Ulica Strachu. Dziewczyna znikąd

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Bookwmkesie A. w dniu 2022-02-02

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Kto z was za dzieciaka nie oglądał horrorów, thrillerów ?? Chyba nie ma nikogo takiego? Nie no może jakaś garstka dzieciaków przestrzega zasad ustalonych przez rodziców. Pamiętacie ten moment podekscytowania, napięcia, zniecierpliwienia, ale i mega ogromnego strachu w momencie, kiedy nagle bohaterka otwierając skrzypiące drzwi dostała siekierą między oczy? I nagle krzyk, wrzaski, budzenie się w nocy, bo przyśniło nam się, że atakują nas potwory i inne zjawiska para normlane. Aleee mimo wszystko ja wspominam to jako ciekawy eksperyment i świetnie spędzony czas.
   
   Od jakiegoś sporego czasu zastanawiam się w jaki sposób zrecenzować te pozycje osobno czy razem? i doszłam do wniosku, że trzeba razem chodź każda z nich to osobna historia, ale temat ten sam. Mowa tutaj o:
   
   Dziewczyna z znikąd
   
   Zabójcze gry
   
   Kill znaczy zabić
   
   Jest to seria książek grozy dla młodzieży, młodzieży plus, że tak się wyrażę, ale znając życie znajdzie się ktoś młodszy i sięgnie po te książki. Fakt muszę przyznać, że jak czytałam Je nie miałam tego dziecinnego strachu jaki towarzyszył mi kiedyś, ale mimo wszystko świetnie spędziłam czas. Moim faworytem jest „Zabójcze gry” No tutaj było ciekawie, ale każda z nich tak naprawdę jest warta przeczytania. Dodatkowym plusem dla tej serii to na końcu znajdziecie jeden, dwa rozdziały kolejnej części więc macie przedsmak tego co was czeka przy kolejnej książce, ale i więcej jaki ma tytuł co dla mnie jest mega wygodne, bo nie trzeba szukać w necie odpowiednich tytułów. Książki można czytać, jak się chcę, każda z nich to odrębna historia. Cudowne intrygi, mnóstwo młodzieży, która chce się zabawić, spędzić jakoś czas albo po prostu zrobić komuś psikusa, który czasem wyrwał się spod kontroli.
   
   W momencie, kiedy skończyłam jedną część cieszyłam się, że mam kolejną, bo jestem osobą, która lubi mieć od razu, a nie że trzeba czekać. Filmy jakie mogłabym porównać do tych książek to „Piła” w wersji light, „Ring”, „Koszmar z ulicy wiązów”, „Piątek trzynastego”, „Krzyk „oraz mój ulubieniec „Jeepers Creepers” 1,2,3, lecz proszę pamiętać, że to moja opinia, bo nie były takie straszne, lecz zdaję sobie sprawę, że dla kogoś innego wrażenia są całkowicie odmienne.
   
   Wracając do książek to nie polecam do śniadania czy porannej kawy, bo trochę tam zabójstw będzie. Co najlepsze na Netflixie obejrzyj serię cyklu „Ulica strachów” Za swoje egzemplarze dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina i mam nadzieję, że powstanie więcej takich pozycji.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Paulina R. w dniu 2021-10-21

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Dziś przychodzę do Was z książką R.L. Stine „Dziewczyna znikąd”. Powieść w większości przedstawiona jest z perspektywy Michaela. Nastolatka, który wraz z przyjaciółmi i swoją dziewczyną Pepper chodzi do szkoły w Shadyside. Gdy tam pojawia się nowa uczennica- Lizzy, w mieście zaczynają dziać się niewytłumaczone rzeczy. Tajemnicza i pełna uroku nastolatka coraz bardziej zaczyna fascynować Michaela. Pewnego dnia, gdy wspólnie wybierają się na wyjazd skuterami śnieżnymi, nie przewidywali, że niewinna zabawa skończy się tragedią. Co się wydarzy, gdy przyjaciele Michaela zaczną ginąć w dziwnych okolicznościach? Jakie decyzje podejmie chłopak, aby nikt więcej nie zginął?
   
   Początek książki stanowi prolog, ukazujący miasteczko Shadyside w roku 1950. Przestawia historię nastolatki, imieniem Lizzy. Przechodząc do kolejnej części, ukazującej czasy współczesne, nie moglam znaleźć żadnego powiązania między nimi. Ale czym dalej, tym wszystkie moje wątpliwości zostały rozwiane. Autor miał bardzo ciekawy pomysł. Uważam, że został ON bardzo ciekawie poprowadzony. Czytając książkę stałe towarzyszyła mi ciekawość i chęć poznania zakończenia. Częste zwroty akcji, sprawiały, że w ogóle się nie nudziłam. Wręcz przeciwnie! Byłam niesamowicie zaintrygowana. Zakończenia totalnie się nie spodziewałam. Nie sądziłam, że ta historia przybierze taki obrót spraw. Koniecznie muszę wspomnieć jeszcze o okładce książki i jej wnętrzu, które prezentują się genialne. Niczym stare horrory. Uważam, że książka znajdzie swoich miłośników wśród młodzieży, ale dorośli również mogą się przy niej dobrze bawić.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Anna P. w dniu 2021-09-11

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Shadyside w stanie Ohio, rok 1950. Obdarzona niezwykłymi mocami szesnastoletnia Beth Palmieri świadkuje strasznemu wydarzeniu, które na zawsze kończy jej względnie szczęśliwy żywot u boku kochających rodziców.
   
   Czasy współczesne. Nastoletni Michael Frost zwraca uwagę na nową uczennicą Shadyside High, enigmatyczną Lizzy Walker, przez co naraża się swojej dziewczynie Pepper Davis. Lizzy wyraźnie zabiega o jego towarzystwo i chociaż chłopak w zasadzie nic o niej nie wie, czuje jakby była mu bardzo bliska. Ojciec Michaela jest właścicielem wypożyczalni skuterów śnieżnych, które czasami nieodpłatnie udostępnia swojemu synowi i jego przyjaciołom, Pepper, Gabe'owi, Diegowi i jego dziewczynie Kathryn. Podczas pierwszego takiego wypadu w towarzystwie Lizzy Walker dochodzi do wypadku, który jest zaledwie początkiem koszmaru tych młodych ludzi z Shadyside.
   
   Pierwotnie wydana w 2015 roku „Dziewczyna znikąd” (oryg. „The Lost Girl”) to trzecia powieść spod odnowionego szyldu „Ulica Strachu” („Fear Street”), jaka ukazała się na swoim rodzimym amerykańskim rynku. Po „Party Games”, w Polsce wydanej pod tytułem „Zabójcze gry” oraz jeszcze nieprzetłumaczonej na język polski powieści „Don't Stay Up Late”. Autorstwa Roberta Lawrence'a Stine'a, który oczywiście stworzył także pierwszą, kultową „Ulicę Strachu” - zapoczątkowaną w 1989 roku serię horrorów dla młodzieży, która doliczyła się pięćdziesięciu jeden powieści (podstawowy człon, bo Stine stworzył dla niej też parę „odgałęzień”, podgrup). Nie bez kozery zwany Stephenem Kingiem literatury młodzieżowej, publikujący między innymi jako R.L. Stine, materiały do swoich historii najczęściej zbiera w szkołach i organizowanych przez siebie festiwalach książkowych. Śmieje się, że od dawna szpieguje młodych ludzi – słownictwo, rozrywki, najczęstsze przedmioty rozmów, wiecznie przemijające trendy: istny ekspert od spraw młodzieży. Te wieloletnie obserwacje doprowadziły Stine'a do wniosku, że dorośli nie lubią dzieci. Tak jest od kiedy Stine sięga pamięcią. Na przykład jego twórczość: w latach 90-tych XX wieku młodzi kochali jego książki, więc... do wielu bibliotek nie miały one wstępu. A na tym nie koniec. Właściwie, Stine od lat obserwuje, zwłaszcza w szkołach, że młodym ludziom próbuje się wybić z głowy całe mnóstwo rzeczy. Muzyka, gry, fryzury – nic tylko zakazy i zakazy. Stosunek nauczycieli i bibliotekarzy w Stanach Zjednoczonych, jak zauważa Stine, w XXI wieku uległ jednak lekkiej zmianie. Teraz już raczej pielęgnuje się zainteresowanie młodych jego „Gęsią Skórką”, czy „Ulicą Strachu”. Wreszcie dociera, że narzucanie dzieciom i nastolatkom lektur, utrudnianie, zniechęcanie do kontaktów z „nieodpowiednią prozą”, zazwyczaj zabija wszelkie zalążki miłości do książek.
   
   „Dziewczyna znikąd” R.L. Stine'a to kolejna propozycja dla młodych osób, których ciągnie do grozy. Ludzi, którzy ledwo co weszli, albo dopiero mają zamiar wejść, w magiczne światy rozpościerające się na kartach książek. Ale także dla pokoleń, które w pewnym sensie wychowały się na dawnej Ulicy Strachu. Takich staruszków jak ja, które z rozrzewnieniem wspominają niepokojące chwile przeżyte w starym dobrym Shadyside. Dla mnie przygoda z „Dziewczyną znikąd” była bardziej atrakcyjna od poprzedniego „powrotu do przeszłości” ze Stine'em, czyli „Zabójczych gier”. W tamtym świecie przedstawionym trzymał mnie prawie wyłącznie sentyment, tutaj natomiast nie musiał już pracować w pocie czoła na podtrzymywanie mojego zainteresowania lekturą. Miał pomocników – lepiej scharakteryzowane, ciekawsze postaci i nieprzewidywalny rozwój akcji. Choć miejsce mniej obiecujące niż wyspa, na którą na swoje nieszczęście wybrała się między innymi Rachel Martin, główna bohaterka „Zabójczych gier”, którą Stine wspomni też w „Dziewczynie znikąd”. Drobne połączenie, luźne nawiązanie w duchu pierwszej „Ulicy Strachu”. Tym razem autor nie odciąga swoich pechowych nastolatków od cywilizacji. Nie zamyka ich w swoistej klatce, na odciętym od reszty świata kawałku ziemi. Tym razem zostaniemy w mieście, w sennej amerykańskiej mieścinie, o której krążą niepokojące opowieści. Klątwa rodziny Fearów. W „Dziewczynie znikąd” o tej tajemniczej familii Stine jedynie napomknie, jeśli więc jesteś zainteresowany tym tematem, spróbuj z „Zabójczymi grami”. A potem wróć do Michaela Frosta, którego uczyniono jednym z narratorów tej, muszę przyznać, frapującej opowieści. Wspomniany chłopak żyje w czasach nam współczesnych, ale Stine przygotował też wycieczki do roku 1950. Niewiele tego, a i próżno szukać tutaj adekwatnego klimatu retro. Właściwie nic nie wskazuje na to, że szesnastoletnią Beth Palmieri, która to umownie relacjonuje dla nas (wyjątkiem jest tutaj ostatni rozdział retrospektywny) tragedię, jaka dotknęła jej rodzinę zimową porą, spotykamy na samym początku lat 50-tych XX wieku. W każdym razie Beth szybko odkrywa przed nami swój wielki sekret. Mówi nam o nadzwyczajnych mocach, jakie posiadła – à la Carrie White, z tą różnicą, że jej, jak to nazywa, triki, wymagają zaklęć. Wypowiedzenia jakichś magicznych sentencji. Czarownica? Na to wygląda, ale to nie Beth jest tutaj antybohaterką. A przynajmniej wszystko wskazuje na to, że zagrożenie niesie zamożny ród Dooleyów. Gdy już dokona się ta spodziewana tragedia – autor prawie od początku książki podtrzymuje w nas przekonanie, że już za chwilę, już za moment dojdzie do jakiegoś okropieństwa, czegoś, co doszczętnie zniszczy życie niewielkiej rodziny Palmierich – raptownie, w najmniej odpowiednim (bardzo zagadkowe) momencie przeskoczymy o jakieś siedemdziesiąt lat do przodu. Jeszcze na chwilę wrócimy do roku 1950, ale najpierw poznamy nastolatków, których historia w jakiś, skrzętnie skrywany, sposób łączy się z piekielnymi wydarzeniami z dość odległej przeszłości. O co chodzi? Jak jedno ma się do drugiego? Przyznaję, że w swoich domniemaniach szłam uliczką, która okazała się ślepa. Wybrałam jedną z najprostszych możliwych dróg, a tu proszę, nie ma tak łatwo! Stine poszedł bardziej pokrętną ścieżką. Pokrytą śniegiem, bo do Shadyside przyszła dość sroga zima. A wraz z nią, że tak sobie zrymuję, tajemnicza dziewczyna.
   
   Lizzy Walker (w skrótowym opisie fabuły zamieszczonym na okładce pierwszego polskiego wydania „Dziewczyny znikąd” - Media Rodzina, 2021 – wkradł się chochlik: nazwisko Palmer) właśnie przeprowadziła się do Shadyside i dołączyła do uczniów tutejszej szkoły średniej, Shadyside High. Tak samo jak nasz narrator (który co jakiś czas zwraca się do nas bezpośrednio, tak jakby zagaduje do czytelnika) Michael Frost i jego najbliżsi przyjaciele, Lizzy jest w ostatniej klasie licealnej. I wygląda na to, że robi wszystko, co w jej mocy, by zbliżyć się do uczynnego, zawsze służącego pomocą, młodzieńca, do którego zdążył już przylgnąć przydomek „harcerzyk”. Nic więc dziwnego, że Michael z ochotą pomaga nowej uczennicy odnaleźć się w szkole. Taka jego natura, ale niewątpliwie nie tylko o to chodzi. Sam Michael może i sobie tego do końca nie uświadamia, jednakże czytelnikowi zapewne nie umknie, że jest między nimi jakaś chemia. Michaelowi wystarczył zaledwie rzut oka na tę dziewczynę, by poczuć motylki w brzuchu. Zupełnie jakby coś go do niej ciągnęło, jakby Lizzy była mu kimś bardzo bliskim. A przecież nawet jej nie zna. Tak naprawdę nic o niej nie wie. No może, poza tym, że nie pachnie pieniędzmi. Michael ma powody przypuszczać, że dziewczyna wywodzi się z ubogiej rodziny. Nie tylko nie ma telefonu, ale widać też nie dojada. Musi kraść, żeby jakoś przetrwać. Michaelowi – co zrozumiałe – robi się żal tej dziewczyny. Ma dla niej dużo współczucia, ale i czegoś zbliżonego do miłości. W każdym razie chłopak jest nią coraz bardziej zauroczony, a i Lizzy daje mu rozliczne dowody na to, że jest nim zainteresowana. To na poły zagadkowe wzajemne przyciąganie – czuć, że coś się za tym kryje i nawet domyśliłam się co konkretnie; prawdę mówiąc to nie jestem przekonana, czy Stine próbował w ogóle robić z tego tajemnicę – nie uchodzi uwadze dziewczynie Michaela, Pepper Davis. Temperamentnemu rudzielcowi, dziewczynie, która nie zwykła kryć swoich emocji, która zawsze mówi to, co myśli, i która, jak się zdaje lubi być w centrum uwagi. Z oczywistych względów Pepper nie żywi sympatii do Lizzy, trzeba jej jednak przyznać, że w jej obecności stara się ukryć rzeczoną niechęć do tej dziewczyny znikąd. Robi to bardziej z myślą o Michaelu niż głównej zainteresowanej. Bo Pepper zależy na tym chłopaku. Chłopaku, którego powoli traci. Akcja nabiera tempa, gdy dochodzi do jak się wydaje śmiertelnego w skutkach wypadku spowodowanego przez jednego z bohaterów na oczach jego znajomych. Michael, Pepper, Lizzy, Gabe, Diego i Kathryn wpadają nagle w... „Koszmar minionego lata” Jima Gillespiego. Podobny motyw – zabili człowieka, a ON jakimś sposobem, albo tylko tak się wydaje, wrócił, by się zemścić. Ukarać młodych ludzi, którzy w popłochu uciekli przed odpowiedzialnością. To jedna ze znanych nauk horroru: nie ukrywaj swoich występków, od razu się przyznaj, ponieważ takie sekrety na pewno mniej ci się opłacą. Prędzej czy później boleśnie się na tobie zemszczą. Mogą cię nawet zabić... A więc slasher. No nie, niezupełnie. Owszem, po tragicznej w skutkach sobotniej przejażdżce na skuterach śnieżnych, młodzi ludzie z Shadyside, Michael i jego paczka, stają się celem potencjalnego zabójcy. Swojej ofiary? Wszystko na to wskazuje, ale jeśli faktycznie tak jest to pytanie brzmi: żywej czy martwej? Opowieść o stalkerze z zaświatów? Mściwym duchu? Prześladowcy, który najpewniej nie spocznie dopóki Michael i jego przyjaciele nie podzielą jego losu? Dobrze, ale jak dopasować do tego slasherowego scenariusza tytułową dziewczynę? Która zachowuje się coraz bardziej podejrzanie. Ona też znalazła się na celowniku, bądź co bądź, tajemniczego mściciela, ale trudno nie zauważyć, że nie mówi pozostałym wszystkiego. Ewidentnie coś ukrywa. Prawie na pewno także stanowi zagrożenie dla swoich nowych znajomych. Zwłaszcza dla Michaela, z którym coś dziwnego, niepojętego, ją łączy. Skłonik w stronę horroru psychologicznego, oczywiście najzupełniej w stylu Stine'a: lekkiego, właściwie bez ryzyka przeciążania umysłu odbiorcy nie mniej skołowanego od głównego bohatera „Dziewczyny znikąd”. Wgląd w umysł Michaela dostajemy, aczkolwiek trudno nazwać go szerokim. To w końcu horror od Stine'a. Mimo wszystko nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że to taki trochę „dojrzalszy pan Stine”. Nie, inaczej: portret psychologiczny protagonisty wydał mi się nieco bardziej wyczerpujący niż to miało miejsce w „Zabójczych grach”. I rzecz jasna od tego co zapamiętałam ze starej Ulicy Strachu, przy czym do owych wspomnień nie mam już takiego zaufania. Było to dawno, dawno temu, kiedy jeszcze dinozaury chodziły po ziemi. Rozumiecie więc chyba, że wolę nie polegać zanadto na tych wciąż żywych, a zarazem (paradoksalnie) tak mglistych wspomnieniach. Fajna rzecz, ale niekoniecznie wdzięczny materiał do porównań młodszego i starszego Roberta Lawrence'a Stine'a. Człowieka, któremu zawsze będę dłużna - i jak doskonale wiem, nie jestem w tym poczuciu osamotniona, już prędzej znajduję się w nieprzebranym tłumie ludzi - za wprowadzenie mnie do światka literackiej grozy. Ramię w ramię ze Stephenem Kingiem, Deanem Koontzem, Grahamem Mastertonem, Guyem N. Smithem (eh, to przerażające „Trzęsawisko”). Ach! Byłabym zapomniała o Tomie B. Stone'u i jego cudnej „Szkole przy cmentarzu”.
   
   Nie zmiażdżyło, ale tym razem nie udało mi się wyprzedzić autora. Przedwcześnie rozplątać wszystkie supły zawiązane przez jednego z najbardziej zasłużonych autorów młodzieżowej literatury grozy. Dzwoniło, ale nie wiedziałam, w którym kościele. „Dziewczyna znikąd” R.L. Stine'a zaskoczyła mnie też pod innym względem. Nie spodziewałam się, że dam się aż tak wciągnąć w tak oszczędną w słowach (szczegółowe, wyczerpujące opisy? Puk, puk, to przecież horror od R.L. Stine'a) historyjkę. Opowieść o młodych, acz nieszczególnie gniewnych, którzy jak przystało na „Ulicę Strachu”, jak to w miasteczku Shadyside Stine'a, przeżyją – albo nie przeżyją – istny koszmar na jawie. Tajemniczy prześladowca i jeszcze bardziej tajemnicza tytułowa nastolatka. Pomysłowe scenki, nazwijmy je gore, w sprawdzonych rozstawieniach: tradycyjne motywy, wątki, jak mniemam, dobrze znane wieloletnim miłośnikom filmów i/lub powieści grozy. Uroczy slasherek i coś więcej. Więcej smakowitych kąsków. Coś innego, coś, co widocznie zerwało się z innych konwencji w sumie nie tylko horroru. Mniami.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Barbara S. w dniu 2021-09-08

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   ⭐RECENZJA⭐
   
   Lizzy rozpoczyna naukę w Shadyside High. Zapoznaje się z Pepper i Michaelem, którzy są parą. Zaczyna dziać się coś dziwnego... Znajomi pary zaczynają ginąc w niezrozumiałych okolicznościach. Pepper zaczyna podejrzewać, że za tym stoi Lizzy, ale dlaczego? Dlaczego miałaby to robić? Czy wszystko jakoś się wyjaśni?
   
   👻
   
   I kolejna powieść z cyklu "Ulica strachu" za mną. Jeśli chodzi o tę książkę, to tak jak i poprzednia z tej serii - jest to horror młodzieżowy i stanowczo stwierdzam, że jestem już za stara na takie powieści 😅 Ani trochę nie czułam tutaj nutki grozy, strachu, ani nic, co wywołałoby ciarki na mym ciele 🙈🙊 Kompletnie nic nie czułam. Nie mówię, że ta lektura była zła, bo taka nie była. Podobała mi się fabuła, akcja i jej zwroty. Postacie też były niczego sobie. Autor bardzo intrygująco poprowadził historię i byłam ciekawa co się wydarzy, jak to się potoczy. Troszkę byłam wbita w fotel jak okazało się na końcu to, co się okazało 😅 Szczerze? Spodziewałam się kompletnie czegoś innego 🙊🙈 Lekturę zaliczam na plus i od razu sięgnę po kolejną część 😁💪🏻 A w tym miejscu chciałam polecić tę powieść młodzieży, ale i "starszym"! 😜 Jestem pełna nadziei, że się spodoba! 😃 Miłego i zaczytanego Wszystkim! 😘
   
   👻
   
   Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @mediarodzina 🖤
   
   👻

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Wioletta D. w dniu 2021-09-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Lizzy Palmer to dziewczyna, obok której nie jest się w stanie przejść obojętnym. Ma w sobie coś, co przykuwa uwagę wszystkich, ale nikt nie wie czym spowodowane jest to przyciąganie. Może to piękne włosy, oczy czy twarz, a może tajemnice, które skrywa wewnątrz siebie?
   
   Jest zupełnie nowa, dopiero co wprowadziła się do miasta i zaczęła chodzić do Shadyside High. Jednak długo nie zostaje w cieniu, gdyż zaprzyjaźnia się z chłopakiem o imieniu Michael i cała jego ekipą. Chociaż niektórzy z jej członków z pewnością mieliby ogromną ochotę wyrzucić ją na ulicę, bo czują się w śród niej zagrożeni...
   
   Tajemniczość Lizzy staje się uciążliwa, szczególnie, że pojawia się znikąd pod pretekstem, że ciągle nie może odnaleźć się w nowym mieście, jednak ile razy można użyć tego samego wytłumaczenia?
   
   Wyścig skuterami śnieżnymi miał być niezapomnianym - w ten pozytywny sposób - wydarzeniem, które miało rozpocząć sezon zimowych zabaw, jednak okazał się być czymś czego rzeczywiście nikt z paczki nie wyrzuci z pamięci, ale wszyscy woleliby o tym nie pamiętać... I tego dnia być zupełnie gdzieś indziej...
   
   Jeden dzień, jedna godzina, jedna sekunda może zmienić życie człowiek o 180 stopni. A konsekwencje mogą być przeogromne, jeśli za późno zacznie się działać...
   
   Dzień, który zapamiętają do końca życia, ciągnie się za nimi nieubłaganie i przynosi śmierć najbliższych Michaela. Nikt nie wie co się dzieje i jak postąpić w tej patowej sytuacji...
   
   Kiedy wszystko zaczyna nabierać sensu i wyjaśniać się, okazuje się, że rzeczywistość jest bardziej skomplikowana niżli mogłoby się wydawać... Trzeba podejmować ryzykowne i szybkie decyzje, a dopiero potem wziąć odpowiedzialność za konsekwencje...
   
   Całość recenzji na blogu Time of book

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 6 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję