Czapkins. Prawdziwa historia Tomka Mackiewicza

Cudowna ,to wlasnie Ona pozwala poznac Tomka nam blizej,jego pasje i marzenia.Polecam nawet tym ,ktorzy twierdza ,ze to co robil było szalone i nie odpowiedzialne....kim bysmy byli ,gdyby nie marzenia? To One nas kształtują ....Tomek robił to co lubil,warto poznac jego historie od srodka!

Tę opinię kieruje do osób, które kochają literaturę górską. Którym nie są obce góry. Które kochają czytać o himalaistach, ich sukcesach i porażkach, ale przede wszystkim do osób, które mocno wierzą w swoje marzenia i pasje, do osób, które wierzą, że są w stanie pokonać własne słabości i dojść do upragnionego celu.

Ciężko mówi mi się o Tomku jak o himalaiście. Zdobył (według niektórych źródeł) tylko jeden szczyt (Nanga Parbat, 8126 m n.p.m.), za który zapłacił największą cenę - życie. Natomiast, kiedy tylko o nim pomyślę, przed oczami staje mi człowiek, który miał w sobie ogrom pasji, osoba, która umiłowała góry, przyrodę, ceniła życie ponad wszystko. I ta publikacja o tym opowiada.

Książka wzbudza wiele refleksji. Nie będę tu opowiadać o przygotowaniach i trudzie wspinaczki, choć w każdej biografii górskich osobistości o tym przeczytacie. Tak samo, jak i o tym, jak to jest, że himalaiści zostawiają swoje rodziny i idą w górę, co niektórych przeraża i wzbudza wiele kontrowersji albo wydają ostatni grosz, by być bliżej gór. Chcę zwrócić szczególną uwagę na styl bycia Tomka, na jego usposobienie, na jego człowieczeństwo, którego tak mało w dzisiejszych czasach.

Tomek Mackiewicz, człowiek wielki. Wielki, bo miał ogromne serce, niesamowitą wrażliwość, skromny i tak bardzo prosty, a jednocześnie niezwykle inspirujący, wytrwały, który nie bał się sięgać po swoje marzenia. Swoją siłą i determinacją, a także chęcią niesienia pomocy innym potrafił totalnie zauroczyć. Osobiście ukochałam podejście Tomka do życia. Był pełen pozytywnego zaparcia, nie szukał rozgłosu, robił to co kochał, pokonując swoje lęki i nałóg. Był jednym z niewielu, który miał marzenie i coś z tym robił. Nie mądrzył się ani nie szukał wymówek. Po prostu działał, realizował swój cel.

Nigdy nie zrozumiem ludzi, którzy po dziś dzień są przekonani, że wspinacze idą na śmierć, że skazują się na tułaczkę i samotność. Nie zrozumiem ludzi pełnych zazdrości i zawiści, kwestionujących postawę innych. Przykre ile osób potrafi z kogoś kpić lub robić coś tylko i wyłącznie pod publikę, aby rozpętać wokół siebie medialny szum. Tomek był tego zupełnym przeciwieństwem i dlatego zyskał moją sympatię.

Nie da się ukryć, że publikacja jest bardzo emocjonalna. Jest tu mnóstwo dobrych, ale też złych momentów. Chwil takich, które wzbudzają uśmiech, radość, ale też smutek, niezrozumienie, niesprawiedliwość. Jedno jest pewne, ta powieść to piękna motywacja do tego, żeby ruszyć swoje cztery litery, żeby robić to, co się kocha, żeby żyć całym sobą.

Ksiazka, ktorej nie chcesz odlozyc, o ktorej myslisz non stop, jak juz music odlozyc. Tomek stal sie dla mnie kims bliskim, kims, kto potrzasnal mna i pomogl zrozumiec sens wspinaczki i ucieczki od dzisiejszego swiata. Dla tych, ktorzy nie odnajduja sie w dzisiejszych czasach, pozycja obowiazkowa. Praca, ktora wlozyl pan Dominik jest nieoceniona. Polecam!

Polecam przeczytać książkę tym osobom co słyszały cokolwiek o Tomku. Bądź kojarzą go jedynie z akcji ratunkowej na Nanga Parbat. Ostrzegam że ostatni rozdział "Na ratunek" wzbudza dużo emocji i łezka ma prawo popłynąć.

Płakałam z bezsilności, a jednocześnie byłam wściekła kiedy trwała akcja ratunkowa na Nanga Parbat

Nadal nie rozumiem zachowań w górach wysokich.!!!! Podziwiam ludzi idących na tysięczniki i jednocześnie ogarnia mnie złość jak mogą tak okropnie ryzykować ludzkim życiem!

Książka pomogła mi choć po części wejść w stan umysłu kogoś kto kocha góry bardziej niż samego siebie.

Pochłaniam książki z tej serii jednym haustem, rozważam , myślę ..... Sięgam po kolejną i kolejną..... Polecam.