Szwajcaria, czyli jak przeżyć między krowami a bankami. Bilet w jedną stronę

PODZIAŁY I WYZWANIA

Autorka książki, Joanna Lampka, to kobieta, która na przekór obawom nie stroni od wyzwań. Z obawą i zdziwieniem dotyczącym metody zjednuje serca starszych sąsiadów, podejmuje się roli nauczycielki języka polskiego i uczestniczy w Szwajcarskiej imprezie, ponieważ wykorzystała już LIMIT wymówek. Z powalającym humorem i dystansem do samej siebie opowiada od różnych aspektach życia w Szwajcarii, o wadach i zaletach, własnych sukcesach i porażkach. O tym, co zaskoczyło ją pozytywnie i co rozczarowało. Od kuchni, przez politykę, święta, aż po źródła szwajcarskiej nienawiści, w której mieszkańcy się jednoczą. Dotąd nie miałam pojęcia, że to kraj tak wielu podziałów, które często uniemożliwiają kontakt obywateli i wprowadzają prawną dezorientację, inne kantony, inne zarobki i inne podatki. Kraj banków i krów, przecież. Istny egzamin czujności i wytrzymałości.

WŁASNE OBSERWACJE

Dlaczego szwajcarski paszport może uwierać? Czemu warto wyrobić sobie swój autorski, sztuczny śmiech? I jak się miewa szwajcarskie libido? Odpowiedzi na te pytania oraz wiele innych ciekawostek możecie znaleźć zgrabnych i klarownych działach książki poświęconych konkretnym zagadnieniom czy epizodom z życia autorki. Są fakty, są przygody i zdecydowana przewaga własnych obserwacji, z czego niezmiernie się cieszę, bo nie ma nic lepszego niż przedstawienie obrazu danego państwa z własnej, oryginalnej perspektywy. W publikacji można natrafić także na zdjęcia obrazujące poszczególne sytuacje czy miejsca. Nie spodziewałam się, że wcale nie tak odległy kraj może tak mnie zainteresować. Ale myślę, że to w większości duża zasługa umiejętnego przekazu autorki.

PODSUMOWANIE

Lekko, z humorem, wielobarwnie i ciekawie. Właśnie tak pisze o Szwajcarii Joanna Lipka, nie ograniczając się jedynie do błahych tematów. „Szwajcaria, czyli jak przeżyć między krowami a bankami” to książka dla tych, którzy chcą w końcu poznać prawdziwe oblicze mieszkańców tego kraju i niewątpliwie dla tych, którzy przymierzają się do zasiedlenia jego terytorium. W końcu małżeństwa z kobietami z zagranicy stanowią w Szwajcarii niemały procent. Ze swojej strony, zainteresowanym zdecydowanie polecam. Chociażby na poprawę nastroju.

Uwielbiam styl pisania Pani Joanny: lekko i przjemenie, zabawnie, czasami jak w kryminale. Z pewnośćią po przeczytaniu tej książki mamy ochotę poznawać jeszcze bardziej kraj w książce opisany... Pozdrowienia dla Joanny :)