Gdyby był ze mną. The Instant. Tom 1

Historia młodej dziewczyny, o jej problemach, młodzieńczych zagwozdkach, pierwszych miłościach. Autumn, główną bohaterkę poznajemy przez kilka lat z jej życia, które są opisane w tej książce. Poznajemy również Finniego, który wraz z Autumn od dziecięcych lat tworzą takie “papużki nierozłączki” tak jak ich mamy, które również są najlepszymi przyjaciółkami. Jednak przychodzi okres dorastania i niestety nie wszystko wychodzi tak, jak los chciał.

Przestają spędzać ze sobą tyle czasu co wcześniej, a ich drogi trochę zaczynają się rozchodzić.

To nie jest zwykła książka.

To jest rollercoaster Pełen emocji, uczuć. To jest jedna z tych pozycji, O których jest mi ciężko powiedzieć, Tak mnie zachwyciła. Jedyne co można stwierdzić to pełen zachwyt na każdym etapie czytania.

Tu nic nie jest oczywiste, A na pewno nie nudne.

Ta pozycja nie zaczyna się normalnie od prologu, Nie, nie. Wręcz przeciwnie.

Zaczyna się od samego jej końca, mimo, że już dzięki niemu możemy się domyśleć zakończenia, to uwierzcie mi, że jeszcze dużo Was tu zaskoczy.

W wielu momentach po prostu się wzruszyłam I sama nie wiedziałam, co czuje, Smutek, żal poniekąd złość.

Podczas czytania często wpadałam w melancholię.

To uczucie podczas poznawania tej cudownej historii jest nie do opisania.

Po prostu trzeba ją przeczytać I poczuć cały ten klimat I emocje.

książka jest niesamowita 5/5 porusza ciężkie tematy ale są mądrze napisane. Bohaterowie są dobrze wykreowani i super przedstawieni. Finny>>>> topp

najbardzeh szkoda Autumn na zakończeniu...

ale kocham serio te książkę, myslaam że to zwykła lekka młodzieżówka ale tak njr jest! polecam każdemu czytajcie ją!!!

Młodzieżówka, która na początku skradła moje serce, a potem złamała na drobny mak. Nie mam słów ale powiem tylko tyle, że jest warta każdej złotówki, każdej łzy i każdego uśmiechu. Pokochałam i polecam każdemu!

Autumn i Finny to dawni przyjaciele, którzy w dzieciństwie byli nierozłączni. Jednak wraz z pójściem do liceum ich ścieżki się rozeszły. Zaczęli obracać się w innym towarzystwie i obydwoje znaleźli drugie połówki. Phineas stał się popularny, natomiast Autumn znajdowała się w grupie "dziwaków".

Nie spędzali już ze sobą tyle czasu i zachowywali się jakby ich wspólna przeszłość nic nie znaczyła. Mimo to, wciąż nie potrafili o sobie zapomnieć.

Czy ich drogi ponownie się połączą? Jak zakończy się ich historia?

Książka "Gdyby był ze mną" to wspaniała opowieść o dorastaniu, pierwszych miłościach i problemach w rodzinie. Niezwykle ważna, wartościowa, poruszająca wiele znaczących tematów. Laura Nowlin świetnie przedstawiła problemy współczesnej młodzieży.

Na początku akcja mnie nie porwała, ale z każdą stroną byłam coraz bardziej zaangażowana w lekturę. W 360 stronach autorka opisała kilka lat życia Autumn, co sprawiało, że czasami gubiłam wątek.

Bohaterowie są dobrze wykreowani i interesujący. Rozdziały są bardzo krótkie (średnio po 4 strony na rozdział), więc książkę czyta się bardzo szybko.

Narracja w czasie teraźniejszym była dla mnie lekko dezorientująca, ale sprawiała, że czułam się jakbym przeżywała tę historię wraz z główną bohaterką. Doskonale rozumiałam jej emocje i zachowania.

Zakończenie łamie serce... Jedyne co mogę powiedzieć - przygotujcie chusteczki. Czuję ogromną putkę po przeczytaniu tej książki.

Podsumowując - "Gdyby był ze mną" to bardzo wciągająca, ciekawa i dającą do myślenia lektura. Bez wątpienia każdy powinien ją przeczytać.

Wzruszająca opowieść, do której potrzebowałam nie tyle paczki chusteczek, co wręcz całego kartonu. Całą historia opowiada o losach dwójki przyjaciół, takich typowych nierozłączek, których losy jednak szybko się rozdzielają, każde z nich wybiera inną ścieżkę, a ich drogi się rozchodzą kiedy są jeszcze praktycznie dziećmi. Ale mimo o, że mają w dalszym życiu innych przyjaciół, swoje życie, partnerów, to nadal nie potrafią o sobie zapomnieć. To naprawdę przepiękna historia o sile przyjaźni, przepełniona bólem i tęsknotą.

Książka ta ma wiele wspólnego z rzeczywistością i życiem współczesnych osób. Czemu? Bo możemy uniknąć wielu przykrych rzeczy oraz rozczarowań, jeśli tylko porozmawiamy z drugą osobą czy też będziemy przy naszych bliskich. Czasami nie warto unosić się dumą oraz honorem, a pozostać przy osobach, które są dla nas najważniejsze na świecie i wsłuchać się w to, co mają nam do powiedzenia. Nie zawsze muszą mieć rację, ale na pewno chcą dla nas jak najlepiej. To właśnie wyciągnąłem z tej książki i jest to dla mnie cenna lekcja. 

Na początku książki nic się nie działo, wyglądało trochę jak pamiętnik. Ale Koniec książki pomimo że się spodziewałam go to i tak bolało. Byłam w stanie zrozumieć Autumn ponieważ sama jestem w podobnej sytuacji szkolnej itp. (Nie rozwód).Książkę bardzo przyjemnie się czytało i przełamała mój wakacyjny zastój czytelniczy. Chciałabym przeczytać ją jeszcze raz pierwszy raz.

Książkę kupiłam z polecenia. Nie mialam co do niej wielkich oczekiwań, jednak to jak bardzo mnie zawiodła zszokowało mnie. Liczyłam na ciekawa, trzymająca w napięciu opowieść o miłości dwojga młodych ludzi, a w zamian za to dostałam masę niepotrzebnych informacji i bardzo dużo nic nie wnoszących do całości relacji. Ksiazka ma 366 stron, a ciekawa (w moim odczuciu) akcja rozpoczyna się dopiero od około 340. Ksiazka opiera się głównie na relacji bohaterki z jej przyjaciółmi, zamiast z miłością jej życia. Cala historia mialam wrażenie ze ciągnie się w nieskończoność i bardzo chciałam ją skończyć zeby już więcej nie musieć do niej wracać. Ostatnia strona kompletnie dla mnie nie zrozumiała, mam wrażenie ze brakuje przynajmniej dwóch stron. Zeby nie było tak ponuro to książka ma tez swoje plusy. Pierwszy plus za to ze ksiazka ma bardzo mało „pikantnych” scen przez co chętnie poleciłabym ją osobie od 14 roku życia. Kolejny plus za to ze koncowka mimo ze do przewidzenia to mocno chwyta za serce i pozostawia w nim pustkę. Cała historia uczy tego ze w relacji najwazniejsza jest rozmowa. Skłania do refleksji o tym ze gdyby glowni bohaterowie postanowili być ze sobą szczerzy od samego początku, calosc potoczyłaby się inaczej. Generalnie książki nie polecam. Podobna tematykę ma ksiazka „co wyszeptał nam deszcz” Joanny Balickiej i ta z czystym sumieniem mogę polecić.

Nudna książka, dziwnie napisana i od początku wiadomo jak się skończy, akcja w ogóle nie przesuwała się do przodu. Główna bohaterka momentami mnie irytowała