Klątwa burzy. Mercedes Thompson. Tom 11

Nie mogłam się doczekać, kiedy znowu wyjdę na spotkanie Mercedes Thompson, bohaterce, którą poznałam niedawno, ale to nie znaczyło, że tak długo zwlekałam, bo czułam jakiś dyskomfort, kiedy myślałam o tym cyklu, po prostu nie miałam takiej możliwości. „Klątwa burzy” jest jedenastym tomem cyklu i jestem ciekawa, ile jeszcze się ich pojawi. Pewnie nie tylko ja zadaję sobie te pytania i w między czasie nadrabiam czytelnicze zaległości. Co ciekawego dzieje się u Mercy?

W „Klątwie burzy” można powiedzieć, że Mercedes nawiązuje nieco lepsze relacje z wilkami, otrzymujemy więcej nacisku na budowę relacji, co jest ciekawym zabiegiem. Tym razem nie dzieje się nic innego jak stawienie czoła kolejnemu niebezpieczeństwu, które z pewnością będzie trudne do okiełznania. Mercy jest zmiennokształtną kobietą, która przyjmuje postać kojota, z zawodu jest mechanikiem samochodowym, a prywatnie stała się wybranką Alfy przewodzącemu wilkołaczej watasze. Dziewczyna chcąc wpasować się w środowisko postanowiła wziąć odpowiedzialność za wszystkich w Tri-Cities. Nie przewidziała jednak, że z jakiś powodów, nie będą to zadania proste, a wręcz czasem przytłaczające. Staram się wam nie zdradzić zbyt wiele, aby mimo wszystko pozostała Wam radość z czytania i odkrywania problemów samodzielnie. Jedno jest pewne, nigdy nie wiesz, kiedy stanie się coś, co zachwieje twoim światem, kiedy przestaniesz żyć w pozornie bezpiecznej bańce, taką jest bardzo łatwo zniszczyć. Czy i tym razem Mercy sobie poradzi? Czy bohaterom uda się wyjść z tego cało?

„Klatwa burzy” jest powieścią niezwykle dynamiczną, Patricia Briggs nie ustępuje, ani te nie pokazuje, że z bohaterki wykrzesała już wszystko, co tylko mogła. Jednak w dalszym ciągu potrafi nas zaskoczyć, zainteresować i ująć. Ewidentnie autorka potrafi stworzyć ciekawy zamysł i równie efektownie przelać go na papier, ku zachwycie stałych czytelników. Mamy szeroką gamę istnień, postaci dziwnych i niecodziennych, walka dobra ze złem trwa, jakby nigdy nie miała się zakończyć. Czasami można odnieść wrażenie, że nawet, jeśli uda się pokonać jeden kryzys, za jakiś czas przyjdzie inny, dużo gorszy od poprzedniego, jak długo można tak funkcjonować? Mercy nie brakuje pazura, zadziorności, nie została gdzieś podczas tej wielotomowej historii stłamszona, a to zdecydowanie działa na plus. „Klątwa burzy” bardzo mi się podobała i mam nadzieję, że znajdzie szerokie grono odbiorców, bo warto jest po nią sięgnąć.

Tak, tak bardzo tęskniłam za Mercy, że już nie mogłam doczekać się 11 tomu. Autorka trzymała nas w niepewności, aż w końcu wypuściła na rynek tą wyjątkowo dobrą książkę. Cieszę się, że Mercy do nas wróciła i to w tak wyjątkowo dobrej oprawie. Książka jest naprawdę rewelacyjna. Pomimo tego, że jest to 11 tom, to tempo akcji nie zwalnia, a do tego wszystkiego mamy niezwykły humor i cięty język, który tak mocno uwielbiam w tych historiach. Już przebieram nogami i nie mogę doczekać się 12 tomu, który na pewno też będzie prawdziwym mistrzostwem. Patricia Briggs niech przyjmie ode mnie wielkie gratulacje.

"Klątwa burzy" to kolejny tom serii o kojociej pani mechanik z Tri-Cities. Mercy Thompson jest znana z talentu do pakowania się w kłopoty i tu nie jest inaczej. Choć właściwsze by było powiedzenie, że w tym przypadku kłopoty same zapukały do jej drzwi. Tym razem zamieszanie zaczynają robić nieznane wiedźmy panoszące się po okolicy. Efektem tego panoszenia są na przykład miniaturowe kózki zombie. Oraz inne, już znacznie niebezpieczniejsze, zombie. Kolejne komplikacje to polityczne dyskusje rządu z pradawnymi, w które zostają wmanewrowani bohaterowie, oraz stosik zadręczonych czarną magią trupów. Generalnie w najnowszej części losów Mercy dzieje się bardzo dużo, więc trudno się nudzić. Na bohaterów jak zwykle czeka wiele wyzwań, a same postacie przyciągają ciekawą kreacją, dzięki czemu powieść wciąga. Istotna może być informacja, że nie trzeba znać poprzednich tomów serii, by odnaleźć się w „Klątwie burzy”, choć warto zapoznać się z innymi przygodami Mercy i wilkołaków z Tri-Cities, bo są po prostu ciekawe. Patricia Briggs po raz kolejny zapewniła mi świetną rozrywkę; bawiłam się bardzo dobrze, więc polecam. Warto. :)

„Klątwa burzy” to już jedenasty tom przygód Mercy Thompson – mechanik zmieniającej się w kojota oraz żony alfy stada wilkołaków z Tri-Cities.

Tym razem na szalę rzucony zostaje pokój pomiędzy ludźmi i Nieludźmi, a jakby problemów było mało, praktykujące czarną magię wiedźmy o bardzo brutalnych skłonnościach postanawiają odwiedzić miasto i jego okolice.

Patricia Briggs, jak to ma w zwyczaju, nie pozwala Czytelnikowi nudzić się podczas lektury. Już od pierwszych stron wkraczamy w świat dynamicznej akcji i magii. Znani i lubiani bohaterowie mają w tej odsłonie ręce pełne roboty, gdyż niebezpieczeństwo czyha na każdym kroku. Nawet pod dachem własnego domu Mercy nie może czuć się bezpieczna. Nie brakuje wzruszeń, walk, ale też śmiechu.

„Klątwa burzy” pełnia jest niespodzianek, szybkich zwrotów akcji oraz ciekawych bohaterów. Stado wilkołaków musi zmierzyć się nie tylko z nowym wrogiem, lecz również ze zdradą kogoś, komu ufali od lat.

Patricia Briggs wie, jak zapewnić Czytelnikowi dobrą zabawę, a ja już nie mogę się doczekać, co też nowego spotka Mercy w kolejnym tomie i w jakie kłopoty wpakuje się tym razem.

Kiedy zaczynałam swoją przygodę z Mercy Thompson w oryginale było "jedynie" pięć tomów, a premiera szóstej została już zapowiedziana. Naturalnie, jako słodkie dziecię lata, pomyślałam wtedy, że ten szósty tom będzie ostatnim, więc prawdopodobnie zacznę przygodę z niezwykłą i wciągającą serią (jak wtedy twierdziły recenzje), ale przynajmniej nie będę skazana na czekanie na następne tomy.

Oczywiście się myliłam, co nie znaczy, że tego żałuję.

Lektura "Klątwy burzy" przypomina założenie wygodnych, znoszonych butów, kiedy wiesz, że czeka się długa i męcząca podróż. Patricia Briggs już dawno stała się dla mnie wyznacznikiem dobrej zabawy oraz sprawdzonej, absorbującej i dostarczającej niemałej dawki emocji fantastyki, po którą zawsze sięgam bez ryzyka, że może mnie spotkać rozczarowanie.

Jedenasty tom przygód Mercy nie jest wyjątkiem od reguły - gwarantuje ciekawą, pełną zwrotów akcji i nieoczekiwanych wydarzeń fabułę. Przy okazji na drodze naszej dzielnej kojocicy stają nowi wrogowie oraz wyzwania. Briggs poza tym udowadnia, że pomysły na utrudnianie życia mojej ukochanej bohaterki urban fantasy wciąż się jej nie skończyły, ponieważ w "Klątwie burzy" czytelnik ma do czynienia z nowymi, niedokończonymi wątkami, które - jak podejrzewam - będą się ciągnąć jeszcze przez kilka następnych tomów. Dostajemy tutaj również niespodziewane zmiany i przetasowania w obozach przyjaciół oraz wrogów Mercy. Mam wrażenie, że kolejny tom będzie jednym wielkim rollercosterem bez trzymanki!