Zamieć

Nie oglądaj Panny młodej w sukni ślubnej przed ślubem - to przynosi pecha - mówili...

Sesja ślubna przed ślubem i to jeszcze na cmentarzu nie może skończyć się dobrze.

Tak ten było w tej książce bo skończyła się śmiercią. Śmiercią panny młodej i jeszcze jednej osoby - tej której miało tak nie być ! Jak do tego doszło ? Tą zagadkę będzie próbować rozwiązać właścicielka zakładu pogrzebowego - Ewelina Zawadzka !

Z takim pomysłem na książkę jeszcze nigdy się nie spotkałam ! Autorka miała genialny pomysł na książkę i przedstawiła go równie dobrze!

Zdziwiłam się kiedy zobaczyłam że jest to drugi tom cyklu z Eweliną Zawadzką. Mimo tego że nie czytałam pierwszego tomu to nie odczułam tej niewiedzy. Wydawało mi się że ta książka jest odrębną historią, ściśle wykreowaną, w takich a nie innych warunkach.

Autorka bardzo dobrze przemyślała fabułę i bardzo dobrze ją przedstawiła. Doskonale wiedziała jak wzbudzić ciekawość w czytelniku i jak ją podtrzymać. Zdecydowanie jest to książka, która swoją fabułą powoduje że nie można jej odłożyć a kolejne wydarzenia chce się poznawać wręcz w " biegu".

Całość nie jest jasna i klarowana. Wymaga interpretacji oraz przemyślenia kolejnych ruchów bohaterów. Sami bohaterzy są bardzo ciekawie wykreowani i już wiem że Ewelinę postawiłbym na równi z moim ulubionym Erykiem Deryło. Czyli jest postacią którą się lubi.

Styl pisania autorki jest prosty i jasny. Łatwo działa na wyobraźnię, przez co całość wydaje się jeszcze bardziej realna. Panna młoda na cmentarzu - będzie hitem tej zimy! Przerażająca i zaskakująca tak jak zakończenie książki ! Całość bardzo mi się podobała a więc polecam !:))

W Młynarach wszystko powoli wraca do normalności po tragicznych wydarzeniach, do których doszło w miasteczku. Ewelina Zawadzka przygotowuje się do świąt oraz wesela znajomych. Jednak nie dane będzie jej spędzić świąt spokojnie. Ojciec jej córeczki straszy ją sądem i zabiera dziecko na wigilię do siebie. Ewelina nie znajduje wsparcia u bliskich, konflikt z jej bratem się zaostrza, a to nie koniec nieszczęść. Jej znajoma, która właśnie miała brać ślub zostaje znaleziona martwa na cmentarzu, gdzie miała zorganizowaną sesję ślubną. Ewelina zaczyna prowadzić własne śledztwo, ale nie ma pojęcia kto chciałby zabić przyszłą pannę młodą.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale na pewno nie ostatnie. Książkę zaklasyfikowałabym jako kryminał, bo mamy tutaj morderstwo, śledztwo, ale też ciekawą intrygę. Czyta się ją błyskawicznie, a każdy rozdział wciąga coraz bardziej. Co prawda na początku fabuła dość powoli się rozwija, by później zaskoczyć nas pojawiającymi się nowymi faktami. Podoba mi się to, że oprócz głównego wątku morderstwa mamy również wątek dotyczący prywatnego życia Eweliny, co sprawia, że jest jeszcze ciekawiej. Pomysł na fabułę wyróżnia tę książkę - sesja ślubna na cmentarzu, przyszła panna młoda znaleziona martwa w sukni ślubnej. No trzeba przyznać, że brzmi to przerażająco. Wydawało mi się, że wiem kto jest zabójcą, ale muszę przyznać, że finał bardzo mnie zaskoczył. Okazało się, że moje przypuszczenia się nie sprawdziły, co uważam za duży plus. Lubię być zaskakiwana w takich książkach i tutaj udało się autorce mnie zmylić. W tle mamy klimat mroźnej zimy, przygotowań do świąt i rodzinne problemy głównej bohaterki. Autorka porusza tutaj również ważne tematy, takie jak niepełnosprawność, problemy samotnej matki, konflikt z rodziną. Wszystko to sprawia, że książka jest jeszcze bardziej interesująca i wciągająca.

Główna bohaterka prowadzi zakład pogrzebowy. Pracuje również jako tanatopraktyk - przygotuje zmarłych do pochówku. Nie czytałam jeszcze książki, w której któryś z bohaterów miałby taką pracę. Trzeba przyznać, że autorka w przystępny sposób przybliża nam pracę Eweliny, z dbałością o szczegóły opowiada również o toczącym się śledztwie. Ewelina Zawadzka planowała spędzić święta spokojnie, razem ze swoją córeczką. Jednak jej były partner nagle oznajmia, że zabiera ich córkę do siebie i w dodatku straszy ją sądem. To nie koniec problemów, bo tuż przed swoim ślubem zostaje zamordowana jej znajoma Aneta. Kobieta zostaje odnaleziona w sukni ślubnej z wbitym nożem i to na cmentarzu, gdzie miała swoją sesję ślubną. Na miejscu zbrodni oprócz Anety jest również obecny partner Eweliny. Nieprzytomny mężczyzna trafia do szpitala, a Ewelina ma coraz większe wątpliwości. Czy jej partner mógł mieć coś wspólnego z morderstwem? Dlaczego został znaleziony obok Anety? Muszę przyznać, że z zainteresowaniem czytałam o Ewelinie i jej losach. To kobieta, która nie boi się zawalczyć o to co ważne, która woli spędzać czas ze zmarłymi niż sama w pustym domu. Z chęcią poznam ją bliżej i nadrobię poprzedni tom. Mam też nadzieję, że powstanie kolejna część, którą również na pewno przeczytam.

Polubiłam styl pisania autorki. Jest lekki, bez zbędnych opisów, książkę czyta się błyskawicznie. To idealna lektura na kilka wieczorów, a nawet na jeden, bo fabuła potrafi bardzo wciągnąć. Narracja jest tutaj trzecioosobowa i świetnie tu pasuje.

"Zamieć" to ciekawa książka, która wciąga i intryguje. Chociaż wydaje nam się, że wiemy jakie może być zakończenie to okazuje się, że się myliliśmy. Autorka potrafi zaskoczyć, co jest dla mnie dużym plusem, porusza tutaj także kilka ważnych tematów. Dobrze spędziłam czas z tą książką i na pewno sięgnę też po poprzednią część, bo ta zdecydowanie mnie do tego zachęciła. Polecam, to dobra książka na jesienne i zimowe wieczory.

"Tragiczne zdarzenia jednoczą. W obliczu krzywdy ludzie potrafią się solidaryzować, ruszają z pomocą, urządzają zbiórki, wchodzą w inny tryb działania, budzi się w nich altruizm."

"Zamieć" to już druga część historii Eweliny Zawadzkiej, właścicielki zakładu pogrzebowego w Młynarach. Pierwsza część całkiem mi się podobała, jednak tu było dużo lepiej! Po pierwsze sama historia wciągnęła mnie całkowicie i nie mogłam się oderwać, a po drugie samo pisanie autorki było bardziej angażujące. Książka nie jest długa, więc przeczytałam ją jednego dnia, bo tak bardzo byłam ciekawa tego, kto jest mordercą. Miałam kilka podejrzeń, a fabuła często mnie zwodziła i domyślenie się rozwiązania nie było takie proste.

Ślub w święta, sesja na cmentarzu i makijaż ślubny wykonany przez Tanatokosmetolog, nie mógł przynieść szczęścia. Młynary ledwo ochłonęły po ostatnim zabójstwie, a tu kolejne - tym razem na cmentarzu znaleziono nieprzytomnego Olka i zabitą Anetę w suknii ślubnej. Te święta nie będą dla nikogo radosne, a już tym bardziej dla Eweliny, na którą spadnie dużo problemów. Głowa paruje przemyśleniami i organizacją pogrzebu, a na domiar złego, jej były partner przypomniał sobie o ich dziecku.

Ewelina nie spoczywa na laurach, w końcu nie byłaby sobą, gdyby nie zaczęła śledztwa na własną rękę, tylko czy wyjdzie jej to na dobre?

-------

Jest to moje drugie spotkanie z Młynarami i Eweliną. Po raz kolejny jestem zadowolona. Miałam w rękach dobry thriller, z nutką obyczajówki, co fajnie ze sobą współgrało. Autorka zaserwowała nam nie tylko trupa, ale i problemy rodzinne, pokazując nam także, jak łatwo i szybko przychodzi nam osądzanie innej osoby. Całość nieźle namieszała. Historia z każdą kartką była nam coraz bardziej przybliżana, wplatały się nawet wątki z przeszłości, a ja wciąż nie potrafiłam odgadnąć, kto mógł stać za zabójstwem? Rozwiązanie zagadki było mocno zaskakujące, ale właśnie tego niewątpliwie pragną czytelnicy.

Mieszkańcy Młynar dopiero co doszli do siebie po tragicznych wydarzeniach z lata, a tu stała się kolejna tragedia. Zamiast myśleć o weselu i przygotowaniach do świąt, Ewelinie przyszło szykować pogrzeb. Znaleziono bowiem przyszła pannę młodą nieżywą na cmentarzu, razy której o boku był, na szczęście żywy, partner Eweliny.

A domiar złego, ojciec jej dziecka straszy ją sądem i zabiera jej córkę na święta. Pokłóciła się z matką i w ten sposób wymarzone święta Bożego Narodzenia są dla Eweliny prawdziwym koszmarem. Wali jej się świat.

Kto chciał zabić Anetę i dlaczego razem z nią był partner Eweliny?

Ależ to była dobra historia. Nie spodziewałam się, że tak mnie wciągnie. Już od pierwszej strony czytałam ją z zapartym tchem. Duża ilość wątków, domysłów sprawiała, że ciężko było domyśleć się zakończenia. A ono samo w sobie również było zaskakujące. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy.

Książka bardzo mi się podobała i polecam. Wciąga niesamowicie.

Ocena 9/10 ⭐

„Zamieć” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Zuzanny Gajewskiej, wcześniejsza książka autorki „Burza” przeszła mi koło nosa, nie zostawiła po sobie nutki zaciekawienia, z przyczyn mi nieznanych nawet nie została wpisana na moją niekończąca się listę książek do przeczytania. Teraz już wiem, jak wiele straciłam, bo czytając „Zamieć” nie mogłam się oderwać. Każda kolejna przewrócona strona pozostawiała więcej pytań niż odpowiedzi. Nie wiem, kiedy, ale spojrzałam na zegarek, byłam na stronie 160, byłam w połowie książki, zatopiona tak w świecie Eweliny Zawadzkiej, że kompletnie zapomniałam o tym, co dzieje się wokół mnie.

Autorka ma tak przyjemny styl pisania, tak lekki, a zarazem intrygujący, że przez tę książkę dosłownie się płynie. Nie wiem, kiedy, ale przewracałam ostatnią stronę w kompletnym osłupieniu, skonsternowana, nie mogąc uwierzyć, że zostałam przechytrzona. Sądziłam, że nie napotkam się już na powieść kryminalną, w której to autor da mi pstryczka w nos, bo zakończenie w mojej głowie było kompletnie inne niż to, które przedstawiła Pani Zuzanna. Najbardziej w „Zamieci” spodobali mi się bohaterzy, których polubiłam już od pierwszych stron, a naszej głównej bohaterce dopingowałam najmocniej, gdy życie co rusz rzucało jej kłody pod nogi.

Wielkim plusem tej historii jest klimat całej akcji. Wszystko dzieje się w mroźnym, przyprószonym mieście Młynar, gdzie mieszkańcy żyją przygotowaniami do świąt. Jednak niektórzy z nich żyją też ślubem, który zbliża się wielkimi krokami. Aneta i Jacek, zakochani po uszy nie mogą się doczekać, gdy staną razem na ślubnym kobiercu i powiedzą sobie sakramentalne tak. Jednak życie pisze różne scenariusze i w tym, jednak przypadku zamiast pięknego wesela, goście przyjdą na pogrzeb.

Po przeczytaniu „Zamieci”, czym prędzej chce nadrobić „Burze” i wypatrywać kolejnych tytułów, które wyjdą spod pióra autorki. Ta historia wpasowuje się idealnie na jesienne, jak i zimowe wieczory pod kocem, gdy jedyne, czego chcemy to powieści, która trzyma w napięciu, a rozwiązanie całej sprawy nie wydaje się takie proste, jakie być powinno.

Ewelina Zawadzka to samozwańcza detektyw, która w ,,Burzy” rozwiązała sprawę na równi z policją. Tym razem w Młynarskiej Woli zbliża się nie lada wydarzenie. Aneta Ustrzycka w święta będzie ślubować z Jackiem Pasewiczem. Zanim jednak dojdzie do przysięgi małżeńskiej, wymyśliła sobie sesję zdjęciową na lokalnym cmentarzu. Okazuje się jednak, że o tyle o ile pasja do pozowania i robienia zdjęć sprawiała jej nie lada przyjemność, o tyle te zdjęcia są ostatnimi, na których się pojawi…

Ewelina Zawadzka zajmuje się przygotowywaniem zmarłych do dalszej drogi. Tym razem także przyjdzie przygotować jej koleżankę do pochówku. Nie są to jednak jej jedyne czynności. Ojciec Karolci, który zrzekł się praw do regularnej opieki nad córką, przypomina sobie o jej istnieniu. Nadchodzą święta Bożego Narodzenia. Szczególny czas, który zatrzęsie dotychczasowym życiem Zawadzkiej, jej rodziny i całego miasteczka.

Zuzanna Gajewska po raz kolejny zabiera czytelnika w pełną meandrów kryminalnych i socjologicznych historię, od której nie sposób się oderwać. Fabuła pokazuje życie małych miasteczek, pracę policji, powiązania między mieszkańcami i sąsiadami. Ogromny plus za to, że Zuza przy okazji opisywania zdarzeń niejako przy okazji przemyca wiedzę praktyczną. Mam na myśli zachowanie na miejscu wypadku, zgłoszenie zdarzenia odpowiednim służbom. Nie mogę doczekać się kolejnej historii, która wyjdzie spod jej pióra. Mam nadzieję, że nie przyjdzie nam na nią zbyt długo czekać. I pamiętajcie, zdjęcia nie zawsze wychodzą uroczo…

Sięgnęłam po "Zamieć" i... nie mogłam się od niej oderwać. Byłam zaskoczona i zachwycona tym jak bardzo pochłonęła mnie fabuła i to już od pierwszych stron! Gdyby nie obowiązki czytałabym bez przerwy. Bardzo chciałam dowiedzieć się kto był mordercą, bo podejrzewałam kilka osób. Każda z nich mogła mieć motyw, a do tego autorka tak kierowała historią, że do samego końca nie miałam pewności kto zabił i dlaczego. Pod koniec napięcie było tak duże, że chciałam podejrzeć co jest napisane w ostatnim rozdziale, ale się powstrzymałm, żeby nie psuć sobie zabawy 😄

"Zamieć" polecam na długie wieczory. Chcecie książki, która będzie dobrą rozrywką i dostarczy wam mocnych wrażeń? Trafiliście idealnie. Bonusik jest taki, że akcja dzieje się zimą, więc jeśli szukacie niesłodkich zimowych historii, to tę powieść bierzcie w ciemno.

Życie mieszkańców Młynar powoli wraca do normalności po tragicznych wydarzeniach, do których latem doszło w miasteczku. Główną bohaterkę, Ewelinę Zawadzką, pochłaniają przygotowania do nadchodzących świąt Bożego Narodzenia oraz wesela znajomych.

Niestety, święta marzeń zmieniają się w koszmar. Ojciec Karolinki zabiera córkę na wigilię do siebie i grozi Ewelinie sądem. Zrozpaczona kobieta nie znajduje wsparcia u własnej matki, na domiar złego zaostrza się konflikt z bratem.

A to dopiero początek serii nieszczęść.

Zorganizowana przed ślubem cmentarna sesja fotograficzna Anety i Jacka kończy się tragicznie. Przyszła panna młoda zostaje znaleziona martwa, w sukni ślubnej, z nożem wbitym w pierś.

Czy kobieta miała wrogów? Kto chciał się jej pozbyć? Czyżby narzeczeni mieli przed sobą mroczne tajemnice? Czy w morderstwo Anety był zamieszany partner Eweliny?

Zawadzkiej wali się świat. Zostaje sama, skonfliktowana z rodziną, z czarną wizją utraty dziecka i ukochanego. Zdeterminowana, po raz kolejny podejmuje prywatne śledztwo.

Tym razem stawka jest znacznie wyższa.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, książka "Zamieć" jest drugim tomem cyklu #ewelinazawadzka i kontynuacją "Burzy", opowiadających o życiu Eweliny, jej bliskich. Książki najlepiej czytać w odpowiedniej kolejności. Do sięgnięcia po "Zamieć" skłonił mnie intrygujący opis i przyciągająca oko okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę dobrze i szybko. Autorka miała ciekawy pomysł na fabułę i myślę, że umiejętnie ją poprowadziła, a bohaterowie przez nią wykreowani są niezwykle autentyczni, prawdziwi - borykający się z różnymi problemami, postępujący pod wpływem chwili i emocji, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić. Pisarka w swojej powieści porusza wiele ważnych i ponadczasowych kwestii, które wywołują w czytelniku natłok skrajnych emocji, jednocześnie świetnie buduje napięcie. Muszę przyznać, że miałam wiele podejrzanych winnych śmierci Anety, autorka świetnie wodzi tutaj czytelnika za nos i do samego końca nie byłam pewna jak zakończy się ta historia. Cóż mogę powiedzieć, tej osoby nie brałam w ogóle pod uwagę w moim scenariuszu, co sprawiło, że książka naprawdę zyskała w moich oczach. Świetnie spędziłam czas z tą powieścią i chętnie sięgnę po kolejne książki autorki, a szczególnie po dalsze losy Eweliny. Moja ocena 8/10.

Małe miasteczko. Zimowa sceneria. I zbliżające się święta Bożego Narodzenia.

Dla Anety i Jacka miały być tymi wyjątkowymi. Bowiem właśnie w te święta planowali przysięgać sobie miłość i wierność aż do śmierci.

Przyszła panna młoda skrupulatnie wszystko planowała od a do z. Jej uwadze nie umknęła również sesja zdjęciowa, która zapowiadała się dosyć oryginalnie. Narzeczeni nie tylko pokusili się o taką przed ślubem, ale też w miejscu, w którym się to nie zdarza. Mianowicie padło na cmentarz. Tym samym dla fotografa była to doskonała okazja by zdjęcia z sesji oddać na konkurs fotograficzny.

O poranku jeden z mieszkańców odkrywa na cmentarzu ciało przyszłej panny młodej z wbitym w klatkę piersiową nożem i mężczyznę z rozwaloną głową. Oznacza to tylko jedno, że spokój w Młynarach znów został zaburzony.

Nie tylko miejscowa policja stara się rozwikłać tę zagadkę. Swoje śledztwo prowadzi także Ewelina Zawadzka, której ukochany staje się głównym podejrzanym.

Czy to przypadek, że właścicielka domu pogrzebowego znów znajduje się w centrum kolejnej zbrodni?

Bardzo podobała mi się ta historia. Lubię klimat małych miasteczek, w których dzieją się dziwne rzeczy. Choć akcja rozgrywa się na przestrzeni zaledwie kilku dni to naprawdę sporo się dzieje. Przyznam, że sama błędnie typowałam sprawcę, dlatego tym większe było moje zaskoczenie czytając kilka ostatnich stron. Momentami pojawiały się również ciarki, kiedy autorka szczegółowo opisywała czynności, które wykonywała przy zmarłych główna bohaterka. Pierwszy raz spotkałam się z takim wątkiem w powieści. Mam nadzieję, że mieszkańcy Młynar powrócą w kolejnych historiach, a ja z przyjemnością nadrobię "Burzę".

Z czym może kojarzyć się wesele. Zapewne ze swojską i przyjazną atmosferą, z ekscytacją młodych ludzi, którzy postanowili zawrzeć związek małżeński. Czasem ze zbędnym blichtrem, wymuszoną elegancją, kiczem i tandetą. Wesele często zmienia się w wyreżyserowane przedstawienie uwieczniane na filmach i zdjęciach. Zuzanna Gajewska wykorzystała motyw planowanych zaślubin w trochę inny, ale dość interesujący sposób. Przygotowania przedślubne i nietypowa sesja zdjęciowa na cmentarzu zmieniają się w tragedię. Zamiast wesela będzie pogrzeb. Samo sformułowanie „cmentarna sesja zdjęciowa przed ślubem” wywołuje ciarki na moich plecach. Kto mógł wpaść na tak upiorny pomysł? Panna młoda powinna kojarzyć się z życiem, a nie śmiercią. Ślub powinien kojarzyć się z radością, beztroską i pięknem, a nie z cmentarzem. Morderstwo, którego ofiarą pada panna młoda na miejscu wiecznego spoczynku, staje się osią najnowszej powieści Zuzanny Gajewskiej „Zamieć”.

Mieszkańcy Młynar powoli zapominają o tragicznych wydarzeniach, do których doszło w miasteczku latem. Ewelina Zawadzka liczy na miło spędzone święta Bożego Narodzenia, najpierw w gronie rodzinnym, a potem na weselu znajomych. Niestety nie będą to dla niej święta marzeń. Najpierw ojciec Karolinki bez uprzedzenia zabiera dziecko na Wigilię do siebie i odgraża się Ewelinie, że pozbawi ją możliwości opieki nad dzieckiem. Powodem ma być niecodzienny zawód, jaki wykonuje. Kobieta szuka wsparcia u matki, lecz go nie znajduje, dodatkowo na Wigilię przyjeżdża brat, z którym ona jest skonfliktowana. Na dokładkę koleżanka wymyśliła sobie przed ślubem sesję zdjęciową na cmentarzu, która ma przynieść jej sławę w social mediach i do zrobienia makijażu, chce zaangażować Ewelinę, bo tylko do niej ma zaufanie. W Ewelinie budzi to opór, bo takie zachowanie wydaje jej się nieetyczne, ale po argumentach Anety nie do odrzucenia, kobieta zgadza się umalować ją do sesji, która w efekcie kończy się tragicznie. Panna młoda zostaje znaleziona martwa na cmentarzu, w sukni ślubnej z nożem wbitym w pierś, a partner Eweliny z rozbitą głową ląduje w szpitalu. Mnożą się pytania i wątpliwości. Czy Anetę zamordował ktoś z jej przeszłości, czy może był kimś bliskim? Niedoszły pan młody prosi Ewelinę o pomoc w pogrzebie, na co ona godzi się z ciężkim sercem. Próbuje też rozwikłać zagadkę śmierci koleżanki i chce czynnie włączyć się w dochodzenie, ale Paweł skutecznie blokuje jej detektywistyczne zapędy i tym razem to policja prowadzi śledztwo.

Ewelinę i Anetę wiele różniło, ale szanowały się nawzajem. Ewelina zdaje sobie sprawę, że Aneta miała cięty język i potrafiła innym zaleźć za skórę, ale czy z tego powodu można kogoś zabić. Zastanawia się, jakie mogły być motywy działania mordercy.

Obie części cyklu można czytać niezależnie, bo w zasadzie łączy je tylko postać Eweliny Zawadzkiej. „Zamieć” zdecydowanie przewyższa swoją poprzedniczkę zarówno pod względem jakości przekazu, jak i konstrukcji wątku kryminalnego. Kreacja głównej bohaterki znacznie odbiega od tej, którą poznałam w „Burzy”, ale moim zdaniem wyszło to postaci Eweliny na dobre. Łatwo było mi zrozumieć jej zachowanie i podejmowane decyzje. Imponowała mi swoją postawą, że pomimo niesprzyjających okoliczności starała się stanąć na wysokości zadania. Nie rozsypuje się na tysiąc kawałeczków, chociaż ta sprawa, jak się okazuje, dotyka jej osobiście. Właśnie te wszystkie problemy dają jej paradoksalnie siłę do działania. Kobieta wierzy, że gdy odnajdzie się morderca, także jej sprawy osobiste ulegną zmianie i wszystko się ułoży. „Nie lubiła użalać się nad sobą, ale od wczoraj brała udział w jakimś chorym maratonie złych wydarzeń. Każde kolejne dobijało ją jeszcze bardziej”. Wkrótce się przekona, jak niszczycielską moc mają niedopowiedzenia i ile czasu będzie trzeba, by odbudować wzajemne zaufanie.

„Zamieć” to zdecydowanie coś więcej niż kryminał. To powieść z bardzo rozbudowaną warstwą obyczajową, z dobrze rozpisanym wątkiem kryminalnym. Autorce udało się doskonale uchwycić klimat małej miejscowości, w której wszyscy doskonale się znają i łączy ich więź oraz identyfikacja z miejscem zamieszkania, lecz prawdziwy obraz ludzkich zachowań wyłania się dopiero po tragicznej śmierci Anety. Z jednej strony nie chcą uwierzyć w winę człowieka, którego wszyscy znają, a z drugiej pojawiają się obraźliwe i agresywne komentarze w Internecie. Nie ma w nich zgody na to, by bezprawnie oskarżać dobrego człowieka, ale nie ma też zgody na odbieranie życia młodej kobiecie. Gdy wychodzi na jaw tożsamość mordercy, powód popełnienia zbrodni wydaje się jednocześnie mało istotny, ale zarazem bardzo poważny i tak do końca nie da się potępić sprawcy.

Niezwykły styl pisania Zuzanny Gajewskiej zwrócił już moją uwagę podczas czytania „Burzy”, ale teraz wydaje mi się, że poczyniła duże postępy warsztatowe, których nie da się nie zauważyć. Nadal jest to powieść, w której akcja nie pędzi w zawrotnym tempie i nie ma w niej spektakularnych zwrotów, ale za to są tajemnice, drobiazgowe śledztwo i wiele pytań, które nasuwają się podczas lektury. Całość sprawia, że książkę czyta się z ogromnym zainteresowaniem i powoli zdąża w kierunku satysfakcjonującego finału. Kibicuję autorce w karierze pisarskiej, bo wydaje mi się, że zmierza ona w dobrym kierunku i czekam na kolejną powieść z Eweliną Zawadzką w roli głównej.

Zbliżające się Święta Bożego Narodzenia miały być wyjątkowe pod kilkoma względami. Ewelina czekała na wspólne kolędowanie z ukochanym i córką i cieszyła się na zbliżający się ślub znajomych.

Szczególnie, ponieważ w ostatnich dniach zbliżyła się do przyszłej panny młodej, a możliwość wykonania ślubnego makijażu, napawał ją dumą.

Aneta znana influencerka dzieli się swoim szczęściem w mediach społecznościowych, starając się by zbliżający się wielki dzień był wyjątkowy. Na pewno unikalnym pomysłem jest sesja ślubna na pobliskim cmentarzu.

Mroźnym rankiem po kontrowersyjnych zdjęciach na tle nagrobków, za cmentarnymi bramami znalezione zostaje ciało kobiety w sukni ślubnej z nożem w sercu.

Jak doszło do zbrodni?

Co przy zwłokach robił ranny, nieprzytomny mężczyzna?

Fabuła w głównej mierze koncentruje się na Ewelinie, której życie w jednej chwili znalazło się w samym środku zamieci. Wizja utraty najbliższych osób i prowadzone śledztwo zmieniają jej życie w koszmar.

Urokliwa zimowa sceneria, odzwierciedlająca klimat nadchodzących świąt mocno kontrastuje z brutalnym morderstwem.

Autorce świetnie udało się stworzyć wiarygodne postacie, bez zbędnych ubarwień, co rezultacie dodało realności i wrażenie, że każdy z nas na swojej drodze mógł spotkać takie osoby.

Sporą zaletą książki jest profesja głównej bohaterki, dzięki której możemy poznać tajniki prowadzenia domu pogrzebowego, z czym raczej nie spotkałam się wcześniej.

Akcja rozwija się powoli, autorka często podrzuca nam różne tropy, coraz mocniej zaplatając zagadkę, tak więc brawa dla każdego, któremu udało się domyślić rozwiązania. Ja osobiście dałam się totalnie wymanewrować.

Na koniec jeszcze wspomnę o okładce, która jest absolutnie genialna.

Polecam 8/10

Muszę przyznać, że pomysł z zakładem pogrzebowym jest dość oryginalny i na swój sposób intrygujący. Autorka musiała się solidnie przyłożyć, bo opisała ze szczegółami przygotowania zwłok do pochówku. Zdradziła nawet te tajemnice warsztatu, o których raczej się nie mówi i które się przed rodziną zmarłego ukrywa. Momentami było to szokujące, ale też na swój sposób fascynowało mnie i za to muszę przyznać Zuzannie Gajewskiej komplet punktów.

Zamieć nie jest długa, co akurat zapisuję jej na minus. Zdecydowanie wolę dłuższe pozycje. Niewiele ponad trzysta stron, duże litery, szeroka interlinia. Myślę, że gdybym przeczytała książkę na jeden raz, nie zajęłoby mi to więcej niż trzy godziny. Ale nie będę ukrywać – odkładałam ją całkiem spokojnie, bo też i nie pochłonęła mnie bez reszty, mimo iż niewątpliwie tkwi w niej potencjał. Mnie jednak czegoś zabrakło. Cały czas widziałam litery przy czytaniu, nie chciały się przeistoczyć w obrazy. To, co na pewno Zamieć ratuje, to trup. Trup w dobrej książce być musi ;-)

pełna recenzja w serwisie W Roli Mamy

Nowa książka Zuzanny Gajewskiej „Zamieć” jest niesamowicie wciągająca i nieprawdopodobna.

Aneta i Jacek w święta planują ślub, ale marzy im się sesja ślubna przed wykonana przed ślubem, która odbywa się na cmentarzu. Kilka godzin później to właśnie tam zostaje znaleziona panna młoda z nożem wbitym w klatkę piersiową. A obok niej leży ledwo żywy Olaf, partner Eweliny.

Ewelina cieszę się z nadchodzących Świąt marzy aby spędzić je z bliskimi Olafem i córeczką, a potem bawić się na weselu znajomych. Lecz jej marzenia znika, święta marzeń stają się koszmarne, partner w szpitalu córka u byłego faceta, powrót brata z którym nie rozmawia oraz martwa Aneta.

To właśnie Ewelina na własnym rękę usiłuje rozwiązać tą tajemniczą zagadkę. Z racji tego że świat się jej wali, motywacje ma ogromną.

Czy jej się uda dowiedzieć kto zabił? Dlaczego Olaf był na miejscu zbrodni? Czy córka wróci do domu?

Kochani, to już druga książka autorki, ja pierwszą szybciutko będę nadrabiać, bo sposób w jaki Zuza pisze pasuje mi idealnie.😍 Klimat tej książki jest trzymający w napięciu, mroczny, angażujące czytelnika do rozwiązania zagadki, ale zdradzę Wam że do końca źle typowa łam kto zabił, a to znaczy, że Zuza napisała to perfekcyjnie😉

Kolejny tom przygód Emilii Zawadzkiej, która na co dzień przygotowuje zmarłych do swojej ostatniej ziemskiej podróży okazał się dla mnie bardzo wciągającą pozycją.

Kiedy po ostatnich tragicznych wydarzeniach życie mieszkańców Młynar wraca już do względnej normalności na Ewelinę, która przygotowuje się do Świąt Bożego Narodzenia i wesela znajomych spada pasmo niefortunnych zdarzeń. Najpierw ojciec Karolinki zabiera ją na wigilię, by później grozić sądem. Kobieta nie otrzymuje wsparcia od swojej matki i zaostrza się jej konflikt z bratem. A na domiar złego nietypowa sesja fotograficzna Ani i Jacka zorganizowana przed ślubem kończy się znalezieniem martwej panny młodej z nożem wbitym w pierś. Przy niej natomiast zostaje znaleziony nieprzytomny partner Eweliny. Czy był tylko przypadkowym świadkiem, czy może miał coś wspólnego z zabójstwem? Zdeterminowana Zawadzka zrobi wszystko, aby odkryć prawdę.

Fantastyczna książka, która porywa od pierwszej do ostatniej strony. Kiedy czytałam debiut autorki „Burza” już zwróciłam uwagę na jej dość niezwykły styl, w którym nie ma być może porywającej i gnającej na łeb, na szyję akcji, ale jest tajemnica, śledztwo, zagadki i wiele pytań, na które w trakcie lektury szukamy odpowiedzi. Tym razem było bardzo podobnie, ale mam wrażenie, że Zuzanna Gajewska mocno doszlifowała swój warsztat pracy. Nie miałam absolutnie się do czego przyczepić, a od książki nie byłam się w stanie oderwać. To już mówi samo za siebie.

Oczywiście prawie do ostatnich stron nie domyśliłam się zakończenia, co dla mnie też jest niewątpliwym plusem. Uwielbiam postać głównej bohaterki, po części też za zawód, który wykonuje. Bardzo interesujące były wszystkie opisy wykonywanych czynności, kiedy Ewelina przygotowywała zmarłych na ostatnie spotkanie z bliskimi. Sama akcja również była bardzo płynna i niemonotonna. Nie było u mnie żadnych momentów znudzenia, a wplecione postacie poboczne uświetniały i ubarwiały całą fabułę.

Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy przygód Eweliny Zawadzkiej, bo jeśli autorka się rozkręca w takim tempie, to spodziewam się, że w kolejnej historii również bardzo nas zaskoczy.

„ Zamieć ” to kolejny po „ Burzy ” tom serii kryminalnej autorstwa Zuzanny Gajewskiej i jednocześnie moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Książkę można spokojnie czytać bez znajomości poprzedniej części.

Powieść Zuzanny Gajewskiej opiera się głównie na obyczajowym aspekcie. Wątek kryminalny jest tutaj tylko dodatkiem, co prawda ciekawym, bardzo umiejętnie poprowadzonym i trzymającym w napięciu, ale dodatkiem.

Siła tej historii tkwi w kreacji głównej bohaterki, Eweliny, która zmaga się z osobistymi problemami. Ciąży nad nią widmo walki z byłym partnerem o córkę, nie ułatwia jej tej sytuacji konflikt z bratem oraz brak oparcia ze strony matki. Co więcej, w mrocznej i nietypowej scenerii, bo na cmentarzu, znalezione zostają przykryte śniegowym puchem zwłoki kobiety, przyszłej panny młodej, znajomej Eweliny.

Co wydarzyło się w tym miejscu? Dlaczego piękna biała suknia zamiast symbolem nowego życia stała się symbolem śmierci?

Kierująca się determinacją główna bohaterka, krok po kroku postanowi rozwiązać tę sprawę.

Życie często rzuca nam kłody pod nogi. Stawia nam wyzwania, nie zawsze te motywujące. Zdarza się, że zasłona przyjemnego i szczęśliwego życia bardzo szybko opada, zostawiając za sobą poczucie straty. Czujemy się, jakby świat walił się nam na głowę, jakby przygniótł nas niewidoczny ciężar niesprawiedliwości. Któż tego nie zna? Zadajemy sobie wtedy pytanie, dlaczego ja?

Jednak to od nas zależy, czy odnajdziemy w sobie na tyle siły, by zawalczyć. Główna bohaterka ową siłę odnalazła, ale czy tę życiową potyczkę udało jej się wygrać, rozwiązując przy tym zagadkę morderstwa, przekonajcie się sami.

Po przeczytaniu pierwszej książki Gajewskiej - Burza - nie mogłam doczekać się kontynuacji. Główna bohaterka Ewelina Zawadzka tak bardzo mnie ujęła, że ucieszyłam się gdy w moje ręce trafia kolejny tom czyli Zamieć.

Tym razem akcja toczy się w trakcie zimy i tuż w okresie świątecznym co tylko dodaje jej uroku. Autorka idealnie wplata pomiędzy główne wydarzenia nastrój bożonarodzeniowy, ale nie ten sielankowy, który znamy z reklam w telewizji, a ten prawdziwy który często panuje w wielu domach. Wg mnie właśnie to dodaje książce realizmu.

Zaskakujące sploty wydarzeń które trzymają w napięciu do ostatniej strony to zdecydowanie główne atuty, które przemawiają za przeczytaniem tej książki.

Liczę też na kolejne pozycje od tej świetnej autorki1

Polecam Wam bardzo serdecznie!

Lubicie twórczość Budki Suflera? Krzysztof Cugowski w jednej z piosenek zespołu śpiewał: „A po nocy przychodzi dzień. A po burzy spokój...”. Tym razem za sprawą Zuzanny Gajewskiej po Burzy przyszła Zamieć, czyli drugi tom przygód Eweliny Zawadzkiej. Główna bohaterka prowadzi w Młynarach zakład pogrzebowy. Nie miałam okazji przeczytać pierwszej części, ale łatwo domyślić się, że autorka zaserwowała Ewelinie cały wachlarz trudnych wydarzeń. Ja miałam okazję poznać bohaterkę, która powoli dochodzi do siebie. Niewątpliwie pomocny jest w tym klimat nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia oraz radosne oczekiwanie na ślub najlepszej przyjaciółki. Aneta uparła się, że jej wielki dzień ma uświetnić makijaż wykonany przez główną bohaterkę. Ewelina stara się wyperswadować jej ten pomysł, argumentując, że zajmuje się tylko malowaniem zwłok podskórnie czując, że zgadzając się na prośbę przyjaciółki ściągnie na nią nieszczęście. Aneta jest jednak nieugięta. Dodatkowo wraz z narzeczonym planuje sesję fotograficzną na... cmentarzu. Na tym samym cmentarzu zostaną odnalezione jej zwłoki. Ewelina nie byłaby sobą gdyby nie rozpoczęła własnego śledztwa w tej sprawie. Czy Aneta miała wrogów? Kto i dlaczego mógłby chcieć jej śmierci? Czy niedoszły pan młody miał coś wspólnego z zabójstwem? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. Zamieć to książka z ciekawym wątkiem kryminalnym i rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Główną bohaterkę polubiłam bardzo. Było mi jej niebywale szkoda i ciężko mi sobie wyobrazić, że tak wiele przeciwności losu może dotknąć jednej osoby. Zuzanna Gajewska była mi dotąd autorką nieznaną, ale ma wielki potencjał i na pewno sięgnę po kolejne jej książki.

Kryminał Zuzanny Gajewskiej ,,Zamieć" jest to po ,,Burzy" drugi tom serii z Eweliną Zawadzką. Co prawda nie czytałem pierwszego, ale w drugim tomie jest zupełnie inna sprawa morderstwa, więc można też przeczytać bez znajomości ,,Burzy".

W czasie przed świętem zmarłych, gdzie w sklepach pełno już ozdób bożonarodzeniowych, przed zalewem świątecznych książek o piernikach i choinkach oraz Mikołaju wpadającym do domu przez komin, warto poznać kryminał Zuzanny Gajewskiej ,,Zamieć". Powieść łączy te dwa elementy. Pojawiają się Święta Bożego Narodzenia i zmarli.

Akcja książki ,,Zamieć" zaczyna się 21 grudnia i toczy się przez kilka najbliższych dni oraz pojawiają się również retrospekcje. Główną bohaterką powieści jak już wspomniałem jest Ewelina Zawadzka, która (i tu uwaga) jest właścicielką zakładu pogrzebowego w Młynarach koło Elbląga. Na cmentarzu w Młynarach trwa nietypowa sesja ślubna. Po zakończeniu sesji przyszła panna młoda musi wrócić na cmentarz, bo podczas zdjęć pozostawiła jedną rzecz, która jest jej niezbędna na zbliżające się wesele. Wkrótce potem zostaje znaleziona martwa na cmentarzu, a chłopak Eweliny, Olek, który ma być świadkiem na ślubie zostaje ciężko ranny. Ewelina rozpoczyna własne śledztwo. Śledztwo jest prowadzone również przez lokalnych policjantów.

Dodatkowo mocnym akcentem są pojawiające się informacje o profesji, którą zajmuje się Ewelina, czyli tanatokosmetologią. Czynności wykonywane przez nią zostały dość szczegółowo opisane.

Historia wciąga oraz pojawia się wiele niewiadomych w trzymającym napięciu śledztwie. Ponadto świetnie ukazany klimat małej miejscowości, w której każdy każdego zna i wie wszystko. Czytało się bardzo szybko i z zapartym tchem. Zdecydowanie polecam.

„Perfekcjonizm to wcale nie jest taka dobra cecha, paradoksalnie hamuje rozwój”.

Po „Burzy” przyszła „Zamieć”, czyli drugi tom przygód Eweliny Zawadzkiej.

Kobiety po przejściach, samotnej matki i zaradnej bizneswomen.

W niewielkiej miejscowości Młynary koło Elbląga, Ewelina powadzi małą firmę – zakład pogrzebowy. Jej życie wydaje się stabilne i spokojne, ale to tylko pozory..

Życie mieszkańców miasteczka po tragicznych wydarzeniach jakie miały miejsce podczas burzowych dożynek, dziś już niemal wróciło do normy. Przyszła zima i każdego pochłonęły przygotowania do nadchodzących świąt Bożego Narodzenia, a Ewelinę i jej znajomych również do wesela przyjaciół. Niestety zamiast wesela będzie jednak pogrzeb.. Przyszła panna młoda zostaje znaleziona martwa na cmentarzu, w sukni ślubnej, z nożem wbitym w pierś.. A to dopiero początek tajemniczych zdarzeń w Młynarach.

Co tam się stało?

Zdeterminowana Ewelina Zawadzka, po raz kolejny podejmuje prywatne śledztwo. Do czego ją to doprowadzi? Czy będzie potrafiła oddzielić swoje życie prywatne od zawodowego? Czy tragedia, która poruszyła wszystkich da im również nadzieję na spokojną przyszłość?

Przekonajcie się sami.

„Zamieć” to lekki kryminał z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Zgrabna historia pełna emocji, tajemnic i burzliwych zrywów i porywów. Coś w sam raz na wieczór z książką w domowym zaciszu.

Polecam.

Dzięki autorce Zuzannie Gajewskiej miałam możliwość ponownie wrócić do Młynar. Poznałam dalsze losy wspaniałej bohaterki Eweliny Zawadzkiej. Tym razem mamy zimę, a z nią wielkimi krokami nadchodzą przygotowania do świąt. Oprócz tego nasza bohaterka szykuje się na wesele swojej przyjaciółki. Miało być tak pięknie i wspaniale, a wyszło jak zawsze. Miał być niezwykły ślub, a wyszedł pogrzeb. Jak mogło do tego dojść? Aneta tak się cieszyła, że Ewelina ją pomaluje do ślubu. Była tym niezwykle podniecona. Ewelina jej tego odradzała, ponieważ aktualnie maluje tylko zwłoki do tego, żeby pięknie wyglądali w swojej ostatniej drodze. Zwiastuje swojej przyjaciółce nieszczęście. Można powiedzieć, że to wykrakała. Aneta i Jacek mieli oryginalną sesję ślubną. Miejsce tej sesji to....cmentarz. Mrocznie, prawda? Nie dość, że pomalowała ją osoba zajmująca się zwłokami to jeszcze ta sesja... Anetę znaleziono martwą na cmentarzu. Szok i niedowierzanie. A to dopiero początek nieszczęść dla Eweliny, ale o tym wszystkim dowiecie się, dopiero czytając "Zamieć".

Ta powieść tak mnie pochłonęła, że przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. Nie mogłam się oderwać od czytania. Dla takiej historii było warto zarwać nockę.Od razu wam powiem, że nie mogłam przestać płakać. Bardzo poruszyła mnie tragedia Anety. Tak chciała tego ślubu. Tak bardzo cieszyła się z oryginalnej sesji ślubnej. Zamiast tego była piękną zmarłą. Długo zastanawiałam się, kto ją tak bardzo nienawidził, że chciał jej śmierci? Bałam się również o naszą główną bohaterkę Ewelinę. Ona w poprzedniej części dużo przeszła i w tej niestety będzie podobnie. Oprócz tego nieoczekiwanego zabójstwa ma problemy z własną rodziną. Wszystkie nieszczęścia naraz spadają na naszą bohaterkę. Można powiedzieć, że ma życiowego pecha. Czy jej życie jeszcze kiedyś będzie udane? Czy jej ukochany jest jej wierny?

Autorka Zuzanna Gajewska stworzyła niezapomniane dzieło. Jej thriller poruszy nawet najtwardsze serce. Dobrze skonstruowana fabuła sprawia, że nie chce się odłożyć książki na półkę, a po przeczytaniu zostaje żal, że to już koniec. Bardzo dobra akcja, która nie daje nam chwili na oddech. I oczywiście bohaterka-Ewelina cudowna kobieta, której los nie rozpieszcza. Koniecznie przeczytajcie "Zamieć".

"Zamieć" jest drugim tomem cyklu "Ewelina Zawadzka". Jeżeli czytaliście "Burzę" to koniecznie przeczytajcie kolejny tom.

"Burza" i "Zamieć" to idealne thrillery na długie jesienne wieczory.

Uwielbiam pióro Zuzanny Gajewskiej. Mam nadzieję, że za jakiś czas będziemy mieli możliwość poznania dalszych losów Eweliny Zawadzkiej i jej rodzinki.

Z całego serca polecam "Zamieć", mommy_and_books.

Nie spodziewałem się , że po skończeniu tej książki będę nią tak zachwycony. Nie mogłem się oderwać, fantastycznie opowiedziana historia, która ma w sobie drugie dno. Z jednej strony morderstwo w tak niefortunnym czasie, wiele ludzkich dramatów a z drugiej cos zgoła innego. Atmosfera świąt- tutaj osobiście poczułem ją bardzo dobrze. Mało tego czytając o przygotowaniach czułem te wszystkie zapachy potraw, czułem rodzinną atmosferę. Bardzo sobie cenię lektury, które potrafią w ten sposób działać na czytelnika. Zuzanna Gajewska wykonała kawał dobrej roboty!