Testament. Hope. Tom 1

Już dawno nie zarwałam nocki dla książki.

Do wczoraj. 

Dla niej. Dla Hope. 

I wiecie co? Dam jej dychę! 

Hope rzuca wojsko, zostawia rodzinny dom i wyjeżdża spełnić wolę jej zmarłej przyjaciółki oraz walczyć o swoje szczęście i odzyskanie normalności, po traumatycznym wydarzeniu. Na miejscu poznaje Jaxa. Początkowo ta dwójka pała do siebie nienawiścią. Co będzie później? Czy nienawiści przerodzi się w pożądanie? Miłość? Czy kobieta zostanie przyjęta przez miejscowych? Co wydarzy się, gdy jej przeszłość wróci? 

Uwielbiam książki autorki i wiedziałam, że się nie zawiodę. Czułam, że kolejny raz poruszy moje serce. Wkradnie się do niego, pozostawiając po sobie ślad na bardzo długo. Jestem oczarowana kolejna wspaniałą historią. Cieszę się, że autorka postawiła na tematykę wojskową, bo widać, że świetnie się w niej odnajduje. Poza tym ten małomiasteczkowy klimat, w roli głównej gorącym kowbojem.

Jeśli śledzicie moje stories i tiktoka, to wiecie, że zarwałam dla niej noc. Tak! Położyłam się spać po drugiej w nocy, bo nie mogłam jej odłożyć. Czy żałuję mojego niewyspania się? Absolutnie nie! To była jedna z tych książek, podczas których śledziłam, ile rozdziałów mi jeszcze zostało, ile zajmie mi czytanie. 

Wiecie, już sam początek pokazał, ile wspaniałych emocji mnie czeka. Łezki kręciły się w oku. Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki. Nie była bezbarwna, tylko charakterna, pyskata, silna, odważna, zawzięta. Ma naprawdę dobre serce, niewyparzony język, przez co jej cięte riposty, były miodem dla moich oczu. To, jak porozumiewała się z Jaxem oraz przystojnym bikerem, doprowadzało do bólu szczęki. Nie mogłam przestać się uśmiechać. Mam nadzieję, że powstaniem kiedyś oddzielna historia naszego napalonego bikera. Ogromnie przeżyłam fragmenty dotyczące jej relacji rodzinnych, a po takim zakończeniu, boję się, co będzie dalej. Jednego jestem pewna, jako pierwsza ustawie się w kolejce po drugi tom, bo mnie ta książka bardzo się podobała. Gratuluje kolejnej niebanalnej historii o poszukiwaniu własnego szczęścia, pokrywaniu swoich lęków. Gorąco Polecam 💜

O Hope można by powiedzieć, że to twarda babka. Kariera w armii była dla niej jedynym wyborem i spełnieniem życiowych aspiracji ojca.

Ostatnia misja i jedna zasadzka wroga zmieniły wszystko. Stawienie czoła tragedii okazuje się dla żołnierki trudniejsze niż udział w walkach.

Teraz Hope musi na nowo poukładać swój świat. Aby wypełnić ostatnią wolę zawartą w pewnym testamencie, wyjeżdża do Pilot Point w Teksasie. Sąsiadem Hope jest Jax, tajemniczy mężczyzna, mieszkający na ranczu obok. Mimo sprzecznych uczuć Hope odkrywa, że jest w nim coś bardzo pociągającego…

Gdy na drodze Hope staje Hattie, dziewczyna potwornie skrzywdzona przez życie, los obu zostaje naznaczony widmem zemsty. Była żołnierka będzie musiała zmierzyć się z nowym niebezpieczeństwem, choć demony przeszłości wciąż prześladują ją co noc. Czy Jax będzie w stanie uratować swoją sąsiadkę? Co się wydarzy, gdy do jej życia wróci Ian, były dowódca i kochanek?

Czy Hope ostatecznie poradzi sobie z traumą i powróci do kariery w armii? A może wybierze spokojne życie na ranczu?

Wcześniej z twórczością Moniki spotykałam się tylko przy okazji wszelakich antologii, ale teraz postanowiłam w końcu przeczytać "pełnometrażową" książkę autorki jaką jest "Hope. Testament". Do sięgnięcia po historię tytułowej Hope zaciekwił mnie intrygujący opis i klimatyczna i przyciągającą oko okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, przyjemny, co sprawia, że przez książkę się wręcz płynie, ja zostałam wciągnięta do świata głównej bohaterki od pierwszej strony i byłam szalenie ciekawa jak autorka poprowadzi jej losy. Fabuła książki została w bardzo ciekawy sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie jakich wykreowała autorka są niezwykle autentyczni, wyraziści, borykają się z róznymi problemami, postępują pod wpływem emocji, co sprawiła, że bez problemu możemy się z nimi w wielu kwestiach utożsamiać. Historia została przedstawiona z perspektywy głównej bohaterki - Hope, co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się jak wyglądało i wygląda obecnie jej życie co czuje, myśli, a tym samym lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję, które jak się okazało często należały do naprawdę ciężkich i bolesnych. Hope od początku zaskarbiła sobie moją sympatię, bardzo lubię takie żeńskie postaci w książkach - pewne siebie, waleczne, twardo stąpające po ziemi, ale również pomocne, empatyczne! Hope zmuszona będzie się zmierzyć z wieloma przeciwnościami losu oraz demonami przeszłości, które okażą się czasami naprawdę trudne do pokonania, z pomocą kobiecie przyjdzie sąsiad Jax i pewien Klub Motocyklowy. Ci mężczyźni dostarczają tutaj naprawdę wielu wrażeń i emocji, jedno jest pewnie - z nimi nie będziecie się nudzić! Dostajemy tutaj również sporą dawkę dobrego humoru, kiełkujące uczucie i zwroty akcji, których ja się tutaj kompletnie nie spodziewałam, mowa w szczególności o zakończeniu! Ja mam nadzieję, że długo nie będziemy musieli czekać na kontynuację, bo tak nie można kończyć książek Monika! Autorka w swojej powieści porusza również wiele ważnych i ponadczasowych kwestii, które wywołują w czytelniku natłok skrajnych emocji i skłaniają do głębszych przemyśleń nad własnym życiem. "Hope. Testament" to poruszająca, trudna i bolesna opowieść o poszukiwaniu siebie, swojego miejsca na ziemi, stracie, tęsknocie walce z demonami przeszłości i traumą. Naprawdę świetnie spędziłam czas z tą książkę i czekam na więcej! Polecam! Moja ocena 9/10.

"Hope" to moja pierwsza książka Moniki Skabary. Co to była za historia. Emocjonująca, z wartką akcją, zero nudy. Bohaterowie wykreowani w niesamowity, ciekawy sposób. Ciężko jest nie pokochać tej książki. A wszystko podsyca szczypta pikanterii wprost z upalnego Teksasu.

.

Wiecie, że kocham Amerykę, ale rzadko mówię, które konkretnie regiony najbardziej chciałabym odwiedzić. A tak się składa, że akurat Teksas jest jednym z tych miejsc. Pewnie spaliłabym się tam żywcem albo padła z duchoty, ale jednak ciągnie mnie w tamte rejony. Jest to tak specyficzny kulturowo region Stanów, że nie mieć ochoty odwiedzić go byłoby dziwne.

.

Co do samej książki to jestem pod wrażeniem kobiecej postaci, która jest silna, zaradna, umie walczyć o siebie, a nie jest jakimś tam kwiatuszkiem co go wiaterek może złamać. To silna laska, która nie boi się oberwać. Ale w Teksasie trafia kosa na kamień i Hope poznaje Jaxa. Na nic w tej relacji przydadzą jej się wojskowe umiejętności, bo i on potrafi postawić na swoim. Między tą dwójką aż iskry lecą. Z zapartym tchem obserwuje się ich relację.

.

Dziewczyna, która wyrywa się w końcu ze znienawidzonej armii i spod czujnego oka swojego ojca przyjechała do Teksasu, a tam poznała w końcu inny świat. Świat w którym nie jest sama, świat, w którym może liczyć na okoliczną ludność, która nigdy nie zostawi jej w potrzebie. Niesamowite jest to jak ta dziewczyna w jakże niedługim czasie się rozwija, dorasta emocjonalnie. Ale czy nic nie jest w stanie zburzyć tego co udało jej się tam zbudować?

.

Woow, woow, woow. Tyle mogę powiedzieć. Ale jest jeszcze coś, zakończenie. Jestem wściekła, że nie mogę od razu poznać dalszej części wydarzeń, bo Monika skończyła to tak, że nie ma litości dla czytelnika i zostawia go z rozszarpanym sercem. Ale mimo wszystko polecam gorąco i czekam niecierpliwie na tom 2.

Hope to twarda babka. Żegna się jednak z karierą w armii i przenosi się do Texasu. Tam ratuje Hattie, ale teraz sama potrzebuje pomocy. Na jej drodze staje tajemniczy i nieco mroczny sąsiad oraz groźnie wyglądający klub motocyklowy. Kobieta będzie musiała stawić czoła także rodzinie, swoim lękom i uczuciu, które nieproszone rozgości się w jej sercu.

Hope jest żołnierzem zawodowym. Kiedy na misji traci swoją najlepszą przyjaciółkę postanawia odejść z armii. Wyrusza do Texasu, gdzie czeka na nią pewna wymagająca remontu farma.

Aklimatyzacja w miasteczku przebiega szybko i z przytupem. W lokalnym sklepie kobieta jest świadkiem jak mężczyzna znęca się nad córką, a nikt na to nie reaguje. Staje w obronie młodej dziewczyny i zabiera ją pod swoją opiekę. Szybko zostaje uświadomiona, że właśnie naraziła się człowiekowi, którego boją się tu wszyscy. Jednak ona jest żołnierzem i jest gotowa stawić czoła niebezpieczeństwu.

Zamiast spokoju jest zemsta, wyrzuty rodziców, niepokorny biker, któremu wpadła w oko i intrygujący Jax, budzący w niej zaskakujące uczucia.

Ta książka jest rewelacyjna! Nie byłam w stanie jej odłożyć i przeczytałam całą w jeden dzień. Autorka zaskakuje, buduje napięcie i bardzo ciekawie kieruje fabułą, która nie jest przewidywalna. Na każdym kroku Hope natyka się na przeszkody, ale spotyka też wokół siebie ludzi, którzy są gotowi nieść jej pomoc. Bohaterowie są barwni i wyraziści. Całość czyta się szybko i z przyjemnością.

Hope wraz z przyjaciółką przebywa na misji wojskowej, to miała być ostatnia misja, ostatni wyjazd na patrol i upragniony powrót do domu. Niestety przyjaciółka Hope, Sara zginęła i życie bohaterki rozpada się na kawałki. Powrót do rzeczywistości jest ciężki, jednak Sara zostawiła po sobie testament, w którym zapisała Hope ranczo i ma dla niej wiele wskazówek jak dalej żyć i spróbować wkoncu odetchnąć pełną piersią. Odejście z wojska rozwściecza ojca Hope, jednak ona ma dość życia pod jego dyktando.

Czy bohaterka odnajdzie się w całkiem nowym otoczeniu ?

Do czego posunie się ojciec Hope by córka wróciła do służby wojskowej.

Kim jest Jax i jakie ma zamiary ?

OooooOMG, ta książka to prawdziwa petarda, rewelacyjna historia, która naprawdę mnie poruszyła, wkurzyła i rozbawiła. Były momenty, że wyłam razem z bohaterką, wkurzał mnie ojciec Hope i na koniec to powinien dostać solidny wpieprz, mam nadzieję, że w drugim tomie tak się stanie. Dialogi między Hope i Jax'em, oraz postać Scull'a i chłopaków z klubu motocyklowego rozbawiały i nadawały historii zabawnego tonu i lekkości. Historia ukazuje problem PTSD oraz żal i smutek po stracie bliskiej osoby, problemy bohaterów są bardzo realne i sprawiają, że czytelnik nie jestem w stanie odłożyć książki na bok, gdyż musi dowiedzieć się co dalej. Uwielbiam Hope, jej temperament, upór, zadziorny charakterek i postawę godną naśladowania w ratowaniu słabszych.

Droga autorko za zakończenie powinnam Cię udusić, co tam się wydarzyło to szok, ale czekam bardzo niecierpliwie na drugą część i również na tyle emocji co w tej części.

Emocje, emocje i jeszcze raz emocje.

Mocno wciągająca historia która porywa od pierwszych stron. Klimat mundurowych, surowość służby i piętna jakie odbijają się na człowieku. Ta książka ma w sobie wiele wątków, ciężkich momentów, dramatycznych wydarzeń oraz uczuć które pojawiają się przypadkiem. Mocny charakter bohaterki to ogromny plus a jej determinacja mimo tragedii jest ogromna. Hope które z dumą nosiła mundur, od pokoleń służyła ojczyźnie w jednej chwili straciła sens życia. Pogrążona w żałobie wyjeżdża do Pilot Point, aby wypełnić ostatnia wolę przyjaciółki. Dostała dom który wymaga remontu i tym zamierza się zająć po odejściu z wojska. Tam poznaje Jaxa, który od początku nie przypadł jej do gustu. Jednak im więcej się dzieje w jej życiu, tym częściej pojawia się owy mężczyzna. On również przeżył bardzo wiele i łączy ich więcej niż im się wydaje. Jednak życie lubi się komplikować i właśnie tak się dzieje. A życie Hope kolejny raz zostaje przewrócone do góry nogami.

Autorka stworzyła naprawdę świetna historie, która niespodziewanie łączy się w całość im bardziej zagłębiamy się w jej treść. W wielu momentach byłam zaskoczona i poruszona wydarzeniami w książce. Nie zabrakło również humoru, a to wszystko dzięki jednemu z członków klubu MC, Skulla. Jestem również ciekawa jego historii i mam nadzieję że dowiemy się o nim coś więcej w kontynuacji której wprost nie mogę się doczekać. Pełna emocji i dynamicznej akcji historia, która czyta się błyskawicznie i zaostrza apetyt na więcej.

Polecam 🔥

Hope to książka, po która sięgnęłam bez zapoznania się z opisem. Znam poprzednie książki autorki, które mi się bardzo podobały, a tu dodatkowo okładka do mnie przemówiła, że muszę ją mieć.

Książce nie pozwoliłam długo czekać, szybko zabrałam się na jej czytanie i nie żałuję. Moim zdaniem najlepsza książka autorki. Od pierwszych stron tak mnie, wciągnęła, że odłożyć jej nie mogłam.

Hope twarda mundurowa. Od małego była przygotowywana na swoją przyszłość. Wychowywana twardą ręką przez ojca wojskowego. Wraz z przyjaciółką służyły w służbie, ale przy ostatnim swoim wyjeździe wszystko poszło nie tak, jak trzeba.

Kobieta straciła najbliższą osobę, pogrążona w rozpaczy rezygnuje ze służby, a testament, który dostała, sprawia że wyjeżdża z miasta. Dom, który dostała to ruina, którą musi odbudować. Ale już przy pierwszych dniach bohaterka ratuje pewną dziewczynę i ma przez to kłopoty.

Jax bardzo dobrze znał przyjaciółkę dziewczyny i do tego słyszał o Hope wiele dobrego. Ale ich spotkania doprowadzają zawsze do kłótni między sobą. Ale mimo wszystko chłopak pomaga bohaterce. Tak samo jak lokalny klub MC.

Książka w sobie ma wiele emocji. Od straty aż do pożądania. Ja osobiście cierpiałam razem z bohaterką, płakałam gdy ona płakała, tak wylałam tu nie jedną łzę. Śmiałam się z jej tekstów i podziwiałam jej odwagę. Były momenty przerażenia oraz szoku. A sceny erotyczne mnie rozpaliły.

Autorka ma tak lekkie pióro, że przez każde zdanie się płynęło. Pomimo że historia nie jest łatwa, przeczytanie jej zajęła mi chwilę i bardzo mi przykro, że muszę czekać na kolejny tom jakiś czas.

Polubiłam bohaterów i ich skomplikowane życie.

🦓 Lubicie konie ? Już początek książki mnie rozśmieszył, bo ja znam osóbkę, która nie lubi tych zwierząt 🙈

🦓Matko jakie to było dobre !

Nie spotkałam się chyba jeszcze w swojej karierze czytelnika z książką , w której byłoby aż tak dużo motywów.

Znajdziecie tutaj historię żołnierza, kowboja, motocyklistów! Wow! Każdy znajdzie coś dla siebie.

No i emocje...Tutaj uwierzcie mi od pierwszych stron ich nie braknie.

🦓 Główna bohaterka, żołnierka, dostaje w testamencie dom w Teksasie. Dom, który wymaga gruntownego remontu. Rzuca dotychczasowe swoje życie i postanawia się tam przeprowadzić. Poznaję tam lokalny klub motocyklistów, przystojnego kowboja i Hattie, kobietę której postanawia pomóc.

Jednak demony przeszłości ją ścigają. Czy odnajdzie się w tej nowej rzeczywistości? Czy będzie taka twarda, silna, odważna ?

🦓 Podobała mi się ta społeczność ( po pewnej akcji, ale nie spojleruje). Ta chęć pomocy sąsiadom. Szkoda, że człowiek jest mądry dopiero po szkodzie.

🦓 Naprawdę czytając, miałam przed oczami to wszystko co tam się działo i z miłą chęcią obejrzałabym film na podstawie tej książki 😍

🦓 Zakończenie. Drugie wow.

Muszę wiedzieć kiedy druga część 🥺🥺🥺

🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓🦓

Choć Monika Skabara debiutowała w 2020 roku szybko okazało się, że jej twórczość zdobywa liczne rzesze odbiorców. Nie ma się czemu dziwić. Czytałam jej cykl ,,Dziewczyna Feniksa" oraz pojedynczą ,,Wróg mojego wroga". Podchodząc z pewną dozą niepewności skusiłam się na ,,Testament. Hope. Tom 1". Powiedzieć, że przepadłam, to jak nic nie powiedzieć. Ta książka jest tak dobra, że zakończenie wbija w fotel, a w głowie kołacze się tylko myśl ,,Dlaczego?". Dlaczego Monika Skabara zostawia tak swoich bohaterów? Dlaczego nie ma jeszcze drugiego tomu? Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego?

Stary dom w Pilot Point był miejscem, gdzie tworzyło się wiele wspólnych wspomnień prawdziwej przyjaźni Hope Philips i Sary Evans. Choć ojcowie obu byli w wojsku, to jednak opiekun Hope był prawdziwym tyranem, jeśli chodzi o kwestie podporządkowania się jego woli. Kobieta robiła to, co chciał, by zadowolić jego chore ambicje stworzenia potomka, który zrobi karierę wojskową. W czasie jednej z misji jej przyjaciółka zostaje raniona przez wroga. Główna bohaterka dochodzi do wniosku, że dłużej nie chce tak żyć. Przeprowadza się do miejsca, gdzie była naprawdę szczęśliwa i... od razu pakuje się w kłopoty. Na szczęście w Teksasie mieszkają dobrzy ludzie, którzy ratują ją z wielu opresji. Jednym z nich jest Jackson Sunders.

Monika Skabara z każdą kolejną historią tworzy coraz bardziej dopracowane historie, od których nie sposób się oderwać. Choć już jej początkowe książki były fenomenalne pod względem fabuły i budowania napięcia, to jednak ,,Testament. Hope. Tom 1" przebił wszystko. Nie jest to szczególnie długa i wymagająca uwagi pozycja, jednak poprzez pokazanie Hope jako wojowniczki o lepsze jutro dla samej siebie wiele postaci może się z nią zidentyfikować. Nie ma co ukrywać, czytelnicy czekają na kontynuację, na którą, miejmy okazję, nie przyjdzie nam zbyt długo czekać. Hope z jednej strony jest twarda, z drugiej potrzebuje oparcia kogoś, kto wypełni jej pustkę po stracie Sary. Czy wybawicielem okaże się Jax? To się dopiero okaże. Serdecznie polecam.

Pierwsze sto stron przeczytałam ciągiem, nie mogłam się od niej oderwać. Tyle razy ile się tutaj wzruszałam to nie jestem w stanie zliczyć. To jedna z lepszych książek autorki.

Na początku zastanawiałam się czy nie będzie zbyt mdła… „kowboj? Ranczo? To chyba nie moje klimaty”… jak dobrze, że nie zrezygnowałam! Mimo, że książka nie jest grubaskiem to dzieje się tutaj naprawdę sporo. Wojna, romans, śmierć, miłość, żałoba, nowy początek jak i pewien koniec… dzieje się sporo, a Wy- musicie to przeczytać.

Główna bohaterka „ma jaja” i to jakie! Ogromny plus za kreację Hope- bałam się, że znowu kobieta zostanie przedstawiona jako szara myszka, która nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji i będzie szukała wybawienia w rękach królewicza. Ona nie daje sobie w kaszę dmuchać, mimo, że nie ma aktualnie najłatwiejszego momentu w swoim życiu nie załamuje się, próbuje, żyje i… pyskuje 👌🏼 bardzo fajnie się to wszystko czyta.

Mimo, że przewidziałam pewne powiązania to zakończenie było dobre! Czekam na następny tom, jestem ciekawa co autorka nam przygotowała, a znając ją czeka nas jakaś bomba! Polecam.

[RECENZJA]

HOPE. TESTAMENT

Autor: Monika Skabara

Wydawnictwo: Niegrzeczne Książki

Premiera: 09.11.2022

Tom 1

HOPE to już siódma książka Moniki Skabary. Autorka zadebiutowała świetnie przyjętą przez Czytelniczki ROSYJSKĄ KSIĘŻNICZKĄ rozpoczynającą serię DZIEDZICTWO. Później ukazała się ODZYSKANA KORONA i TRZECI DZIEDZIC. Następnie nowa seria DZIEWCZYNA FENIKSA i ODRODZENIE FENIKSA oraz jednotomowa historia WRÓG MOJEGO WROGA. Monika Skabara słynie z tworzenia silnych, twardych i nieustraszonych bohaterek. Czy nowa kobieca postać również taka będzie? Poznajcie Hope.

Potwierdzam, że Hope to zdecydowanie twarda babka z ciętym językiem oraz mnóstwem życiowego uporu. By iść w ślady ojca i dziadka już jako mała dziewczynka była przygotowana do bycia żołnierką. Rodzina pokładała duże nadzieje w jej wojskowej karierze. Los jednak przygotował dla niej inny scenariusz. Po dramatycznych wydarzeniach na misji kobieta decyduje się zupełnie zmienić swoje życie. Wyprowadza się do Pilot Point i postanawia wyremontować dom tragicznie zmarłej przyjaciółki. Na miejscu poznaje tajemniczego sąsiada – Jaxa. Czy Hope i mężczyznę połączy głębsza relacja? Co stanie się gdy znów spotka Iana, byłego dowódcę z którym łączyło ją coś więcej? Czy Hope zdecyduje się wrócić do armii? A może ranczo stanie się jej życiową przystanią?

Początek tej historii nie do końca przypadł mi do gustu i już myślałam, że będzie to najsłabsza książka Autorki. Pod koniec akcja nabrała tempa i zrobiło się ciekawiej, a finał mocno mnie zaskoczył. Jestem bardzo ciekawa co wydarzy się dalej w życiu Hope. Mocną stroną książki jest główna bohaterka. W treść wpisana jest też cała masa trudnych tematów: strata bliskiej osoby, zespół stresu pourazowego, trudne relacje rodzinne, przemoc, zdrada, walka z demonami przeszłości. Pojawia się też wątek sensacyjny i romans. Tym razem nie ma mafii, ale w życiu Hope ciągle się coś dzieje. Dziewczyna nie ma łatwego życia. Jest wrogiem w domu własnego ojca, straciła przyjaciółkę, a mężczyźni liczą tylko na romanse. Czy życie głównej bohaterki w końcu się odmieni i zazna szczęścia? Poznajcie osobiście Hope sięgając po pierwszy tom Testamentu. A ja z niecierpliwością czekam aż ciąg dalszy nastąpi.

Uwielbiam romanse z ranchem w tle, bo wtedy czuję się jak w czasach, gdy zaczytywałam się w książkach Nory Roberts i przepadałam dla kolejnego kowboja. Ale w przypadku tego tytułu jest trochę inaczej, bardziej intensywnie...

Hope służyła w wojsku wiele lat idąc w ślady swojej rodziny. Jednak, gdy jedna z misji skończyła się tragicznie, dla Hope skończyło się też obcowanie z mundurem. Otumaniona bólem i stratą przyjeżdża do miasteczka w Teksasie, gdzie zamierza wyremontować odziedziczony w spadku dom. W Pilot Point poznaje skrywającego tajemnice Jaxa, wytatuowanego i szczerego Skulla z klubu MC oraz Hattie, która potrzebuje jej pomocy. Hope wkracza w teksańskie życie, ale problemy znów staną jej na drodze.

HOPE. TESTAMENT pochłonęłam wręcz momentalnie. Trochę ta książka czekała na swoją kolej, ale teraz wiem, że zdecydowanie za długo. Monika Skabara stworzyła tutaj naprawdę świetną historię, od której nie sposób się oderwać. Miałam przyjemność czytać już powieści autorki, ale ta chyba najbardziej przypadnie mi ze wszystkich do gustu.

Ta książka to opowieść o życie w promieniach teksańskiego słońca, wzajemnej pomocy, stawianiu czoła problemom, walce o swoją wolność i uczuciu, które rodzi się niespodziewanie i wprawia serce w drżenie. To historia wypełniona emocjami, w której sceny romansu są zaledwie pojedyncze, jednak cała reszta sprawia, że jest to coś pięknego i bolesnego jednocześnie.

Zakończenie pozostawia w zawieszeniu i łamie serducho. Na jaw wychodzą pewne tajemnice, a ludzie pod presją podejmują różne decyzje.

Muszę koniecznie przeczytać kolejną część, żeby przekonać się jak potoczyły się losy Hope i Jaxa, bo na ten moment jestem uczuciowo rozdarta.

Fajne czytadełko. Może i główna bohaterka jest nieco irytująca ze swoją "samodzielnością", ale oczekiwałam po tej lekturze tylko relaksu i to otrzymałam.

Hope poszła w ślady dziadka oraz ojca i przez wiele lat nosiła żołnierski mundur. Gdy jedna z misji zakończyła się tragedią, kobieta straciła wiarę w sens obranej przez siebie drogi. Pogrążona w żałobie Hope wyjeżdża do Pilot Point, aby zająć się renowacją otrzymanego w spadku domu.  Tam poznaje Jaxa, tajemniczego sąsiada, który wzbudza w niej mroczne uczucia. Spotyka również Hattie, młodą i skrzywdzoną przez los dziewczynę, którą postanowiła się zaopiekować. Sprowadza to na nią kłopoty, w których wspierają ją lokalny klub MC oraz Jax.

Czy dziewczyna zdecyduje się przyjąć pomoc? Co się stanie, gdy do jej życie ponownie wkroczy były dowódca, a jednocześnie jej dawny kochanek? Co ostatecznie wybierze kobieta, życie w Teksasie czy powrót do armii i walkę z własnymi demonami?

Bohaterowie tej książki mocno przypadli mi do gustu. Hope pokochałam za jej charakter, waleczność i odwagę. Silne bohaterki to coś co naprawdę lubię. Jaxa po prostu uwielbiam, aczkolwiek to co się stało na końcu, to co zrobił... No zakończenie mnie pokonało. Dużym plusem było jak dla mnie wplecenie w całość wątku klubu MC. Naprawę polubiła chłopaków.

Sekrety, intrygi, kłamstwa, zdrady. Przyjaźń, pomoc, wsparcie. Rodząca się relacja, budzące się uczucia, gorący romans. Szokujące i bolesne zakończenie. Lekki i przyjemny styl Autorki sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Jest to też zdecydowanie wciągająca historia. Ja jestem zachwycona.

"Hope. Testament" to genialna książka z przekazem. Historia, która wzrusza, szokuje i daje czas na zastanowienie się nad życiem. Porusza temat chorych ambicji rodziców względem dzieci, znieczulicy i braku reakcji ludzi na jawną krzywdę słabszych i bezbronnych, a także problem PTSD. Pani Moniko, brawo!

Gorąco i z całego serca polecam ją przeczytać! Ja już czekam na drugi tom serii, żeby poznać dalszą część tej historii. 🖤

Dziękuję Wydawnictwu Niegrzeczne Książki za egzemplarz. ❤️

 ‘Testament. Hope.’ to pierwszy tom cyklu ‘Hope’ autorstwa Moniki Skabary. Cudowna historia, która już od pierwszych stron nie tylko mnie wciągnęła, ale też wywołała we mnie sporo emocji. Ta pozycja należy do nielicznych, przy których jednocześnie uśmiechałam się i zalewałam łzami. Jedno mogę Wam powiedzieć na pewno, do tej historii będę wracać i to nie raz.

Mimo iż autorka ma na swoim koncie sporo tytułów to było to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Tak sobie myślę, że może to i dobrze, gdyż dzięki temu spotkaniu zakochałam się w jej stylu. Jest przyjemny, lekki a fabuła, jaka stworzyła autorka, jest genialna i dopracowana w każdym szczególe. Dodatkowo świetnie posługuje się słowem i za jego pomocą oddaje nie tylko piękno krajobrazu, który przedstawia, ale też emocje, jakie towarzyszą bohaterom. Tak myślę, że to właśnie emocje są tu jednym z głównych atutów tej pozycji. Jest ich naprawdę dużo i oddziałują na czytelnika. Czytając losy Hope śmiałam się, martwiłam, wkurzałam i dużo płakałam, czy to ze wzruszenia, czy to ze smutku. Wszystkie wydarzenia bardzo przeżywałam z bohaterką.

Skoro przy bohaterach jesteśmy, to zostali oni perfekcyjnie wykreowani i to nie tylko ci główni. Każdy poboczny bohater ma swój charakter i dodaje dużo do historii. W postaciach Hope i Sary po prostu się zakochałam. To jak autorka ukazała ich oddanie i relację zasługuje na brawa. Tak samo jak to, w jaki sposób ukazała osobę z PTSD. Jeszcze raz powtórzę - wielkie brawa dla autorki za przygotowanie się. O postaciach mogłabym dużo pisać, gdyż każda wywołuje emocje, czy te pozytywne jak wymienione dziewczyny, czy też pewna grupa motocyklistów, ale i też te negatywne jak Pan pułkownik. Jednak nie chcę za dużo Wam naświetlać, tak byście sami mogli odkryć pełną gamę emocji, jaką dostarcza nam ta historii.

‘Testament. Hope.’ to historia, o której długo nie zapomnę. Sięgając po nią nie sądziłam, że tak mocno przeczołga mnie emocjonalnie. Nie będę ukrywać, że jestem nią zachwycona, a wręcz zakochana w tej pozycji. Jednak jak pomyślę o zakończeniu to cisną mi się nieładne słowa na usta. Droga autorko, powiedz i jak mam tu wytrzymać do kontynuacji? Nie ładnie tak znęcać się nad czytelnikiem! Czy polecam Wam tę pozycję? Jeśli lubicie dopracowane historie, które grają Wam na emocjach a na końcu zostawiają ze złamanym sercem to jak najbardziej tak.

"Jeśli chcesz dalej iść przez życie bez ogromnego brzemienia, to musisz się nauczyć nie chować urazy.”

Poznaj romans, który łamie stereotypy!

Hope jest piękna, młoda kobietą która swoje życie postanowiła oddać służbie w armii. Mundur nosiła z dumą aż do dnia kiedy na jednej z misji traci najlepsza przyjaciółkę. Po tej tragedii dziewczyna nie potrafiła się z tym pogodzić i postanawia zrezygnować ze służby.

Pogrążona w żałobie postanowiła poukładać swoje życie na nowo a z pomocą przyszła jej zmarła przyjaciółka, która w ostatniej woli zostawiła jej dom w Pilot Point w Teksasie należący do jej babci. Chodź miejsce jest zaniedbane a sam dom nadaje się do remontu to Hope postanawia działać.

Jax miesza wraz z córką na ranczu które sąsiaduje z domem Hope.

Gdy się poznają wydawać by się mogło że to w jego towarzystwie dziewczynie uda się pokonać demony przeszłości

“Tym razem nie chcę walczyć. (...) nie każdą wojnę da się wygrać.”

Ale czy na pewno?

Co się stanie kiedy demony znaczną stawać na drodze Hope?

I znowu nie wiem co ja mam Wam powiedzieć.🙈

Świetnie napisana i zaplanowana historia. Hope to zraniona dziewczyna, którą życie trochę poturbowało. Emocje jakie towarzyszyły mi są nie do opisania smutek,żal, współczucie.

Już od pierwszej strony czytelnik zostaje wciągnięty w historię Hope.

Nie jest to zwykły romans jakich wiele.

Tu to jest tylko romantyczny dodatek.

Książkę czyta się szybko i z zapartym tchem nim się obejrzymy autorka funduje nam takie zakończenie że chciałoby się powiedzieć co do ……. I czekamy dalej na kolejny tom 🙈

Jednym zdaniem polecam.

Hope jest piękną młodą kobietą pracuje, jako żołnierz, w jej rodzinie służba w armii była tradycją. Przez wiele lat nosiła mundur i była z tego powodu bardzo dumna, kiedy na jednej z misji traci przyjaciółkę postanawia z tym skończyć.

Odchodzi z wojska, nie może pogodzić się ze stratą Sary. Kobiety od zawsze trzymały się razem i znały jak łyse konie.

Hope w spadku po przyjaciółce otrzymuje dom w Pilot Point w Teksasie należący do jej babci. Miejsce nadaje się oczywiście do remontu, ale Hope postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i zakasać rękawy. Pogrążona w żałobie musi poskładać swoje życie od nowa.

W Pilot Point poznaje Jaxa, przystojnego sąsiada, który w raz z córką mieszka na ranczu. W towarzystwie tego mężczyzny czuje się nadzwyczaj bezpiecznie, wkrótce okazje się, że tych dwoje ma się ku sobie, ale los bywa przewrotny i na ich drodze stają ludzie z przeszłości.

Czy Hope będzie w stanie zamieszkać na ranczu na dłużej? Czy kobieta wróci do armii?

Historia Hope pokazuje jak bardzo kruche jest życie, jednego dnia mamy obok siebie bliskie nam osoby a drugiego to właśnie one patrzą na nas z góry i są naszymi aniołami stróżami. Dla Hope taki aniołem była Sara, choć na początku życie bez niej było trudne i bardzo bolesne, kobieta nie mogła się poddać była w końcu wojowniczką.

Monika po raz kolejny dotknęła trudnego tematu, jakim jest zespół stresu pourazowego, na który cierpiała nasza bohaterka, jak również trudna relacja z ojcem, który nie mógł się pogodzić z odejściem córki ze służby.

Nie zabrakło także wątku romantycznego, za równo, Hope jak i Jax mieli za sobą trudną przeszłość, jednak razem mogli stworzyć cos pięknego.

Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, nie byłam w stanie się od niej oderwać. Za zakończenie mam ochotę udusić Monikę, ale gdybym to zrobiła nie dowiedziałbym się jak skończy się ta historia.

Czekam z niecierpliwością na kolejny tom.

“Tym razem nie chcę walczyć. (...) nie każdą wojnę da się wygrać.”

Wstyd się przyznać, ale historia Hope to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Dziś wiem jedno, z pewnością nie będzie ono ostatnie. Monika Skabara w swojej powieści opowiada losy Hope - kobiety, która przez wiele lat z dumą nosiła mundur. Jednak ostatnia misja nie poszła tak jak tego oczekiwała. Strata, której doświadczyła sprawia, że kobieta rozpoczyna nowe życie w Pilot Point w Teksasie. Czy to miejsce okaże się jej nowym domem? 

Chcielibyście za dużo wiedzieć na wstępie, oczywiście, że wam tego nie zdradzę. Chociaż zagwarantuję Wam jedno, będzie bardzo emocjonalnie. 

Muszę przyznać, że podczas czytania przez cały czas miałam świadomość, że ta historia została świetnie zaplanowała. Już od pierwszych stron przykuła moją uwagę, a to wszystko za sprawą charakterystycznych postaci oraz zaskakującej fabuły. Tajemniczy sąsiad, dziewczyna zastraszana przez ojca, czy też klub MC to tylko fragment fabuły, która ma do zaoferowania znacznie więcej. Przy tej pozycji, z pewnością nie będziecie narzekać na nudę. 

To co przykuło moją uwagę, to fakt, że nie jest to tylko kolejna ‘historia’. Autorka w rewelacyjny sposób przedstawiła emocje, które targają bohaterami, tj. nieprzepracowane traumy czy też problemy z przeszłości. Podobało mi się to, że ci bohaterowie nie mieli “czystej karty” tylko byli prawdziwi. Oczywiście tyczy się to wszystkich bohaterów, a z pewnością Jaxa, Skulli i Grega. 

Sam wątek romantyczny również bardzo mi się podobał. Nie było go zbyt dużo, jednak w moim odczuciu była bardzo dobrze wyważony, biorąc pod uwagę bieżące wydarzenia. Było dużo ciętego języka, sprzeczek i wzajemnych pstryczków w nos.

Nie będę ukrywać ta historia wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Czytanie tej książki sprawiło mi wiele przyjemności, nie będę mogła doczekać się kontynuacji, bo to zakończenie… ah. Zamilknę. Uwielbiam takie historie, i moim skromnym zdaniem ta historia to 10/10, dlatego gorąco Wam ją polecam.

Pierwsze moje spotkanie z tą autorką i zaliczam je do bardzo udanych. Fajny romans, ale nie taki klasyczny, gdzie czasem aż zbyt dużo jest tej miłości. Tutaj ma się do czynienia z jeszcze innymi elementami, które sprawiają, że książka nabiera drapieżnego charakteru. We wszystkich romansach bohaterki są przedstawione jako takie klasyczne niewiasty, a tu jest zupełnie inaczej. Więc tym bardziej doceniam to, co autorce udało się dokonać i z niecierpliwością czekam na kolejne spotkania z jej dziełami.

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_

🌸 "Hope. Testament" autorstwa Moniki Skabary to naprawdę świetna książka, która dostarczyła mi mnóstwo wrażeń.

🌸 Hope jest córką apodyktycznego pułkownika, który wszystkie aspiracje przelał na nią, i oczekuje od dziewczyny, aby poszła w jego ślady.

Kobieta nie ma siły mu się przeciwstawić, i zaczyna pracę w armii, jednak ostatnia misja powoduje, że Hope traci w niej ukochaną osobę. Nie mogąc pogodzić się ze stratą porzuca armię, a w międzyczasie dowiaduje się, że odziedziczyła domek w Pilot Point, i jej zadaniem jest go wyremontować. Hope wywołuje zamieszanie w miasteczku, i poznaje mężczyzn z lokalnego klubu motocyklowego, oraz Jaxa, który jest jej sąsiadem.

Czy Hope odnajdzie szczęście w nowym miejscu?

Kogo zawładnie jej sercem : Jax czy Skull?

Kto chce jej zaszkodzić?

Czy ojciec Hope pogodzi się z jej odejściem z armii?

🌸 Jest to niezwykle poruszający i wciągający romans, od którego nie mogłam się oderwać. Historia Hope była pełna emocji i pochłonęła mnie bez reszty.

Bohaterowie, którzy wywoływali sprzeczne emocje. Z jednej strony ojciec, dla którego najważniejsza w życiu jest armia i dla swoich aspiracji jest w stanie poświęcić szczęście córki. Straszny człowiek, z którym nie chciałbym mieć nic wspólnego.

Z drugiej członkowie klubu motocyklowego, których bardzo polubiłam i mam nadzieję, że Skull doczeka się własnej historii. Jax również zdobył moją sympatię, ale najbardziej polubiłam Hope, która była niezwykłą kobietą i to dzięki niej ta historia jest taka wyjątkowa.

Autorka miała naprawdę świetny pomysł na fabułę i widać, że dopracowała ją w najmniejszych szczegółach.

Wszystkie jej książki a szczególnie seria "Dziedzictwo" naprawdę mi się podobały, ale ta książka jest moją ulubioną. Również okładka idealnie współgra z tą historią i daje taki teksański klimat. Czekam z niecierpliwością na kontynuację, gdyż zakończenie pozostawiło wiele znaków zapytania.

Jeśli szukacie świetnej lektury na wieczór to sięgnijcie po tą książkę. Gwarantuję wam, że się nie zawiedziecie.

"Jeśli chcesz dalej iść przez życie bez ogromnego brzemienia, to musisz się nauczyć nie chować urazy.”

Hope idąc w ślady ojca została żołnierką. Jednak ostatnia misja skończyła się tragicznie. Bliska jej osoba już z niej nie wróci. Dziewczyna pogrążyła się w żałobie, odkłada broń i postanawia wyjechać do odziedziczonego domku.Tam poznaje Jaxa, który jest jej sąsiadem. Chłopak na początku mocno ją irytuje, jednak z każdym dniem zaczyna budzić w niej uczucia, o których już dawno zapomniała. I gdy między nimi zaczyna się układać, na progu domu Hope staje Ian, były dowódca z którym miała romans.

Czy dziewczyna ulegnie mu i wróci do armii?

A może wybierze życie w Teksasie u boku Jaxa?

Hope to silna i odważna bohaterka, która zmaga się z żałobą i własnymi demonami, które są skutkiem udziału w misjach. Walczy również z własnym ojcem, który nie chce się pogodzić, że dziewczyna ma dość życia pod dyktando. Dla niego okazała się słaba a to ujma na jego honorze. I chociaż lubię takie silne kobiety to jednak nie polubiłam się z Hope. Być może po tych wszystkich świetnych recenzjach miałam za duże wymagania. Niby nie było źle jednak niektóre momenty (jak np ten, gdy Hope przyjechała do miasteczka gdzie nikt jej nie znał, zaczepili ją panowie z klubu motocyklowego. Dziewczyna postawiła się ich przywódcy, napyskowała mu a ten podkulił ogon i odjechał w stronę zachodzącego słońca. A za chwilę już wszyscy byli przyjaciółmi, którzy rzucali wszystko i spieszyli z pomocą). Być może jest to czepianie się szczegółów ale dla mnie mało przekonujące🤷

Końcówka książki dość fajna więc może dam się namówić na drugą część 😉

O Hope można by powiedzieć, że to twarda babka. Kariera w armii była dla niej jedynym wyborem i spełnieniem życiowych aspiracji ojca.

Ostatnia misja i jedna zasadzka wroga zmieniły wszystko. Stawienie czoła tragedii okazuje się dla żołnierki trudniejsze niż udział w walkach.

Teraz Hope musi na nowo poukładać swój świat. Aby wypełnić ostatnią wolę zawartą w pewnym testamencie, wyjeżdża do Pilot Point w Teksasie. Sąsiadem Hope jest Jax, tajemniczy mężczyzna, mieszkający na ranczu obok. Mimo sprzecznych uczuć Hope odkrywa, że jest w nim coś bardzo pociągającego…

Gdy na drodze Hope staje Hattie, dziewczyna potwornie skrzywdzona przez życie, los obu zostaje naznaczony widmem zemsty. Była żołnierka będzie musiała zmierzyć się z nowym niebezpieczeństwem, choć demony przeszłości wciąż prześladują ją co noc. Czy Jax będzie w stanie uratować swoją sąsiadkę?

***

Pióro Moniki Skabary nie jest mi obce, bowiem jakiś czas temu miałam okazję poznać historię „Feniksa”. „Dziewczyna feniksa” spodobała mi się tak bardzo, że „Hope. Testament” wzięłam w ciemno (choć do tego przyczyniła się również @[Adres usunięty]da).

Zacznę od tego, że powieści z klimatem rancza/farmy nie do końca są w moim guście. Kowboje jakoś nigdy nie potrafią zawładnąć moim serduchem, dlatego też po tego typu książki sięgam sporadycznie. Mimo to, ta historia mi się spodobała.

Główna bohaterka jest z pewnością interesującą postacią. Dodatkowym „smaczkiem” jest jej praca, z którą związany jest jeden z głównych wątków tej historii – walką ze stresem pourazowym. Przeżywałam wraz z nią wszystkie załamania, trudności, dzięki czemu wytworzyłą się między nami nić sympatii. Zupełnie odmienne uczucia miałam wobec Jaxa. Pierwszy raz zdarzyła mi się sytuacja bym nie polubiła jednego z głównych bohaterów i wolałabym, aby Hope związała się z zupełnie inną postacią.

W ogólnym rozrachunku historia mi się podobała, ale ewidentnie czegoś mi w niej zabrakło. Początek historii był chyba najlepszy, przez wzgląd na dużą dawkę emocji. Później nie było źle, jednak niektóre relacje między bohaterami (w moim odczuciu) rozwijały się stanowczo za szybko i przez to czyniły tę historię mało realną. Mimo to daję szansę drugiej części. Jestem ciekawa czym zaskoczy nas autorka w kontynuacji losów Hope, Jaxa i Skulla.

Moja ocena: 6/10

Hope jest twarda i odważna, jednak jej ostatnia misja i zasadzka wroga zmienia całe życie. Chociaż przez lata służyła w wojsku, to właśnie strata jednej z najbliższych osób jest dla niej największym wyzwaniem.

Kiedy wraca z misji musi na nowo poukładać całe swoje życie. Aby spełnić ostatnią wolę w testamencie wyjeżdża do Pilot Point w Teksasie i postanawia wyremontować stare ranczo. Jedyną osobą, która może jej pomóc poradzić sobie z pierwszymi problemami, zaraz po przyjeździe jest Jax, tajemniczy sąsiad. Pomimo tego, że Hope zdecydowanie nie wierzy w miłość coś ją do niego ciągnie.

Na drodze Hope staje też Hattie, dziewczyna, która została skrzywdzona przez życie. Była żołnierka będzie musiała stawić czoła nie tylko demonom przeszłości, które nawiedzają ją co noc.

“Hope. Testament” to moje kolejne spotkanie z twórczością Moniki Skabary. Hope to zdecydowanie silna i odważna bohaterka, jednak nie polubiłyśmy się. Było fajnie ale mam wrażenie że wszystko działo się tu za szybko i wypadło to dla mnie niezbyt wiarygodnie. Znajomości zawiązywały się bardzo szybko, a cała historia miała jak dla mnie takie sobie fundamenty. Liczyłam, że nie będę mogła się oderwać, a zdziwiłam się, że tu już koniec, bo czegoś mi zabrakło.

Na pewno przeczytam kolejne części (lub część), bo jestem ciekawa jak potoczy się ta historia i czy będę potrafiła się wciągnąć.

Pierwsze sto stron przeczytałam ciągiem, nie mogłam się od niej oderwać. Tyle razy ile się tutaj wzruszałam to nie jestem w stanie zliczyć. To jedna z lepszych książek autorki.

Na początku zastanawiałam się czy nie będzie zbyt mdła… „kowboj? Ranczo? To chyba nie moje klimaty”… jak dobrze, że nie zrezygnowałam! Mimo, że książka nie jest grubaskiem to dzieje się tutaj naprawdę sporo. Wojna, romans, śmierć, miłość, żałoba, nowy początek jak i pewien koniec… dzieje się sporo, a Wy- musicie to przeczytać.

Główna bohaterka „ma jaja” i to jakie! Ogromny plus za kreację Hope- bałam się, że znowu kobieta zostanie przedstawiona jako szara myszka, która nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji i będzie szukała wybawienia w rękach królewicza. Ona nie daje sobie w kaszę dmuchać, mimo, że nie ma aktualnie najłatwiejszego momentu w swoim życiu nie załamuje się, próbuje, żyje i… pyskuje 👌🏼 bardzo fajnie się to wszystko czyta.

Mimo, że przewidziałam pewne powiązania to zakończenie było dobre! Czekam na następny tom, jestem ciekawa co autorka nam przygotowała, a znając ją czeka nas jakaś bomba! Polecam.

Pierwsze sto stron przeczytałam ciągiem, nie mogłam się od niej oderwać. Tyle razy ile się tutaj wzruszałam to nie jestem w stanie zliczyć. To jedna z lepszych książek autorki.

Na początku zastanawiałam się czy nie będzie zbyt mdła… „kowboj? Ranczo? To chyba nie moje klimaty”… jak dobrze, że nie zrezygnowałam! Mimo, że książka nie jest grubaskiem to dzieje się tutaj naprawdę sporo. Wojna, romans, śmierć, miłość, żałoba, nowy początek jak i pewien koniec… dzieje się sporo, a Wy- musicie to przeczytać.

Główna bohaterka „ma jaja” i to jakie! Ogromny plus za kreację Hope- bałam się, że znowu kobieta zostanie przedstawiona jako szara myszka, która nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji i będzie szukała wybawienia w rękach królewicza. Ona nie daje sobie w kaszę dmuchać, mimo, że nie ma aktualnie najłatwiejszego momentu w swoim życiu nie załamuje się, próbuje, żyje i… pyskuje 👌🏼 bardzo fajnie się to wszystko czyta.

Mimo, że przewidziałam pewne powiązania to zakończenie było dobre! Czekam na następny tom, jestem ciekawa co autorka nam przygotowała, a znając ją czeka nas jakaś bomba! Polecam.