Tajemnice Windsorów

Książkę mam wypożyczoną z biblioteki - zawsze tak robię - zanim zdecyduję się na kupno.

I stwierdzam,że jest więcej niż świetna - tego, właśnie tego oczekiwałam po tej książce - tak,teraz będę mogła ją kupić - a zapoznałam się z nią dokładnie i dla mnie,czyli dla miłośnika tej tematyki - jest ona na bardzo dobrym poziomie.

Nie należy jej traktować jako kompendium historii i życia Windsorów w dosłownym znaczeniu tego słowa - bardziej jako zbiór ciekawych i interesujących faktów obyczajowych,rodowych,historycznych i egzystencjonalnych oraz matrymonialnych rodziny królewskiej.

Książka publicysty Newsweeka Marka Rybarczyka nie traci na atrakcyjności mimo,że wiele ciekawostek czytałam już gdzie indziej; jeśli już czyta się o Brytyjskiej Rodzinie Królewskiej to jestem zdania,że warto zapoznać się z każdą tego typu publikacją - różne osoby autorów i ujęcie tematu oraz zawarcie i zestawienie oraz ujęcie faktów i tematyki,także stylistyka - pozwolą nam mieć kompletny wgląd w tematykę.

Jest więcej niż prawdopodobne,że - natkniemy się na coś,na jakąś informację czy fotografię,wcześniej dla nas obcą.

Życie BRK to kawał historii.

To też skomplikowane portrety psychologiczne i relacje łączące jej członków, opisy specyficznej atmosfery Dworu i jego obyczajowości, lekcja etykiety a nawet geografii, chronologia wzlotów i upadków, wielkie wydarzenia i straszne tragedie, samotność i smutek, życie i śmierć na pierwszych stronach gazet....

Książka w sposób prosty i kompetentny a nie encyklopedyczny - zaznajamia nas z tajemnicami Windsorów którzy będą w tej dekadzie świętować 100 lecie swego nazwiska; książka w każdym rozdziale opatrzona jest cytatami a dedykowana... zmarłemu kotu autora co trochę stoi w sprzeczności z tematyką - ale o tym milczę bo nie chcę psuć posiłkowania się dobrą lekturą, okładka jest kolorowa i z obwolutą na której też zawarte są informacje skutecznie zachęcające do czytania - i do mnie to przemówiło.

Pozycja jest dowodem na to jak mało wie czytelnik o tej najpotężniejszej dynastii panującej świata której najważniejszą osobą jest Królowa Elżbieta II i ona twierdzi,że są siły w państwie którymi i ona się musi liczyć.To zdanie rzuca cień na owianą tajemnicą śmierć Diany w której przypadek - naprawdę mało ludzi wierzy....Tajne służby,rząd,monarchia - nikt z ludzi nie dowie się jakie decyzje zapadają dla dobra państwa i korony a popularne powiedzenie angielskie twierdzi,że jeśli ''masz zabić,to zrób to rekami kogoś innego'' i nie musze dodawać,że świetnie się to sprawdza w wywiadzie brytyjskim.Monarchia przez wieki pokazywała nam ,że na ołtarzu obowiązku jest wstanie poświęcić każdego - czy to syn,czy córka,czy mąż,czy żona, brat czy siostra - bez wyjątku.

Dla ludzi historia Diany była baśnią, stosowną do naszych czasów jednak; rozpaczający po śmierci syna Al Fayed nie jest obłąkany jak to kreowano w mediach i choć Rybarczyk przedstawia to trochę inaczej, Al Fayed już zasmakował czym jest Anglia i,wie,że mimo wszystko nadal istnieje tam silny podział klasowy a on mimo fortuny nie jest do dziś traktowany jak swój na Brytyjskiej ziemi i nie łudzmy się,że Diana poślubiając jego syna zaznałaby szczęścia - to mogłoby być dopiero piekło nieustannej inwigilacji i obserwacji jako matki przyszłego króla!!!

Rybarczyk porusza temat księżnej Kate - zawsze uśmiechnięta i ułożona, małżeństwo rodziców jej męża po takim czasie jak jej,było już w fazie ostrego kryzysu z którego nie wyszło; autor formułuje filozofię przystosowania sie Kate - i nie on jeden,jest ona w tej chwili polisa Monarchii lecz zastanawiamy się wszyscy czy Dwór jej nie popsuje,nie zwiedzie, nie zniszczy, nie okaleczy; narazie radzi sobie zupełnie dobrze - o niebo lepiej niż zmarła teściowa.

Na obrazkach przedstawiających sielankę Kate i Williama widać raczej....rodzeństwo lub bliskich przyjaciół niż małżeństwo - są naprawdę jak z obrazka,nie z życia.

William jest mniej barwny niż jego brat Harry,wypada przy nim wręcz afektywnie płasko; bracia mają inne charaktery, Karol nie jest tym złym i najgorszym jak przez całe lata był postrzegany a głównie ofiarą skomplikowanych relacji z ojcem i chłodnych z matką oraz specyficznej atmosfery Dworu i presji jakiej był uporczywie poddawany, Krolólowa przypomina.....samicę alfa hieny - królową afrykańskiej sawanny - ale kobiety z Wysp,władczynie - takie tam są - Elżbieta I,z Anglii uczyniła potęgę,toczyła boje z Marią Stuart - kolejną ważna personą w historii kraju która wcale nie była ofiarą Elżbiety lecz własnych knowań i spisków kościoła katolickiego który żądał głowy Elżbiety co mu się nie udało osiągnąć bo inaczej nie byłoby dziś TAKIEJ Brytanii; dalej - Wiktoria od której nazwe wzieła kolejna ''kobieca'' epoka w dziejach kraju, wreszcie Elżbieta II i otaczające ją dwie królowe - nie koronowane ale żony królów - o których wpływie na historię kraju zapomnieć NIE WOLNO - Maria Teck (babka Elżbiety,żona Jerzego V i matka jej ojca) oraz Elżbieta Bowes-Lyon (matka Krolowej Elżbiety i żona Jerzego VI), są jeszcze Diana i Fergie, jest Camilla i wreszcie Kate; była jeszcze zwana ''tą kobietą'' Wallis Simpson,księżna Windsoru, żona Edwarda VIII - skandalisty,z punktu widzenia Monarchii i - jak nazwał go Rybarczyk - pierwszego celebryty w rodzinie królewskiej.

Zadziwiające, bo tym samym określeniem Diany posłużyłam się w recenzji biografii Elżbiety II ''Portret Monarchini '' opublikowanej na tej stronie,mimo iż nie miałam wglądu w stwierdzenie Rybarczyka....widocznie dla niektórych osób będących w temacie - pewne sprawy są oczywiste i porozumiewają się tym samym językiem; Monarchia nie lubi w swoich szeregach celebrytów - to dobre dla show-biznesu a choć Monarchię nazywa się FIRMĄ - nie miejmy złudzeń - to firma inna niż wszystkie.

Dziś Monarchia jeszcze się wydaje kolorowa - dla kogoś kto wierzy w bajki,tak jak w bajki o Dianie ale to kierat,czasem nudny,choć z tej nudności wykreśliłabym osobę Elżbiety.Diana była symbolem dla kobiet które są wychowywane w kulturze aktorek i modelek a na taką rolę Królowa nie może sobie pozwolić.Królową uważa się za złą matkę, przeciętna matka brytyjska poświęca dzieciom 1 godzinę a ojciec 15 minut - czyli prawie tak jak to robiła królowa ale dostało się królowej - głowie Monarchii, dzwigającej na głowie wcale nie lekką koronę niedawnego jeszcze Imperium.Rybarczyk kreśli obraz oszczędnej Królowej,skrupulatnej i pracowitej i do bólu obowiązkowej; Kate choć zawsze elegancka jak z paryskiego żurnala - nawet zaraz po porodzie - jest bardzo bezbarwna,daje do zrozumienia nam,że to co się toczyło między 3 królowymi - babką,matką i córką - Marią Teck,Królową Matką i Elżbietą II - miało kolosalny wpływ na Monarchię,umocniło ją i nadało pewien ton,czego o osobie Diany w tym wszystkim powiedzieć nie można.Dowiemy się o relacjach Elżbiety z siostrą - odmowa zgody na ślub z wybrankiem jej serca,walnie przyczyniła się do do jej problemów osobowościowych i niezbyt szczęśliwego życia,była księzniczką w złotej klatce i nawet przed śmiercią nie spełniło się jej jedno jedyne życzenie - tego nie zdradzę jakie,podobnie jak tego,czego Królowa bardzo nie lubi bo co kocha to wiadomo - konie i psy.

Nie pominięto księcia Filipa i relacji łączącej go z żoną - typowy typ dominującego mężczyzny musiał się ugiąć pod protokołem,playboy i chulaka,podobno mający wiele kobiet i liczne romanse - nie był wstanie zaspokoić swojej żony - o taki temperament nikt by jej nie posądził; być może właśnie to cechuje kobietę z klasą? Jej małżeństwo jest tematem nieustannych spekulacji, Filipa napewno kochała i prawdopodobnie kocha - to jedyny mężczyzna jej życia i to się wydaje nudne i niemożliwe kobietom które lubują się w zdradach i rozwodach oraz pospólstwie rodem z Hollywood.

Z książki wynika to,co jest bardzo prawdziwe - ci co najbardziej Monarchię krytykują,są z niej jednak bardzo dumni; zwie się ją'' Łabędzim dworem", ''operą mydlaną'', żyje się nią i niezmiennie fascynuje; ile jeszcze ta fascynacja potrwa,tego nie wiadomo,poruszona natomiast problem i to istotny - kto obejmie tron po ambitnej i niewzruszonej jak góry ukochanej Szkocji Królowej? Autor podejmuje problematyczne kwestie, opisuje relacje między Dianą i Karolem oraz jego stosunek do ewentualnego objęcia władzy, i jak z trzech kobiet które do rodziny królewskiej weszły - Diana,Fergie i Camilla - najlepiej wyszła na tym Camilla, której nie straszna aura dworskiego życia; dowiemy się o biseksualizmie i homoseksualizmie w BRK,o księciu który ''robił za amebę'', o ''tamponadzie'' łączącej Karola i Camillę, o królewskiej służbie i niewygodnych członkach rodziny o których mało kto słyszał,o księciu ogrodniku i ekscesach brata Williama,Harryego, o niechęci jaką się darzyli Edward VIII i jego bratowa - zwana KRólową Matką,żona jego brata który objoł tron po jego abdykacji, Edward szczerze zniechęcił się do Dworu i rodziny i wraz z żoną został skazany na przymusową banicję oraz niemal wyklęty.

Zgrabna,jeśli można tak o książce powiedzieć i ciekawa pozycja przez którą przewija się cała plejada mniej lub bardziej sympatycznych postaci - ale napewno ciekawych.

Nie sądzę by mogła zawieść.

.....to się zapowiada ciekawie....trzeba się w to będzie zaopatrzyć....