Edmund Niziurski

Edmund Niziurski, prozaik, publicysta, scenarzysta i dramaturg. Jeden z najpopularniejszych polskich autorów książek https://www.taniaksiazka.pl/sklep-dla-dzieci-artykuly-dzieciece-c-5000.htmlhttps://www.taniaksiazka.pl/sklep-dla-dzieci-artykuly-dzieciece-c-5000.html, młodzieży oraz dorosłych.

Edmund Niziurski urodził się 10 lipca 1925 roku w Kielcach, zmarł 9 października 2013 roku w Warszawie. Na jego powieściach wychowały się trzy pokolenia Polaków. Pochodził z rodziny urzędniczej, syn Stanisława Niziurskiego, urzędnika państwowego, i Leokadii z Grethów. Posiadał dwójkę rodzeństwa: siostrę i brata. W 1940 roku powrócił do Polski i podjął pracę w kieleckiej Hucie Ludwików jako robotnik. W 1947 roku poślubił Zofię Barbarę Kowalską.

Mieszkał w Kielcach i Katowicach, a w roku 1952 przeprowadził się do Warszawy. Pracował w redakcji tygodnika "Wieś", na którego łamach debiutował jako krytyk literacki. W 1951 roku został członkiem Związku Literatów Polskich, rok później został członkiem stowarzyszenia ZAiKS. Był również członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 1971-1982 należał do PZPR. W grudniu 2008 roku otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego.

"Biuletyn informacyjny", w którym opublikował wiersz, był jego debiutem. Największą popularność przyniosły mu jednak utwory dla młodzieży, takie jak: "Księga urwisów" z roku 1954, na podstawie której dwa lata później nakręcono film, "Tajemnica dzikiego szybu", "Niewiarygodne przygody Marka Piegusa" (1959), "Adelo, zrozum mnie!" (1977), "Sposób na Alcybiadesa" (1964) - książka ta została lekturą szkolną wpisaną na listę honorową im. Andersena.

Napisał również kilka powieści dla dorosłych, między innymi: "Gorące dni" (1951), "Śmierć Lawrence'a", (1956) "Przystań Eskulapa" (1958), "Pięć manekinów" (1959), "Salon wytrzeźwień" oraz "Wyraj" (obie wydane w 1964 roku). Jego utwory przełożono na wiele języków, w tym chiński.

Silna więź z Kielecczyzną spowodowała, że Niziurski w swoich książkach tworzył fikcyjne miejsca akcji z tamtych rejonów. Wykorzystywał elementy realizmu magicznego lub groteskę. Posługiwał się językiem pełnym humoru słownego. Jego bohaterami byli najczęściej outsiderzy, mający problemy z przystosowaniem się do szkolnego otoczenia.

Edmund Niziurski to człowiek, który w swoim dorobku artystycznym posiada wiele nagród i odznaczeń, takich jak: "Order uśmiechu", "Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży", "Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za twórczość radiową dla dzieci i młodzieży", "Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski" oraz "Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski".