Był sobie szczeniak. Ellie

Książka adresowana jest do młodszego czytelnika choć uważam, że z przyjemnością przeczyta ją każdy miłośnik czworonogów i to bez względu na wiek. Opowiedziana jest z kolei z perspektywy psiaka co nieraz jest powodem do uśmiechu, a nieraz skłania do refleksji. Ellie poznajemy gdy przychodzi na świat. Po krótkim czasie trafia w ręce Jakoba, który wybrał ją z całego miotu nieprzypadkowo. Ellie ma zostać psem ratownikiem specjalizującym się w odnajdywaniu ludzi. W tym celu Jakob tresuje szczeniaka ucząc go coraz to innych ważnych w przyszłej pracy rzeczy. Ellie rozumie, że jej praca jest ważna, uczy się więc posłusznie chcąc jak najlepiej spełniać swoją rolę i oczekiwania Jakoba, którego bardzo polubiła. Niestety podczas jednej z akcji Jakob zostaje ranny. To wydarzenie rozdziela tych dwojga. Rolę Jakoba w pracy z Ellie przejmuje Maya. Kobieta jest zupełnie od niego inna. Szybko zaprzyjaźnia się jednak z Ellie choć początkowo nie jest przekonana czy da radę dorównać świetnie wytresowanej suczce i w pełni wykorzystać jej talent w odnajdywaniu ludzi...

Powieść w całości poświęcona jest Ellie, wyjątkowemu psu ratownikowi, który relacjonuje nam swoje szkolenie i często niebezpieczną pracę jaką wykonuje wraz ze swoim opiekunem. Ellie bardzo chce pomagać, chce wykonywać powierzone jej zadania jak najlepiej gdyż jest do tego stworzona, a poza tym lubi być chwalona przez swojego opiekuna, lubi gdy ten cieszy się z jej sukcesów i bawi z nią po dobrze wykonanym zadaniu. W taki oto sposób czytelnik ma okazję przyjrzeć się bliżej pracy psa ratownika, jej trudom i niebezpieczeństwom, ale też cieszyć się z pojedynczych sukcesów jakimi są niewątpliwie odnajdywanie żywych, zaginionych ludzi.

Choć lektura jest niejako kontynuacją serii można ją czytać bez najmniejszej znajomości poprzednich tytułów. Nie są one bowiem ze sobą powiązane. Fabuła jest wciągająca a tekst przystępny i ciekawy. Co jakiś czas można napotkać czarno-białe ilustracje uprzyjemniające przygodę z lekturą szczególnie młodszemu czytelnikowi.

Ogólnie więc książka warta jest przeczytania. Jest wartościowa ale i pełna humoru. Na pewno nie można się przy niej nudzić. Polecam ;)

Wspaniała książka. Ja się bawiłam świetnie, a mam 22 lata!

Jest lekka, przyjemna w odbiorze. Ellie jest bardzo dobrze wykreowana, oczami wyobraźni widziałam tego uroczego pieska ♥

W tej książce ciągle się coś dzieje, ciągle jest jakaś akcja i nawet na chwilę tempo nie zwalnia. Nie ma w niej miejsca na nudę, więc uważam, że każdy (w każdym wieku) będzie śledził z przyjemnością losy słodkiej Ellie.

Chociaż przyznaję - inteligencja tego psiaka nie zna granic. Trochę było to przerysowane, bo ona wszystko (!) rozumiała od razu i potrafiła zrobić. Co prawda, to pies szkolony no ale i tak.... dzieciaczki mogą potem dziwić się dlaczego ich pies nie rozumie co się do niego mówi.

Rewelacyjnie oddany świat widziany z perspektywy psa - od szczeniaka do dorosłego. Autor przedstawił jak pies podchodzi do nauki - to może być motywacją dla dzieci, by się uczyć nowych rzeczy. Dobrze, że została przedstawiona praca psa policyjnego - psa ratownika.

I cieszę się, że znalazły się wzmianki o tym, żeby nie wołać/ nie dotykać czyjegoś psa bez pozwolenia. Warto o tym pamiętać. Tutaj akurat to dekoncentrowało Ellie, która szukała zaginionych ludzi. Dobra nauka dla młodszych.

Nie wiem, jak odbierają upływ czasu dzieci, ale dla mnie w tej książce było to trochę za szybkie. Historia zaczyna się, gdy suczka się urodziła i jest szczeniaczkiem, a kończy gdy zaczyna siwieć. Tak samo życie Jakoba mocno się zmienia. Tak naprawdę cała książka to kilka lat z życia Ellie -a czytając mam wrażenie że to kilka tygodni.

(Ale rozumiem ten zabieg. Zbyt dużo dodanych mało interesujących informacji mogłoby znużyć.)

+ Po zakończonej historii Ellie możemy przeczytać ważne informacje o pracy psa ratownika, a także o tym jakie psy się do tego nadają i czy nasz pies mógłby nim zostać. Nauka poprzez zabawę - najlepsza sprawa!

Ja na pewno chcę poznać inne książki autora i spędzić czas z innymi cudownymi psiakami!

Seria książek “Był sobie szczeniak…” to absolutny “must have” dla wszystkich małych, średnich i nieco większych miłośników zwierząt, a zwłaszcza psów. Jeśli czytaliście “Był sobie pies” to na pewno nie muszę wam przedstawiać tego autora. Jeśli jednak jakimś cudem ominęliście tę lekturę (albo film) to polecam nadrobić. A tymczasem skupmy się na nowej serii autora W.Bruca Camerona, kierowanej głównie do dzieci w wieku wczesnoszkolnym i nieco starszych (chociaż myślę, że już 5-6 latki polubią tą historię). “Był sobie szczeniak, Ellie” to cudowna, ciepła i bardzo życiowa opowieść o losach owczarka niemieckiego. Poznajemy Ellie jako malutkiego szczeniaka, który prosto od swojej psiej rodziny trafia do nowego opiekuna- Jacoba. Ellie jest jedną z ośmiorga psiaków z miotu. Jednak to ją wybiera Jacob, wiedząc, że jego nowa przyjaciółka sprosta zadaniu jaki przed nią stoi- zostanie psim ratownikiem.

Ellie trafia więc do nowego domu, gdzie otrzymuje miłość i dobre życie. Ale jej życie to również ciężka praca, polegająca na nauce i przygotowaniach do tego, by być najlepszym psim ratownikiem. Suczka jest bardzo pracowita i sumienna. Lubi swojego pana i chociaż nie zawsze rozumie to, co ON do niej mówi, to stara się domyślać i wykonywać wszystkie jego polecenia. Najbardziej cieszy ją, gdy Jacob jest zadowolony. Chociaż szkolenia nie są łatwe i Ellie musi pokonać w nich swoje różne lęki.

Ellie jest świetnym przykładem dla dzieci. Pokazuje ona, że wszystkiego można się nauczyć. Że każdy jest na początku nieporadny, niepewny swoich umiejętności. Każdy też ma jakieś lęki, które musi w sobie pokonać. W książce nie brakuje zabawnych sytuacji i porównań. Cała historia jest opisywana z punktu widzenia psa, co dodaje książce atrakcyjności.

Nie brakuje też trudniejszych chwil, gdy Ellie z powodu losowego wypadku zmienia opiekuna. Pojawia się tęsknota, konieczność dopasowania się i zgrania z nową osobą. Mnóstwo emocji.

Bardzo polecamy wam tę książkę. Jest mądra, przyjemna, ciekawa i spodoba się każdemu młodemu czytelnikowi.

"Był sobie szczeniak Ellie" Kochani cóż mogę wam powiedzieć, świetna książka, o fantastycznym przyjacielu, jakim może stać się pies, jeśli na to pozwolimy.

Suczkę o imieniu Ellie poznajemy, od jej pierwszych dni życia, jest najodważniejszą ze swojego miotu. Suczka poznaje swojego nowego pana, który jest dla niej bardzo dobry, choć ona wszystkiego nie pojmuje, rozumie , że tak ma być. Jakob uczy nowych zabaw Ellie.

Dla niej są to zabawy, nieświadoma swojego powołania, przechodzi przez cały czas trening, który ma uczynić ją, psem ratownikiem.

Każdy zauważa, wyjątkowość w tej suczce, jest bardzo pojęta, szybko łapie wszystkie polecenia, a szukaj, jest jej ulubioną zabawą.

Ellie została wyszkolona na psa ratownika, kiedy słyszy, Idziemy do pracy, nic jej nie interesuje, suczka wie, że ma za zadanie kogoś uratować.

Jakob i Ellie, tworzą świetny zespół, jednak w ich pracy zawsze jest ryzyko, tym razem, życie opiekuna suczki, jest zagrożone. Jej praca nie jest łatwa, tym bardziej, kiedy musi zmienić opiekuna.

Maya, młoda policjantka, stara się o licencję, by móc razem z Ellie dalej szukać ludzi.

Praca w terenie okazuje się trudniejsza, niż przypuszczała, jednak trud się opłaca.

Nowa pani, wraz ze swoją partnerką, w postaci psa, odnajdują kolejnych ludzi.

Ellie, już nie jest szczeniakiem, i również narażona jest, na różne niebezpieczeństwa, największym atutem tej suczki, jest jej niezwykły węch, który zostanie wystawiony na próbę.

Jak potoczą się losy, tego niezwykłego psa, musicie przekonać się sami.

Niezwykła historia, którą polecam każdemu.

Ksiazka poruszyla moje serce 💗. Godna polecenia zarowno dla najmlodszych jak I milosnikow czworonogow. Historia pelna ciepla, ukazujaca ich wrazliwosc.

Pies ratownik

Mówi się, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka, a o prawdziwości tych słów może zaświadczyć każdy właściciel czworonożnego futrzaka. Jednak pies to nie tylko przyjaciel – może ON pełnić również rolę terapeutyczną, a niezwykłe umiejętności tych zwierząt od lat wykorzystuje się między innymi w pracy policyjnej, do wykrywania narkotyków czy poszukiwania ludzi.

K-9, to specjalna jednostka ratownicza, w której pracuje Jakob. Ale sam nie zdziałałby zbyt wiele – sukcesy w poszukiwaniu ludzi zawdzięcza przede wszystkim swojej psiej towarzyszce, czyli Ellie. Ten uroczy owczarek niemiecki już od szczeniaka szkolony był przez mężczyznę na psa ratownika, zaś wyjątkowy talent, jaki Ellie objawia, oznacza kolejne odnalezione i uratowane osoby, zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Historię tego niezwykłego psa poznać możemy dzięki książce pt. „Ellie”, opublikowanej nakładem Wydawnictwa Kobiecego. To kolejny już bestseller z cyklu „Był sobie szczeniak”, stworzony przez W.Bruce Camerona. Autor takich powieści jak „Był sobie piec” oraz „Psiego najlepszego” tym razem powraca, by nie tylko uświadomić nam rolę, jaką w naszym życiu odgrywają psy, ale również przedstawić procedurę stawania się psem ratownikiem i uwrażliwić jednocześnie na czyhające na człowieka (i to niezależnie od wieku) zagrożenia. Choć z założenia to lektura adresowana do młodych czytelników, to tak naprawdę rezolutną Ellie pokocha każdy, kto sięgnie po tę opowieść.

Historia opowiedziana jest przez samą psią bohaterkę, dlatego mamy niecodzienną szansę dzielić z kochanym psiakiem radości i troski, śledzimy również tok rozumowania Ellie, a nawet jej walkę ze sobą, kiedy dostaje polecenie wykonania czegoś, czego się boi, czemu jest niechętna. Jesteśmy również świadkami chwil traumatycznych, zarówno dla Jakoba, jak i dla jego psiej towarzyszki, kiedy podczas pogoni za kidnaperem, policjant zostaje ranny. A to oznacza dla Ellie koniec pracy w tym duecie, bowiem to już drugi postrzał Jakoba, na dodatek bardzo poważny, zatem po wyzdrowieniu nie planuje ON wracać do czynnej służby.

Ellie trafia pod opiekę kolejnego policjanta, a właściwie policjantki, Mai. Aby jednak mogły ze sobą pracować, Maya musi zdobyć licencje, a to może być trudne. Słaba kondycja fizyczna kobiety wpływa również na wyniki pracy Ellie, zatem istnieje ryzyko, że nie zaliczą egzaminu. Dopiero spotkanie z Jakobem i chęć rezygnacji Mai z podjęcia wyzwania sprawiają, że sytuacja zmienia się diametralnie. „Porażka nie wchodzi w grę, jeśli jedyne, czego potrzeba do osiągnięcia sukcesu, to włożenie w coś więcej wysiłku” – mówi mężczyzna motywując policjantkę do wzmożonej walki o Ellie.

Jak zakończy się ta opowieść? Czy Ella zostanie z Mayą czy też znów będzie musiała zmienić właściciela? Do jakiego stopnia Ellie będzie gotowa się poświęcić dla człowieka? Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w książce „Ellie”, pięknej i wzruszającej powieści o mądrości zwierząt, o bezgranicznym oddaniu i ufności oraz o funkcji, jakie pełnią one w społeczeństwie. Uzupełnieniem tej zajmującej fabuły są czarno-białe rysunki, pobudzające naszą wyobraźnię i oddziałujące na emocję, a także informacje dotyczące pracy psów ratowników w formie pytań i odpowiedzi. Lektura tej pięknej książki, to pasmo zachwytów i wzruszeń, zaś po jej zakończeniu czyny tego bohaterskiego psa na zawsze zostają w naszej pamięci.

Justyna Gul

Qultura słowa

Ellie dzieli smutek z Jakobem, ale także triumf i dumę, kiedy we dwoje odnajdują zaginionych. Takie psy to K9 i poza policją pracują w wojsku, straży granicznej, pożarnej, więziennej i na kontroli celnej. Inteligentne psy.

Sporo tutaj wzruszających scen, postaci wspierają się nawzajem w trudnych chwilach. Pies, ale również bohaterowie muszą przezwyciężyć swoje słabości i niejednokrotnie pokonać strach. Chętnie powracamy do tej książki.

Od zawsze kocham psy, a od dziecka jakiś był w domu. Można więc powiedzieć, że wychowywałam się w towarzystwie tych cudownych stworzeń. Nic więc dziwnego, że chciałam sięgnąć po kolejną książkę autora, który o psach pisze w fenomenalny sposób.

'Co za ludzie! Czemu nie byli w stanie zrozumieć, że psy mają być przy nich? A nie same w mieszkaniu, gryząc mdłą gumową kość.'

Chyba każdy słyszał o historii 'Był sobie pies'. Ellie to jedno z 'wcieleń', w które przeszedł Bailey. Ellie jest owczarkiem niemieckim, któremu towarzyszymy już od czasów szczenięcych. Z całego miotu to właśnie ona została wybrana po to, aby zostać psem ratownikiem.

' Nie bałam się. Wyglądało na to, ze pistolety to część Pracy. A Praca nie była niczym strasznym.'

Jakob jest pierwszym właścicielem suczki. Uczy ją wszystkiego, co potrzebne, aby Ellie mogła w pełni wykorzystać swoje umiejętności do odnajdywania zaginionych osób. Jak się okazuje, jest do tego wręcz stworzona.

Psy to moim zdaniem najmądrzejsze stworzenia, z jakimi obcuje człowiek. Są ogromnie przywiązane do swojego właściciela, nigdy go nie zdradzą. Jednocześnie starają się zrobić wszystko, aby właściciel był z nich dumny. Takim psem jest Ellie. Od małego wie, że po wykonaniu zadania czeka ją czas na zabawę i wdzięczność ze strony człowieka. Szukanie zaginionych staje się jej celem w życiu.

'Wtedy właśnie zrozumiałam swoje prawdziwe zadanie: miałam nie tyle odnajdywać ludzi, ile ich ratować.'

Autor po raz kolejny przedstawił historię z perspektywy psa. Czasami humorystyczne przemyślenia suczki sprawiają, że książka trafi zarówno do młodszych jak i starszych czytelników. Ponadto, w książce znalazły się ilustracje, odpowiadające opowiadanej historii.

'Pewnie uważała, że kotów nawet nie warto próbować czegoś nauczyć. Po popołudniu spędzonym z tymi trojgiem całkowicie się z nią zgadzałam.'

Po książkę można sięgnąć, nie znając poprzedniej historii. Znajdziemy kilka nawiązań do historii Baileya, jednak nie to jest przedmiotem historii. Całość związana jest z Ellie i to jej życie poznajemy. Jest niesamowicie mądra i ambitna, wykonuje swoją pracę w sposób perfekcyjny. W tym momencie widoczna jest wyższość psa nad człowiekiem. Gdyby nie psi ratownicy, ludzie z pewnością nie odnaleźliby wielu z zaginionych osób, ich węch zdecydowanie im na to nie pozwala.

'Wiedziałam, jaki jest stan rzeczy. Psy nie wybierają sobie domu. To ludzie o tym decydują.'

Książkę polecam absolutnie każdemu. Jest momentami śmieszna, a momentami bardzo emocjonalna. Byłam pod ogromnym wrażeniem umiejętności Ellie tym bardziej, że to nie była historia wyssana z palca. Psy ratownicy pracują w policji na co dzień. Warto poznać tę historię, gwarantuje sporą dawkę psiej rozrywki.

'Konie wydawały mi się tak samo bezużyteczne jak koty. Zastanawiałam się, czemu ludzie zamiast nich nie mają psów.'

Ellie poznałam już wcześniej, podczas lektury „Był sobie pies”, choć tym razem dostałam bardziej rozbudowaną opowieść o jej życiu. Bohaterka, a zarazem narratorka książki jest suczką, która wyróżnia się od innych psów sprytem oraz inteligencją. Można o niej powiedzieć, że jest prawdziwą pracoholiczką, a jej praca nie jest łatwa. Została wyszkolona na psa tropiącego ludzi. Na komendy „szukaj” oraz „pokaż”, aż rwie się, by pomóc i zadowolić swoich opiekunów.

W. Bruce Cameron swymi książkami, w których główne role odgrywają czworonogi, umie złapać czytelnika za serce. Jego powieści są wzruszające, pouczające, a przede wszystkim ciekawe. Tym razem z zapartym tchem śledziłam poczynania Ellie, która nie bez podstawy nazywana była „grzeczną sunią”. Rozumiała, że jej powołaniem jest ratowanie ludzi w potrzebie i że ma to ogromne znaczenie. Jako że jest ona narratorką historii, poznajemy jej myśli. Będąc zwierzęciem, nie rozumie ludzkiej paplaniny, zastanawia się czemu ludzie zachowują się dziwnie, gadają do śmiesznych pudełek, inne natomiast oglądają, uśmiechają się, gdy są zdenerwowani i płaczą, gdy są szczęśliwi. Nie ma to dla niej znaczenia, ponieważ wie, że urodziła się po to, by służyć ludziom, a w zamiast za to jest nagradzana oraz obdarowywana bezgraniczną miłością. Nic więcej do szczęścia jej nie potrzeba.

Prócz Ellie poznajemy również Jakoba oraz Mayę, którzy są jej opiekunami. Jakob jest powściągliwy w uczuciach, przepełnia go ból po utracie bliskiej osoby, ma twarde zasady, ale suczka wie, że pod skorupą powściągliwości i smutku, kryje się mężczyzna o dobrym sercu. Maya jest radosna, optymistycznie podchodzi do życia. Mimo słabej kondycji przepełnia ją energia i determinacja. Nie poddaje się mimo tego, że czasami przechodzi chwile załamania. Oboje są postaciami, których od razu obdarzyłam sympatią.

Rola psów tropiących odgrywa w realnym świecie ogromne znaczenie. Zwierzęta te zajmują się odnajdywaniem ludzi żywych lub martwych, inne pomagają w odnalezieniu narkotyków lub bomb. Muszą nauczyć się przyswajać komendy swych opiekunów, być sprawne, by pokonywać trudne warunki. Nie każdy pies nadaje się do tego pracy, a te, które się do tego nadają, muszą przejść najpierw żmudne szkolenie, które da im certyfikację psa tropiącego.

Historia owczarka niemieckiego, który poświecił swe życie dla dobra ludzi, jest pełną ciepła i poczucia humoru książką przeznaczoną dla osób w każdym wieku. Jestem pewna, że spodoba się ona zarówno dzieciom, jak i dorosłym. W środku znaleźć możemy ilustracje wykonane przez Richarda Cowdreya, które dodatkowo rozbudzają wyobraźnię. Serdecznie polecam Wam tę pozycję!