Warcross

Wszyscy oszaleli na punkcie gry Warcross, która odmieniła życie wszystkim. Dla Emiki ten świat jest ucieczką od normalnego życia i możliwością sprawdzenia swoich umiejętności hakerskich. Przez swój błąd zostaje przyłapana i wynalazca chce się z nią koniecznie skontaktować. Wie, że właśnie do końca zrujnowała swoje życie i będzie musiała ponieść za to konsekwencje. Okazuje się, że właściciel proponuje jej pracę, by pomogła mu znaleźć osobę, która chce w tym świecie wiele namieszać i zniszczyć wszystko nad czym pracował. Nie pozostaje jej nic innego niż rozwiązania problemu twórcy gry, jak i swoje. Tylko jakie niebezpieczeństwo na nią czeka? Jak groźnym przeciwnikiem jest haker? Co będzie musiała poświęcić, by odkryć prawdę?

Jeżeli oglądaliście anime Sword Art Online, to na pewno odnajdziecie się w tej fabule. Ja od początku miałam z tym skojarzenie i tak pozostało do samego końca. Historia przyszłości, gdzie elektronika jest dla wszystkich normą i niczym nadzwyczajnym. Świat, do którego można uciec, stać się kimś innymi, zarabiać i brać udział w mistrzostwach. Mogłoby się wydawać cudowne, jednak czy rzeczywiście tak jest? Byłam tej książki ciekawa, dlatego, że po opisie wydawała mi się być podobna do Nerve, które uwielbiam. Po rozpoczęciu lektury okazało się to być zupełnie czymś innym. Bardziej zawiłym i skomplikowanym, skupiającym się na błędach tego wirtualnego świata, a nie jego wszystkich możliwościach.

Jeżeli chodzi o bohaterów, to mam jakoś do nich ambiwalentne odczucia. Emila jako główna bohaterka jest całkiem dobrze wykreowana. Przez swoją przeszłość i obecną sytuację finansową jest naprawdę poświęcić i zaryzykować wiele. Niczego nie robi po łebkach i stara się wszystko wypełnić. Jednak z drugiej strony nie do końca rozumiałam wszystkie jej postępowania, zwłaszcza pod koniec. Zaczęła popełniać coraz więcej błędów i nie widziała tego, co miała przed nosem. No i Hideo dla mnie od początku coś w nim nie grało. Nie myślał racjonalny i był zbyt pewny siebie. Biorąc pod uwagę jego późniejsze zachowanie, to jego postać jest dla mnie beznadziejna, niestety.

Pomimo tych bohaterów, fabuła jest świetna. Ja wciągnęłam się w nią od samego początku i z wielkim zaangażowaniem. Dzieje się w niej bardzo dużo i możemy razem z główną bohaterką znaleźć tą ciemną stronę wirtualnego świata. Najbardziej ekscytujące były chyba dla mnie mecze podczas mistrzostw. To czytało się bosko, byłam zaangażowana całą sobą i chciałam, by opisy trwały jak najdłużej. Cieszy mnie to, że jednak kilka tych meczów zostało opisanych i mogłam się tym nacieszyć.

Co do stylu pisania też nie mam większych zastrzeżeń, jednak mam do korekty i redakcji. Nie chce nikogo oczerniać, jednak nie mogę tego pominąć. No w tej powieści jest ogrom błędów interpunkcyjnych, stylistycznych, część zdań się powtarzało, zgubione literki czy wyrazy. Jeszcze tam bym machnęła na to ręką, gdyby to sporadycznie się pojawiało. Od połowy tych błędów pojawiało się coraz więcej i drażniły mi oczy. Zwłaszcza jak zdania się powtarzały lub forma zamiast żeńskiej była męska. Niestety, muszę o tym wspomnieć i uprzedzić. Może nowsze wydania już nie mają tych wpadek, ja mam te pierwsze wydania.

Podsumowując ta książka jest naprawdę ciekawa. Biorąc pod uwagę, że cyberpunk stał się tak ostatnio popularny, to ta książka tym bardziej może się spodobać. Nie licząc tej redakcji, czyta się ją szybko, z zaangażowaniem i bardzo przyjemnie. Może nie jest wielce zaskakująca, jednak intryguje. Zakończenie pozostawia wiele pytań i mam nadzieję, że kontynuacja się pojawi. Ja tak od siebie muszę powiedzieć, że podziwiam autorkę, że tak przeskakuje pomiędzy gatunkami i jak dobrze jej to wychodzi, jak nie Malfetto, gdzie głównym bohaterem był antagonista, przez Spirit Animals, książka przygodowa dla dzieci, to teraz Warcross powieść o przyszłości. Jej wszechstronność bardzo zaskakuje!

Tak, to jest zdecydowanie jedna z lepszych młodzieżówek, jakie czytałam. To jedna z tych młodzieżówek, które zostaną ze mną na długo, bo właściwie bardziej postrzegam tę powieść jako dobrą fantastykę, gdzie elementem młodzieżowym jest jedynie wiek głównej bohaterki. To naprawdę wciągająca, całkowicie porywająca historia, która sprawi, że będziecie rozemocjonowani przerzucać stronę za stroną. Zdecydowanie nie możecie tego przegapić.

Cała recenzja: [Adres usunięty]

Bardzo lubię, gdy nie znam autorki i nie mam jakiś większych oczekiwań co do książki. Zazwyczaj wtedy bardziej mi się ona podoba, niż, gdy mam wobec jakiegoś tytułu wielkie nadzieje. I tak było w przypadku ,,Warcross” Marie Lu. Nigdy nic wcześniej autorki nie czytałam, nie wiedziałam, jak pisze i czego mogę się spodziewać.

Emika Chen jest nastolatką, jednak nie wiedzie ona życia, typowej dziewczyny w swoim wieku. Gdy była mała, została opuszczona przez matkę, a po kilku latach jej ojciec zmarł, więc już jakiegoś czasu musi radzić sobie sama. W świecie, gdzie króluje najnowsza technologia, dziewczynie bez wykształcenia, z wyrokiem trudno znaleźć porządną pracę. Ledwo wiąże koniec z końcem, za kilka dni może stracić dach nad głową, dlatego decyduje się na dość śmiały czyn. Podczas zawodów Warcrossa, kradnie pewien cenny przedmiot. Niestety nie wszystko idzie po jej myśli. Jej tożsamość szybko zostaje odkryta, a twórca gry, młody i przystojny Hideo Tanaka, składa jej niecodzienną propozycję, na którą Emika się zgadza. Jednak w wirtualnym świecie nie wszystko jest tym, na co wygląda. A osoby, które na pierwszy rzut oka wydają się dobre, nie zawsze okazują się godne zaufania.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką. Na początku nie wiedziałam czego się po niej spodziewać (sięgnęłam po nią głównie dlatego, że praktycznie cała akcja dzieje się w Tokio, a jako fanka Japonii, nie mogłam obok takiej książki przejść obojętnie). Nazwisko autorki nic mi za bardzo nie mówiło, ale już teraz wiem, że bez chwili wahania sięgnę po kolejny tom ,,Warcossa”.

Cała recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Ależ mi się podobało! Rewelacyjna książka, która przeniosła mnie na kilka godzin w inny świat. Tak się złożyło, że czytając "Warcross" miałam dzień wolny, więc bez skrupułów, pod kocem i z kubkiem herbaty, zanurzyłam się w świat wykreowany przez Marie Lu. Ach, co to była za podróż!

Emika Chen jest młodą dziewczyną, trochę pokiereszowaną przez los. Wskutek niefortunnych zbiegów okoliczności została aresztowana przez Policję, a w jej kartotece znalazł się zapis o tym, że jest niebezpieczna. Skutek? Nie może znaleźć dobrze płatnej pracy i - pomimo tego, że jest fenomenalną hakerką - nie może korzystać zawodowo ze swojego talentu. I jak tu żyć, skoro właściwie cały świat jest skomputeryzowany? Nie ma dziedziny, w której Emika może pracować, dlatego zostaje Łowcą Głów. Niestety jest to mało płatne zajęcie, a życie wymaga pieniędzy. A tymczasem świat ogarnęła mania gry o nazwie „Warcross”. Każdy chce grać w tę grę, każdy zdobywa punkty i każdy, dzięki punktom, może polepszyć sobie pozycję społeczną. Na świecie nie ma osoby, która nie korzysta z okularów przenoszących użytkownika w świat Warcrossa. I tu też Emika jest uziemiona, ponieważ - borykając się z problemami finansowymi - nie może grać w legalną wersję gry, a co za tym idzie, nie może oficjalnie pokonywać poszczególnych poziomów. Zdesperowana dziewczyna postanawia iść na całość i podczas mistrzostw w Warcross robi skok na cenny "dodatek" do gry. Niestety niechcący odkrywa swoją twarz.... Następnego dnia zamiast Policji, (na którą Emika z przestrachem czeka) do drzwi puka wysłannik twórcy gry, który zaprasza ją do Japonii i proponuje pracę. Niestety nic nie jest takie jak się na pierwszy rzut oka wydaje.

Świat wykreowany przez Marie Lu zafascynował mnie i porwał. Świetne pomysły i spójna fabuła powodują, że czytelnik wtapia się w ten świat i wraz z Emiką pogrąża się w tajemnicach Warcrossa. Co więcej ja, która nie lubi opisów, z przyjemnością czytałam szczegółowe opisy rozgrywek i z zaciekłością kibicowałam moim faworytom. Świetnie też autorka oddała atmosferę domów, w których mieszkali zawodnicy rozgrywek. To trochę taki Harry Potter dla dorosłych pomieszany z Igrzyskami Śmierci.

Bardzo, bardzo podobała mi się główna bohaterka. Pomijając fakt, że po prostu budziła sympatię, to jeszcze książka napisana jest w taki sposób, że czytelnik bardzo szybko utożsamia się z Emiką. Dziewczyna ma jasne zasady, nie łamie się pod naporem opinii publicznej, potrafi walczyć o swoje. Świetnie również wykreowano postać genialnego twórcy gry, Japończyka Hideo. To znowu postać bardzo tajemnicza, która pod maską obojętności skrywa swoje tajemnice. Oczywiście - jak łatwo się domyśleć - jest również wątek miłosny, ale jest ON raczej dodatkiem do głównej fabuły i absolutnie nie popsuł wrażenia, jakie zrobił na mnie wykreowany przez autorkę świat.

Warcross to bardzo dobra powieść. Bawiłam się przy lekturze świetnie, choć gdzieś w głębi duszy książka przerażała mnie. Pokazuje ona bowiem, do czego prowadzi uzależnienie od komputera. Pokazuje świat zdominowany przez technologię i pokazuje jak technologia w rękach jednego człowieka może być niebezpieczna.

Szczerze polecam i zachęcam do lektury.