Marek Aureliusz

Jako cesarz Marek Aureliusz chronił Imperium Romanum przed Partami i Germanami. Najbardziej jednak dał się poznać ze swoich intelektualnych dociekań. Także dzisiaj, warto sięgnąć po jego spuściznę literacką. 

Marek Aureliusz (121-180) zapisał się na kartach historii jako jeden z najbardziej szanowanych rzymskich cesarzy, znany także ze swoich zainteresowań filozoficznych. Urodzony w zamożnej i wpływowej rzymskiej rodzinie pobierał nauki u najtęższych umysłów epoki, studiując od najmłodszych lat łacinę i grekę. Największą estymą darzył jednak stoicyzm, filozofię kładącą nacisk na znaczenie losu, a także potęgę rozumu i powściągliwość. Szczególny wpływ wywierały na niego mowy pisane przez byłego niewolnika i stoika Epikteta. Jego talenty dostrzegł sam cesarz Hadrian i adoptował go wkrótce do rodziny cesarskiej. 

Marek Aureliusz przebył całą konieczną drogę do purpury cesarskiej, wykazując się jako konsul i doradca cesarza Antoninusa. Gdy w 161 roku sam został cesarzem, nadal kontynuował studia filozoficzne, choć czasy były niespokojne i niejednokrotnie musiał walczyć z najazdami wrogów. Zmarł 17 marca 180 roku, zostawiając po sobie zbiór przemyśleń, ujętych następnie w jedno dzieło. 

Książka Marka Aureliusza "Rozmyślania" to edytorskie zestawienie głównych myśli filozoficznych cesarza. Dzieło ujawnia w pełni kontemplacyjną naturę tego myśliciela i przedstawia potomnym model rządów kierowanych rozumem. Wszystko oparte jest na jego stoickich przekonaniach, a strony książki wypełnione są po brzegi jego osobistymi przemyśleniami i unikalnymi notatkami z życia.  

Historycy przyznają zgodnie palmę pierwszeństwa Markowi Aureliuszowi wśród władców-myślicieli. Jego głębokie analizy ludzkiej natury znalazły godnych następców jeszcze w czasach starożytnych, a dzisiaj powstają kolejne opracowania naukowe na ten temat. Lekturę dzieła cesarza-filozofa polecał nawet sam doktor Hannibal Lecter w filmie "Milczenie Owiec".