Zodiaki. Genokracja

1. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Emilia M. w dniu 2021-03-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Niezwykle podobało mi się połączenie znanych motywów, jak wielka epidemia, która zmusiła ludzi do walki o przetrwanie, budowanie świata od nowa itd... z nieoczywistymi pomysłami, jak nazywanie ludzi z niezwykłymi umiejętnościami jak znaki zodiaku, czy próby stworzenia jednej osoby o dwóch duszach czy dwóch dusz w jednym ciele (bardziej lub mniej udane). Mamy tutaj także wiele niezwykłości w jednej książce, jednym mieście: Smoka, który właściwie smokiem nie jest, przepowiednie fałszywych (a może jednak nie?) wieszczek pod wpływem narkotyków, ludzi z mechanicznymi kończynami, a do tego jeszcze bezczelne kradzieże i morderstwa z zimną krwią. Taka wybuchowa mieszkanka zapewnia doskonałą zabawę podczas czytania.
   
   Każda kolejna strona przynosiła raz mniejsze, raz większe zdziwienie i odpowiedzi na wcześniejsze zagadki, a zostawiała za sobą nowe pytania.
   
   Momentami sceny były przesiąknięte brutalnością, ale to tylko sprawiało, że stawały się bardziej realistyczne. W końcu w świecie po apokalipsie, w którym każdy próbuje jakoś przetrwać, nie ma miejsca na uprzejmości i delikatność.
   
   Kolejna zaleta: kocham autorkę za jej niezwykle plastyczny styl opisywania świata. Dzięki temu podczas czytania czułam się, jakbym oglądała jakiś dobry film sci-fi (Czy jest tu jakiś reżyser? Widzę tu duży potencjał, może ktoś by się zainteresował...)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Olga P. w dniu 2021-04-01

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Ile to razy zadawaliśmy sobie pytanie, co przyniesie przyszłość? Myślę, że każdy z nas ma nieskończoną liczbę takich pytań mających odniesienie do nas jako jednostki i do całego naszego społeczeństwa. Umiemy całkiem dobrze planować, umiemy przewidywać niektóre rzeczy, czasami umiemy też pokonać naturę. Jednak nadal nie mamy żadnej pewności, co czeka nas w przyszłości i czy wreszcie nasze umiejętności walki z naturą nie okażą się pozorne. Być może wtedy będziemy musieli drogo za to zapłacić. Lecz nic po moich rozważaniach, gdyż w żaden sposób nie przybliżają mnie do prawdy. Ale może pozwolą mi tworzyć przyszłą rzeczywistość. Kto wie...
   
   Capri należy do rodziny Zodiaków, które charakteryzują się niezwykłymi modyfikacjami genetycznymi, a Wieża, w której na co dzień mieszkają, jest owiana tajemnicą. Każde z rodzeństwa ma imię jak zodiakowa konstelacja gwiazd, każdy z nich jest eksperymentem i każdy z nich zaskakuje. Co potrafi sam Capri? Analizować dane i przewidywać pewne układy sytuacji. Brzmi dość matematycznie, ale daje olbrzymie pole popisu. Tym bardziej że u jego boku prawie zawsze można spotkać jego siostrę Picses. Pewna siebie, krwiożercza i opętana szaleństwem. Do czego może doprowadzić ten nietypowe duet?
   
   O "Zodiakach" wśród czytelników robiło się coraz głośniej, a ja sama czytałam coraz to bardziej skrajne recenzje. Nie będę tutaj nic ukrywać – to stanowczo nie mój gatunek książkowy, ale narosłe kontrowersje tej powieści dały mi impuls, bym i ja po nią sięgnęła. Tym bardziej że wydaje mi się ona naprawdę mocno fascynująca. Na granicy science fiction, antyutopii i fantasy – gatunków tak do siebie podobnych, ale jednak różniących się na wielu płaszczyznach. Historia obiecywała, że motywy zaczerpnięte ze schematycznych, choć często też już klasycznych dzieł, zostaną wykorzystane w sposób nowy i z powiewem nutki świeżości. Nie mogłam się oprzeć, by sama nie odkryć tajemnic skrywanych za tą powieścią.
   
   Jednak idąc tradycyjnym tropem, chciałabym się skupić na stylu autorki, który początkowo wydawał mi się wyjątkowo przyjemny i łatwy w odbiorze, co pozwoliło mi czytać w zawrotnym tempie. Z czasem ta tendencja zaczęła się zmieniać i coraz mocniej odczuwałam brak dopracowania i harmonii, a te aspekty bardzo cenię. Narracje przestały ograniczać się wyłącznie do Koziorożca i mogłam poznać lepiej innych bohaterów. Zabieg intrygujący, ale w tym przypadku całkowicie nieudany, gdyż narracje były do siebie zbyt podobne, by zdać sobie sprawę, o kim tym razem mówi narrator. Bez wątpienia częściowo psuło to indywidualność poszczególnych postaci.
   
   Co do fabuły, to tutaj muszę również popuścić wodzę mojej frustracji, ponieważ ponownie dominuje nierównomierność i chaos. Pojawiały się wątki, które wspaniale oddawały klimat książki i pozwalały zagłębić mi się w ten unikatowy świat. Lecz szczęście nie trwa wiecznie, więc były też wydarzenia całkowicie bezbarwne i niosące ze sobą monotonnie. Pojawiało się zbyt dużo luk i niespójności, by ślepo podążać za opowieścią. Długo wierzyłam, że to po prostu brak wiedzy czytelnika, który z czasem zostanie wyjaśniony, a ja poczuję satysfakcję. Niektóre wątki odpłynęły w toń nigdy nie rozwiązane.
   
   Najmocniejszą stroną całej powieści bez wątpienia są dla mnie bohaterowi, którzy w dużej mierze odznaczają się indywidualnością – wbrew problematycznej narracji. Choć postaci było na tyle dużo, by epizodyczni całkowicie ginęli w tłumie. Moją sympatię zyskał Capri, wyróżniając się spokojem oraz niesamowicie ludzkimi emocjami. Tworzyło to aurę tajemnicy przy młodym mężczyźnie i w wielu sytuacjach nie pozwalało poznać jego prawdziwej osobowości. Samej Picses nie polubiłam, ale bez wątpienia doceniam ją jako postać literacką. To właśnie ona dodawała barw historii i tego poczucia nieprzewidywalności. Problem pojawiał się przy przedstawieniu ich relacji. Dla mnie to koszmarny wątek. W tym momencie pozwolę sobie na małe zdradzenie fabuły – rodzeństwo łączy relacja romantyczna i seksualna. Jednak warto wyjaśnić, że nie jest to rodzeństwo biologiczne, więc tutaj każdy według swoich przekonań może zdecydować się, czy mu to przeszkadza, czy też nie. Ale nie w tym rzecz. Dla mnie ich relacja jest po prostu pusta. Jako czytelnicy dostajemy wyłącznie słowa, które mówią o ich przywiązaniu, miłości i wspólnej historii. Za tymi słowami nic się nie kryje, a my musimy wierzyć ślepo, że tak właśnie jest, nie dostając żadnych dowodów potwierdzających ich więź.
   
   Warto byłoby napisać również kilka słów o uniwersum, choć tutaj to za duże słowo. Świat ma potencjał i możliwości, by rozbudować go, dając poczucie panoramiczności. Niestety ginie ON i przez liczne luki fabularne oraz brak jakichkolwiek reguł poza zwykłą hierarchią traci swoją pozornie fascynującą aurę.
   
   Tematyka w bardziej poważnym tonie również pojawia się w książce, ponieważ wyraźnie przez historię przedziera się motyw wolności i podziału społeczeństwa. Mogłam obserwować świat, gdzie wartość człowieka jest liczona poprzez punkty i to one świadczą o możliwościach. Dominujące modyfikacje genetyczne, dają też możliwość, by tworzyć kult tak zwanych czystych osób. Tak tworzą się systemy wręcz skrajnych klas społecznych, gdzie hierarchia jest jedynym prawdziwym bogiem, a o wolności wiele ludzi może tylko pomarzyć. Jednak wracając do wątku romantycznego, możemy między Picses a Capri szukać też oznak toksycznej miłości i tego, jak daleko jest w stanie się posunąć, by trwać dalej.
   
   "Zodiaki. Genokracja" dały mi wiele godzin przyjemnej rozrywki, ale niosły też mocne rozczarowanie treścią. Być może sama stworzyłam sobie obraz tajemniczej powieści i nic nie mogło spełnić moich oczekiwań. Ale wad jest zbyt wiele, by móc bez zastanowienia powiedzieć, że to dobra książka. Niemniej widzę też zalety, które inni czytelnicy mogą docenić o wiele bardziej niż ja.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Radosław F. w dniu 2021-03-19

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Wielka zagłada” to zarazem trudna do opisania tragedia, jak i szansa do stworzenia czegoś „nowego”. Nie zawsze jednak próba odbudowania społeczeństwa od podstaw oznaczać będzie stworzenie idealnego miejsca do życia. Doskonale widać to w świecie stworzonym przez autorkę książki, w którym to ludzkość skupiła swoją uwagę na czystości genów, doprowadzając do mocnego rozwarstwienia społeczeństwa. Przerażająca biopunkowa wizja przyszłości, w której każdy człowiek ma swoją metrykę, a zabawa w Boga jest czymś zupełnie normalnym. Do tego dochodzi jeszcze bezgraniczne posłuszeństwo wobec swojego „stwórcy”. Nie brzmi to, jak idylliczne miejsce do życia.
   
   Autorka w swoim dziele od samego początku stara się połączyć sprawdzone schematy literatury biopunkowej z kilkoma własnymi i ciekawymi pomysłami. Śmiało można stwierdzić, że w pełni realizuje ona swoje początkowe założenia, tworząc ciekawy i na swój sposób mocno angażujący czytelnika świat. Wizja niezbyt przyjemnej przyszłości to jednak tylko mały wycinek tego, co tytuł ma do zaoferowania. Zdecydowanie najważniejszym i najbardziej wyróżniającym się elementem dzieła są tytułowe Zodiaki. Zmodyfikowani genetycznie „ludzie”, którzy znacząco przekraczają zdolności współczesnego nam człowieka.
   
   Młoda żywiołowa Pisces gotowa poświęcić bardzo wiele dla prawdziwej miłości. Chłopak o imieniu Capri umiejący dzięki analizom przewidywać przyszłość. Uwięziony we własnym ciele Virgo, który porozumiewa się z innymi za pomocą „telepatii”. Bliźnięta Gemma i Inni potrafiący siłą woli nakłaniać ludzi do zrobienia tego, czego chcą. To zaledwie część tytułowych Zodiaków, którzy pojawiają się na kartach książki. Na pewno zestaw przedstawionych tutaj bohaterów jest dosyć różnorodny i stanowi dobry przekrój „nowoczesnego” społeczeństwa.
   
   Fabuła dzieła skupia się więc na losach poszczególnych postaci, pokazując ich życie, któremu daleko do pełni szczęścia. Dzięki temu mamy okazję zagłębić się w historię na różnych płaszczyznach, lepiej odczuwając klimat dzieła. Ma to jednak również swoje pewne minusy. Autorka momentami ukazuje pewne wydarzenia dość fragmentarycznie, nie przykładając większej uwagi do rozwinięcia i wyjaśnienia niektórych założeń scenariuszowych, co oznacza pewną dozę chaosu fabularnego. Troszkę za bardzo skupia się ona również na poszczególnych postaciach, zapominając momentami o szerszym spojrzeniu na całe społeczeństwo i wykreowany przez siebie świat z ogromnym potencjałem.
   
   Książka Zodiaki. Genokracja jest więc solidnie napisanym dziełem godnym polecenie czytelnikom lubującym się w biopunku. Jednocześnie należy pamiętać, że jest to debiut autorki, która pokazuje swój potencjał do tego, aby w przyszłości mocno namieszać na naszym rynku wydawniczym.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 2/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Magdalena S. w dniu 2021-03-14

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Zodiaki - postludzie o niezwykłych umiejętnościach, którzy na drabinie społeczeństwa nie mają własnego miejsca. Są niewolnikami już od zadrodka i mają jeden cel. Słuchać i wykonywać polecenia "ojca", który stworzył te obiekty doświadczalne. 
   
   Capricorn (Koziorożec) posiada niezwykłą umiejętność przewidywania różnych scenariuszy przyszłości. Przy tym jest posłusznym szczurem laboratoryjnym, który dokładnie wykonuje powierzone mu zdania i troszczy się o swoją rodzinę. 
   
   Pinces (Ryby) jest jego przeciwieństwem. Nie lubi stosować się do zasad, ale żeby pomóc Koziorożcowi, to nie cofnie się przed niczym, co często doprowadza do tragicznych skutków, zwłaszcza że dziewczyna nie jest do końca stabilna.
   
   Gemini (Bliźnięta) to dwie dziewczyny w jednym ciele, które za wszelką cenę chcą zapewnić reszcie Zodiaków lepszą przyszłość. Dla ich dobra są gotowe poświęcić wszystko... a nawet zostawić najbliższego brata.
   
   Virgo (Panna) to sparaliżowany brat, który za pomocą komunikatora łączy się z Bliźniętami i pomaga im w wykonywaniu misji. Jest z nimi najbliżej i to dzięki nim może poznać świat zewnętrzny.
   
   Tak oto prezentują się nasze główne Zodiaki. W książce pojawia się ich jeszcze kilka i każdy z nich ma swoje różne specjalizacje, co jest na plus. Na minus jest to, że tyle ile postaci się przewija w tej książce, to prawie tyle samo jest perspektyw i można nieźle się pogubić... ale zacznijmy od początku.
   
   Jak wszyscy wiemy, nie ocenia się książki po okładce... ale kiedy okładka jest taka piękna jak ta, to nie sposób nie sięgnąć po książkę, chociażby dla niej. Dlatego też wybrałam tę książkę. Dopiero później spojrzałam na opis, ale stwierdziłam że skoro lubię takie klimaty, to będzie mi wszystko pasować.
   
   No otóż... nie wszystko mi pasowało. Jeśli oglądaliście moje story na Instagramie to wiecie, że w dużej mierze największym minusem dla mnie jest fabuła. Zaczęła się ona nieco klarować dopiero po 200 stronie, ale i tak czułam się zagubiona i miałam coraz mniej chęci na czytanie tej książki. Nawet pomimo dobrze wykreowanego świata i postaci. I naprawdę żałuję, że tak jest, bo z fabuły do tej pory nie wiem, o co dokładnie chodziło. Czułam się, jakbym czytała zbitek różnych pomysłów autorki, która nie wiedziała jak to dokładnie wszystko połączyć, aby wszystko wyszło spójnie i logicznie. Zwłaszcza końcówka, która nieźle mi namieszała w głowie, sprawiła że po tej książce czułam tylko irytacje. Bo właściwie po tej lekturze oprócz poznania bohaterów i świata to nie wiem nic. I to mnie najbardziej boli. To zamieszanie, nagła akcja i zero porządnych wyjaśnień... tylko jakieś urywki, które sprawiały że niby powinnam się domyślić, ale też nie za wiele... no po prostu nie.
   
   I naprawdę żałuję, że tak jest, bo po opowiadaniu z antologii ,,Cyberpunk Girls" miałam nieco za wielkie oczekiwania względem tej książki... ale no cóż, może w kolejnej części będzie lepiej? 
   
   ,,Zodiaki. Genokracja" dostają ode mnie 2/5.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Ewelina W. w dniu 2021-03-10

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Science fiction jest gatunkiem trudnym, bo mimo szerokiego pola popisu bardzo łatwo można przedobrzyć, wymyślając bajania wydające się nierealnymi nawet w dalekiej, zawiłej przyszłości. Magdalena Kucenty nie dość, że doskonale poradziła sobie z kreacją świata po zagładzie, to dodatkowo wplotła w fabułę prawdziwą duszę, przez co "Zodiaki. Genokracja" właściwie żyły własnym życiem... choć akurat nie w tym celu ich stworzono.
   
   W celu poznania szczegółów, zapraszam do dalszej recenzji. :)
   
   Jak wskazuje tytuł książki, głównymi bohaterami są Zodiaki, czyli stworzone laboratoryjnie obiekty doświadczalne, wyglądem, zachowaniem i myśleniem zwykle przypominające ludzi, choć posiadające dodatkowo wyjątkowe zdolności. Capricorn (koziorożec), na przykład, potrafi w przeciągu kilku sekund obliczyć z niemal stuprocentowym prawdopodobieństwem, jak potoczy się dana sytuacja, czy przewidzieć dalsze czyny rozmówcy, często kompletnie obcej. Nie chcąc, by konkretne wydarzenie miało miejsce, wystarczy, że wypowie słowo "cofnij", a wszystko wraca do poprzedniego stanu. Gemini (bliźnięta) łączą dwie osobowości w jednym ciele: istnieje emocjonalna i delikatna Inni oraz twardsza Gemma. Dziewczyny potrafią przymusić każdego do spełnienia ich woli. Virgo (panna) to postać krucha niczym porcelana, żyjąca w odosobnieniu, a dokładnie zamknięta w leczniczym inkubatorze. Chłopak umie zaglądać w najgłębsze zakamarki duszy. A Pisces... Cóż, powiedzmy, że Ryby są jedyne w swoim rodzaju.
   
   Każdy ze wspomnianych bohaterów (głównych, bo jak wiadomo istnieje aż dwanaście znaków zodiaku) zmierza do własnych celów. Albo szuka głęboko zakorzenionej prawdy bądź mierzy z niesprawiedliwym systemem kastowym, na jakim zbudowano aktualny świat. Albo tworzy wręcz niemożliwe do spełniania plany, intrygi czy zasadzki.
   
   W książce tajemnice znajdą się na porządku dziennym. Podobnie jak włamania, kradzieże, bijatyki... morderstwa z zimną krwią? Przepowiednie wieszczek? Smoki i cyborgi? Tutaj tylko jedna rzecz jest pewna: rodzina. Choć w przypadku Zodiaków z rodziną, podług przysłowia, rzeczywiście najlepiej wychodzi się na zdjęciach...
   
   "Zodiaki. Genokracja" to moja pierwsza styczność z autorką, a po lekturze wiem, że z pewnością nie ostatnia. Było fascynująco do tego stopnia, że gdyby doba nie miała ograniczonej liczby godzin, z pewnością pochłonęłabym książkę na raz. Nie znalazłam żadnego nudnego momentu, a losy Capriego, Virgo, Pisces czy Gemini śledziłam z ogromnym zaangażowaniem, zachwycając, irytując czy wzruszając razem z nimi.
   
   Magdalena Kucenty wprowadza powiew świeżości do świata science fiction, kreując interesujących bohaterów z nietuzinkowymi zdolnościami oraz tworząc przygnębiający, ale jakże wciągający destrukcyjny obraz świata po zagładzie biologiczno-cybernetycznej. Dodatkowo umiejętne posługiwanie się językiem oraz opracowanie indywidualnego stylu sprawia, że "Zodiaki. Genokracja" to książka jedyna w swoim rodzaju. Czytelnicy otrzymują oryginalną wizję przyszłości, w której autorka postanowiła wymieszać cyborgi, pojęcia znane z mitologii i biogenetykę molekularną, co z kolei sprawia, że lektura momentami wymaga skupienia.
   
   Mimo świetnej wizji przyszłości, zabrakło mi dokładniejszego opisu świata, zwłaszcza na początku książki, bo strasznie się gubiłam. Nie mogłam sprostać dziwnym nazwom poszczególnych klas czy sprzętów używanych przez bohaterów. Pod koniec lektury, wiadomo, było łatwiej, ale wyłącznie w obrębie zamkniętej kopułą Oony. Jeśli rzecz tyczyła się innych miast/miejsc, nadal nie poznałam wielu szczegółów, a chciałabym. Uwierzcie, bardzo bym chciała.
   
   Wspomnę jeszcze szybko, że stworzenie specjalnego oddziału Zodiaków ujęło moje serce w swojej prostocie, a zarazem skomplikowaniu. Pomysł wydaje się wręcz infantylny: pseudoludzie z parapsychicznymi zdolnościami - coś, co spotyka się niemal w każdej fantastyce. Autorka do tego stopnia jednak urozmaiciła psychologię bohaterów, że nic w książce nie było pewne - a to koniec końców okazało się genialne.
   
   Podsumowując, "Zodiaki. Genokracja" to powieść, którą polecam z czystym sercem. Książka nie jest kolejną bezmyślną opowiastką, a ewidentnie przemyślaną i rozbudowaną, innowacyjną, choć czasami skomplikowaną, historią pełną plot twistów. Magdalena Kucenty potrafi zaskoczyć i sprawić, że czytelnik już we wstępie wpadnie w wir zakręconych wydarzeń, próbując rozpracować główny wątek fabuły. Podkreślę tutaj słowo "próbuje", bo efekt z pewnością okaże się daleki od założeń. :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 7 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję