Zanim się pojawiłeś

Książka ,,Zanim się pojawiłeś" Jojo Moyes jest jedną z najlepszych książek jaką kiedykolwiek czytałam. Nie jest ona po prostu o miłości dwojga ludzi, jest ona esencją tego co nazywamy potocznie miłością. Główna bohaterka Lou Clark na samym początku traci pracę, ale nie przejmuje się tym zbytnio i podejmuję próbę znalezienia nowej pracy, albowiem pragnie ona pomóc swojej rodzinie finansowo. Kiedy w końcu ma okazję dostać pracę jako towarzyszka niepełnosprawnego Willa podejmuje się jej. Mimo, że Will jest dla niej zimny i oschły ona próbuję przebić się przez jego skorupę arogancji i w końcu jej się to udaje. Will, który wiódł na początku piękne i beztroskie życie miał wypadek motocyklowy i stracił czucie od głowy aż po nogi. Kiedy w końcu pozwala aby Lou się do niego zbliżyła, zakochują się w sobie. Lecz ta miłość nie jest jak inne....

Książka jest o wytrwałości i miłości. O miłości, która trafia nas jak strzała amora w najmniej spodziewanym momencie i która może bardzo szybko się ulotnić, więc musimy być czujni, aby jej nie przegapić. :)

Świetna książka. Polecam ją każdemu kogo spotkam. Historia opisana w książce jest smutna. Ale zmienia podejście do życia. Daje dużo do myślenia i na pewno zmienia punkt widzenia jeśli chodzi o osoby niepełnosprawne. Nigdy nie zdawałam sobie sprawy z tego jak jest im ciężko. Jak inni ludzie na nich patrzą.

W tej książce świetne jest też to, że skłania nas do przemyśleń.. do tego żeby nie żyć tylko po to żeby być. "Człowiek ma tylko jedno życie. I właściwie jego obowiązkiem jest wykorzystać je jak najlepiej". Na pewno zapamiętam tą książkę na bardzo długo ...

Lou-młoda dziewczyna niewiedząca jeszcze co chce robić w życiu traci swoją dotychczasową pracę, po czym zatrudnia się w opiece nad mężczyzną z porażeniem 4 kończynowym. Książka jest pełna perypetii Lou, dużo humoru, ale również wiele smutnych fragmentów, które naprawdę dają do myślenia. napisana zabawnym językiem, choć moim zdaniem za mało w niej dialogów, a za dużo typowych przemyśleń.

Warto przeczytać, film nie jest tak doskonały jak książka

Polecam

Nie mogę trzymać tego w sobie ani chwili dłużej, nie mogę ryzykować, że emocje wybuchną po raz kolejny, a ja znów nie będę w stanie się pozbierać. Zależy mi na przekazaniu tego, co pozostawiła we mnie Jojo Moyes ze swoją powieścią, bo nie jestem w stanie utrzymać wszystkich wrażeń w swoim wątłym książkowym serduchu, p o t r z e b u j ę podzielić się opinią o Zanim się pojawiłeś. Bo w innym przypadku czuję, że może dojść do przegrzania przewodów i wywalenia korków, a jeszcze trochę pozycji chciałam przeczytać.

Will był rekinem biznesu. Niesamowicie utalentowanym w swoim fachu szefem firmy, młodym mężczyzną uwielbiającym sport, kobiety. A nader wszystko korzystanie z życia. Podróże, skoki na bungee, wszystkie czynności, z którymi związane są potężne emocje. Korzystał z każdej okazji, by zaszaleć, by mieć świadomość na starość, że zrobił ze swoim życiem tak wiele, że nawet jeśli gdzieś w głębi niego czaił się strach, to nie wycofywał się, ale z podniesionym czołem zmierzał w stronę przygód. A potem zdarzył się wypadek motocyklowy. Co najbardziej ironiczne, to nie ON prowadził. Był tylko zwyczajnym pieszym i w niczym nie zawinił. Tak oto pełny energii facet wylądował na wózku, dołączył do grona tetraplegów.

Lou Clark jest chyba najbardziej ekscentryczką bohaterką z jaką ostatnio się spotkałam. Dwudziestosześciolatka jest ekscentryczną, bardzo oryginalną, ale i wesołą, pogodną osobą. Kiedy szef dzieli się z nią informacją, że zmuszony jest do zamknięcia kawiarni, Louisa udaje się do pośredniaka. Po kilku nie do końca udanych próbach w nowych miejscach, Lou trafia do domu Traynorów - ma być opiekunką Willa. Do jej obowiązków nie należy nic specjalnie skomplikowanego, wszystkimi medycznymi sprawami zajmuje się pielęgniarz Nathan, wpadający kilka razy dziennie. Ma po prostu dotrzymywać Willowi towarzystwa. Z czasem wychodzi na jaw, że jest u Traynorów po to, by dopilnować, by Will nie podjął kolejnej próby samobójczej.

Nie czytam obyczajówek jakoś z wielką pasją. Owszem, zdarza się, że nie aż tak rzadko sięgam po new adult, czy pochodne, bo mimo wielu porażek szukam gdzieś tej dobrej, lekkiej lektury. Ale z pewnością na nich nie płaczę. Ani tym bardziej nie ryczę. Więc nie mam zielonego pojęcia, co do cholery zrobiła Jojo Moyes, czym ona naszpikowała tę książkę, że jeszcze teraz trzęsą mi się dłonie, że wciąż czuję gulę w gardle i litery zamazują mi się przed oczami.

Chociaż tytuł książki obił mi się o uszy już w tamtym roku, to dopiero niedawno, kiedy dowiedziałam się o ekranizacji, zaczęłam brać ją za potencjalną lekturę. Pooglądałam zwiastun... i nie mogłam się doczekać aż zasiądę na sali kinowej. Choć nie wiem, jak jest z grą aktorską Emilli Clarke, to Sam Claflin jest absolutnie jednym z najbardziej utalentowanych i czarujących aktorów, jakich znam. Ale, jak prawdziwy książkoholik, postanowiłam, że nie obejrzę filmu, dopóki nie przeczytam książki, nie ważne jak słaba by nie była. I stało się. Przeczytałam i wciąż nie mogę uwierzyć, że jest tak świetna. Niejedna "wielce wzruszająca pozycja" nie zrobiła na mnie wrażenie, mimo setek zapewnień, więc do Zanim się pojawiłeś nie podchodziłam z wielkimi oczekiwaniami. I przysięgam, jeszcze żadna książka z tego gatunku tak bardzo mnie nie zachwyciła, jak zrobiła to powieść Jojo Moyes.

Opowieść o tym, jak zmienia się życia człowieka przyzwyczajonego do wrażeń, ruchu, w obliczu tragedii. Co się dzieje z jego psychiką, jak zachowuje się społeczeństwo wokół. Diabelnie prawdziwa historia, opisana tak realistycznie. Gdzieś niedaleko od siebie każdy ma Willa Traynora. Ale nie każdy chce go dostrzec.

Nie ważne, czy zgadzasz się z jego wyborem czy nie. Ale uszanuj go, nie zabieraj mu możliwości podjęcia decyzji, bo to jeszcze bardziej uświadamia mu jak ograniczone jest teraz jego życie.

Czytałam książkę i za każdym razem, gdy pojawiał się fragment przedstawiony w zwiastunie, mimowolnie się uśmiechałam. Tylko kilkuminutowy zwiastun, zbitek paru scen, a tak dobrze przedstawionych, zagranych. Już wiem, że to będzie świetna ekranizacja. Zresztą, z taką obsadą ciężko zepsuć.

Niewiarygodna, jak ta książka potrafi wpłynąć na czytelnika. Zaczyna się dostrzegać mnóstwo aspektów życia, które niemal automatycznie się pomija. Jojo Moyes wypełnia nasze serce nadzieją, pokojem, radością.

To nie jest tak, że coś tu jest całkowicie nie do przewidzenia. Już gdzieś na początku lektury dowiadujemy się, że Will planuje za pół roku zakończyć swoje życie. To nie książka, gdzie bohater odkrywa swoje wyjątkowe moce i misję, od której powodzenia zależą losy świata. To coś zupełnie zwyczajnego, a jednocześnie oszałamiającego. Pozostawiającego ślad nie do zdarcia.

Sympatyczni bohaterowie i potężna dawka emocji to niezaprzeczalne zalety tej książki. Została napisana bardzo zgrabnie, więc czyta się ją szybko i z przyjemnością. Oby więcej takich tytułów.

Lou Clark właśnie straciła pracę. Sytuacja finansowa rodziny jest niepewna, dlatego dziewczyna musi szybko znaleźć coś nowego. Umawia się na rozmowę w sprawie pracy przy niepełnosprawnym mężczyźnie. Nigdy nie robiła czegoś podobnego, jest przerażona myślą, że będzie musiała go myć. Na szczęście jej praca ma mieć inny charakter – ma głównie spędzać z nim czas, rozmawiać, rozweselać. Będzie bardziej przyjaciółką niż opiekunką. Niestety, Will, którym ma się zajmować, nie ułatwia jej zadania. Jest ironiczny, zamknięty w sobie i małomówny, traktuje Lou jak zło konieczne. Dziewczyna nie może jednak zrezygnować – jej pensja stanowi główne źródło utrzymania rodziny...

Zanim się pojawiłeś Jojo Moyes to jedna z najbardziej znanych książek ostatnich tygodni. Historia opowiedziana główne oczami Lou, z pojedynczymi rozdziałami uzupełniającymi innych osób, została sprzedana w liczbie 6 milionów egzemplarzy na całym świecie.

Lou jest młodą, dwudziestosześcioletnią, dziewczyną, która nie bardzo wie, czego chce od życia. Do tej pory było jej dobrze – miała pracę, którą lubiła, chłopaka, z którym była aż siedem lat, i rodzinę, która trochę w nią nie wierzyła. I nagle wszystko się zmieniło – siostra zajęła jej pokój, bo urodził jej się syn, ojciec zaczął lękać się o pracę, a Lou została zwolniona. I w tym właśnie momencie poznajemy bohaterkę.

Lou jest sympatyczna, wesoła, dobra. Kocha swoją rodzinę, dlatego jest gotowa poszukać pracy, która postawi ich na nogi. Niestety, momentami miałam wrażenie, że Lou daje się bardzo łatwo podporządkować, nie ma własnego zdania i życia, bo chce, by innym było lepiej. Mimo to jest to dziewczyna, która zaraża optymizmem.

Na drugim biegunie mamy Willa – dawniej aktywnego, zamożnego, rozwijającego się mężczyznę, który nagle został przykuty do wózka. Zrobił się zgorzkniały, ale nadal wie, czego chce – jest uparty, złośliwy, dumny. Nie chce litości. Lou ma sprawić, by jego podejście do życia się zmieniło. Czy jednak jej się uda?

Głównym motywem książki jest sprawa uszczęśliwienia Willa i zmiany jego podejścia do życia, pokazania mu, że jego życie wcale się nie skończyło, tylko trochę zmieniło. Wszystko obraca się wokół tego. Temat niepełnosprawności jest tu mocno podkreślany – nie tylko gdy trzeba opiekować się Willem, ale też gdy Lou szuka informacji w Internecie, rozmawia z ludźmi na forum. Ważnym motywem jest też wolna wola, możliwość decydowania o sobie, co zaczynamy rozumieć z każdą kolejną stroną coraz lepiej. Do tego mamy całe spektrum tematów pobocznych – trudne relacje rodzinne w kilku kombinacjach, przeszłość rzucającą cień na teraźniejszość i przyszłość, codzienne problemy osób niepełnosprawnych i ich bliskich. Są kłopoty z pracą, miłością i przyjaźnią. Wszystko to łączy się i dopełnia całości.

Dodatkowo jest tu też temat, na który Will mocno zwracał uwagę i ja również zaczęłam się nad nim zastanawiać. To temat możliwości. Tego, co dają nam nasze wybory, tego, że sami jesteśmy odpowiedzialni za swoje czyny. On namawiał Lou do ruszenia z miejsca – znalezienia lepszej pracy, wyprowadzki, podjęcia studiów. Zrobienia czegoś ze swoim życiem. Ona chciała mu pokazać, że wózek nie oznacza rezygnacji z aktywności, przyjemności i życia. To jest jedna z ważniejszych kwestii tej książki – pokazanie, że cokolwiek się dzieje, nie możemy stać w miejscu, bo wtedy jesteśmy przegrani, pokonuje nas bierność i stałość, marność życia. Potrzebujemy zmian, wyzwań, ale niekoniecznie takich jak pływanie z rekinami czy skoki ze spadochronem. Czasem nauka języka czy przeprowadzka mogą zmienić nasze życie – musimy tylko wymagać od niego więcej, widzieć, że zawsze jest szansa na zmianę.

Zanim się pojawiłeś to książka wzruszająca, dająca do myślenia, bardzo ciepła, pełna humoru, ale i cierpienia. Nie brakuje w niej zabawnych dialogów, ironicznych odzywek, na które czytelnik nie może się nie uśmiechnąć. Do tego są też sceny pełne bólu, niepewności, smutku i zaskoczenia. To historia napisana przez życie – tak można określić powieść Jojo Moyes.

Jeśli szukacie lektury, która dostarczy wam emocji i wzruszeń, powinniście sięgnąć po Zanim się pojawiłeś. Na pewno już wiecie, że nie będzie to lektura łatwa, lekka i przyjemna. Historia tu zaprezentowana jest urocza, ale też łamiąca serce. Nastawcie się na to, gdy będziecie zaczynać swoją przygodę z Lou i Willem.

Nigdy wcześniej nie czytałam książek Jojo Moyes. Miałam pewne obawy co do autorki, ponieważ nie lubię czytać pozycji od nieznanych autorów. Jednak moje obawy okazały się być w 100% nie słuszne. Książkę "Zanim się pojawiłeś" przeczytałam na jednym oddechu. Bardzo mnie poruszyła historia przyjacielsko-miłosna. Z napięciem czekałam na zakończenie, które z pozoru nie wydawało się zaskakujące. Ostatnie strony książki przepłakałam. Książka autorki jest literaturą "przekraczającą bariery". Szczera, z humorem, i wielkimi emocjami napisana książka, przedstawia wydarzenia, które nie są zmyślone, a stają się udziałem wielu osób z niepełnosprawnością, którzy niejednokrotnie są wykluczeni ze społeczeństwa. Moyes postarała się pokazać w jaki sposób przekraczać bariery i włączyć osoby z niepełnosprawnością w życie społeczne, kulturowe, rodzinne. Polecam tą książkę, ponieważ spowodowała, ze moje spojrzenie na osoby z niepełnosprawnością stało się zupełnie inne. Wywołała we mnie wrażliwość na ich potrzeby oraz utwierdziła w przekonaniu, że nic człowieka nie powinno ograniczać.

Niesamowicie emocjonalna ksiazka, a jednoczesnie doskonala w szczegolach, jezeli chodzi o opieke nad osoba, dotknieta tetraplegia. Porusza w sposb delikatny bardzo trudny temat eutanazji/samobojstwa na zyczenie, i to z roznych punktow widzenia. Do tego znakomity styl autorki. Czytajac, wspolczuje sie razem z glowna bohaterka, po prostu jest sie w jej swiecie, tak realnym jak i uczuciowym. Ksiazka, ktorej sie nie zapomina, nawet po latach. Zdecydowanie polecam.

Filmu nie widzialam i nie wiem, czy obejrze. Nie chce zniszczyc w sobie obrazu, jaki wywolala we mnie ksiazka.

Tytuł ten jest bardzo znany i teraz już wiem dlaczego! Autorka dała nam trudny temat, jednak sposób w jaki go przedstawiła... po prostu cudo!

Nie wielka liczba bohaterów zdecydowanie działa tutaj na korzyść powieści. Zawsze na to narzekałam, ponieważ uważam, że czym więcej postaci, tym lepiej, w tym przypadku Pisarka zadziałała wystarczająco.

Podobało mi się jeszcze to, że o pobocznych bohaterach pisała krótko i zwięźle, dzięki czemu historia działa się wokół dwóch, najważniejszych osób i nie odbiegała od zamysłu historii.

Dzięki tej powieści, inaczej spoglądam na osoby, których los nie oszczędził. Ich codzienność jest naprawdę trudna, więc uważam, że każda osoba powinna być nastawioną pozytywnie i starać im się pomóc tak jak Lou Clark!

"Zanim się pojawiłeś", to romans inny niż większość, w których na ogół wszystko dobrze się kończy. Na początku byłam negatywnie nastawiona do tej książki, ale z czasem zrozumiałam, że musiałam wyjść ze swojej strefy komfortu, by łatwiej mi się było otworzyć na coś nowego.

Teraz z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że historia Wiliama i Louisy jest naprawdę piękna. Taka prawdziwa i poruszająca do głębi.

Osobiście nie wiem, czy podjęłabym taką decyzję jak William odnośnie samobójstwa. Jestem zdania, że nawet jeśli jest się w jakimś stopniu niepełnosprawnym, to dzięki determinacji i silnej woli można osiągnąć naprawdę dużo i robić wszystko to, na co ma się ochotę. Jednak Wiliam nie chciał zmienić swojego nastawienia, a to świadczyło o tym, że zwyczajnie się poddał.

Louisa Clark.

Z mojego punktu widzenia to dobrze, że trafiła no państwa Traynorów. To właśnie dzięki pracy dla ich syna zmieniła swoje życie, chociaż początkowo była oporna.

Podoba mi się w niej to, że mówi wprost o tym, co myśli, ale jest przy tym wesoła i taka pełna energii.

Czytając ich historię tuż przy końcu miałam nadzieję, że może jednak wszystko dobrze się skończy i będą razem żyli szczęśliwie. Dosłownie pękło mi serce na milion kawałków. Nawet dziś, gdy pisze dla was recenzję emocję we mnie szaleją.

Jedno wiem na pewno, że jeszcze nie raz wrócę do tej historii, która stała się jedną z moich ulubionych.

Zamierzam poznać również inne opowieści autorki Jojo Moyes. Jestem bardzo ciekawa kolejnych historii miłośnych, które wyszły spod jej pióra.

Niebawem pojawię się z nową recenzją, a tymczasem życzę wszystkim miłego tygodnia, dużo radości i uśmiechu. Oby każda książka jaką czytacie, pozwoliła wam znaleźć się w innym, lepszym świecie niż ten teraźniejszy.

Zabawna i jednocześnie wzruszająca.

Lekka, a zarazem poważna

. To książka którą da się pokochać od pierwszej strony.

Książka, która niczym wprawny wirtuoz gra na emocjach czytelnika.

Bohaterowie, którzy zaskarbiają sobie serca czytelników i na długo zapadają w pamięć.

Jojo Moyes dała przykład tego, iż można napisać książkę, która jednocześnie bawi do łez i ukazuje zmagania młodej osoby, która w jednej chwili z aktywnej i pełnej życia, pod wpływem tragicznego zdarzenia staje się kims pozbawionym wszelkiej zyciowej energii i nadziei na lepsze oraz egzystuje w poczuciu wiecznej zależności od innych.

Nie zapominajmy też o zawartym tutaj wątku trudnej miłości - tematu, który w ostatnim czasie jest wręcz nadużywany w literaturze popularnej. 'Zanim się pojawiłeś' różni się zdecydowanie od tych pozostałych książek poruszających ową tematykę. Jojo Moyes pokazuje, iż miłość nie zawsze jest w stanie pokonać przeciwności losu i nie zawsze wygrywa z brutalnymi realiami.

Jeżeli szukasz cukierkowego, łzawego romansu ze szczęśliwym zakończeniem - nie sięgaj po tę książkę.

Jeżeli szukasz mądrej, prawdziwej powieści z wartościowym przesłaniem przedstawionej w sposób lekki i zabawny - "Zanim się pojawiłeś' jest książką idealną dla Ciebie.

Uwielbiam książki od których nie sposób się oderwać, i nie ważne czy jest dwunasta w nocy a o czwartej rano trzeba wstać ... , i nie ważne, że się przejechało stację i trzeba czekać na pociąg z powrotem ...

Wciągająca, wzruszająca, świetnie napisana - historia, relacje, postacie!

"Zanim się pojawiłeś" to książka, o której słyszałam od bardzo wielu osób. Czy to grupa książkowa czy rozmowy- wszędzie pojawiają się informacje o tej powieści. Więc jak bym mogła nie było takiej szansy. Co dziwne- wiele z nich szuka książki ze starą wersją okładkową (ta powsstała w związku z premierą filmu). Mnie zauroczyła nowa wersja- w spojrzeniu filmowych Louise i Willa znalazłam coś, co mnie hipnotyzuje, przyciąga. Dzięki uprzejmości księgarni Tania Książka przychodzę dziś do Was z jej recenzją.

Jeśli szukacie banalnej książki o miłości, spijania sobie z dzióbków i zgody między b0ohaterami- to nie ten adres. W "Zanim się pojawiłeś" nie znajdziecie czegoś takiego. Mimo to powieść pokochały miliony. Po lekturze wiem już dlaczego... jestem jedną takich osób.

To kolejna z gatunku "nie odłożę póki nie przeczytam". Zaczyna się jak zwyczajna książka, jednak to, co dzieje się później.. Louise to młoda kobieta. Z dnia na dzień, po przepracowaniu 6 lat traci pracę. Niestety nie może sobie pozwolić na przestój- brakuje jej pieniędzy, dodatkowo pomaga rodzicom, którzy również są w trudnej sytuacji finansowej. Przypadkowo, jako osoba zupełnie bez doświadczenia trafia na rozmowę kwalifikacyjną dotyczącą opieki nad osobą niepełnosprawną.

Swoją uczciwością i prostolinijnością ujmuje swoich nowych pracodawców. Tak zaczyna się jej przygoda z Willem.

Will to młody mężczyzna (35-latka nie można nazwać staruszkiem, nieprawdaż?). Kilka lat wcześniej uległ wypadkowi, który uczynił z niego kalekę. Teraz jego codziennością staje się porażenie czterokończynowe, ból, dreszcze i obniżona odporność. Pojawiają się również myśli samobójcze, apatia.

Czy naszej bohaterce uda sprawić by Will na powrót poczuł radość z życia?

Początkowo jest trudno, Lou czuje brak sympatii, niechęć do rozmowy. Mimo to pragnie przebić się przez mur obojętności i apatii niepełnosprawnego mężczyzny. Zwłaszcza, że czuje na sobie ciężar tajemnicy

Jak już wspominałam- nie jest to zwykła powieść. Mówi o trudzie życia, o poszukiwaniu radości, przełamywaniu barier i pozbywania się smutków.

Bardzo, bardzo nie podoba mi się zakończenie. Naprawdę bardzo.

Z pewnością sięgnę po inne książki Jojo Moyes. Jestem dziwnie pewna, że są warte przeczytania. Film również obejrzę.

I jeszcze mała uwaga: na rynku wydawniczym pojawiła się kontynuacja "Zanim się pojawiłeś". Nie radzę zaglądać, czytać opisów. Pojawiają się spojlery, dowiadujemy się o zakończeniu poprzedniej części.

Miałam kilka podejść do "Zanim się pojawiłeś" i za każdym razem się do niech zniechęcałam. Powodem było to, że najpierw obejrzałam film i tak naprawdę wiedziałam, co będzie się działo, a tym samym - jak zakończy się książka. Może w pewnym sensie bałam się przeżycia tych wzruszeń, wynikających z relacji Lou i Willa. Wiedziałam, że ich nie uniknę. Nie żałuję jednak, że w tym roku wreszcie postanowiłam przeczytać książkę do końca. Była dużo lepsza, niż film (który mimo wszystko kocham i bardzo polecam, ale dopiero po przeczytaniu książki) i, jak mogłam się tego spodziewać, jej lektura sprawiła, że sporo płakałam ze smutku, czy wzruszenia. Dawno żadna książka nie wzruszyła mnie do takiego stopnia jak "Zanim się pojawiłeś". Relacja Lou i Willa jest wyjątkowa [Adres usunięty]. ze względu na zadanie, jakiego najpierw nieświadomie, a później całkowicie świadomie podjęła się Lou. Czytanie o jej nowych doświadczeniach, a przede wszystkim uczuciach sprawia, że można inaczej spojrzeć na świat.

Książka jest bardzo ważna, porusza bowiem temat niepełnosprawności Willa, a także tego, jak człowiek powinien zachować się wobec tak poszkodowanej osoby. Wątek ten jest poruszany niejednokrotnie - porównane zostało, jak wobec Willa zachowują się różne osoby, a także to, jak ON sam najbardziej lubi być traktowany. Z tego powodu uważam, że naprawę wiele można wynieść z tej powieści i serdecznie ją polecam.

Sięgnęłam wreszcie po książkę, którą wiele osób się zachwyca. Ale nie dla każdego to miłość od pierwszego przeczytania. Jak to wygląda w moim przypadku? Cóż... mam trochę mieszane uczucia.

Główna bohaterka, Louisa Clark, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Z kimś takim mogłabym się przyjaźnić przez całe życie i o jeden dzień dłużej. Ciepła, optymistyczna, z poczuciem humoru i własnym, oryginalnym stylem, do tego bardzo wrażliwa, opiekuńcza, zrobiłaby wszystko dla swoich bliskich. Ma 26 lat i mieszka w małym angielskim miasteczku. Pracuje w miejscowej kawiarni i od lat ma tego samego chłopaka, Patricka. Kawiarnia zostaje jednak zamknięta, a Lou musi pilnie znaleźć inne zajęcie, zwłaszcza że jej pensja to znacząca część domowego budżetu. Po kilku nieudanych próbach trafia do Granta House, gdzie ma opiekować się niepełnosprawnym Williamem.

To właśnie Will Traynor stanowi źródło moich rozterek. Młody, bogaty biznesmen, żyjący wcześniej pełnią życia, w wyniku wypadku doznał urazu rdzenia kręgowego. Paraliż czterokończynowy zniweczył wszystkie jego plany. Skazany na wózek inwalidzki i uzależniony od pomocy innych, zamyka się w sobie i izoluje nawet od najbliższych. 2 lata po wypadku w jego życie wkracza Lou, zdeterminowana, by przywrócić mu chęć do życia. Z czasem, obserwując jego przemianę, polubiłam tego bohatera. Ale nie potrafię zaakceptować tego, co zrobił. Czytając, miałam ochotę zwymyślać go porządnie od egoistów, hipokrytów i nieczułych drani. Chociaż sam twierdził, że kiedyś był dupkiem i że się zmienił, jak dla mnie dupkiem pozostał... Nie umiem mu wybaczyć. Nie tylko podjętej decyzji, ale przede wszystkim tego, co powiedział Lou na Mauritiusie... I to o najlepszym okresie jego życia...? No jak tak można?!

Jak sami widzicie, jeszcze przeżywam, co z pewnością dobrze o książce świadczy. To jej trzeba przyznać, że wywołuje silne emocje. I naprawdę czytało mi się ją z wielką przyjemnością. Mimo że porusza tak trudne tematy - nie tylko życia osoby z tetraplegią czy kwestii samobójstwa wspomaganego, ale również samotnego macierzyństwa czy bezrobocia - potrafi też rozbawić. Jest świetnym przykładem tego, jak zmieniamy się i rozwijamy pod wpływem osób, które spotykamy na swojej drodze. Do tego ciekawie wykreowani bohaterowie sprawiają, że po "Zanim się pojawiłeś" zdecydowanie warto sięgnąć. Jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, to zachęcam i polecam. Ale... no JAK MOGŁEŚ, WILL?!

[Adres usunięty]

Najlepsza książka jaką miałam kiedykolwiek w rękach. Przeczytałam na raz, jeden cudowny wieczór. Niesamowicie skłania do przemyśleń. Warto sięgnąć po tą książkę, jest w niej wiele wartości. Doprowadza do śmiechu i łez.

[...] Przyznam się bez bicia, że historia Willa i Lou musiała swoje odleżeć, zanim odważyłam się po nią sięgnąć. Najpierw bałam się, że znów trafię po książkę, którą utopię we łzach i która poturbuje mi serce, a ono już i tak w ostatnim czasie zostało nieźle pod tym kątem skopane. Potem, biorąc pod uwagę marketingowy szum wokół promocji ekranizacji z Samem Cliffinem w roli głównej, bałam się, że mogę się zwyczajnie rozczarować, a wolałam oszczędzić sobie takich przeżyć. Ale teraz? Cóż, po skończeniu lektury dochodzę do wniosku, że zdecydowanie zbyt długo zwlekałam i może zabrzmi to strasznie górnolotnie, ale to naprawdę piękna, mądra, ale zarazem kontrowersyjna historia z mocnym przesłaniem.

Jeśli ktoś mi powie, że „Zanim się pojawiłeś” to romans z oklepanym schematem, to grzecznie mu odpowiem, żeby popukał się w czoło. To nie jest tylko romans, albo może inaczej, to nie jest zwykły romans, to po prostu opowieść o MIŁOŚCI. Nie tylko bezwarunkowej miłości rodziców do potomstwa, czy tej pełnej szacunku, jaką dzieci obdarzają rodzicieli. Nawet nie pełnej rywalizacji i bzdurnych sprzeczek miłości do rodzeństwa, albo takiej, która okazuje się być kompletną pomyłką i źródłem cierpienia. To nie jest też historia wyłącznie o czystej miłości jaka połączyła dwójkę całkowicie różniących się od siebie ludzi, których praktycznie dzieli wszystko, ale którzy stali się dla siebie bratnimi duszami. To przede wszystkim opowieść o miłości do ŻYCIA. Prawdziwej, pełnej pasji i nieograniczonej. Takiej, która wywołuje wilczy głód na więcej, ładuje nam akumulatory i pozwala oddychać pełną piersią, a nie tylko sączyć powietrze przez słomkę. Taka, która daje nam energię; energię, która się w nas gromadzi, powoli buzuje, nie pozwala usiedzieć w miejscu i w końcu desperacko domaga się ujścia. To historia miłości do życia, dla której największą tragedią jest niemoc i fizyczne bariery.[...]

Cała recenzja na blogu:

[Adres usunięty]

Lou Clark właśnie straciła pracę. Zdesperowana, nie mając nic innego do wyboru, zatrudnia się jako opiekunka Willa Traynora, który przed dwoma laty w wyniku wypadku utracił władzę w prawie całym ciele. Żyjący do tej pory pełną piersią mężczyzna, kochający wyzwania i nie stroniący od kobiet, stracił chęć do życia. Jego matka ma nadzieję, że obecność Lou, jej energia i optymizm, pomogą mu zrozumieć, że ma przed sobą przyszłość i że warto żyć...

"Zanim się pojawiłeś" Jojo Moyes to doprawdy przepiękna i dogłębnie wzruszająca historia, która na długo pozostanie w mej pamięci oraz sercu. Nie dziwię się, że sprzedano ponad 6 mln egzemplarzy tej książki na całym świecie oraz że powstała jej ekranizacja. Nie mogło być inaczej.

To opowieść o tym, jak ważne jest dla człowieka to, aby mógł sam decydować o samym sobie. Żeby nie był stale uzależnionym od pomocy innych i skazanym na ich decyzje dotyczące jego dalszego życia.

To opowieść o tym, jak istotne jest poszerzanie swoich własnych horyzontów zamiast ciągłego zamykania się w skorupie z obawy, że sobie z czymś nie poradzimy, bo to nie dla nas. Jak ważne jest to, aby śmiało podejmować się nowych wyzwań i stawiać przed sobą kolejne cele do zrealizowania w przyszłości.

To opowieść o tym, że życie ma się tylko jedno i dlatego też powinno się czerpać z niego pełnymi garściami póki jest na to czas i ma się ku temu możliwości. Nigdy bowiem nie wiadomo, co przyniesie jutro, co też nas spotka tuż za rogiem, czy jeszcze będzie w ogóle okazja, by móc czegoś spróbować.

To opowieść o tym, jak ciężkie jest życie osoby niepełnosprawnej i że ktoś, kto nigdy czegoś takiego sam nie doświadczył, do końca nie zrozumie, z czym każdego dnia ktoś taki musi się borykać. Brutalna świadomość tego, że już nigdy w życiu nie zrobi się czegoś, co tak bardzo się kochało jest przerażająca. Do tego dochodzą ból, cierpienie, upokorzenie, obojętność innych ludzi bądź ich litościwe spojrzenia, które tylko utwierdzają osobę niepełnosprawną w tym, że jest nic nie warta i do niczego się nie nadaje.

To w końcu opowieść o tym, jak daleko sięgają moralne granice, co jest dobre a co złe dla danej osoby, czy wystarczy miłość i egoistyczne pobudki, aby móc wpłynąć na czyjeś życie i podejmowane przez kogoś decyzje.

To opowieść, która momentami bawi, ale o wiele częściej sprawia, że oczy zachodzą łzami.

To opowieść, która nie da o sobie zapomnieć i sprawi, że zupełnie inaczej spojrzymy na własne życie doceniając to, jak wiele posiadamy i jak ogromne mamy możliwości.

To opowieść, którą po jej zakończeniu po prostu kocha się całym sercem i do której nie raz zechce się powrócić.

Moja ocena: 6/6

Recenzja opublikowana została również na moim blogu: [Adres usunięty]

Zupełnie różne światy. Ona, Louisa Clark pracowała w kawiarni. On, Will Traynor szedł jak burza w Londynie, w angielskim City. I nigdy by się nie spotkali gdyby nie wypadek. Will, przez bezmyślność innego kierowcy został sparaliżowany – od szyi w dół. Ktoś musiał do końca życia go karmić, przewijać, myć. I tylko umysł miał sprawny. Dlatego postanowił popełnić samobójstwo. Nie udało mu się więc zawiązał pakt ze swoimi rodzicami. On da im czas – pół roku w pewności że nic sobie nie zrobi a w zamian oni zawiozą go do kliniki w Szwajcarii gdzie można legalnie dokonywać eutanazji. On nie chciał żyć bez wszystkich doznań, być tylko rośliną czynną umysłowo. I właśnie wtedy pojawia się Louisa. Straciła pracę w kawiarni więc musiała przyjąć tę profesję. Być uchem, okiem, sercem dla Willa. Musiała sprawić żeby ON znowu zaczął cenić życie. Na początku jej się nie udawało, Traynor był oschły i milczący ale później zaczęli działać wspólnie. To piękna opowieść o przyjaźni, miłości, o sercu, które wciąż kochało i chciało być kochane, o chłopaku po przejściach i dziewczynie z przeszłością. I o nadziei. Tak cudowna, dająca wiarę, pozytywna i wbrew wszystkiemu optymistyczna. I nie będę tu już mówić o eutanazji bo na szczęście każdy ma wolną wolę. Tylko każdemu polecam książkę „Zanim się pojawiłeś” Jojo Moyes. A ja sobie jeszcze trochę popłaczę…

Piękna historia miłosna, która może się udać, ale do tego potrzeba chęci i wiary. Czy Lou starczy cierpliwości? A czy Will pogodzi się z rzeczywistością? Na te pytanie odpowie wam powieść "Zanim się pojawiłeś". Jeśli kochacie książki, które pokazują świat ciężki, ale równie piękny to koniecznie musicie poznać historię Lou i Willa.

Zapraszam na całą recenzję tutaj:

[Adres usunięty]

„Zanim się pojawiłeś”- książka nie tyle, co opowiada o miłości Lou i Willa, ale także o paraliżu czterokończynowego głównego bohatera. Książka zrobiła na mnie wrażenie. Nie mogę zaprzeczyć. Jednak siostra Lou- Trinna- na samym początku mnie nieźle denerwowała. Przykładem tego jest to, że jej należy się wszystko bo jest najmądrzejsza z całej rodziny i urodziła młodo syna- Thomasa. Nie licząc się z tym, że Lou też może mieć jakieś swoje cele w życiu niż tylko mieszkanie w małym miasteczku. Jednak z biegiem akcji w książce zmieniłam o niej zdanie. Pomagała siostrze jak mogła wymyślając co mogłaby zrobić z Willem, aby zmienił zdanie by żyć dalej z najbliższymi. Była z Lou, kiedy ta musiała jechać do Szwajcarii po kryjomu przed matką by być z Willem w jego ostatnich chwilach życia.

Wracając do głównych bohaterów. Lou przyjęła pracę u Trayner’ów, gdy straciła pracę w kawiarni. Na początku ze względu na to by odciążyć swoich rodziców finansowo jak i po to by jej siostra mogła bez wyrzutów sumienia wrócić na ostatni rok studiów. Praca ta miała polegać na tym, że miała dotrzymywać towarzystwa Willowi przez pół roku. Will uległ wypadkowi przed dwoma laty i obecnie jest sparaliżowany. Porusza się ON za pomocą wózka, którego nienawidzi. Przed wypadkiem Will prowadził bardzo aktywny tryb życia. Wspinał się na Kilimandżaro, skakał z bungie. Po wypadku nie chciał już żyć. Próbował popełnić samobójstwo, jednakże nie udało mu się zamierzyć swojego celu. Właśnie dla tego matka Willa zatrudniła Lou. Dziewczyna nie przewidziała, że się zakocha w swoim podopiecznym, jak i również co planuje Will. Podczas swojej pracy Lou zmieniła się właśnie dzięki Williamowi. Postanowiła pójść na kurs, który przygotuje na studia. Czas mijał a arogancki Will zmieniał się pod wpływem Lou. Jednak nie zmienił zdania co do wyjazdu do Szwajcarii, by tam zażyć lek dzięki któremu skończy się jego męka- czyli życie na wózku inwalidzkim z porażeniem czterokończynowym. William zaczął się śmiać, pozwolił ogolić sobie brodę i obciąć włosy, gdzie rodzicom nie udało się go przekonać by to uczynił. Lou próbowała wszystkiego by odwieźć Willa od pomysłu wyjazdu do Szwajcarii. Zaczęła prowadzić „kalendarz przygód” tzn. gdzie może wybrać się z nim. Niestety nie udało się. Will umarł. Zostawił Lou list z „zaleceniami” jak ma żyć po jego Śmierci. Ma „po prostu żyć dobrze. Po prostu żyć” w pasiastych rajstopach pszczoły.

Książka pokazuje czytelnikowi, że można pokochać osobę niepełnosprawną, która na samym początki nie daje wręcz nie pozwala się pokochać. Możemy też zaobserwować jak najbliższe otoczenie zarówno Willa jak i Lou zachowuje się na wieść o planach wyjazdu do Szwajcarii. Według mnie każdy ma prawo postępować tak jak podpowiada mu sumienie. Książka naprawdę warta przeczytania.

Zawsze mi powtarzano, żeby najpierw przeczytać książkę dopiero obejrzeć film, niestety w moim przypadku nastąpiła odwrotna kolejność i to trochę zaburzyło moją wizualizacje, polecam przeczytać! Wielka miłość, strata, walka o lepsze jutro, o lepsze życie. Nie sposób nie uronić łzy czytając. Świetna!

Książka Zanim się pojawiłeś w żadnym aspekcie nie jest zwyczajna. To jedna z tych książek, które zaskakują od pierwszych stron, a my czujemy się tak jakbyśmy rozpakowali prezent, którego kompletnie się nie spodziewaliśmy i oglądamy go z każdej strony w osłupieniu i niedowierzaniu. Książka jest głęboką i poruszającą historią dwojga ludzi, którzy wspierają się, jak w piosence zespołu Happysad: kiedy jedno spada w dół, a drugie ciągnie je ku górze.

Autorka porusza w tym tytule bardzo aktualne i ważne tematy, i robi to w taki sposób, że namacalnie zaczynamy brać udział w opowiadanej przez nią historii, łykając kolejne strony jakbyśmy walczyli o każdy pojedynczy łyk powietrza w naszych płucach.

W tej książce dobro tańczy ze złem. Nadzieja wita się z porażką. Miłość buduje mosty, tam, gdzie nie płynie już żadna rzeka. Ludzie, którzy na co dzień mają kontakt z ludźmi sparaliżowanymi mówią, że ta książka jest prawdziwa. Nie jest żadną bajką, jest do bólu autentyczna.

Jednak powiedźmy też trochę o samej fabule, jeżeli jeszcze nie jest dla Was znajoma. Młoda Louisa „Lou” Clark wiedzie dosyć spokojne ale szczęśliwe życie pracując w ukochanej kawiarni. Pewnego dnia dowiaduje się, że już więcej nie będzie mogła tam przychodzić i podobnie jak wielu ludzi staje przed problemem znalezienia pracy. Dziwnym trafem, a może zrządzeniem losu, jej nowym zadaniem będzie opieka nad niepełnosprawnym mężczyzną.

Nie jest to jednak zwyczajny podopieczny. Dawniej wiódł bardzo beztroskie życie pełne blichtru i zbytku. Lubował się w wykwintnych rozrywkach i pięknych paniach. Teraz jest tylko cieniem tego człowieka. Wszystko zmienił wypadek motocyklowy, którego był uczestnikiem i który w ciągu kilku sekund spowolnił pędzący zegar.

Spotkanie tych dwojga ludzi będzie przełomem dla każdego z nich. Ich historia zmieni ich samych, ale zmieni także nas. Dzięki niezwykłej dozie empatii, talentu i wnikliwości autorka książki stworzyła przejmującą i nie pozostawiającą obojętnym opowieść o miłości, która zachwyca, wzrusza i otwiera serca. Każe zrozumieć, pomyśleć i zapamiętać.

Recenzja również na [Adres usunięty]

Lou Clark jest 26-letnią kobietą, która ma swój sposób bycia. Jej ubiór jest niezwyczajny. Sześć lat pracowała w kawiarni, aż nadszedł czas na zmianę pracy.

Kiedy trafia do domu Willa w pierwszej chwili ma chęć stamtąd uciec, jednak z biegiem czasu jej uczucia się zmieniają, a ich zaczyna łączyć coś więcej niż praca.

Według mnie historia, która jest opisana w "Zanim się pojawiłeś" to zwykła lektura, która niczym nie zachwyca. Przez większość czasu książka mnie męczyła. Fabuła może i nie jest zła, jednak rozgrywana akcja jest tragedią.

Historia Lou i Willa może i jest piękna, jednak na szczęśliwe zakończenie nie liczcie. Oczekiwałam od siebie morza łez, no bo przecież miała to być przecudowna historia miłosna, która wzrusza... Przeliczyłam się z opinią innych. Może był jeden moment, w którym zaszkliły mi się oczy, ale nic poza tym.

Uważam, że autorka dodała wiele zbędnych opisów oraz sytuacji, które psują cały klimat książki. Dialogów za wiele nie było, a kiedy się pojawiały to były płytkie.

Bohaterowie są dziwni i według mnie słabo wykreowani. Lou, która ma 26 lat zachowuje się jak

13-letnia dziewczynka, a 35-letni Will jak zgorzkniały dziadek. Po części rozumiem zachowanie głównego bohatera, który bardzo dużo przeżył, a jego kalectwo jemu ciąży, jednak Lou kompletnie mi się nie podoba.

Zdecydowanie książka nie jest dobrą lekturą i jej czytanie męczy. A może to ja nie mam uczuć? Kto wie? :D

Nie zniechęcajcie się tak szybko! Może akurat wam przypadnie do gustu? Pamiętajcie, że każdy człowiek ma inny gust czytelniczy!

Oczywiście w książce znajdują się pozytywne momenty, z którym jestem zadowolona, ale nie wiele ich jest. Przekomarzanie się Lou i Willa było przeurocze! Z niecierpliwością czekam na film :D

jeśli rozpatrywać w kategorii książek dla pań, jest to jedna z najsympatyczniejszych powieści jakie ostatnio czytałam.

Lou - dziewczyna z sąsiedztwa, urocza i sympatyczna.

Will - inteligentny, trochę z dystansem, wyważony.

Na początku dwa różne bieguny, z biegiem czasu tworzą parę uzupełniająca i rozumiejąca się prawie we wszystkim.

No własnie prawie.....

Pół świata ostatnio zwariowało na punkcie brytyjskiej pisarki Jojo Moyes. Stało się tak za sprawą powieści „Zanim się pojawiłeś” oraz filmu na jej podstawie. Uważam, że to niesamowite, że książka traktująca o tak trudnych tematach dotarła do tak dużego grona odbiorców. Myślę, że stało się tak za sprawą oprawy tej historii. Piękni aktorzy wcielający się w główne postaci w filmie, czarująca okładka i zapewnienia wydawcy, że to „Najpiękniejsza historia miłosna ostatnich lat!”.

W prologu poznajemy Willa. Jest młodym, pewnym siebie, zadowolonym z życia mężczyzną. Właśnie spędził noc ze swoją fantastyczną dziewczyną i zaczynają planować pierwszy wspólny wyjazd. Po włączeniu telefonu okazuje się, że w pracy nie mogą się bez niego obyć. Zatem musi być świetny w tym, co robi. Will wychodzi z domu. Portier ostrzyga go, że pogoda jest paskudna i nie powinien jechać motorem. Nasz bohater rezygnuje więc ze swojego ulubionego środka transportu i postanawia złapać taksówkę. Nie wszystkich motocyklistów jednak ostrzeżono tego ranka przed deszczem. Okazuje się, że nawet gdy zachowujesz się jak odpowiedzialny i rozsądny człowiek, nie możesz oczekiwać tego od innych.

Powieść porusza bardzo ważną kwestię: to, jak świat jest nieprzyjazny osobom niepełnosprawnym. Ludzie tacy jak Will są całkowicie zależni od pomocy innych, a nawet z profesjonalną opieką muszą rezygnować z większości rzeczy, które dla wielu osób sprawnych są czymś oczywistym. Wysokie krawężniki sprawiają, że spacery możliwe są tylko z opiekunem. Brak wind w metrze oznacza, że nie da się korzystać z transportu publicznego. Do tego dochodzi masa usprawnień dedykowanych osobom niepełnosprawnym, które zostały nieprawidłowo zaprojektowane i nie spełniają swojej funkcji. W rezultacie, gdy osoby niepełnosprawne nie mają wystarczająco dużo pieniędzy i opiekunów tak kreatywnych jak Lou, skazani są na życie w czterech ścianach własnego mieszkania. Dla kogoś, kto tak bardzo ceni sobie niezależność jak Will takie funkcjonowanie to tortura. I tu pojawia się kolejna drażliwa kwestia poruszana w powieści Jojo Moyes: eutanazja.

Promocja tej książki przekonała wielu czytelników, że to przyjemna historyjka ze szczęśliwym zakończeniem, ale tak nie jest. To opowieść o człowieku, którego życie legło w gruzach. Do tej pory żył na sto procent i teraz nie potrafi zgodzić się na półśrodki. Autorka pokazała też czytelnikom punkt widzenia bliskich Willa, bo taka tragedia nigdy nie dotyczy tylko jednej osoby.

Zaczynając czytać "Zanim się pojawiłeś" myślałam, że to po prostu kolejna zwyczajna historia miłosna. Nie sądziłam, że ta książka mnie pochłonie. Momentami śmiałam się, wycierałam łzy lub byłam zauroczona. Jest to powieść o miłości, przyjaźni, nadziei, i o tym jak bardzo jesteśmy w stanie poświęcić się dla tych, których kochamy. Książka idealna na zimowe wieczory, a czyta się ją szybko i przyjemnie.

Do tej pory wydawało mi się, że jestem jedyną osobą, która nie przeczytała jeszcze "Zanim się pojawiłeś". W ostatnich miesiącach owa książka prześladowała mnie na każdym kroku. Widziałam ją wszędzie - na blogach, w księgarniach, w telewizji i na różnorodnych stronach internetowych. Byłam przekonana, iż, prędzej czy później, zapoznam się z nią, jednak cierpliwie czekałam, aż zrobi się o niej nieco ciszej. Nie ukrywam, że bardzo bałam się tej powieści, ponieważ bardzo często doznaję czytelniczego zawodu, kiedy sięgam po tak zachwalane historie, dlatego każdy bestseller z jednej strony przyciąga mnie do siebie, a z drugiej odpycha i wzbudza strach...

26-letnia Lou jest nieco ekscentryczną indywidualistką, która właśnie traci pracę. Ma trudności z przystosowaniem się do nowej sytuacji, co dodatkowo potęguje brak perspektyw w niedużej miejscowości, jaką zamieszkuje. Przyjmuje propozycję pracy na stanowisku opiekunki niepełnosprawnego Willa, który przed wypadkiem był atrakcyjnym biznesmenem, uwielbiającym podróże, ekstremalne wyzwania oraz atrakcyjne kobiety. Od dwóch lat nie potrafi pogodzić się z tym, że jego życie nigdy nie będzie wyglądało jak przedtem, gdyż aktualnie przypomina niemal wegetację. Jego nowa opiekunka stara się pokazać mu jasne strony istnienia, jednak nie jest to łatwe...

"Zanim się pojawiłeś" to słodko-gorzka opowieść o tęsknocie - zarówno za dawnym życiem, jak również ludźmi, którzy w nim uczestniczyli. To historia uświadamiająca, że należy cieszyć się najdrobniejszymi radościami, ponieważ zawsze może być gorzej, a zdrowie to coś bezcennego. Losy bohaterów ukazują ogrom miłości, jakim darzymy najbliższych, jednak nie zawsze jest ona zgodna z tym, czego pragną inni - należy pamiętać, że nasze egoistyczne pobudki mogą doprowadzić do tego, iż zaczniemy narzucać bliskim własne pragnienia. Do tego pewne decyzje są niezwykle trudne, a z pewnych sytuacji nie ma dobrego wyjścia, gdyż można wybierać jedynie między złym, a gorszym... W mojej pamięci zapadnie najdłużej konieczność czerpania z życia całymi garściami, bo jest jedno i nigdy nie wiadomo, ile jeszcze potrwa.

Ciężko jest pisać o bolesnych i niezwykle trudnych tematach z niespotykaną lekkością oraz poczuciem humoru - jednak Jojo Moyes udała się ta niełatwa sztuka! Jednak pragnę być szczera zarówno ze sobą, jak i z Wami, dlatego muszę zaznaczyć, że oczekiwałam więcej, niżeli dostałam, czego w zasadzie spodziewałam się od początku... Cała historia jest piękna i dająca do myślenia, a ja nawet polubiłam Lou, jej siostrę oraz Willa, aczkolwiek nie zadziało się nic, co sprawiłoby, iż nie potrafiłabym zapomnieć tej opowieści.

Zakończenie książki znałam już, zanim po nią sięgnęłam - niestety nie trzeba być jasnowidzem ani nawet osobą, która natknie się w jakiejś recenzji na spoiler. W zasadzie jest nim już kontynuacja pierwszej części, a że było o niej też głośno, więc nie było trudno dowiedzieć się, do czego dojdzie na koniec w życiu głównych bohaterów - w związku z tym czuję pewien niedosyt, jeśli chodzi o brak konkretnych informacji dotyczących tego, co spotkało Willa. Myślałam, że będzie to poruszone i opisane bardziej obrazowo, dlatego żałuję, że autorka nie dotknęła bliżej tego tematu.

Przyznam szczerze, że pomimo intrygującej fabuły oraz ciekawych bohaterów, czytanie tej książki dłużyło mi się, aż sama nie mogłam w to uwierzyć. W końcu do tej pory natknęłam się na tyle zachwytów dotyczących owej pozycji, iż zaczęłam zastanawiać się, co jest ze mną nie tak? Dalej utrzymuję, że jest to powieść godna poznania, jednak jestem niemal przekonana, że spędziłam nad nią tyle czasu z powodu formy wydania - niestandardowy, dość spory format stron, a do tego dużo tekstu, znajdującego się na poszczególnych kartkach, napisanego ozdobną czcionką. Z tego powodu moje oczy męczyły się bardziej niż podczas czytania innych książek, zatem często musiałam odkładać powieść na półkę, gdyż nie potrafiłam posiedzieć nad nią dłużej niż pół godziny.

Historia, jaką stworzyła Jojo Moyes, na pewno niejednego czytelnika chwyci za serce, wyciśnie łzy z oczu i skłoni do zastanowienia się nad własnym życiem, a także zachęci do podjęcia próby przyjrzenia się pewnym sprawom z zupełnie innego punktu widzenia. Łatwo oceniać czyjeś zachowanie, siedząc na kanapie i nie będąc w takiej sytuacji, jednak wszystko ulega zmianie, kiedy człowiek nagle zostaje poddany pewnym próbom. Ja jestem osobą, która nie lubi ferować wyroków i osądzać innych za ich czyny, ponieważ wychodzę z założenia, że tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono. Sądzę, że nikt nie ma prawa krytykować kogokolwiek za jego zachowanie, jeśli sam nie stanął kiedyś w tym samym miejscu, a nawet jeśli tak było, to każdy z nas może całkiem inaczej przeżywać identyczne sytuacje - wszyscy posiadamy różną wrażliwość, inne podejścia do życia czy usposobienia, dlatego żyjmy i dajmy żyć innym... na ich własny sposób.

[Adres usunięty]

Świetna książka. Historia dwojga ludzi których nieoczekiwanie połączył los. Trudne decyzje. Daje do myślenia czytelnikowi. Jak najbardziej polecam.

W normalnej sytuacji Will i Lou nigdy by się nie spotkali. On, młody i przedsiębiorczy, wiódł życie bogatego biznesmena cieszącego się życiem. Ona, w tej samej pracy i z tym samym chłopakiem, była wzorem małomiasteczkowego trybu życia. Jego wypadek i jej desperackie próby znalezienia źródła dochodów sprawiły, że w końcu się poznali. Początki, jak to zwykle bywa, były ciężkie, jednak poczucie humoru może przełamać najzimniejsze lody. Kiedy na jaw wychodzi prawdziwy powód, dla którego Lou została zatrudniona jako opiekunka Willa, dziewczyna stawia sobie za punkt honoru pokazanie mu, że życie po wypadku nie musi być koniecznie takie złe. Nie spodziewa się tylko, że jej własne życie zmieni się dzięki temu w tak nieprzewidywalny sposób.

Całość recenzji dostępna pod adresem: [Adres usunięty]

Cudowna książka od której nie można się oderwać! Można zakochać się w niej bez pamięci i przeczytać w jedną noc. Louisa Clark szukając pracy natrafia na ogłoszenie o poszukiwaniu opiekunki dla dorosłego mężczyzny z paraliżem czterokończynkwym (uszkodzenie rdzenia kręgowego w odcinku C4 C5). Na początku negatywnie nastawiony Will jest oschły i nieprzyjemny w stosunku do Lou. Jednak gdy bliżej się poznają, Clark przez przypadek dowiaduje się o mrocznej tajemnicy Taynorów. Dziewczyna z całych sił próbuje niedopuścić do okropnego zdarzenia które może nadejść szybciej niż jej się wydaje. Wkrótce młodzi zakochują się w sobie, lecz ich miłość przerywa tragedia.

Piękna książka. Nie. To coś więcej niż książka, to zbiór wielu emocji i lęków, które każdy z nas gdzieś głęboko w sobie skrywa. Ta historia tak mnie poruszyła, dosłownie rozbiła na kawałki tak, że nie mogę dojść do siebie. Z pewnością na trwałe wyryła się w mojej pamięci i za jakiś czas znów po nią sięgnę, a nawet kupię papierową wersję.

Nie jest, to romans. Ale uczucia, które w niej dominują są równie intensywne.

Jest tu coś więcej niż miłość, dużo więcej. Bliskość, która jest między Louisa i Willem jest niemal namacalna, dla czytelnika. Autorka porusza temat, który nie jest łatwy, lekki ani przyjemny i jest więcej niż trudny. Jednak cała niepełnosprawność Willa przedstawiona oczami Lou jakby przestawała mieć znaczenie. Czułam jakby ta historia działa się naprawdę tuż obok mnie. Rozumiałam Willa, ale też rozumiałam Lou. On odmienił jej życie, poszerzył jej perspektywę spojrzenia na świat, a ona sprawiła, że ON zaczął cieszyć się życiem i tym, że ma ją.

Każde słowo, by ocenić tę książkę wydaję się być nie dość dobre, umniejszające jej prawdziwą wartość. Należy ją po prostu przeczytać i poczuć, to wszystko. Śmiałam się z przekomarzania głównych bohaterów, ale też płakałam i jedno jest pewne "Zanim się pojawiłeś", to książka, która pozostawia w człowieku ślad. I nie da się jej przeczytać tak, by nic nie czuć. Nie da się wczuć w sytuację drugiego człowieka i nie da się też przystosować do trwania w niektórych sytuacjach wbrew sobie. Czasami rzeczy, które nam wydają się niewłaściwe czy nieetyczne, dla innych mogą być wybawieniem.

Z pewnością sięgnę po inne książki autorstwa Jojo Moyes, ale jeszcze przez chwilę muszę ochłonąć.

Mam nadzieję, że film odzwierciedli, to co autorka ukazała nam w tej historii.

Prawie cały świat mówi o tej książce, więc ciekawość przeczytania czegoś Jojo to nic dziwnego, że przyciąga zainteresowanie. Chciałam jak inni się rozkoszować pisaniem autorki. Wszyscy mówili, że to wyciskacz łez. Jednak u niektórych się tak nie sprawdza.

Jojo Moyes brytyjska pisarka i autorka bestsellerów. Przed zostaniem osobą słynna na cały świat pracowała przez 10 lat w firmie ,,The Independent". Obecnie jej książki sprzedają się w nakładzie setek tysięcy egzemplarzy i są przetłumaczona na 31 języków.

Lou Clark zwykła dziewczyna, jednak ubierająca się niezwykle. Dziecięce i nieco dziwne ubrania wyszukiwała w second-handach. Sama pracowała jako kelnerka. Jednak utraciła swoja pracę.

Została bezrobotną dziewczyną na utrzymaniu rodziców. Jednak jej chłopak zmotywował ją do pracy opiekunki. Myśląc, że stara się o pracę opiekunki jakiejś starszej osoby nie stara się zbytnio. Dlatego wywołuje złe wrażenie na swojej pracodawczyni. Mimo wszystko coś budzi w niej zainteresowanie i dziewczyna dostaje pracę na okres próbny.

Jej pracą nie ma być opieka nad starszym panem, tylko nad młodym jeszcze mężczyzną.

Will Traynor stracił prawie wszystko.

Zostały mu jedynie pieniądze i rodzina, ale jak już wszyscy wiedzą, pieniądze szczęścia nie dają, a rodzina potrafi dać w kość.

Mężczyzna w pewien deszczowy deszcz uległ wypadkowi motocyklowemu, jednak to nie ON na nim jechał, był tylko przechodniem, a sam się zastanawiał czy tego dnia nie wsiąść na motor.

Do dnia wypadku miał życie idealne, pełne atrakcji, zabaw, luksusu, pieniędzy, był człowiekiem biznesu i sukcesu. Już po mojej wypowiedzi możecie go nie lubić i stwierdzić, że była aroganckim dupkiem, ale trzeba dodać, że sam na wszystko zapracował.

Po wypadku wszystko się zmienia.

,,W życiu nie chodzi tylko o pieniądze."

Will jest sparaliżowany,

,,Mózg nie jest sparaliżowany. Jeszcze."

może jedynie ruszać trochę rękami, jeździ na wózku i jest zdany całkowicie na rodziców, którzy mają też swoje problemy.

,,Nie możesz sprawić, żeby człowiek stał się kimś innym."

Jak wszyscy rodzice kochają swoje dziecko, załatwiają mu opiekunki, które ON po kolei wykańcza.

Zawarł z rodzicami pewną umowę, boją się, myślą, że to już koniec.

I wtedy pojawia się ona, Lou.

Nowa opiekunka Willa.

Dwa sprzeczne charaktery spotkają się.

Co z tego wyniknie?

,,Żyj odważnie.

Żyj dobrze.

Po prostu żyj."

Faktycznie, jest to książka, która ma to coś w sobie. Jednak trzeba przyznać, że niektóre opinie są mocno przesadzone. Momentami aż nudna. Nie jest wyciskaczem łez. Lubię płakać przy książkach i miałam nadzieję, że przy tej książce mi się to uda, jednak nie wyszło, ale co zrobić. W każdym razie ten ponury Will dał mi sporo motywacji do życia, spełniania marzeń i bycia lepszym człowieka.

,, Człowiek ma tylko jedno życie. I właściwie ma obowiązek wykorzystać je najlepiej, jak się da."

Czy warto przeczytać ,,Zanim się pojawiłeś"? Oczywiście pomimo mojej dość negatywnej opinii, nadal jest to dobra książka, która zachwyciła miliony ludzi. Ta książka naprawdę zasłużyła na spory sukces. Nie jest typową bajką, wcale nie jest bajką. Jest jednym wielkim dramatem. Z powodu tej książki chylę głowę przed Moyes. Na pewno kiedyś jeszcze sięgnę po jej twórczość.

Więcej recenzji na:[Adres usunięty]

Świetna książka chwytająca za serce kiedy ją sie czyta nic nie jest w stanie tego przerwać. Z początku jakoś nie przyciągnęła mojej uwagi. Pożyczyłam książkę po zachwalaniu koleżanki że film jest świetny i książka jeszcze lepsza. Po obejrzeniu zwiastuna wzięłam się za czytanie powieści. I byłam zachwycona czyta sie lekko i przyjemnie nie ma sie dosyć. Historia Willa i Lou jest fascynująca.

Okładka książki jest filmowa piękna i hipnotyzująca.

Jak najbardziej warta polecenia!!

Istnieją na tym świecie niezwykłe książki - piękne utwory, które wżerają się w dusze czytelników, wstrząsają ich światem, doprowadzają do niepohamowanego śmiechu lub wywołują łzy, a po przewróceniu ostatniej strony zostawiają po sobie niesamowitą pustkę, wywołują czytelniczego kaca… „Zanim się pojawiłeś” autorstwa brytyjskiej pisarki Jojo Moyes jest dla mnie dokładnie tego typu książką. Lektura tej niesamowitej powieści wywołała we mnie burzę emocji. Śmiałam się, smuciłam i płakałam… Naprawdę dużo płakałam.

Bohaterami powieści Jojo Moyes są Lou Clark i Will Traynor. Ona jest dwudziestosześcioletnią kobietą, która właśnie straciła pracę i decyduje się przyjąć posadę opiekunki mężczyzny z paraliżem czterokończynowym. On czerpał życia pełnymi garściami, był miłośnikiem sportów ekstremalnych, rekinem biznesu, którego świat rozpadł się pewnego deszczowego poranka. Dzieli ich wszystko, wychowanie, podejście do życia, temperament, w normalnych okolicznościach nigdy by się nie spotkali. Tragiczny wypadek splótł ich losy, sprawił, że odmienili wzajemnie swe życia, choć żadne z nich tego nie planowało. Lou pod subtelnym kierownictwem Willa otwarła się na świat. Will odnalazł w opiekunce promyk światła rozjaśniający jego monotonną, wypełnioną bólem egzystencję, którą chciałby zakończyć. Brzmi pięknie a może nawet romantycznie, prawda? Historia o uczuciu, które pokonuje wszelkie przeciwności… - opowieść wykreowana Moyes to nie ten typ powieści.

„Zanim się pojawiłeś” to wzruszający, ale trudny i kontrowersyjny utwór o ciężkiej i skomplikowanej walce o prawo do zachowania godności, decydowania o własnym losie oraz walce o ukochaną osobę. W trudnej emocjonalnie bitwie, w której biorą udział bohaterowie nie ma niestety zwycięzców, wygrana jednego oznacza ból i cierpienie drugiego. Ta powieści jest subtelną opowieścią o uczuciach, w której jednak nie wątek romantyczny wysuwa się na pierwszy plan.

Bolesna, ale cudowna historia, która jeszcze długo nie pozwoli mi o sobie zapomnieć.

''Zanim się pojawiłeś" to książka o trudnej miłości, pięknej nie zaprzeczę ale nie dla każdego zrozumiałej. Pomyśl tylko czy pozwolił byś najbliższej osobie odejść z tego świata tylko dlatego, że podjął taką decyzje?

Główny bohater to Will ( ktoś w stylu Greya -bogaty, przystojny, odnoszący sukcesy na każdej płaszczyźnie i oczywiście uwielbiający piękne kobiety) i Emily ( adekwatnie skromna, cicha, nie szukająca przygód ani zmian w swoim życiu 26 letnia dziewczyna)

Na początku nie przypadają sobie do gustu, z czasem książka się rozwija- tak samo bohaterowie.

Książkę czyta się łatwo, lekko i przyjemnie. Bywają momenty, że łezka kręci się w oku.

Polecam oczywiście:)

Jeszcze dobrze nie zaczęłam czytać a już wiem, że to jedna z lepszych książek. Mogę w ciemno ją polecić. Jestem przekonana, że przeczytam do końca z wypiekami na twarzy

Cudowna książka

Moją uwagę, nie owijając w bawełnę, przyciągnęła przepiękna, filmowa okładka na półce bestsellerów w Empiku. Uznałam, że będzie to odpowiednia książka dla mnie, po przeczytaniu streszczenia z tyłu. Nie czytałam wcześniej niczego autorstwa Jojo i nie sądziłam, że tak mi się spodoba.

William Traynor pochodzi z zamożnej rodziny, żyje aktywnie oraz jest bardzo inteligenty, jednak po wypadku wszystko staje się inne. Louisa Clark mieszkająca z rodzicami, bardzo kreatywna, zabawna, mająca wielki potencjał, 26-letnia dziewczyna zaczyna u niego pracę. Kiedy się poznają, życie Lou zmienia się o 180 stopni, jednak czy Willa również? Czy można to nazwać zmianą? Na lepsze, czy raczej na gorsze?

Wciągająca opowieść o szczerej miłości, napisana przez autorkę w sposób niebanalny, lekki oraz bardzo przyjemny. Jako jedna z nielicznych, prawdziwych historii nie kończąca się happy end'em, na pewno przypadła wielu osobom do gustu.

Książka bardzo mi się spodobała oraz uświadomiła, że powinniśmy poszerzać swoje horyzonty oraz nie bać się zmieniać swojego życia. Największe wrażenie wywarła na mnie głowna bohaterka, swoją oryginalnością oraz podejściem do życia. Przyczyniło się również do tego to, że widzę w niej pewną cząstkę siebie.

Jeśli ktoś nie czytał, to szczerze zachęcam do sięgnięcia po ,,Zanim się pojawiłeś". Jest to cudowna książka, na której na pewno się nie zawiedziecie.

Louisa nie wie co robić ze swoim życiem. Gdy traci pracę, jedyny stały i dający jej poczucie bezpieczeństwa element, traci również grunt pod nogami. Nie ma żadnego pomysłu, kwalifikacji czy ambicji, co utrudnia jej znalezienie nowego zatrudnienia. Za to ma duże wymagania odnośnie nowego stanowiska, dlatego nawet w pośredniaku ciężko jest jej coś wybrać. Niestety na coś musi się zdecydować, by nie utracić zasiłku, który zasila skromny budżet rodziny. W ten oto sposób idzie na rozmowę kwalifikacyjną do Pani T., matki niepełnosprawnego Willa, który w wyniku wypadku został sparaliżowany. To właśnie pod jego wpływem obserwujemy zmieniający się charakter Lou, a pod jej skrzydłami zmieniające się podejście do życia Willa. Jednak czy to wystarczy, by sarkastyczny, pozbawiony sensu życia Will zmienił swoje zdanie? Czy Louisa zdąży wprowadzić w życie swój plan cudownych chwil? I czy ona, dziewczyna z małego miasta, która boi się wychylić głowę ze swojego gniazda, zrobi coś w końcu ze swoim życiem?

Wiem, że chyba jestem jedną z nielicznych ludzi, którzy są świeżymi bułeczkami w kwestii tej książki, jednak na swoje usprawiedliwienie mam to, że po prostu bardzo się jej bałam. Niestety spełniły się moje największe obawy, po lekturze byłam totalnym wrakiem. Beczałam i długo nie mogłam się pozbierać, do tej pory ciężko mi. Plusem w tej sytuacji był fakt, że od razu zabrałam się za drugą część, o której będziecie mogli przeczytać w najbliższym czasie. Wracając jednak do samej książki, bardzo ale to bardzo nie podobał mi się stosunek matki Willa do całej sytuacji. Bohaterka została wykreowana na męczennicę, która nie umie poradzić sobie z sytuacją w jakiej się znalazła, choć jej ten problem bezpośrednio nie dotknął. Nie potrafię przyjąć do wiadomości takiej informacji, że matka nie potrafi poradzić sobie z kalectwem syna, z jego humorami i po prostu odpuszcza, pozwala zadecydować mu o życiu przez pryzmat depresji. Nie spróbowała pomóc, choć wynajęła do tego opiekunkę, oczekując, że ona wszystkim się zajmie. Nie, to stanowczo za mało. Nawet jeśli momentami z Królowej Lodu zamieniała się w troskliwą matkę, to i tak mnie denerwowała. Irytował mnie również sposób bycia siostry Lou, która była oczkiem w głowie całej rodziny, choć egoistycznie podchodziła do każdego. Jednak mimo tych niedogodności, książkę czytało mi się dobrze, choć w napięciu. Bałam się każdego ruchu autorki, bo wiedziałam, że gdzieś czai się dramat, nie wiedziałam tylko gdzie. Kiedy w końcu go dojrzałam, płakałam. Polecam książkę wszystkim ludziom, którzy nie potrafią zrozumieć paralityka. Nigdy nie osądzajmy ich czynów.

Recenzja znajduje się również na [Adres usunięty]

Tak, ta książka rzeczywiście jest tak dobra, jak wszyscy mówią. I nie, wbrew temu, co próbują wmówić nam między innymi twórcy filmu na jej podstawie, nie jest to ani typowa książka o miłości, ani o związku, tylko o relacji dwojga ludzi. Opowieść, od której nie można się oderwać. I tak, będziecie płakać.

A po nieco dłuższą recenzję zapraszam na Nerw Słowa:

[Adres usunięty]

O Louisie Clark można powiedzieć wszystko, oprócz tego, że jest nudna. Zawsze ubrana w starannie dopasowane kreacje, gadatliwa jak mało kto i niebanalnie myśląca. A mimo to jej życie nie należy do najciekawszych. Praca, dom, obserwowanie nużących treningów swojego chłopaka, znów praca, znów dom, znów treningi Patricka. Jakby całe jej życie było z góry zaprogramowane na nudę. Stały schemat zostaje w końcu zburzony za sprawą braku dalszej możliwości pracy. Zmuszona kiepską sytuacją materialną rodziny, Panna Clark rozpoczyna poszukiwania nowego zatrudnienia. Zgłasza się wszędzie, od przetwórstwa drobiu do baru szybkiej obsługi. Jednakże żadna praca nie zatrzymuje jej na dłużej niż miesiąc. Wreszcie z nieba spada jej propozycja opieki nad Willem Traynorem- byłym bankierem, który w wyniku wypadku stracił panowanie nad wszystkimi kończynami. Mężczyzna jest zgorzkniały i rozżalony z powodu swojego stanu, bowiem niegdyś prowadził bardzo aktywne życie. Odbija się to na Louisie, która już podczas pierwszego spotkania zostaje poczęstowana

ironicznymi żarcikami. Prawdę mówiąc, nie jest zadowolona z tej pracy, ale wie, że nie ma innego wyjścia.

Z czasem stosunki Lou i Willa ulegają znacznej zmianie. Można by nawet rzec, że tylko ona utrzymuje niepełnosprawnego przy życiu. I to dosłownie...

Ahh... Co to była za książka. Istna mieszanka emocji. Po jej przeczytaniu czułam się, jakby moje wnętrzności przebyły daleką drogę w pralce automatycznej. Co prawda, zanim sięgnęłam po książkę, obejrzałam ekranizację, więc moje wrażenia po lekturze były i tak w wersji light. Już po wyjściu z sali kinowej okrzyknęłam "Zanim się pojawiłeś" najpiękniejszą historią miłosną, jaka tylko może istnieć. A po przeczytaniu tylko się w tym przekonaniu utwierdziłam. Paradoksalnie, bo w tej książce romantycznych scen jest jak na lekarstwo. Więc co mnie tak bardzo zachwyciło?

Przede wszystkim kreacja bohaterów. Czytając o losach Lou, Willa, Treeny i wielu, wielu innych, miałam wrażenie, jakbym znała ich wszystkich od wielu lat. Autorka wprost idealnie ukazała cechy charakterów, nic jej nie umknęło.

Następną rzeczą, która mnie ujęła był niewątpliwie styl pisania. Ironiczne żarciki, mnóstwo świetnego humoru, ale i także kilka przepięknych, czułych opisów. Nie ma w tej powieści miejsca na tandetny i przereklamowany romantyzm, jakiego pełno w coraz to nowszych lekturach. Niesamowite!

Najważniejszy jednak był pomysł na całą fabułę. Jojo tak poprowadziła całą akcję, że (dam sobie rękę uciąć!) pewnie ponad połowa czytelników zszokowała się zakończeniem.

Nie będę już nawet pisać, ile razy uroniłam łezkę...

"Zanim się pojawiłeś" to książka doskonała pod każdym względem. Jestem niemal pewna, że będzie to najlepsza powieść, przeczytana przeze mnie w 2016 roku, bo trudno będzie ją pobić. Zarówno książka, jak i jej ekranizacja zajęła najwyższe miejsce w moim emocjonalnym rankingu. Jestem pewna, że jeszcze nie raz wrócę do tej powieści i losów Lou i Willa. I za każdym razem będzie to cudownie spędzony czas :)