Te wiedźmy nie płoną

Ciekawa książka. Na pewno dokonam zakupu 2 części. Myślę, że powieść powinna się spodobać fanom serialu "Riverdale" ze względu na podobny klimat.

Zabawna i z momentem niepokoju. Doskonała książka na jeden wieczór. Nie należy do moich ulubionych, ale z pewnością jest warta uwagi. Autorka w bardzo ciekawy sposób podeszła do magii i przyjemnie się o tym czytało.

"Te wiedźmy nie płoną" są bardzo dobrą książką do rozerwania się, ale bez pozbawiania nas przemyśleń na temat życia. Jest to książka w której społeczność LGBT+ będzie mogła się utożsamić z głównymi bohaterami co nadal nie zdarza się często w książkach.

Generalnie nie sięgam po fantastykę. Jeśli już do tego dojdzie, to najczęściej owa powieść jest dystopią, bo z lekturami o magii jest mi raczej nie po drodze. Jednak masa booktuberek, z których filmami jestem na bieżąco, zachwycała się utworem Isabel Sterling, dlatego, pomimo pewnych obaw, postanowiłam przekonać się, czy mnie również zauroczyła owa historia.

Hannah jest nastoletnią czarownicą, która potrafi władać żywiołami. Aktualnie dziewczyna robi wszystko, aby unikać swojej byłej. Niepokojące zdarzenie na imprezie budzi ich niepokój, a dowody na istnienie czarnej magii zaczynają pojawiać się w całym miasteczku. Główna bohaterka przeczuwa, iż może to być sprawka Krwawej Czarownicy, którą postanawia odnaleźć...

Powieść Isabel Sterling nie jest tym, czego oczekiwałam. Pierwszą połowę długo męczyłam, drugą dosłownie pochłonęłam, bo w końcu zaczęło się w niej coś dziać, jednak w pewnych momentach łapałam się na tym, iż po prostu chcę już skończyć tę książkę, dlatego przewracam kolejne kartki. Pomimo tego, że magia to nie moja bajka, oczekiwałam, że będzie jej tutaj więcej, a tak naprawdę to raczej romans z elementami paranormalnymi. Perypetie i rozterki miłosne grają pierwsze skrzypce, a gdzieś w tle pojawia się gonitwa za wrogami, w której tożsamość Łowcy Czarownic odkryłam na długo przed zakończeniem.

Nie zżyłam się z bohaterkami, a bezmyślne zachowanie Hannah tak często mnie irytowało, że niejednokrotnie miałam ochotę nią potrząsnąć. Generalnie mam również spore zastrzeżenie do kreacji postaci. Rozumiem zamysł autorki i nie mam nic przeciwko bohaterom trans-, bi- czy homoseksualnym, jednak człowiek nie powinien być definiowany poprzez pociąg do którejkolwiek z płci, a raczej przez jego indywidualne cechy charakteru. Niestety Isabel Sterling tak bardzo zapragnęła, aby czytelnik zapałał sympatią do takich osób, że nieco zapętliła się w tym wszystkim. Gdyby ktoś zapytał mnie o konkretną postać z książki, chciałabym móc określić jej wady i zalety, a nie zapamiętać jedynie, że była ona lesbijką czy osobą biseksualną.

Nie wiem jeszcze, czy sięgnę po kontynuację, ponieważ na razie moje odczucia są za bardzo mieszane, abym mogła jednoznacznie określić swój stosunek do "Te wiedźmy nie płoną". Na pewno czuję zawód i smutek spowodowany (według mnie) niewykorzystanym potencjałem. Nie jest źle, ale bardzo przeciętnie.

[Adres usunięty]

"Te wiedźmy nie płoną" to wciągająca książka fantastyczna, opowiadająca o losach 17- letniej wiedźmie Hannah.

Dziewczyna urodziła się w rodzinie wiedźm w małym miasteczku Salem. Jej życie jest podobne do zwykłego życia licealistki. Przeżywa pierwsze miłości, pracuje i spotyka się ze swoimi przyjaciółmi. Jedyne czym Hannah się wyróżnia jest jej mały sekret- jest wiedźmą żywiołów i potrafi kontrolować ogień, powietrze, wodę i ziemię. Wszystko przebiega spokojnie, dopóki dziewczyna nie zauważa dziwnych rzeczy dziejących się w miasteczku. Wszystko to przypomina jej sytuacje z przeszłości. Hannah postanawia rozpocząć śledztwo.

Opis książki zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie i gdy tylko dowiedziałam się, że zostanie wydana w Polsce, wiedziałam że muszę ją przeczytać.

Pozytywne opinie innych czytelników jeszcze bardziej mnie zachęciły i już nieługo później powieść trafiła w moje łapki.

Książka jest bardzo wciągająca i zaskakująca. Elementy fantastyczne zostały bardzo dopracowane i można by uwierzyć, iż są prawdziwe. Pismo autorki także bardzo przypadło mi do gustu, przez co dosłownie zaczytałam się w lekturze.

Bohaterowie są ciekawi i róźnorodni, jednakże brakowało mi trochę więcej cech u głównej bohaterki. Nie wiedzieliśmyo niej zbyt dużo, chcociaż głównie na niej skupiała się fabuła.

Powieść jest bardzo kulminacyjna i kompletnie nie spodziewałam się takiego zakończenia.

Zdecydowanie polecam!

„Po tym jak Najstarsza Siostra stworzyła Wiedźmy Czyniące, a Średnia Siostra Wiedźmy Żywiołów, Najmłodsza zrobiła się zazdrosna. Nie była w stanie sama stworzyć czarownic, więc zakradła się do ogrodu Matki Bogini, zraniła się w palec kolcem róży i w ten oto sposób, poświęcając swoją magię, stworzyła Krwawe Wiedźmy.”

Witajcie w Salem! Chyba każdemu słyszącemu o tym miejscu, na myśl od razu przychodzą czarownice. A jednak, sabat zamieszkujący Salem pilnie strzeże swoich tajemnic dotyczących magii. Wśród nich jest nastoletnia Hannah – Wiedźma Żywiołów. Wciąż przeżywa burzliwe rozstanie z Veronicą, inną członkinią sabatu. Pod koniec roku szkolnego, dochodzi do serii dziwnych incydentów: ognisko z pentagramu oraz ofiara krwi, pożar domu, krwawe runy i wiele więcej… Hannah podejrzewa, że w Salem pojawiła się Krwawa Wiedźma, prawdopodobni ta sama, która obiecała ją zabić zaledwie miesiąc wcześniej, na szkolnej wycieczce w Nowym Jorku. Członkowie sabatu nie wierzą jej, nie znajdując w Salem dowodów świadczących o obecności Krwawej Wiedźmy. Hannah postanawia rozwikłać tę zagadkę z pomocą kilku Regów (istot niemagicznych), starając się w międzyczasie wieść normalne życie.

Jestem pozytywnie zaskoczona tą książką! Bawiłam się przy niej znakomicie. To jedna z tych pozycji, przy których po zakończeniu rozdziału, od razu przechodzimy do kolejnego, bez odkładania. Czyta się ją szybko i płynnie, została napisana w bardzo przyjemnym stylu.

Ogromnym plusem są tutaj bohaterowie – Hannah i jej rodzice, Veronica, Cal, Morgan i Gemma… Przede wszystkim Gemma, najlepsza i zwariowana przyjaciółka głównej bohaterki. Relacje między postaciami i chemia wydają się takie prawdziwe. Dosłownie czuć, jakie uczucia żywią do siebie bohaterowie. Nie dotyczy to tylko wątku romantycznego, ale też miłości wśród członków rodziny.

Prawdziwą zagadką było odgadnięcie głównego antagonisty. Autorka jednokrotnie wodzi nas za nos. Krąg podejrzanych jest bardzo duży, a dowodów ciągle brakuje. Wraz z postępem fabuły, nasze typy się zmieniają i aż do samego końca nie jesteśmy w stanie odgadnąć, kto jest zwyrolem. Zostało to świetnie rozegrane!

Jeśli miałabym jakieś zastrzeżenia, to do kwestii szkoleń nastoletnich wiedźm i poszerzaniu ich umiejętności magicznych. Nie zostało nam za dużo powiedziane, tak naprawdę opisano dosłownie jedno ćwiczenie, które bohaterki i tak olały. Dowidzieliśmy się, jak korzystają m. in. z potęgi żywiołów, ale nie wiemy, jak można się tego nauczyć.

Kolejna sprawa – tłumiące amulety i tatuaże uniemożliwiające korzystanie z mocy przez nastoletnie wiedźmy. Nie do końca rozumiem, dlaczego w sytuacji największego zagrożenia, sabat uznał, że skazanie na nie wiedźmy będzie najlepszym rozwiązaniem. Zwłaszcza, że udowodniono wcześniej, że w starciu z antagonistą brak mocy stanowi dla nastolatków śmiertelne zagrożenie.

Mimo tych drobnych minusów, mogę Wam z czystym sumieniem polecić tę książkę. Spędziłam z nią przyjemne chwile. Wciągnęła mnie do swojego świata i nie chciała wypuścić, dopóki jej nie ukończyłam. Dlatego ostrzegam – z Wami może być tak samo… ;)

Nie lubię wystawiać książkom negatywnych opinii, lecz nie ukrywam, że nieco zawiodłam się na lekturze „Te wiedźmy nie płoną”. Słyszałam różnorodne opinie na jej temat, lecz sama postanowiłam ją przeczytać. Wydaje mi się, że stawiałam książce za wysokie oczekiwania, stąd się wzięła moja nieprzychylność.

Sam pomysł na książkę uważam za bardzo ciekawy i interesujący, lecz fabuła skupiała się głównie na wątku miłosnym, a nie na tytułowych wiedźmach. Według mnie autorka poświęciła za mało czasu na wydarzenia – rozgrywały się po sobie w krótkich odstępach przez co czułam się nienasycona i nieco zdezorientowana.

Miałam wrażenie, że Isabel starała się podążać za jakimś niby młodzieżowym slangiem. Ten aspekt nieco mnie odrzucił przy czytaniu książki, ale bardzo możliwe, że była to wina tłumaczenia. Typowa młodzieżówka – nieszczególnie przepadam za taką formą, ponieważ wolę gdy książki są napisane językiem, który po upływie czasu wciąż będzie zachwycał czytelnika, albo chociaż był uniwersalny.

Uważam, że książka miała ogromny potencjał, który nie został w pełni wykorzystany. Okładka jest przecudowna i miałam nadzieję, że będę mogła to samo powiedzieć o zawartości. Mimo tych wszystkich wad lekturę uważam za lekką i przyjemną do czytania. Po ciężkim dniu będzie ona idealną odskocznią. Nie ukrywam mojego delikatnego rozczarowania, ale też nie żałuję wydanych na nią pieniędzy. Sądzę, że przeczytałabym ją po raz drugi.

Świetna książka, bardzo fajnie się czyta. Tajemnicza i zaskakująca!

Hannah, młoda czarownica Żywiołów, przeżywa trudne rozstanie. Stara się dużo czasu spędzać w pracy, tak, aby unikać byłej dziewczyny - Veroniki. W weekend nastolatka idzie na imprezę, którą przerywa brutalny rytuał krwi. Ten wieczór rozpoczyna serię okropnych zdarzeń, w których Hannah, oraz jej rodzina i przyjaciele są narażeni na śmierć.

Kto próbuje doprowadzić do zniszczenia jej rodu? Dlaczego Hannah podejrzewa o to Krwawą Wiedźmę? Jaki wpływ na tę historię ma pojawienie się w miasteczku młodej dziewczyny - Morgan?

~

“Te wiedźmy nie płoną” to 1 tom serii, która zawładnęła w tamtym roku Bookstagramem.

Widziałam wiele różnych recenzji i miałam ogromną ochotę wyrobić sobie własną opinię o tej książce. Dzięki Wydawnictwu WeNeedYa nadarzyła się taka okazja i oto jestem 🥳

Nie jestem specjalistą od książek fantasy. Czytam ich stosunkowo mało, dlatego nie mam zbyt wielkiego porównania, aczkolwiek ta historia totalnie mnie kupiła. Oryginalni bohaterowie, wciągająca fabuła i zaskakujące zakończenie sprawiające, że od razu chcę sięgnąć po 2 tom. Ba! Mam taką możliwość, bo kilkanaście dni temu miał premierę 2 tom, którego recenzja trafi na profil za kilka dni (na 2 zdjęciu macie okładki obu tomów 🥰 )

Bardzo polecam! I tym młodszym i starszym 💜

.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu We Need Ya

🦄

.

~ sylwiaczyta

* Książka Isabel Sterling pt. „Te wiedźmy nie płoną” jest w moim przekonaniu wyciskaczem łez. Opowiada o wiedźmie, która przez dawne „błędy” boi się o swoje życie po tym jak w mieście pojawia się Krwawa Wiedźma. To w jaki sposób potoczyła się akacja było zaskakujące. Ciężko się domyśleć co się wydarzy a to akurat jest jak najbardziej na plus.

Cała opowieść jest spójna, pojawia się wiele zwrotów akcji. Początkowo nic nie znaczące wątki przybierają na sile i zmieniają bieg wydarzeń. Zakończenie jest zaskakujące i typując 'wroga' ciężko jest go namierzyć, zwłaszcza, że autorka dorzuca nam nowych bohaterów i każdy z nich jest potencjalnie niebezpieczny.

Muszę się zgodzić, że dostajemy ciekawą historię, która wciąga i ciężko jest ją odłożyć przed końcem. Jednak rozumiem rozczarowanie wielu osób. Sam tytuł Te wiedźmy nie płoną sprawia, że zaczynają swędzieć paluszki na myśl o czarach, magii i niebezpieczeństwie, o tej mrocznej stronie, którą obiecuje.

Dostajemy natomiast opis klanu i młodych wiedźm - tu nie ma się do czego przyczepić. Poznajemy zależności, ich funkcjonowanie i obawy. Z każdym rozdziałem pojawiają się nowe postacie i funkcje. Tajemnica i niepokój jaki wzbudzają bohaterowie także się pojawia - więc tu też na plus.

Jednak zaczyna się trochę rozjeżdżać wątek czarów. Wiemy, że Hannah jest wiedźmą. Plastyczne opisy uczuć jakie towarzyszą jej w różnych sytuacjach i magii, która przepływa przez jej ciało, jak ujarzmia żywioły - uczuć jakie temu towarzyszą też są na plus. Wiemy, że uczy się czarów i na tym to się kończy. Nie poznajemy jak się uczy. Typowe rytuały poznajemy trzykrotnie, a później tylko się powtarzają.

Na początku czytania poczułam się przytłoczona ilością różnych orientacji. Nie mam w sumie z tym problemu, ale byłam zaskoczona ilością tych wątków. Zagłębiając się coraz bardziej w historię przyzwyczaiłam się do tych zagadnień i już nie zwracałam na nie uwagi.

Pierwsze moje podejrzenia co do antagonisty były błędne. Lecz po kolejnych przeczytanych stronach zaczęłam podejrzewać pewną osobę i zastanawiałam się czy moja teoria się potwierdzi. Nie spodziewałam się jednak tak tragicznego w skutkach obrotu sytuacji.

Podobało mi się w tej pozycji podejście do różnorodności wiedźm i ich historii stworzenia. Niestety informacji jest niewiele, a chętnie poczytałabym więcej na ten temat.

Podsumowując jest to fajna młodzieżówka z motywem wiedźm we współczesnych czasach. Nie jest może wybitnym dziełem literackim, ale czyta się ją lekko i przyjemnie.

Cała opowieść jest spójna, pojawia się wiele zwrotów akcji. Początkowo nic nie znaczące wątki przybierają na sile i zmieniają bieg wydarzeń. Zakończenie jest zaskakujące i typując 'wroga' ciężko jest go namierzyć, zwłaszcza, że autorka dorzuca nam nowych bohaterów i każdy z nich jest potencjalnie niebezpieczny.

Muszę się zgodzić, że dostajemy ciekawą historię, która wciąga i ciężko jest ją odłożyć przed końcem. Jednak rozumiem rozczarowanie wielu osób. Sam tytuł Te wiedźmy nie płoną sprawia, że zaczynają swędzieć paluszki na myśl o czarach, magii i niebezpieczeństwie, o tej mrocznej stronie, którą obiecuje.

Dostajemy natomiast opis klanu i młodych wiedźm - tu nie ma się do czego przyczepić. Poznajemy zależności, ich funkcjonowanie i obawy. Z każdym rozdziałem pojawiają się nowe postacie i funkcje. Tajemnica i niepokój jaki wzbudzają bohaterowie także się pojawia - więc tu też na plus.

Jednak zaczyna się trochę rozjeżdżać wątek czarów. Wiemy, że Hannah jest wiedźmą. Plastyczne opisy uczuć jakie towarzyszą jej w różnych sytuacjach i magii, która przepływa przez jej ciało, jak ujarzmia żywioły - uczuć jakie temu towarzyszą też są na plus. Wiemy, że uczy się czarów i na tym to się kończy. Nie poznajemy jak się uczy. Typowe rytuały poznajemy trzykrotnie, a później tylko się powtarzają.

Na początku czytania poczułam się przytłoczona ilością różnych orientacji. Nie mam w sumie z tym problemu, ale byłam zaskoczona ilością tych wątków. Zagłębiając się coraz bardziej w historię przyzwyczaiłam się do tych zagadnień i już nie zwracałam na nie uwagi.

Pierwsze moje podejrzenia co do antagonisty były błędne. Lecz po kolejnych przeczytanych stronach zaczęłam podejrzewać pewną osobę i zastanawiałam się czy moja teoria się potwierdzi. Nie spodziewałam się jednak tak tragicznego w skutkach obrotu sytuacji.

Podobało mi się w tej pozycji podejście do różnorodności wiedźm i ich historii stworzenia. Niestety informacji jest niewiele, a chętnie poczytałabym więcej na ten temat.

Podsumowując jest to fajna młodzieżówka z motywem wiedźm we współczesnych czasach. Nie jest może wybitnym dziełem literackim, ale czyta się ją lekko i przyjemnie. Ja czekam na kolejny tom.

Jeśli macie ochotę na lekką lekturę z wiedźmami w roli głównej to tę pozycję jak najbardziej polecam ;)

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

"Te wiedźmy nie płoną" to książka, która zrobiła wielką furorę w mediach społecznościowych. Dlatego nie mogłam przejść obok niej obojętnie, sama byłam ciekawa jej. Opinie podzielone, dlatego musiałam się przekonać o tym sama na sobie. Chociaż to nie mój klimat, ostatecznie wątek wiedźm mnie do siebie przekonał i nie żałuję.

Mało tutaj magii, czarów czy klątw. Może dlatego ta książka wielu osobom się nie podoba, ale dla mnie właśnie to przemówiło na plus. Nie jestem fanką fantastyki więc dla mnie była to naprawdę przyjemna lektura.

Te wiedźmy nie płoną to połączenie lekkiej i przyjemnej fantastyki z wątkiem LGBT.

Główna bohaterka Hannaj jest młodą homoseksualną czarownicą, która nie ukrywa się ze swoją orientacją lecz musi zachować sekret swoich mocy. Jak na nastolatkę przystało lubi wpadać w tarapaty, których główną przyczyną wydaje się być jej ex dziewczyna. To właśnie z nią podczas wyjazdu naraziła się pewnej czarownicy krwi. Teraz Hannie wydaje się, że grozi jej niebezpieczeństwo, a wszystkie znaki wskazują, że krwawa czarownica pojawiła się w Salem - mieście dziewczyny.

Czytając tę książkę miejscami miałam wrażenie, że Hannah uważa się za "pępek świata". Co chwilę próbuje na siebie zwrócić wszystkich uwagę, albo za pomocą pokazywania, jak to okropnie została skrzywdzona, albo przez stwierdzenia, że ktoś poluje na NIĄ. Jednakże takie zachowanie pasuje do jej wieku.

Akcja zaproponowana przez autorkę, toczy się gładko. Miejscami można się zatracić w książce, a momentami chce się czytać szybkiej, by się dowiedzieć " Co będzie dalej"..

Podsumowując mogłabym polecić tę książkę osobom, które nie mają nic przeciwko wątkom LGBT w książkach młodzieżowych.

„Mawiają, że miłość od nienawiści dzieli jeden krok.”, czyli historia rodem z Salem.

Te wiedźmy nie płoną to książka, która swojego czasu zdominowała Instagram. Czytałam wiele opinii o niej – jedne wychwalające, drugie wręcz przeciwnie. Byłam bardzo ciekawa historii, która wywołała tak różne reakcje czytelników. Lubię książki fantasy i sięgam po nie równie chętnie co po kryminały i thrillery. Okładka tej książki skradła mi serce – wielkie brawa dla grafika.

Może najbardziej znaną nastoletnią czarownicą jest Sabrina, ale o tej czwórce jeszcze usłyszy świat!

Hannah to czarownica z krwi i kości, z umiejętnością kontrolowania ognia, ziemi, wody i powietrza. Choć mieszka w Salem, jej magia jest tajemnicą, którą musi zachować dla siebie. W innym przypadku może ją stracić. Na zawsze. Hannah spędza więc większość czasu, unikając swojej eks, Veroniki, i pracując w lokalnym sklepie z magicznymi obiektami. Gdy przerażający rytuał krwi przerywa zabawę pod koniec roku szkolnego, a dowody na istnienie mrocznej magii zaczynają pojawiać się w całym Salem, Hannah jest pewna, że to dzieło śmiertelnie groźnej Krwawej Czarownicy. Na domiar tego, w mieście pojawia się nowa dziewczyna, Morgan, która skrada serce nastoletniej czarownicy. Chcąc ocalić swój sabat i zdobyć serce dziewczyny, Hannah będzie musiała przetestować granice swojej mocy.

Te wiedźmy nie płoną to książka dla młodzieży z elementami fantastyki. Dosyć sporą rolę odgrywa tutaj wątek LGBT – właściwie pierwsze 100 stron to głównie Hannah i jej relacja z Veroniką, teraz już byłą dziewczyną. Główna bohatera stara się zapomnieć o dziewczynie, ale ta jej tego nie ułatwia. Autorka skupiła się na lesbijkach i biseksualnych dziewczynach, ale mamy także transpłciową postać, którą naprawdę polubiłam i poproszę jej więcej w kolejnej części.

Autorka ma lekkie pióro, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Isabel Sterling wykreowała ciekawy świat, który ma jeszcze wiele do zaoferowania. Z każdą kolejną stroną wychodzą kolejne tajemnice, które były tak skrzętnie dotąd ukrywane. Dzieje się sporo i kiedy już się wciągniemy w akcję, to książkę czyta się z przyjemnością. Fani zwrotów akcji na pewno się nie zawiodą. Książka idealnie nada się na relaks, nie wymaga większego zaangażowania od czytelnika. Lekka i przyjemna, ale też trochę przewidywalna. Rozbudowany wątek LGBT wiedzie tutaj prym, więc jeśli ktoś ma jakiekolwiek uprzedzenia, to niech po prostu nie czyta. Te wiedźmy nie płoną to świetna pozycja dla młodzieży, ale mi brakowało trochę więcej fantastyki. Ma to potencjał i mam nadzieję, że autorka w kolejnych tomach skupi się na tym wątku.

Niestety ale jest to chyba moje największe rozczarowanie tego roku. Moim zdaniem książka nie niesie za sobą żadnych ważnych wartości.

Hannah jest czarownicą posiadającą umiejętność kontrolowania żywiołów. Niedawno rozstała się z dziewczyną, dlatego teraz stara się jej unikać. Ale w Salem pojawia się większy problem - główna bohaterka podejrzewa, że w mieście pojawiła się niebezpieczna wiedźma krwi.

Byłam bardzo ciekawa tej pozycji, książkowe środowisko bardzo dużo o niej mówiło. Ale już na wstępie powiem, że się zawiodłam.

Nie za bardzo polubiłam się z główną bohaterką. Jej problemy były trochę naciągane, a miłosne rozterki za mocno wyciągnięte na pierwszy plan. Do tego dostrzegłam trochę niespójności w przedstawionym świecie. No i kilka wręcz absurdalnych zabiegów.

Samej magii było tutaj niestety stosunkowo mało. Bardzo chciałam poznać jak funkcjonuje sabat, co młode wiedźmy robią na lekcjach. Coś było wspomniane, ale na tym się skończyło, a mogło być ciekawym rozwinięciem tematu.

Mimo wszystko nie twierdzę, że książka jest zła. Po prostu nie trafiła w moją definicję dobrej fantastyki. Jest to debiut Isabel Sterling, więc wierzę, że przy kolejnych jej książkach może być tylko lepiej.

Książka opisywana jako współczesna historia o wiedźmach mieszkających w Salem, dedykowana młodzieży. Na początku sceptycznie do niej podchodziłam, ze względu na skrajne opinie. Motyw LGBT przewija się przez całą opowieść, w tle młodzieńcza miłość. Poznajemy klan czarownic mieszkający w Salem i panujące tam zasady. Główna bohaterka, nastoletnia Hannah jest Wiedźmą Żywiołów. Fabuła była ciekawa, lecz chciałoby się więcej na temat magii i samych czarownic. Mniej więcej od połowy książki akcja przyspiesza do tego stopnia, żeHannah co rusz budzi się z nowymi obrażeniami ciała. Jej tragiczna historia wzbudza w niej chęć odnalezienia i zlikwidowania Łowcy Czarownic. Bywa niebezpiecznie i emocjonująco.

Napisana lekko i całkiem przyjemnie, zdecydowanie dla młodszych czytelników, niekoniecznie tylko dla fanów fantastyki, gdyż nie ma jej tu dużo - a szkoda, bo pomysł ciekawy. Może w kolejnych tomach będzie na ten temat więcej. Myślę, że warto przeczytać w wolnej chwili, pochłonęłam ją bardzo szybko.

Zachwyciła mnie na pewno przepiękna oprawa książki, jej złocenia i wypukłe detale. Co kryło się za nią?

Powieść adresowana jest do młodzieży. Jej bohaterowie mają po naście lat, przeżywają swoje pierwsze miłości, świętują zakończenie roku szkolnego, bawią się, eksperymentują... Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Hannah, czarownica władająca żywiołami. Dziewczyna przechodzi jeszcze szkolenie z magii, uczy się panować nad mocą jaką posiada. Akcja książki osadzona jest nie gdzie indziej jak w Salem, gdzie od niepamiętnych czasów, a dokładniej od kiedy ludzie dowiedzieli się o ich istnieniu i palili na stosie kobiety uważane za czarownice, sabat do którego należy pilnie ukrywa ich istnienie przed światem. Hannah niedawno rozstała się z Veroniką i bardzo przeżywa to rozstanie. Każde jej spotkanie wywołuje mnóstwo emocji. Pewnego wieczoru podczas ogniska dziewczyny są świadkami rytuału krwi. Wszyscy jednak uznają, że był to głupi żart, jednak w niedługim czasie mają miejsce kolejne dziwne i budzące niepokój wydarzenia. Hannah podejrzewa, że za wszystkim stoi Krwawa Wiedźma, która poprzez krew kontroluje innych. Ktoś zaczyna tropić miejscowe czarownice.

Co do tej książki mam mieszane uczucia. Pierwsze o czym muszę wspomnieć to to, że czytając zastanawiałam się czy nie sięgnęłam po jakiś kolejny tom z cyklu. Okazało się jednak, że takowego nie było. Mimo to autorka dość często wspominała o wydarzeniach, które miały miejsce wcześniej i rzutują na obecną sytuację bohaterów. W tym jednak można się spokojnie połapać ;) Fabuła wydała mi się ciekawa. Młodzież lubująca się w powieściach fantasy na pewno wciągnie. Trochę przeszkadzało mi to, że sporo miejsca pisarka poświęciła LGBT. Wiem, że jest to nawiązanie do jej prywatnych poglądów, ale pomijając już fakt, że sama główna bohaterka była homoseksualna, to jeszcze do pracy w sklepie w którym pracowała przyjął się chłopak o tych samych poglądach. Mało tego nawet w trakcie spaceru mijała parę tatusiów spacerujących z dzieckiem i tworzących szczęśliwą rodzinkę. Później pojawia się kolejna partnerka Hannah... Choć warto według mnie przemycać w książkach również takie tematy aby edukować młodzież chociażby w kwestii tolerancji trochę było tego jak dla mnie tutaj za dużo.

Ogólnie pomimo naprawdę ciekawych wątków, sympatycznej głównej bohaterki, dynamicznej akcji i mrożących krew w żyłach scenkach nie jestem do końca przekonana do tej lektury. Potencjał, który w niej drzemał nie został do końca wykorzystany. Możliwe, że młodsi czytelnicy, bo wszak do nich kierowana jest przede wszystkim lektura, będą czytać ją z zapartym tchem, tego nie wiem. Niemniej jednak zupełnie jej nie przekreślam. Sami przekonajcie się czy warto jest po nią sięgnąć ;)

Czasami sięgam po książki dla młodzieży i w wielu przypadkach, to naprawdę przyjemnie spędzony czas.

Książka „Te wiedźmy nie płoną” jest skierowana właśnie do młodszego czytelnika. Nastoletni bohaterowie z zachowaniami nieco infantylnymi, typowymi dla swojego trudnego wieku, pierwsze miłości i rozstania. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że właśnie wątek miłosny zdominował opowieść. Zrozumiałam dlaczego, gdy doczytałam, że autorka jest edukatorką LGBTQ. Wiadomo, że warto przemycać w literaturze treści edukacyjne, mające na celu szerzenie tolerancji, jednak tu seksualność bohaterki wysunęła się na plan pierwszy.

Siedemnastoletnia Hannah jest wiedźmą i mieszka w Salem, miejscu, które dla kobiet jej pokroju nie było łaskawe. Dlatego teraz jej klan, jak każdy inny, musi ukrywać swoje moce i możliwości, by historia się nie powtórzyła. W Salem zaczyna jednak dziać się coś niepokojącego. Kto poluje na wiedźmy i jakimi motywami się kieruje? Mimo, że Hannah nie otrząsnęła się jeszcze po rozstaniu z Veronicą, to właśnie z nią przyjdzie jej współpracować, by odkryć prawdę. A zagrożenie może stanowić dosłownie każdy z ich otoczenia.

Książka z pewnością nie jest nudna. Akcja rwie do przodu i z ciekawością śledzimy kolejne mrożące krew w żyłach wydarzenia. Magia przeplata się z codziennym życiem nastolatków, ich problemami i nadziejami.

Opowieść moim zdaniem przemówi do młodzieży. Mnie jednak do końca nie przekonała. Potencjał, który drzemie w tej historii nie został w pełni wykorzystany poprzez skupianie się na wątku miłosnym, który zawładnął fabułą. Może to po prostu nie była książka dla mnie?

"Łowcy nie skrzywdzą już nikogo. Przyrzekam"

~

Udało mi się spotkać z książką, którą widzicie na zdjęciu. Przez wielu uważana za rozczarowanie roku. Naczytałam się w wielu opinii, które wyrażały się na jej temat negatywnie. A ja szczerze wam powiem, że mnie się ona podobała. Dlaczego? Już wyjaśniam. Książka opowiada o Hannah, nastoletniej czarownicy, Wiedźmie Żywiołów, która wraz z rodzicami mieszka w Salem. Jednak jak wiemy magia nie jest czymś, co powinno dostać się w ręce normalnych ludzi, dlatego za wszelką cenę musi ją ona ukrywać, ponieważ w innym przypadku może ją stracić na zawsze. Kiedy podczas jednej z imprez, gdzie pojawia się również jej była dziewczyna Veronica, dochodzi do rytuału krwi, dziewczyny są pewne, że w Salem pojawił się ktoś kto zagraża całemu ich Klanowi. Czy znajdą one rozwiązanie zagadki? Dowiedzą się kto stoi za tymi rytuałami? Czy był to zwykły Reg, który postanowił pobawić się w rytuały ,a może ty dzieło samej Krwawej Wiedźmy? Tego dowiecie się dopiero, gdy sięgniecie po "Te wiedźmy nie płoną".

Kierowana bardziej swoim własnym przeczuciem niż niezbyt pozytywnymi opiniami, podjęłam decyzję, aby przeczytać tę książkę. Historia czarownic żyjących w Salem była bardzo wciągająca, ale przede wszystkim też lekka. Jak już z opisu można wywnioskować są tutaj także bohaterowie należące do środowiska LGBT, co nie każdemu się podoba, dlatego o tym. Nie ma wątpliwości, że ta książka jest skierowana do młodych, dlatego nie powinno nikogo dziwić, że nie jest ona zbytnio wymagająca. Co jest w niej takiego dobrego? Przede wszystkim to, że jest ona w stanie zachęcić do czytania. Według mnie na tym polega cały zamysł gatunku young adult. Oprócz tego że jest ON skierowany do młodych dorosłych, to przede wszystkim jest to grupa, która dopiero zaczyna przygodę z czytaniem, a książki do nich dedykowane powinny zachęcać ich do sięgania po kolejne i zaprzyjaźnienia się dziełami literatury. I niewątpliwie pierwszy tom serii autorstwa Isabel Sterling właśnie to robi. Myślę, że jest to idealna propozycja dla osób które dopiero chcą się wkręcić w czytanie, a w szczególności młodzieży. Przede wszystkim będzie ona dobrym wyborem dla osób interesujących się tematem wiedźm, także dla fanów serialowej Sabriny.

Recenzja została także opublikowana na innych serwisach.

Hannah jest wiedźmą żywiołów. Potrafi kontrolować wodę, ogień, ziemię i powietrze. Razem ze swoim sabatem mieszka w Salem, mieście, które każdemu kojarzy się z magią. Jej istnienie nie jest jednak powszechnie znane. Wiedźmy muszą utrzymywać swoje zdolności w tajemnicy przed Regami. W innym wypadku mogą na zawsze stracić magię. Hannah uczy się w liceum i pracuje w sklepie z magicznymi artefaktami. Klientami są przede wszystkim turyści, którzy chcą kupić pamiątki z magicznego miasteczka. Można tam jednak kupić też rzeczy, które przydadzą się do prawdziwych rytuałów. Podczas imprezy z okazji zakończenia roku szkolnego licealiści są świadkami przerażającego i krwawego rytuału. Niestety nie jest to jedyny dowód na istnienie mrocznej magii w tym mieście. Hannah podejrzewa, że może mieć to związek z Krwawą Wiedźmą, która zawładnęła jej ciałem podczas ostatniej wycieczki do Nowego Jorku. Teraz każdy wydaje jej się podejrzany. Na domiar tego, w Salem pojawia się nowa dziewczyna, która od razu skrada serce młodej wiedźmy. Ale czy na pewno można jej ufać?

Na początku trochę obawiałam się tej książki ze względu na to, jak bardzo była polecana praktycznie w każdym zakątku internetu. Bardzo głośno było o niej już wtedy, kiedy miała swoją premierę zagraniczną. W takiej sytuacji najczęściej oczekiwania są na tyle wysokie, że rzeczywistość nie jest w stanie ich dogonić. Starałam się jednak podejść do czytania bez większych nadziei i właściwie dostałam to, czego się spodziewałam. Lekka powieść, przez którą się płynie. Jest na tyle wciągająca, że przeczytałam ją dosłownie na raz bez odkładania, co rzadko mi się zdarza. Nie jest to nic wybitnego, ale właśnie takiej książki w tym momencie potrzebowałam. Bardzo spodobał mi się pomysł z umieszczeniem akcji w Salem. Dużym plusem jest też to, że główna bohaterka nie jest wszechmogąca, jak często bywa w tego typu powieściach. Uczy się magii i przy większych problemach pozwala sobie pomóc dorosłym. Dodaje to na pewno wiarygodności pomimo tego, że oczywiście mamy tutaj do czynienia z fantastyką. Minusy widzę dwa. Po pierwsze w sytuacji, w której coś się wydarzyło (chciałabym uniknąć spoilerów) główna bohaterka zostaje o to z góry posądzona, bez żadnego dowodu ani poszlaki o jej winie. Jedynym jej przewinieniem było to, że była na miejscu zdarzenia. Drugim minusem jest niestety przewidywalne zakończenie, którego spodziewałam się praktycznie od początku książki. Nie mniej jednak bardzo polecam osobom, które mają ochotę na lekką i wciągającą lekturę. Ogólna ocena 4/5.

Hannah to czarownica z krwi i kości, a ja nigdy nie czytałam książek związanych z czarownicami. Nigdy ten temat mnie jakoś nie kręcił, ale tutaj nadarzyła się okazja i czytałam. I powiem tak. Jeśli główna bohaterka lub bohater was denerwują to jaki jest sens czytać książkę dalej. Nie dało się tego przeczytać jeśli nasza bohaterka czasami działała bezmyślnie. Ja zdaję sobie sprawę, że czasami ciężko wytrzymać niektóre momenty i człowiek będzie płakał. Tylko autorka właśnie zrobiła z niej taką płaczkę. Właściwie ciągle chciało jej się płakać i nie wiedziała co chce od życia. Ale przyznam, że czasami zachowywała się przyzwoicie i właśnie wtedy książkę chciało się czytać. Nie wiem, ale jakoś do Hannah pałać miłością i znajomością nie będę. I teraz zastanawiam się gdyby tak dać na główną bohaterkę Veronike, to chyba czytałoby się książkę o wiele lepiej. Jednak to tylko moja opinia. Ale też nie mogę powiedzieć, że Hannah była to jakaś straszna bohaterka, bo jeszcze dało się znieść. Tak jak mówiłam, że nie rozumiem głównej bohaterki , tak drugoplanowych czasami również. Nie mam zielonego pojęcia dlaczego działali tak, a nie inaczej. Książkę możliwe, że byłaby o wiele lepsza.

Co do głównego wątku, który mogliście tam zobaczyć i możliwe, że nie przewidzieć (bo ja nie przewidziałam), to był i tak słaby. Z jednej strony wiedziałam co się wydarzy, a z drugiej już nie chciałam kombinować i stwierdzam, że czytałam bo chciałam skończyć. Ja nie przewidziałam głównego wątku, ale wydaje mi się, że dla innych osób będzie ON łatwy do zrozumienia i wyłapania. Miałam problem z wątkiem LGBT. Był w porządku, ale z drugiej strony na siłę. Wrażenie moje było takie, że Hannah jest raczej biseksualna, niż homoseksualna. No był ON tutaj troszkę wciśnięty na siłę i właściwie co tutaj dużo będę mówić, to nie za dobry pomysł, żeby dawać wątek innej orientacji do tej książki. Bardzo popularna, a jak na razie piszę samie minusy o niej. To była jedna z najsłabszych książek tego miesiąca. Wiecie, że to była moja pierwsza książka z Wiedźmami? To teraz już wiecie. A co mnie uraziło to dużo o tym jak to wszystko funkcjonuje i się odbywa nie było. Może troszkę było magii, i magicznych elementów, ale... No nie było to nic spektakularnego. To był na prawdę dobry pomysł na fabułę, ale nie mam pojęcia czemu nie wyszedł. Czemu autorka potrafiła tak to zepsuć, fantastykę, której byłam na prawdę ciekawa. No najwidoczniej nie było mi dane dobrze zacząć fantastyki z tego gatunku. Znacie jakieś książki, które byłyby o wiedźmach?

Hannah jest nastoletnią czarownicą mieszkającą, jakżeby inaczej, w Salem. Jest Wiedźmą Żywiołów, dzięki czemu może kontrolować powietrze, ogień, wodę oraz ziemię. Życie Hannah biegłoby swoim stałym torem, skupiałoby się nadal na pracy, opłakiwaniu utraconej miłości, spotkaniach sabatu oraz odblokowywaniu kolejnych umiejętności, gdyby nie tajemnicze wydarzenia, których początek miał miejsce w noc imprezy przy ognisku. Rytuał, zabite zwierzę, pentagram. W takim klimacie rozpoczynają się wydarzenia w tej rozchwytywanej przez wszystkich powieści.

Co ja na to? Przyznam szczerze, że nie czytałam opisu zbyt uważnie, ponieważ byłam zaskoczona, iż główna bohaterka jest lesbijką. Nie zdarzyło mi się takie spotkanie w mojej czytelniczej karierze. Było to dla mnie bardzo ciekawe doświadczenie.

Powieść "Te wiedźmy nie płoną" Isabel Sterling jest historią nastoletniej wiedźmy, która nikomu nie może zdradzić swojego sekretu. Ktoś zaczyna atakować młode przedstawicielki sabatu, a jak to w takich powieściach bywa, młoda i gniewna Hannah rozpoczyna śledztwo. Akcja toczy się bardzo szybko, wydarzenie goni wydarzenie. Świat przedstawiony jest pobieżnie, nie ma jakiejś głębszej historii sabatu, czegoś, co zapadłoby człowiekowi szczególnie w pamięć. Jak dla mnie jest tutaj za mało fantastyki, za dużo miłosnych rozterek głównej bohaterki. Akcji jest w sam raz, przez chwilę poczułam się nawet jak w thrillerze czy jakimś kryminale. Książka od pierwszych stron wciąga i nie można jej zarzucić, że czyta się źle. Możliwe, ze nie podobała mi się tak bardzo jak innym, ponieważ mam już swoje lata i sporo tego typu powieści za sobą. Niemniej, jeśli pojawi się kolejna część, to sięgnę, ponieważ była to przystępna rozrywka na kilka wieczorów.

Bardzo dobra książka z literatury młodzieżowej. Niby lekka młodzieżówka jednak nie do końca. Pojawiają się wątki troszkę sensacyjne i nie brakuje nastoletnich problemów sercowych a to wszystko w świecie pełnym magii, czarownic oraz łowców. Brzmi interesująco?

Hannah jest nastolatką, ale nie do końca taką, którą spotykacie, na co dzień. Dziewczyna mieszka w Salem i jest czarownicą. Umie kontrolować ogień, ziemię, wodę i powietrze. Dopiero uczy się nowych umiejętności. Codziennie musi ukrywać swoje wyjątkowe moce przed ludźmi a uwierzcie nie jest to łatwe. Zwłaszcza, że w miasteczku zaczynają dziać się dziwne i niepokojące rzeczy. Szkolne ognisko, które kończy się krwawym rytuałem jest dopiero początkiem katastrofy, która wisi nad dziewczyną. Do tego Hannah musi poradzić sobie z trudnym rozstaniem. Niestety jej była dziewczyna, Veronika nie chce pogodzić się z zerwaniem. Hannah unikając kłopotów oraz swojej byłej dziewczyny czuje się przytłoczona i zagubiona. Czy w jej rozszalałym sercu zagości spokój, kiedy w jej życiu pojawi się Morgan? Nowa dziewczyna dopiero wprowadziła się do miasteczka a już trafiła w sam środek dramatu, który rozgrywa się w życiu Hannah. Czy w tak trudnych okolicznościach jest szansa na odnalezienie miłości? Niektóre serca zostaną złamane, niektóre spalone, ale znajdą się również takie, które zasłużą na szczęśliwe zakończenie.

„Te wiedzmy nie płoną” to lektura, która zapewniła mi rozrywkę na kilka ładnych godzin. Książka napisana jest błyskotliwym i lekkim językiem, przez co czytało ją się niezwykle szybko i płynnie. Akcja rozpisana jest tak, że wciąga od pierwszych stron i nie ma tu miejsca na nudę. Autorka świetnie przedstawiła świat pełen magii oraz znakomicie wykreowała bohaterów, którzy są uparci, porywczy, zabawni i irytujący. W książce pojawia się wątek LGBT ale jest ON przedstawiony w niezwykle delikatny i naturalny sposób. Uczuciowe perypetie Hannah są tak skomplikowane jak na normalną nastolatkę przystało. Co jest niezwykle urocze w kontekście całego zamieszania związanego z magią i sabatem. Podsumowując książka jest niewymagającą lekturą, która sprawdzi się podczas wiosennych i letnich wieczorów. Ja jestem zdecydowanie na TAK i już czekam na kontynuację.

Spodziewacie się pewnie mnóstwa magii, czarodziejskich zaklęć - nic bardziej mylnego, głównym tematem są tu rozterki miłosne głównej bohaterki okraszone zaledwie niewielka ilością magii. Jestem nieco rozczarowana tą lekturą, skoro tytuł zapraszał do świata czarownic liczyłam na taki klimat, a otrzymałam w zamian skręconą na kolanie historię nastolatków. Bohaterowie przedstawieni zostali bez żadnych typowych cech charakteru, bez wyrazu, bez emocji, a cała opowieść wydaje się jakby stworzona naprędce, nieprzemyślana. Dodatkowo każdy z bohaterów jest albo bi, albo homoseksualny i pewnie ten zabieg miał przykuć uwagę młodego czytelnika, a spowodował efekt odwrotny, gdyż takie nagromadzenie wszelakich udziwnień mocno mi przeszkadzało, bo zostało nagminnie podkreślane przez autorkę. Nie jestem przeciwniczką środowisk LGBT, ale ciągłe i powtarzalne przypominanie o orientacji seksualnej mocno mnie zmęczyło, a przez to lektura stała się nudna. Autorka popełniła kilka rażących błędów w samej fabule, uważny czytelnik odkryje wiele nieścisłości i powstałych dziur. Podsumowując "Te wiedźmy nie płoną" przedstawia bardzo przeciętna historię, przez która przeplatają się zaledwie zdawkowe fragmenty magii z mocno nijakimi bohaterami. Lektura typowa dla zabicia czasu, po jej odłożeniu natychmiast zapominam, że miałam w ręku te płonące wiedźmy.

„Te wiedźmy nie płoną”, jedni się zachwycają inni nie są do końca przekonani. Ja tak sobie tkwię pośrodku. Przyznam szczerze, że na początku miałam problem z wkręceniem się w fabułę i magiczny klimat, którego jak wskazuje tytuł powinno być od groma.

Poznajcie Hannę, prawdziwą czarownicę, która potrafi kontrolować żywioły: ogień, wodę, powietrze oraz ziemię. Wraz z rodziną i całym sabatem mieszka w Salem - o ironio, przecież tam palili takie jak ona na stosie! Kto by się spodziewał wiedźm w Salem? No właśnie, w sumie to nikt! Mimo wszystko dziewczyna musi ukrywać to kim jest. W innym wypadku mogłaby narazić się na śmiertelne niebezpieczeństwo i stracić swoją magię, na zawsze...

Tu zaczynają się schody, czyli miłosne dramaty nastolatek, do których na samym początku nie mogłam się przekonać. Chciałam dużej dawki magi, a nie bohaterki, która przez większość czasu unika swojej eks, Veroniki. Jednak gdy przerażający rytuał krwi przerywa zabawę pod koniec roku szkolnego, a dowody na istnienie mrocznej magii zaczynają pojawiać się w całym Salem, Hannah jest przekonana, że to dzieło śmiertelnie groźnej Krwawej Czarownicy, a ja dałam się w końcu porwać tej historii. Pomimo, że związkowe dramaty wciąż trwają, to przestałam na nie patrzeć tak krytycznym okiem. W mieście pojawia się nowa dziewczyna, Morgan, która skrada serce nastoletniej czarownicy ale... Nie tylko jej! Ja absolutnie i bezgranicznie pokochałam tą postać. Cieszę się, że pojawia się ktoś taki jak ona, bo dla mnie jest taką perełką w historii opowiadanej przez autorkę i przede wszystkim, uspokoiła trochę moją narastającą irytację, Veroniką. To jednak nie koniec problemów Hannah, która chcąc ocalić swój sabat i zdobyć serce dziewczyny, będzie musiała przetestować granice swojej mocy.

Książka jest dobra, czyta się szybko i przyjemnie, mimo wszystko świetnie się przy niej bawiłam. Druga połowa powieści zdecydowanie ratuje tą pierwszą, która nie była w stanie mnie do końca przekonać. Akcja zaczyna gnać jak oszalała, a końcowy plot twist, który was zaskoczy jest taką wisienką na torcie. W końcu zaczyna pojawiać się więcej magii, której na wstępie bardzo mi brakowało! 🔮

Mimo skrajnych opinii zachęcam was do przeżycia swojej własnej przygody w Salem. Przekonajcie się na własnej skórze czy dacie się oczarować sabatowi czarownic, ja po części uległam ich czarom ale liczę, że w drugim tomie przepadnę całkowicie i autorka mocno mnie zaskoczy.

Co by było gdyby... wiedźmy mieszkały wśród nas? Jak by wyglądały? Co by robiły? Jaka byłaby ich magia? Na te pytania stara się udzielić odpowiedzi Isabel Sterling w swojej debiutanckiej powieści. Jeśli chodzi o wszelkiego rodzaju magię w powieściach jestem bardzo na TAK. Niestety pani Sterling nie wykorzystała nawet w połowie potencjału swojej historii. Miała mnóstwo ciekawych pomysłów, stworzyła fajne postaci, a styl, którym się posługuje jest naprawdę przyjemny w odbiorze... problem w tym, że na pierwszym planie są tu sercowe rozterki nastoletniej wiedźmy, zamiast jej przygody. Niby cały czas coś się dzieje, miłosne dylematy przyćmiewają wszystko. Nasza młoda wiedźma woli dziewczyny i wiecie nie mam nic do tego, ale strasznie wkurzał mnie fakt, że w książce pani Sterling w sumie mało kto jest hetero… Lekcja tolerancji jaką próbuje przemycić autorka, wypadła więc dosyć nachalnie i odnosi raczej skutek odwrotny od zamierzonego... Mimo wszystko muszę przyznać, że dobrze czytało mi się książkę o wiedźmach-lesbijkach, a finał ich historii był (WRESZCIE) pełen magii, przygód i niespodziewanych zwrotów akcji. Sami zdecydujcie czy to książka dla Was.

Akcja powieści rozgrywa się w Salem, mieście w USA, które zasłynęło z procesów czarownic i z tego obecnie jest znane. Hannah jest wiedźmą żywiołów, która musi trzymać swój sekret tylko dla siebie, w innym przypadku całemu Sabatowi może zagrażać śmiertelne niebezpieczeństwo. W mieście zaczynają dziać się dziwne rzeczy, czyżby łowcy czarownic powrócili do Salem?

Uwielbiam książki z motywem wiedźm. W tej jednak trochę zabrakło magicznego klimatu. Autorka wiele stron poświęca rozterkom miłosnym głównej bohaterki. Osobiście nie przeszkadzało mi to, ale sięgając po tę pozycję musicie być świadomi, że wątek ten przeważa. Od kolejnego tomu oczekuję znacznie więcej, bo tak naprawdę książka ta nie wyróżnia się ona na tle innych. Liczę na znacznie więcej magii i akcji.