Dynastia Miziołków

Córka zaczęła czytać tę książkę 3 raz :), zaraz będzie znała na pamięć. Książka pełna humoru ;) idealna dla 9-10 płatków.

“Dynastia Miziołków” to pełne humoru perypetie młodego człowieka o dziwnym przydomku Miziołek, który boryka się z niezwykle poważnymi problemami świata dzieci. Historia przedstawiona w formie dziennika dwunastolatka, wypełnionego niesamowitymi obserwacjami i przeżyciami, jakie każdego dnia spotykają głównego bohatera. To zabawny obraz rzeczywistości widziany oczami dziecka, a jak wiadomo, z tej perspektywy wszystko wygląda inaczej :)

Chłopiec w sposób niezwykle osobliwy opisuje życie swojej zwariowanej rodzinki. O mamie pisze tak: “Są takie dni, kiedy wydaje mi się, że to Mamiszon ma dwanaście lat, a ja trzydzieści z hakiem. […] Dam głowę, że Mamiszon ciągle jeszcze zastanawia się, kim zostanie, kiedy dorośnie.”. Natomiast wg Miziołka tata, czyli Papiszon to: “Ukochany zięć mojej babci. Maniak techniki komputerowej. Łakomczuch.” I tak można by cytować bez końca, śmiejąc się niemalże przy każdym zdaniu.

Autorka, Joanna Olech, w niepowtarzalny sposób bawi się językiem, a jej znajomość dziecięcej psychiki zasługuje na największe pochwały. Z dystansem, olbrzymią kreatywnością i niebywałą swobodą opisuje świat dorosłych. Cudownie bawi się światem dzieci. Pisarka urzeka stylem i wciąga czytelnika w wir życia rodziny Miziołków.

Gorąco polecam tę książkę nie tylko dzieciom, które na pewno odnajdą w niej inspirację do życia pełnego optymizmu i humoru, ale także dorosłym, którzy często nie mają pojęcia, jak odmienne wyobrażenie rzeczywistości tworzy się w dziecięcej głowie. Niech “Dynastia Miziołków” będzie dla Was nie tylko solidną dawką dobrej zabawy, ale też przewodnikiem po dziecięcej psychice. Wesołej lektury!

Nie wiem kto tą książkę dodał do pozycji obowiązkowych lektur. Język jest wulgarny, postawa bohatera względem rodziców jest pokazem braku szacunku do osób starszych. Ogólnie nie polecam, chyba że lubicie jak młode pokolenie odzywa się bez należytego szacunku do starszego pokolenia. Strata czasu dla ludzi na wyższym poziomie intelektualnym.

"Dynastii Miziołków" nie da się nie lubić. Cudowna, ciepła i niezwykle humorystyczna książeczka. Bardzo mi się podobała i myślę że jeszcze nie raz po nią sięgnę, by przenieść się w krainę dobrego humoru. Książka jest napisana fajnym, zabawnym językiem przez co na prawdę fajnie się ją czyta. Prawdę mówiąc po jej przeczytaniu zdarzało mi się nazywać i moich rodziców Mamiszonem i Papiszonem. Super lekturka, myślę że powinna być obowiązkowa w szkołach. Niezwykła odskocznia od rzeczywistości, w której brak Internetu, smartfonów.. Po prostu życie biegnie sobie swoim tempem, a bohaterowie są cudowni. Ogromnie polecam!