Sztuka kobiecości

Piękna książka o pięknie kobiecości, w całym tego słowa znaczeniu.

Doceniam twórczy wkład autorek, w nowoczesnym holistycznym podejściu do złożonych, problemów kobiet i odczarowywaniu całej ''dulszczyzny" w temacie kobiecości.. Chapeau bas, za pomysł i realizację..Zaletą książki, jest zrozumiały język dla każdej kobiety, w każdym wieku i wykształceniu.

Po przeczytaniu książki, którą się świetnie czyta, doceniając walory merytoryczne, estetyczne ,właśnie dzisiaj zamawiam następne 2 egzemplarze, dla bliskich mi kobiet.

Proszę, przekazać autorkom serdeczne podziękowanie i gratulacje.

Anna

Sztuka kobiecości, Aneta Borowiec, Beata Wróbel

Posiadałam poprzednie książki na półce z podobnej kategorii, ale jakoś nigdy nie przypuszczałam, że można je przeczytać z zaciekawieniem od deski do deski. W tym poradniku kryje się tyle pytań i ciekawych odpowiedzi… Są tutaj wyjaśnione praktycznie wszystkie kwestie, z którymi kobieta ma problemy, a wstydzi się zapytać. Mamy tutaj bardzo różnorodną tematykę, ale głównie są tutaj poruszone tematy związane z kobiecością ( ginekologia, seksuologia). Od razu mówię, nie jest to jakaś zboczona, nieprzyjemna w odbiorze książka. Wręcz przeciwnie, to poradnik który powinna przeczytać każda kobieta. Ja tak samo, myślałam, że wiem wszystko, jednak po przeczytaniu, zdałam sobie sprawę o kilkudziesięciu kwestiach, o których wcześniej nie miałam zielonego pojęcia. Czasami też na niektóre kwestie patrzyłam nie tak jak powinnam. Bardzo podobało mi się też to, że książka jest napisana w sumie w formie dialogu. Dwie twórczynie książki tak od tak, całkiem na luzie wymieniają swoje poglądy i jednocześnie uczą i dokształcają nas – czytelniczki. Autorki poruszają głównie tematy związane z naszymi miejscami intymnymi. Mówią o tym, że bardzo często boimy się je nazywać tak jak to nazywają się naprawdę. Ponadto, mamy również problem z samoakceptacją swoich miejsc intymnych, np. bardzo często nasze miejsca intymne odbieramy jako narządy seksualne, a tak być nie powinno. Autorki na każdym kroku podkreślają nam, że piersi czy pochwa, to zwykłe narządy, takie jak głowa czy ręce. I nikt nie powinien się wstydzić o tym mówić. Jakby przyjrzeć się głębiej, jest poruszanych tutaj wiele innych problemów, a mianowicie kobiety rozmawiają o zdrowiu psychicznym i równowadze kobiet. O tym jak jesteśmy zbudowane, o czym myślimy, jak w większości funkcjonujemy. O relacjach, o związkach partnerskich. O tym jak stworzyć dobry i udany związek.

Przede wszystkim to poradnik skierowany dla kobiet, które mają też problem z samoakceptacją i pokochaniem siebie.

Sztuka kobiecości, Aneta Borowiec, Beata Wróbel

Posiadałam poprzednie książki na półce z podobnej kategorii, ale jakoś nigdy nie przypuszczałam, że można je przeczytać z zaciekawieniem od deski do deski. W tym poradniku kryje się tyle pytań i ciekawych odpowiedzi… Są tutaj wyjaśnione praktycznie wszystkie kwestie, z którymi kobieta ma problemy, a wstydzi się zapytać. Mamy tutaj bardzo różnorodną tematykę, ale głównie są tutaj poruszone tematy związane z kobiecością ( ginekologia, seksuologia). Od razu mówię, nie jest to jakaś zboczona, nieprzyjemna w odbiorze książka. Wręcz przeciwnie, to poradnik który powinna przeczytać każda kobieta. Ja tak samo, myślałam, że wiem wszystko, jednak po przeczytaniu, zdałam sobie sprawę o kilkudziesięciu kwestiach, o których wcześniej nie miałam zielonego pojęcia. Czasami też na niektóre kwestie patrzyłam nie tak jak powinnam. Bardzo podobało mi się też to, że książka jest napisana w sumie w formie dialogu. Dwie twórczynie książki tak od tak, całkiem na luzie wymieniają swoje poglądy i jednocześnie uczą i dokształcają nas – czytelniczki. Autorki poruszają głównie tematy związane z naszymi miejscami intymnymi. Mówią o tym, że bardzo często boimy się je nazywać tak jak to nazywają się naprawdę. Ponadto, mamy również problem z samoakceptacją swoich miejsc intymnych, np. bardzo często nasze miejsca intymne odbieramy jako narządy seksualne, a tak być nie powinno. Autorki na każdym kroku podkreślają nam, że piersi czy pochwa, to zwykłe narządy, takie jak głowa czy ręce. I nikt nie powinien się wstydzić o tym mówić. Jakby przyjrzeć się głębiej, jest poruszanych tutaj wiele innych problemów, a mianowicie kobiety rozmawiają o zdrowiu psychicznym i równowadze kobiet. O tym jak jesteśmy zbudowane, o czym myślimy, jak w większości funkcjonujemy. O relacjach, o związkach partnerskich. O tym jak stworzyć dobry i udany związek.

Przede wszystkim to poradnik skierowany dla kobiet, które mają też problem z samoakceptacją i pokochaniem siebie. Niejednokrotnie w książce możemy znaleźć fragmenty, w których Autorki mówią o tym, że jeżeli chcemy aby ktoś nas pokochał, to my same musimy pokochać i zaakceptować siebie, swoje ciało, stan psychiczny.

Bardzo podoba mi się też forma wydania tej książki. Nie jest to takie zwykłe wydanie, że zawiera tylko litery w takiej samej czcionce, a tekst jest na białych kartkach. No nie. Strony są kolorowe, czcionka jest kolorowa, raz większa, raz mniejsza, są też ilustracje, rysunki. To wszystko jeszcze bardziej sprawia, że naprawdę ta książka zyskuje w moich oczach.

Widziałam, że wiele recenzentek użyło stwierdzenia, iż ten tytuł to taka "skarbnica wiedzy”. Zgadzam się z tym stwierdzeniem. Jest to wiedza o kobietach, o ich całokształcie, o ich słabych punktach, o seksualności, o ciele, o miejscach intymnych, o stresujących przypadkach, o budowaniu i relacji w związkach, o wizytach u ginekologa i ogólnie u lekarza, o wychowywaniu dzieci, o dbaniu o rodzinę.

Czy warto? Same sięgnijcie po tę książkę i dajcie mi znać czy Wam się podobała. Wydaję mi się, że mężczyzna również może sięgnąć po tę pozycję, aby jeszcze bardziej zrozumieć i zaakceptować kobietę.

Ocena 9/10

W książce występuje dużo sprzeczności. Pani ginekolog wyraża pewne idee, po czym sama sobie zaprzecza. Dodatkowo w teorii pokazywane jest wsparcie różnorodności i wolności, po czym krytykuje wiele spraw, na które nie ma dowodów. Moim zdaniem krzywdząca książka. Jestem niestety nią zawiedziona.

Nie polecam tej książki, jeśli ktoś spodziewał się więcej niż wiedza z zakresu anatomii ciała kobiecego. Pani ginekolog jest zapewne świetna w swoich fachu - ginekologii, ale kwestie psychoseksualne są tutaj uproszczone i potraktowane po macoszemu. Doradzenie kobiecie, która skarży się na brak pożycia małżeńskiego spowodowane tym, ze dziecko śpi w ich łóżku, bo inaczej płacze, żeby po prostu odłożyła dziecko do jego łóżka i poszła się kochać z mężem to totalne nieporozumienie. Gdyby było to takie proste to zapewne owa pacjentka by to dawno zrobiła. Niezrozumienie dla bólu porodowego, zastanawianie się czemu kobiety domagają się cesarskiego cięcia, to kolejny przykład niezrozumienia dla uczucia strachu, przytłoczenia i bezsilności, z którym często zmagają się kobiety. Czegoś innego spodziewałam się po książce, na pewno nie nauczycielskiego tonu.