Wino z Malwiną

„Wino z Malwiną” moje ósme spotkanie z mieszkańcami Malowinczego, (których zdążyłam polubić i żal mi się z nimi rozstawać za każdym razem), było równie ciekawe jak poprzednie siedem. Życie w tym małym miasteczku w Sudetach płynie spokojnie aż do momentu przyjazdu tytułowej Malwiny ( kim jest i dlaczego zburzy spokój nie zdradzę). Także w poukładanym wreszcie życiu Majki zajdą duże zmiany.

Tak samo jak w poprzednich częściach emocje towarzyszące czytaniu są różne - od uśmiechu, przez wzruszenie do łez. Intrygi i problemy mają jednak (jak zawsze) szczęśliwe zakończenie (a przynamniej w pewnym stopniu szczęśliwe).

Książkę czyta się lekko i na pewno jest to dobra lektura poprawiająca chumor. Można dzięki niej uwierzyć, że z każdym problemem można sobie poradzić. Uwierzyć, że dzięki rodzinie i przyjaciołom da się wszystko przeżyć. Pozwala także uwierzyć w dobro innych ludzi.

Nie była to moja pierwsza przygoda z powieścią autorki i po raz kolejny byłam zadowolona, że zdecydowałam się na lekturę. Nie było tutaj tyle samo wzruszeń, ile w dwóch poprzednich częściach, ale za to więcej poczucia humoru, które bardzo do mnie trafia. Idealna na poprawę nastroju i do poczytania podczas podróży czy na wakacjach. Nie jest to powieść trudna czy wymagająca, ale to wcale nie sprawia, że jest nudna i przewidywalna. Autorka bardzo sprawnie rozbudowuje fabułę i tworzy bohaterów, którzy budzą sympatię.

Raz do roku każdy z nas ma taki dzień, że chce być z rodziną. Chce go spędzić z uśmiechem na twarzy, w miłym gronie. Mało kiedy zdarza się, że spędzamy ten dzień sami. Tak chodzi właśnie o urodziny. W tym dniu postanowiłam napić się wina z Malwiną. Dalsze losy Majki, jej rodziny i przyjaciół z uroczego miasteczka w Sudetach bawią i uświadamiają, że nie wszystko czego się spodziewasz i co sobie zaplanujesz jest zrealizowane oraz na pewno się wydarzy. Mimo, że w urodziny każdy składa nam życzenia „spełnienia marzeń” to nie zawsze tak jest. Majka wie o tym chyba najlepiej. W Uroczysku bowiem, sezon na cuda chyba już się zakończył.

W malowniczym pojawia się Niemka, która wywołuje burze w miasteczku i życiu Majki. Majka bowiem prowadzi pensjonat, jest przykładną matką, dobrą przyjaciółką i znakomitym pedagogiem, niestety spokojne życie nie jest jej pisane. Co prawda goście dopisują, przyjaciele i domownicy mają się świetnie, ale niespodziewanie w Malowniczym pojawia się osoba, która wywołuje burze, spokój miasteczka zostaje zachwiany i wszyscy nastawiają się na walkę z nieznajomym i pewnie nieobliczalnym wrogiem.

Trzecie spotkanie z Magdaleną Kordel to już czysta przyjemność. Książka przeczytana błyskawicznie – dwa wieczory, odrobina wina i trochę słodyczy. Coś dla duszy i ciała zebrane w jednym miejscu. Wciągająca, świetnie napisana, a przede wszystkim bawi czytelnika. Szczególnie fragment, w którym ksiądz proboszcz spotyka się w nocy z jednym z mieszkańców Malowniczego, który jest prześladowany przez opętaną żonę i córkę. Po tym fragmencie 10 minut śmiałam się do łez. Ale zaraz zaraz – pewnie się zastanawiacie jak to jest. Wino z Malwiną, a ja tu o Majce piszę? No więc Malwina to nasza tajemnicza Niemka. Wraca do Polski z rodzinną misją. Misją, w której pnącza winorośli będą odgrywały znaczenie nie tylko wizualne, a rubinowy płyn odegra ważniejszą funkcję.

Magdalena Kordel wprowadziła w tej części nowych bohaterów, którzy mieszają i napędzają akcję, ale też drażnią nasz humor. Powodują uśmiech na twarzy oraz zaciśniętą pięść. Złość, radość, gniew, zachwyt, a to tylko kilka uczyć jakie towarzysza nam przy poznawaniu szalonej polonistki, która ma zastąpić Majkę. Również tajemniczy Pan Bronek, który ma być schorowanym staruszkiem okazuje się przystojniakiem, który skrada serce jednej z naszych bohaterek. Do tego dochodzi jeszcze Hans, który opowiada pewną historię, a wątek powiązany w tym właśnie wydarzeniem jest znakomity. Taka narracja, wciągająca historia może być opowiadaniem na dobranoc. Oczywiście bohaterowie to nie wszystko, autorka znakomicie bawi się też ich losami. Zabiera nas w różne życiowe opowiastki i perypetie. Story, sprzeczki, awantury i przyjaźń, a nawet przeplatająca się miłość sprawiają, że lektura staje się lekiem na smutek, czy wszechobecną nudę.

Lekki, błyskotliwy język towarzyszy nam przez całą książkę. Możesz żyć życiem Majki, jej rodziny i przyjaciół. Czytając książkę wino z Malwiną chce się mieszkać w Uroczysku, mieć takich przyjaciół, taką wredną dyrektorkę, tylu życzliwych ludzi w otoczeniu. Myślę że Majka ze swoją passą przyciągania ciekawych gości i nieodłącznych kłopotów oraz genialnych pomysłów na wyjście z każdej sytuacji byłaby idealną siostrą albo przyjaciółką każdego czytelnika.

Zakończenie bardzo niespodziewane wręcz powiedziałabym diametralnie różne od tego czego się można było spodziewać. Czekam z niecierpliwością na kolejną część z życia Majki. Bo będzie prawda?

Miesiąc temu pisałam recenzję książki Okno z widokiem. Dlatego o tym wspominam? Bo w Uroczysku pojawiają się bohaterowie tejże książki. Wino z Malwiną to takie okno z widokiem, które niby nie jest jednym domem, ale pokazuje więcej. Przechodzące się wątki, bohaterowie, którzy się pojawiają, sprawy które są opisane, to nie tylko los jednej osoby, to losy wielu ludzi. Magdalena Kordel znakomicie pokazuje w swoich książkach, że jej bohaterowie tak jak my żyją w świecie, w którym nie ma jednego bohatera. Nie ma jednego wątku, jednej sprawy. Losy mieszkańców Uroczyska są połączone i przeplatają się łącząc różne historie i kilka książek w przepiękną całość.

Blog: [Adres usunięty]

W „Uroczysku” położonym u podnóża gór, a dokładniej w pięknie brzmiącej miejscowości Malownicze, gdzie specyficzni mieszkańcy wszystko o wszystkich wiedzą i bez problemu rozpoznają, kto jest miejscowy, a kto przejezdny, jak zwykle wiele się dzieje. Do miejscowości przyjeżdża Malwina – Niemka, która tak naprawdę Niemką nie jest. Podobno chce przejąć dom i ziemię sąsiadującą z pensjonatem Majki. Czy kobieta może czuć się zagrożona? Czy przyjazd Malwiny jest powodem do zmartwień? Jakie plany ma tajemnicza nieznajoma?

Majka pozostaje taka, jaką pamiętam ją, gdy przed laty czytałam poprzednią część serii. Bohaterka jest zakręcona, niezdarna, ale jednocześnie jest w tym wszystkim niezwykle urocza, a jej dobre serce sprawia, że nie da się jej nie lubić. Czasami miałam wrażenie, że jakby mogła, to zbawiłaby cały świat, łącznie ze wszystkimi zwierzętami na nim żyjącymi. W życiowych przygodach w górach, gdzie zdążyła się już zadomowić, towarzyszy jej rezolutna nastoletnia córka, ciężarna przyjaciółka, przystojny weterynarz oraz pszczelarz pieszczotliwie nazywany „Miodkiem”. Prócz nich przez pensjonat przewija się jeszcze wiele innych, ale jakże barwnych postaci, które wywołały uśmiech na mej twarzy.

Magdalena Kordel przedstawia malownicze Malownicze w taki sposób, że sama miałabym ochotę spakować się i natychmiast wyruszyć w podróż w góry. Choć, to co się tam dzieje raczej można nazwać bardziej cyrkiem na kółkach, niż oazą spokoju, to jedno jest pewne, nie sposób by było się tam nudzić.

„Wino z Malwiną” jest powieścią obyczajową, niekoniecznie kobiecą, która przedstawia najróżniejsze problemy, zaczynając od szczeniaków, które mają zostać uśpione, aż do przeniesionej jakby z innej epoki ciotki, która nie do końca ogarnia rzeczywistość. Wszystko przedstawione jest w sposób zabawny. Mam wrażenie, że w pozycji tej nikt nikogo nie słucha i sam sobie dopowiada wiele rzeczy, ale właśnie ta komedia pomyłek gwarantuje czytelnikom najlepszą zabawę. Prócz poczucia humoru autorka wplotła w fabułę ciepło, które najbardziej zauważalne jest między przyjacielskimi stosunkami mieszkańców Malowniczego. Każdy jest inny, ale pewne jest to, że w razie potrzeby za „swojakiem” stanie murem.

Jeśli macie ochotę na coś lekkiego, niezobowiązującego, co umili Wam letnie dni, to „Wino z Malwiną” będzie odpowiednią opcją, by się zrelaksować. Zachęcam jednak, by zapoznać się z serią od początku, ponieważ prezentowana przeze mnie książka jest już trzecim tomem cyklu „Uroczysko”. Nie jest to jednak obowiązek, bez trudu odnajdziecie się, sięgając od razu po nią. Polecam!

"Wino z Malwiną" to kolejna opowieść usytuowana w miejscowości o nazwie Malownicze. Dzięki niej znowu przypomniałam sobie, za co uwielbiam książki Magdaleny Kordel. Oczywiście za niezwykły humor, nietuzinkowych bohaterów i wiarę w to, że nie zawsze wszystko musi kończyć się źle. Autorka ma niebanalny, lekki styl, dlatego jej propozycje literackie czyta się szybko, zbyt szybko powiedziałabym nawet.

W tej historii wracamy do życia Majki, która po wcześniejszych zawirowaniach wreszcie zdaje się wieść żywot nieco spokojniejszy. To tutaj odnalazła swoje miejsce na ziemi, tu są jej przyjaciele i miłość. Czy aby na pewno codzienność bohaterki jest tak ustabilizowana, jak początkowo mogłoby się wydawać? Czy Niemka, która nagle pojawiła się w miasteczku zaburzy spokój jego mieszkańców? Czego chce ta kobieta?

Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziemy w książce. Znowu będzie pasjonująco, ciekawie i znów odkryjemy tajemnicę, może nawet więcej niż jedną.

Czy można nie pokochać Malowniczego? Czy da się przejść obojętnie wobec tak radośnie nastrajających powieści?

Magdalena Kordel stworzyła miejsce sympatyczne, dała nam gwarancję dobrej zabawy wśród starych znajomych, a nawet przyjaciół. Tak właśnie się tam czujemy. Jak wśród przyjaciół. I wracamy do Malowniczego po to, by odzyskać równowagę, nabrać dystansu, zrelaksować się. Z całego serca polecam.