Trzy siostry z Toskanii

Czy podróż do serca Włoch może odmienić los i zdjąć klątwę z rodu Fontanów?

Emilia nie wierzy w żadną klątwę rodu, jej kuzynka uważa że klątwa jak najbardziej istnieje. Jednak obie są zaskoczone, gdy ich cioteczna babka Poppy proponuje im wyjazd do Włoch, aby spotkać się z miłością swojego życia i zdjąć klątwę drugich córek raz na zawsze.

„Jeszcze zobaczysz Emilio, że życie nie zawsze jest okręgiem. Częściej to skomplikowany węzeł objazdów i ślepych uliczek, falstartów i złamanych serc. Irytujący, oszałamiający labirynt, po którym nie da się nawigować, a mapa okazuje się bezużyteczna. A jednak nie powinno się przegapić żadnego jego zaułku, żadnego zakrętu.”

„Trzy siostry z Toskanii” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że bardzo chętnie sięgnę po resztę jej książek. Autorka ma bardzo przyjemny w odbiorze styl pisania, a całą książkę przeczytałam w mgnieniu oka. Nawet żałowałam, że tak szybko się skończyła. Chociaż muszę przyznać, że początkowo książka mnie nudziła i obawiałam się, że to będzie kompletna klapa. Nie potrafiłam „wkręcić” się w historię. Jednak na szczęście wszystko się zmieniło w momencie kiedy kobiety wyjeżdżają do Toskanii i tam zaczyna się prawdziwa przygoda. Przygoda niezwykle ekscytująca i barwna po pięknych zakątkach Włoch i własnych duszach. To tam tak naprawdę kobiety mają odnaleźć same siebie. Mają dowiedzieć się co tak naprawdę jest dla nich ważne i przekonać się jak ważne jest spełnianie marzeń.

Autorka uświadamia nam jak skrywane latami tajemnice mogą mieć wpływ na nasze życie, a nawet całych pokoleń.

„Trzy siostry z Toskanii” która zabiera nas w malownicze miejsca Toskanii, ale i przede wszystkim zmusza do przemyśleń. Jest to książka o pokonywaniu własnych lęków, frustracji, przyjaźni i pięknej miłości. Jeżeli jesteście ciekawi jak potoczyła się historia trzech drugich córek to koniecznie sięgnijcie po tę książkę. Osobiście spędziłam z nią bardzo miły czas.

Czasami bywa tak, że nie można zapomnieć o przeczytanej książce. Jednak czasami zupełnie wypada z naszej pamięci. Jak było w przypadku tej powieści?

Ponad dwieście lat temu Filomena Fontana rzuciła klątwę. Żadna z drugiej w kolejności córek z klanu Fontanów nie zazna miłości. Zatracając się w lekturze, poznamy Emilię oraz Lucy. Emilia to spokojna, zdystansowana dziewczyna, która ukrywa się za workowatymi ciuchami. Lucy jest jej przeciwieństwem-szalona, wyzwolona dziewczyna, która poprzez łóżko, chce zdobyć mężczyznę i złamać klątwę. Pewnego dnia Emilia i Lucy otrzymująca propozycje wyjazdu do Włoch do ciotecznej babci Poppy. Staruszka obiecuję, że jeśli przyjadą, klątwa zostanie przełamana. Czy klątwa naprawdę istnieje? Czy uda się ją przełamać? Jakie rodzinne tajemnice wyjdą na jaw?

Powiem tyle: CUDOWNA książka! Jestem nią oczarowana i mogę ją Wam polecić z czytam sumieniem! Wydawnictwo słowne wydaje ostatnio przepiękna historie i jestem wdzięczna, że mogłam zatracić się w historii rodziny Fontanów.

Przyznaję, że miałam dwa podejścia do tej książki. Początkowo nie mogłam wczuć się w klimat powieści. Może to nie był dobry czas na obyczajówkę. Nie wiem .. Odłożyłam ją na później. Przeczytałam polecajkę u Ani i postanowiłam dać jej szansę. Wiecie co? Przepadłam! Jak się ciesze, że dałam jej kolejną szansę. Ta powieść zabrała mnie do serca Włoch. Miałam wrażenie, że jestem uczestnikiem tej cudownej wyprawy. Autorka pięknie opisała miejsca, oddała klimat panujący we Włoszech. Stworzyła barwne postaci, które poprzez swoje zachowanie, idealnie oddały emocje.Zatracając się w lekturze, poznacie rodzinne sekrety, tajemnice, które nigdy nie miały ujrzeć świata dziennego. Będziecie świadkami wielkiej, nieprzemijającej miłości. Cieszę się, że towarzyszyłam w podróży życia Emili. Mogłam przyglądać się jej wewnętrznej przemianie. Podczas czytania doświadczycie wielu emocji, rozczarowań, bezsilności, szczęścia. Autorka idealnie splotła czas przeszły z teraźniejszością, przez co naprawdę nie mogłam, ba, nie chciałam jej odłożyć, dopóki jej nie skończę. Dokonała wspaniałej kreacji bohaterów, dzieląc ich na tych dobrych i złych. Tutaj nie było miejsca na bohaterów pośrednich. szczególnie polubiłam babcię Poppy oraz Rico. Byli wzorem miłości, którą chcę przeżyć niejedna z nas. Myślę, że ta książka zostanie ze mną na długo. Gorąco ją Wam polecam

Koc rozłożony na plaży, chłodny piasek przesypujący się pod stopami, w pobliżu dziecko i mąż tworzący jakąś dziwną budowlę z piasku. Ich przytłumione głosy i szum fal. Czysty relaks. Doczytałam ostatnią stronę, ale na ustach błąka mi się jeszcze delikatny uśmiech, a oczy mam wypełnione łzami, ponieważ ta książka była po prostu urocza i wzruszająca. Ciepła, otulająca, wypełniona sycącymi zmysły smakami i zapachami oraz pięknymi krajobrazami Włoszech. Po prostu idealna historia na wakacje, w której nie zabrakło tego co najlepsze w sagach rodzinnych, a jednak w znacznie lżejszej formie. Dawno temu, przy okazji pisania opinii o innej książce Lori Nelson Spielman stwierdziłam, że jej powieści to jak opatrunek na bolączki codziennych trudów i teraz również zgadzam się z tymi słowami.

To słodko-gorzka opowieść o miłości. Tej, której ciagle poszukujemy i tej głęboko dojrzałej. O tym, że często sami wymyślamy powody, dla których nie możemy w końcu rozwinąć skrzydeł i ruszyć do przodu. Także o tym, że tyle ile osób tyle różnorodnych odcieni miłości, od ognistej namiętności po partnerską przyjaźń. Historia, gdzie zaledwie kilkadziesiąt stron dzieli od łez wywołanych śmiechem od tych ze wzruszenia.

✔Rodzinne utarczki, wielkie tajemnice, klątwa i uprzedzenia.

✔Ciekawe kobiece sylwetki, których poczynania śledziłam z nieskrywaną ciekawością. Główna bohaterka to odrobinę ciapowata Emily, ale gdy już postanowiła wziąć się z życiem za bary doprowadziło to do tak komicznych sytuacji, że szczerze śmiałam się w głos. Nie spodziewałam się tutaj tak iskrzącego się humoru. Historia rodzinna z wypadkami rodem z lekkich wakacyjnych romansy? Właśnie tak i mam nadzieję, że czujecie się przekonani. Dla drugiej połowy czytelników mamy przedstawioną w retrospekcjach historię Poppy ( teraz mocno ekscentrycznej starszej pani) i jej ukochanego, odgrodzonych murem berlińskim. Ta z kolei wywołuje mnóstwo wzruszeń.

Polecam. Zupełnie przypadkiem trafiłam na lżejszą wersję sagi rodzinnej do mojego wyzwania #czytamysagirodzinne. Może ktoś z was się skusi? Czytaliście już książki Lori Nelson Spielman? Miło wspominam jej Słodycz wybaczenia - opowieść o wyzwalającej mocy wybaczania.

“Nigdy nie wiecie, jak ważne może być wasze światło dla kogoś, kto żyje pod zwałami chmur”

Ponad dwieście lat temu Filomena Fontana rzuciła klątwę na młodszą siostrę, żadna z drugich w kolejności córek z klanu Fontanów nie znajdzie miłości.

Bohaterkami są Emilia i Lucy. Pierwsza z nich uważa, że to, że są same jest zbiegiem okoliczności, inne twierdzą, że to klątwa. Pewnego dnia ich cioteczna babka Poppy dzwoni ze zdumiewającą propozycją: jeśli pojadą z nią do Włoch to przełamie klątwę. Kobieta uważa, że w swoje osiemdziesiąte urodziny, na schodach katedry w Ravello spotka miłość swojego życia.

Na początku miałam problem z "Trzema siostrami z Toskanii", nie mogłam się wkręcić, a fabuła chwilami mnie nudziła. Dopiero kiedy kuzynki wyjechały do Włoch i spotkały się z kuzynką Poppy książka mnie "kupiła", a nawet wycisnęła kilka łez.

"Trzy siostry z Toskanii" to historia o rodzinnych tajemnicach i konfliktach, miłości i podróży, która może zmienić wszystko. A do tego wszystkiego gorące Włochy.

Polecam!

"Trzy siostry z Toskanii" Lori Nelson Spielman

Dziś chciałam wam opowiedzieć trochę o książce w której znajdziecie wiele emocji tych dobrych jak miłość, poświęcenie , radości jak i tych złych zazdrości, odrzucenie czy niepewność . Jednak oprócz tego wszystkiego ta historia zabierze was w niezwykłą podróż do Włoch. Poznacie dzięki niej ciepło, krajobrazy i smaki Toskanii i jestem pewna że zakochacie się w tym miejscu. Szczerze nigdy nie myślałam by odwiedzić Włochy , moje klimaty to bardziej Kanada czy Alaska czyli tam gdzie się nie roztopię . Jednak teraz z przyjemnością planuje by kiedyś zwiedzić to miejsce i poczuć ten niesamowity klimat który widziałam oczami wyobraźni czytając .

Dwieście lat temu Filomena Fontanna rzuca klątwę na swoją młodszą siostrę i każdą drugą córkę z rodu Fontanna. Nigdy nie znajdą one miłości. Mogliby się wydawać że to takie gadanie , kto by się tym przejmował jednak mija 200 lat a żadna z drugich córek klątwy nie przełamała. Każda też jest wychowywana w przekonaniu że nie ma na wet co liczyć na miłość i lepiej by sobie odpuściła i się nie wychylała. Gdy Emilia dostaje list od ciotecznej babki Poppy , że w swoje osiemdziesiąte urodziny złamie klątwę postanawia wybrać się na wycieczkę do Włoch .

To słodko gorzka opowieść o miłości, zazdrości, szukaniu siebie , wyjściu z cienia siostry i w końcu samodzielności. Urzekła mnie ta historia , bohaterki które były z różnych pokoleń, ich więź i powolne odkrywanie siebie Emili, odcięcie się od tego w jakim "zamknięciu" dorastała i jak to wpływało na jej życie. Do tego piękne widoki Włoch , autorka tak realnie opisuje wszystkie miejsca że czujemy jakbyśmy tam byli z bohaterami.

To jedna z tych pozycji która idealnie nada się na letnie czy jesienne wieczory a historia rodziny Fontana okaże się pełna tajemnic, kłamstw które powoli będziemy z strony na stronę odkrywać ❤️

Wierzycie w rzucanie uroków/klątw?

Od dwustu lat w rodzinie Fontanów druga w kolejności córka nie zaznaje miłości. To opowieść o rodzinnych tajemnicach i niezwykle urokliwych Włoszech. Część rodziny uważa, że to tylko zbieg okoliczności, natomiast reszta na prawdę wierzy w rzuconą klątwę setki lat temu.

Emily - beztroska młoda dziewczyna pracujaca w rodzinnej piekarni koresponduje ze swoją ciotką Poppy, skłóconą z babcią Emily. Ma dla niej propozycję nie do odrzucenia - podróż do Włoch, która ma odmienić los kobiet w rodzinie Fontana i odwrócić klątwę "drugich córek".

Ems, Lucy oraz odrzucona przez rodzinę ciocia Poppy wybierają się na wycieczkę do Włoch, w których mają swoje korzenie. Ich celem jest przełamanie klątwy, obciążającej drugie córki klanu Fontanów brakiem miłości. Kobiety mają ją przełamać w osiemdziesiąte urodziny Poppy w miejscu, w którym ma ona spotkać swoją prawdziwą miłość.

Powieść do wybitnych nie należy, ma swoje lepsze i gorsze momenty, ale z pewnością jest dobrą lekturą na nadchodzące wakacyjne dni. Gorące słońce Półwyspu Apenińskiego jest tłem niesamowitych wydarzeń opisanych w "Trzech siostrach z Toskanii". Mamy tu zarówno relacje z przeszłości jak i współczesne czasy, przeplatające ze sobą losy bohaterów w bolesny i nostalgiczny sposób. Muszą się oni zmierzyć z wydarzeniami, które pozostawiły głębokie ślady na dziejach ich rodziny, z decyzjami mającymi wpływ na całą ich przyszłość, ze stratą, odrzuceniem i miłością, która nieustannie im się wymyka.

Książka Lori Nelson Spielman jest kopalnią wspaniałych cytatów, pokazuje wiele życiowych prawd, oraz kilka perspektyw jednego problemu, bowiem każda z bohaterek inaczej radzi sobie z rodziną klątwą, inaczej jest traktowana przez najbliższych i zmienia się na swój własny sposób.

Tą nieco przewidywalna powieść jest pełna ciepła i nadziei i choć czasem wzburza nas poprzez niezbyt lubiane postacie, to ostatecznie pozostawia z przyjemnym uczuciem spełnienia ☺️

Ponad dwieście lat temu Filomena Fontana rzuciła klątwę na swoją młodszą siostrę, od tamtej pory żadna z drugich w kolejności córek z tego rodu nie znalazła miłości. Emilia uważa, że to tylko zbieg okoliczności, natomiast jej kuzynka Lucy uznaje to za klątwę. Kobiety dostają propozycję wyjazdu do Włoch do ciotecznej babki Poppy, a ta w swe osiemdziesiąte urodziny spotka się z miłością swojego życia i w ten oto sposób złamie klątwę panującą w rodzinie Fontana. Jakie tajemnice odkryją kobiety? Czy faktycznie nieszczęście w miłości to skutek klątwy?

Odkąd przeczytałam opis tej historii wiedzialam, że będę chciała ją przeczytać, dodatkowo okładka książki niesamowicie przyciąga oko i zachęca do sięgnięcia po tą pozycję. Autorka ma lekki i przyjemne w odbiorze pióro, co przekłada się na szybkość czytania. Ja osobiście odbyłam niezwykle barwną i ciekawą podróż do Włoch razem z bohaterami książki. Urzekły mnie opisy tamtejszych krajobrazów, dosłownie czułam się tak jakbym również tam była! Fabuła od początku bardzo mnie zaintrygowała - chodzi o motyw "klątwy" - i wciągnęła na tyle, że nie mogłam odłożyć książki, póki nie przeczytam ostatniego zdania. Historia ta przedstawiona jest z perspektywy Emilii oraz Poppy, z tym, że losy Emilii pokazane są w teraźniejszości, natomiast Poppy zabiera nas do przeszłości, to właśnie jej historia i skrywane tajemnice są kluczowe dla tej powieści. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani i muszę przyznać, że bardzo się z nimi zżyłam podczas czytania powieści, kibicowałam Lucy i Emilii oraz ogromnie wspierałam Poppy. To niesamowite i wartościowe kobiety! Książka naprawdę jest ogromnie emocjonująca i poruszająca, a ja chłonęłam te emocje całą sobą! Autorka na przykładzie bohaterów pokazuje jak ważne jest wybaczenie, przyjaźń, poszukiwanie siebie, szczęścia i miłość, ta niespodziewana i ponad wszystko! Piękna historia! Moja ocena to 9/10.

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_

.

⭐Recenzja⭐

🌺 "Trzy siostry z Toskanii" to wyjątkowa i niezwykła książka autorstwa Lori Nelson Spielman, która was oczaruje i gwarantuję, że na długo pozostanie w waszych sercach.

🌺 Na rodzinę Fontan przed wiekami rzucono klątwę: druga córka nigdy nie zazna prawdziwej miłości, i do tej pory wszystko to się sprawdza.

Ale czy jest to klątwa czy po prostu zwykły przypadek?

Emilia jest drugą córką , i choć jest sama to uważa, że jest to tylko przypadek, i nie wierzy w klątwę, natomiast jej kuzynka Lucy jest święcie przekonana, że klątwa istnieje naprawdę. Gdy pewnego dnia dostają od ciotki Poppy zaproszenie do Włoch, gdzie można złamać klątwę, z różnych pobudek decydują się na tą podróż.

Co ich czeka w tym pięknym kraju?

Czy klątwa zostanie zdjęta?

Czy znajdą prawdziwą miłość?

🌺 Piękna, wzruszająca, sentymentalna, ta cudowna historia zdobyła moje serce.

Jest to niezwykła opowieść o miłości, nadziei, przyjaźni, kłamstwach, intrygach i poszukiwaniu szczęścia.

Do tego opisy miejsc działają na wyobraźnię i czuć ten wyjątkowy klimat w książce.

Czytając ją samemu chciałoby się wyruszyć w podróż, i na własne oczy zobaczyć te malownicze miejsca. Niebanalna fabuła, trzy wspaniałe i odważne kobiety, które podróżujc przez Wenecję i Florencję poznają nie tylko kulturę kraju, ale także na nowo odkrywają siebie.

Jeśli lubicie romantyczne historie okraszone pięknymi opisami i cytatami to zachęcam do sięgnięcia po tą książkę, i udaniu się wraz z naszymi bohaterkami w cudowną i niezapomnianą podróż do Włoch.

Od pokoleń nad rodziną Fontan wisi klątwa drugiej córki, która nigdy nie zazna prawdziwej miłości. Emilia nie wierzy w klątwę, choć ma dwadzieścia dziewięć lat i jest samotna. Wszyscy wokół spisali ją w pewnym sensie na straty, a ona w żaden sposób się temu nie sprzeciwia. Pewnego dnia otrzymuje list od swojej ciotki Poppy, która jest znienawidzonym członkiem rodziny i zaprasza ją na wycieczkę do Włoch. Choć Emilia bardzo chciałabym zobaczyć podróżować, nie chce przeciwstawić się swojej babce. Jednak pewnego dnia coś się zmienia i wraz ze swoją kuzynką Lucianą wyruszają w podróż życia. Ciotka Poppy obiecuje im, że jeśli w dzień jej osiemdziesiątych urodzin pojawią się przed katedrą w Ravello na spotkanie z miłością jej życia, klątwa zostanie złamana...

Ależ to była urocza i wzruszająca przygoda, z pięknymi malowniczymi krajobrazami, włoskim temperamentem i nutką nostalgii. Fabuła skupia się głównie na trzech bohaterkach z rodziny Fontana, Poppy, Emilii i Lucy, kazda z nich w czasie podróży będzie szukała własnego miejsca i szczęścia.

Oczami wyobraźni widziałam te piękne pola usiane makami, wodę chlupoczącą w weneckich kanałach i ten zbudowany z kamienia dom rodzinny Poppy.

Poppy to prawie osiemdziesiędziolatka, która cieszy się każdym dniem i wyznaje zasadę w myśl, której to przyjaźń wyznacza główny nurt życia.

Luciana przez całe dotychczasowe życie próbowała zrobić wszystko, aby znaleźć miłość i udowodnić rodzicom, że jest w stanie to zrobić. Z kolei Emilia nie widzi nic złego w tym, że jej babka Rosa i siostra Daria wykorzystują ją na każdym kroku uciekając się do różnej formy manipulacji.

Muszę się Wam przyznać, że udzieliły mi się emocje bohaterek i przeżywałam każdą ich rozterkę. Szczególnie emocjonalne były rozdziały, w których Poppy opowiadała historię swojego życia, która była równie bolesna, co piękna. Bardzo przemówiły do mnie jej mądrości życiowe, które miały służyć jej towarzyszkom za wskazówki. Zaznaczyłam ich całe mnóstwo z myślą, że nie raz do nich wrócę.

Trzy siostry z Toskanii to ciepłe promienie słońca, które ogrzewają w chłodniejsze dni i niosą ze sobą nadzieję, że nigdy nie jest za późno na prawdziwą miłość i szczęście.

Kochani przychodzę do Was z recenzją książki "Trzy siostry z Toskanii" Lori Nelson Spielman. Książkę miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa @wydawnictwo_slowne.

Jeśli szukacie zwyczajnej książki o miłości to dobrze trafiliście. Włochy, klątwa drugiej córki i sentymentalna podróż do rodzinnych Włoch. To wszystko znajdziecie w książce.

W historii stworzonej przez autorkę zachwyciła mnie fabuła i opis podróży po słonecznej Italii. Czytasz i masz wrażenie, że chodzisz z bohaterami po cudownej Wenecji, podziwiasz widoki klimatycznej Toskanii.

Niebanalna fabuła, połączenie dwóch okresów czasowych to największe atuty tej książki.

Nie będę wam streszczać książki. Powiem tylko jedno:koniecznie musicie poznać losy zakompleksionej Emilii, przebojowej Lucy i ich ciotecznej babki Poppy.

"Trzy siostry z Toskanii" to idealna powieść w sam raz na wakacje. Polecam z ręką na sercu.

„Trzy siostry z Toskanii” to sentymentalna i wzruszająca podróż w przeszłość Poppy Fontana. Kobiety, która próbowała przez całe swoje życie przełamać klątwę rzuconą ponad 200 lat temu przez Filomenę Fontanę. Zły czar był rzucony na jej siostrę i żadna z drugich w kolejności córek z klanu Fontonów nie miała w życiu zaznać miłości.

Emilia jest właśnie tą drugą córką, ale w klątwę nie wierzy. Uważa, że to tylko zbieg okoliczności. Pracuje w rodzinnej cukierni na Brooklynie i jest szczęśliwą singielką. Przynajmniej tak jej się wydaje. Pewnego dnia dostaje list od swojej ciotecznej babci, Poppy. Od starszej pani, której nikt w rodzinie nie lubi a zwłaszcza jej siostra Rosy. Dziewczynie zakazano kontaktować się z tą jedyną krewną od strony babci. Dlaczego? Emilia ma również przyjaciela – Mata, z którym zna się od zawsze. Czy to tylko przyjaciel czy może ktoś więcej?

Wraz z Emilią do Włoch udaje się jej piękna kuzynka, Lucy. Ta z kolei twierdzi, klątwa jest prawdziwa. Poppy zaprasza obie dziewczyny do siebie i obiecuje im, że w dniu swoich 80 urodzin zdejmie raz na zawsze zły czar rzucony przez ich pra-krewną. W jaki sposób? Ma spotkać się ze swoim ukochanym, z którym nie było jej dane ułożyć sobie życia i zestarzeć się u jego boku. Czy ich miłość przetrwała tyle lat i dojdzie do spotkania pod katedrą w Ravello?? Jak potoczą się dalsze losy kuzynek? Czy zostaną w Toskanii czy wrócą do Ameryki? Przekonajcie się sami.

„Trzy siostry z Toskanii” to przepiękna opowieść o miłości. O miłości, która miała miejsce wśród pól słoneczników, rozległych winnic i czarujących wiosek. Jest to historia kobiet, które pomimo przeciwności losu dążą do znalezienia swojego miejsca na ziemi i do szczęścia. Autorka posługuje się prostym językiem, dzięki czemu książkę czyta się bardzo szybko. Postacie zostały bardzo dobrze wykreowane. Starsza pani skradła moje serce i pomysł by po latach dać szanse jej i Ricowi na szczęście bardzo mnie wzruszył i bardzo trzymałam kciuki za tę parę staruszków. Książka posiada również tajemnice jakie wychodzą na jaw w czasie rozgrzebywania przeszłości Poppy.

Jeśli lubicie tak jak ja, poznawać rodzinne tajemnice bohaterów, to ta książka jest właśnie dla Was. Polecam!

Rodzinne sekrety, skrywane tajemnice i rzucona wiele lat temu klątwa, a to wszystko na tle niesamowitej przygody w słonecznych Włoszech. Tak krótko mogłabym podsumować to, co dzieje się w książce „Trzy siostry z Toskanii”, ale oczywiście to tylko niewielki wycinek tej historii.

Od dwustu lat rodziny Fontanów wierzą, że rzucona przez ich przodkinię klątwa nadal zbiera swoje żniwa. Według niej żadna z drugiej w kolejności córek nie zazna prawdziwej miłości. Przez wiele lat ma to swoje odzwierciedlenie w życiu, oczywiście do czasu.

Emilia uważa bowiem, że to zwykły zbieg okoliczności, natomiast jej kuzynka Lucy jest absolutnie przekonana o tym, że klątwa naprawdę istnieje. Kiedy więc otrzymują zaproszenie od ciotecznej babki Poppy, aby udały się z nią w podróż do Włoch, gdyż tylko tam można odwrócić klątwę, z mieszanymi uczuciami i z różnych pobudek decydują się na to. Czy faktycznie Poppy dotrzyma danego słowa? I jakie jeszcze tajemnice skrywa rodzina Fontanów?

Już dawno nie płynęłam tak przez książkę. Cudowne w niej było dosłownie wszystko. Bardzo dobre wprowadzenie i zapoznanie z rodziną i historią klątwy, postacie zbudowane w taki sposób, że od razu wiadome było z kim się zwiążemy, a kogo nie za bardzo polubimy, opisy przepięknych włoskich miast. Czytając czułam, jak dosłownie przenoszę się razem z bohaterkami z miasta do miasta, zwiedzam i przeżywam przygodę.

Na szczególne uznanie zasługuje również bardzo umiejętne splecenie ze sobą wątku współczesnego i dawnego. Wszystko było dograne w taki sposób, że ani na moment nie chciałam się odrywać od lektury, bo koniecznie musiałam poznać zakończenie tej przepięknej historii.

Autorka zwróciła również naszą uwagę na charaktery bohaterów. Zestawiła ze sobą dwie zupełnie różne siostry, ale pokazała też, w jaki sposób to, co przeszły w życiu wpłynęło na ich zachowanie oraz jak skrywane tajemnice i brak szczerości zmieniły wszystkie relacje.

Pokochałam Poppy od pierwszej wzmianki o niej. Jej życiowe mądrości, podejście do życia, rady, wieloletnie doświadczenia, strata, której doznała i niespełniona miłość, którą nosiła w sercu przez całe życie, uczyniły z niej niesamowicie silną, ale też i wrażliwą osobę.

Nie będę Wam za dużo zdradzać, co jeszcze skrywa ta książka. Po prostu musicie po nią sięgnąć, przeczytać i sami się przekonacie, czy Was zauroczy tak samo jak mnie. Ja jestem zafascynowana i będę polecać ją każdemu, bo to nie tylko książka o miłości, ale przede wszystkim o rodzinie i relacjach w niej.

"Trzy siostry z Toskanii" Lori Nelson Spielman to jedna z najpiękniejszych powieści obyczajowych jakie przeczytałam w tym roku. Pełna uczuć, mądra i poruszająca. Czytanie jej to była prawdziwa przyjemność, a moje emocje ujawniły się pod postacią kilku łez, które znalazły się na moich policzkach.

Cała historia zaczęła się ponad dwieście lat temu w Trespiano we Włoszech, gdy Filomena Fontana przeklęła wszystkie drugie córki w rodzinie. Od tej pory żadna z nich nie może znaleźć prawdziwej miłości. W klątwę wierzą następne pokolenia.

Emilia uważa, że to zwykły zbieg okoliczności. Do tej pory nie znalazła swojej drugiej połówki, ale czuje się z tym dobrze. Jej życie kręci się wokół pracy i rodziny. Lucy ugania się za mężczyznami, lecz nic nie zapowiada, że niedługo będzie szczęśliwą mężatką.

Pewnego dnia ich cioteczna babka Poppy składa im interesującą propozycję. Zaprasza je w podróż do Włoch, gdzie w swoje osiemnaste urodziny spotka się z miłością swojego życia. Obiecuje im, że Klątwa Drugich Córek będzie miała swój epilog.

Czy ta podróż odmieni życie Emilii i Lucy? Czy na Poppy będzie czekał jej ukochany?

Trzy kobiety podczas podróży zwiedzają magiczne miejsca. Zachwycają się pięknymi widokami i smakami. Próbują nowych rzeczy. Są pod wielkim urokiem Wenecji, wybrzeża Amalfi i Florencji. Poznają nowych ludzi. Jedni staną się przelotnymi znajomymi, inni zostaną kimś ważnym w życiu kobiet.

Podczas podróży, cioteczna babka Poppy, opowiada Emilii i Lucy historię swojej wielkiej miłości. Rodzinne sekrety wychodzą na jaw.

Uwielbiam tę powieść za jej klimat i ciepło jakie bije od silnych bohaterek. Będę ją polecać każdej kobiecie. To opowieść o poszukiwaniu siebie, miłości, o wyzwoleniu od tego co się musi i co się powinno. Jedno mamy życie i trzeba się nim cieszyć i robić na co się ma ochotę, żeby na starość mieć co wspominać. W życiu nie wszystko możemy przewidzieć, nieraz popełnimy błąd, będziemy mieli pod górkę, ale nigdy nie wolno nam tracić nadziei. Na miłość, szczęście, przyjaźń, przebaczenie.

"Trzy siostry z Toskanii" to urzekająca lektura, która tylko czeka, aż weźmiesz ją w swoje ręce.

A to moje ulubione cytaty:

"Życie jest lepsze, jeśli odmierza się je w przyjaźniach, a nie w latach..."

"Ignorujemy to, co podpowiada nam serce, kiedy myślimy, że w ten sposób sprawimy, że ktoś nas pokocha."