Do wszystkich chłopców, których kochałam. Chłopcy. Tom 1

Piękna książka opowiadająca o nastoletniej miłości i o siostrzanej miłości

Książka idealna dla nastolatków, romantyczna i z humorem. Przedstawia aktualne problemy nastolatek i twierdzę, że wiele czytelniczek może się utożsamić z główną bohaterką.

Książka jest meeega dobra, nic dodać nic ująć. Litery przyjazne dla oczu, a styl pisania boski.

Dla Lary Jean pisanie listów miłosnych jest formą pożegnania – pożegnania z obiektem jej uczuć, który nie może w rzeczywistości do niej należeć. Wszystkie jej listy, których jest dokładnie pięć, lądują w skrzętnie ukrytym pudełku na kapelusze i nigdy nie mają ujrzeć światła dziennego. Kiedy jednak listy przypadkowo trafiają do adresatów… Lara Jean jest w poważnych tarapatach.

Pięciu chłopców, którzy kiedykolwiek jej się podobali, dostaje spisane na papierze wyrazy uczuć dziewczyny i żąda wyjaśnień. Być może udałoby się obrócić całą sytuację w żart, gdyby jednym z nich nie był Josh – chłopak starszej siostry Lary Jean, który jest zarazem dobrym przyjacielem rodziny.

Ostatnio wszędzie jest pełno Do wszystkich chłopców, których kochałam. Choć książka w Polsce pojawiła się już dobrych kilka lat temu, tak naprawdę dopiero teraz, za sprawą ekranizacji realizowanej przez Netflix, znalazła się w świetle reflektorów. Pojmuję fakt, że możecie mieć już dosyć natykania się na tą powieść, gdziekolwiek zajrzycie (zgaduję, że nawet, gdybyście otworzyli lodówkę, moglibyście znaleźć tam książkę Jenny Han!), ale… nie uciekajcie tak szybko. Do wszystkich chłopców, których kochałam zasługuje na to, żeby trąbić o niej na prawo i lewo, wykrzyczeć jej tytuł przez megafon ze szczytu wieży Eiffle’a i kochać ją z całego serca. Ja właśnie to mam zamiar robić, ponieważ ta książka to moja nowa obsesja.

Na samym początku poznajemy siostry Song: Kitty, Larę Jean i Margot. Musicie wiedzieć, że są to jedne z najlepiej wykreowanych postaci, z jakimi się ostatnio spotkałam. Już po pierwszych 50 stronach miałam wrażenie, jakbym znała dziewczyny osobiście, a ich charaktery nie były dla mnie zagadką. Dziewięcioletnia Kitty jest wyjątkowo bystra i dojrzała, jak na swój wiek, a jednocześnie posiada chwytliwe poczucie humoru i niesamowicie łatwo jest ją polubić. Margot właśnie wyjeżdża do collage’u w Szkocji, wobec czego Lara Jean, żyjąca w świecie marzeń, będzie musiała przejąć obowiązki swojej odpowiedzialnej, obowiązkowej i opiekuńczej starszej siostry. Gdy tylko Margot wsiada do samolotu, w życiu Lary Jean rozpętuje się huragan – jej supertajne, przeznaczone tylko dla jej własnych oczu listy do wszystkich chłopców, których kochała, trafiają w ręce adresatów.

Warto też wspomnieć o męskich postaciach odgrywających główne role: tacie sióstr Song, Joshu i – oczywiście – Peterze. Ojciec Lary Jean, Kitty i Margot to zdecydowanie jedna z najbardziej pozytywnych postaci, a tym samym rodzic, o jakim można marzyć. Mimo że samotne wychowanie trzech córek musiało być dla niego nie lada wyzwaniem, znakomicie daje sobie radę, pozostając przy tym troskliwym, uważnym i zabawnym tatą – kojarzył mi się ON z ojcami z amerykańskich seriali. Josh jest typem dobrego chłopaka z sąsiedztwa – nie jest najpopularniejszą osobą w szkole, nie ma miliona przyjaciół, ale jest uczciwym, porządnym facetem, który swoje miejsce w życiu sióstr Song miał już od dawna. Oczywiście otrzymanie listu od Lary Jean zachwieje również jego bezpiecznym światem, ale o tym musicie przekonać się już sami. Jest jeszcze Peter Kavinsky, czyli znany w całym liceum gracz lacrosse oraz bohater, który początkowo działał mi na nerwy swoją arogancją. Jenny Han zdołała jednak ukryć za jego fasadą nazbyt pewnego siebie narcyza wrażliwego i opiekuńczego chłopaka, któremu niczego nie można zarzucić. Muszę się przyznać, że na koniec całkowicie się do niego przekonałam i rozumiem w pełni uczucia, jakie Lara Jean żywi do niego.

Jak wiecie lub też nie, romanse to nie moja bajka, chociaż zdarzają się przypadki, gdy jakiś romans zapisze się w moim sercu – wtedy pozostaje tam już na stałe. Nie ma to jednak miejsca często, więc myślę, że doskonałym miernikiem tego, jak fantastyczną książką jest powieść Jenny Han, będzie fakt, jak bardzo mnie ona wciągnęła: nie mogłam przestać jej czytać. Czy to w nocy, czy w dzień. Od czasu, gdy po raz pierwszy ją otwarłam, do momentu, gdy ją skończyłam (od wieczora do rana), minęło około pół doby, w czasie której spałam bardzo krótko, oczy same zamykały mi się ze zmęczenia, a mimo to nie potrafiłam się oderwać. Ta książka działa jak narkotyk! Doprawdy nie mam pojęcia, co takiego Jenny Han włożyła do środka, jednak gdy tylko rozpocznie się czytanie, nie sposób odłożyć powieści na bok. Nie można też przestać o niej myśleć. Nieprzypadkowo wspomniałam wcześniej o tym, że wieść o Do wszystkich chłopców, których kochałam trzeba rozgłaszać – przysięgam, że gdy w końcu ją przeczytacie, sami – tak jak ja – będziecie chcieli wciskać ją w ręce każdej napotkanej osobie.

No dobrze, ale odłóżmy na chwilę emocje na bok (choć to bardzo trudne) i spróbujmy stwierdzić, dlaczego właściwie powieść Jenny Han jest taka wyjątkowa. Poza dwoma elementami, o których już wspomniałam, czyli świetnie skonstruowanych bohaterkach, z którymi można się utożsamiać, oraz umiejętności pochłaniania czytelnika niczym Vizir pożerający plamy, mamy tu całą masę zalet. Po pierwsze, fabuła jest szalenie interesująca i nie można pozostać obojętnym wobec losów Lary Jean. Kiedy już wciągniemy się w jej perypetie (czyli bardzo prędko), stajemy się aktywnymi obserwatorami, którzy wzdychają, oburzają się i chichoczą w zależności od tego, co się dzieje. Trochę jak niewidzialna publiczność w sitcomie. Po drugie, książka jest tego rodzaju humorystyczną, niewinną historią pierwszej miłości, którą czyta się z przyjemnością, a nie jest przy tym infantylna i głupia. Stwierdzenie, że spodoba się ona każdemu, byłoby dużą przesadą, ale wierzę, że naprawdę spora część osób będzie w stanie znaleźć w niej rozrywkę i poczuć się przez chwilę tak, jakby była z powrotem w liceum i przeżywała swoje pierwsze zauroczenia.

Czy potrzeba Wam jeszcze większej zachęty? Do wszystkich chłopców, których kochałam to książka, dla której warto zarwać noc, nawet wtedy, gdy – tak jak dla mnie – sen to dla Was świętość. To powieść, która uzależnia i sprawia, że nie można przestać o niej myśleć i mówić. Czuję, że jestem nią absolutnie oczarowana i wciąż nie mogę otrząsnąć się z jej uroku, choć minęło kilka dni, odkąd ją czytałam. Jest to historia, do której z pewnością będę wracać. Polecam z całego serca!

[Adres usunięty]

Lekka, urocza i przyjemna w czytaniu. „Do wszystkich chłopców, których kochałam” to idealna pozycja dla osób, które potrzebują książki, która wywoła uśmiech na ich ustach.

Lara Jean wprowadza nas w swoje życie, które pełne jest humoru, lecz nie brakuje w nim także problemów. Grzeczna dziewczyna, która uwielbia własne towarzystwo, która wyróżnia się wśród swoich rówieśników specyficznymi zainteresowaniami. Lara Jean pisze listy do każdego chłopca, którego kiedyś darzyła uczuciem, aby zamknąć ten rozdział w swoim życiu. Jej świat staje na głowie, gdy okazuje się, że listy przez przypadek trafiły do ich adresatów.

Lara Jean chodzi często z głową w chmurach, więc może wydawać się postacią lekkomyślną, jednak według mnie pokazuje tym urok nastoletniego popełniania głupich błędów. Główna bohaterka „Do wszystkich chłopców, których kochałam” podbiła moje serce swoją indywidualnością. Myślę, że wielu młodych ludzi, którzy w jakiś sposób odstają od reszty może się z nią utożsamić. „Do wszystkich chłopców, których kochałam” to historia o nastoletnich miłościach, które, mimo iż nie są gorącymi romansami to mają w sobie swój urok, który każdy nastolatek może docenić. Jenny Han pisze prostym językiem dopasowanym do historii, jaką opowiada w swojej powieści.

Książki takie jak „Do wszystkich chłopców, których kochałam” może nie zmienią naszego życia, ale na pewno trochę je urozmaicą. Ja jestem bardzo zadowolona z tej lektury i z chęcią sięgnę po kolejną część. Dla mnie 8/10.

Za egzmeplarz dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.

/madziak006

Hej, to ja, Lara Jean,

Piszę do Was, ponieważ chcę się pochwalić, że moja historia została utrwalona dłońmi i słowami niezastąpionej, genialnej Jenny Han, która jest jedną z królowych powieści młodzieżowych przeznaczonych głównie dla kobiet. To znaczy, że praktycznie musi być świetna i porywająca już od pierwszych stron. Czy taka właśnie jest? Cóż, ciężko mi to ocenić, skoro w niej występuję, jednak nie wykluczam faktu, że ludzkie życie czasem bywa zaskakujące. Takim właśnie w pewnym momencie stało się moje, a mówię tu o chwili, gdy wszystkie moje listy miłosne zostały w okrutny, niewiadomy sposób wysłane do adresatów, czyli pięciu chłopców, których kochałam na różnych etapach mojego życia i dojrzewania. Najgorsze w tym wszystkim było jednak to, ze jeden z moich listów dostał Josh, chłopak (a w sumie to były chłopak) mojej siostry Margot, który w gruncie rzeczy jest też moim sąsiadem. Taki obrót sprawy totalnie namieszał w moim życiu, co idealnie zobrazowała Jenny. Z dokładnością i humorem opisała perypetie, które mnie spotkały, począwszy od wypadku samochodowego, na Peterze Kavinskym kończąc. Muszę przyznać sama przed sobą, że wyszło jej to naprawdę świetnie. Cieszę się, że Jenny nie pominęła żadnego ważnego aspektu mojego życia. Inna pisarka mogłaby skupić się tylko i wyłącznie na wątku miłosnym i sprawić, by grał ON główną rolę w całej powieści. Jenny natomiast nie pominęła obszernego wątku mojej relacji z siostrami, przyjaźni i przywiązania, jakie nas łączy. Opisała mnie ze szczegółami, tworząc dla mnie realny świat, w którym poruszałam się i funkcjonowałam na kartach papieru. Cieszę się, gdy czytam dość obszerny opis mojego domu, tego jakie panują w nim zwyczaje, tradycje mimo, że czasami widzę jaki jest nieidealny, ale ciepły i po prostu mój. Przecież większość z nas, przeciętnych ludzi, mieszka właśnie w takich domach. W gruncie rzeczy zmienienie realnej scenerii na taką bajkową, którą dobrze jest sobie wyobrazić chyba popsuło by całe brzmienie i wygląd mojej historii. Jenny powiedziała, że zdaniem jej czytelników jestem zwyczajną dziewczyną, o której dobrze się czyta, bo być może inne nastolatki czy też młode dorosłe codziennie mierzą się z podobnymi problemami, nie wiedząc, jak z nich wybrnąć i bojąc się, że ich życie nigdy się nie ułoży. Błąd. Pamiętajcie, moja historia jest potwierdzeniem tego, że ile byście nie przeszli w ciągu lat swojego istnienia, zawsze jakoś się ułoży - lepiej lub gorzej - ale zawsze. Nie mogę się doczekać, aż poznacie moje siostry: cudowną Margot, która potrafi naprawdę wszystko i jest wspaniałą, niezastąpioną osobą oraz Kitty, która kocha Josha oraz psy rasy Akita. Myślę, że w stu procentach te dwie kobiety zachwycą Was bardziej ode mnie. Oczywiście, nie zapominajmy o Joshu, który w powieści Jenny został opisany w wyjątkowo delikatny, subtelny sposób. Czasem śmiem twierdzić, że brakuje mu męskości. O Peterze wcale nie wypowiem się lepiej mimo, że przez długi okres czasu udawałam jego dziewczynę. To nic nie zmienia. Faceci na kartach książki pozostawiają trochę do życzenia, jednakże nie martwcie się, w prawdziwym życiu również. Podsumowując, bo muszę się zbierać, żeby dokończyć list miłosny do Petera, moja historia została naprawdę dobrze napisana. Myślę, że najlepiej będzie Wam się ja czytało na wiosnę, lato, jesień. Niekoniecznie w zimie. Nie polecam jej też osobom, które nie lubią lekko naiwnych, słodkich historii. Zanudzicie się, a tego bym przecież nie chciała. To zdecydowanie coś dla dziewczyn i myślę, że to właśnie Wy, kobietki, mnie zrozumiecie. Dla tych z Was, które nie lubią czytać, zapraszam Was do spotkania mnie na wielkim ekranie już 17 sierpnia, ponieważ właśnie wtedy na platformie Netflix, z której korzysta chyba każda nastolatka, ukaże się film obrazujący całe moje życie w barwny, ciekawy sposób. Szaleństwo, co? Kto by pomyślał, że taka malutka Lara Jean będzie kiedyś inspiracją dla wielkich twórców. Cóż, na pewno nie ja. A kończąc powiem, że niewiele się u mnie zmieniło. Nadal uważam, że rzeczywistość jest przerażająca, kiedy nie tylko o kimś marzysz, ale masz przed sobą żywego człowieka, który czegoś oczekuje i potrzebuje. Taka właśnie jest prawda. Nic się nie zmieniłam. Życzę Wam miłej lektury i miłego seansu, gdziekolwiek jesteście na świecie.

Wasza Lara Jean

Lara Jean w swoim życiu napisała pięć listów miłosnych do pięciu różnych chłopców, trzyma je schowane w swoim pokoju w pudełku po kapeluszu bo nie ma zamiaru ich nigdy wysłać. Pewnego dnia zauważa że pudełko i listy zniknęły, ktoś wysłał wszystkie listy do nadawców, problem w tym że jeden z nich dostaje były chłopak jej siostry Margot. Żeby pokazać Joshowi że już nic dla niej nie znaczy zaczyna na niby chodzić ze szkolnym przystojniakiem Peterem, od tej pory jedno kłamstwo zaczyna gonić drugie.

Główną bohaterkę polubiłam już od pierwszego rozdziału, jest trochę roztrzepana, nierozważna ale przy tym wycofana i bardzo rodzinna, nie jest typową nastolatką, nie ma chłopaka, nie chodzi na imprezy a soboty uwielbia spędzać z rodziną. Jej życie zmienia się kiedy zaczyna chodzić z Peterem, wszyscy na nią patrzą i o niej mówią, zaczyna też częściej wychodzić z domu.

Peter jest chłopakiem którego trudno rozgryźć, kiedy są sami z Larą Jean jest miły i troszczy się o nią, a przy innych ludziach jest z nią tylko na pokaz, bardziej martwi się o to czy widziała ich jego była dziewczyna niż to co mówiła Lara Jean.

Ta historia spodoba się wszystkim, jest lekka i ciekawa, cała historia jest zabawna ale też nie brakuje chwil gdzie współczujemy głównej bohaterce. Sama nie wiem co zrobiłabym na jej miejscu, widać że dziewczyna chciałaby się zakochać i zaangażować, ale boi się tego bo nie wie czy to ten jedyny i czy ON odwzajemni jej uczucie.

Dom rodzinny Lary Jean pomimo braku mamy jest ciepły i rodzinny, wszyscy o siebie dbają i sobie ufają, nawet jak pojawi się konflikt nie umieją się na siebie gniewać i szybko się godzą. Relacja między siostrami jest godna pozazdroszczenia bo najczęściej rodzeństwo się nie lubi i o wszystko kłóci, Lary Jean, Margot i Kitti pomimo niesnasek bardzo się kochają i są dla siebie najważniejsze.

Ja nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejną część i poznam kolejne potyczki sióstr Song, oraz podbojów miłosnych Lary Jean. Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.

Zdarzyło Wam się kiedyś napisać list do kogoś, ale bez zamiaru wysyłania go? Tak po prostu, żeby wyrzucić z siebie wszystko, może jakieś uczucia, emocje. Coś co potrzebuje zostać wykrzyczane, wypchnięte na zewnątrz z Waszej głowy, ale jednocześnie wcale nie chcecie, żeby zostało przez kogoś usłyszane.

To właśnie zrobiła Lara Jean. Napisała w sumie 5 takich listów. Do wszystkich chłopców, których kochała.

Pewnego dnia wszystkie listy znikają z jej pokoju. Co gorsza, okazało się, że ktoś wysłał je do adresatów!

Co zrobić, kiedy jeden z listów napisała do chłopaka swojej starszej siostry? No tak, niby przed wyjazdem Margot z nim zerwała, ale Lara Jean jest pewna, że do siebie wrócą! Co zrobić, żeby nie wplątać się w krępującą sytuację? I żeby uczucia nie wróciły?

Tu na ratunek przychodzi kolejny z chłopców, który dostał list. Peter ma plan! Muszą tylko udawać...

Może i to już częściowo było, może i jest trochę przewidywalna, ale jest też niezaprzeczalnie urocza! To taka bardzo przyjemna i sympatyczna lektura młodzieżowa. Co oczywiście nie oznacza, że przeznaczona tylko i wyłącznie dla młodzieży ;) Mimo, że ja już do tej nie należę, książka przypadła mi do gustu. A mała, zadziorna Kitty dodaje tego uroku jeszcze więcej ;)

Był to naprawdę bardzo miło spędzony czas :)

Lara Jean była zakochana w pięciu chłopcach, do każdego z nich napisała list, w którym zawarła swoje uczucia, i tym samym się z nimi pożegnała. Jednak pewnego dnia, wszystkie jej listy zostają wysłane do adresatów i spokojne życie dziewczyny wywraca się do góry nogami.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to idealna książka na krótkie oderwanie się od szarej jesiennej rzeczywistości. Nie jest to wymagająca lektura, rozdziały są bardzo krótkie, więc czyta się ją szybko i przyjemnie. Muszę przyznać, że na początku trochę mnie wynudziła, jednak po przebrnięciu przez kilkanaście pierwszych rozdziałów, historia Lary Jean zaczęła mi się coraz bardziej podobać, do tego stopnia, że nie mogłam się od niej oderwać. Jeśli jeszcze jej nie czytaliście, bardzo polecam.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Muszę przyznać, że "Do wszystkich chłopców, których kochałam" jest dla mnie sporym zaskoczeniem, nie sądziłam, że aż tak mi się podoba. Szczególnie, że młodzieżówki ostatnio jakoś podobają mi się coraz mniej, często mają w sobie jakąś wadę, która sprawia, że z trudem docieram do końca. Tym razem tak nie było, spędziłam bardzo miło czas z tą książką i na pewno sięgnę pod drugi tom. Dodatkowo nie mogłam się oprzeć i jakiś czas po lekturze książki obejrzałam też film, bo mnóstwo osób się nim zachwycało, tymczasem książka podobała mi się dużo bardziej i to ją polecam Wam w pierwszej kolejności! Film szczerze mówiąc momentami nieco mnie nudził, czego nie doświadczyłam podczas czytania pierwowzoru. Polecam gorąco książkę jeśli macie ochotę na coś lekkiego, film w gruncie rzeczy też polecam, warto sobie porównać ;)

Ciąg dalszy: [Adres usunięty]

Lara Jean chodzi do liceum i właśnie spada na nią mnóstwo obowiązków, ponieważ jej starsza siostra Margot wyjeżdża na studia do Szkocji. W związku z tym dziewczyna musi zająć się domem, młodszą siostrą Kitty oraz tatą. Nastolatka ma ciekawy sposób radzenia sobie z nieszczęśliwą miłością – pisze listy do swoich ukochanych, po czym chowa je w pudełku na kapelusze. Obecnie posiada pięć takich listów i miały one nigdy nie ujrzeć światła dziennego, jednak trafiają do adresatów, a jednym z nich jest były chłopak jej siostry.

Nie miałam do tej pory styczności z twórczością Jenny Han, więc nie do końca wiedziałam, czego się spodziewać. Od pewnego czasu „Do wszystkich chłopców, których kochałam” pojawiała się bardzo często w mediach, zarówno za sprawą nowego wydania przez Wydawnictwo Kobiece jak i za sprawą serialu na Netflixie. Lubię lekkie książki młodzieżowe, a po opisie uznałam, że zapowiada się całkiem dobrze, więc postanowiłam sprawdzić wokół, czego tyle szumu.

Styl autorki jest lekki, pomysł na fabułę ciekawy, a rozdziały są krótkie więc książkę czytało mi się bardzo szybko. Występuje tutaj narracja pierwszoosobowa z perspektywy Lary Jean, dzięki czemu czytelnik jest w stanie lepiej zrozumieć jej problemy, postępowanie oraz emocje. Warto też wspomnieć, że w całej tej historii jest sporo humoru, zarówno sytuacyjnego jak i w dialogach. Cała historia może się wydać dość banalna i często przewidywalna, ale ma w sobie coś, co sprawia, że się ją pochłania.

Główna bohaterka jak to zwykle bywa w tego typu historiach nie jest prymuską, nie jest najładniejszą dziewczyną w szkole, ani nie należy do grona popularnych osób w szkole. Właściwie nie wyróżnia się z tłumu, jednak bardzo szybko ją polubiłam. Myślę, że to taka zwyczajna dziewczyna, z którą wiele osób może się utożsamić. Zresztą wszystkie siostry, bo zarówno Margot jak i Kitty pokazały swoje mocne charaktery i równie szybko je polubiłam. Odrobinę zaskakującą postacią był dla mnie Peter, ale nie chcę się rozwodzić o tym dlaczego tak uważam, ponieważ mogłabym wtedy zdradzić zbyt wiele z fabuły.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to lekka i przyjemna książka młodzieżowa. Z całą pewnością nie jest to lektura ambitna i należy do niej zasiąść z nastawieniem, że sprawdzi się jako chwila relaksu w letni wieczór. Raczej polecam ją młodzieży, bo starszy czytelnik może zauważać w zachowaniach bohaterów „dziecinne” postępowania i irytować się ich naiwnością. Biorąc to pod uwagę, ja z tą książką miło spędziłam czas i chętnie sięgnę, zarówno po kolejną część jak i obejrzę serial

Nie da się ukryć, że seriale i filmy z platformy Netflix ostatnimi czasy cieszą się ogromną popularnością. Zapewne każdy z Was słyszał o „13 powodów”, nawet jeśli nigdy nie trzymał książki w dłoniach czy nie obejrzał nawet zwiastuna serialu. Po sukcesie „13 powodów” platforma ta zasypuje nas kolejnymi nowościami. Już jutro będzie mieć premierę zarówno książka „Do wszystkich chłopców, których kochałam” Jenny Han jak i jej ekranizacja.

Czy historia Lary Jean skradła moje serce?

Pierwszy tom serii, którego ekranizacja pojawi się na platformie Netflix!

Lara Jean właśnie zaczyna naukę w klasie maturalnej. Jej starsza siostra wyjechała na studia do Szkocji, zrywając przy tym z chłopakiem, a młodsza robi wszystko, aby zaszczepić w ojcu chęć posiadania psa.

Dziewczyny Song, jak same siebie nazywają, kilka lat wcześniej straciły matkę i dbają o to, aby nie zapomnieć o swoich koreańskich korzeniach i najbardziej ułatwić ojcu wychowanie trójki dorastających córek.

Lara Jean w pudle na kapelusze, które dostała od matki, trzyma listy miłosne. I to nie byle jakie! Dziewczyna napisała je sama i skierowała słowa do swoich byłych obiektów westchnień, by ten sposób wyleczyć się z niechcianego uczucia. Łącznie powstało pięć listów, które nigdy nie miały trafić do adresatów.

Jednak ktoś ukradł pudło i wysłał spisane na papierze słowa, które miały wyleczyć złamane serce dziewczyny. Wszyscy chłopcy, w których kiedyś kochała się Lara, otrzymują wiadomości. Całą sytuację można by obrócić w żart, gdyby nie to, że jednym z nich, jest były chłopak starszej z sióstr Song.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to pozycja obowiązkowa dla każdego wielbiciela „młodzieżówek”. Pomimo dwudziestu lat na karku przyznaję, że często sięgam po książki z tego gatunku, nie mniej jednak dawno już nie czytałam tak lekkiej, zabawnej i ciekawej powieści dla młodzieży. Całą historię pochłonęłam w ciągu jednego popołudnia i nie było momentu w którym odczuwałabym jakąś nudę czy znużenie.

W mojej pamięci z pewnością na długo pozostanie Lara Jean, której zachowanie rodem z XIX wieku i dusza romantyka od pierwszych stron skradła moje serce. Dziewczyna ta, jest z pewnością postacią autentyczną, prawdziwą. Momentami ocierała się ona nieco o schemat szarej myszki, ale pewne drobiazgi dodane przez autorkę, w jakimś stopniu dodawały jej oryginalności.

Cieszy mnie to, że autorka nie skupiła się tylko i wyłącznie na wątku romantycznym. Równie ważny w tej historii jest motyw rodziny. Pani Han w piękny sposób ukazała tą niezwykłą więź, jaka była między siostrami Song i ich ojcem. Już od pierwszych stron moje serducho skradła Kitty, która swoją bezpośredniością i dużą inteligencją (jak na swój wiek), nie raz potrafiła wywołać uśmiech na mojej twarzy.

Czego mi w takim razie zabrakło? Jak dla mnie motyw z listami nie został do końca wykorzystany. Niby dziewczyna zakochała się w pięciu chłopcach, ale tak naprawdę autorka rozwinęła tylko „dwa przypadki”. Z pozostałych, jeden chłopiec poszedł na odstrzał i poświęcona była mu chyba jedna strona, a ostatnią dwójkę autorka kompletnie olała. Być może w kolejnych częściach, Jenny Han nieco bardziej rozwinie ten wątek. Szkoda byłoby go zmarnować, gdyż jest naprawdę ciekawy i tak naprawdę to ON w głównej mierze przyciąga uwagę czytelników.

Samo zakończenie w jakimś minimalnym stopniu było dla mnie zaskakujące, gdyż spodziewałam się dużo bardziej schematycznego finału. Popieram w stu procentach ostateczną decyzję Lary Jean i z niecierpliwością będę wyczekiwała dalszego rozwoju akcji.

Nie miałam wygórowanych wymagań wobec tej książki, więc nie spodziewałam się, że w moje ręce trafi tak ciepła i ciekawa historia, z uroczą pół Koreanką w roli głównej. „Do wszystkich chłopców, których kocham” to książka, którą powinien znać każdy miłośnik literatury młodzieżowej. Ja pomimo tego, że nastolatką już nie jestem, przyznaję, że lektura tej historii była dla mnie czystą przyjemnością. Z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnych części. Polecam gorąco!

Moja ocena: 8/10

Chyba każda nastolatka, chociaż raz w życiu, zastanawiała się nad tym, jak to jest być zakochaną. Lara Jean wie o tym, aż za dobrze. Była zakochana 5 razy, a po tych miłościach zostało jej tylko pięć listów. Pięć niezwykle osobistych listów, ale nie od obiektów jej westchnień. To Lara Jean, aby się odkochać i zapomnieć, pisała do chłopca, który akurat wtedy zaprzątał jej myśli. Takie było jej rozwiązanie, aby wyleczyć się z ciągłego myślenia o chłopcu. Nikt nigdy nie miał się o tym dowiedzieć. To była jej tajemnica. Była, bo nie wiadomo kto, i nie wiadomo jak, wysłał jej szczere i poufne listy do adresatów. W ten sposób w jednej chwili całe (miłosne)  życie Lary Jean stanęło na głowie. Może dobrze czasem wyjść ze swojej strefy komfortu i zacząć żyć w 100%?

-

Skąd możesz wiedzieć, że książka naprawdę Ci się podoba? Kiedy czytając ją masz uśmiech na twarzy, a po skończeniu czytasz nawet podziękowania i czujesz smutek, że to już koniec. Właśnie tak było u mnie z książką „Do wszystkich chłopców, których kochałam”. Od momentu, gdy obejrzałam zwiastun filmu wiedziałam, że będę musiała przeczytać książkę i obejrzeć film. Rzadko kiedy tak robię, bo zazwyczaj najpierw oglądam film. W tym przypadku chciałam to zrobić inaczej.

Pióro Jenny Han jest tak lekkie, przyjemne i dobre, że dosłownie połknęłam tą książkę. Narracja głównej bohaterki przypadła mi bardzo do gustu, a często właśnie z protagonistką mam największy problem. W tym przypadku, Lara Jean zdobyła moje serce. Jest ona uroczą, zabawną i prawdziwą bohaterką i naprawdę byłam w stanie zrozumieć jej decyzje (nawet te nie do końca wytłumaczalne). Wszyscy bohaterowie są ciekawi i nie wydają się być płytcy, są bowiem dobrze i szczegółowo przedstawieni. „Do wszystkich chłopców, których kochałam” nie jest kolejną głupawą młodzieżówką, tylko naprawdę(!) intrygującą i miłą lekturą, która rozweseli czytelnika. Jeżeli jesteście smutni, to ogromnie polecam tą powieść, bo od razu poprawia humor. Pomysł na fabułę jest wg mnie świetny, bo w dzisiejszych czasach listy nie są już tak lubiane. Dzięki temu książka ma niepowtarzalny klimat, bo tak – młodzieżówka może mieć niepowtarzalny klimat. Utwór Jenny Han to świetna rozrywka z ciekawymi bohaterami – urocza, ale nie przesłodzona. Jeżeli mam się już do czegoś przyczepić, to irytowało mnie niesamowicie szybkie podejmowanie decyzji (często złych i głupich) przez bohaterów. Zakończenie było w porządku, ale czułam duży niedosyt, że książka skończyła się tak szybko. Taka jest właśnie prawda: Jenny Han stworzyła książkę, która kończy się w mgnieniu oka. Jak dobrze, że są jeszcze 2 tomy, które zostaną wydane w Polsce przez Wydawnictwo Kobiecie w 2019 roku. Ktoś mógłby powiedzieć, że są one niepotrzebne i 1 tom w zupełności by wystarczył, ale ja z ogromną chęcią i uśmiechem dowiem się, co dalej z Larą Jean.

[Adres usunięty]p1202561881,ksiazka-p

Kiedy żyjesz w świecie fantazji i własnej twórczości odkładanej do szuflady, a nagle wszystko się wali i trafiasz do realu, to będzie dla ciebie potężny cios lub wyzwanie szansa. Przeczytajcie i zobaczcie, jak z problemami poradziła sobie bohaterka. Klasa sama w sobie, mnie urzekło.

Jak dla mnie książka jest super, idealna dla nastolatek, które poszukują swojej pierwszej, młodej miłości. Książka opowiada o Larze Jean, która pisała listy do chłopców, w których się zakochała - nie w celu wysłania ich do adresatów, lecz jako wyładowanie swoich uczuć, przenosząc je na papier. Niestety, listy dostają się w niepowołane ręce i zostają wysłane. Później pojawiają się małe kłopoty...

Ale nie jest to jedyny wątek!

Książka bardzo przyjemnie i lekko napisana, szybko się czyta, wywołuje uśmiech na twarzy,

POLECAM JAK NAJBARDZIEJ.

Wiadomym jest, że jeśli spiszemy nasze myśli na papierze to łatwiej poradzimy sobie z problemem. Tak też zrobiła Lara Jean - bohaterka powieści Jenny Han - "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Ta młoda dziewczyna zawarła swoje uczucia w listach do pięciu chłopaków, którzy zaintrygowali ją na różnych etapach jej życia. Nigdy jednak tych wiadomości nie wysłała. Aż do czasu, kiedy to los postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i pokolorować szary świat Lary Jean. Jednym z odbiorców był Peter, chłopak, który był bardzo lubiany w szkole. Razem z Larą Jean postanawiają zostać fikcyjną parą, by dziewczyna chłopaka z zazdrości wróciła do niego. Szło im to bardzo dobrze do momentu wyjazdu na narty. Lara Jean i Peter uświadomili sobie tam, że są w sobie zakochani tak naprawdę. Niestety sielanka nie trwała długo. Bohaterowie zranili siebie nawzajem. Koniec, końców zostali parą. Tak na dobre i złe.

Ta opowieść jest bardzo ciekawa i wciągająca. Mimo, że historia jest typową amerykańską opowieścią o dziewczynie, która zakochuje się w sportowcu , który jest lubiany a na koniec zostają parą, to taki sposób w jaki przedstawiła to Jenny Han jest niezwykle interesujący. Czytelnik może śledzić losy bohaterów nie nudząc się przy tym. Główna bohaterka nie jest płytką nastolatką, tylko prawdziwą nastoletnią dziewczyną z problemami. W jej opisie znalazłam cząstkę siebie.

Podsumowując, tą powieść z pewnością chciałabym polecić wszystkim młodym dziewczynom. Dzięki tej historii będziecie mogły zobaczyć, że wszystko jeszcze przed wami, miłość być może jest na wyciągnięcie ręki, tylko trzeba poczekać a potem dać jej szansę, by wykiełkowała i rozwinęła się. Zawsze zaufajcie swoim najbliższym, oni zawsze was wesprą w trudnych chwilach.

Morał po przeczytaniu: Nigdy nie myśl: „a co by było gdyby ...”. Carpe diem! Chwytaj dzień! Czerp z niego ile się da. Zaufaj losowi. On na pewno ma dla ciebie przygotowaną niespodziankę, musisz tylko cierpliwie czekać, lub wziąć sprawy w swoje ręce. Życzę miłego czytania :)

Najbardziej urocza książka ostatniego czasu! Kiedyś dawno wygrzebałam ją w koszu z książkami po 10zł, bodajże w Media Markcie. Bardzo się z niej cieszyłam, dałam przeczytać siostrze i ... no cóż, leżała sobie w najlepsze, aż do premiery filmu na Netfixie. Wiem, brzmi to okropnie.

Jest to typowa powieść o amerykańskich nastolatkach, taka urocza, z miłością na pierwszym planie. Jednocześnie mimo bycia "typową" jest dobrze napisana, w fajnym stylu, lekko i z polotem. Pomysł oryginalny a wykonanie przyjemne. Chociaż wiek nastoletni mam już za sobą, to bardzo mi się podobała i chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Książka jest dostępna za punkty na portalu Czytam Pierwszy.

Lara Jeann zwyczajna nastolatka ,żyjąca z dwiema siostrami ojcem lecz ma jeden problem MIŁOŚĆ .Pisze listy miłosne by poradzić sobie ze swoimi uczuciami .Pewnego normalnego dnia listy zostają wysłane, nie wiadomo kto je wysłał ale to najmniejszy z problemów Lary . Czy Lara dzięki listą zyska chłopaka i czy dowie się kto wysłał listy ?Wiele nastolatek nie umie sobie poradzić ze swoja miłością czy jej się uda ? Dowiecie się tego z tej książki.

Będąc na Targach Książki w Białystoku dostałam od @[Adres usunięty]ce kilka książek i jedną z nich była mega zachwalana powieść młodzieżowa "Do wszystkich chłopców, których kochałam" Jenny Han. Ta historia była tak głośna, że netflix wyprodukował film a na instagramie stał sie prawdziwy "bum" na tę książkę. Wiedziona zaintrygowaniem postanowiłam, że przeczytam tę książkę i zobaczę za co wszyscy ją uwielbiają.

.

Na początku nie umiałam sie troszke w nią wgryźć, była tak bardzo słodziutka od bohaterki po samą fabułę a ja ostatnio naczytałam się tyle mocnych erotyków... Pewnie sami też to znacie. Ale potem aż nie mogłam się od niej oderwać! Możnaby powiedzieć, że w tym temacie nie można wymyśleć czegoś świeżego to Autorce to sie świetnie udało. Pomysłem jak i samym wykonaniem umiała przyćmić inne książki z tego gatunku i pozostawić czytelnika nienasyconego, pragnącego jeszcze więcej. Fabuła bardzo mi się podobała, tajemnica wysłania listów była intrygująca i do ostatniej strony nie wiadome było, kto za tym stał - tutaj zaprawde wielku plus sie należy, bo trudno mnie przechytrzyć w takich właśnie akcjach. I mimo tego, że książka jest typowo o młodzieńczych miłostkach to znalazło się tutaj tyle ciekawych tematów jak świetne ukazanie przyjaźni i rodzinnego ciepła. JA JESTEM PO PROSTU NIĄ OCZAROWANA! A gdy czytałam tę książkę to uśmiech nie schodził mi z twarzy! .

Co do bohaterów, ich kreacja była ciekawa i miła dla mojego czytelniczego oka. Nie było tutaj faworyzowania przez Autora jednej postaci a wszystko było tak wyrównane aby to czytelnik sam wybrał do jakiego "obozu" przynależy. Walka pomiędzy Peterem a Joshem umiała mi poprawić humor i kurde... Nadal jestem w rozterce czy bardziej wole spokojnego Josha czy może gwiazdorzyne Petera. Co do głównej bohaterki nie mam tutaj zastrzeżeń. Bardzo dobra damska postać, której z miłą chęcią doglądać będę dalej! .

Ja wam mega polecam! Idealna młodzieżówka i jedna z lepszych jakie wyszły!

Na pewno każdy z nas przeżył w swoim życiu małe i wielkie miłostki. Czy to przedszkolne, szkolne, obozowe, czy też te bardziej poważne, z perspektywą na przyszłość. A może nawet kiedyś wzdychaliśmy do kogoś, kto nawet o tym nie wiedział? Bywa jednak tak, że musimy z kogoś zrezygnować, ale nasze uczucia wciąż tkwią w naszym sercu. Jakiś pomysł na uwolnienie się od nich?

Napisać list! I to nie byle jaki, bo miłosny, z wyznaniem wszystkich naszych uczuć, zaadresowany do odbiorcy i przede wszystkim – niewysłany. A co, gdyby jednak te listy trafiły do tych osób, do których (nie)miały?

Lara Jean otrzymała kiedyś od mamy pudełko na kapelusze. Zmieniło ono jednak swoje przeznaczenie i przechowywało pełne emocji kartki. Nikt nigdy nie miał się o nich dowiedzieć, jednak pewnego dnia pudełko znika, wraz z nim wszystkie listy, a do Lary zgłaszają się chłopcy z jej przeszłości, trzymający w ręku… właśnie te listy! Jak dziewczyna poradzi sobie z tą sytuacją?

O „Do wszystkich chłopców, których kochałam” od zawsze było głośno. Książka ta zbierała pozytywne opinie, była uznawana za uroczą. A co ja o niej sądzę?

Na pewno jest lepsza od filmu, zostało w niej poruszonych więcej wątków. Opowiada o pięknej siostrzanej miłości, bólu po stracie matki i nastoletniej miłości.

Bardzo cieszy mnie fakt, że postacie nie były płytkie. Każda z nich poruszała jakiś trudny wątek, który może przytrafić się każdemu z nas, pokazywała, jak sobie z nimi radzić. Główna bohaterka nie była głupiutką dziewczynką, o które łatwo w książkach tego typu, wykazywała się wartościami.

Moimi ulubionymi momentami (żeby nie spoilerować, podam słowa kluczowe) są: babeczki, basen, liściki. Te ostatnie są przekochane i też bym tak chciała! Teraz jest era Internetu i screenów, ale nie ma to jak papier, prawda?

Należę do osób, które nie oczekiwały od tej pozycji zbyt wiele. Chciałam po prostu dobre czytadło, które mnie porwie, które spełni zapewnienia o najpiękniejszej książce młodzieżowej. Cóż, czytałam lepsze historie, jednak ta autorstwa Jenny Hann nie jest zła. Autorka ma bardzo lekkie pióro, książkę czyta się błyskawicznie. Na początku nie mogłam się w nią wkręcić, jednak im dalej, tym bardziej mnie wciągała. Jest przewidywalna, ale jest także miłą odskocznią, czymś przyjemnym. Chciałam więcej i więcej, a to zakończenie… no nie, mam kaca. Potrzebuję drugiego tomu (i trzeciego od razu!). Natychmiast!

Jedyne, czego mi brakuje, to przepisów, które były umieszczone na końcu oryginału! :D

Polecam, super książka na te zbliżające się jesienne wieczory, a po lekturze – film! /ilovebooklife

Młodzieżówka, o której ostatnimi czasy jest bardzo głośno za sprawą ekranizacji Netflixa - "Do wszystkich chłopców, których kochałam" - hit czy kit? Parę słów na temat samej książki oraz jej adaptacji filmowej!

W chwili, gdy sięgnęłam po "Do wszystkich chłopców" było już naprawdę głośno o tej książce na całym Instagramie! Na każdej relacji pojawiał się czy to film, czy jego pierwowzór. Wszystkie pozytywne recenzje nastawiały mnie na bardzo dobrą historię. Czy w rzeczywistości okazała się być naprawdę tak dobra?

Na początek skupmy się na książce, na sam koniec wypowiem się na temat filmu. Historia Lary Jean okazała się być przyjemną młodzieżówką, która zapoczątkowuje ciekawą trylogię. Zarówno narracja bohaterki, jak i sama ona przypadła mi do gustu. Książkę czytało się naprawdę lekko i szybko. I w tym miejscu zgodzę się ze wszystkimi, którzy zachwycali się rodziną Covey-Song! Wszystkie trzy siostry prezentują odmienne charaktery, każda jedna jednak jest niezwykła i bardzo sympatyczna. Zdecydowanie Kitty, dla nieznajomych Kathrine, najmłodsza z sióstr okazała się dla mnie najlepszą bohaterką - zadziorna, pewna siebie i nadzwyczaj inteligentna, jak na swój wiek. Lara Jean okazała się być typem szarej myszki, nieśmiałej dziewczyny, która nie chce nikomu sprawiać problemów, jedynie ułatwiać życie. Margot, najstarsza z dziewczyn, budowała swój wizerunek jako twardej, rozsądnej i opiekuńczej kobiety. Dokładając do tej trójki uroczego, niezdarnego w wielu kwestiach, ale kochającego ojca otrzymujemy cudowną rodzinę Covey-Song! I co najważniejsze, jest to nieprzeciętna rodzina, bowiem mamy tu do czynienia z koreańskimi genami!

Porozmawiajmy jednak o tym, o co tak naprawdę się tutaj rozchodzi - listy i chłopaków! Czytając książkę nie mamy problemów domyślić się, jakim sposobem listy trafiły do adresatów, jednak nie o tym tu mowa. Adresaci. Pięciu chłopaków, każdy inny od poprzednika, każdy stanowiący uosobienie zupełnie odmiennych cech. Nie będę się zagłębiać w ich opisy, przyjemność ich poznania pozostawię lekturze. Muszę jedynie wspomnieć, iż szczególnie dwóch chłopaków odgrywa tu bardzo kluczowe role, na szczęście nic więcej na ten temat nie dowiecie się z opisu!

Pomysł na fabułę uznaję za ciekawy. Jenny Han wykreowała znakomite postacie, zarówno pierwszoplanowe, jak i drugoplanowe (dla przykładu najlepsza przyjaciółka Lary Jean). Historia sama w sobie ma dość wolne tempo, ale dzięki temu mamy możliwość dobrego poznania każdej postaci i śledzenia wydarzeń. A można rzec, że jest ich tu co nie miara!

Książka w mojej opinii jest zdecydowanie lepsza od filmu i to ją w pierwszej kolejności chcę wam polecić! Dlaczego? Powodów jest wiele, a oto tylko kilka z nich!

Ekranizacja "Do wszystkich chłopców, których kochałam" narzuca szaleńcze tempo historii. Wiele wątków zostaje zmienionych lekko lub bardziej, na potrzeby filmu. Najbardziej jednak "uderzającą" zmianą jest zminimalizowanie roli jednego z tytułowych chłopaków. Gdy już przełkniemy ten mankament nadchodzi końcówka filmu, w której już bardzo dużo rzeczy przestaje się zgadzać. Od razu mówię, tak wiem, że to jest adaptacja, która bazuje na książce, jednak wprowadzone zmiany odebrały według mnie dużo uroku tej historii. Nie wspominając już o zakończeniu, które jest spoilerem drugiego tomu - odnoszę wrażenie, iż Netflix specjalnie zakończył film w ten sposób, aby w przypadku jeśli nie podjęli by się nagrania drugiej części, mogli z czystym sumieniem powiedzieć, że historia jest w pewien sposób zakończoną całością. A to już moim zdaniem jest zdecydowanie nie fair. No i inwencja twórcza Netflixa, podobna do tej z drugiego sezonu "13 powodów", ale o tym przekonacie się sami.

Są też jednak plusy tej ekranizacji i jednym z nich są na pewno znakomite kadry, bardzo dobrze dobrane scenografie, jak na przykład świetny pokój Lary Jean, oraz dobrzy aktorzy. Choć początkowo coś mi w nich nie pasowało, to zarówno ich wygląd jako postaci, jak i gra aktorska pod koniec okazały się być dobrze dobrane.

Powracając już do książki, "Do wszystkich chłopców, których kochałam" nie okazało się być dla mnie tak niesamowitą książką, jak oczekiwałam. Jednak przyznaję, że ma ona swój urok, którego nie można jej odmówić. Historia Lary Jean jest naprawdę przyjemna i warta przeczytania! No i zdecydowanie jest to pierwszy raz, kiedy z ręką na sercu mogę szczerze powiedzieć, że książka w stu procentach wygrywa z ekranizacją! Koniecznie dajcie jej szansę, nie pożałujecie :)

Lara Jean, nastolatka, przemiła dziewczyna. Ma dwie siostry, starszą i młodszą, a także przyjaciela - Josha, który zostaje chłopakiem jej starszej siostry - Margot. Lara Jean orientuje się co czuje do chłopaka i nie chcąc nikogo ranić pisze list miłosny. To już kolejny taki. Żadnego oczywiście nie wysłała. Listy te pomagają jej zrozumieć co czuje, poukładać te uczucia i z nimi skończyć, proste prawda? A co jeżeli powiem wam, że te intymne listy miłosne zostają wysłane? Tutaj zaczyna się zabawa.

Poznajemy jej miłości z dzieciństwa, a także obserwujemy jak dziewczyna staje powoli przed wyborem. Josh? A może Peter Kavinsky? Muszę zdradzić, że żałuję tego, że Netflix nie rozwinął odrobinę relacji z Joshem, bo wiele by wyjaśniła. Chociaż ja i tak od początku była #teamKavinsky, no wiecie, Josh to sąsiad, a kto chce być ze swoim sąsiadem :D?

Czego oczekiwać od tak uroczej młodzieżówki? Ogromnej ilości nastoletnich problemów, w których czasami mogłam odnaleźć siebie sprzed lat, młodzieńcza miłość, która rządzi się swoimi prawami i ogrom słodyczy! Zarówno książka jak i film są tak bardzo urocze, że cukier wylewa się ze stron/ekranu i mi to nie przeszkadza. Nie jest to ten cukier, o którym mówi się iż jest białą śmiercią, a raczej ten zdrowy jego zamiennik. Uczucie to samo, ale jakoś tak nie mdli nas od nadmiaru.

Podczas lektury książki prawie cały czas miałam delikatny uśmiech na ustach, było mi tak ciepło, jak dawno nie było (upały nie mają z tym nic wspólnego).

Dodatkowo zdradzę wam, że byłam w szoku! Dawno, ale to dawno temu nie czytałam książki, którą bez zastanowienia określam jednym, dosłownie słowem. Jak ktoś pyta o "chłopców, których kochałam" to mówię, że jest to urocze dzieło. UROCZE, UROCZE, UROCZE!!! Czuję, że napisałam nad wyraz krótko o tej lekturze, ale jakby nie patrzeć, nie skupiałam się przy niej. Nie szukałam wad. Letnia lektura na poprawę humoru. Po prostu jest uroczo! Gorąco polecam!

Pomimo szczerych chęci nie uda nam się całkowicie nadzorować życia. Dobrze zatem, że korespondencja poszła w świat. Wizyty w szkole są teraz dzikie, a rozmowy z platonicznymi wcześniej ukochanymi nabierają wyrazu.

,,Do wszystkich chłopców, których kochałam'' to według mnie naprawdę świetna i przyjemna lektura. Uważam, że mimo iż nie należy do pozycji bardzo ambitnych, to warto ją przeczytać, gdyż jest tak wspaniała. Może ta historia nie jest jakaś zawiła i raczej nie zaskoczy Was zwrotami akcji, to mimo to pozostawi po sobie ciepłe uczucia i na pewno spędzicie przy niej miło czas (o ile nie podejdziecie do niej z wygórowanymi oczekiwaniami). Ja sama uważam, że to jedna z najlepszych młodzieżówek tego roku i już teraz wiem, że pojawi się w moim zestawieniu najlepszych książek 2018 roku, dlatego też z czystym sercem Wam ją polecam! Ja już nie mogę się doczekać kolejnych tomów, by poznać dalszą historię Lary Jean!

Fragment tekstu pochodzi z mojego bloga, po ciąg dalszy zapraszam tutaj:

[Adres usunięty]

Ostatnio rynek zalewa coraz więcej książek przeznaczonych dla młodzieży, czy też ciut starszych osób, które sięgają po książki, gdzie młodzi ludzie chodzą do szkoły średniej, idą na studia, bądź zaczynają wkraczać w dorosłość, przeżywając po drodze pierwsze miłości, czy zauroczenia. Do tego typu lektur, można zaliczyć także bestsellerową już powieść „Do wszystkich chłopców, których kochałam” autorstwa Jenny Han.

Powieść ta opowiada losy niespełna siedemnastoletniej Lary Jean Song Covey, która w wyjątkowo przebojowy sposób, a mianowicie pisząc listy miłosne, radzi sobie z złamanym sercem, a raczej metaforycznym rozstaniem, gdyż żaden z jej związków koniec końców nie miał miejsca. W ten oto sposób pisze pięć listów, skrupulatnie je adresuje, po czym starannie chowa w pudle na kapelusze, które dostała od matki zanim ta zmarła. Nie spodziewa się jednak, że w tajemniczy sposób jej korespondencja trafi, do adresatów jej wyznań sprzed lat i co gorsza jednym z nich jest były chłopak jej starszej siostry Margot.

Jenny Han ukazuje w swojej książce zabawne perypetie miłosne głównej bohaterki, która nagle musi się zmierzyć z wszystkimi chłopcami, których kochała, ich reakcjami na otrzymane listy i własnymi aktualnymi spostrzeżeniami na ich temat, ale też o sobie samej. To też swoista okazja dla niej do odnowienia relacji z nimi i zweryfikowania targających nią uczuć, których początkowo nigdy by się nie spodziewała.

Jednak nie tylko zawirowania miłosne są tematem tej powieści. Istotnym wątkiem jest również rodzina Covey, ich więź, relacja łącząca trzy siostry Song i ich ojca, który robi wszystko, by zastąpić im przedwcześnie zmarłą matkę. Ta otoczka dodaje tej młodzieżówce, delikatnego rysu powieści obyczajowej, w której relacje rodzinne są szczególnie ważne.

Jak już po części wspomniałam, autorka stworzyła główną bohaterkę z krwi i kości, spokojną, choć nieco ekscentryczną, niekiedy zakompleksioną nastolatkę, która pomiędzy szkołą, domowymi obowiązkami, a życiem uczuciowym z większym, bądź mniejszym powodzeniem, w zależności od okoliczności. Jenny Han ukazuje losy młodej dziewczyny w humorystyczny, a nawet groteskowy niekiedy sposób. W mgnieniu oka główna bohaterka zdobywa sympatię, a nawet serca czytelników, którzy od samego początku zaprzyjaźniają się z uroczą nadawczynią listów miłosnych.

I choć na pozór mogłoby się wydawać, że takich bohaterek było już wiele, to Lara Jean wyróżnia się oryginalną urodą, którą odziedziczyła po matce Koreance, romantyczną duszą, bo któż w tych czasach pisze listy miłosne, a także tym, że przeszła przyspieszony kurs dorastania, kiedy jej ukochana starsza siostra wyjechała do Szkocji, a ona sama stała się w metaforyczny sposób odpowiedzialna za ojca i młodszą siostrę Kitty.

Mam tylko jedno zastrzeżenie, co do tej powieści, a mianowicie fakt, iż autorka trochę po macoszemu potraktowała kwestię trzech adresatów miłosnych wyznań, a skupiła się na dwóch głównych przypadkach, niejako tworząc swoisty trójkąt miłosny. I choć jeden osobnik z wiadomych względów automatycznie został skreślony, jako obiekt westchnień Songówny, to dwóch innych nie doczekało się szerszego rozwinięcia swoich historii, choć może zmieni to się w kolejnych częściach.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to ciekawie napisana, lekka, zabawna, ale też wzruszająca powieść, która z pewnością zdobędzie serca miłośników young adult, ale nie tylko.

Polecam ją wszystkim tym, którzy lubią lekkie, młodzieżowe historie, okraszone solidną dawką humoru i ukazujące życie młodych ludzi takim, jakie jest, a więc pełne wzlotów i upadków, będących dla bohaterów swoistą lekcją na drodze ku dorosłości.

Kończąc dodam tylko, że choć już nastolatką od dawna nie jestem, to z wielką przyjemnością przeczytam dalsze losy Lary Jean i spółki, a Was, jeśli jeszcze zastanawiacie się nad przeczytaniem tej historii serdecznie zachęcam do sięgnięcia po nią i obejrzenia filmu, gdyż, co tu wiele mówić – zdecydowanie warto.

Gorąco polecam.

Premiera książki „Do wszystkich chłopców, których kochałam”, a także jej ekranizacji na platformie Netflix już 17 sierpnia!

[Adres usunięty]

Lara Jean za chwilę zaczyna naukę w przedostatniej klasie liceum. Przed nią miesiące pełne nowych wyzwań. Zwłaszcza, że jej starsza siostra - Margot - wyjeżdża na studia aż do Szkocji. Bohaterka musi przejąć jej dotychczasowe obowiązki w domu oraz poświęcać więcej uwagi drugiej siostrze - 9-letniej Kitty.

Przed sześcioma laty zmarła mama dziewcząt i ojciec wychowuje je samotnie. Mężczyzna jest ginekologiem i mnóstwo czasu spędza na dyżurach w szpitalu. Aby go odciążyć córki starają się nie sprawiać kłopotów i jak najwięcej we wszystkim pomagać.

Lara Jean to grzeczna i spokojna nastolatka. Lubi spędzać czas z rodziną, piec ciasta i jeszcze nigdy nie miała chłopaka. Jednak była już zakochana i to pięć razy! Niestety nigdy nie odważyła się na zrobienie pierwszego kroku. Kiedy zauroczenie nie przemijało, Lara Jean pisała do każdego z obiektów westchnień list, aby zamknąć temat i wybić sobie delikwenta z głowy.

Zaadresowanych listów nie wysłała, tylko przechowuje je w pudełku na kapelusze, które podarowała jej kiedyś mama. Wszystko staje na głowie, gdy okazuje się, że pudełka nie ma, a Peter Kavinsky - jeden z ówczesnych wybrańców - otrzymał właśnie swój list.

Jednak gorsze przerażenie wzbudza wizja czytającego list Josha. Sąsiada, najlepszego kumpla i jeszcze do niedawna chłopaka Margot. Zwłaszcza, że uczucia Lary Jean do niego wcale nie osłabły. Bohaterka nie może pozwolić, by to odkrył i spontanicznie zmyśla nieistniejący związek z Petrem. Chłopakowi ten układ bardzo pasuje, ponieważ chce wzbudzić zazdrość w ukochanej, która porzuciła go dla innego.

Na początku miałam mieszane uczucia odnośnie "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Lara Jean wydała mi się nudna, Josh w sumie też taki mdły i nieciekawy. Sprawa z listami wyszła dość szybko, a tu jeszcze tyle stron do końca! A potem akcja się rozbujała. Doszedł wątek z udawanym związkiem i - o matko - jestem totalnie oczarowana Larą Jean! Uwielbiam wszystko co mówi i robi ta dziewczyna. Jej relacja z Peterem jest totalnie urocza. Rozkręca się ona dość powoli i to jest właśnie takie fajne. Bohaterka zaczyna wychodzić stopniowo ze swojej skorupki, otwiera się na ludzi. Na Halloween przebiera się za Cho Chang, a wszelakie nawiązania do Harry'ego Pottera to ja darzę miłością wielką. Atmosfera panująca w jej domu - więź z ojcem i Kitty wywołuje miłe ciepełko w środku. Podejście Petera do Kitty jeszcze większe.

Solą w oku była mi jedynie Margot. Jej nie umiałam polubić.

Ostatecznie wyszło na to, że nie miałam ochoty tej książki kończyć. Była słodka, przecudowna i taka w sam raz dla mnie.

Powtarzam się, ale to nic - seria Young od Wydawnictwo Kobiece jest naprawdę strzałem w dziesiątkę. Oby zaskakiwała mnie wyłącznie takimi perełkami :)

Premiera książki "Do wszystkich chłopców, których kochałam" oraz jej ekranizacji na platformie Netflix już 17 sierpnia!

Każdy się kiedyś zakochał, nawet w bardzo młodym wieku. Być może był to kolega z pracy, seksowna sąsiadka, kumpel z ławki, szwagier przyjaciółki, i nagle okazuje się, że ten ktoś jest dla nas niedostępny z wielu różnych powodów. Jak się teraz "odkochać"? Bohaterka książki Jenny Han przechowuje swoje listy miłosne w pudełku na kapelusze, ale nie są to byle jakie listy. Napisała je do obiektów swych westchnień, by definitywnie z nimi skończyć. Było ich pięć, a każdy z nich miał ich nigdy nie przeczytać. Los niestety spłatał jej figla i wszystkie dotąd skrywane tajemnice wyszły na jaw. Każdy z amantów dostał swój list i oczekuje wyjaśnień. Tylko jak wyjaśnić chłopakowi swojej siostry i jednocześnie bliskiemu przyjacielowi, że się go kocha?

Lara Jean, nasza główna postać, jest jedną z trzech córek dr Coveya, który staje na głowie, by samotnie je wychować. Jest to szalona i kochająca siebie rodzina. Wszyscy są bardzo zgrani, dzięki Margot, najstarszej z sióstr. To ona po śmierci mamy zajęła się wszystkim w domu, realizując przy tym swoje cele i udzielając się charytatywnie. Stanowi wzór dla młodszych sióstr, które są w nią wpatrzone jak w obrazek, mimo że między nią, a Larą Jean są tylko dwa lata różnicy. Nadchodzi moment rozstania, ponieważ Margot wyjeżdża na studia do Szkocji i opuszcza rodzinne strony i od tego momentu wszystko w rodzinie Coveyów wywraca się do góry nogami.

CZYTAJ DALEJ - [Adres usunięty]

Powyższa książka Jenny Han liczy sobie już ładnych kilka lat. Jednak dopiero w tym roku swoją premierę miała ekranizacja, która okazała się dość głośnym przedsięwzięciem, a na sam film czekały miliony fanów. Czy warto poznać historię Lary Jean Song?

Sięgając po tę książkę miałam świadomość tego, że jest ona kierowana głównie do młodszego grona odbiorców. Ale zupełnie mi to nie przeszkadzało! Spędziłam nad tą książką kilka naprawdę przyjemnych godzin i sama nie wiem, co mi zaimponowało w tej opowieści...

Mogę powiedzieć, że Do wszystkich chłopców, których kochałam jest dla mnie pewnego rodzaju guilty pleasure. Teoretycznie wiem, że ta książka nie jest zbyt ambitna, niczego nowego nie wnosi do mojego życia i właściwie mogłabym obyć się bez niej. A jednak naprawdę polubiłam bohaterów Jenny Han, w szczególności główną bohaterkę i jednocześnie autorkę nieszczęsnych listów, czyli Larę Jean. Lara Jean nie jest zbyt rozrywkową dziewczyną. Najwięcej czasu spędza w szkole i w domu, nie chce niczego zmieniać w swoim życiu, nie przepada za szalonym imprezowaniem ani podrywaniem chłopaków, co w jej wieku może zostać uznane za nieco dziwaczne. Jednak przy wszystkich swoich, momentami oryginalnych, nawykach i stylu życia, Lara Jean jest po prostu urocza i przesympatyczna! Od razu skradła moje serce. :)

Choć Lara Jean napisała pięć listów i czytelnik poznaje wszystkie obiekty jej westchnień, to jednak bliżej zostały przedstawione tylko dwa - Josh i Peter. To właśnie oni czynią tę książkę zabawną, ciekawą i nadzwyczajnie wciągającą! Naprawdę nie spodziewałam się, że książka, która z pozoru wydaje się być schematyczna i przeciętna, tak bardzo mi się spodoba.

Przyznaję, co prawda, że autorka mogła jeszcze popracować nad wątkiem listów. Sprawa, która miała być największą tajemnicą i jej zadaniem było przyciągnięcie potencjalnego czytelnika, okazała się lekką klapą. Bardzo łatwo można przewidzieć, kto stoi za wysłaniem listów do chłopców... Całe zamieszanie związane z listami również mogło wyglądać trochę lepiej. Jednak, jak już wspominałam, mimo tych drobnych niedociągnięć, a właściwie niewykorzystanego do końca potencjału tej historii, książka przypadła mi do gustu.

Z przyjemnością sięgnę po drugą część pt. P.S. Wciąż Cię kocham. Tym bardziej, że wiele wątków czeka na swoje zakończenie i jestem ciekawa, w jaki sposób to wszystko się potoczy. Myślę, że chęć sięgnięcia po kolejny tom jest najlepszą recenzją i wyznacznikiem tego, czy książka mi się podobała. Jeżeli macie ochotę na lekką, przezabawną i ciepłą lekturę o różnych odcieniach miłości - serdecznie polecam Wam Do wszystkich chłopców, których kochałam.

Książka idealna na jeden długi wieczór. Bardzo przyjemna i ciekawa, Polecam!!!

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to bardzo przyjemna książka, którą czyta się szybko i dobrze, jednak przesadziłabym, twierdząc, że jest to lektura angażująca. W zasadzie z ekranizacji pamiętałam jedynie ogólny zakres fabuły, także większość wydarzeń dawno uleciała mi z pamięci. Niemniej niewiele tu zaskakuje i to, co uważam za największą wadę - sądzę, iż autorka nie wykorzystała potencjału drzemiącego w tej opowieści. Zdecydowanie lepiej mogła poprowadzić pewne wątki, sprawiając, że czytelnik mógłby wysnuć więcej poważniejszych refleksji, ale postanowiła bardziej na kwestię rozrywkową. Wiadomo - i takie lektury są potrzebne, chociaż ja nawet od młodzieżówek oczekuję poruszenia ważnych treści w solidny sposób, a tego mi tutaj zabrakło. Jenny Han za bardzo skupiła się na tym, co w moim odczuciu mogłoby być mniej istotne, a pobieżnie traktowała znaczące wątki.

Cała opinia: [Adres usunięty]

Książka jak dla mnie o wiele lepsza niż film, można było się bardziej wczuć i relacja Lary Jean oraz Petera nie wydawała się tak płytka. Z niecierpliwością czekam aż zacznę druga część, mam nadzieję że się nie zawiodę.

Napiszę krótko. Jak dla mnie jest to świetna książka młodzieżowa. Sposób pisania Jenny Han jest bardzo przyjemny i zachęcający do czytania większej ilości książek. Polecam, zwłaszcza jeśli zaczynasz swoją przygodę z czytaniem.

Książka jest po prostu świetna, przeczytałam ją w 2 dni co zbyt często się nie zdarza. Ta książka jako jedna z niewielu uświadomiła mi wiele rzeczy, których wcześniej nie mogłam zrozumieć. Różni się trochę niż film, ale o to właśnie chodzi w książkach, że mają się różnić. Troszkę zawiodło mnie zakończenie, ale mam nadzieję, że w drugim tomie wszystko się wyjaśni :*

45/52/2020

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" Jenny Han

#recenzja

Miłosne perturbacje

Pilnuj serca

Moich błędów nie popełniaj

Nie zakochuj się

Bo stracisz życia sens

Pomyliłam się, błąd popełniłam

Zakochałam się, straciłam przyjaciela

Pilnuj duszy

Niech ziarno miłości w niej się nie zawieruszy

Nie zakochuj się

Bo stracisz rozsądku głos

Grałam, postawiłam na Ciebie wszystko

Przegrałam, odchodzisz zabierając serce me

Nie opłaca się gra vabank

Teraz już to wiem

Pilnuj zmysłów

Nie daj się zwieść

Nie zakochuj się

To nie miłość

To szaleństwo

Kochałam Cię przecież wiesz

Miłość to serca rzecz

Przeganiam z myśli Cię

Więc dlaczego nie idziesz precz

Proszę, zostaw mnie

Miłość to serca rzecz

Więc czemu serce Twe

Nie umiało kochać mnie ?

Pilnuj serca

Moich błędów nie popełniaj

Strzeż się

Miłość budzące grozę pęta…

Jak rozpoznać miłość? Jak odróżnić zakochanie od zauroczenia? Czym tak naprawdę jest miłość? Jedno jest pewne, uważaj w co grasz, bo miłość jest jak burza, przychodzi nagle i porywa nasze serca jak huragan liście z drzew, co wydawało się zwykłą grą, znienacka, niespodziewanie przeradza się w silne uczucie, które porywa nas jak fala tsunami. Miłość to niebezpieczna rozgrywka. Przekona się o tym Lara Jean bohaterka powieści Jenny Han.

Lara Jean jest nastoletnią dziewczyną, w której żyłach płynie koreańska krew. Mieszka wraz z tatą i dwiema siostrami, starszą Margot, która niedługo wyjeżdża na studia i młodszą Kitty.

Wyjazd Margot na studia pociągnie za sobą wiele zmian w życiu sióstr.

Lara Jean będzie musiała niespodziewanie stawić czoła przeszłości i swoim uczuciom gdy zaskakującym trafem jej sekretne listy miłosne do chłopców, których darzyła kiedyś uczuciem, zostaną wysłane, [Adres usunięty]. do Josha, najlepszego przyjaciela Lary Jean i chłopaka jej siostry Margot, a także Petera, szkolnego przystojniaka.

Wraz z wysłaniem listów rozpocznie się prawdziwy rollercoaster uczuć. Lara Jean chcąc wyplątać się z tej sytuacji z ujawnieniem listów i jej uczuć rozpocznie grę, która zaskoczy najbardziej ją samą. Dziewczyna zrozumie, co tak naprawdę czuła do chłopaków, do których pisała listy, gdy zakocha się tak naprawdę w jednym z nich. To co miało być na niby, przerodzi się w prawdziwe uczucie.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to powieść ciepła, sympatyczna, urocza, momentami zabawna, momentami wzruszająca. Idealna dla wszystkich miłośników komedii romantycznych i historii o miłości.

Mimo że jest to książka bardziej dla nastolatków, myślę, że każdy może ją przeczytać i będzie się przy niej dobrze bawił. Bohaterowie są sympatyczni, da się ich lubić od pierwszych stron, szczególnie Kitty, przeurocza dziewczynka. Z uśmiechem na twarzy śledzisz miłosne rozterki głównej bohaterki.

Autorka pisze przystępnym językiem, dzięki czemu książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko.

Powieść ta ukazuje jak ważne są więzy rodzinne, siostrzane, jak ważna w życiu jest przyjaźń, a także jak jedna plotka potrafi zniszczyć komuś życie i reputację. Wraz z główną bohaterką odkrywamy czym różni się zauroczenie od prawdziwego zakochania, a także jak łatwo zaplątać się w swoich wyobrażeniach, fantazjach o uczuciu, a gdy natrafimy na tę jedyną, prawdziwą miłość, odrzucamy ją ze strachu przed bliskością, przed rzeczywistością. Tak jak główna bohaterka wolimy wzdychać czasem do nieosiągalnych "ukochanych" bo tak jest łatwiej, bezpieczniej, a tak naprawdę boimy się prawdziwego życia, uczucia, zaangażowania.

Powieść ta wbrew pozorom skrywa ważne przesłanie. By nie bawić się uczuciami, by nie bawić się w miłość, bo to siła nieprzewidywalna, która zawsze bierze to co chce, i w starciu z nią jesteśmy bez szans. Nim się obejrzymy, już straciliśmy serce i głowę, a zyskaliśmy kogoś, kto staje się naszym całym światem. Miłość to kapryśna dama, przychodzi kiedy chce i kiedy chce odchodzi.

Polecam tę powieść, ja bawiłam się wyśmienicie. Na pewno sięgnę po kolejne tomy i obejrzę ekranizację miłosnych perypetii Lary Jean ! 😉

Książka mi się bardzo spodobała. Zabawna ale i przy tym romantyczna gdy zakochuje się w jednym z chłopcu do którego pisała również list. Biedna Lara co ma począć gdy wszystkie listy które pisała gdy była jeszcze młoda, wysłały się do każdego chłopaka do którego pisała te listy. Jak potoczą się losy?

Lubicie książki młodzieżowe?

Ja bardzo, mimo że do nastolatek już dawno się nie zaliczam. Skończyłam "Do wszystkich chłopców, których kochałam" Jenny Han i ją zdecydowanie możemy zaliczyć do takiego właśnie gatunku. Przyznam się, że byłam trochę uprzedzona do tej książki. Był czas, że strasznie było o niej głośno. Zwłaszcza za sprawą filmu na jej podstawie na Netfliksie. A tu taka miła niespodzianka.

Lara Jean stoi przed poważnym zadaniem. Jej starsza siostra wyjeżdża na studia w Szkocji, więc opieka nad młodszą siostrą oraz tatą spada na jej barki. Dodatkowo jej listy które napisała do wszystkich chłopców w których kiedyś się kochała zniknęły i jakimś cudem do nich dotarły. Lara jest przerażona, bo jednym z adresatów jest niedawny chłopak jej starszej siostry. Główna bohaterka wplątuje się w udawany związek z Peterem (chłopakiem z którym się pierwszy raz całowała) by jakoś odkręcić tą sytuację.

Książka jest absolutnie urocza. Lekka i przyjemna. Czyta się mega szybko. Problemy Lary są tak banalne, ale tym samym tak zajmujące, że czytelnik nie wie nawet kiedy książka się już kończy. Zdecydowanie sięgnę po kolejne tomy. Matko, człowiek naprawdę chciałby mieć takie problemy 😅 Czasami dla relaksu warto sięgnąć po coś nie wymagającego od nas większego wysiłku. Bardzo miło spędziłam czas przy tej książce.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy

Lara Jean ukrywa napisane przez siebie listy miłosne do pudełka na kapelusze. Napisała ich pięć, każdy do jednego chłopca, w którym kiedyś się kochała. Nie zamierzała nigdy ich wysyłać. Jednak pewnego dnia ktoś decyduje się to zrobić. Każdy z chłopców dostaje swój list, a życie miłosne Lary Jean wymyka się spod kontroli.

Szczerze powiedziawszy to nie sięgnęłabym po „Do wszystkich chłopców, których kochałam”, gdyby nie film o tym samym tytule. Książka kompletnie nie wpasowuje się w moje klimaty (ja i wątki romantyczne na pierwszym planie?!), ale adaptacja filmowa jakimś cudem mi się spodobała. Stwierdziłam więc, że warto zaryzykować.

Podobnie jak film, książka jest lekka i urocza. Czytało mi się tak przyjemnie i szybko, że pochłonięcie całości zajęło mi dwa dni. Nawet nie zauważałam, kiedy upływały kolejne godziny. Powieść wciągnęła mnie mimo tego, że dość dużo rzeczy znałam już z filmu. Było też parę różnic, w większości w końcówce, ale nie przeszkadzały mi one. Ba, nawet sprawiały, że czytanie stawało się jeszcze większą przyjemnością.

A co czyniło, że czytało się gorzej? Bohaterowie. Żeby nie było – w większości byli oni ciekawi, dobrze (jak na książkę młodzieżową) wykreowani. Jednak nie podobało mi się kilka podjętych przez bohaterów decyzji. Bywały one nielogiczne, nie potrafiłam ich zrozumieć. Na plus natomiast można uznać relacje między bohaterami, szczególnie ta między Larą Jean a jej siostrami, starszą Margot i młodszą Kitty. Bardzo fajnie poprowadzony był też wątek miłosny. Jest ON niestandardowy i oryginalny.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” nie jest może arcydziełem książek dla nastolatek, ale nie sprawia to, że się niedobrze z nią bawiłam. Polecam Wam ją, jeśli także chcecie się na trochę oderwać.

Po Dla wszystkich chłopców, których kochałam sięgnęłam kilka miesięcy po obejrzeniu ekranizacji. Film bardzo przypadł mi do gustu, ale chciałam przekonać się, czy pierwowzór będzie w stanie wywołać we mnie równie miłe emocje.

Przede wszystkim muszę przyznać, że książka była wyjątkowo urocza. Jak film. To piękna opowieść o pierwszych miłościach i wyrastaniu z zauroczeń. Ale przede wszystkim o przyznawaniu się przed sobą do uczuć.

Napisana jest w czasie teraźniejszym, ale chyba pierwszy raz nie przeszkadzała mi taka narracja - zazwyczaj jej nie znoszę.

Nie jest to książka, którą pamięta się latami. Za to czyta się ją szybko i zostawia ona czytelnika z całą gamą ciepłych emocji.

Piękna, lekka opowieść o miłości, życiu nastolatki. Czyta się ją błyskawicznie. Bardzo polubiłam prawie wszystkich prawie wszystkich (Genevive nie przypadła mi do gustu). Polecam. Bardzo fajna lektura na jeden wieczór.

Lara Jean w swoim życiu napisała pięć listów miłosnych do pięciu różnych chłopców, trzyma je schowane w swoim pokoju w pudełku po kapeluszu bo nie ma zamiaru ich nigdy wysłać. Pewnego dnia zauważa że pudełko i listy zniknęły, ktoś wysłał wszystkie listy do nadawców, problem w tym że jeden z nich dostaje były chłopak jej siostry Margot. Żeby pokazać Joshowi że już nic dla niej nie znaczy zaczyna na niby chodzić ze szkolnym przystojniakiem Peterem, od tej pory jedno kłamstwo zaczyna gonić drugie.

Główną bohaterkę polubiłam już od pierwszego rozdziału, jest trochę roztrzepana, nierozważna ale przy tym wycofana i bardzo rodzinna, nie jest typową nastolatką, nie ma chłopaka, nie chodzi na imprezy a soboty uwielbia spędzać z rodziną. Jej życie zmienia się kiedy zaczyna chodzić z Peterem, wszyscy na nią patrzą i o niej mówią, zaczyna też częściej wychodzić z domu.

Peter jest chłopakiem którego trudno rozgryźć, kiedy są sami z Larą Jean jest miły i troszczy się o nią, a przy innych ludziach jest z nią tylko na pokaz, bardziej martwi się o to czy widziała ich jego była dziewczyna niż to co mówiła Lara Jean.

Ta historia spodoba się wszystkim, jest lekka i ciekawa, cała historia jest zabawna ale też nie brakuje chwil gdzie współczujemy głównej bohaterce. Sama nie wiem co zrobiłabym na jej miejscu, widać że dziewczyna chciałaby się zakochać i zaangażować, ale boi się tego bo nie wie czy to ten jedyny i czy ON odwzajemni jej uczucie.

Dom rodzinny Lary Jean pomimo braku mamy jest ciepły i rodzinny, wszyscy o siebie dbają i sobie ufają, nawet jak pojawi się konflikt nie umieją się na siebie gniewać i szybko się godzą. Relacja między siostrami jest godna pozazdroszczenia bo najczęściej rodzeństwo się nie lubi i o wszystko kłóci, Lary Jean, Margot i Kitti pomimo niesnasek bardzo się kochają i są dla siebie najważniejsze.

Ja nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejną część i poznam kolejne potyczki sióstr Song, oraz podbojów miłosnych Lary Jean. Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.

Do wszystkich chłopców, których kochałam to nieskomplikowana powieść dla nastolatków. Łatwa i przyjemna w odbiorze. Pokazuje w prosty sposób co tak na prawdę jest ważne dla młodych ludzi. Bawi i porusza. Historii Lary Jean może i nie śledziłam z zapartym tchem, ale mimo to ciekawiło mnie jak potoczą się jej losy i na pewno sięgnę po kolejną część.

Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.

Najpierw zobaczyłam film na podstawie tej książki, a później zdecydowałam się zakupić książki Tom 1 i 2. Aktualnie czekam na kolejną część. Książka jest bardzo interesując, lekka i przyjemna. Tom 1 przeczytałam w dobę tak się wkręciłam, że nie mogłam przestać, a później te wydarzenia nawet mi się przyśniły. Z drugim tomem było już gorzej, gdyż nie miałam zbyt czasu czytać, ale w końcu jak się zawzięłam i przeczytałam. Od razu chciałam zacząć kolejną część, ale teraz muszę czekać do premiery. Jeżeli któraś z dziewcząt zastanawia się czy zakupić tę książkę to bardzo polecam i nie żałuję swojej decyzji. Pozdrawiam i życzę miłego czytania.

To była po prostu cudowna powieść! Ciepła, absolutnie urocza, zabawna, ale też mądra i niebanalna. Autorka napisała piękną, wiarygodną historię, stworzyła wspaniałych, różnorodnych, bardzo ciekawych, realistycznych bohaterów - oni mogliby żyć, a dzięki temu, że są tak uniwersalni, możemy ich widzieć w wielu młodych (a nawet nie tylko) ludziach. Jenny Han udowodniła, że książki dla młodzieży mogą zachwycić również tych dorosłych czytelników, a ja nie żałuję ani jednej sekundy, którą spędziłam na lekturze, wręcz przeciwnie - mogłaby być nawet dłuższa! :) Na szczęście to dopiero pierwszy tom i czekam z dużą niecierpliwością na kolejne! Wbrew ewentualnym pozorom "Do wszystkich chłopców, których kochałam", to nie jest wyłącznie banalne, przesłodzone "czytadło" czy ckliwy romans dla nastolatek - zdecydowanie nie. Czyta się, owszem, bardzo przyjemnie i niezwykle szybko, przede wszystkim dzięki młodzieżowemu, przystępnemu stylowi i językowi, który jednak nie zraża, jest po prostu odpowiednio dobrany :) Mimo że jest lekko i przyjemnie, to jednak powieść ma więcej do zaoferowania i, uwierzcie, nie tylko dla młodzieży. Co ciekawe, te wątki, a czasem także podejście do pewnych kwestii, jest bardzo bliskie również nam, dorosłym.

Już sam pomysł jest oryginalny, dobrze przemyślany i świetnie zrealizowany. Główna bohaterka, Lara Jean, ma 16 lat w dość nietypowy sposób radzi sobie z niespełnioną miłością. Gdy spodoba jej się jakiś chłopiec i poczuje do niego coś więcej, nie mówi mu o tym, tylko pisze do niego list. List, który nazywa pożegnalnym, gdyż napisanie go - przelanie swoich emocji i obserwacji związanych z danym chłopakiem - ma jej pomóc w poradzeniu sobie z rodzącym się uczuciem i zapomnieniu o nim - krótko mówiąc, to sposób, by się odkochać. Czy skuteczny? Wychodzi na to, że nawet tak, jednak pewnego dnia te bardzo osobiste i cenne dla niej listy, przechowywane w pudełku na kapelusze... zostają wysłane do odpowiednich chłopców. Nie wiadomo, jak mogło do tego dojść. Dziewczyna, co prawda, adresowała je, ale nikt poza nią nie wiedział o ich istnieniu. Kto i jak znalazł te listy (pisane nawet kilka lat wcześniej) i dlaczego je wysłał? Tego nie wiadomo, pewne natomiast jest co innego - doprowadza to do ogromnego zamieszania, wielu komplikacji, tajemnic i pewnego nietypowego układu...

Bohaterowie zostali znakomicie wykreowani i dobrani. Tak naprawdę przedstawiają kilka podstawowych "typów" młodych ludzi. Znajdziemy tu między innymi: słodką, dobrą i spokojną dziewczynę; imprezowiczkę, u której szkoła i nauka na pewno nie zajmują pierwszego miejsca; dobrego, porządnego chłopaka, który zawsze jest gotowy do pomocy i którego jak najbardziej można polubić, lecz nie cieszy się zbyt dużą sympatią wśród rówieśników; typowego szkolnego przystojniaka (niezwykle atrakcyjnego, należącego do szkolnej drużyny sportowej, mającego grono przyjaciół, do którego wzdychają i o którym marzą chyba wszystkie dziewczyny, ale też bardzo pewnego siebie i zapatrzonego w siebie), którego dla odmiany wszyscy uwielbiają, a także typową szkolną piękność, która również nie narzeka na brak podziwu i zainteresowania i która także ma charakterek. Nie powiem Wam, kto jest kim ani, tym bardziej, kto jest z kim, bo zobaczycie sami, jak będziecie czytać ;) Powiem tylko, że, jak to w życiu bywa, relacje pomiędzy bohaterami nie są bynajmniej łatwe i oczywiste. Akcja jest płynna i dynamiczna, a autorka nie zapomina o zwrotach akcji czy niespodziewanych zdarzeniach, które sprawiają, że czytelnik cały czas jest zainteresowany, nie chce odrywać się od lektury i chętnie poznaje dalsze perypetie bohaterów, rozwój wydarzeń. Pomaga w tym również pierwszoosobowa, bardzo ciekawa narracja z perspektywy Lary Jean - naszej głównej bohaterki.

Jenny Han poruszyła kilka istotnych tematów i bardzo dobrze, dojrzale je przedstawiła. Należy do nich, oczywiście, miłość, ale nie ma w tym banału ani zbytniej "cukierkowości". Tak naprawdę nieraz się zdarzało, że myśli, słowa czy zachowania bohaterów były bardziej "dorosłe" niż u niejednej pełnoletniej osoby. Niektórzy mogliby się trochę nauczyć ;) Ale nie chodzi tu tylko o miłość damsko-męską, lecz także tę pomiędzy rodzicem a dzieckiem, jak również - siostrzaną. Lara Jean mieszka ze swoim tatą i dwiema siostrami - Margot (najstarsza) i Kitty (najmłodsza). Siostry się różnią, czasem dochodzi między nimi do spięć, wiadomo, lecz łączy je bardzo silna, piękna więź. Bardzo ciekawym pomysłem jest pokazanie, że samotnymi rodzicami nie zawsze są kobiety. Mężczyzna ma doprawdy niełatwe zadanie - musi bowiem wychować trzy córki. Ale radzi sobie naprawdę świetnie! Dziewczyny nie sprawiają większych kłopotów, pomagają zarówno swojemu tacie, jak i sobie nawzajem. Atmosfera w ich domu jest naprawdę wspaniała - miłość, ciepło, wsparcie. Mimo że może się to wydać trochę zbyt idealne, to podobnie powinno być w każdym domu, a, jak wiadomo, często jest wręcz na odwrót... I ta druga strona medalu również została pokazana, pobocznie, ale jednak. Ważnym tematem jest także przyjaźń - ta pomiędzy dziewczynami, pomiędzy chłopakami czy w końcu damsko-męska. Niespodziewane wysłanie listów do ich adresatów sprawi, że w życiu Lary Jean bardzo istotną rolę zaczną odgrywać dwaj chłopcy - jeden z nich jeszcze większą niż do tej pory, z którym czeka ją kilka zwrotów akcji, z drugim natomiast połączy ją tajemniczy układ, który okaże się trudniejszy, niż oboje przypuszczali. Autorka pokazuje, jak często udajemy i, jak wielka tkwi w tym siła, a także dlaczego to robimy i do czego to może doprowadzić.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" wzrusza, wywołuje ciepło w sercu, bawi, uczy i daje do myślenia. Ja jestem zachwycona, zakochałam się w tej powieści! Bardzo miło spędziłam czas :) Młodzieńcza perspektywa patrzenia na świat, charakterystyczne dla tej grupy wiekowej myślenie czy zachowanie są tu oczywiście obecne. Dzięki temu wszystko jest jeszcze bardziej wiarygodne, czasem podkoloryzowane, po prostu prawdziwe, a dorośli będą mieli okazję, by przypomnieć sobie, jak to było, gdy mieli naście lat. Polecam wszystkim, bez względu na wiek! :)

Kiedy jest się już dorosłym, ma własny dom, pracę oraz masę innych obowiązków, zaczyna się doceniać małe rzeczy. Kawa wypita w spokoju czy wspólny wieczór z ukochanym to rarytas. Pamiętam jak byłam młodsza i wyobrażałam sobie dorosłe życie. Tak, będę szczęśliwa, do niczego nie będę się zmuszać. Wiecie, cud, miód, orzeszki. Niestety rzeczywistość jest inna. Choć nie mogę narzekać na wszystko, to jest wiele do poprawy. Ostatnio szczególnie to odczuwam. Co wtedy robię? Wyznaczam sobie cele, które chcę osiągnąć. Podejmuję decyzję i choć są trudne do zrealizowania, to się nie poddaje. Na odstresowanie sięgam po komedie romantyczne, młodzieżowe, horrory (ciężko wytłumaczyć) oraz lekkie i przyjemne powieści, które dają mi się oderwać. Najlepiej jak pozwolą mi też powrócić do młodzieńczych lat, tamtych problemów. Tak, bardzo chciałabym mieć je teraz. Właśnie dlatego sięgnęłam po powieść "Do wszystkich chłopców, których kochałam".

Reszta na: [Adres usunięty]

Główna bohaterka powieści - Lara Jean - to młoda dziewczyna, ciągle uczęszczająca jeszcze do szkoły. Jest wzorową osobą, nie korzysta z żadnych używek, jest dobra dla ludzi, jednak do tej pory nigdy nie miała chłopaka. Nie oznacza to jednak, że nigdy nie była żadnym zauroczona. Swoje niespełnione miłości i uczucia przelewa na papier w formie nigdy nie wysłanych listów, do których tylko ona ma dostęp. Niespodziewanie pudło znika, a listy trafiają do swoich adresatów. Życie Lary diametralnie się zmienia, a zawstydzenie bierze górę. Co wydarzy się dalej? Jak zareagują adresaci listów? Co powie na to były chłopak siostry, do którego również trafił list od Lary?

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to książka bardzo lekka, idealna na lato i na leniwe dni. Napisana jest językiem dość prostym, przez który przez całą powieść płynie się bez najmniejszych problemów. Nie jest to niezwykle skomplikowana i problematyczna opowieść, pomimo, że pojawiają się w niej małe komplikacje w życiu głównej bohaterki. Odnalazłam tam pełno humoru, ciekawych wydarzeń i zabawnych sytuacji, które miały miejsce w znacznej części książki. Dzięki temu książka jeszcze bardziej przypadła mi do gustu.

"Zwykle kiedy długo się kogoś nie widzi, gromadzi się w pamięci wszystkie informacje, którymi chce się podzielić z daną osobą. Niestety z czasem robi się ich tak dużo, że w końcu jedna po drugiej zaczynają umykać jak ziarenka piasku. To niemożliwe, aby je wszystkie zapamiętać. Ostatecznie, kiedy przychodzi wyczekiwane spotkanie, i tak porusza się tylko najważniejsze tematy, a tymi drobniejszymi nie zawraca się już głowy. Tyle że to właśnie z drobnostek składa się życie."

Pomimo faktu, że powieść ta jest lekka i nie wymaga zbyt intensywnego myślenia, muszę przyznać, że autorka wykazała się sprytem przy tworzeniu tła opowieści oraz charakteru bohaterów. Nie ma tu postaci tzw. płaskich, które są nijakie i nie wnoszą nic w opisaną historię. Całość jest przemyślana, wykreowana w szkolnym otoczeniu, na tle ciekawej i wielobarwnej rodziny, która dodaje książce uroku i ciekawego klimatu. Wszystko to tworzy wspaniałą całość, która wciąga i pozytywnie nastawia.

"Nie chciałam dłużej się bać. Chciałam być odważna. Chciałam... zacząć żyć. Chciałam się zakochać i być kochaną."

Książka ta nie przekazuje całej fali skrajnych emocji, ciężkich zaskoczeń lub epickiego zakończenia, jednak nie to ma ona na celu. Jest to powieść młodzieżowa, ukazująca problemy i myśli dorastającej dziewczyny, która musi radzić sobie w środowisku szkolnym i rodzinnym. Pierwsze spotkania, pocałunki, zapoznawanie się ze światem dorosłym i podejmowanie pierwszych, ważnych decyzji. Przez książkę się płynie, pozwala ona zapomnieć o świecie wokół nas, ponieważ historia ta jest opisana w tak rewelacyjny sposób. Na szczęście, jest to dopiero pierwszy tom serii, więc to jeszcze nie koniec opowieści o Lary Jean.

Idealna na prezent, gorszy nastrój i każdą inną okazję. Czekam na kolejne tomy!

‘Do wszystkich chłopców, których kochałam’ to pierwsza część przygód Lary Jean i jej rodziny. Autorka w bardzo fajnym stylu wprowadza nas w świat nastolatków, pierwszych miłości, przyjaźni i szkoły. Porusza tematy przyjaźni, pierwszych relacji, bliższych i głębszych niż przyjaźnie i konsekwencji jakie ze sobą niosą. Ukazuje skomplikowanie i mnogość uczuć jakim cechują się nastolatki.

Ja oczywiście zaczęłam czytać serię od środka – czyli w moim stylu. Plusy książki: bohaterzy, których nie sposób nie lubić – fajne nastolatki, z realnymi problemami, nie zepsute konsumpcjonizmem, dużo koreańskich ciekawostek – kuchnia, kultura, pielęgnacja urody, doza humoru – sytuacje, które wzbudzają uśmiech na twarzy, spójna historia i chronologia zdarzeń, obraz związku, od strony emocjonalnej, a nie fizycznej – czysto uczuciowa relacja, bardzo dobrze ukazana. Myślę, że to jedna z niewielu tak niewinnych, a zarazem tak mocno skupionych na relacjach, książek dla młodzieży. Mój egzemplarz pochodzi z portalu Czytam Pierwszy.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to młodzieżówka, która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Mogę chyba nawet powiedzieć, że mnie zauroczyła i oczarowała swoją delikatnością oraz przesłaniem. Jest to urocza historia o rodzącej się miłości nastolatków. Porusza również temat dorastania i bycia sobą. Styl Jenny Han jest bardzo przyjemny w odbiorze, bohaterowie są sympatyczni i świetnie wykreowani, a urokliwy klimat książki zachęca do sięgnięcia po kolejne tomy.

Główna bohaterka - Lara Jean - jak na swój wiek jest niezwykle rozsądna, przez co wiele razy byłam pod ogromnym wrażeniem jej zachowania. Zapewne miało na to wpływ wychowanie, ale również fakt, że w bardzo młodym wieku straciła mamę, przez co musiała szybciej dojrzeć i pomóc w prowadzeniu domu oraz wychowaniu młodszej siostry. Autorka przy okazji uświadamia nam, jak ważne są więzi rodzinne, oraz że powinniśmy o nie dbać każdego dnia.

Musze przyznać, że z zainteresowaniem śledziłam losy Lary Jean, którą od początku obdarzyłam sympatią. Właściwie to mam poczucie, że mogłybyśmy się zaprzyjaźnić. Jest to postać, która wzbudza w czytelniku same dobre uczucia, choć momentami była trochę irytująca, ale to już chyba bardziej kwestia mojego wieku. Nie mogę nie wspomnieć o jeszcze jednej postaci, której kreacja jak dla mnie jest niesamowita – Kitty – młodsza siostra Lary Jean i jedna z moich ulubionych postaci. Jestem zauroczona tą Małą.

Książkę czytało mi się lekko i bardzo przyjemnie, a zawarte w niej przemyślenia na temat dorastania, rodziny, miłości, przyjaźni czy zranionego serca tylko podniosły jej walory, bo dla mnie najważniejsze w literaturze - szczególnie tej młodzieżowej jest przesłanie i wzbudzane emocje. Jednym słowem: polecam!

Ta książka jest genialna. Widziałam film, ale książka bardziej wciąga, wszystko jest cudownie opisane a akcja naprawdę bardzo wciąga. Nie da się od niej oderwać więc polecam każdej dziewczynie.

Lara Jean rozpoczęła klasę maturalną. Jej starsza siostra Margot wyjechała na studia, więc większość obowiązków związanych z domem i zajmowaniem się młodszą siostrą - Kitty, spada właśnie na nią. Wydaje się, że nie ma ona za dużo czasu, a już z pewnością nie na miłość, która niespodziewanie puka do drzwi. Okazało się, że pisane przed laty listy miłosne Lary Jean zostają wysłane do adresatów, chociaż uczucia dziewczyny już dawno wygasły. A może wcale nie?

Jenny Han ma tak uroczy i przyjemny sposób pisania, że książkę pochłonęłam w kilka chwil. Historia Lary Jean mną zawładnęła i rozpaliła moje serduszko, mimo, że nie wszystkie momenty miło zapamiętam. Autorka bardzo dobrze oddała rozterki sercowe i myślowe, które targają osiemnastolatkami, co stety-niestety wiem na własnym przykładzie.

Fabuła książki może wydawać się przewidywalna i w pewnym stopniu taka jest, ale wszystko można wybaczyć dzięki kreacji bohaterów. Z Larą Jean śmiało mogłam się utożsamić i szczerze cieszę się, że autorka tak dopracowała jej postać i sprawiła, że zapamiętam ją na długo. Kitty, choć to jeszcze mała dziewczynka, jest również jedną z tych postaci, na myśl o której w sercu będzie mi cieplej. Jej cięty język połączony z adekwatnym do wieku zachowaniem i przywiązaniem do rodziny to mieszanka idealna, więc mam nadzieję, że w kolejnych dwóch tomach tej trylogii zostanie jej poświęcone jeszcze więcej czasu. Również postacie męskie nie zawodzą, zarówno Josh, chłopak Margot, jak i Peter, kolega Lary Jean, to chłopcy jakich chciałabym poznać na żywo! Oczywiście nie braknie tu wad, każdy z bohaterów ma coś, co mógłby w sobie zmienić, jak z resztą każdy człowiek, a autorka ich nie ukrywa, bohaterowie nie są idealizowani, za co należy jej się podziękowanie, bo dzięki temu można ich lepiej zrozumieć i dokładniej się z nimi identyfikować.

Język zastosowany przez Jenny Han jest prosty i przyjemny, a jednocześnie uroczy, przez co wiek Lary Jean został jeszcze lepiej oddany. Pojawia się też duża dawka humoru i nie jestem w stanie zliczyć ile razy śmiałam się, a czasami byłam wręcz zażenowana, ale pozytywny sposób(!), niektórymi sytuacjami. Pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że jeśli inne książki pani Han, łącznie z dalszymi losami Lary Jean, są utrzymane w tym samym tonie, to prawdopodobnie znalazłam nową autorkę, którą będę mogła śmiało zaliczyć do grona ulubionych.

Jestem zdania, że książka powinna wpaść w ręce każdej dziewczynie, która wkracza w dorosłość i z pewnością zrozumie rozterki Lary Jean dotyczące nie tylko chłopców, ale domu, studiów, otoczenia. "Do wszystkich chłopców, których kochałam" może się okazać miodem na nastoletnie serca, ale i nie tylko. Każdemu, kto chciałby poznać lekką, zabawną historię pełną chwiejności uczuciowej i poglądowej, która, nie ukrywajmy, charakteryzuje większość młodych ludzi będę tę książkę serdecznie polecać!

cos-o-[Adres usunięty]

Jest to lekka książka która możemy przeczytać w kilka wieczorów. Bardzo urocza. Jest w niej zawarte dużo więcej humoru i treści niż w filmie. Mi osobiście bardzo się podobała i szczerze ją polecam.

Chyba każdy słyszał już o książce lub filmie Do wszystkich chłopców, których kochałam. Ja zaczęłam od ekranizacji, a dopiero potem zabrałam się za oryginalną historię. Chciałam mieć porównanie zwłaszcza, że opinie były różne. Jedni woleli powieść, inni wręcz przeciwnie. Ja zdecydowanie należę do pierwszej grupy. Fabuła w filmie została bardzo spłycona i skrócona o wiele ważnych elementów. Nie oznacza to, że produkcja Netflixa mi się nie podobała. Dlatego już teraz chciałabym polecić Wam obie wersje.

Przyznam, że nie spodziewałam się kierunku, w jakim potoczy się ta historia. Zupełnie inaczej wyobrażałam sobie jej rozwój. Jestem pozytywnie zaskoczona pomysłem autorki. Niejednokrotnie Jenny Han bardzo mnie zaintrygowała! Do tego całość jest, według mnie, niezmiernie oryginalna. Nie spotkałam się dotychczas z pomysłem tego typu, tak fajnie wykorzystanym.

Bardzo polubiłam Larę Jean. Zazwyczaj takie bardzo nieśmiałe i aspołeczne bohaterki są w książkach po prostu nudne albo przezroczyste. Lara była ich przeciwieństwem i została świetnie wykreowana. Mimo, że nie uważam się za nieśmiałą osobę, łatwo było mi się z nią identyfikować. Myślę, że nie tylko mnie.

Jenny Han ma bardzo przyjemny i naturalny styl pisania. Czytając książkę rzeczywiście miałam wrażenie, jakby historia była opowiedziana przez nastolatkę. Autorka nie wstawiała na siłę "mądrych" słów, których w realnym życiu żadna dziewczyna w myślach by nie użyła. Dodaje to historii wiarygodności.

Do wszystkich chłopców, których kochałam jest niezwykle uroczą książką. Czytając ją świetnie się bawiłam. Od pewnego czasu rzadziej sięgam po młodzieżówki, bo wydają mi się nieco infantylne i zbyt schematyczne.Ta zdecydowanie taka nie jest. Historia Lary Jean powinna spodobać się zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom. Ja już nie mogę doczekać się kontynuacji. Pozostaje mi tylko ją Wam polecić!

Lara Jean Song to nastolatka koreańskiego pochodzenia, która wbrew pozorom nie miała w życiu łatwo. Jej matka zmarła, kiedy Lara była jeszcze bardzo mała, ale dzięki kochającemu ojcu i siostrom, dziewczyna może prowadzić normalne życie.

Lara Jean nigdy nie wyróżnia się z tłumu, ma niewielu przyjaciół i rzadko imprezuje. Jednak, tak jak każda nastolatka, ona też posiada swoje sekrety. Dziewczyna w starym pudle na kapelusze, które dostała od swojej matki, trzyma listy miłosne. Nie są to jednak zwyczajne listy. To listy, które Lara napisała sama do wszystkich chłopców, których kiedyś kochała tylko po to, aby wyleczyć się z niechcianego uczucia. Żaden z pięciu napisanych przez nią listów nigdy nie miał trafić do adresata.

Jednak pewnego dnia życie Lary Jean przewraca się do góry nogami, kiedy dziewczyna odkrywa, że ktoś ukradł pudło i wysłał wszystkie spisane słowa, które miały wyleczyć jej złamane serce. Wszyscy chłopcy, do których nastolatka żywiła jakiekolwiek uczucia dowiadują się o tym w tym samym momencie. Całe zajście można by obrócić w żart, gdyby nie to, że jeden z listów trafił do chłopaka starszej siostry Song...

Ogromnie spodobało mi się to, że książka nie jest schematyczna, ani przewidywalna. Ta historia nie raz bardzo mnie zaskoczyła i z wielkim zaciekawieniem śledziłam losy bohaterki. Muszę przyznać, że dziewczyna nie miała łatwo, a znalezienie dobrego wyjścia z sytuacji, w której się znalazła było wręcz niemożliwe.

Lara Jean napisała listy miłosne do pięciu chłopców, których kiedyś kochała, a byli nimi:

- Peter (najprzystojniejszy chłopak w szkole),

- Kenny (chłopak poznany na obozie),

- Lucas (chłopak z balu)

- John (chłopak z boiska)

- Josh (chłopak starszej siostry Lary...).

Dziewczyna chcąc wybrnąć z krępującej sytuacji w jakiej się znalazła, godzi się na pewien pomysł Petera, co prowadzi do jeszcze większych konsekwencji...

Jeśli sięgniemy po tę książkę możemy bardzo miło spędzić czas. W tej historii nie brakuje humoru, ani zwrotów akcji, dzięki czemu nawet nie czujemy upływającego podczas czytania czasu.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to nie tylko lekka i zabawna książka, ale także bardzo pouczająca historia, w której idealnie pokazane jest jak nawet malutkie kłamstwo może doprowadzić do sytuacji, które zmuszają nas do okłamywania nawet bardzo bliskich osób.

Czytając tę książkę bardzo utożsamiłam się z główną bohaterką i chociaż nie zawsze się z nią zgadzałam (były także momenty kiedy Lara Jean mnie wręcz irytowała) to po części rozumiałam jej sposób myślenia i mogę śmiało stwierdzić, że byłabym w stanie się z nią zaprzyjaźnić.

Muszę przyznać, że autorka miała doskonały pomysł na napisanie tej książki, ale niestety motyw z listami nie do końca został dobrze wykorzystany. Liczyłam na o wiele więcej, ale to dopiero pierwszy tom i mam nadzieję, że w kolejnych akcja zdecydowanie się rozkręci.

Mam dla Was także wspaniałą wiadomość! Już niebawem na platformie NETFLIX pojawi się ekranizacja właśnie tej książki! Muszę przyznać, że jestem jej ogromnie ciekawa i postaram się jak najszybciej ją obejrzeć.

Podsumowując książka Jenny Han to zabawna, pouczająca i słodko-gorzka opowieść o pewnej nastolatce, której życie z dnia na dzień bardzo się zmienia. Sięgając po tę książkę na pewno się nie zawiedziecie, gdyż Lara Jean nie pozwoli Wam się nudzić nawet przez chwilę. Polecam!

Super są te młodzieżowe intrygi i stany zauroczenia. Wszyscy kiedy byli zakochani – chłopcy i dziewczyny. Pozycja oczywiście dla płci pięknej, bo tematów miłości faceci unikają jak ognia, a szkoda, byłoby łatwiej o porozumienie między Wenus i Marsem.

Jak poradzić sobie z nieszczęśliwą miłością? Jak zapomnieć o obiektach swoich westchnień i wyzbyć się negatywnych uczuć? Okazuje się, że można przelać na papier wszystko to co nas przytłacza. Tylko później należy zrobić wszystko, by nikt nie odczytał tego, co zapisane. Szczególnie adresaci.

Lara Jean Song to dziewczyna niezwykle pozytywna. Mieszka z młodszą siostrą i ojcem, który stara się wychowywać swoje córki najlepiej jak może. One również ułatwiają mu sprawę nie wywołując wielu konfliktów. Może poza ciągłym pragnieniem młodszej siostry Lary, która domaga się psa. I ewentualnie tęsknotą za starszą, która wyjechała do Szkocji. Ale na pozór wszystko układa się dobrze. Do czasu, gdy ktoś niespodziewanie wykrada z szafy dziewczyny pudełko na kapelusze, w którym trzymała pięć niewysłanych nigdy listów do swoich niespełnionych miłości. Opisała w nich swoje żale i smutki, pragnienia oraz nadzieje. A teraz ktoś zdecydował się wysłać te listy do wszystkich chłopaków. W tym do byłego ukochanego jej starszej siostry.

Oto przed nami niezwykle sympatyczna powieść młodzieżowa, w której radość na zmianę przeplata się z troskami młodzieńczych lat. Opowiada o młodej dziewczynie z którą śmiało można się utożsamić. W końcu kto z nas nie miał niespełnionych miłości? Obiektów westchnień, którzy nigdy nie dowiedzieli się co tak naprawdę czujemy? Strach nie pozwalał nam na to, by wyjawić głęboko skrywane uczucia. Wyobraźcie sobie zatem jak musi czuć się w obecnej sytuacji Lara. Jak trudno jest jej spojrzeć w oczy chłopcom, do których kierowane były listy i przełknąć własną dumę, by stawić czoła zaistniałej sytuacji. To wszystko jest niesłychanie proste do zaakceptowania, bo oparte na prawdziwym życiu. Na historii, która mogłaby przytrafić się każdemu z nas.

Napisana z dystansem i subtelnym poczuciem humoru, przygoda młodej bohaterki zabiera nas w podróż przez wzloty i upadki nastoletnich miłości. Zabawia, pozwala odprężyć się podczas lektury i niespodziewanie wciąga nas w sam środek wydarzeń. Niepozorne tło akcji szybko staje się przyjemną lekturą na późne popołudnie, prezentującą całą paletę barwnych osobowości w towarzystwie których czas płynie zdecydowanie za szybko. Bo choć chciałoby się czytać tą historię bez końca, wystarczy kilka chwil, by zapoznać się z intrygującym finałem - pozostawiającym poczucie niebanalnego rozwinięcia w kontynuacji.

Lekki sposób, przyjemny styl i miła dla duszy czytelnika historia to zapewnienie kilku godzin sympatycznej zabawy w towarzystwie głównej bohaterki i jej miłosnych perypetii. "Do wszystkich chłopców, których kochałam" to ciepła opowieść o utraconych nadziejach i niespełnionych marzeniach, o poszukiwaniu własnego szczęścia i poczuciu bezpieczeństwa.

Wesprze kiedy jesteś w dołku. Mnie pomogła na smutki, drobne bolączki, które mi dokuczały. Rozśmieszyła, poprawiła samopoczucie, zainteresowała fabułą. Rewelacyjnie spędziłam ten czas.

Były już komedie o zgubionych sex taśmach, a teraz będzie o wysłanych listach miłosnych. Wolę tą wersję, bo jest bardziej uczuciowa i romantyczna. Emocje podczas czytania macie zapewnione.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to bardzo przyjemna książka, którą czyta się szybko i dobrze, jednak przesadziłabym, twierdząc, że jest to lektura angażująca. W zasadzie z ekranizacji pamiętałam jedynie ogólny zakres fabuły, także większość wydarzeń dawno uleciała mi z pamięci. Niemniej niewiele tu zaskakuje i to, co uważam za największą wadę - sądzę, iż autorka nie wykorzystała potencjału drzemiącego w tej opowieści. Zdecydowanie lepiej mogła poprowadzić pewne wątki, sprawiając, że czytelnik mógłby wysnuć więcej poważniejszych refleksji, ale postanowiła bardziej na kwestię rozrywkową. Wiadomo - i takie lektury są potrzebne, chociaż ja nawet od młodzieżówek oczekuję poruszenia ważnych treści w solidny sposób, a tego mi tutaj zabrakło. Jenny Han za bardzo skupiła się na tym, co w moim odczuciu mogłoby być mniej istotne, a pobieżnie traktowała znaczące wątki.

Cała opinia: [Adres usunięty]

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to historia nastoletniej Lary Jane, która wraz z dwiema siostrami straciła matkę w młodym wieku. Jej starsza siostra rozpoczęła studia i wyjechała, co wiąże się z przejęciem większej części obowiązków przez Larę Jane. Siostry za wszelką cenę starają się pomagać zapracowanemu ojcu, aby ich rodzina normalnie funkcjonowała.

Lara to nastolatka, która nie lubi być w centrum uwagi, a po cichu podkochiwała się już w pięciu chłopakach, do których uczucia spisała w listach i zagrzebała głęboko w pudełku na kapelusze, które otrzymała od mamy. Kitty, najmłodsza z sióstr to jeszcze dziecko, które za wszelką cenę pragnie otrzymać w prezencie gwiazdkowym szczeniaczka.

Któregoś dnia okazuje się, że w tajemniczy sposób napisane przez Larę Jane listy trafiły do ich adresatów. Problem polega na tym, że nie pisała ich po to, aby je otrzymali, a po to aby zamknąć rozdział tego uczucia w swoim życiu.

Zabawne perypetie młodej nastolatki i jej sercowe rozterki, które czyta się z zapartym tchem i uśmiechem na twarzy. Młoda dziewczyna musi stawić czołom wszelkim uczuciom, które do tej pory chowała w sercu i w….pudełku na kapelusze. Kolejno spotyka chłopaków, którzy otrzymali od niej listy ze szczerymi wyznaniami, zarówno uczuć, jak i wytknięciem wszelkich wad.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to lekka, zabawna, wzruszająca i bardzo przyjemna powieść, która z humorem pokazuje życie nastolatków i ich pierwsze kroki stawiane ku dorosłości.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Lara Jean w pudle na kapelusze trzyma listy miłosne. Napisała je sama i skierowała do swoich byłych obiektów westchnień, by wyleczyć się z niechcianego uczucia. Łącznie powstało 5 listów, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Mimo, że nikt poza samą autorką o nich nie wiedział, pewnego dnia okazuje się, że listy zostały wysłane pocztą do adresatów. Jednym z nich jest były chłopak jej siostry, co jeszcze bardziej komplikuje sprawę. Książka jest przeurocza i wciągająca. Od razu po przeczytaniu opisu od wydawcy mnie zainteresowała. Lekka i szybko się ją czyta. Bardzo podoba mi się wątek dotyczący Margot i jej wyjazdu na studia za granicę. Młodsza siostra Lary Jean, Kitty jest zadziorna i dodaje jeszcze więcej uroku tej historii. Ogromnym plusem tej powieści jest humor i chyba właśnie dzięki temu jest to moja ulubiona część. Jeżeli ktoś jeszcze nie miał okazji przeczytać to bardzo polecam :)

Lara nie cieszy się zbyt dużym zainteresowaniem u chłopców. Zmienia się to jednak, gdy jej młodsza siostra wysyła lisy, pisane po kryjomu przez Larę, do chłopców jakich kiedykolwiek kochała. Akcja zmienia się o 180 stopni, nagle bohaterka jest w centrum zainteresowań.

Pojawia się tu moment zazdrości, próby zdobycia kogoś oraz nawet element udawanego związku.

Zanim zabrałam się za książkę, obejrzałam film, który mnie oczarował! Od razu zakupiłam książkę i wciągnęłam się w hisorię Lary Jean i jej chłopców.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to bardzo urocza powieść, z urzekającymi bohaterami.

Lara Jean jest cudowną postacią- zachwyca tym, że ma swoje wady jak i zalety, nie jest przerysowana, dzięki czemu zyskała w moich oczach autentyczność.

Historia jest specyficzna- autorka miała dobry pomysł na trylogię. Z tego powodu fabuła zachwyca, a wykonanie tym bardziej. Książka wciąga, nie miałam ochoty oderwać się od lektury, jednakże momentami trochę zanudzała.

Nie zmienia to jednak faktu, że powieść pochłonęłam w niecałe 2 dni.

Akcja książki jest szybka i wartka, a kończy się kulminacyjnym momentem. Od razu sięgnęłam po kolejny tom.

Jeżeli ktokolwiek by się zastanawiał, czy lepiej obejrzeć film czy przeczytać książkę, to odpowiedziałabym, że obie rzeczy!

Film jest bardzo uroczy, jednakże książka ma w sobie urok i zachwyca swoją prostotą.

Polecam tę powieść każdemu, kto ma ochotę na lekką i przyjemną lekturę.

Sama nie wiem, dlaczego tak długo wzbraniałam się przed przeczytaniem tej książki, która w rzeczywistości okazała się być uroczą młodzieżówką. W związku ze wznowieniem serii przez wydawnictwo Kobiece oraz ekranizację powieści, zrobiło się naprawdę głośno o historii zawartej przez Jenny Han w książce "Do wszystkich chłopców, których kochałam".

Lara Jean to typowa nastolatka, która żyje w swoim wyimaginowanym świecie, czyta dużo romansów i wręcz można stwierdzić, że śni na jawie. Większość swojego czasu spędza w pokoju, a do tej pory zdążyła już się zakochać na zabój - pięć razy. Swoje uczucia przelewa na papier, nie zdradza chłopakom, w których się zakochuje swoich uczuć, tylko pisze do nich listy miłosne, w których wyjawia swoje wszystkie uczucia. Pisze to, czego nie odważyłaby się wyrazić na głos. Listy ukrywa w pudełku podarowanym przez jej mamę, dlatego, że te listy są tylko dla niej i nikt nie ma prawa ich zobaczyć. Do dnia, aż jakimś dziwnym sposobem listy trafiają do swoich odbiorców i każdy z chłopców dostaje swój list, a życie miłosne Lary Jean nagle wymyka się spod kontroli... Tylko go wysłał listy i dlaczego?

Wiecie co? Dawno nie czytałam tak uroczej i kochanej historii, jaką stworzyła Jenny Han. Fabuła książki jest tak oryginalna i nieprzewidywalna, że chylę czoła autorce, naprawdę. Na naszym rynku wydawniczym non stop pojawia się mnóstwo książek o tematyce młodzieżowej, jednak ta pozycja zdecydowanie góruje nad wszystkimi i wyróżnia się z tego tłumu. Odnalazłam w tej historii kawałek siebie, bo kto z nas będą nastolatką nie czytał romansów, a potem w głowie nie układał swojej własnej historii miłosnej, która pewnie nawet nie urzeczywistniła się. Jenny Han przedstawia nam życie zwykłej rodziny, uwzględniając przy tym ważne aspekty, które warto respektować, a mianowicie takie rzeczy jak szacunek w rodzinie, miłość, wsparcie i wzajemna pomoc.

Jenny Han także w nietypowy, wręcz niespotykany sposób przedstawiła relację między chłopakiem, a dziewczyną. Układ jaki zawarła Lara z Peterem był trochę niepoważny, ale gdyby nie to, książka nie byłaby taka ciekawa. Z początku nie byłam dosyć przekonana co do tej relacji, Peter trochę działał mi na nerwy, ale gdy poznałam go bliżej, zrozumiałam, że jest idealny w tej roli i zaczęłam im kibicować. Ich związek naprawdę zaczął się w dość nietypowy sposób, nie będę zdradzać w jaki, żeby nie psuć wam zabawy. Mam nadzieję, że ta sytuacja potoczy się w takim kierunku, w jakim oczekuje, jednak jak na razie nie chce zapeszać i z niecierpliwością czekam na drugi tom.

Wzięłam się za napisanie tej recenzji, dopiero teraz, ponieważ chciałam przeczekać ten szum, jaki wywołała swoją premierą. Książka naprawdę bardzo przypadła mi do gustu. Już od pierwszych stron, styl pisania autorki spodobał mi się i dalsze czytanie tej historii, to była całkowita przyjemność. Autorka poprzez tę słodką historię młodzieżową bawi i uczy. Przedstawia rodzinę, które się wspiera, przyjaźnie, które są inspirujące oraz miłość, która jest idealnym zwieńczeniem tej książki.

Teraz nie pozostało wam nic innego jak sięgnąć po książkę Jenny Han "Do wszystkich chłopców, których kochałam".

Z historią Lary Jean zapoznałam się najpierw poprzez obejrzenie Netflixowej adaptacji, a było to mniej więcej w czasie, gdy zaczęło się o niej robić głośno wśród przeróżnych kobiecych blogerek i bookstagramerek. Zazwyczaj podchodzę ostrożnie do wszelkich książkowych pozycji na punkcie których panuje powszechny "boom", ale ponieważ nie sposób odmówić filmowi pewnego uroku, to byłam ciekawa czy książka choć trochę oddaje tego ducha. I na szczęście nie zawiodłam się. Można powiedzieć, że to prosta historia, nie wyróżniająca się w żaden sposób poziomem warsztatu pisarskiego, niemniej jest w niej coś, co sprawia, że chce się ją czytać i czytać. Mianowicie czyta się ją lekko, a dodatkowo pozostawia nas z pewnym uczuciem ciepła i zanim się spostrzeżemy to kibicujemy związkowi Lary Jean z Peterem, a także cieszymy się, gdy do danej sceny wkracza charakterystyczna i śmiała Kitty, która z pewnością podbije serce jeszcze niejednego czytelnika. Jak się okazało, film był bardzo wierną adaptacją powieści, co może być zarówno uznawane za plus, jak i minus. Trochę z tego powodu nie mogę się doczekać kontynuacji i kolejnych dwóch tomów! Polecam z czystym sercem. Czasem takie zwyczajne - niezwyczajne historie są najpiękniejsze.

Główną bohaterką jest Lara Jane, dziewczynia która w swoim życiu napisałam 5 listów miłosnych, nigdy nie zamierzając ich wysłać. Pewnego dnia jednak listy trafiają do adresatów co dla dziewczyny oznacza spore kłopoty. Książka nie trafiła do mnie w stu procentach, jednak kilka wątków bardzo mi się podobało. Relacje rodzinne bohaterki były super opisane, a jej młodszą siostrę uwielbiam. Jeśli szukacie lekkiej książki lub podobała wam się ekranizacja (można ją zobaczyć na netflix) to jak najbardziej polecam💓

Kiedy dowiedziałam się, iż książka, którą wydaje wydawnictwo kobiece ma zostać zekranizowany postanowiłam, że muszę to przeczytać. Bardzo chciałam się dowiedzieć czy tak naprawdę jest warta uwagi jak większość mówi. Przekonałam się i to bardzo a czas jaki spędziłam był wart swojej ceny.

Autorka w pewien przemyślany sposób przekazuje nam nie tuzinkową i wartą uwagi historię, która z początku bardzo mnie śmieszyła. Lecz z każda przeczytaną stroną wciągnęłam się tak, iż nie mogłam oderwać się od lektury. Każdy rozdział, choć był krótki, ale za to treściwy i przekazywał nam wiele.

W książce poznajemy wielu bohaterów, ale tak naprawdę cała powieść skupia się na tylko tych szczególnych. Tak, zatem poznajemy Lare Jean Covery nastolatkę, która właśnie musi stawić się czoło problemom, które nie są tak proste, na jakie się wydają. Jest właśnie w klasie maturalnej i dowiaduje się, że jej listy, które pisała do chłopców nieopacznie zniknęły i dostarczono do ich nadawców. Nie chcąc, aby list zniszczył relację jej, z Joshem postanawia skłamać dla dobra ogółu. Do tego wciąga Petera, który ma udawać jej chłopaka. Postanawiają podpisać umowę, w której każde z nich ma wynieść z tego obopólne zyski. Wszystko zaczyna się układać po jej myśli, gdy do pewnego momentu zaczyna się coś dziać a mianowicie Lara Jean zakochuje się w swoim niby chłopaku. Tylko domyśla się, że ON jej nie kocha, bo potrzebował jej, aby odzyskać swoją Genevieve. Co zrobi Lara Jean, gdy siostry były chłopak ją pocałuje? Jak potoczy się historia dziewczyn Song?

Kolejną osoba, którą poznajemy jest Peter Kavinskin. Z początku poznajemy go, jako chłopaka, który nie liczy się z kimś. Kiedy dostaje list od przyjaciółki z dzieciństwa idzie do niej to wyjaśnić. Z całego tego zamieszania oboje razem wymyślają plan jak Josh ma przestać się interesować się Larą Jean a Peter żeby odzyskał Genevieve. Z dnia na dzień zaczyna zmieniać zdanie o dziewczynie i nawet jego serce zacznie szybko bić dla innej osoby niż myślał. Gdyby nie wyjazd do szkółki narciarskiej i rozsiana plotka na jego temat i Lary Jean wszystko by się ułożyło tak jak by chcieli. Tylko, że nieprawdziwe plotki potrafią ranić tak, że dziewczyna wycofuje się i nie chce go znać. Co zrobi Peter, aby odzyskać zaufanie dziewczyny? Czy doczekamy się szczęśliwego zakończenia?

Książka jest napisana w bardzo lekkim stylem i łatwym językiem, co za tym idzie bardzo szybko i miło się czytał książkę. Już od pierwszych stron książki możemy zauważyć, że pisarka bardzo dba o każdy szczegół i wątek. Jenny Han przekazuje nam, że miłość i przyjaźń można znaleźć wszędzie a do szczęścia nie potrzeba nam aż tak wiele.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” jest to pierwsza część pięknej historii, która zasługuje na miano bestsellera. Nie typowa historia, którą bardzo pokochałam i chciałabym abyście i wy mogli ja poznać. Czekam na kolejną część a was zapraszam do przeczytania powieści i obejrzenia filmu na platformie Netflix. Jeśli jesteście nie zdecydowani to zapraszam na zwiastun który z pewnością was przekona.

[Adres usunięty]

Siostry Song trzymają się razem. Margot najstarsza z sióstr po śmierci mamy musiała zaopiekować się młodszym rodzeństwem - Larą Jean oraz Kitty. Teraz Margot wyjeżdża na studia do Szkocji a do tej pory pełnione przez nią obowiązki spadają na Larę Jean. Jednak czy Lara Jean odnajdzie się w nowej roli i poradzi sobie z domowymi obowiązkami równie dobrze jak Margot? Sytuacja wyglądałaby o wiele prościej gdyby na głowę Lary Jean nie spadł pewien problem, a mianowicie ktoś wysłał jej listy, które pisała kiedyś do chłopców, których darzyła uczuciem. A co gorsza jednym z nich jest były chłopak jej siostry. Lara Jean starając się wykaraskać z niezręcznej sytuacji zaczyna snuć pewien plan, a przy okazji zapętla się w niewinne kłamstewka. ..

Siostry Song

Autorka wykreowała barwne i trójwymiarowe postaci, które sprawiają, że z pozoru zwykła młodzieżówka, jaką jest "Do wszystkich chłopców" nie jest kolejną mdłą historią, gdzie czytelnik zaraz po przeczytaniu zapomina jak nazywali się bohaterowie. Lara Jean to postać posiadająca cechy charakteru będące mi bardzo bliskie. Lara Jean jest cicha i grzeczna. Niczym nie wyróżnia się na tle swoich rówieśników. Zamiast hucznych imprez woli czytać książki w domowym zaciszu albo się uczyć. Lara Jean pod tym względem jest moim odbiciem. Dziewczyna chcąc zatuszować sprawę listów wchodzi w układ z jednym z chłopców, co prowadzi do niezwykłego obrotu spraw. Z jednej strony nowa sytuacja prowadzi do ogromnej metamorfozy Lary Jean, która przestaje być kolejną anonimową uczennicą a zarazem zaczyna wierzyć w siebie – wychodzi z cienia starszej siostry. Jednak z drugiej strony młoda Song popada w ciąg drobnych kłamstw i niedomówień, które stopniowo prowadzą zbliżającej się katastrofy.

Najmłodsza z sióstr Song zaskakuje swoim temperamentem i niewyparzonym językiem, choć ma zaledwie dziewięć lat. Stanowi fajny kontrast w porównaniu do Lary Jean i Margot. Jeśli chodzi o Margot to niestety jej postać nie przypadła mi do gustu. Od pierwszej strony miałam nieodparte wrażenie, że dziewczyna coś ukrywa i w dalszej części książki okazało się, że miałam rację. Jednak najbardziej zdenerwowało mnie jej stosunek do Josha - jej byłego chłopaka. Choć w kółko powtarza każdemu, że między nimi wszystko skończone, to mimo wszystko rościła sobie do niego prawo.

Co z tymi listami?

Książka przyciągnęła mnie do siebie głównie ciekawym pomysłem na fabułę. Jednak czy w rzeczywistości tak było? Aby odgadnąć kto wysłał listy Lary Jean nie musiałam nawet się wysilać. Z łatwością można to odgadnąć już na początku historii. Za to podobał mi się pomysł na „układ” w jaki weszła Lara Jean by w pewien sposób zatuszować sprawę listów a zarazem swoje uczucia do byłego chłopaka swojej siostry. Historia momentami wprawiała mnie w dobry humor, czasami przynudzała błahymi dramami zakochanych, a na koniec naprawdę mnie wciągnęła, do tego stopnia, że najchętniej od razu sięgnęłabym po kolejny tom.

Siła rodziny

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to nie tylko historia o miłosnych perypetiach nastoletniej Lary Jean, to także historia o relacji w rodzinie. Autorka w książce dużo miejsca poświęca więźniom, jakie łączą siostry Song. Śmierć mamy jedynie je do siebie zbliżyła. Razem pomagały sobie, mówiły sobie wszystko i wspierały się. Jak to bywa między siostrami, czasem jest dobrze, a czasem dochodzi do zgrzytów i kłótni. Jednak miłość siostrzana jest bardzo silna, co obserwujemy czytając książkę. Po przeczytaniu powieści Jenny Han odniosłam wrażenie, że autorce właśnie ten wątek wyszedł lepiej niż cała sprawa z listami.

Podsumowanie

Podsumowując „Do wszystkich chłopców, których kochałam” to dobra młodzieżówka napisana z humorem, opowiadająca o dorastaniu, pierwszej miłości i zauroczeniu, przyjaźni, szkolnych dramatach i siostrzanej więzi. Choć książka mi się podobała to niestety nie wywołała u mnie „efektu wow”. Uważam, że autorka nie do końca wykorzystała potencjał tkwiący w oryginalnym pomyśle z listami, które przypadkowo trafiają do adresatów. Oczekiwałam nieco więcej dramatów, skoro te listy nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Mimo to Jenny Han sprawiła, że zakończenie „Do wszystkich chłopców, których kochałam” bardzo mnie zaintrygowało i z chęcią poznam dalsze losy Lary Jane. Książkę oczywiście polecam, a po jej przeczytaniu koniecznie obejrzyjcie film o tym samym tytule.

[Adres usunięty]

Lara Jean prowadzi spokojne życie w gronie najbliższych. Ma jednak swój sekret, o którym nie wie nikt. Otóż w pudle na kapelusze, które dostała od mamy, trzyma swoje listy miłosne. To nie są zwykłe listy. Napisała je sama do wszystkich chłopców, których kiedykolwiek kochała. To był jej sposób, by wyleczyć się z niechcianej miłości i o niej zapomnieć. Przelewała na papier wszystko, co chciała przekazać danemu chłopakowi, nie ukrywając niczego. Ktoś, by pomyślał, że to nic niezwykłego. Jednak żaden z tych listów nie miał trafić do adresata, był przeznaczony tylko dla niej. Pewnego dnia w niewyjaśniony sposób wszystkie listy trafiają do odbiorców. A wtedy życie dziewczyny wywraca się do góry nogami.

Styl autorki jest lekki i przyjemny. Początkowo nie mogłam się w niego wczuć, ale jak już się wkręciłam to ciężko było mi się oderwać. Narracja pierwszoosobowa jest z perspektywy Lary Jean. Do sięgnięcia po nią zaintrygował mnie opis. Byłam bardzo ciekawa jak potoczą się losy głównej bohaterki i szczerze nie spodziewałam się czegoś tak dobrego.

Bohaterowie ogromnie przypadli mi do gustu. To ludzie z krwi i kości, którzy popełniają błędy, ale przede wszystkim kochają i troszczą się o swoich bliskich. Wszystkie siostry Song idealnie pokazują prawdziwą i silną siostrzaną więź. Siostra to nasza najbliższa przyjaciółka, na którą zawsze możemy liczyć i mimo kłótni zawsze zdoła nam wybaczyć. Sama mam dwie wspaniałe siostry, bez których nie wyobrażam sobie życia :*

Po śmierci mamy to Margot przejęła opiekę nad młodszymi siostrami, a po jej wyjeździe ciężko jest im się pogodzić z rozłąką. Lara Jean to urocza, młoda dziewczyna. Jest trochę nieśmiała i szczera, ale ma dobre serce. Dużą rolę w fabule odgrywają Josh i Peter, bez których nie mogłoby być tej książki. I pewnie pomyśleliście, że mamy tutaj kolejny trójkąt miłosny, ale bez obaw, nie ma go.

Do wszystkich chłopców, których kochałam jest pełna humoru, przyjaźni, ciepła, wartości rodziny, intryg i miłości. Pokazuje jak przy właściwych osobach możemy wyjść z własnej skorupy i się otworzyć. To lekka i urocza książka, która pozwoli oderwać się od codzienności i poprawi humor.

Podsumowując, z całego serca Wam ją polecam. Na pewno nie pożałujecie poświęconemu jej czasu. Mimo, że jest powieścią młodzieżową, nadaje się również dla nieco starszych czytelników. Ja już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejne części i mam nadzieję, że wkrótce będą ich premiery. Z niecierpliwością czekam również na jej ekranizację na platformie Netflix, która pojawi się w dzień polskiej premiery książki, czyli 17 sierpnia.

Lara Jean zaczyna ostatni rok w liceum. Jej starsza siostra wyjeżdża na studia do Szkocji. Głowna bohaterka musi teraz zając się całą rodziną, ponieważ jej matka nie żyje. Jednak jej życie diametralnie się zmieni, gdy wyjdzie na jaw, że skrywane listy, w których pisałam do chłopaków, w których była zakochana, zostały wysłane. Jak poradzić sobie z taką kompromitacją? Czy z tej sytuacji można wyjść z twarzą? A może te wydarzenia sprawią, że wyjdzie jej to na dobre?

O tej książce słyszałam wiele dobrego, zanim Wydawnictwo Kobiece postanowiło wznowić wydanie tej powieści. Spodziewałam się, że będzie to lekka, przyjemna i zabawna lektura, która umili mi kilka godzin. Czy rzeczywiście taka była? No i tutaj mam już dylemat by od razu odpowiedzieć na to pytanie...

Po pierwsze historia nie jest jakoś szczególnie wyjątkowa. Jeden z listów miłośnych trafia do chłopaka siostry Lary Jean, a drugi do najbardziej popularnego chłopaka w szkole. By zachować twarz, dziewczyna postanawia udawać związek z tym przystojniakiem i na nowo odżywają w niej uczucia. Do tego mamy poruszane wątki rodzinne, szkolne i dramaty nastolatek, czyli nic nowego i odkrywczego.

Po drugie bohaterowie, których albo kochałam albo nienawidziłam. Lara Jean to postać, którą lubiłam przez większość powieści. Rozumiałam jej zachowanie i osądy. Jednakże pod koniec, jej decyzja sprawiła, że miałam ochotę ją ukatrupić. Co do sióstr głównej bohaterki, to Margot nie cierpiałam. To była postać, która cały czas musiała być w centrum uwagi, która była hipokrytką i nie rozumiała, ze rodzina bez niej też potrafi jakoś funkcjonować. Dobrze, że nie było jej dużo w powieści, bo bym jej nie zdzierżyła. Za to Kitty bardzo polubiłam, była najmłodszą z sióstr, ale najbardziej ogarniętą, dążącą do swojego celu i mściwą, co było zabawne! Co do chłopaków, to polubiłam obydwóch i Josh i Peter mieli coś w sobie i szczerze, to nie wiem którego sama bym wybrała, będąc na miejscu Lary Jean.

"Może właśnie dlatego mnie pocałowałeś- żeby zdobyć nade mną władzę. Żeby zmusić mnie do zainteresowania się Tobą. Podziałało."

Jednak tylko narzekam, a książka ma też plusy. Po pierwsze czyta się ją naprawdę dobrze. Dla mnie może ciężki był początek, ale potem jak już akcja się zaczęła, to nie mogłam się od niej oderwać. Przeczytałam ją za jednym zamachem i zdecydowanie czekam na drugi tom. O dziwo, chociaż książka ma prawie 400 stron, to dużo się w niej dzieje i naprawdę nie ma czasu na nudę. Autorka sprawnie poprowadziła całą akcję i sprawiła, że albo się śmiałam albo miałam ochotę kogoś ukatrupić.

Poza tym książka jest bardzo uniwersalna. Pierwsze polskie wydanie było w 2014 roku, ale ja czytając ją dopiero teraz, nie miałam w ogóle wrażenia, że ta książka ma już trochę lat. Akurat wydarzenia opisane w niej mogły wydarzyć się wcześniej, jak i teraz. Dlatego dla mnie książka na tym wiele zyskuje.

Dlatego podsumowując książka ma swoje zalety i wady. Od Was już zależy co przeważy szalę. Dla mnie książka jest warta uwagi i poświęconego jej czasu, chociaż spodziewałam się czegoś lepszego. Jeżeli podejdziecie do tej książki bez większych oczekiwań, to z pewnością Wam przypadnie do gustu. To lekka i przyjemna powieść o dorastaniu, ponoszeniu konsekwencji swoich czynów i o tym, że nie każde złe rzeczy, które nam się przytrafią mają tak okropne skutki w przyszłości.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” - ten tytuł zapewne chociaż raz rzucił Wam się w oczy. Jeśli nie przy okazji starego wydania, to teraz, kiedy Wydawnictwo Kobiece wydaje wznowienie tej książki i przy okazji - z tego co słyszałam - ma w planach wydać pozostałe części (co mnie bardzo cieszy!!). Zauważyłam, że zrobił się mały szum wokół niej i to w dodatku taki pozytywny, słychać same dobre opinie. Więc siłą rzeczy i ja spodziewałam się czegoś naprawdę WOW, choć jednocześnie nieco się obawiałam, czy aby na pewno ten efekt w moim przypadku nastąpi.

Z opisu pewnie już wiecie, że mowa tutaj o Larze Jean, która miała w zwyczaju pisać listy miłosne do każdego chłopaka, którego kochała (spokojnie, można ich przeliczyć na palcach jednej ręki, zaś aż tak dużo ich nie było ;P) i trzymała je w pudle na kapelusze. Jednak jakimś cudem owe listy dostały się do swoich adresatów i to powoduje swoje konsekwencje, o których jednak nie będę się rozpisywać, bo zabrałabym Wam całą frajdę z czytania. Ale wróćmy do listów – tak niepozorny temat, tak rzadko już dziś spotykany, a tak naprawdę to dzięki nim utkana została fabuła i wiele wydarzeń.

Podobało mi się to, że mimo iż wiemy, że odegrają one sporą rolę, to jednak autorka nie zarzuca nas informacjami o nich już w pierwszym rozdziale, na pierwszej stronie. Nie – wręcz przeciwnie! Nawet nie wiadomo, kiedy temat listów wypłynie. Najpierw poznajemy Larę Jean i jej rodzinę, jej codzienność można powiedzieć. I nie, nie jest to nudne ;) Osobiście byłam przekonana, że jednak będzie o tych listach dużo więcej, niż było, a w sumie to długo nawet nie było wyjaśnione, co tak naprawdę się z nimi stało. Sam pomysł był bardzo oryginalny! Serio, niby zwykłe listy, ale zapoczątkowały one całą historię, kóra wzięła się stąd, że jakimś cudem zostały wysłane.

Bardzo bym chciała móc powiedzieć, że ta historia pochłonęła mnie od pierwszych zdań, że dosłownie każdą stronę czytałam z wypiekami na twarzy i tak dalej... Aleee... no właśnie, ale. Pierwsze co rzuciło mi się w oczy zaraz po rozpoczęciu to styl Jenny Han. Wydał ON mi się jakiś taki dziwny, może nieco infantylny? Sama nie wiem, jak to wyjaśnić. Krócej mówiąc – nie podszedł mi i bałam się, że zepsuje mi to radość z tej książki. Na całe szczęście stopniowo zaczęłam się do niego przyzwyczajać i nawet nie potrafię wskazać momentu, w którym przestał mi przeszkadzać. Ogólnie to ten początek nie był nudny, ale nie był też jakiś arcyciekawy, jednak nie zniechęciłam się i uparcie czytałam dalej, aż w końcu zaczęło się dziać coś więcej. Zrobiło się ciekawiej, byłam zaintrygowana co będzie dalej.

Jeśli chodzi o bohaterów, to mogę śmiało powiedzieć, że polubiłam wszystkie siostry Song - tak, nawet Margot z jej zagraniami, które przecież najczęściej brały się z troski. Te trzy dziewczyny wspaniale obrazują prawdziwą, siostrzaną więź, to, że mogą na siebie wzajemnie liczyć, a nawet największe kłótnie ostatecznie zakończą się zgodą. Bardzo mi się podobało podejście autorki do kwestii rodzeństwa, to jak ukazała tę więź, tę siłę. Powinnam wspomnieć też o Joshu – przyjacielu z sąsiedztwa, czy też o Peterze, który również odgrywa sporą rolę w fabule. Momentami może się wydawać, że sytuacja zakrawa o trójkąt, ale spokojnie – nie ma go, więc nie ma się czym martwić. Trzeba przyznać, że co jak co, ale bohaterowie Jennie wyszli – nie byli oni idealni, mieli swoje wady i zalety, sprawiali wrażenie prawdziwych nastolatków, z prawdziwymi problemami. Bo poruszone zostały różne młodzieńcze problemy, jedne poważniejsze, inne bardziej błahe, ale tak jest też w życiu, nie?

Przyznam, że jednak po tych wszystkich zachwytach oczekiwałam czegoś nieco lepszego, zabrakło mi tego efektu wow. Nie wiem, może postawiłam tej książce zbyt wysokie wymagania? Albo zwyczajnie zaczynam wyrastać z młodzieżówek? Nie wiem. Mimo wszystko - „Do wszystkich chłopców, których kochałam” jest historią wartą polecenia dla nastolatek, ale i niektórzy starsi czytelnicy znajdą tutaj coś dla siebie. Bo ja nie twierdzę, że to było złe. Absolutnie! Ta książka była dobra, tylko zwyczajnie myślałam, że będzie jeszcze lepsza. To po prostu opowieść o dorastaniu, o nastolatkach, którzy niedługo staną się dorośli i muszą nauczyć się sobie radzić. O rodzinie – w której nie zawsze jest kolorowo, nie każda jest kompletna, całkowicie zgodna i nieomylna. O przyjaźni. I przede wszystkim – o miłości, tej pierwszej! W moim odczuciu „Do wszystkich chłopców...” nie jest książką idealną, ma jakieś tam swoje wady, ale jednocześnie jest warta uwagi. Niedługo na Netflixie wychodzi film i kurcze przyznam szczerze, że bardzo chciałabym go obejrzeć! Tak po prostu, bo jestem ciekawa, jak zostanie to wszystko ukazane. Może się uda! ;)

[Adres usunięty]

Zaczynając z wysokiego C, mogę śmiało powiedzieć, że jest to najlepsza książka młodzieżowa tego roku i jedna z najlepszych w całym moim życiu. I serio, nie przesadzam. Czytało się ją fantastycznie, a historia Lary całkowicie mnie pochłonęła. Nie potrafiłam oderwać się od czytania, a zastój czytelniczy, który towarzyszył mi od dłuższego czasu, zniknął jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

W książce Jenny Han, humor i zwariowana akcja miesza się z tematem podejmowania trudnych decyzji. Autorka dobrze wiedziała, jak wyważyć wszystkie emocje, aby nie było ani zbyt głupkowato ani zbyt poważnie. Sama Lara Jean jest bohaterką, którą pokochałam od pierwszej chwili. Jej nieprzewidywalność sprawiała, że kompletnie nie wiedziałam, jaki będzie jej kolejny krok i na jaki pomysł wpadnie. Aż mnie skóra świerzbi z ciekawości, jak aktorka odda temperament tej dziewczyny w filmie. Powinnam również wspomnieć o Peterze, ponieważ występuje w przeważającej części książki. Świetne jest to, że autorka subtelnie ukazała jego inną twarz, tak bardzo różną od oblicza szkolnej, popularnej gwiazdy. A jego poczucie humoru? Wielbię! Chłopak naprawdę potrafi czarować i rozbrajać :D

Jeśli szukacie czegoś oryginalnego, zabawnego i poruszającego na ten drugi miesiąc wakacji, to zdecydowanie polecam Wam książkę "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Może i sama historia nie wzbudzi u Was tak wielkiego zachwytu jak u mnie, ale jestem stu procentowo pewna, że umili Wam czas i PRAWIE stuprocentowo pewna, że wpisze się w wasze gusta i po prostu się spodoba. Jeśli miałabym okazję, to na pewno objęłabym ją swoim patronatem. Myślę, że taka rekomendacja powinna wystarczyć. Czytajcie, naprawdę gorąco polecam! ♥

Lara Jean w swoim życiu napisała pięć listów miłosnych do pięciu różnych chłopców, trzyma je schowane w swoim pokoju w pudełku po kapeluszu bo nie ma zamiaru ich nigdy wysłać. Pewnego dnia zauważa że pudełko i listy zniknęły, ktoś wysłał wszystkie listy do nadawców, problem w tym że jeden z nich dostaje były chłopak jej siostry Margot. Żeby pokazać Joshowi że już nic dla niej nie znaczy zaczyna na niby chodzić ze szkolnym przystojniakiem Peterem, od tej pory jedno kłamstwo zaczyna gonić drugie.

Główną bohaterkę polubiłam już od pierwszego rozdziału, jest trochę roztrzepana, nierozważna ale przy tym wycofana i bardzo rodzinna, nie jest typową nastolatką, nie ma chłopaka, nie chodzi na imprezy a soboty uwielbia spędzać z rodziną. Jej życie zmienia się kiedy zaczyna chodzić z Peterem, wszyscy na nią patrzą i o niej mówią, zaczyna też częściej wychodzić z domu.

Peter jest chłopakiem którego trudno rozgryźć, kiedy są sami z Larą Jean jest miły i troszczy się o nią, a przy innych ludziach jest z nią tylko na pokaz, bardziej martwi się o to czy widziała ich jego była dziewczyna niż to co mówiła Lara Jean.

Ta historia spodoba się wszystkim, jest lekka i ciekawa, cała historia jest zabawna ale też nie brakuje chwil gdzie współczujemy głównej bohaterce. Sama nie wiem co zrobiłabym na jej miejscu, widać że dziewczyna chciałaby się zakochać i zaangażować, ale boi się tego bo nie wie czy to ten jedyny i czy ON odwzajemni jej uczucie.

Dom rodzinny Lary Jean pomimo braku mamy jest ciepły i rodzinny, wszyscy o siebie dbają i sobie ufają, nawet jak pojawi się konflikt nie umieją się na siebie gniewać i szybko się godzą. Relacja między siostrami jest godna pozazdroszczenia bo najczęściej rodzeństwo się nie lubi i o wszystko kłóci, Lary Jean, Margot i Kitti pomimo niesnasek bardzo się kochają i są dla siebie najważniejsze.

Ja nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejną część i poznam kolejne potyczki sióstr Song, oraz podbojów miłosnych Lary Jean.

Chyba nie ma osoby, która nie słyszałaby chociaż raz o "Do wszystkich chłopców, których kochałam". Chociaż książka swoją pierwszą premierę miała w 2014 roku, największą popularność zyskała dopiero w 2018 roku, gdy Netflix wydał film na podstawie książki, w którym zakochała się bardzo duża ilość osób. Nie mogłoby być inaczej i ja również szybko dołączyłam do grupy ludzi, którzy bardzo polubili tę przeuroczą historię, i do tej pory miło mi do niej od czasu do czasu wrócić. I chociaż zapowiedziano już ekranizacje dwóch kolejnych części, ja dopiero teraz miałam okazję podejść do książek, chociaż przymierzałam się do tego już od dobrych kilku miesięcy. I chociaż w ostatnim czasie coraz rzadziej sięgam po typowo młodzieżowe powieści, tak ta historia całkowicie mnie kupiła i oczarowała. Była przesłodka.

Lara Jean pisze listy miłosne do wszystkich chłopców, których kiedykolwiek kochała i przechowuje je w pudle na kapelusze, które podarowała jej mama. Robi to, wiedząc, że nikt się nigdy o nich nie dowie i do końca życia będą leżeć schowane głęboko w szafie. Niestety pewnego dnia okazuje się, że ktoś jej listy wysłał i wszyscy chłopcy, których kiedykolwiek kochała, dowiadują się o jej uczuciach. W tym Josh, były chłopak jej siostry i ich sąsiad, a także Peter Kavinsky, jej były przyjaciel, który właśnie zerwał ze swoją dziewczyną. Gdy Lara Jean sobie to uświadamia, wpada w panikę. W końcu nikt nie miał się o nich dowiedzieć, a już zwłaszcza nie Josh, z którego lata temu zrezygnowała dla dobra jej ukochanej siostry. Nawet teraz, gdy Margot i Josh zerwali, Lara Jean wie, że nie może między nimi nic być. Dlatego, aby uniknąć konfrontacji z Joshem, dziewczyna całuje Petera Kavinskiego i kłamie, że jest jej nowym chłopakiem. Lara Jean i Peter nawiązują umowę - będą udawali parę, dzięki czemu Lara Jean uniknie nieprzyjemnych pytań od byłego chłopaka jej siostry, a Peter wzbudzi zazdrość w swojej byłej dziewczynie. Z tym, że igranie z uczuciami nigdy nie kończy się dobrze, a udawanie może przerażająco szybko przerodzić się w rzeczywistość.

Bardzo starałam się nie porównywać książki do filmu, ale kiedy widziało się go tyle razy, bardzo ciężko jest wyrzucić pewne obrazy z głowy. Na szczęście udało mi się tego dokonać na tyle, że mogłam potraktować książkę i film jako dwa osobne projekty, bo mimo wszystko pod kilkoma względami się one różnią. Nasza główna bohaterka, Lara Jean, jest nastolatką i to trzeba przede wszystkim zaznaczyć. Spotkałam się z wieloma opiniami, w których narzekano na jej dziecinne zachowania, ale czy nie tak mają się zachowywać nastolatkowie? Popełniać błędy i trochę błądzić w życiu? Ta historia wbrew pozorom nie skupia się głównie na wątku miłosnym. Przede wszystkim mamy tu historię o siostrach Song. Po śmierci ich mamy wszystkim zajmowała się Margot, najstarsza z sióstr. Teraz, gdy ta wyjechała na studia do Szkocji, to na Larę Jean spadają wszystkie domowe obowiązki. Musi zajmować się domem i swoją młodszą siostrą, Kitty. Niestety nie wszystko jest tak łatwe, jak się wydawało, a dziewczynie bardzo zależy na tym, aby nie zawieść Kitty i swojego ojca, a raczej być autorytetem, jak przez lata była nim Margot.

Kiedy listy dziewczyny zostają wysłane, pojawia się problem, bo Lara Jean boi się przyznać swojej siostrze do tego, że kiedyś kochała się w jej chłopaku. W niczym nie pomaga fakt, że dziewczyna czuje, że siostra się od niej oddala i zaczęła nowe życie z dala od domu. Wątek miłości między siostrami był chyba moim ulubionym wątkiem w całej książce, a już szczególnie miło czytało się różne opisy ich rodzinnych zwyczajów, przekomarzanek i wszystkiego, co nadawało tej powieści bardzo rodzinnego, ciepłego klimatu. Jenny Han świetnie poradziła sobie z kreacją każdej pojedynczej postaci w tej książce, bo wszyscy mieli tu coś do powiedzenia. Mieli uczucia, sekrety, pojawiały się rozterki i rozczarowania, dzięki czemu naprawdę nietrudno było przepaść w ich świecie.

Chociaż cała książka opiera się na listach miłosnych, to tak naprawdę prawdziwa historia miłosna zaczyna się rozwijać dopiero pod koniec książki. Gdy Lara Jean i Peter podpisują umowę, w której mają się na niby umawiać, nic nie wskazuje na to, że kiedyś mogliby się w sobie zakochać. Lara Jean jest pewna, że jej dawne uczucia do Petera już dawno przeminęły i przejmuje się jedynie tym, że narobiło się zamieszanie między nią, a Joshem. W Peterze widzi jedynie dawnego kolegę, który siedzi pod pantoflem Genevive, znienawidzonej dziewczyny, która także kiedyś była jej przyjaciółką. Jest najpopularniejszym chłopakiem w szkole i każda pragnęłaby się z nim umawiać, na naszej głównej bohaterce jednak nie robi to żadnego wrażenia.

Peter natomiast zdaje się być nadal zakochany w swojej byłej i ani trochę nie wydaje się być zainteresowany Larą Jean. Ale jak to w takich sytuacjach bywa, im dłużej udają i przebywają w swoim towarzystwie, tym bliżsi sobie się stają. Bardzo podobał mi się rozwój ich relacji, bo wszystko działo się w swoim czasie. Zmiany w tym, jak bohaterowie siebie postrzegali, były subtelne i powolne, dzięki czemu nabierały znaczenia. Naprawdę ciężko było ich razem nie polubić. Rozczarowałam się jedynie zakończeniem, bo spodziewałam się trochę czegoś innego. Wybaczam to jednak autorce, bo w końcu seria na tym się nie kończy i na pewno wszystko wynagrodzi w dwóch kolejnych częściach. Ciekawa też jestem jak rozwinie wątki z innymi chłopcami, do których dotarły listy. Zdecydowanie może być ciekawie.

"Do wszystkich chłopców, których kochałam" to idealny początek historii Lary Jean. Nie sposób się nie wciągnąć, bo przez książkę się wręcz przelatuje. Jest ciepła, rodzinna, w wielu sytuacjach niewinna i przezabawna, ale porusza też poważniejsze tematy. Skupia się nie tylko na wątku miłosnym, ale też na przyjaźni i rodzinie. Jenny Han mnie kupiła od razu i po takim początku nie sposób nie sięgnąć po kolejne części. Jasne, to nadal młodzieżówka, więc nie ma co się spodziewać wielkich rzeczy, ale nawet po takie lżejsze powieści warto czasem sięgnąć i wrócić do nastoletnich lat niewinności i uczenia się prawd o życiu. Koniec końców książka była przeurocza i bardzo mi się podobała. Od razu zabieram się za drugi tom. Polecam!

Recenzja z bloga [Adres usunięty]