Jak zdobyć Nagrodę Nobla, czyli opowieści dla młodych geniuszy

Serdecznie polecam. Świetny pomysł na nagrody dla młodych geniuszy.

Są na świecie ludzie, którzy zasłynęli swoimi odkryciami i zdobyli Nagrodę Nobla. Są też ludzie, którzy chcieliby osiągnąć taki sukces. W jaki sposób można tego dokonać? Czy życie noblistów było/ jest usłane różami? Jakie konsekwencje mogą przynieść ich odkrycia?

Na wiele z tych pytań odpowiedzi znajdziecie w książce "Jak zdobyć Nagrodę Nobla, czyli opowieści dla młodych geniuszy".

Mary bardzo lubi przeprowadzać eksperymenty i wierzy, że kiedyś zdobędzie Nagrodę Nobla.

Mama zabiera ją na spotkanie ze słynnym naukowcem, który niestety się spóźnia. Dziewczynka jest znudzona oczekiwaniem na profesora Marshalla. Wybiera się na spacer. Na korytarzu trafia na drzwi, na których wisi kartka z napisem "Nie przeszkadzać". Jak każdy ciekawy świata człowiek, nie może oprzeć się pokusie i zagląda do środka.

Za zamkniętymi drzwiami dzieją się niesamowite rzeczy i znajdują się tam ludzie, którzy już jakiś czas nie żyją. Mary bardzo chce pozostać niezauważona, niestety nie wychodzi jej to i wzrok zebranych w pomieszczeniu osób skupia się na dziewczynce.

Dzięki swojej ciekawości uzyskuje możliwość podróży w czasie i poznania życia laureatów Nagrody Nobla. Poznaje między innymi Alberta Einsteina , Marię Skłodowską- Curie, Guglielmo Marconi oraz kilka innych ważnych osób.

Spotyka się z nimi w czasach, w których żyli, poznaje odkrycia jakich dokonali i dowiaduje się wielu ciekawostek związanych z ich życiem.

Podróż do przeszłości jest nie lada gratką dla młodych czytelników. Zapewniam Was, że również ich rodzice z przyjemnością poznają przygody Mary i życie naukowców.

Przyznaję bez bicia, że o wielu rzeczach nie miałam pojęcia.

Dzięki lekturze książki "Jak zdobyć Nagrodę Nobla..." nadrobiłam braki i teraz jestem mądrzejsza o kilka faktów :)

Młoda najbardziej zafascynowana była sekcjami "Przekonaj się sam", które znajdują się na końcu każdego rozdziału i pozwalają wykonać doświadczenia w warunkach domowych.

Co więcej mogę powiedzieć? Jeżeli Wasze dzieci są zafascynowane nauką, doświadczeniami- jest to dla nich idealny prezent.

Czym różni się przeciętny człowiek od laureata Nagrody Nobla? Co trzeba zrobić, by taką nagrodę dostać? A właściwie jak trzeba pracować, na czym się skupić, by powtórzyć, wzorem innych, taki sukces? Choć w dzisiejszych czasach, w dobie komputerów odpowiadających niemal na wszystkie nasze pytania, nauka wydaje się być passé, to jednak wciąż pojawiają się jednostki, które podważają prawdy zastane, które pragną odkryć to, co dotąd nieodkryte, albo wymyślić coś, co nie zostało jeszcze wymyślone. Niektóre z tych odkryć są nieszkodliwymi ciekawostkami, niektóre prace kończą się fiaskiem, a niekiedy same te jednostki tracą zapędy naukowe, gubiąc je w pogoni za pieniędzmi, sławą czy też wraz z upływem lat w ich życiu pojawiają się inne priorytety. Są jednak wreszcie tacy, który nieustannie podejmują próby, którzy są niezłomni w ich postanowieniach, którzy pragną zmieniać bieg wydarzeń. Dokonują odkryć, które znacząco wpływają na otoczenie, odbijają się szerokim echem w świecie. Jak tego dokonują? Co ma na nich wpływ? Czy te odkrycia są konsekwencja godzin spędzonych w zamkniętych laboratoriach, biurach, bibliotekach czy może dokonują się przypadkiem?

Odpowiedzi na te ostatnie pytania szukać będziemy w książce pt. „Jak zdobyć Nagrodę Nobla, czyli opowieść dla młodych geniuszy”, autorstwa Barry`ego Marshalla i innych. Opublikowana nakładem wydawnictwa Świetlik książka to doskonała propozycja dla tych, którzy (czasami ku zdziwieniu innych) lubią się uczyć, dla których słowo biblioteka kojarzy się z fascynującą wyprawą w świat wiedzy, a także dla tych, którzy mają całkiem konkretny plan zdobycia wiedzy. Niejako przy okazji po lekturę sięgnąć mogą rodzice młodych geniuszy, którzy powinni być świadomi tego, co ich czeka, a także nauczyciele różnych przedmiotów, którzy śmiało mogą podsunąć tę lekturę swoim uczniom. Spełnia ona nie tylko rolę motywacyjną, ale przede wszystkim pokazuje, że nauka nie musi kojarzyć się z nudą, że może być fascynującym sposobem na życie.

Fabuła oraz sposób narracji sprawiają, że zamiast suchych faktów dotyczących Nagrody Nobla i laureatów takowej nagrody, otrzymujemy niezwykle wciągającą powieść, od której trudno się oderwać. Plastyczne opisy sprawiają, że bez problemu zaczniemy utożsamiać się z dziesięcioletnią Mary, która już jako mała dziewczynka wiedziała, czego chce od życia. A chciała właśnie Nagrody Nobla, dlatego właśnie pieczołowicie przeprowadzała eksperymenty w domowym zaciszu i marzyła o przełomowych odkryciach. Sama zbudowała na przykład łódkę do kąpieli napędzaną balonem dlatego też, kiedy usłyszała, że mama wybiera się do ośrodka badawczego na spotkanie z Noblistą, całymi dniami prosiła ją, by również mogła na to spotkanie się wybrać.

Jednak ów naukowiec, profesor Marshall, wydaje się być stereotypowym naukowcem, który zapomina o całym świecie, kiedy tylko odda się swojej pracy. Oczekiwanie na mówcę przedłuża się, zaś dziewczynka postanawia wybrać się na spacer. W ten sposób przez przypadek (czy przypadki istnieją?) trafia na tajne spotkanie noblistów i może nie byłoby w tym nic dziwnego biorąc pod uwagę, że Mary znajduje się w ośrodku badawczym, gdyby nie fakt, iż owi nobliści … nie żyją. Okazuje się, że są oni członkami tajnego bractwa Zdobywców Nagrody Nobla, zaś skoro Mary odkryła ich sekret, będzie mogła odwiedzić jedenastu z nich w ich rzeczywistym czasie i zadać pytanie o Nagrodę Nobla i drogę do niej, ale uzyskaną wiedzę musi zachować dla siebie.

Tym samym wraz z Mary i profesorem Marshallem, a właściwie Barry`m odbywamy fascynującą podróż nie tylko w czasie, ale również w głąb wiedzy. Odwiedzimy miedzy innymi Einsteina w Szwajcarii w 1905 roku, Marię Skłodowską-Curie w Paryżu w 1925 roku w czasie, kiedy otrzymała już dwie nagrody nobla, ale wciąż nie przestawała pracować, Guglielmo Marconiego w 1930 roku czy też Alexandra Fleminga w trakcie dokonywania swojego wielkiego odkrycia. Przy okazji poznamy tez (nie)zwykłe rady dotyczące tego, jak zdobyć Nagrodę Nobla, rozwiążemy kilka łamigłówek i przeprowadzimy kilka doświadczeń. Co więcej, kilka z nich okazać się może całkiem przydatnymi w codziennym życiu, jak na przykład produkcja naturalnego środka odstraszającego owady czy … niewidzialnego atramentu.

Książka pochłonie nas zupełnie, podobnie jak przeprowadzanie obliczeń czy opisanych w książce doświadczeń. Przy okazji nauczymy się Alfabetu Morse`a, bo kto wie, która ze zdobytych umiejętności przyda się nam kiedyś do tego, by pretendować do otrzymania Nagrody Nobla…

Czym różni się przeciętny człowiek od laureata Nagrody Nobla? Co trzeba zrobić, by taką nagrodę dostać? A właściwie jak trzeba pracować, na czym się skupić, by powtórzyć, wzorem innych, taki sukces? Choć w dzisiejszych czasach, w dobie komputerów odpowiadających niemal na wszystkie nasze pytania, nauka wydaje się być passé, to jednak wciąż pojawiają się jednostki, które podważają prawdy zastane, które pragną odkryć to, co dotąd nieodkryte, albo wymyślić coś, co nie zostało jeszcze wymyślone. Niektóre z tych odkryć są nieszkodliwymi ciekawostkami, niektóre prace kończą się fiaskiem, a niekiedy same te jednostki tracą zapędy naukowe, gubiąc je w pogoni za pieniędzmi, sławą czy też wraz z upływem lat w ich życiu pojawiają się inne priorytety. Są jednak wreszcie tacy, który nieustannie podejmują próby, którzy są niezłomni w ich postanowieniach, którzy pragną zmieniać bieg wydarzeń. Dokonują odkryć, które znacząco wpływają na otoczenie, odbijają się szerokim echem w świecie. Jak tego dokonują? Co ma na nich wpływ? Czy te odkrycia są konsekwencja godzin spędzonych w zamkniętych laboratoriach, biurach, bibliotekach czy może dokonują się przypadkiem?

Odpowiedzi na te ostatnie pytania szukać będziemy w książce pt. „Jak zdobyć Nagrodę Nobla, czyli opowieść dla młodych geniuszy”, autorstwa Barry`ego Marshalla i innych. Opublikowana nakładem wydawnictwa Świetlik książka to doskonała propozycja dla tych, którzy (czasami ku zdziwieniu innych) lubią się uczyć, dla których słowo biblioteka kojarzy się z fascynującą wyprawą w świat wiedzy, a także dla tych, którzy mają całkiem konkretny plan zdobycia wiedzy. Niejako przy okazji po lekturę sięgnąć mogą rodzice młodych geniuszy, którzy powinni być świadomi tego, co ich czeka, a także nauczyciele różnych przedmiotów, którzy śmiało mogą podsunąć tę lekturę swoim uczniom. Spełnia ona nie tylko rolę motywacyjną, ale przede wszystkim pokazuje, że nauka nie musi kojarzyć się z nudą, że może być fascynującym sposobem na życie.

Fabuła oraz sposób narracji sprawiają, że zamiast suchych faktów dotyczących Nagrody Nobla i laureatów takowej nagrody, otrzymujemy niezwykle wciągającą powieść, od której trudno się oderwać. Plastyczne opisy sprawiają, że bez problemu zaczniemy utożsamiać się z dziesięcioletnią Mary, która już jako mała dziewczynka wiedziała, czego chce od życia. A chciała właśnie Nagrody Nobla, dlatego właśnie pieczołowicie przeprowadzała eksperymenty w domowym zaciszu i marzyła o przełomowych odkryciach. Sama zbudowała na przykład łódkę do kąpieli napędzaną balonem dlatego też, kiedy usłyszała, że mama wybiera się do ośrodka badawczego na spotkanie z Noblistą, całymi dniami prosiła ją, by również mogła na to spotkanie się wybrać.

Jednak ów naukowiec, profesor Marshall, wydaje się być stereotypowym naukowcem, który zapomina o całym świecie, kiedy tylko odda się swojej pracy. Oczekiwanie na mówcę przedłuża się, zaś dziewczynka postanawia wybrać się na spacer. W ten sposób przez przypadek (czy przypadki istnieją?) trafia na tajne spotkanie noblistów i może nie byłoby w tym nic dziwnego biorąc pod uwagę, że Mary znajduje się w ośrodku badawczym, gdyby nie fakt, iż owi nobliści … nie żyją. Okazuje się, że są oni członkami tajnego bractwa Zdobywców Nagrody Nobla, zaś skoro Mary odkryła ich sekret, będzie mogła odwiedzić jedenastu z nich w ich rzeczywistym czasie i zadać pytanie o Nagrodę Nobla i drogę do niej, ale uzyskaną wiedzę musi zachować dla siebie.

Tym samym wraz z Mary i profesorem Marshallem, a właściwie Barry`m odbywamy fascynującą podróż nie tylko w czasie, ale również w głąb wiedzy. Odwiedzimy miedzy innymi Einsteina w Szwajcarii w 1905 roku, Marię Skłodowską-Curie w Paryżu w 1925 roku w czasie, kiedy otrzymała już dwie nagrody nobla, ale wciąż nie przestawała pracować, Guglielmo Marconiego w 1930 roku czy też Alexandra Fleminga w trakcie dokonywania swojego wielkiego odkrycia. Przy okazji poznamy tez (nie)zwykłe rady dotyczące tego, jak zdobyć Nagrodę Nobla, rozwiążemy kilka łamigłówek i przeprowadzimy kilka doświadczeń. Co więcej, kilka z nich okazać się może całkiem przydatnymi w codziennym życiu, jak na przykład produkcja naturalnego środka odstraszającego owady czy … niewidzialnego atramentu.

Książka pochłonie nas zupełnie, podobnie jak przeprowadzanie obliczeń czy opisanych w książce doświadczeń. Przy okazji nauczymy się Alfabetu Morse`a, bo kto wie, która ze zdobytych umiejętności przyda się nam kiedyś do tego, by pretendować do otrzymania Nagrody Nobla…

Siadam do pisania tego tekstu krótko po zakończeniu roku szkolnego. Zdjęcia świadectw z czerwonym paskiem jeszcze wyświetlają się w mediach społecznościowych. Na fali tych „przechwałek” nie sposób nie pomyśleć sobie, że rodzice pragną wychować geniuszy. Nie dziwię się, że osiągnięcia dzieci cieszą (mam tak samo), jednak w tym pragnieniu sukcesu nie można zapominać, że dziecko trzeba wspierać i inspirować. A kto ma to zrobić lepiej od wybitnych osobistości – od laureatów nagrody Nobla? Poznać kilku z nich będziemy mieli okazję dzięki książce „Jak zdobyć Nagrodę Nobla, czyli opowieści dla młodych geniuszy”.

Bohaterką książki jest dziesięcioletnia Mary. Dziewczynka ma wielkie marzenie. Pasjonuje ją nauka, pragnie coś odkryć i zdobyć Nagrodę Nobla. Wybiera się na spotkanie z jej laureatem, Barrym Marshallem. Jej ciekawość sprawi, że będzie miała okazję odbyć podróż w czasie i poznać innych znanych noblistów. Każdy z nich da jej nieocenianą radę, jak kroczyć naukową ścieżką kariery.

Książkę „Jak zdobyć Nagrodę Nobla” mogę określi jako fabularyzowaną literaturę popularnonaukowa dla dzieci. Lorna Hendry i Barry Marshall wymyślili historię o podróżowaniu w czasie, aby przybliżyć nam sylwetki kilku noblistów oraz ich odkrycia. Przez osobę głównej bohaterki możemy z nimi „porozmawiać”. Są to laureaci z różnych dziedzin, więc dowiemy się co nieco o samej nagrodzie, o tym jakie są jej założenia i kogo honoruje. Autorzy bardzo zręcznie opisują dokonania prezentowanych naukowców. Wybierają to co najistotniejsze i przystępnym językiem, przy pomocy dialogu i pytań Mary przybliżają je młodym czytelnikom,

„Nikt nie jest zbyt młody, by rozpocząć życie odkrywcy”1 powiedziała Maria Curie-Skłodowska do Mary. To są bardzo ważne słowa. Często nie doceniamy „eksperymentowania” naszych dzieci, w wręcz go zakazujemy, bo np. obawiamy się bałaganu. A z nich właśnie rodzą się odkrycia. Najpierw proste odkrycia zjawisk fizycznych lub właściwości pewnych substancji, a potem może przemienią się w wielkie odkrycie naukowe, które zmieni świat. Kto wie? Autorzy książki, w nawiązaniu do dokonań każdego z opisanych noblistów, proponują doświadczenia do wykonania w domu. Jak wyodrębnić DNA truskawki? Ile jest gwiazd na niebie? Jak przekazać komuś tajną wiadomość? Jak obliczyć samodzielnie prędkość światła? To kilka przykładów zagadnień, które przyjdzie „rozgryźć” czytelnikom książki. Dodam jeszcze, że autorzy genialnie tłumaczą te eksperymenty.

Moi kochani, mamy hit. „Jak zdobyć Nagrodę Nobla...” to książka, która rozszerza horyzonty. Wzbogaca wiedzę oraz inspiruje do działania. Nie kupić jej ciekawemu świata dziecku to zbrodnia. Oczywiście żartuję, jednak jest to niewątpliwie warta uwagi publikacja. Jeżeli literatura rozwija, to mamy na to namacalny dowód.

1 Barry Marshall, Lorna Hendry, "Jak zdobyć Nagrodę Nobla, czyli opowieści dla młodych geniuszy", przeł. Zbigniew Kościuk, wyd. Świetlik, Białystok 2023, s. 38.