Uważali sprawę polską za swoją własną. Ramię w ramię z Polakami bili się o niepodległość. Walczyli i umierali za kraj, który kochali.
Powstaniec zasłaniający własną piersią polskiego pułkownika w jednej z bitew powstania styczniowego. Dzielny legionista walczący na froncie do ostatku sił mimo śmiertelnych ran. Żołnierz bohatersko broniący polskiego Lwowa, czekający na odsiecz, w której szedł jego brat.
Bili się w powstaniach i z legionami Piłsudskiego. Stawiali czoła bolszewikom chcącym zniszczyć nowopowstałą Rzeczpospolitą. Dzielnie walczyli z niemieckim najeźdźcą w 1939 r., a z generałem Andresem przeszli jego bojowy szlak. Byli z nami w największych momentach naszej historii. Często walka o Polskę była ich rodzinną tradycją. Dzielili naszą radość ze zwycięstw i gorycz porażek. Czy o tym pamiętamy?
Historia Żydów bijących się o polską niepodległość to nie tylko opowieść o Berku Joselewiczu, pierwszym Żydzie odznaczonym Odrerem Virtuti Militari, ani o dzielnym gimnazjaliście Michale Landym, prowadzącym z krzyżem w ręku pokojową demonstrację na placu Zamkowym. To również zapomniane dzieje tysięcy członków wyznania mojżeszowego, którzy nie tylko chcieli w Polsce żyć, ale i gotowi byli dla niej umierać.
