Banda czarnej frotté

Synek uwielbia przygody Skarpetek i po kolei kupujemy kolejne części. On jest nadal zachwycony - ja jako mama uważam pierwszą cześć za najlepszą.

Nie bierzacie się za nią zanim nie przeczytacie wcześniejszych części. Moim zdaniem wielkim plusem poprzednich było to, żew zależności od nastroju, można było wracać do poszczególnych rozdziałów- historii konkretnych skarpetek, które były zamknięymi częściami. Tutaj książka jest całością i trudno zacząć od środka. Pojawiąją się znani z wczęsniejszych części bohaterowie. Całość nie ma już takiej świeżości chyba formułą po torchu się wyczerpuje.

To już kolejna nasza książka z tej serii, od której nie możemy oderwać się. Co wieczór nas bawi i pobudza wyobraźnię .Po przeczytaniu książki dzieci wielokrotnie jeszcze czytają ją samodzielnie. Polecam.

To kolejna część przygód skarpetek, którą przeczytaliśmy. Zarówno mój syn, jak i ja sama uwielbiamy tą serię książek, które zarówno uczą jak i bawią, a przede wszystkim pomagają pobudzać niesamowitą wyobraźnię naszych dzieci. Jeśli szukacie czegoś ciekawego dla Waszych dzieciaków to przygody skarpetek to pozycja, która powinna się znaleźć w Waszej domowej biblioteczce.

Polecam z całego serca! mój 7 letni syn jest oczarowany przygodami skarpetek! Książka go bardzo wciągnęła i codziennie z wypiekami na twarzy czeka na kolejny rozdział. Książka posiada piękne ilustracje oraz uczy dzieci.

Mój 8letni syn w 2 tygodnie przeczytał wszystkie 3 części. Lepszej recenzji chyba nie potrzeba :-))

Razem z synem jesteśmy ogromnymi fanami dwóch poprzednich książek o skarpetkach, czyli: „Niesamowite przygodydziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych)” oraz „Nowe przygodyskarpetek (jeszcze bardziej niesamowite)”. Nie posiadaliśmy się zatem ze szczęścia gdy wpadła w nasze ręce kolejna książka z tego cyklu… Skarpetki powróciły i to zdecydowanie w wielkim stylu – one są po prostu najlepsze i nie mają sobie równych. Czarną Frotté wzywa zew przygody i rusza pod pralkę, a potem będzie się naprawdę sporo działo… Mnóstwo przygód, wyzwań i perypetii. Pojawią się także ciekawe postaci... Nasze serce skradł Blady Niko

Fale, morze i to niebieskie niebo... Czarna Frotte wyrusza w daleki rejs po głębokiej wodzie. Nasza przyjaciółka odwiedzi dużo wspaniałych miejsc takich jak:

- Wyspa zamieszkana przez smartfony

- Biuro rzeczy znalezionych

I wiele więcej..

Ale oczywiście sama w pojedynkę nie dała by rady dotrzeć do celu! Ma w swojej bandzie dużo pomocników, a jako pierwszy będzie Blady Niko...

A co zrobią skarpetki, gdy już dotrą do celu?

Książka opowiada o przyjaźni i śmiesznych kolorowych skarpetkach.

Oprócz tekstu została ona wzbogacona o piękne obrazki dzięki, którym na pewno łatwiej się ją czyta.

Proste i śmieszne sytuacje pozwalają pobudzić wyobraźnię młodszych czytelników dzięki czemu będą częściej sięgać po książkę.

Podsumowując :

Ja książeczkę bardzo polecam, ponieważ jest naprawdę śmieszna i prosto napisana.

Jesteście już przygotowani na Dzień Dziecka? Zdradźcie kto z Was będzie celebrował ten dzień z nową książką w ręku? Dziś przychodzę do Was z recenzją książeczki, która idealnie nadaje się na prezent. 

*

Czarne chmury zawisły nad Czarną Frotte! Kiedy okazało się, że jej bratnia dusza, skarpetka od pary, zaginęła podczas biwaku w lesie spokojne życie frotki w domu małej Be stanęło pod znakiem zapytania. Jaki los może teraz czekać samotną skarpetkę? Niechybnie zostanie spakowana do czarnego worka i wyniesiona na śmieci! Na całe szczęście w chwilach grozy Czarna Frotte nie załamuje się i nie wyrywa nitek z głowy. W ostatnim momencie udaje się jej uniknąć tragedii czmychając przez tajemną dziurę w podłodze. Dziura, która już nie jednej skarpetce pozwoliła poznać smak przygody naszą małą, czarną bohaterkę przeniosła wprost na piracki statek. Życie wśród piratów łatwe nie jest o czym szybko przyszło się uciekinierce przekonać. Niechybnie zginęłaby w brzuszysku rekina, gdyby nie pomoc włochatego, burego pająka, wałęsaka brazylijskiego. I choć Czarna Frotte i pająk bardzo się polubili to skarpetka postanawia opuścić niegościnną piracką łajbę i w łupince od orzecha wypłynąć w świat. Odtąd jej małe skarpetkowe serduszko wypełnione miłością do bliźniaczej skarpetki będzie dla niej kompasem. Busolą, która ma pomóc odnaleźć Czarnej Frotte drugą Czarną Frotte. Jeśli chcecie dowiedzieć się czy rozdzielonym bliźniaczkom uda się spotkać i jaką rolę w całej tej historii odegra Blady Niko to koniecznie przeczytajcie książeczkę Justyny Bednarek „Banda Czarnej Frotte. Skarpetki powracają!”

*

W trzeciej części przygód szalonych skarpetek,czyli „Bandzie Czarnej Frotte”, autorka zrezygnowała z krótkich opowiadań na rzecz fabularnej opowieści o skarpetce, która poszukuje swojej zaginionej pary. Podobnie jak w dwóch wcześniejszych książeczkach: „Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek” i „Nowe przygody skarpetek” poszczególne rozdziały opisują jedną przygodę czarnej podróżniczki i co ważne ich treść, objętość i grafika dostosowane są do wieku małych czytelników (przedszkolaki i dzieci z młodszych klas szkoły podstawowej). Poszczególne opowieści łączą się ze sobą, tworząc historię, która bez reszty wciąga dzieciaki. A jakie przygody powodują, że nasi milusińscy chcą wciąż słuchać o przygodach skarpetkowej bandy? Przyznajcie, że uniknięcie zagłady z rąk Olbrzyma Tyrana, który przerabiał skarpetki na poduszeczki do igieł brzmi ciekawie. Równie emocjonująca jest ucieczka przed armią białych rękawiczek, czy spotkanie ze strażnikami straconego czasu i straconych okazji na wyspie zamieszkałej przez porzucone smartfony. Trzeba przyznać, że Justyna Bednarek potrafi swoją wyobraźnią zaskoczyć nie tylko dzieci, ale i ich rodziców. A skoro już mowa o nas, rodzicach, to myślę, że warto powiedzieć o niewątpliwych walorach edukacyjnych nie tylko tej książki ale i całej skarpetkowej serii. Autorka opisując poszczególne przygody zwraca uwagę na to jak ważna jest w naszym życiu rodzina, że prawdziwi przyjaciele powinni sobie pomagać i móc na siebie liczyć, i upomina, że nie odrywając oczu od naszego smartfona możemy przegapić nasze szczęśliwe chwile w życiu.

*

Pakując "Bandę Czarnej Frotte" w prezentowy papier pamiętajmy, że dzieciaki możemy obdarowywać książeczkami nie tylko od święta. Już od dawna wiadomo, że czytające dzieci to później czytający dorośli!

Genialne książki w świetnych cenach. Pięknie wydane, kolorowe, na genialnym papierze. Bardzo się cieszę, że znajoma mi je poleciła.

Czy zastanawialiście się czasem nad tym, jak traktujemy zwykłe codzienne rzeczy? Na przykład poduszki, zasłonki, fotele, skarpetki? Myślę, że części z Was to pytanie może wydać się dość dziwaczne, jednak zapewniam Was, że ma sens. Niedawno dowiedziałam się szokującej rzeczy. Aż musiałam usiąść, bo inaczej na pewno upadłabym z wrażenia. Chcecie wiedzieć, czego się dowiedziałam? W olbrzymiej tajemnicy mogę Wam zdradzić to, ale musicie obiecać, że nikomu, dosłownie nikomu tego nie powiedzie. Obiecujecie? Jeśli tak, to Wam zaufam. Otóż... Skarpetki są żywymi istotami, które mają własne uczucia, własne pragnienia, własne przygody i własne życie!!! Rozumiecie to? Przyrzekam Wam, że to prawda. A sama wiem to od pewnej skarpetki...

Czarna Frotte zamieszkała sobie bezpiecznie w koszu na pranie. Miała miłych sąsiadów i bardzo dobre życie. Jednak pewnego dnia jej domek nawiedziła mama małej Bee. Wszyscy lokatorzy przyjęli ją bardzo miło, ale to nic nie pomogło, ponieważ ta zacna kobieta postanowiła ich wyrzucić do czarnego worka! Czarna Frotte nie poddała się i w akcie desperacji postanowiła uciec. Wielokrotnie podróżowała, wiec wiedziała, że w łazience jest dziura, dzięki której można dotrzeć do wielu miejsc. Wykorzystała tę drogę i... trafiła na statek piracki! Co było dalej sami musicie się dowiedzieć, a zapewniam, że to historia zapierająca dech w piersiach.

Na "Bandę Czarnej Frotte" trafiłam przypadkowo, gdy miałam ochotę przeczytać jakiś bestseller. Możecie się śmiać, ale ja naprawdę uwielbiam książki dla dzieci i wcale mi nie przeszkadza, że nie mam komu ich czytać. Już wspominałam, że według mnie to właśnie one najtrafniej ukazują świat z całym jego pięknem, ale też problemami. Uczą w łatwy i przystępny sposób, a zarazem potrafią poruszyć wyobraźnię czytelnika. Z tych powodów decyduję się na czytanie ich z taką pasją. Jak sprawdziła się ta książka?

Język, którego używa autorka jest bardzo barwny i tak naprawdę nie ma żadnych ograniczeń, co bardzo mi się podoba. Aczkolwiek niektóre słowa są bardzo trudne. Wyobrażam sobie, że to miejsce dla popisu dorosłych, którzy powinni wytłumaczyć w odpowiedni sposób, co to znaczy. Sam zamysł jest dla mnie fantastycznym pomysłem, jednak niektóre są według mnie zbyt trudne i zdarzają się zbyt często. Myślę, że w pewnym momencie może to zirytować dziecko i tylko zniechęcić do lektury. Poza tym widać, że autorka starała się unikać powtórzeń, co chwalę, tylko że czasami lepiej powtórzyć niektóre słowa niż użyć niepasującego zastępnika. Język autorki wydawał mi się specyficzny, co akurat jest na wielki plus.

Jestem zachwycona całym pomysłem! Nigdy bym nie wpadła, żeby wykorzystać w tak bardzo epicki sposób skarpetki. Na początku wydawało mi się to dość dziwaczne, ale z czasem przyzwyczaiłam się i doceniłam całą koncepcję ze skarpetkami. To wyjątkowo przyjazne stworzonka. "Banda Czarnej Frotte" jest bardzo różnorodna, ponieważ nasi mali bohaterowie podróżują i zwiedzają różne kraje. To przemawia do wyobraźni. W tej chwili moja wyobraźnia działała na całych obrotach, więc mogę sobie tylko wyobrazić, jak bardzo byłaby pobudzona, gdy byłam dzieckiem. Minusem tej różnorodności jest fakt, że tego wszystkiego jest strasznie dużo. To wszystko szybko się zmienia, dostajemy wiele informacji, które mogą się pomieszać. Przez to cała historia jest niespójna i nawet ja jako dorosły czytelnik potrafiłam się na chwilę zgubić.

Trzeba również zwrócić uwagę na cudowne wydanie. Jest naprawdę przepiękne. Przede wszystkim ma twardą oprawę i matowy papier, który sprawdza się lepiej niż ten błyszczący. Ilustracje to małe cudeńka, które można oddzielnie podziwiać. Są kolorowe i znajdują ten optymalny poziom pomiędzy realizmem a baśniowością. Czcionka jest też bardzo wyraźna, ale też niejednostajna, co tylko dodatkowo ubarwia całą historię

"Banda Czarnej Frotte. Skarpetki powracają!" jest uroczą opowieścią dla dzieci, która porusza wyobraźnię oraz uczy wielu ważnych rzeczy. Gdy ją czytałam, byłam zachwycona samą historią i również wydaniem. Myślę, że jeśli macie dzieci w swoim otoczeniu albo po prostu lubicie czytać literaturę dziecięcą, to idealna książka dla Was.

W trzecim tomie przygód skarpetek autorstwa Justyny Bednarek otrzymujemy – w końcu – pełnowymiarową powieść, a nie zbór krótkich form. Tytuł książki „Banda Czarnej Frotte” w połączeniu z grafiką na okładce (grupa skarpet na łódce) sugeruje piracką opowieść. Historia z kosza na pranie faktycznie przenosi się na morze, ale jest raczej podróżniczo-awanturniczo-przygodową bajką. Co tym razem Justyna Bednarek przygotowała dla skarpetek?

Powieść zaczyna się dość mocnym akcentem. Mama małej Be sprząta i wyrzuca zniszczone, niepotrzebne rzeczy. Skarpeta bez pary wie, że nieuchronnie skończy w worku na śmieci. Ucieka. Tak rozpoczyna się istny rollercoaster przygód. Nie będę wchodzić w szczegóły. Napiszę tylko, że autorka nie daje nam odpocząć. W każdym rozdziale coś się dzieje, a skarpetki zawędrują nawet do gwiazd. Istne szaleństwo. W trakcie fabuły utworzy się banda Czarnej Frotte, czy grupa skarpet przyjaciół, które wspólnie będą przeżywać przygody. Ekipa ta to wachlarz osobowości: tęczowy poeta, wybielona czarna skarpetka, wrażliwa skarpeta z truskawką, skarpeci detektyw czy dwóch ciągle sprzeczających się kompanów. Grupa dziwna, ale świetnie współpracująca.

Mówiąc o tej książce zaznaczyć muszę, że ma kilka mocnych akcentów. Wspomniałam już scenie wyrzucania zniszczonych ubrań do śmieci. Oglądana z perspektywy przerażonych ciuchów wydaje się naprawdę straszna. W książce znajdziemy też dwa bardzo czarne charaktery, z których jeden posiada armię białych rękawiczek. Nie są to elementy, które wychodziłby poza to co dopuszczalne w literaturze dziecięcej, ale czuję się w obowiązku zaznaczyć, że nie jest to łagodna publikacja.

Dodać też muszę, że jest to historia dynamiczna wręcz pobudzająca. My czytamy raczej wieczorem i książka ma na celu wyciszyć dziecko. „Banda Czarnej Frotte” raczej się do tego nie nadaje. Akcja pędzi na łeb na szyję i ma w sobie coś takiego, że chcemy złapać kij i „nawalać” białe rękawiczki. Justyna Bednarek wciąga nas w wir wydarzeń i nie chce wypuścić, a my przemierzamy ze skarpetkami Ziemię i niebo w szaleńczym tempie.

Czarna, zacerowana czerwoną nitką Frotte nie okazała się piratem jak przypuszczałam, a podróżnikiem. Uciekając przed wrzuceniem do worka na śmieci nie przypuszczała, ile przygód ją czeka i jak wielu pozna przyjaciół. Jej perypetie zostały opisane z humorem i szaleństwem charakterystycznym dla cyklu o skarpetkach. Publikacja przypadnie do gustu miłośnikom dynamicznych przygodówek, bo charakteryzuje się wyjątkowo wartką akcją. Nie jest to coś co opowiada potrzebom czytelniczym mojej rodziny, ale kto wie, jak będą one wyglądały za rok czy dwa. „Banda Czarnej Frotte” poczeka na półce i sięgniemy po nią niebawem – tak czuję.

Wywołująca uśmiech i wzruszenie książka dla dzieci i nie tylko. Myślę ze "Banda czarnej frotté" to dobra opcja dla najmłodszych, książka w fajnym stylu łączy tekst z ilustracjami, uczy nie tylko przez zabawę ale także w sposób merytoryczny z którego nawet dorosła osoba może wyciągnąć coś dla siebie, a dziecko w młodym wieku może dzięki niej zacząć wpajać w siebie ważne wartości. Sam schemat książki jest bardzo bliski temu, co w swoich bajkach telewizyjnych przedstawia wytwórnia Disneya, to dodatkowy atut dla osób, które chcą odciągnąć swoje dziecko od telewizora i zaciekawić je czymś innym.

Skarpetki codziennie otulają nasze stopy. Jedne są kolorowe, drugie jednobarwne. Cieńsze, grubsze...czasami też znikają i nigdy nie wracają.

Rok temu jedna z moich otulistopek- jak nazywa je Młoda, postanowiła zniknąć. Szukałam jej wszędzie ( tak mi się wydawało), ale niestety nie znalazłam. Miesiąc temu przy małym remoncie wyciągnęłam z szafy starą pościel, żeby zabezpieczyć podłogę...co było w poszewce? Oczywiście poszukiwana zguba. Druga niestety wyruszyła w podróż...

podobnie jak skarpetki z opowieści Justyny Bednarek. Myślicie, że można napisać książki o przygodach skarpetek, tak, żeby nie były nudne, bez sensu itp.?

Oczywiście, że tak!

Najnowsza , trzecia część "Banda Czarnej Frotte" zabiera czytelników w podróż z czarną skarpetką, która nie chce wylądować w koszu na śmieci. Jej siostra bliźniaczka uciekła już jakiś czas temu, wykorzystując dziurę pod pralką, jako drogę do nowego, ciekawszego życia.

Czarna Frotte robi to samo, co zrobiły inne skarpetki, znudzone codzienną egzystencją. Wskakuje do dziury i rozpoczyna swoją wędrówkę.

Pokonuje korytarz i ląduje w tawernie. Zapachy i głód wywołują ją z kratki wentylacyjnej. Łapie porcję frytek i chowa się za liną okrętową. Najedzona, zasnęła. Nie usłyszała momentu, w którym okręt wypłynął w rejs.

Nie wiedziała również, że w morzu żyje rekin, którego ludzie karmią skarpetkami. Prawie stała się jego pożywieniem. Życie skarpetce uratował pająk mieszkający na pirackim statku, który podarował jej również szalupę z orzecha włoskiego.

Czarna Frotte wyruszyła w samotny rejs...

Dryfując spotyka inne skarpetki, trafia do Biura Rzeczy Znalezionych. Razem ze swoim kompanem- Bladym Niko walczą z armią białych rękawiczek , Z każdą kolejną przygodą mają coraz większą załogę.

Odwiedzają wysepkę, którą zamieszkują porzucone smartfony, gotują obiad...

Przezywają wiele ekscytujących przygód, rozwiązują zagadki, unikają katastrofy. Mogłabym opowiedzieć wszystko ze szczegółami, ale tego nie zrobię.

Zapewniam Was, że przygody "Bandy Czarnej Frotte" będą frajdą nie tylko dla najmłodszych. Również rodzicom czytającym książkę razem z dziećmi zapewnią znakomitą zabawę i chęć poznania dalszych losów uciekinierów :)

To już trzecia część przygód skarpetek, która skradła nasze czytelnicze serca. Najpierw my czytaliśmy Młodej, teraz ona czyta sama, albo czyta nam. Za każdym razem bawimy się doskonale.