Dziewięcioro nieznajomych

Bardzo lubię twórczość Liane Moriarty za autentyczność, ale także za pozorną lekkość w przedstawianiu trudnych spraw i poważnych problemów. Autorka nie popada w przesadę, nie uderza w patetyczne tony, choć porusza takie kwestie jak przemoc czy poczucie winy. Niestety, "Dziewięcioro nieznajomych" to według mnie jej najsłabsza powieść. W przeciwieństwie do wcześniejszych historii, nie jest dla mnie wiarygodna, a za to jest przekombinowana. Nie polubiłam szczególnie żadnego z bohaterów, żaden wątek mnie jakoś szczególnie nie zainteresował. Miało być pomieszanie gatunków, ale wyszło pomieszanie z poplątaniem.

Historia „Dziewięciorga nieznajomych” toczy się w nowoczesnym spa, sanatorium, do którego przyjeżdża tytułowych dziewięcioro bohaterów. Mamy tu 50letnią autorkę romansów, przystojnego prawnika, starego grubego gbura, kobietę porzuconą z obsesją na punkcie wagi, rodzinę z dorosłą córką oraz młode małżeństwo. Jedni chcą po prostu odpocząć, inni zrzucić kilka kilo, a pozostali liczą na skuteczną terapię. Nikt jednak nie spodziewa się tak kontrowersyjnych metod, jakie szykuje dla nich właścicielka...

Książki autorki uwielbiam za bardzo przyjemny, lekki, momentami zabawny styl oraz za świetnie przedstawione pod względem psychologicznym postacie. Moriarty swoje książki osadza w codziennych zwyczajnych sytuacjach, dostrzega problemy, które targają zwykłymi ludźmi, i tak też jest i tym razem. W „Dziewięciorgu nieznajomych” autorka porusza kilka tematów – mamy tu o odnajdywaniu się w aktualnej, bardzo zdigitalizowanej rzeczywistości, o stracie, o depresji, o pieniądzach i o postrzeganiu własnego ciała, o dążeniu do perfekcji. Narracja prowadzona jest przez 12 sympatycznych bohaterów, co wydaje się dużo, jednak każdy z nich nosi tak charakterystyczne cechy, że nie sposób się pogubić.

Jestem z lektury zadowolona, czytało się ją szybko i przyjemnie. Smutno mi tylko, że na pewno przyjdzie nam znowu poczekać 2-3 lata na kolejną książkę autorki, jednak wyczytałam dzisiaj, że Nicole Kidman szykuje serial na podstawie tej książki, więc mam się czym pocieszać :)

Czytelniku, ustalmy coś najpierw, dobrze? "Dziewięcioro nieznajomych" to nie jest powieść dla wszystkich. Jej leniwe, niespiesznie toczące się tempo z pewnością znudzi niejednego złaknionego silnych emocji odbiorcę, a nacisk na psychologiczny aspekt leżący u podłoża problemów postaci może okazać się niewystarczający, by zatrzymać zainteresowanie niektórych na dłużej. Skoro już wiesz, że to bardziej powieść obyczajowa niż thriller, to może przejdę do jej niewątpliwych atutów, co Ty na to?

"Dziewięcioro nieznajomych" to naprawdę dobrze napisana powieść. Rzekłabym nawet, że z rozmysłem. Charaktery wszystkich postaci zostały niemalże jednakowo dobrze nakreślone, a sposób prowadzenia narracji nie nuży; może dlatego, że nie jest to tak modna ostatnio narracja pierwszoosobowa (narrator wszechwiedzący sprawdza się tutaj o wiele lepiej). Pomysł na Tranquillum House, czyli tajemniczy ośrodek słynący z niekonwencjonalnego i holistycznego podejścia do terapii wydaje się być strzałem w dziesiątkę, zwłaszcza gdy poznamy już mechanizmy nim rządzące. Myślę, że to zarazem świetny obraz obłędu, na który składa się niezdrowa mieszanka charyzmy oraz marketingowego mechanizmu wywodzącego się wprost z korporacyjnego światka, który uosabiała Masza. Ciekawym zjawiskiem jest również ślepe oddanie Yao.

Na "Dziewięcioro nieznajomych" składa się 79 różnej długości rozdziałów. Mogę Ci zdradzić, że moim niekwestionowanym faworytem pod względem absurdu, a więc również pod względem humorystycznym, został rozdział 33, dotyczący tripu Frances. W ogóle musisz wiedzieć, że jej postać jest chyba najczęściej pojawiającą się w tej książce. Natomiast jeśli wytrwasz i zależy Ci na elemencie zaskoczenia, który byłby charakterystyczny dla thrillera, to jego zaczątków szukaj w rozdziale 45, by później spotkać się z fazą obłędu pod koniec rozdziału 61.

"Dziewięcioro nieznajomych" pomimo sporej objętości czyta się stosunkowo szybko. Mnie zajęło to dwa dni. Cóż więcej mogę dodać? Jeżeli wyrzucisz z głowy obraz "Wielkich kłamstewek" i nie nastawisz się na książkę, która kurczowo trzymałaby Cię w napięciu, to myślę, że dostrzeżesz jej zalety. Jeżeli nie, to trudno. Jak już wcześniej napisałam: to nie jest powieść dla każdego.

Sekrety, które niszczą

Luksusowe SPA zwykle kojarzy się z pielęgnacyjnymi zabiegami, wyszukanym jedzeniem, kłaniającymi się w pas pracownikami oraz pięknymi wnętrzami o indywidualnym charakterze, które budują atmosferę tego miejsca. Wyjeżdżając do takiego ośrodka pragniemy się nie tylko zrelaksować, chcemy się poczuć jak królowie życia, chcemy żeby o nas zadbano, żeby nas rozpieszczano, żebyśmy choć na moment stali się dla kogoś jedyni i wyjątkowi.

Jest jednak w Australii taki ośrodek SPA, który – poza wspomnianymi luksusowymi wnętrzami czy zabiegami pielęgnacyjnymi dzięki którym osiągamy przynajmniej złudzenie poprawy wyglądu, oferuje dużo więcej. Chcesz schudnąć? Chcesz pozbyć się nałogów? Chcesz przejść małżeńską terapię? To wszystko umożliwia Tranquillum House, butikowy ośrodek wypoczynkowy, prowadzony przez charyzmatyczną właścicielkę, Maszę Dmitryczenko. Przeżywszy epizod śmierci klinicznej postanowiła ona całkowicie odmienić swoje życie, zwracając się ku naturze zdrowemu życiu, zaś w wyniku osobistej transformacji, w tej zmianie postanowiła zacząć pomagać również innym. „Całkowita przemiana umysłu i ciała” – to obietnica składana klientom ośrodka, który w celu spełnienia tej obietnicy, posługuje się dość … kontrowersyjnymi metodami.

Mimo krążących w sieci dość niejednoznacznych opinii o tym butikowym SPA, na pobyt w nim decyduje się dziewięcioro nieznajomych, którzy w trakcie dziesięciodniowego pobytu pragną osiągnąć założone cele. Tak naprawdę jednak wcale nie chcą, by się cokolwiek w ich życiu zmieniło, to bowiem wymagałoby wyjścia ze swojej strefy komfortu. To właśnie dlatego wszyscy oni próbują obchodzić regulamin ośrodka, chociażby chcąc przemycić w swoim bagażu produkty zakazane czy też łamiąc regułę milczenia, która zresztą od samego początku pobytu budzi sprzeciw. Dyrektor ośrodka ma jednak sposoby na to, żeby pomóc swoim klientom – nawet, jeśli musi sięgnąć po ostateczne środki …

Co tak naprawdę czeka klientów Tranquillum House? Czy Frances Welty, autorka poczytnych w przeszłości romansów, zdruzgotana odrzuceniem jej ostatniej powieści, lekturą obrazoburczej recenzji i oszustwem ostatniego kochanka zmieni dzięki SPA swoje życie na lepsze? Czy Lars Lee, uzależniony od SPA prawnik zrozumie potrzeby swojego partnera i pogodzi się z tym, że jego dzieciństwo, choć dramatyczne, jest zamkniętym rozdziałem? Czy młode małżeństwo: Ben i uzależniona od operacji plastycznych i opinii innych Jessica, uzdrowi swój związek? Czy Carmel Schneider, matce czwórki dzieci porzuconej na rzecz innej kobiety uda się schudnąć, a właściwie pokochać swoje ciało? Czy Tony Hogburn, blisko sześćdziesięcioletni rozwodnik, również zrealizuje swój cel utraty wagi? Czy rodzina Marconi: Napoleon i Heather, którzy do SPA przyjechali wraz z dorastającą córką, uzdrowią panujące pomiędzy nimi relacje i pogodzą się ze stratą? Na te wszystkie pytania odpowiemy dzięki lekturze niezwykle wciągającej powieści Liane Moriarty, autorki „Wielkich kłamstewek”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Znak powieść pt. „Dziewięcioro nieznajomych” to osobliwy thriller psychologiczny, równie skomplikowany jak psychika dyrektorki ośrodka, Maszy, a także tajemnice i lęki, które kryje każdy z przyjezdnych.

Po książkę śmiało mogą sięgnąć te wszystkie osoby, które lubią zanurzać się w ludzkim umyśle, analizować motywy postępowania, które są zafascynowane człowiekiem i jego wyborami. Lektura zaintryguje tez wszystkie osoby doszukujące się spisu w każdej sferze życia, lubiących tajemnice i powieści, które mają swoje drugie dno. I choć mogłoby się wydawać, że w pewnym momencie powieść nieco traci rozmach, zaś Masza – zdrowie psychiczne, podejmując irracjonalne kroki nie wiadomo w którym kierunku prowadzące, to ostatecznie obcowanie z książką dostarcza nie tylko gościom SPA, ale i czytelnikom, niezapomnianych, wręcz ekstremalnych wrażeń. Mistrzowskim posunięciem było oddanie głosu każdemu z uczestników tej oryginalnej terapii, dzięki czemu zyskujemy wgląd nie tylko w to, co mówią, ale również w to co czują i myślą. Znacznie wcześniej niż reszta grupy poznajemy też ich tajemnice, choć – czytając opis – spodziewamy się zupełnie innej ich natury. Mamy jednak do czynienia z Liane Moriarty, specjalistką od zaskoczeń i zamieszania zatem pozostaje nam tylko zastanawiać się, z czym przyjdzie zmierzyć się bohaterom (i czytelnikom) jej kolejnej książki!

Justyna Gul

Qultura słowa

Dziewięcioro nieznajomych i miejsce, które ma zmienić ich życie. Co wydarzy się w zamknięciu? Jakie wydarzenia ich połączą, a jakie podzielą? Kim jest charyzmatyczna właścicielka ośrodka?

Czy można w interesujący sposób przedstawić “Dziewięcioro nieznajomych”? Tak, by zainteresować, ale tym przedstawieniem nie znudzić? By zarysować charaktery, subtelnie wskazać winy, powoli uwolnić tajemnice? Okazuje się, że tak. I najlepszym dowodem na to jest najnowsza powieść Liane Moriarty. Już przy lekturze poprzedniej powieści autorki- Wielkich Kłamstewek- zauważyłam, że świetnie radzi sobie ona z kreacją bohaterów, pokazując ich decyzje i poczynania w taki sposób, by nasza ocena od początku nie była jednoznaczna, by pokazać do czego są zdolni i rzucić na nich cień podejrzeń. Takie zabiegi autorka zastosowała również tym razem.

Bardzo podoba mi się, że kolejne książkowe rozdziały to zwrócenie uwagi na kolejnych bohaterów. Nieco się obawiałam, że w ten sposób powstanie trochę chaosu, a ta plejada postaci zacznie męczyć, a nie intrygować. Nie zmęczyła, choć moim zdaniem nieco spowolniła rozwój akcji, wyhamowując w niektórych miejscach. I nie ukrywam, że zdarzało mi się pomyśleć, że może jednak tych postaci powinno być mniej. Tak czy inaczej, od strony psychologicznej rzeczywiście wypada je docenić.

Fabuła powieści rozwija się wolno. Trzeba mieć do niej cierpliwość i poświęcić jej sporo czasu. Być może mój problem polegał na tym, że od razu nastawiłam się na kolejny hit, nie biorąc pod uwagę, że tym razem może być po prostu inaczej, że ta powieść może okazać się czymś innym. I może nie warto klasyfikować i próbować na siłę tej książki upchnąć do konkretnej kategorii, ale nie jestem pewna, czy to rzeczywiście thriller czy może jednak powieść obyczajowa z lekkim wątkiem kryminalnym. Dlatego też, moim zdaniem, warto po nią sięgnąć wtedy, kiedy już będziecie wiedzieli, czego oczekujecie.

Podoba mi się wybrane przez Moriarty miejsce akcji. Spokojne i przytulne spa. Oaza, która ma umożliwić bohaterom pogodzenie się ze sobą i uporządkowanie własnego życia. Spokój i spełnienie malujące się na twarzach pracowników. I przepisy mające pomóc w realizacji planu. Taki opis budził we mnie niepokój od samego początku. Czy może być coś ciekawszego, niże takie pozornie spokojne i szczęśliwe miejsce? Czy ta harmonia może okazać się przewrotna, a idealni reprezentacji spa okażą się kimś innym, niż mogłoby się wydawać? Warto sprawdzić, prawda?

Nie da się ukryć, że niezależnie od innych elementów, Moriarty ma dobry styl i tego po prostu nie można jej odmówić. Powieść czyta się lekko, przyjemnie. Nie wprawia w znużenie, nie męczy. Widać tutaj pisarskie doświadczenie i przygotowanie do opowiedzenia historii.

„Dziewięcioro nieznajomych” to powieść, która może się podobać, ale, jak już wspomniałam, w dużej mierze zależy to od naszych oczekiwań. Mam wrażenie, że więcej miejsca zostało tutaj poświęcone samym bohaterom, ich decyzjom, sekretom i przemyśleniom, niż wydarzeniom. Całość ma spokojny charakter, daje do myślenia i może zaskoczyć. Ja nie poczułam jednak tych emocji charakterystycznych dla thrillera, czegoś mi zabrakło.

Dziewięć osób szukających uzdrowienia, nowego początku i całkowitej zmiany. Charyzmatyczna dyrektorka ośrodka, która chce pomóc odnaleźć zbłąkanym drogę do siebie samego. Sanatorium, które różni się od naszych wyobrażeń. A potem wszystko wymyknie się spod kontroli.

Moje pierwsze spotkanie z Liane Moriarty i w dodatku bardzo udane. Bardzo podobała mi się i fabuła, i styl, i klimat, i chociaż jestem w mniejszości (widziałam pare opini) to jestem całkowicie usatysfakcjonowana. Bo to nie jest thriller czy kryminał, ale mocna powieść psychologiczna. Ze świetnie wykreowanymi bohaterami, trochę sterotypowymi, ale z każdym innym, realnym, wręcz namacalnym. I ta atmosfera. Z każdą kartką czułam taki gestniejący niepokój. Przeczucie, że zaraz stanie się coś strasznego towarzyszyło mi do ostatniej strony. Fakt, nie jest to książka którą pochłania się w jeden wieczór, nawet nie byłoby to wskazane, ale powieść, która może nas skłonić do refleksji. Chwilami miałam ochotę sama znaleźć się w takim ośrodku, wśród ciszy, bez łączności ze światem. Może nie ze wszystkimi atrakcjami, które przedstawiła autorka, ale na pewno byłoby to ciekawe przeżycie. Tak sobie teraz myślę, że skoro książka zbiera tak różne opinie, jedynym sposobem wyrobienia sobie zdania będzie jej przeczytanie. A do tego gorąco zachęcam.

Dziewięcioro nieznajomych,Liane Moriarty.

Książkę czytało się bardzo dobrze, bardzo szybko ją przeczytałam. Lecz niestety daleko jej do thrillera. Bardziej jest to powieść psychologiczna z elementami obyczajowymi. Mi to jednak nie przeszkadzało, bo książka jest bardzo dobrze napisana.

Początek książki również był nieco nużący, trzeba czekać na rozwinięcie akcji, ponieważ na początku musiało pojawić się kilka wprowadzeń do książki, aby potem lepiej zrozumieć fabułę. W związku z tym od razu widać, że akcja stale rośnie, rozbudza w nas ciekawość, a potem stale przyspiesza, aż do samego końca. Ja osobiście byłam zachwycona tą książką.

Autorka bardzo ciekawie rozpisała i przedstawiła nam bohaterów. Na początku może nie do końca wiemy z kim mamy do czynienia. Liane Moriatry stopniowo odsłania przed nami ich oblicze, ale jest to koniecznie właśnie w celu lepszego wniknięcia w historię.

W książce pojawia się motyw kłamstwa, im dalej brniemy, tego jest więcej. Oszustwa zaczynają obrastać w siłę i stają się głównym motywem...

Dziewięcioro przypadkowych ludzi wyjeżdża do spa. To miał być zwykły pobyt, swojego rodzaju odpoczynek. Biorą ze sobą alkohol, narkotyki, papierosy. Wiele rzeczy, które w pewien sposób pomoże im wypocząć. Prawda jest jednak taka, że każde z nich skrywa też sekrety, jedne mniej ważne, a drugie kluczowe.

To miejsce ma doskonale skrywać te sekrety i chronić tych ludzi przed najgorszym. Pojawia się też kierowniczka spa, która za wszelką cenę będzie chciała wyciągnąć z nich wszelkie sekrety. Najgorsze jest jednak to, że tajemnice i oszustwa zaczynają zaburzać równowagę...

Macie silną wolę? Jesteście konsekwentni? Czy może mocne postanowienia rozpływają się gdzieś w gonitwie codzienności i po chwili wracacie do złych i niezdrowych przyzwyczajeń?

Co musiałoby się stać, by zmienić swoje życie tak naprawdę, nie na chwilę?

Dziewięcioro nieznajomych przyjeżdża do sanatorium obiecującego odmianę życia. Na ile każdy z nich jest w stanie się zgodzić, jak bardzo zaangażować, by tej zmiany doświadczyć?

Właścicielka spa, ekscentryczna i charyzmatyczna Masza, ma wizję trwałej metamorfozy swoich kuracjuszy.

Do czego jest w stanie posunąć się kobieta, w której ręce oddali swoje umysły i ciała, by otworzyć ich na prawdę i na siebie samych? Czy sytuacja nie wymknie się spod kontroli?

Akcja powieści toczy się dość leniwie. Poznajemy przede wszystkim psychikę bohaterów, z których każdy przeżył dramat, traumę, lub stanął na życiowym rozdrożu. Dopiero pod koniec autorka podnosi ciśnienie zarówno bohaterom, jak i czytelnikowi.

Jeżeli lubicie powieści psychologiczne, to zgrabna fabuła „Dziewięciorga nieznajomych” z pewnością trafi w Wasze gusta.

Widuję tę książkę często w zagranicznych księgarniach, słyszałam o niej na youtubie, ciągle jakoś się gdzieś przewijała. I już miałam kupić po angielsku, ale okazało się, że niedługo wychodzi w Polsce - nie mogłam się nie skusić.

Nie wiedziałam w sumie za bardzo czego oczekiwać, ale po przeczytaniu - jestem zachwycona!

Historia opowiada, jak mówi tytuł, o dziewięciorgu nieznajomych. Grupa ludzi wybiera się na pobyt w... Spa? Uzdrowisku? Sanatorium? Ciężko stwierdzić. Do miejsca, które ma pomóc im osiągnąć swoje cele - schudnąć, odnaleźć siebie, zacząć lepiej dogadywać się z partnerem. I tak poznajemy pisarkę, która lata świetności literackiej ma już chyba za sobą; młodą parę, która wygrała ogromną sumę pieniędzy, która zamiast im pomagać - szkodzi; rodzinę, która przeżyła straszliwą tragedię; byłego sportowca; matkę chcącą znów być szczupła, a także mężczyznę, który do takich miejsc jeździ bo... po prostu lubi.

Poznajemy historię każdego z nich, co się działo w ich życiu, co doprowadziło do tego momentu, w którym obecnie się znajdują. Czemu są takimi ludźmi, jakimi są, co ich zmieniło.

Ważną bohaterką jest również Masza, właścicielka całego obiektu, która swoimi dość niekonwencjonalnymi pomysłami chce pomóc swoim "pacjentom" wyjść na prostą. Czy jej się udaje? Cóż, tego zdradzić nie mogę.

Czytając teraz, to co napisałam - nie wydaje się to zbyt ciekawe. Ale nie dajcie się zwieść! Bo gdy Masza zaczyna wdrażać w życie swoje metody... wtedy się zaczyna!

Naprawdę bardzo polecam tę książkę. Czyta się ją fantastycznie, strona po stronie mija, a Ty nawet nie wiesz kiedy. Nie czytałam innych powieści tej autorki, ale po tej lekturze, nie zawaham się po nie sięgnąć!

Dziś kilka słów o najnowszej książce Liane Moriarty - "Dziewięcioro nieznajomych", która wkrótce będzie miała swoją premierę.

Autorka ma na swoim koncie bestsellerową powieść "Wielkie kłamstewka", i skuszona wieloma świetnymi opiniami o tej książce, zdecydowałam się sięgnąć po jej najnowszą powieść.

Co Wam mogę napisać, tuż po lekturze?

No cóż, ja się z tą historią nie polubiłam, choć zapowiadała się bardzo interesująco.

Spa w odludnym miejscu, dziewięcioro obcych sobie osób oraz ekscentryczna właścicielka ośrodka, która zapewnia, że pobyt tu zmieni życie jej gości.

Do tego skrywane sekrety, które sukcesywnie zaczynają wychodzić na światło dzienne.

Brzmi nieźle, prawda?

Książka liczy ponad 500 stron i niestety ja przez całe 300 okropnie się wynudziłam...

Wiadomo, prezentacja każdego z osobna trochę zajmuje, tylko miałam wrażenie, że to wszystko odbywa się w ślimaczym tempie i z każdą kolejną stroną, zamiast ciekawości ogarniało mnie coraz większe znużenie.

Dopiero później akcja ruszyła, na tyle, że byłam w stanie czytać tę książkę, bez ratujących mnie przed sennością kolejnych porcji kawy, ale to też nie na długo...

Liczyłam, że chociaż sekrety, które skrywają bohaterowie mną wstrząsną, ale tu również się zawiodłam. Są przedstawieni dość stereotypowo, i może dlatego nic mnie tu nie zaskoczyło.

Chyba spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Zabrakło mi tu napięcia, czegoś co by sprawiło, że chciałabym siegać po tę książek w każdej wolnej chwili, a szkoda.

"Dziewięcioro nieznajomych" to najnowsza powieść Liane Morirarty, autorki "Wielkich kłamstewek" - fenomenu nie tylko czytelniczego, ale też serialowego, w którym oglądamy takie gwiazdy jak Nicole Kidman czy Meryl Streep. Tym razem autorka zabiera nas do tajemniczego pensjonatu w Australii. Łączy ON losy dziewięciu osób, które z różnych przyczyn zainteresowały się ofertą nietypowego sanatorium. Jedni chcą schudnąć, inni się zrelaksować, dla niektórych ma być to terapia małżeńska. Joga, medytacja i całkowite odcięcie od technologii, które może okazać się prawdziwym wyzwaniem, czy jeszcze poważniejsze - nakaz milczenia.

Kolejne rozdziały pisane są z perspektywy różnych bohaterów. Poznajemy ich motywację do pojawienia się w pensjonacie, problemy, troski. Każdy bowiem decyduje się na odosobnienie z konkretnego powodu. Poszczególne epizody nie są zbyt długie, co sprzyja tempu czytania. A przygoda z lekturą należy do przyjemnych nie tylko ze względu na szybkość przemierzania kolejnych stron.

Początek jest dość niewinny, czyta się go niczym typową literaturę obyczajową, im dalej w głąb jednak, tym bardziej zaczyna nam towarzyszyć uczucie niepokoju, swoistego zagrożenia. Coś bowiem w tym pensjonacie jest nie tak, coś jest podejrzane, coś się tam musi wydarzyć - takie myśli towarzyszą nam na kartach książki.

Autorka nie szczędziła wtrąceń w języku rosyjskim (jedna z bohaterek jest ze wschodu), a ten śpiewny język umila lekturę. Dodaje też wyrazistości postaci. Wszyscy bohaterowie są zresztą bardzo charakterystyczni, jak choćby niepogodzona ze swoim wiekiem Frances, o której Moriarty pisze tak:

Frances dopiero się rozkręcała, a ludzie z jej otoczenia zaczęli zachowywać się jak starcy i staruszki: rodziły się im wnuki, przechodzili na emerytury, zwalniali tempo życia, umierali i to nie w wypadkach samochodowych czy katastrofach lotniczych, tylko SPOKOJNIE, we śnie.

Czytając "Dziewięcioro nieznajomych" i zaśmiejemy się z postaci, i zaniepokoimy o ich los, i współczujemy im, i wzruszymy. Najnowsza książka Moriarty jest kawałem dobrej literatury obyczajowej, podszytej nutką thrillera. Krótko mówiąc, autorka "Wielkich kłamstewek" trzyma poziom i kolejne z nią spotkanie będzie dla czytelnika równie przyjemne. I pewnie ponownie doczekamy się ekranizacji.

Wszyscy kłamią – to jedyna prawda?

‚Dziewięcioro nieznajomych’ to najnowsza książka autorki "Wielkich kłamstewek", serialowego hitu HBO.

Dziewięć nieznajomych osób (pochodzących z, często skrajnie odległych, grup społecznych) spotyka się w luksusowym, położonym na australijskim odludziu, ośrodku SPA. Wiele ich dzieli, ale łączy jedno - potrzeba zmiany swego dotychczasowego życia - czy to będzie zgubienie kilku zbędnych kilogramów, czy też naprawa relacji rodzinnych.

Wielkie życiowe zmiany mają nastąpić podczas dziesięciu dni pobytu. Ośrodek okazuje się być bardzo nietypowy, za sprawą tajemniczej, charyzmatycznej szefowej, która, mając za sobą korporacyjną przeszłość i stosując kontrowersyjne metody, potrafi sprawnie manipulować oraz wyciągać z „kuracjuszy” ich wstydliwe sekrety. Sama właścicielka, Masza, jest zresztą mistrzynią gmatwania i zakłamywania rzeczywistości. Ta kobieta po przejściach stała się osobą z misją, przekonaną, że swoimi rewolucyjnymi, eksperymentalnymi terapiami i metodami, może zmienić niejedno życie. To osoba, która do tego stopnia wierzy w to co robi, że traci kontakt z rzeczywistością.

To, poza wątkiem sensacyjnym, opowieść o - szeroko pojętym - poszukiwaniu. Poszukiwaniu siebie, poszukiwaniu spokoju, chęci zmiany przyzwyczajeń. Zmiany dotychczasowego życia, które, biegnąc utartym torem, zaczyna już trochę nużyć. O szukaniu nowego siebie, choćby miałoby to polegać jedynie na banalnym zrzuceniu kilku kilogramów. Moriarty dotyka także bardzo ważnego problemu - depresji. Robi to w sposób nienachalny. Zwraca uwagę na istotę i skalę tej podstępnej i cichej choroby.

Trudno jednoznacznie zaszufladkować tę pozycję, i - moim zdaniem - bardzo dobrze. Otrzymujemy mieszankę powieści psychologicznej i sensacyjnej, powolna (to nie jest wada!) na początku fabuła pod koniec znacznie przyśpiesza. Ciekawym zabiegiem jest też przedstawianie akcji z punktu widzenia poszczególnych bohaterów. ‚Dziewięcioro nieznajomych’ to dobra, sprawnie poprowadzona lektura. Napisana inteligentnym, zabawnym językiem. Emocjonująca i komiczna. Czasami jest śmiesznie, a czasami strasznie. Czyta się szybko, akcja wciąga, bywa, że robi się gorąco i zaskakująco. Zakończenie nie rozczarowuje. Parę razy autorka puszcza oko do czytelnika, ja osobiście bardzo lubię takie zabiegi, więc polecam.

Frances Welty; Jessica i Ben Chandlerowie; Heather, Napoleon i Zoe Marconi; Tony Hougburn, Carmel Schneider i Lars Lee - oto tytułowi nieznajomi. Wszyscy spotykają się w Tranquillum House na dziesięciodniowym turnusie "Całkowita przemiana umysłu i ciała".

Pisarka po pięćdziesiątce, która lata świetności artystycznej ma już za sobą; młode i atrakcyjne małżeństwo, które coraz bardziej się od siebie oddala; małżeństwo z córką, żyjące w cieniu niedawnej tragedii; rozwiedziony miłośnik niezdrowego trybu życia; rozwiedziona matka trójki dzieci z absolutnie zerowym poczuciem własnej wartości; elegancki i przystojny, z pozoru bez jakiegokolwiek problemu. Dziewięcioro nieznajomych - dziewięć różnych osobowości, dziesiątki kłamstw, półprawd i głęboko skrywanych tajemnic. Choć początkowo każdy dosyć buntowniczo reaguje na bardzo restrykcyjne zasady turnusu (okres milczenia, medytacje w środku nocy, regularne badanie krwi, wytyczne ile razy przeżuwać jeden kęs jedzenia...), to jednak z każdym kolejnym dniem, nieraz w pocie czoła i morzu łez, bohaterowie przechodzą wewnętrzną przemianę. Maria Dmitryczenko (Masza), właścicielka Tranquillum House, a kiedyś dyrektorka w wielkiej korporacji, która cudem uniknęła śmierci, dzięki swoim przeżyciom doskonale wie, jak pomóc w przemianie umysłu i ciała. Wystarczy, że każdy z uczestników turnusu będzie skrupulatnie przestrzegał kilku reguł, które przez lata Masza udoskonalała po to, by jak najlepiej pomagać innym. Tylko czy mieszkańcy sanatorium będą chcieli się im podporządkować? Czy zechcą prawdziwie zmienić swoje życie i nastawienie do niego? Czy z całych sił będą sprzeciwiać się prawdzie, która chce ujrzeć światło dzienne?

"Dziewięcioro nieznajomych" nie jest lekką lekturą. Liane Moriarty bardzo szczegółowo przedstawia portret psychologiczny każdego z uczestników turnusu. Momentami powieść jest aż przesycona szczegółami, zdarza się, że historie uczestników są zbyt dokładnie przedstawiane. Natomiast końcówka historii (jak to zwykle u Liane Moriarty) pędzi z zawrotną prędkością, aż do momentu, kiedy czytelnik zostaje sam ze sobą i niedowierzaniem "jak to jest możliwe?!".

Gorąco polecam. Bardzo wartościowa powieść, która mimowolnie zmusza do zatrzymania się i zastanowienia nad własnym życiem.

Zapraszam na bloga O Czym Szumią Kartki

Bohaterami książki jest dziewięcioro nieznajomych, którzy pragną zmienić swoje życie, schudnąć, pozbyć się bólu, zaznać przemiany ciała i umysłu. Trafiają do ośrodka spa Tranquillum House prowadzonego przez charyzmatyczną Maszę, która po śmierci klinicznej sama przeszła przemianę i teraz pragnie pomagać innym swoimi niekonwencjonalnymi środkami. Każdy z bohaterów skrywa jakąś tajemnice, która nie może wyjść na jaw, ale szefowa ośrodka zna sposoby aby poznać sekrety swoich klientów, ona sama również ukrywa bardzo dobrze swój sekret. Gdy podczas jednego z seansów medytacji jedna z kuracjuszek odkrywa, że zostali nafaszerowani narkotykami wszystko wymyka się z pod kontroli. Bohaterowie zostają zamknięci w sali bez wyjścia i muszą sami sobie radzić. Pomaga im to lepiej się poznać, ale czy uda im się wydostać z rąk oszalałej szefowej ośrodka? Czy po takich przejściach zmienią się i zaczną wierzyć w siebie?

Autorka w swojej książce przedstawia nam, że kłamstwo, które jest nawet bardzo dobrze ukrywane zawsze wyjdzie na jaw prędzej czy później. Zapewne każdy z nas poznał na sobie czym kończy się kłamstwo i jakie ma skutki, ale nadal oszukujemy innych i samych siebie bo kłamstwo też potrafi uzależnić.

Akcja w powieści toczy się gładko i miarowo, powieść napisana lekko, szybko się czyta, bohaterowie bardzo dobrze dobrani. Każdy z kuracjuszy wzbudza od początku zaufanie, nawet szalona kierowniczka. Dużym plusem są dokładnie przemyślane historie bohaterów, nakłaniają one czytelnika do refleksji i zadumy.

Książka zrobiła na mnie miłe wrażenie. Każdy rozdział napisany jest z perspektywy naszych bohaterów, co pomaga poznać ich dokładniej. Dokładne opisy miejsc i zdarzeń pozwalają szczegółowo wyobrazić sobie miejsce gdzie toczy się akcja książki. Spotkanie z tą opowieścią gwarantuje nam świetną rozrywkę, wielką przyjemność i niezwykłe emocje, które pozostają w naszych sercach i umysłach na bardzo długi czas. Książka na pewno nie tylko rozbawi niejednego czytelnika, ale również przerazi tym jak mroczne mogą być oblicza ludzkiej natury.