W cieniu zła

Przed sięgnięciem po ten thriller słyszałam o nim wiele pochlebnych opinii, większość osób twierdziła, że jest lepszy i straszniejszy od "Szeptacza". Mi jednak bardziej podobał się właśnie "Szeptacz", przy nim czułam większy dreszczyk emocji, bardziej zaangażowałam się w losy bohaterów. Może wynikało to z tego, że wtedy martwiłam się losami małego Jacka, bardziej współczułam dziecku niż 40-letniemu facetowi, który sam się naraża na niebezpieczeństwo (tak, mowa tu o Paulu z " W cieniu zła")?

Oczywiście nie znaczy to, że ta książka jest słaba. Pochłonęłam ją w jeden dzień i w życiu nie zgadłabym, że ***** może okazać się mordercą. Szczerze mówiąc, to całkiem zapomniałam, że ta postać w ogóle występowała w książce, a tu nagle BUM! Zdecydowanie na plus działa też motyw świadomych snów, momentami trudno się zorientować, co właściwie dzieje się na jawie, a co jest tylko sennym marzeniem bohatera (z czego wyniknęło drugie wielkie zaskoczenie podczas czytania).

Niestety pod koniec odniosłam wrażenie, jakby autor musiał nagle szybko zakończyć pisanie książki. Większość wątków nie została dokończona, rozwiązano właściwie tylko jedną zagadkę, jedno śledztwo. A co z pozostałymi powiązanymi sprawami? Myślę, że książce nie zaszkodziłoby, jeśli autor albo napisał kilka ostatnich rozdziałów od nowa, albo dopisał jeszcze przynajmniej jeden wyjaśniający wszystkie sprawy. Niestety na to nie ma raczej co liczyć i po skończeniu lektury pozostaje lekki niedosyt...

"W cieniu zła" to najnowsza książka od Alex'a North'a, którego możecie kojarzyć z bestselleru "Szeptacz".

Dwadzieścia pięć lat temu w Gritten dochodzi do brutalnego morderstwa, którego sprawcami są dawaj 15-latkowie, choć jeden oddaje się w ręce policji, to drugi znika bez śladów. Mijają lata, aż do momentu, gdy Featherbank dochodzi do wstrząsającego zabójstwa. Prowadząca dochodzenie policjantka, Amanda przypadkiem natrafia na starą sprawę z Gritten i dochodzi do wniosku, że obie zbrodnie mogą być ze sobą powiązane. Powód? W obydwu przypadkach na miejscu zbrodni były odciśnięte setki krwawych dłoni. Czerwone ręce, czerwone ręce, wszędzie czerwone ręce...

"W cieniu zła" to mroczy thriller z nutą grozy, który trzyma w napięciu od pierwszych stron. Mamy tu sporo zwrotu akcji, a sama fabuła osadzona jest w dwóch ramach czasowych, w przeszłość i teraźniejszości, co ostatnio jest bardzo praktykowane przez autorów, a ja szczerze bardzo to lubię. Warto zwrócić uwagę na specyficzny upiorny klimat panujący w książce, który można trochę porównać do thrillerów "C.J. Tudor", coś pomiędzy jawą, a snem. Co może skutkować gęsią skórką, co u niektórych, którzy pokusili się o sięgniecie po tą lekturę. Podsumowując, co prawda sama historia nie była przerażająca jak dla mnie, ale na pewno była wciągająca, na przyzwoitym poziomie i dobrze się ją czytało. Co najważniejsze samo zakończenie było zaskakujące, a to też ważne. Uważam, że nie był to zmarnowany czas, więc śmiało mogę Wam polecić ten thriller.

"- Fajnie usłyszeć coś miłego, ale wiesz, jak jest. Człowiek nigdy nie jest zadowolony z efektów własnej pracy.

- Tylko w ten sposób można się rozwijać i robić postępy."

Paul wraca do rodzinnej miejscowości po dwudziestu pięciu latach, kiedy dowiaduje się, że jego matce zostało kilka dni życia. Niestety przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a dodatkowo historia lubi się powtarzać. Legenda o Charlim Crabtree jest wciąż żywa, a jego zbrodnia jest powtarzana co jakiś czas w nieodległych miejscowościach. Co takiego może przynieść świadomy sen? Czy Pan Czerwone Ręce powrócił?

Alex North znowu wprowadza nas w historię z dreszczykiem. To co się dzieje w Gritten naprawdę jest przerażające. Do samego końca nie wiemy co jest snem a co jawą. Najgorsze koszmary wracają ze zdwojoną siłą.

Znowu się bałam czytając, chociaż może nie tak jak przy Szeptaczu, jednak tutaj było coś co wpływało na mnie bardziej. Myślę, że to przez ten temat świadomych snów i to jak bardzo jesteśmy w stanie wpłynąć na nasze nocne życie.

To naprawdę świetny thriller, który dzięki smaczkom z Szeptacza powoduje, że czyta nam się kolejną dobrą ale i przerażającą historię. Osobiście czytałam z zapartym tchem, bo chciałam wiedzieć co wydarzy się dalej. Myślę, że to idealna lektura dla pożeraczy thrillerów.

"W cieniu zła"? Jakiego zła, ja się pytam, bo czytając tą książkę nawet dreszczyku emocji we mnie nie wywołała. Z przykrością muszę stwierdzić, że wcale mi się nie podobała. Nie wiem, może miałam ewidentnie zły dzień na czytanie i nie wczułam się w historię, albo wypaliłam się czytelniczo, bo uczuć żadnych we mnie nie wzbudziła, chyba tylko znudzenia🙈 Bo momentami przysypiałam przy niej, ale mogło to być spowodowane zmęczeniem lub pogodą😊

Jak "Szeptacz" mi się podobał, to z kolei ta część mnie nie powaliła na kolana. Może kiedyś zrobię do niej drugie podejście i wtedy utwierdzę się w przekonaniu, czy naprawdę była tak kiepska, a może się myliłam co do niej...

✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒

W okolicy Gritten Wood dochodzi do serii morderstw, które zostały zainspirowane pewną przerażającą zbrodnią sprzed 25 lat. To właśnie wtedy na placu zabaw doszło do morderstwa przez nastolatków. Paul dobrze pamięta tę zbrodnię, gdyż znał ofiarę, jak i sprawców, jeden z nich nie został odnaleziony do tej pory.

Po latach Paul już jako mężczyzna wraca do domu, by zaopiekować się umierającą matką. W tym samym czasie w okolicy dochodzi do krwawych morderstw, które są podobne do tych zbrodni sprzed lat. Nieoczekiwanie na drzwiach Paula ktoś zostawia czerwone ślady dłoni oraz zaczyna go śledzić. Czyżby powrócił koszmar z przeszłości?

Rytualne morderstwo sprzed lat, którego dopuściło się dwoje nastolatków. Jednego sprawcy nie udaje się schwytać. Chłopak znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Po kilkudziesięciu latach historia zaczyna się powtarzać. Dochodzi do serii morderstw. Sprawcą jest zaginiony niegdyś nastolatek czy może dorobił się już naśladowców? Jaką rolę we wszystkim odgrywa Pan Czerwone Ręce?

Przekonajcie się sami.

.

Zabierając się za "W cieniu zła" starałam się na nic nie nastawiać. Kierowała mną zwykła ciekawość. Ta książka na pewno mnie nie powaliła, ale jest zdecydowanie lepsza od poprzedniej. Emocji jakie we mnie wzbudziła nie nazwę strachem, ale ważne, że cokolwiek poczułam. Może lekki dreszczyk, a na pewno zaciekawienie. Ciekawy jest motyw świadomego snu, ale przerażające jest to co może się zrodzić w głowach nastolatków. Do czego są w stanie się posunąć by zaistnieć, zyskać uznanie grupy.

Podsumowując to dobry, całkiem klimatyczny thriller, wart przeczytania.

Paul po dwudziestu pięciu latach wraca do rodzinnego miasta, by spędzić ze swoją ciężko chorą matką ostatnie chwile jej życia. Przez te wszystkie lata nie widywał jej wcale. Po tragedii, do której doszło, a w której pośrednio brał udział, próbował wymazać w pamięci traumatyczne chwile i prawie mu się to udało. Niestety koszmar wrócił, a wraz z nim krwawe ślady dłoni.

Klimat tej powieści jest bardzo mroczny, a to za sprawą lasu potocznie nazywanego „Cieniem”, w którym to jako nastolatkowe spotykali się bohaterowie. Duże znaczenie ma tu sfera snu. Charlie Crabtree po dokonaniu wraz z kolegą okrutnej zbrodni, znika, dosłownie zapada się pod ziemią. Chłopak był przekonany, że dzięki złożonej ofierze, będzie w stanie przenieść się na zawsze w świat snów. Czy udało mu się tego dokonać?

Wierzycie w świadome sny? Podobno możliwym jest zdawanie sobie sprawy z tego, że śnimy, możemy mieć wpływ na to co się w nich dzieje i myśleć logicznie. Wiele ludzi ćwiczy i marzy o tym, by osiągnąć ten stan. Może ON służyć, jako pomoc w zwalczaniu koszmarów lub dla rozrywki. Ja bałabym się w to zagłębiać, obawiam się, że w swoich snach kreowałabym świat marzeń, który po przerwaniu snu pryskałby, jak bańka mydlana, wprowadzając mnie w depresję.

Na początku ciężko było mi się w tę książkę „wgryźć”, po doświadczeniach z „Szeptaczem” myślałam, że tak, jak w tamtym przypadku, dostanę powieść obyczajową z elementem thrillera w tle. Jednak bardzo się myliłam, tu akcja zdecydowanie jest szybsza oraz mocniejsza, no i nie mogę nie wspomnieć o tym, że dobijając do ostatnich stron, czułam się zaskoczona. Zupełnie nie spodziewałam się takiego rozwiązania zagadki.

Narratorem tej powieści jest Paul oraz policjantka o imieniu Amanda. Z tym że tego pierwszego poznajemy w czasie teraźniejszym oraz w czasie przeszłym. Czasami jest ON dorosłym mężczyzną, do którego powracają koszmarne wspomnienia, a czasami piętnastolatkiem z owych koszmarnych wydarzeń. Prócz nich poznajemy również mieszkańców Gritten Wood, którzy pamiętają zdarzenia sprzed dwudziestu pięciu lat.

Uważam, że pomysł na fabułę jest doskonały. Jawa miesza się tutaj ze snem, wprowadzając gęstą, niepokojącą atmosferę. W pewnym momencie nie wiemy, co jest prawdą, a co nie. Czy za zbrodniami stoi potwór ze sfery snów, czy może człowiek. Kto tak naprawdę jest potworem?

Jeśli lubicie thrillery z psychologiczną nutą, dobrze czujecie się w odkrywaniu wraz z bohaterami tajemnic oraz nie przeszkadza Wam to, że akcja rozwija się w średnim tempie, to jest to zdecydowanie pozycja dla Was.

Rytualny strach.

Po bezdyskusyjnie znakomitym „Szeptaczu” ciężko byłoby oczekiwać, że Alex North napisze w krótkim czasie coś równie dobrego. Poprzeczkę postawiono bardzo wysoko. Pokonanie jej było kwestią podchodzącą bardziej pod myślenie życzeniowe, a tymczasem… bach!: udało się! :) Alex North pokazuje, że nie tylko potrafi powtórzyć sukces, ale ma wszelkie dane ku temu, aby powtarzać go regularnie (!).

„W cieniu zła” to opowieść o rytualnych mordach, o sennych widziadłach wyciągających w nocy szpony po swe ofiary, a także o stale obecnym w życiu lokalnej społeczności przeświadczeniu o nadciąganiu ostatecznej katastrofy. Owa społeczność skupia się w miejscowości Gritten Wood – niczym niewyróżniającym się miasteczku, które strach złapał w swoje szpony. Przed ćwierćwieczem dokonano tu rytualnego mordu, za który jeden ze sprawców nie poniósł odpowiedzialności. Nastoletni wówczas Charlie uciekł, a następnie zniknął jak kamfora…

Paul Adams znał zarówno Charliego, jak i ofiarę. Zbrodnia sprzed lat położyła się cieniem na całym życiu Paula. Wyjechał z Gritten Wood, po ćwierćwieczu wraca jednak na stare śmieci… Może po to, by stawić wreszcie czoła przeszłości? Niewykluczone… Sprawy zaczynają jednak przybierać fatalny obrót: w miasteczku znów dokonano podobnej zbrodni i wszystko wskazuje na to, że ktoś w makabryczny sposób zainspirował się mordem sprzed 25 lat… Alternatywa jest jeszcze gorsza – co bowiem jeśli starej i nowej zbrodni dokonała ta sama osoba?...

„W cieniu zła” charakteryzuje się fantastycznym, pełnym mroku klimatem, od którego w książce jest aż duszno. Jest się czego bać! Rzeczywistość Gritten Wood przypomina koszmar na jawie, a następujące po sobie wydarzenia tylko potęgują surrealistyczne wrażenia rodem z horroru. Czy Gritten Wood jest przeklęte? Kim jest tajemniczy Czerwonoręki? Ile jeszcze osób umrze i kto będzie następną ofiarą?

Napięcie, strach, złowieszcza atmosfera i wrażenie nierzeczywistości obecne są w książce na każdym kroku. Wykreowane postacie także budzą autentyczny strach, co tylko wzmacnia pozostałe wrażenia płynące z lektury. Znakomitym pomysłem było także wprowadzenie do fabuły motywu świadomego lśnienia (oneironautyka) – ten zabieg to strzał w dziesiątkę!

Niniejsza książka to coś zdecydowanie lepszego niż ubrany w bestsellerowe szaty „Szeptacz” (nigdy nie sądziłem, że to w ogóle stwierdzę! – a już na pewno nie sądziłem, że zrobię to już przy następnej książce Alex North!). Być może zasadnym będzie dla części publiki wytknięcie nieco sztampowego zakończenia całej tej historii, ale to jest maleńki mankament, w zasadzie niewidoczny w zestawieniu z niesamowitą ilością zalet tej lektury.

Polecam!

Zajrzyjcie także koniecznie na pozostałe książki z kategorii „Thriller” znajdujące się w ofercie Księgarni [Adres usunięty] – jest w czym wybierać!

Gorąco polecam też oczywiście poprzednią książkę Alex North, „Szeptacza” :)

#WCieniuZła #bloggujezTK #TaniaKsiążka #AlexNorth

[Adres usunięty]

„W cieniu zła”, to opowieść o przyjaźni, która może stać się toksyczna, o snach, które wpływają na rzeczywistość i o obsesji, która doprowadziła do tragedii. Ale to też opowieść o rozliczaniu się z przeszłością, wybaczaniu dawnych błędów i tajemnicach, które nie mogą ujrzeć światła dziennego. Dobrze napisana powieść, z dreszczykiem grozy i oparta na świetnym pomyśle. Mimo, że Szeptacz był moim zadaniem bardziej klimatyczny, W cieniu zła, też zrobiło na mnie spore wrażenie (a szczególnie zakończenie tej historii). Jeśli lubicie starannie skonstruowane thrillery z nieprzewidywalnym zakończeniem- koniecznie musicie sięgnąć po tą książkę.

Dlaczego doszło do zbrodni? Nikt nie zauważył żadnego sygnału ostrzegawczego? Tak po prostu odebrano życie? Podobno zawsze jest przyczyna, czasem niedostrzegana, niekiedy ignorowana. Jednak dopóki nie ujrzy światła dziennego, prawda nie zostanie poznana, a to, co za nią uchodzi będzie zwodziło i kusiło, bo nosi w sobie tajemnicę. Intrygującą, mroczną i przede wszystkim emanującą magnetycznym złem.

Ćwierć wieku, tyle zajął Paulowi powrót do rodzinnego miasta i przede wszystkim domu. Wyjechał jako nastolatek i nie zamierzał nigdy wrócić. Schował w najdalszym kącie pamięci to, co miało kiedyś miejsce i żyje dniem dzisiejszym. Jednak nie da się uciekać w nieskończoność lub raczej ON tego nie potrafi. Miejsce, w którym wychował się i o jakim nie chciał tak długo myśleć wiele nie zmieniło się. Morderstwo popełnione dwadzieścia pięć lat odżywa w jego pamięci, tak samo jak i dawne sekrety. Problem w tym, że wcale nie odeszła przeszłość, historia zdaje się powtarzać. Jak to możliwe jeśli była wyjaśnioną i zamkniętą sprawę? Tym razem jest gorzej, wspomnienia bombardują go na każdym kroku. Czy faktycznie wróciły dawne demony? Jak to możliwe? Co faktycznie jest rzeczywistością, a co jedynie upiornym koszmarem, z którego tak trudno się obudzić? Kiedyś wyjechał, co zrobi teraz? Znał zabójcę, byli przyjaciółmi, znał też ofiarę, wyjechał i kiedy wrócił tragedia powtórzyła się …

Thriller, kryminał, powieść grozy z silnym akcentem oniryzmu, każdy z tych gatunków obecny jest w najnowszej książce Alexa Northa. Wszystkie składają się na opowieść niepokojącą, pełną tajemnic, intrygujących zwrotów akcji i przede wszystkim zapętlającej się przeszłości i teraźniejszości. Tytuł „Cień zła” jak najbardziej pasuje do fabuły, jest ON obecny na każdym kroku, nie da się od niego uciec, nawet tam gdzie docierają jaśniejsze kolory odczuwalny jest niepokój, czający się by po chwili uderzyć z całą swoją mocą. Autor zwodzi, podsuwa półprawdy, sprowadza czytelnika do ślepych uliczek, chociaż czy na pewno nimi są? Podczas lektury czytający poznają kolejne kawałki zabójczej jak się okazuje układanki, w której to, co wydaje się oczywiste ma swoją drugą twarz. To nie koniec niespodzianek, raczej ich początek, gdyż Alex North bawi się tym, co wydawało się jawą i jednoznacznie wskazywało na senny koszmar. Gdzie jest miejsce dla prawdy w tej historii? Może najpierw trzeba by zapytać co nią jest? W co wierzyć? Pozostają jeszcze bohaterowie i postać główna wokół zbudowana jest powieść, role przypisane zwiodą niejednego, detale stawiają kolejne znaki zapytania. Gdzie kryje się odpowiedź i czy będzie taka jakiej się spodziewamy? Pamiętać trzeba o jednym, zło ma wiele twarzy i rzadko kiedy rodzi się w świetle, najczęściej ma źródło w cieniu zbudowanego muru z milczenia i tajemnic.

Cały instagram wzdłuż i wszerz rozpływa się w pochwałach nad nową powieścią Alexa Northa, pojawiają się głosy, że powieść prześcignęła głośnego "Szeptacza", mającego swoją premierę rok temu. Ponieważ nie dane mi było do tej pory zapoznać się z twórczością tego pisarza, a chciałam sprawdzić na czym polega ów fenomen z ciekawością zasiadłam do lektury.

Coraz częściej spotykam się z książkami, które tuż za okładką witają nas stronami, na których zamieszczono mnóstwo krótkich opinii blogerów zachwalających daną powieść. Czy wierzyć "polecajkom"? Dobra powieść zazwyczaj obroni się sama, a usilne przekonywanie czytelnika, że oto trzymamy w dłoniach dzieło, które zaskakuje, wbije nas w fotel, przerazi samym klimatem i możemy zacząć bać się już teraz psuje nieco smak czytelniczej przygody. Celowo omijam te gęsto zadrukowane strony, stanowiące zwykle chwyt marketingowy, bo jak zdążyłam się przekonać, że im więcej opinii pochlebnych, tym bardziej kiepska okazuje się zawartość. Zdanie o książce wolę wyrobić sobie na podstawie własnych doświadczeń. Dlatego, gdy zobaczyłam te liczne głosy zachwytu nie byłam zbyt optymistycznie nastawiona do lektury.

Cała fabuła opiera się na wydarzeniach poszukiwania sprawców rytualnej zbrodni o charakterze okultystycznym, za którą stoi grupa chłopców wykazujących niezdrową fascynację świadomym snem. Autor serwuje nam na przemian wydarzenia z przeszłości, przeplatając nimi toczące się w teraźniejszości śledztwo.

Głównym walorem tej książki jest przede wszystkim klimat, budowanie złowieszczego nastroju potęgowanego przez opisy:

"Panowała tutaj nieprzyjemna atmosfera, nieco upiorna, jakby nie z tego świata..."(s.23)

"Panująca dookoła cisza miała w sobie jakiś złowrogi ciężar." (s.23)

W każdym miejscu na bohaterów czyha czające się w ukryciu zło, nie ma tu miejsc bezpiecznych. Mroczny las zwany Cieniem, opuszczona sala pod szkolnymi schodami, strych - w każdym z tych miejsc głównego bohatera będą prześladować czerwone ręce. Już na samym wstępie zostajemy szczodrze poczęstowani przez autora mrocznym klimatem małego miasteczka, kryjącego tajemnice, o których lepiej nie mówić na głos. Przyznam, że od początku dałam się porwać temu nastrojowi i zdarzały się momenty, że czułam na skórze dreszcz. Alex North ma zdolność tworzenia rzeczywistości wyjętej żywcem z horroru, ten duszny, ciężki klimat, miasteczko osnute mgłą, panujący dookoła mrok i oczekiwanie , że już za chwilę wyłoni się z ukrycia czyhające zło. Przez całą lekturę jesteśmy niesieni na fali niepewności i strachu, a duchy przeszłości dają o sobie znać i na jawie i w snach.

"W cieniu zła" porusza dość ciekawą tematykę świadomego snu i znaczeń marzeń sennych. Momentami dałam się złapać w zastawioną na czytelnika pułapkę, bo nie wiedziałam czy wydarzenia, o których właśnie czytam miały miejsce faktycznie, czy stanowią granicę snu czy wspomnień głównego bohatera, taki problem miałam z osobą Jenny.

Minusem tej książki jest zakończenie. Po solidnej dawce strachu, jaką zaserwował nam autor spodziewałam się bardziej wstrząsającego zakończenia, a otrzymałam nieco sztampowy finał. Powieść kończy się nijako, pojawiają się postaci, o których istnieniu nie mieliśmy wcześniej pojęcia, szmaciana lalka wrzucona przez otwór na listy, czy nocne pukanie do drzwi okazują się tylko głupim psikusem. Cały czar z tą skrzętnie budowaną batalią strachu pryska jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Pomimo, że całość zasługuje na miano dość dobrego mrocznego thrillera, tak zakończenie w moim odczuciu pozostawia lekki czytelniczy niesmak. A szkoda, bo gdyby nie finał, powieść mogłaby zepchnąć z piedestału mojego książkowego ulubieńca, czyli "Lśnienie" S.Kinga. Mam poczucie, że nie cały potencjał został do końca wyczerpany, a zakończenie jest na to najlepszym dowodem. Powieść polecam nawet dla samego klimatu.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta portalu [Adres usunięty]

To moje pierwsze spotkanie z autorem bestsellerowego "Szeptacza", którego dopiero od niedawna posiadam, dzięki wielkiej wymianie książkowej.

W miasteczku Gritten przed dwudziestoma pięcioma laty doszło do okrutnego morderstwa. Sprawcami okazało się dwoje nastolatków, z których jeden został zatrzymany przez policję, a drugi zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach.

Paul Adams dobrze znał Charliego i jego ofiarę, a tamte wydarzenia położyły się cieniem na jego życiu.

Gdy ćwierć wieku później powraca do rodzinnej miejscowości, historia się powtarza. W okolicy dochodzi do morderstw zainspirowanych tamtą zbrodnią. Wyjaśnieniem jednego z nich, zajmuje się Amanda, z pobliskiego komisariatu.

Moim pierwszym błędem było rozpoczynanie tej książki w nocy mimo tylu ostrzeżeń. Oczywiście zasnęłam przy lekturze i od razu miałam koszmar luźno powiązany z jej treścią. Gdy się z niego wybudziłam, bałam się ponownie zmrużyć oko, a o dalszej lekturze, nie było mowy.

Początkowo nie wciągała mnie ta opowieść, czytałam ją trochę na siłę. Narracja przypomina mi odrobinę Kinga, poprzez dopuszczenie istnienia czegoś ponadnaturalnego, co daje tę nieodzowną szczyptę grozy. Jest coś w tym odpychająco fascynującego. Zresztą nawiązań wprost do Mistrza też nie brakuje, choć do oryginału mu daleko.

Choć opowieść w głównej mierze należy do Paula, jako głównego narratora, to bardzo intryguje mnie postać Charliego, który jest katalizatorem wszelkiego zła. Kim lub czym jest Charlie? To pytanie dręczy mnie podczas całej lektury. Wyskakuje niczym diabeł z pudełka, zawsze tam, gdzie dzieje się coś złego.

Dzienniki snów, świadome śnienie, inkubacja pojawia się w tej historii wiele ciekawych i nowych dla mnie wątków. Jest mrocznie, nie brakuje też pewnej osobliwej grozy i mimo tylu świetnych czynników, książka nie porywa, tak jak powinna. Szkoda, że to dopiero ostatnie strony dostarczyły mi najwięcej wrażeń.

Autor: Alex North Tytuł: W cieniu zła. Paul Adams ze swoimi kolegami przychodzili do dzielnicy położonej na skraju lasu, która budzi grozę i ma swoje tajemnice. Z czasem ich niewinne zabawy nabrały złowieszczego charakteru. Dwadzieścia pięć lat wcześniej na miejskim placu zabaw doszło do brutalnego morderstwa. Paul dobrze znał ofiarę oraz sprawce, który na ziemi obok sprawcy zostawił ślad swoich dłoni. Niedługo potem Charlie zniknął i nie został odnaleziony. Te wydarzenia miały wpływ na przyszłość Paula. Opuścił ON rodzinne miasteczko i prawie udało mu się odciąć od przeszłości. Gdy po kilku latach wraca, by zająć się matką ma złe przeczucia. Wkrótce potem ktoś zaczyna go śledzić i zostawiać krwawe ślady rąk. Kto zagraża życiu Paula? Bardzo spodobała mi się lektura. Wciągnęłam się od początku i nie mogłam opuścić jej dopoki nie przeczytałam. Okładka wciąga, a sama fabuła wprowadza w stan refleksji. Lekkie pióro autora pozwala nam szybko i przyjemnie przeczytać lekturę. Spędziłam z nią miły wieczór. Chcę zajrzeć do poprzedniej książki autora, bo zaciekawił mnie całościowy styl autora. Próbowałam sama rozwiązać sprawę, ale nie udało mi się to. Jest to książka warta przeczytania. Ocena 9/10

"- Fajnie usłyszeć coś miłego, ale wiesz, jak jest. Człowiek nigdy nie jest zadowolony z efektów własnej pracy.

- Tylko w ten sposób można się rozwijać i robić postępy."

"- To raczej nie działa w ten sposób, Paul. Z wiekiem wszystkie wspomnienia zlewają się w jedną całość i zaczynasz myśleć, że życie wcale nie przypomina linii prostej, tylko raczej coś w rodzaju... gryzmołów."

Muszę przyznać, że w trakcie lektury tej książki miałam mieszane uczucia. Spodziewałam się chyba czegoś innego, czegoś bardziej przerażającego. Muszę chyba podchodzić do książek obojętnie, bo jednak wcześniejsze nastawienie i oczekiwania wpływają później na odbiór danej książki.

Jednak mimo tego szczerze powiedziawszy książka podobała mi się. Może nie było jakiegoś efektu "wow" po przeczytaniu, ale uważam, że to naprawdę dobra powieść. Ciekawa fabuła, interesujący bohaterowie, dużo tajemnic, mroczna historia, a to bardzo lubię w powieściach. Bardzo podobały mi się dwie płaszczyzny czasowe, w których została osadzona powieść. To przeskakiwanie pomiędzy poszczególnymi wydarzeniami może sprawić, że czytelnik się pogubi, ale ja na szczęście takiego problemu nie miałam. Przyznam też, że na początku miałam ochotę przestać czytać. Jednak im dalej czytałam, tym bardziej się wciągałam w tę historię i byłam coraz bardziej ciekawa jak to się zakończy. Autor igra nieco z czytelnikiem nasuwając pewne tropy, jednak samo rozwiązanie zagadki nie jest wcale takie oczywiste. I za to duży plus. Niewątpliwie pomysł na fabułę bardzo ciekawy. Pogranicze jawy i snu, świadome sny. Bardzo interesujący wątek. Podczas czytania dałam się niejednokrotnie zaskoczyć! Tak, naprawdę! Musiałam chwilę się zastanowić, wrócić pamięcią do wcześniejszych wątków. Poza tym nie spodziewałam się takiego zakończenia historii. To również mnie zaskoczyło i podobało mi się.

Podsumowując "W cieniu zła" to świetna powieść. To dużo dobrej lektury, świetnie spędzony czas, wciągająca historia, ale też mroczna i tajemnicza. Polecam przeczytać i przekonać się czy się spodoba.

"W cieniu zła" to książka o wielu obliczach. Poznamy tutaj trochę głebiej temat świadomego snu, który dla mnie jest powiewem świeżości w literaturze. Przyznam, że to chyba drugi raz kiedy mam do czynienia z tą tematyką w powieściach. I jeżeli dobrze pokieruje się tematem można stworzyć swietną książkę - co udało sie autorowi. Innym aspektem z jakim mamy tu do czynienia to temat trudnego dzieciństwa i to jak otoczenie potrafi wpłynąć na psychikę oraz to jak tragiczne wydarzenia odbijają się na przyszłości bohaterów. Co ciekawe mamy tu motyw z legendą miejską, którą społeczność sama sobie stworzyła i przekazywała ja dalej. Jedno zaginięcie - wiele przypuszczeń.

Uważam, że od poprzedniej książki autor zdecydowanie poprawił swój warsztat i teraz bez problemu wkręciłam się w powieść i bardzo fajnie spędziłam przy niej czas. Wydarzenia opisane w ksiażce brzmiały bardzo realistycznie i miały logiczne wytlumaczenie. Autor płynnie zamknął każdy rozpoczęty wątek, gdzie nie ma miejsca na jakieś nasze przypuszczenia. Co więcej dałam się zaskoczyć! Był moment, w którym musialłam się cofnąć prawie do początku, żeby upewnić sie czy to był aby napewno ten bohater. Czuję sie pozytywnie zaskoczona, bo nie spodziewałam się takiego rozwiązania całej sprawy.

Alex North zrobił tym razem dobrą robotę. Może nie sprawił, że byłam totalnie pochłonięta przez ta historię, jednak była to mroczna i tajemnicza powieść

Cześć 🖐🏻

Czytaliście książkę ze zdjęcia, albo wcześniejszą "Szeptacz"? Jakie macie o nich zdanie? Podzielcie się 😃

⭐RECENZJA⭐

Czerwone ręce, czerwone ręce, wszędzie czerwone ręce...

🖐🏻

Po 25 latach Paul dla swojej matki wraca do rodzinnego miasteczka. Wspomnienia z dzieciństwa wracają do niego, jakby to było wczoraj. Makabryczne morderstwo dokonane przed laty powtarza się. Czyżby to naśladowca? A może to ta sama osoba co w przeszłości?

🖐🏻

Moje pierwsze spotkanie z pisarzem @writernorth uważam za udane 😃 Książka trzymała mnie w napięciu od samego początku 😃 Fabuła bardzo intrygująca, połączenie przeszłości z teraźniejszością rozświetla wszystko i dzięki temu powieść ma ręce i nogi. Groza, tajemniczość, morderstwa, czerwona ręka - no szok! Autor w niebywały sposób połączył to wszystko w lekturę, która powoduje, że nie da rady jej odłożyć choćby na chwilę. Budzi nasze zmysły i wyobraźnię do działania.

Ale!

Wydaje mi się, że pisarz troszkę zaniedbał bohaterów. Nie zapamiętałam ani jednej postaci. Nie były one hm... wyraźne?! 🤔 I zakończeniem jestem troszkę rozczarowana, lecz mimo tego wszystkiego lekturę uważam na plus i na pewno sięgnę po poprzednią "Szeptacz" 😉

🖐🏻

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwomuza @[Adres usunięty]

🖐🏻

"W cieniu zła" to nowa powieść Alexa Northa. W zeszłym roku miałam okazję czytać "Szeptacza" jego autorstwa i nie ukrywam, że książka nie do końca przypadła mi do gustu. Dlatego bałam się rozczarowania, zaczynając kolejną przygodę z panem Northem. Szybko okazało się, że niepotrzebnie. Czytało mi się tę książkę naprawdę dobrze i jestem po lekturze usatysfakcjonowana.

Paul Adams po dwudziestu pięciu latach wraca w rodzinne strony, by zaopiekować się umierającą matką. Powrót do Gritten Wood, po wydarzeniach, które miały miejsce przed laty to ostatnia rzecz, której chciał. Kiedy był nastolatkiem, na miejskim placu zabaw doszło do brutalnego morderstwa. Paul znał nie tylko ofiarę, ale również sprawców.

Tymczasem w okolicy dochodzi do serii morderstw zainspirowanych zbrodnią sprzed ćwierć wieku. Ktoś na drzwiach domu matki Paula zostawia krwawe odciski dłoni, a mężczyzna ma coraz gorsze przeczucia. Czy morderca wrócił do Gritten po dwudziestu pięciu latach?

"W cieniu zła" to dobra książka. Mnie nie przeraziła, nie przyprawiła o gęsią skórkę, ale czytałam ją z ogromną przyjemnością. Już przy lekturze "Szeptacza" bardzo polubiłam styl autora. Jest lekki i plastyczny, dzięki czemu książkę czyta się niezwykle szybko. Całość jest naprawdę dobrze napisana. Autor wie jak zaciekawić czytelnika opowiadaną przez siebie historią i nie ukrywam, że ja dałam się w nią wciągnąć od pierwszych stron. Do samego końca nie byłam pewna, jaki będzie jej finał i przyznaję, że udało się panu Northowi mnie zaskoczyć. I to bardzo! Tego na pewno się nie spodziewałam!

Autor miał niezwykle oryginalny pomysł na fabułę, której motywem przewodnim jest świadomy sen. Dzięki temu stworzył fascynujący klimat, którym mnie kupił.

Moim zdaniem "W cieniu zła" jest zdecydowanie lepsza niż "Szeptacz". Szczerze Wam tę książkę polecam!

„Lubię patrzeć, jak umierasz, jak pękają ci gałki oczne, a mózg wypływa z czaszki. Kto by nie chciał tego zobaczyć? Przecież to wspaniały widok.”

„W cieniu zła” to najnowszy thriller Alexa Northa. Pierwszy, który miałam możliwość czytać w booktourze – „Szeptacz” podobał mi się, jednak czegoś mi w nim zabrakło… chyba samego Szeptacza, który miał zmrozić mi krew w żyłach, a ON tylko jedynie połaskotał mnie po plecach… więcej było w nim obyczajówki niż thrillera. A jak w przypadku tej książki? Jak myślicie? Była lepsza?

Na placu zabaw dochodzi do brutalnego morderstwa. Ofiarą jest dziecko, zamordowane w bestialski sposób. Sprawców było dwóch, z czego jeden został złapany, a drugi w tajemniczych okolicznościach zniknął… Naokoło zwłok zostały odciśnięte krwawe ślady dłoni… „Czerwone ręcę, wszędzie czerwone ręce…” Po 25 latach Paul Adams wraca do rodzinnego miasteczka, w którym miało miejsce właśnie to dramatyczne wydarzenie. Jego matka przebywa w hospicjum i raczej jej dni są już policzone. Spotkanie z nią nie należy do najszczęśliwszych, a jej zachowanie nie należy do normalnych, przez co Paul zaczyna wracać pamięcią do lat dzieciństwa… w międzyczasie w miasteczku dochodzi do morderstwa, które bardzo mocno przypomina to z placu zabaw… „Paul odkrywa, że koszmar z przeszłości powrócił i nadal zbiera swoje krwawe żniwo.”

Jestem całkowicie na TAK! Książka wciąga od pierwszych stron, a momentami nawet pojawiały mi się ciarki na plecach, a niepewność jaką czułam podczas czytania, nie opuściła mnie do samego końca. Bardzo podobało mi się użycie retrospekcji. Powroty do lat dzieciństwa i wydarzenia z tamtego okresu, bardzo dużo wnosiły do całej historii! A pod koniec wszystko idealnie się ze sobą połączyło. I nawet zostałam wyprowadzona w pole przez autora, bo nie spodziewałam się takiego zakończenia! Bynajmniej tego dotyczącego sprawy z dzieciństwa… Samo śledztwo bardzo mnie zaciekawiło, a samotna podróż policjantki do pewnego domu, przyspieszyła bicie serca ;)

Jeden jedyny zarzut, który mnie zniesmaczył, a nawet trochę zniechęcił pod koniec, to pewien absurd, który nie powinien mieć kompletnie miejsca! Może i się czepiam, ale dla mnie to już nie fikcja literacka, tylko mocne przegięcie :P jak przeczytacie to z chęcią się dowiem co o tym „absurdzie” sądzicie :)

Książkę jak najbardziej polecam, dla mnie była dużo lepsza niż Szeptacz ;) polecam czytać w całkowitej ciszy i w nocy :P (ja modliłam się, żeby nic nie trzasnęło w domu :D ).

*** Czerwone ręce...***

25 lat temu mieszkańcami Gritten Wood wstrząsnęła wiadomość o morderstwie.

Pewien chłopiec,Charlie brutalnie zamordował swojego kolegę z klasy,a potem zniknął bez śladu.

Dla Paula,który znał obydwu chłopców i doskonale pamięta co się wtedy wydarzyło,powrót do miasta nie jest komfortową sytuacją.Zmusiła go do tego choroba matki.

Teraz,ku swemu przerażeniu odkrywa,że historia się powtórzyła.W okolicy dochodzi do serii morderstw zainspirowanych zbrodnią sprzed ćwierć wieku.

Nasz bohater będzie zmuszony od nowa rozgrzebać stare rany i być może uda mu się znaleźć odpowiedź na pytanie-gdzie jest Charlie?

Na pewno ta książka jest lepsza niż ,,Szeptacz".Pełna niepokoju,gęstej atmosfery i to już jest wyczuwalny styl autora.Mamy tajemnicze ślady,nadprzyrodzone zjawiska i mrok..dużo mroku.

Nic tu nie jest rzeczywiste i nigdy nie wiemy co jest jawą,a co snem.

Do czasu.

Książkę bardzo szybko i ciekawie się czytało.Nie przeszkadzały mi skoki czasowe ani spora liczba postaci,bo każdy tu był ważny i wnosił swoją cegiełkę do tej historii.

Przeszkadzało mi zakończenie,które było tak banalne i oczywiste,że popsuło mi odbiór całej magii tej książki.

Jest tu też jedna scena,która może wydawać się absurdalna,ale ja oglądając niektóre nasze reportaże i widząc,co ludzie potrafią zrobić dla renty czy emerytury starszych mieszkańców domu,już niczemu się nie dziwię.

Mnie w ogólnym rozrachunku ta książka nie porwała,ale jeśli macie ochotę przeczytać coś innego,gęstego to ja jak najbardziej zapraszam do lektury.

28 października miała premierę nowa książka Alexa Northa -„W cieniu zła”. Autor znany Wam zapewne z swojej debiutanckiej powieści, która okazała się wielkiem bestsellerem. Przyznaje że Szeptacza zapamiętałam z bardzo pozytywnej strony a więc oczekiwałam w tym przypadku na coś równie dobrego.

„W cieniu zła” to bez wątpienia nie tylko kryminał, ale przede wszystkim jest to bardzo mocno thriller psychologiczny. Wątek snu i jawy który momentami wręcz trudno rozróżnić, rytualne morderstwa, i kreacja bohaterów tworzą naprawdę mroczną, mocną pozycje wśród wielu ostatnich propozycji wydawniczych. Muszę przyznać że kolejna książka autora, jest równie dobra. A wiec nie pozostaje nam nic innego, jak odliczanie do przyszłej jesieni i mam nadzieje kolejnej książki Alexa Northa.

Alex North W cieniu zła, w ubiegłym roku mniej więcej o tej porze premierę miał Szeptacz, tej jesieni natomiast - W cieniu zła, następny thriller tegoż autora. Z thrillerami i kryminałami mam taki problem, że są dla mnie rozrywką "tu i teraz", niedługo po przeczytaniu niewiele już pamiętam z ich fabuły. Dlatego traktuję je jako odskocznię od innych lektur. Szukam w nich bardziej szczególnego nastroju, odpowiedzi na pytanie kto? i dlaczego? wbijającego w ziemię zakończenia i w ogóle tego "wow", żeby poczuć się wkręconą w wykreowaną przez autora opowieść, a na końcu dać się wywieść w pole.

Kiedy po dwudziestu pięciu latach dochodzi do kilku makabrycznych morderstw inspirowanych zbrodniami z tamtych czasów, policja usiłuje znaleźć winnego. Czy jest nim Charlie, który wtedy pełnił zbrodnię, a potem zapadł się pod ziemię? A może pojawił się jego wierny naśladowca? Duchy przeszłości zaczynają dręczyć też Paula, który po latach powraca do rodzinnej miejscowości, aby spotkać się z chorą matką.

Niepokojący jest klimat opowiadanej historii, mroczny, z pogranicza jawy i snu. Motyw snów, szczególnie tych świadomych, na które możemy mieć wpływ, odgrywa w tej opowieści ważną rolę. Prześladuje również ciemny las, w którym rozgrywały się wydarzenia sprzed lat, a który do dziś kryje swoje tajemnice, dając schronienie zmarłym i żywym. Jeśli do tego dodamy kilka kolejnych makabrycznych zbrodni, których ofiary niezwykle cierpiały przed śmiercią, tajemnicze krwawe ślady rąk Pana Czerwone Ręce oraz dzienniki snów, które mogą ukrywać prawdę, otrzymujemy historię, która naprawdę wciąga i to już od pierwszej strony.

Zaskoczy również jej zakończenie. Autor zaczyna z wysokiego C, umiejętnie buduje napięcie, myli tropy i utrzymuje ten mroczny klimat do końca, aż makabryczna układanka doprowadzi do odnalezienia winnego i motywu, który nim kierował. Będzie się działo, bo duchy przeszłości dadzą o sobie znać, pojawiając się we snach i na jawie. I nawet jak za kilkanaście dni zapomnę fabułę tej historii, będę pamiętać, że podczas czytania miałam W cieniu zła naprawdę dobrą rozrywkę. Taka jest też, między innymi, rola książek. Wam wszystkim życzę natomiast tylko przyjemnych snów.

Alex North przeszedł samego siebie, jeżeli chodzi o tę książkę. Już jego "Szeptacz" sprawił mi ogromną radość, ale "W cieniu zła" jest jeszcze wyżej. Teraźniejszość i przeszłość, balansowanie na granicy podświadomości, do tego rytualne morderstwa, których szczegółowe opisy znaleźć można w środku - jak to się wszystko ułoży? Niesamowicie! Co do tego nie mam żądnych wątpliwości. Przeczytałam, skończyłam i mogę powiedzieć, że dawno nie poruszyła mnie żadna inna książka. North stworzył wiele ciekawych postaci, a całą akcję tak poprowadził, że w niczym nie można było się pogubić. Idealna propozycja dla osób kochających żywe emocje. Cieszę się, że kupiłam tą książkę i z dumą dokładam ją do mojej biblioteczki.

Jeżeli chodzi o powieści z tego gatunku, to jestem zawsze bardzo ostra, przyznając ocenę. Wszystko przez to, że jestem bardzo wymagająca. W przypadku Alexa Northa i jego kolejnej książki mogę przyznać bardzo wysoką notę. Może na samym początku trochę denerwowało mnie to, że autor tak umiejętnie prowadzi nas przez różne, zawikłane często alejki. Potem zrozumiałam, że dzięki temu tak szybko nie wpadliśmy na rozwiązanie całej zagadki. Emocje trzymają do ostatniej chwili, a rozwiązanie powala na łopatki. Po jego debiucie wiele osób uważało, że autor nie pokaże nic lepszego. No to teraz North utarł wszystkim nosa i pokazał, że stać go na jeszcze więcej!

Po znakomitym "Szeptaczu" z wielkim entuzjazmem sięgnąłem po kolejną powieść Alexa Northa. "W cieniu zła" nie zawodzi i dostarcza mnóstwa wrażeń. Mroczna tajemnica, upiory i wiele innych atrakcji, jakie przygotował autor, sprawiły, że książka stała się jedną z moich ulubionych tegorocznych pozycji.

Szczególnie do gustu przypadło mi balansowanie fabuły na granicy snu i rzeczywistości, a także fakt, że całość czyta się bardzo szybko i lekko.

Wciągająca przerażająca fabuła niejednokrotnie podczas czytania dostarczała mi adrenaliny i ciężko mi wymienić jakieś wady tej książki. Może tylko to, że była zdecydowanie za krótka!

Według mnie "W cieniu zła" to świetny thriller, który mrozi krew w żyłach i trzyma w napięciu do samego koń

Dobre historie z dreszczykiem emocji nasączone grozą są tym, co lubię najbardziej. Zeszłoroczna powieść "Szeptacz" trafiła na moją listę najlepszych książek 2019 roku. Poprzeczka została postawiona przez autora bardzo wysoko i wobec nowej miałam wysokie oczekiwania. Zastanawiałam się, czy pobije ON to, co wcześniej napisał, czy zbliży się chociażby do tego samego poziomu. Dla mnie "W cieniu zła" jest tak samo porywająca, jak poprzednia powieść. Po przeczytaniu wiedziałam, że doświadczyłam czegoś niezwykłego. Zostałam porwana przez historię, którą stworzył Alex North. Ten przerażający i wciągający thriller zawładnął moim umysłem i wyobraźnią, rysując w niej różne obrazy. Też tego doświadczycie, kiedy zaczniecie czytać tę książkę.

Śledztwo, tajemnica i napięcie, to trzy słowa, które idealnie opisują „W cieniu zła”. Autor pozwala nam zaangażować się w rozwikłanie zagadki, jednak kiedy jesteśmy już na dobrym tropie i wierzymy, że zaraz wszystko się wyjaśni, momentalnie wszystko zostaje przekreślone, sprawiając, że nagle zaczynamy wątpić w jakikolwiek sens. Książkę czyta się z łatwością, szybko pokonując kolejne rozdziały z zapartym tchem. Miłośnikom zjawisk metafizycznych zdecydowanie przypadnie do gustu. Trzeba przyznać, że jest to bardzo dobrze napisany thriller z ciekawą fabułą i zaskakującymi zwrotami akcji, jednak po zeszłorocznym debiucie Alexa Northa w postaci powieści „Szeptacz” spodziewałam się czegoś zdecydowanie lepszego. Mimo wszystko lektura godna polecenia i nie żałuje poświęconych godzin na przeczytanie jej.

Po "Szeptaczu" mniej więcej wiedziałam już czego spodziewać się po nowej książce Aleksa Northa i nie zawiodłam się - "W cieniu zła" okazała się wciągającym kryminałem, który potrafił zarówno mnie zaskoczyć, jak i przerazić. W dziele pisarza jest coś ze Stephena Kinga. Nie chodzi jedynie o elementy grozy, ale również narrację oraz klimat ocierający się o senne koszmary.

North sporo miejsca poświęcił nie tylko samej fabule skupionej wokół rytualnych mordów. Równie ważni są dla niego protagoniści, których rys psychologiczny jest bardzo szczegółowy. Znacznie ułatwia to zrozumienie ich intencji oraz zachowań. Najważniejsze jednak, że "W cieniu zła" bardzo dobrze się czyta, a rozwiązanie intrygi nie jest oczywiste.

"W cieniu zła" to niepokojąca powieść z dreszczykiem, której fabuła osnuta jest wokół tajemniczych morderstw na tle rytualnym. Alex North wymyślił niezłą, wciągającą fabułę, którą nie łatwo jest rozgryźć, co oceniam na plus. Podoba mi się to, że autor pochylił się nad profilem psychologicznym głównego bohatera. Dzięki temu Paul nie jest anonimowy, miałam wrażenie, że stoi przede mną człowiek z krwi i kości. Ktoś, kto walczy z wielką traumą. Trzeba mieć talent, żeby w ten sposób uchwycić coś tak skomplikowanego, jak ludzki charakter.

North w ciekawy sposób rozwijał wątek kryminalny, podrzucał mi kolejne dowody i mamił mnie obietnicą łatwego rozwiązania zagadki. Wstyd przyznać, że raz za razem chwytałem te przynęty. Myślę, że wrócę jeszcze do powieści, żeby wyłapać wszystkie niuanse. Mam wrażenie, że North ukrył w treści więcej smaczków.

“Za twarz chwyciła mnien czerwona ręka, a śmierdzące zgnilizną palce zatkały mi nos i usta. Nie byłem w stanie złapać tchu. Dusiłem się, rozpaczliwie wymachiwałam rękami, ale byłem całkowicie bezradny”

Paul wychował się w małym miasteczku. Jako nastolatek należał do paczki, która eksperymentowała ze snami. Z pozoru niewinne zabawy z czasem nabrały złowieszczego charakteru.

Teraz Paul przyjeżdża do rodzinnego miasteczka, żeby zaopiekować się matką. Bardzo dobrze pamięta brutalną zbrodnie, do której doszło dwadzieścia pięć lat wcześniej w miasteczku. Bardzo dobrze znał ofiarę, ale także Charliego Crabtree, który był sprawcą zbrodni i na jej miejscu zostawił krwawe ślady, a niedługo potem zniknął. Kiedy Paul przyjeżdża do Gritten Wood ma złe przeczucia. Wkrótce ktoś zaczyna go śledzić, a na drzwiach zostawia krwawe odciski dłoni. Matka próbuje ostrzec mężczyznę. Paul odkrywa, że historia się powtarza. W okolicy dochodzi do serii morderstw inspirowanych zbrodnią sprzed ćwierć wieku.

“W cieniu zła” to trzymający w napięciu thriller, który pokazuje, że przeszłość powraca. Autor przedstawia nam historię Paula, który po wielu latach wraca do rodzinnego Gritten Wood i odkrywa, że znów w okolicy dzieje się coś niedobrego. Motywem przewodnim fabuły są sny i panowanie nad nimi.

“W cieniu zła” zaciekawiło mnie od pierwszej strony, kilka razy nawet się bałam, jednak brakowało mi tego czegoś. Fabuła jest wypełniona kłamstwami i tajemnicami, nic nie jest takie jakie się wydaje. "W cieniu zła" to bardzo dobry, mroczny thriller, jednak zabrakło mi tego napięcia, które pozwoliłoby mi przeczytać całą książkę na raz.

Bardzo ciekawa powieść, która zakwalifikowana została jako thriller, ale ma zadatki na rasowy horror. Przede wszystkim dlatego, że opowiada historię rytualnych morderstw, które wstrząsnęły niewielką społecznością. W dodatku zbrodnia owiana jest tajemnicą... "W cieniu zła" czyta się bardzo szybko, wciąga nawet bardziej niż "Szeptacz" - poprzednia książka Northa. Autor wymaga w niej jednak sporo uwagi od czytelnika. Buduje oniryczną otoczkę, bawi się z nami w kotka i myszkę, skłania do snucia własnych refleksji. Jestem tym zachwycona!

Moje wątpliwości wzbudza jednak sposób opowiadania. Historię poznajemy z perspektywy dawnego mieszkańca miasta (narracja pierwszoosobowa) oraz policjantki (trzecioosobowa). Przeskoki między nimi nieco wybijały mnie z rytmu, choć z czasem udało mi się do tego przywyknąć. Sama fabuła doskonale się jednak broni, dlatego chętnie wrócę jeszcze do Northa.

"W cieniu zła" to przejmująca opowieść. Czasem bałam się przewrócić stronę, a jednocześnie chciałam wiedzieć co będzie dalej. Paul Adams po dwudziestu pięciu latach wraca do rodzinnego Gritten Wood, gdzie po raz kolejny dochodzi do morderstwa, które łączy się ze sprawą sprzed lat. Uwielbiam twórczość Alexa Northa za to, że potrafi wywoływać tak ogromne emocje u czytelnika. Bohaterowie nie są papierowi, wydają się żyjącymi w rzeczywistości ludźmi. Czytelnik może się z nimi zżyć bez problemu. Fabuła jest bardzo dobrze zbudowana, dzięki czemu akcja toczy się bardzo płynnie, chociaż czasem wręcz za szybko. Jednak fantastyczny styl pisania sprawia, że od książki nie sposób się oderwać. Dla takiej książki warto zarwać noc!

Przerażająca, mroczna, pobudzająca wyobraźnię i lęki, które w nas drzemią... Tak opisałabym tę książkę najkrócej. Autor potrafił wykreować niebanalne postaci i niebanalną historię. Jest moim zdaniem mistrzem budowania napięcia, przez długi czas nie byłam w stanie określić czy konkretne wydarzenia miały miejsce we śnie, czy na jawie. Dzięki temu nie dało się odłożyć książki na półkę, wciągała coraz bardziej. Historia przeskakuje z teraźniejszości do przeszłości, chwilami jest po prostu krwawa, a chwilami daje do myślenia. Nietuzinkowa, ale zdecydowanie godna polecania wszystkim, którzy lubią mroczne klimaty. Jednocześnie nie jest typowym kryminałem, ani nawet thrillerem, a ciekawą mieszanką gatunków.

Przyznam szczerze i bez bicia, że nie czytałam słynnego „Szeptacza”, a „W cieniu zła” było pierwszą książką, którą przeczytałam, wywodzącą się spod tak cenionego pióra.

I pomimo, że początkowo nie mogłam się wgryźć w fabułę, to z biegiem stron nie potrafiłam odłożyć książki. I tego nie zrobiłam. Naczynia piętrzą się w zlewie, obiad nie ugotowany, ale za to ja spełniona, bo przeczytałam tą pozycję jednym tchem, do końca.

Temat świadomego śnienia był dla mnie lekko abstrakcyjny, jednak autor tak nim żonglował, że w pewnym momencie zatraciłam możliwość rozróżnienia czy akcja jest rzeczywistością czy też snem. Co niesamowicie podsycało emocje. Podobał mi się dwubiegunowy podział na przeszłość i teraźniejszość. Dzięki niemu czytelnik mógł więcej zrozumieć, ale napewno nie ułatwiało mu to rozwikłać zagadki. Autor tak umiejętnie nim steruje, by odbiorca miał problem z rozwiązaniem tajemnicy. I o to chodzi w takich pozycjach, by nie były przewidywalne.

Czytając tą książkę towarzyszył mi jej mroczny klimat i straszna tajemnica skrywana przez las. Niemalże całą lekturę czułam niepokój, a na moim ciele widoczne były ciarki. Autor doskonale potrafił zadziałać na moją wyobraźnię i zobrazował wszystko tak, że odbierałam to jak film.

Dziś będzie o książce, która premierę miała 28 października i mowa o książce #wcieniuzła autorstwa #alexnorth

Dwadzieścia pięć lat temu w małym miasteczku doszło do makabrycznego morderstwa, prawdopodobnie rytualnego. O zbrodnie zostaje osądzeni dwaj nastolatkowie. Jednego znaleziono, a drugi zniknął... Rozpłynął się w powietrzu i mimo ogromnych poszukiwań na wielka skalę, chłopaka nie udało się odnaleźć.

Minęło ćwierć wieku od zbrodni i do miasteczka wraca Paul, mężczyzna, który pamięta doskonale co się wtedy wydarzyło. Opuścił miasteczko z nadzieją, że zostawi przeszłość i tragiczne wydarzenia za sobą i przez chwilę mu się to udawało. Jednak powrót sprawił, że koszmar poworoci a przeszłość zaatakowała ze zdojoną mocą...

Wszyscy wpadli w zachwyt i trudno się dziwić. Wpadłam i ja😁niestety nie czytałam książki #szeptacz ale będę starała się to nadrobić 🙈

Byłam zaskoczona od pierwszych stron. Głównym wątkiem są wydarzenia z przeszłości a podłożem jest właśnie rytualne morderstwo, ale autor przeplata to z teraźniejszością. Dużo się dzieje i autor dozuje nam emocje, ale nie jesteśmy w stanie uniknąć ani zaskoczenia ani gęsiej skórki. Rytualne morderstwo i cała jego otoczka wprowadza czytelnika w stan przerażenia, gdyż autor nie szczędzi nam opisów wydarzeń. Narracja z perspektywy głównego bohatera sprawia, że możemy jeszcze bardziej wczuć się w sytuację, poznać otoczenie nastolatków i sposób w jaki krok po kroku doszło do popełnienia zbrodni. Z jednej strony połączenie teraźniejszości i przeszłości powinno pomóc nam w rozwiązaniu zagadki a z drugiej komplikuje sytuacje i końcowym efektem jest totalne zaskoczenie.

Autor w ciekawy sposób łączy elementy thrillera psychologicznego z fantastyką oraz zjawiskiem świadomego śnienia.

Na koniec, spójrzcie tylko na tą okładkę 😁i przyznajcie, że robi wrażenie 🙈no, ale nie oceniajmy po okładce... Choć zawartość również jest świetna❣️

Po genialnym "Szeptaczu" nie mogłam oprzeć się pokusie i musiałam sięgnąć po kolejną książkę autora czyli "W cieniu zła".

O tej książce było naprawdę głośno, pojawiło się mnóstwo pozytywnych opinii. Ja sama czekałam na swój egzemplarz z niecierpliwością. "Szeptacz" przeraził mnie i sprawił, że nawet we własnym mieszkaniu oglądałam się za siebie i podskakiwałam na każdy najmniejszy dźwięk.

"W cieniu zła" to również bardzo mroczna i tajemnicza opowieść. Temat świadomych snów fascynuje, ale również przeraża. Sny to świat, w który nie powinniśmy ingerować, a główni bohaterowie tej powieści postanawiają mieć nad nimi kontrolę i kreować je. Co więcej za ich pomocą chcą dokonywać okropnych czynów.

Bardzo podoba mi się styl autora. Opowieść jest prowadzona gładko, historia rozwija się stopniowo ale nie staje się przez to nudna i rozwlekła. Autor świetnie buduje napięcie. Klimat powieści sprawia, że podczas czytania ma się wrażenie, że ktoś nas obserwuje, w człowieku rodzi się dziwny strach, którego ciężko się wyzbyć nawet po odłożeniu książki na półkę.

Bardzo podobała mi się ta książka i mogę polecić ją z czystym sumieniem. Mimo wszystko nie była jednak tak dobra jak "Szeptacz". Nie jestem w stanie powiedzieć czego mi tutaj konkretnie zabrakło, ale w ostatecznym rozrachunku "W cieniu zła" nie zrzuca z piedestału "Szeptacza". Jest jednak warta uwagi i idealnie sprawdzi się jako książka na deszczowy, ponury, jesienny wieczór.

W ubiegłym roku Alex North szeptał nam do ucha głosem mordercy. Tym razem wyciąga do nas czerwone ręce, by opleść klimatem z pogranicza jawy i snu, przeszłości i teraźniejszości.

Bestialskie zabójstwo nastolatka, przywodzące na myśl mord rytualny, wzbudza przerażenie. Wiadomo kto popełnił zbrodnię, nasuwa się pytanie dlaczego? Co mogą mieć wspólnego ze zbrodnią znalezione dzienniki snów? Czy jej przyczyn należy szukać w młodzieńczej zabawie i fascynacji świadomym śnieniem? W micie o Czerwonorękim?

Sprawa prowadzi do tragedii sprzed lat, a wracający po ćwierć wieku w rodzinne strony Paul Adams nie jest w stanie odciąć się od przeszłości, która zmieniła całe jego życie. To wtedy doszło do morderstwa popełnionego w identyczny sposób. Ujęto jednego ze sprawców, a drugi zniknął, rozpływając się we mgle.

Teraz "koszmar z przeszłości znowu powrócił. I nadal zbierał krwawe żniwo."

Jeśli myślicie, że po tym wstępie, wiecie w którą stronę zmierza ta historia, to zapewniam Was, że jesteście w błędzie. Do końca nie będziecie pewni co jest rzeczywistością a co tylko wytworem sennym. Ta granica zaciera się wprowadzając uczucie osaczenia, napięcia i niepewności, ale również ciekawości i wyczekiwania.

Początkowo nieco leniwie rozkręcająca się akcja, nagle przyspiesza wywołując przerażenie i przyciągając jednocześnie swym niesamowicie mrocznym klimatem. Gwarantuję, że ta makabryczna układanka pochwyci Was w swoje czerwone ręce i nie wypuści do ostatnich stron.

JAWA CZY SEN?

„Czerwone ręce, czerwone ręce, wszędzie czerwone ręce…”

„Musisz coś zrobić z Charliem”.

„To jest w naszym domu, Paul…”

W Featherbank znów dochodzi do tragedii. Jeszcze niedawno w miasteczku swoje żniwo zbierał Szeptacz, a dzisiaj zmasakrowane ciało chłopca zostaje znalezione w dosyć koszmarnym miejscu.

Oficer śledcza Amanda Beck zastaje na miejscu również niezliczoną ilość czerwonych dłoni, odbitych na ziemi, jak krwawe pieczęcie. Cała ta przerażająca scena wygląda na rytualny mord. Jednak o co w tym wszystkim chodzi? I dlaczego chłopcy, którzy dopuścili się tak bestialskiego czynu opisują jakieś dziwne, świadome sny? A to tylko pierwsza zagadka, jaką będzie musiała rozwiązać lokalna policja.

Tymczasem, ponad sto kilometrów dalej, do rodzinnego miasta Gritten, po wielu latach nieobecności, powraca Paul Adams. Robi to niechętnie, bo wspomnienia koszmarnych wydarzeń z przeszłości nie pozwalają mu od siebie odpocząć. Jednak wraca ze względu na umierającą w hospicjum matkę.

Daphne ma mu wiele do powiedzenia, jednak błądzi we wspomnieniach, nie potrafi odróżnić przeszłości od teraźniejszości i wydaje się być zawieszona w świecie, do którego nikt nie ma dostępu. Ale czy na pewno? Być może w nieskładnych opowieściach kobiety kryje się prawda i klucz do rozwiązania wszystkich zagadek?

Paul wraca do rodzinnego domu, ale ciągle odczuwa w nim czyjąś nieprzyjazną obecność. Czy się myli?

Koszmarne wspomnienia wracają do niego ze zdwojoną siłą, kiedy na własne oczy znów widzi odciski czerwonych rąk, natrafia na stare dzienniki snów i odnajduje przerażającą laleczkę, jaką kiedyś wykonał dla niego Charlie Crabtree – opętany przez szaleństwo chłopak z czarnymi, ulizanymi do tyłu włosami i cwanym, pewnym swojej racji szyderczym uśmiechem na ustach. Ten sam, który rozpłynął się w powietrzu dwadzieścia pięć lat temu. I dlaczego w Cieniu – lesie, przylegającym do ogrodu rodzinnej posesji Paula, znowu majaczy jakaś przerażająca sylwetka?

Czy to wszystko dzieje się naprawdę? A może jest tylko snem? Tym świadomym i do szpiku strasznym… Co jest rzeczywistością, a co senną marą?

„W cieniu zła” Alexa Northa to kolejny thriller tego autora, który mnie nie zawiódł. Była zagadka, ciarki i niespodziewane zakończenie. W świecie stworzonym przez autora nic nie jest oczywiste, a demony przeszłości przybierają niemal fizyczne kształty, mamiąc, przerażając i kusząc, aby znowu wkroczyć do Cienia – tam, gdzie historia zdaje się zataczać koło.

[Adres usunięty]

⬇️Opinia⬇️ " W cieniu zła " Alex North

🔦

Wielu sympatyków autora czekało na tą książkę, "Szeptacz" budził skrajne emocje, jednym się podobał dla drugich był przereklamowany. Ja natomiast nie oczekiwałam od niego zbyt wiele. Jak wypadła druga książka autora? Przyznam, że mam mały problem, być może dlatego, że książka wymaga skupienia, a ja czytałam ją w chorobie. W książce przewija się bardzo dużo postaci, i bardzo dużo się dzieje. Były takie momenty, że przeszłość nakłada się na teraźniejszość i czasem trudno to rozróżnić. Bardzo dużo wątków. Pomysł na fabułę był świetny, bardzo podobały mi się przemyślenia Paula co do matki, jak bardzo się od niej odsunął, oddalił, jak dużo stracił, tak naprawdę w ogóle jej nie znał, przykre to. Akcja jest dynamiczna i zaskakuje na każdym kroku. Inkubacja snów sprawia, że książka nabiera tajemniczości, autor balansuje na granicy podświadomości, czy to jawa czy sen. Oczywiście zakończenie jest zaskakujące i chyba nie do przewidzenia. Książkę polecam, fani autora nie będą rozczarowani. 

🔦

Wypadek matki sprawia, że Paul po dwudziestu pięciu latach nieobecności wraca do rodzinnego miasteczka. Po mino upływu lat demony przeszłości dopadają Paula, a ON sam doskonale pamięta morderstwo, które miało miejsce dawno temu. Mężczyzna doskonale znał sprawców, przyjaźnili się. Jeden sprawca zostaje zatrzymany, natomiast drugi rozpływa się w powietrzu. Ale czy na pewno? Dziwnym trafem w okolicy znów dochodzi do morderstwa, łudząco przypominającego te sprzed ćwierć wieku. Czy oficer śledczy Amanda Beck złapie mordercę i zamknie śledztwo ? Czy Paul jest w niebezpieczeństwie ? I kim jest Pan Czerwone Ręce? Odpowiedz jak zawsze znajdziecie w książce. Polecam

Chciałbym mieć pisarski talent Alexa Northa, lecz nie chciałbym być w skórze Paula Adamsa. „W cieniu zła” to mocny hipnotyzujący thriller, który nie pozwoli zmrużyć oczu. Sprawi, że przecierać będziemy je z każdym szczegółem poznawanej historii. Ta książka to bez wątpienia jedna z najlepszych tej jesieni.

Autor zaprasza nas do Gritten Wood mrocznej dzielnicy położonej na skraju gęstego lasu. Tu również atmosfera jest gęsta, a poczucie grozy i mrocznej tajemnicy przeszywa nas na wskroś. Wspomniany bohater Paul Adams będąc nastolatkiem wraz z kolegami uczestniczyli w lesie w zabawach, które doprowadziły do tragedii. Dwadzieścia pięć lat temu na placu zabaw doszło do brutalnego morderstwa. Paul doskonale znał ofiarę jak i również mordercę. Charlie Crabtree po zamordowaniu kolegi z klasy, pozostawił na miejscu zbrodni odciśnięte krwawe ślady swych dłoni. Wkrótce zniknął bez śladu. Paul nie potrafiąc otrząsnąć się z tych wydarzeń, postanowił opuścić miasteczko. Jednak po latach wraca, by opiekować się umierającą matką. Niestety powracają nie tylko wspomnienia, lecz ktoś zaczyna go prześladować, pozostawiając na drzwiach jego domu krwawe ślady dłoni. Kim jest czerwonoręki? Przed czym próbuje ostrzec go matka? Jaką cenę Paul zapłaci za wydarzenia sprzed ćwierć wieku?

Poznawanie tej tajemniczej historii nabiera na sile, gdy w okolicy dochodzi do serii morderstw, będących odwzorowaniem morderstwa sprzed lat. W pobliskim Featherbank zamordowany zostaje nastoletni chłopiec. Czy Paul zdoła powstrzymać szaleńca? Czy będzie w stanie pomóc detektyw Amandzie Beck? Mieliśmy okazję poznać ją w „Szeptaczu”, więc możemy być pewni, że nie spocznie, dopóki nie doprowadzi do schwytania mordercy.

Zapewniam Was, że emocje szaleć będą w wirze mrocznej atmosfery, którą zgotował Alex North. Jeśli „Szeptacz” Was zachwycił to „W cieniu zła” wstrząśnie Wami ogromną siłą rażenia. Poczucie grozy i wszechogarniająca mroczna atmosfera to mocny punkt tej historii. Dzięki tej książce autor nie pozostaje w cieniu innych twórców gatunku, lecz zasłużenie wbija się na szczyt przedstawicieli literatury grozy oraz thrillerów psychologicznych.

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Muza [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Niepozorne miasteczko Gritten Wood ma mroczną przeszłość. Dwadzieścia pięć lat temu doszło tu do bestialskiego morderstwa o podłożu rytualnym, w którym uczestniczyło kilku nastolatków. Policji udało się zatrzymać jednego ze sprawców, drugi, Charlie, zniknął w tajemniczych okolicznościach.

Paul Adams doskonale pamięta, co się wtedy stało. Dobrze znał Charliego i jego ofiarę, a tamte wydarzenia położyły się cieniem na jego dorosłym życiu. Ćwierć wieku później pełen obaw wraca do rodzinnej miejscowości.

Ku swojemu przerażeniu odkrywa, że historia się powtarza. W okolicy dochodzi do serii morderstw zainspirowanych zbrodnią sprzed ćwierć wieku. Duchy przeszłości, te prawdziwe i te tylko wymyślone, wciąż go prześladują.

"Czerwone ręce, czerwone ręce, czerwone ręce wszędzie..."

"W cieniu zła" jest drugą powieścią po "Szeptaczu" Alexa Northa. Debiut autora wywarł na mnie naprawdę dobre wrażenie, więc byłam ciekawa jak wypadnie kolejna jego książka.

Przedstawienie wydarzeń z perspektywy dwóch bohaterów to świetne posunięcie. W narracji pierwszoosobowej spotkamy Paula, z kolei w trzecioosobowej oficer śledczy Amandę Beck. Choć przyznaję, że początkowo nie mogłam wejść w taką narrację (czułam chaos), to bardzo szybko się przyzwyczaiłam. Jeśli zaś chodzi o samych bohaterów, to często zachowują się irracjonalnie, ale to doskonale odzwierciedla sytuację w jakiej się znaleźli.

"Od wydarzenia minęło już dwadzieścia pięć lat, a ja ciągle dużo o tym myślę. Rodzice zawsze pocieszają swoje dzieci, do czego się to jednak tak naprawdę sprowadza? Chodzi o nadzieję. Takie słowa to tylko pobożne życzenia. Zaklinanie rzeczywistości. Obietnica, którą trzeba złożyć i z całych sił uwierzyć, że się spełni. Co innego nam pozostaje?

Wszystko będzie dobrze.

Tak, dużo o tym mylę.

Każdy rodzic mówi to samo, ale często się myli."

Książka pobudza wyobraźnię, zmusza do stawiania pytań i szukania na nie odpowiedzi. Jednak jeśli wziąć pod uwagę to, jak autor się nami bawi, nie jest to wcale takie proste. Dzieje się to głównie za sprawą wątku świadomych snów i ezoteryki, które odgrywają tu istotną rolę. Wszystko jest tak zaplątane, że ciężko odróżnić co jest snem, a co wydarzyło się naprawdę. Odnosiłam wrażenie, iż autor czerpie satysfakcję z tego, jak pogrywa sobie z czytelnikiem. To w jaki sposób podrzuca mylne tropy... sprawia, że z każdym następnym wątkiem chcemy brnąć dalej i dalej w tę historię. I choć się boimy, czujemy ciarki na plecach, trudno jest się nam oderwać od lektury. Powieść trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. I o ile "Szeptacz" przerażał, to "W cieniu zła" robi to jeszcze mocniej i jest dużo bardziej niepokojący.

"W cieniu zła" to przesiąknięty mroczną atmosferą thriller, w którym balansujemy na granicy jawy i snu. Pan Czerwone Ręce jest wszędzie, a do ciemnego lasu na pewno sama już się nie wybiorę...

Gritten Wood to miejsce, w którym koszmary z przeszłości trwają nadal, a tragedie nie mają końca. Uliczki miasteczka już raz spłynęły krwią, a teraz, 25 lat później, historia się powtarza. Co jest prawdą, a co tylko urojeniem?

“W cieniu zła” to jedna z tych lektur, które idealnie sprawdzą się w przypadku długich, smutnych i chłodnych wieczorów. North postarał się bowiem, by jego najnowsza powieść należała do tych nieodkładalnych, a niesprzyjająca pogoda idealnie łączy się z niepokojących charakterem tej historii. Już pierwsze strony utwierdziły mnie w przekonaniu, że w tym przypadku nie zabraknie napięcia, a klimatyczna atmosfera przyciągnie i zatrzyma mrocznym obliczem.

Najnowsza książka Northa to świetna, budząca emocje opowieść. Autor postarał się, by podziałać na naszą wyobraźnię każdym elementem prowadzonej fabuły. Na stronach powieści w cudownie ponury sposób łączą się fragmenty wydarzeń z przeszłości, wątek morderstw rytualnych, strachy ukryte głęboko w sercu i zaskakujące, mniej lub bardziej prawdziwe, moce. Takie zestawienie robi duże wrażenie, bowiem z jednej strony autor działa na zmysły wykorzystując krwawe i okrutne zbrodnie, z drugiej zaś strony stara się, by elementem napędowym dla naszych wyobrażeń uczynić nasze własne potwory.

Dzięki temu podczas lektury bardzo łatwo pogrążyć się we własnych niewesołych przemyśleniach i emocjach. Nie mogłam pozbyć się przeświadczenia, że opisywane sceny składają się na ciszę przed burzą, a zupełnie nieoczekiwanie uderzy piorun, który zatrzęsie całą historią oraz zagłębiającymi się w niej czytelnikami. Emocje potęguje towarzyszące podczas lektury wrażenie sennego koszmaru, a momentami ciężko zapanować nad własnymi lękami, poruszając się trochę na granicy snu i jawy, zatracając się w historii, której uczestnikami z czasem sami się stajemy.

North dba o to, by przy tej opowieści nie można było się nudzić. Pozwala nam zaangażować się w powieść, sugeruje, że łatwo rozwiązać zagadki i poznać wszystkie tajemnice, a następnie sprytnie przekreśla to, co udało nam się poukładać niczym skomplikowane puzzle. Przez cały czas z nami igra, niepokojąc rozwojem akcji i zaskakując nowymi elementami. Bawi się świetnie, a my razem z nim, czując wdzięczność za tę opowieść i za ten klimat, bo przecież od początku tylko o to nam chodziło.

A jeśli to wciąż za mało, to wasze zainteresowanie zostanie pogłębione dzięki różnym narratorom i perspektywom czasowym. Takie rozwiązanie sprawia, że całość staje się jeszcze bardziej interesująca i mocniej wpływająca na czytającego. Pozwala znaleźć się na chwilę na miejscu bohaterów i wraz z nimi przeżywać opisywane wydarzenia.

„W cieniu zła” to naprawdę mocna opowieść. Dla tych, którzy lubią się bać, cenią zagadki, zwracają uwagę na nietypowe pomysły. Moim zdaniem lepsza od tak popularnego „Szeptacza”.

Nie ma chyba osoby, a przynajmniej wielbiciela horrorów, która nie kojarzy postaci Freddy`ego Krugera. Ten makabryczny potwór o spalonym ciele pojawiał się w snach i karmił lękami, doprowadzając swoje ofiary do śmierci w okropnych okolicznościach. Osaczał, je, straszył, sprawiał, że bali się zasnąć, a kiedy już to się stało, rozprawiał się z nimi bezlitośnie. Kluczem do wygrania z nim, do przetrwania, było zmierzenie się ze swoimi lękami i pokonanie ich. Sen ofiar, był jednak naturalny, stanowił naturalną potrzebę organizmu, a walcząc z nim – przegrywali.

O snach, tych świadomych, a właściwie pracy z nimi, pisze Alex North, znany z autorstwa bestsellerowego „Szeptacza”. Opublikowany nakładem Wydawnictwa MUZA thriller „W cieniu zła”, to spektakularna powieść, która nie tylko przeraża, budzi gwałtowne emocje, ale też na długo pozostanie w naszej pamięci i … naszych snach. Duszna i mroczna atmosfera małego miasteczka Gritten Wood, otoczonego lasami, udziela się i nam, dlatego książkę pokochają nie tylko miłośnicy gatunku, ale i kryminalnych zagadek oraz horrorów. Z każdą kolejną stroną historia wciąga nas coraz mocniej, zwodząc i mamiąc, a my poruszamy się niczym we śnie, i bynajmniej nie tym świadomym.

W miasteczku dwadzieścia pięć lat temu doszło do makabrycznego morderstwa popełnionego przez nastoletnich sprawców. Paul Adams doskonale znał sprawcę, z Charliem Crabtree przyjaźnił się bowiem od pewnego czasu, choć chłopak nieco go przerażał. Bali się go wszyscy szczególnie od momentu, kiedy opowiedział o wizji śmierci jednego z uczniów, która niedługo później się ziściła. Mimo iż ani Paul ani jego przyjaciel James nie do końca rozumieli Charliego, a szczególnie ideę, która go opanowała, pracy ze snami, to jednak trzymali się razem. Tym bardziej wydarzenia, które miały miejsce odcisnęły na nim swoje piętno i tak naprawdę nigdy nie podniósł się po tym, co zdarzyło się w czasach jego dzieciństwa. Nigdy też do rodzinnego miasteczka nie wrócił, nie zjawił się nawet na pogrzebie ojca, z matką utrzymując wyłącznie kontakt telefoniczny. Kiedy jednak otrzymuje telefon z domu opieki, informujący o ciężkim stanie kobiety, postanawia wrócić wiedząc, że to obudzi demony …

Po dwudziestu pięciu latach od tamtych wydarzeń, w miasteczku znów dochodzi do brutalnego morderstwa. Prowadząca dochodzenie oficer śledczy Amanda Beck jest przerażona nie tylko jego brutalnością, ale i dziwnym wyglądem miejsca zbrodni. Doszło do niej w kamieniołomie, a ofiara została zadźgana nożem. Jednak najdziwniejsze było to, że na wokół ciała znajdowały się odciski setek czerwonych dłoni. Sprawców ujęto bardzo szybko, nie zadali sobie nawet trudu, by się kryć. Wróciły uwagę ich zakrwawione ubrania, a także notesy, które trzymali w dłoniach – notesy w których zapisywali wspólny sen, ale z własnych perspektyw.

Co tak naprawdę wydarzyło się w Gritten Wood teraz, i wiele lat temu. Co wspólnego z morderstwem ma świadomy sen? Czy istnieją siły zła i czy to one odpowiadają za te morderstwa? Odpowiedzi na te, i na wiele innych pojawiających się w trakcie lektury pytań szukać będziemy w porywającej powieści „W cieniu zła”, której lektura sprawia, że na naszym śnie kładzie się cieniem obecność Pana Czerwone Ręce. Dwa plany czasowe splatają się ze sobą, a my w ślad za bohaterami świadomie przemieszczamy się w czasie, coraz bardziej zaskoczeni kierunkiem, w który powieść zmierza. Zresztą ten kierunek również dla wielu będzie tylko mistyfikacją, bowiem kiedy jesteśmy już przekonani o tym, że znamy wyjaśnienie tej historii, że możemy podać prawdopodobną wersję wydarzeń, autor postanawia znów z nas zakpić. Szczególnie, że niemal do końca nie możemy określić, czy czytamy o nadprzyrodzonych zjawiskach czy może zgniłej ludzkiej duszy i bestialstwie, które się w niej kryje.

25 lat temu w Gritten Wood doszło do rytualnego morderstwa, w którym udział wzięło kilkoro nastolatków. Jednego z nich schwytano, po drugim zaginął ślad. Paul doskonale znał sprawców, jak i samą ofiarę, a te mroczne wydarzenia wpłynęły na całe jego życie. Teraz gdy wraca w rodzinne strony, z przerażeniem odkrywa, że historia się powtarza. Duchy przeszłości nadal go prześladują.

Pierwszą książkę autora “Szeptacz” czytałam prawie rok temu i przyznam, że pomimo fantastycznych opinii, ja nie byłam do końca zadowolona. Po “W cieniu zła” sięgałam z pewną dozą niepewności, ale też z nadzieją, że tym razem pojawi się pozytywne zaskoczenie. Jak ostatecznie zakończyła się moja przygoda z tą powieścią? Zacznę od tego, że sama tematyka książki ogromnie przypadła mi do gustu. Do tej pory nie czytałam żadnego thrillera o tak intrygującej bazie, która wzbudziła moje zainteresowanie i niepokój praktycznie od pierwszych stron. Autor zadbał o dobrą akcję w teraźniejszości, jak i w przeszłości bohaterów, pokazując nam, co doprowadziło do pierwszej tragedii. A uwierzcie mi, że to jest naprawdę szokujące! Świetnie, że w wydarzenia wpleciono pewne niuanse, które przez cały czas podtrzymywały moją ciekawość. Przyznaję, że nie mogłam oderwać się od lektury i przeczytałam ją błyskawicznie. Zakończenie było dobre i choć spodziewałam się czegoś o wiele mocniejszego, czułam się usatysfakcjonowana. Żadne pytanie i żadna wątpliwość nie pozostała bez odpowiedzi. “W cieniu zła” okazało się świetną powieścią, która wprowadziła mnie w niesamowity mroczny klimat i nie chciała wypuścić nawet na moment. Po “Szeptaczu” będącym lekkim rozczarowaniem nowa książka autora postawiła poprzeczkę naprawdę wysoko. Zdecydowanie polecam sięgnąć po tę pozycję, by dowiedzieć się, co tak naprawdę wydarzyło się w Gritten Wood.

W sennym i spokojnym miasteczku dwadzieścia pięć lat temu doszło do makabrycznej zbrodni o charakterze rytualnym. Sprawcami byli nastolatkowie, jeden z nich - Charlie - bezpowrotnie zaginął. Nikt nie wie czy żyje czy być może zginął?

Paul Adams po latach nieobecności wraca do Gritten Wood. Matka jest chora i postanawia ją odwiedzić. Wraz z nim wracają demony przeszłości, które nie dają mu spokoju. Nie ma chwili wytchnienia, wspomnienia sprzed wielu lat oplatają jego umysł i nie pozwalają się wyzwolić ze swoich pęt. Okazuje się, że Paul znał zarówno Charliego, jak i jego ofiarę. A na dodatek w miesteczku dochodzi do podobnych mordów, jak ten z mrocznej przeszłości. Czyżby sprawca, Charlie jednak żył i daje o sobie znać? Nie pozwala się zapomnieć? Podobieństwo morderstw jest ogromne. Przekonajmy się, czy mamy się obawiać grasującego na wolności mordercy czy być może pojawili się jego naśladowcy …

Nie znam wcześniejszej twórczości autora więc nie mogę się odnieść do szeroko reklamowanego „Szeptacza”. Mogę wyrazić swoje skromne zdanie na temat tej lektury.

Cóż, atmosfera grozy i napięcia pojawia się od pierwszej strony. Potęguje ją dodatkowo charakter morderstw, tajemniczy klimat i nie dająca czytelnikowi spokoju obecność niewidzialnego i budzącego strach Czerwonorękiego. Ta świadomość, że jest obok ktoś, kogo trzeba się obawiać, kogo nie widzimy, nie daje nawet chwili spokoju, strach odłożyć książkę na półkę. Akcja trzyma w napięciu, budzi zmysły i nie pozwala im się uspokoić. Nadciągające fale niepokoju i niepewności są gorsze nawet od widoku krwi. Trudno jest się oswoić z czymś, czego nie możemy dotknąć czy zobaczyć, a co widzi nas … Żaden z bohaterów powieści się nie wyróżniał w szczególny sposób, tak aby na dłużej pozostał w pamięci. Owszem, jesteśmy cichymi świadkami wewnętrznych rozterek bohaterów, ale nie są to przeżycia, które się do nas przebijają i zmuszają nas do „walki” z nimi, nie zakorzenią się w naszym umysłach ani nie pozostawią po sobie śladu.

Nie mogę powiedzieć, że ten thriller zwalił mnie z nóg, nic takiego nie miało miejsca. Na pewno spełnił swoją rolę, trzymał mnie w napięciu i potęgował strach, ale nie mogę powiedzieć, że to najlepszy thriller tego roku, jaki czytałam. Wiele innych przewinęło się przez moje „oczy”, godnych większej uwagi i polecenia, a nie mających takiej reklamy, jak ten.

To jest moje subiektywne zdanie, ciekawa jestem, czy się ze mną zgadzacie. Często jest tak, że po sukcesie ostatniej książki danego autora, wszyscy uważają, że ta kolejna będzie jeszcze lepsza. Nie wiem czy ta była, ale mnie nie zachwyciła ani na dłużej nie została w moich wspomnieniach.

Jeżeli oczekujecie napięcia, klimatu grozy i niepewności, to ta powieść jest dla was. Nie liczcie nie zadziwiające czy zaskakujące zwroty akcji, na szybie i niepowtarzalne tempo, to nie w tej lekturze. Może następnym razem autor nas tym wszystkim zaskoczy.

Myślę jednak, że warto po nią sięgnąć, aby się przekonać, czy odniesie większy sukces niż sławny „Szeptacz”.

„W cieniu zła” jest genialne klimatycznie. Świadomy sen, którym możemy kierować, w którym możemy znajdować się z konkretnymi osobami, brzmi fascynująco... i przerażająco. Jesteście sobie w stanie to wyobrazić? Mnie autor kupił, brzmi totalnie niewiarygodnie, a jednak ON potrafił ubrać to zjawisko w takie słowa, że mu uwierzyłam. Nie, sama nie zacznę procesu inkubacji, by świadomie śnić, ale jest to bardzo intrygujący motyw.

Fabuła zbliżona do Szeptacza, równie owiana grozą, mroczna i z występującymi nadnaturalnymi zjawiskami. W pewnym momencie to, co senne przenika do świata realnego, to co wydaje się tylko majkami, zostawia namacalny ślad. Ślad odciśniętych czerwonych rąk. Las, tak gęsty, że zdaje się wchłaniać wchodzącego oraz tajemnicze postaci błądzące gdzieś na jego skraju. Idealny przepis na powieść z dreszczykiem, który w pełni wykorzystał Alex North. Czytajcie :)

Pamiętacie "Szeptacza? Kto by nie pamiętał, był wokół niego naprawdę duży szum. Mi jednak nie do końca przypadł do gustu, zamiast mrożących krew w żyłach wydarzeń, dostałam thriller psychologiczny, który nieco odbiegał od moich oczekiwań. Jak jest z kolejną powieścią Alexa Northa "W cieniu zła"? Przekonajcie się, zapraszam!😊

Paul wraca po 25 latach do rodzinnego miasteczka, w którym w czasie, kiedy chodził do szkoły, wydarzyła się tragedia z udziałem jego bliskich znajomych. Dorosły mężczyzna jest pewien, że dawno poradził sobie z przeszłością, że już nie ma z nią nic wspólnego, jednak sam nie wie, jak bardzo się myli.

"W cieniu zła", podobnie jak "Szeptacz" dużo bardziej skupia się wokół psychologii postaci, nie samych wydarzeń. Praktycznie cała książka jest czymś w stylu przepracowywania przeszłości przez bohatera. Nie jest to zły zabieg, jednak jeśli ktoś liczy na niebywale krwawą akcję i mnóstwo mrocznych wydarzeń częściowo się zawiedzie. Historia oparta jest na dwóch płaszczyznach - teraz i kiedyś. Bardzo lubię ten styl prowadzenia, gdyż można dużo lepiej wczuć się w bohatera, w to, co czuł, co myślał. Należy przecież pamiętać, że te dwie płaszczyzny dzięki ćwierć wieku.

Pomysł na fabułę jest niezwykle ciekawy. Nie spotkałam się dotąd z tematem świadomych snów, wpływania na rzeczywistość. Wydaje mi się, że autor bardzo dobrze posłużył się tym wątkiem, choć w zakończeniu powieści traci ON na wartości, gdyż na jaw wychodzą pewne fakty, których nie mogę Wam zdradzić🤫

"W cieniu zła" to powieść z naprawdę intrygującą fabułą, wciąga nieziemsko, nie można się od niej oderwać. Autor ma bardzo dobry styl, dzięki któremu aż chce się przewracać kartkę za kartką. Polecam, ale pamiętajcie - grozy jest tu niewiele, wiele więcej znajdziecie opisów psychologicznych, rozterek głównego bohatera, aniżeli scen skąpanych we krwi i mroku😊