Imperium smoka. Asteriks

PopKulturowy Kociołek:

Każdy, kto chociaż trochę interesuje się popkulturą i śledzi najnowsze premiery filmowe, z pewnością słyszał o nowej aktorskiej wersji przygód Asteriksa i Obeliksa. Film zadebiutował na światowych rynkach 1 lutego 2023 (w Polsce 10 lutego). Jak to zwykle bywa w przypadku dużych premier, każdy chce w jakiś sposób wykorzystać popularność danego dzieła. Dla znanych i lubianych Galów najlepszym dodatkiem jest oczywiście wypuszczenie na rynek nowego albumu. Asteriks: Imperium smoka nie jest jednak „zwykłym” komiksem, do którego mogli przywyknąć fani twórczości René Goscinnego. Zasadniczo to mamy tutaj do czynienia z książką dla młodszego czytelnika, której integralną częścią są świetnie wyglądające rysunki.

Jeśli chodzi o fabularną stronę tytułu, to stara się ona wiernie trzymać scenariusza filmu. Oczywiście ze względu na ograniczoną ilość miejsca historia jest uproszczona i skupia się głównie na najważniejszych wątkach. Tak jak zostało to już wspomniane, dwójka bohaterów wyrusza do Chin, gdzie czekać będą na nich mocno orientalne i szalone przygody. Opowieść Oliviera Gaya (scenarzysta) nie jest może nadmiernie odkrywcza czy zaskakująca. Nie można jednak jej odmówić wartości rozrywkowych, które powinny spodobać się młodszemu czytelnikowi (być może nawet rodzicom podczas wspólnej wieczornej lektury przed snem).

ASTERIKS W CHINACH

Najnowsza asteriksowa produkcja trafiła do kin, więc dostała też wspomaganie w formie albumu. Tym razem jednak nie jest to komiks – kolejna część serii trafi do nas jednak jeszcze w tym roku, więc nic straconego – a picturebook. Czyli? Czyli porcja pełnoformatowych grafik wzbogaconych o nieco tekstu. Takie ilustrowane opowiadanie, jak mieliśmy już do czynienia w „Tajemnicy magicznego wywaru”, „Złotym menhirze” czy albumie „Jak Obeliks wpadł do kociołka druida, kiedy był mały”. I powiem, że w tej formie to, co na kinowym zwiastunie wygląda beznadziejnie, wypada całkiem całkiem.

W Chinach źle się dzieje. Dochodzi do zamachu stanu i uwięzienia cesarzowej, a księżniczka ucieka z kraju. A gdzie szuka pomocy? Jak się możecie domyślić, w znanej nam galijskiej wiosce. W końcu moc jej mieszkańców znana jest wszędzie, nawet w Chinach. I tak zaczyna się kolejna przygoda Asteriksa i Obeliksa, którzy wyruszają w pełną niebezpieczeństw i wrażeń podróż, a jakby tego było mało, Cezar też nie próżnuje!

Kinowy fabularny „Asteriks” (czy może raczej „Asterix”) to taka seria, w której czasem coś się uda, ale zazwyczaj nie za bardzo jest co w niej szukać. Dwa dobre filmy i tyle, a to jednak za mało, by zrekompensować nudę pozostałych dwóch – plus tragicznie zapowiadającej się najnowszej części. Zatem wersja komiksowa – czy też picturebookowa – powinna też być zła? Niekoniecznie, bo ta akurat niezła całkiem się okazała. Jak i poprzednie zresztą, bo o ile np. „Tajemnicę magicznego wywaru” oglądało się strasznie, w komiksowej wersji wchodziła przywozicie.

I przywozicie wchodzi ta adaptacja. Właściwie zaryzykuję stwierdzenie, że lepiej sięgnąć po ten album, niż iść do kina. Skoro zwiastun zniechęca, a zwiastun to to, co w filmie zawsze najlepsze, to… Sami rozumiecie. A te opowiadanko łykniecie w kwadrans, treść poznacie, ale w formie graficznej bliższej klasyce, więc bez źle obsadzonych aktorów, bez dłużyzn, bez niepotrzebnych sekwencji i tym podobnych kinowych zagrywek.

A najlepsza jest szata graficzna. Ładnie to wygląda, idzie w klasykę, a ta nadal nie tylko się nie zestarzała, ale wciąż jest mega atrakcyjna i urzekająca. Prostsze to, niż komiksy, bo w końcu mamy tu jedynie ilustracje do tekstu, a nie komiksową opowieść, ale nadal miłe dla oka. Więc cieszę się, że nie unowocześniono tego tak, by współgrało z kinową produkcją.

W skrócie: można. Niezły dodatek do serii. Nic, co mieć trzeba, to nie klasyka Goscinnego i Uderzo, ale i tak przyjemne to całkiem.