"Dlaczego nikt nie widzi, że umieram. Historie ofiar przemocy psychicznej" to poruszające historie opowiedziane z punktu widzenia ofiary. Poznaj krok po kroku proces powstawania toksycznych relacji.
Autorka postanowiła stworzyć wstrząsający reportaż, który otworzy czytelnikom oczy na cierpienie innych osób. W książce opisanych jest kilkanaście historii, które ukazują początki powstawania toksycznych relacji, a także cały mechanizm, który uniemożliwia wyrwanie się na wolność.
Zdaniem psychologów, a także samych ofiar przemocy psychicznej, cierpiąca osoba automatycznie posługuje się mechanizmem uzależnienia. Tak samo jest w przypadku alkoholu czy innych używek, im dłużej ma się z nimi do czynienia, tym trudniej jest się od nich uwolnić. Osoba, która długo jest torturowana psychicznie, zaczyna wątpić w swój rozsądek i możliwości. Całkowicie traci wiarę w siebie, przez co zaczyna wierzyć w swojego kata i powoli zaczyna przyjmować jego punkt widzenia, w pełni zgadzając się z jego zachowaniami. Na domiar złego otoczenie rzadko jest po stronie ofiary. Ludzie nie wierzą w to, co słyszą i nie chcą mieć z tym do czynienia, przez co jeszcze ciężej jest znaleźć pomoc.
Renata Kim napisała każdą z historii zawartych w książce w pierwszej osobie, przez co podnosi poziom dramaturgii i wywiera większe wrażenie na czytelniku, wyraźnie zakreślając coraz powszechniejsze problemy, na które wciąż rzadko zwraca się uwagę. Jest to pierwsza książka napisana przez autorkę. Renata Kim przedstawiła głównie historie kobiet, które utknęły w toksycznych związkach i stały się ich ofiarami, ale jest tu również jeden reportaż, w którym ofiarą był młody mężczyzna. Przemoc psychiczna może być problemem każdego człowieka, bez względu na płeć.
Autorka postanowiła stworzyć wstrząsający reportaż, który otworzy czytelnikom oczy na cierpienie innych osób. W książce opisanych jest kilkanaście historii, które ukazują początki powstawania toksycznych relacji, a także cały mechanizm, który uniemożliwia wyrwanie się na wolność.
Zdaniem psychologów, a także samych ofiar przemocy psychicznej, cierpiąca osoba automatycznie posługuje się mechanizmem uzależnienia. Tak samo jest w przypadku alkoholu czy innych używek, im dłużej ma się z nimi do czynienia, tym trudniej jest się od nich uwolnić. Osoba, która długo jest torturowana psychicznie, zaczyna wątpić w swój rozsądek i możliwości. Całkowicie traci wiarę w siebie, przez co zaczyna wierzyć w swojego kata i powoli zaczyna przyjmować jego punkt widzenia, w pełni zgadzając się z jego zachowaniami. Na domiar złego otoczenie rzadko jest po stronie ofiary. Ludzie nie wierzą w to, co słyszą i nie chcą mieć z tym do czynienia, przez co jeszcze ciężej jest znaleźć pomoc.
Renata Kim napisała każdą z historii zawartych w książce w pierwszej osobie, przez co podnosi poziom dramaturgii i wywiera większe wrażenie na czytelniku, wyraźnie zakreślając coraz powszechniejsze problemy, na które wciąż rzadko zwraca się uwagę. Jest to pierwsza książka napisana przez autorkę. Renata Kim przedstawiła głównie historie kobiet, które utknęły w toksycznych związkach i stały się ich ofiarami, ale jest tu również jeden reportaż, w którym ofiarą był młody mężczyzna. Przemoc psychiczna może być problemem każdego człowieka, bez względu na płeć.
