Gra Geralda

Mega moc. King jest po prostu mistrzem. "Gra Geralda" to przede wszystkim emocje. Nikt tak na prawdę nie wie co drzemie w nim samym. Co jesteśmy w stanie zrobić aby przeżyć. Ile jesteśmy w stanie wycierpieć. Pochłonęłam książkę jednym tchem.

Kolejna powieść potwierdzająca najwyższą klasę mistrza Kinga! Tym razem podjął się trudnego tematu molestowania kobiet i braku poszanowaniu zdania. Poradził sobie z nim doskonale, a stworzona przez niego historia wciąga od samego początku. Zakończenie powieści jest bardzo zaskakujące, a całość lektury zmusza do głębszych refleksji. Polecam, nie tylko miłośnikom mrocznych thrillerów, ale również wszystkim fanom dobrej literatury.

Gra w strach.

Do tej powieści zrobiłem właśnie podejście numer dwa. Niewiele się ono - niestety! - względem odczuć po lekturze różni od podejścia numer jeden i choć Kinga uwielbiam i choć piszę te słowa z wielkim bólem serca, to jednak muszę to zrobić: "Gra Geralda" jest NAJGORSZĄ książką Stephena Kinga jaką do tej pory przeczytałem... Powieść jest mdła, nieprzekonująca, NUŻĄCA i dopiero w końcówce pojawia się w niej odrobina emocji i życia, które ratują jej całościową ocenę. Krótko mówiąc: niestety

ROZCZAROWANIE...

Poszukujące rozrywki i nowych seksualnych wrażeń małżeństwo udaje się na kilka dni do domku na odludziu. Wszystko z pozoru sprzyja kochankom: otoczenie, atmosfera, odosobnienie od innych... Pech jednak chce, że po przykuciu żony do łoża rozkoszy jej małżonek doznaje zawału i umiera - kobieta zostaje sama, uwięziona, bez dostępu do jedzenia, picia... Na domiar złego coś zaczyna ją odwiedzać - czy wyjdzie z tego żywa?

Przedstawiona przez Kinga historia na papierze wygląda ciekawie i obiecująco, ale po raz pierwszy odkąd pamiętam nie przekuło się to KOMPLETNIE na finalną treść i fabułę... Czego więc zabrakło? Chciałoby się powiedzieć złośliwie, że wszystkiego, ale chcąc być fair wobec mojego ulubionego autora podsumuję sprawę rzeczowo: zabrakło wykonania, ciekawej linii fabularnej i sprawienia, że to, co w zamyśle ma być straszne, rzeczywiście straszy (zamiast stawać się literacką groteską i karykaturą grozy). "Gra Geralda" nie ma niestety zbyt wiele do zaoferowania wiernym czytelnikom Kinga...

Jak już wspomniałem, całość książki ratuje (ale tylko trochę) końcówka. Ma ona WRESZCIE jakieś przyzwoite tempo, potrafi zaciekawić i szybko się czyta. Ma przy tym ręce i nogi, w przeciwieństwie do fabularnego chaosu złożonego z głównych i pobocznych, dygresyjnych wątków, który to chaos ma miejsce przez 90% książki. Ostatnie 20 stron naprawdę uratowało jej ocenę. Ale 20 stron to za mało żeby pozytywnie ocenić tę lekturę...

Fani Kinga na sto procent i tak po tę pozycję sięgną. Dla mnie jednak jest ona niestety zwyczajnie nudna... Być może ktoś zobaczy w niej jakieś literackie piękno w kingowym wydaniu, ale na pewno nie będę to ja. Książka mnie nie przekonała, a po lekturze jestem po prostu zawiedziony... I nigdy nie sądziłem, że napiszę takie słowa o książce Stephena Kinga...

Książka zrecenzowana dzięki uprzejmości Księgarni [Adres usunięty]

#grageralda #geraldsgame #stephenking #taniaksiazka #bloggujezTK

[Adres usunięty]

Kolejna pozycja w dorobku Kinga, która z dziwnego pomysłu - scenki z rodzaju "co dzieje się między dwojgiem małżonków za zamkniętymi drzwiami" urasta do rangi eposu o ludzkiej psychice. Jest to emocjonalna układanka, a raczej zlepek spojony na siłę. Więcej wiarygodności miałoby chyba pójście w stronę konfrontacji z przeszłością, spowodowanej trudną sytuacją, w jakiej znalazła się główna bohaterka. Jednak jak "deus ex machina" wyskakuje nam tu zwyrodnialec o oryginalnej fizjonomii i zainteresowaniach, który wszelkie wcześniejsze wizje spycha do rangi majaków. Mimo iż King niejednokrotnie udowodnił, że potrafi z niczego zrobić coś, przecież rewelacyjnie opowiada, "Gra Geralda" jest książką zwyczajnie przegadaną i niekonsekwentną fabularnie. Polecam jedynie wiernym czytelnikom Króla, którzy chcą "odhaczyć" następny tytuł.