeszłość. Wie tyle ile uznał za stosowne jego ojciec, który z jakiegoś powodu chciał chronić syna przed magią. Sam Call nie rozumiał do końca zachowania ojca. Gdy przychodzi dzień egzaminów do Magisterium – szkoły dla magów, Call ma robić wszystko by się tam nie dostać. Młodzieniec jest przekonany, że uda mu się z łatwością oblać egzaminy, toteż jeden po drugim zwyczajnie lekceważy. Gdy jest już pewny, że mistrzowie magii go nie wybiorą, staje się coś niespodziewanego. Call zostaje przyjęty do Magisterium, i to pod opiekę jednego z najlepszych mistrzów. Od tej pory jest zamknięty w jaskiniach, gdzie znajduje się szkoła i zdany sam na siebie. Nie ma kontaktu z ojcem, który za wszelką cenę stara się by syn nie używał magii, by została mu ona związana.

Z każdą przewracaną stroną rodzi się tysiące pytań w głowie: Co tak naprawdę skrywa ojciec Calla? Dlaczego chce uchronić syna przed magią? Czy Call opuści Magisterium przed końcem roku? Sam prolog pozostawia czytelnika z takim niedosytem i zapałem poznania prawdy, że nie ma takiej siły, która by tego zabroniła. Trzeba po prostu siąść i pochłaniać kartka za kartką.

Musze przyznać, iż mimo to, że książka jest adresowana do młodzieży, może nawet tej młodszej młodzieży, to mnie bardzo przypadła do gustu. Kolejna baśniowa powieść, która wpadła w moje ręce. Jednak tym razem zostałam mile zaskoczona. „Próba Żelaza” to książka przepełniona magią i tajemnicami. Narracja trzecioosobowa jeszcze bardziej pogłębia tajemnice ukrywane między wierszami.

Bohaterowie książki to głownie młodziutkie osoby, jednak ja poleciłabym książkę każdemu czytelnikowi. Świetnie skonstruowana fabuła, żywa akcja, nutka tajemnicy i mnóstwo magii – to coś co powinno przyciągnąć fanów fantasy w każdym wieku. Połączenie żywiołów – ognia, wody, powietrza, ziemi i chaosu – z magią to świetny wybór. Czytając książkę, czujemy w sobie otaczające nas żywioły. Szkoła ulokowana w jaskiniach – kolejny dobry pomysł autorek, który nadaje książce innowacyjności i niepowtarzalności.

Zakończenie powieści kompletnie mnie zaskoczyło. Zbija z tropu, staje się coś czego nikt by się nie spodziewał. To coś, co lubię najbardziej – nieprzewidywalność i nagłe zwroty akcji. I tego nie brakuje w „Próbie Żelaza”. Książkę czyta się bardzo szybko, gdyż chce się poznawać kolejne sekrety, niedopowiedzenia, aż w końcu dochodzi się do zakończenia, które pozostawia czytelnika z szeroko otwartymi oczami. Autorki świetnie zakończyły tę część Magisterium, więc nie mam wątpliwość, że kolejna będzie jeszcze lepsza.

Książka wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Z pewnością mnie nie nudziła, a wręcz przeciwnie, zaciekawiła już od prologu, po przeczytaniu którego wiedziałam, ze muszę pochłonąć tę książkę. Zastanawiałam się, co mogę napisać o słabych stronach książki i stwierdziłam, że nie mogę się do niczego przyczepić. Seria Magisterium zapowiada się bardzo ciekawie i z pewnością sięgnę po kolejne tomy.