Sprośne listy

“Pisaliśmy do siebie listy, nie wiedząc nawet, jak wyglądamy. Zakochałem się w jej słowach, ale nigdy jej tego nie powiedziałem”

Griffin i Luka poznali się dzięki listom, które wymieniali od dzieciństwa. Z biegiem lat i setkami listów stali się najlepszymi przyjaciółmi, którzy ufają sobie i dzielą najmroczniejszymi sekretami. Wydawało się, że ta przyjaźń jest nierozerwalna. Niestety pewnego dnia Luka przestała odpowiadać na listy swojego angielskiego przyjaciela. Po wielu latach Griffin postanowił spróbować jeszcze raz i napisał do dziewczyny pełen wyrzutów i przepełniony gniewem list. Luka nie miała wyboru i postanowiła w końcu przyznać się dlaczego przestała odpowiadać. Chłopak jej wybaczył i po wielu latach udało im się odnowić relacje, która przeszła na o wiele wyższy poziom. Ich listy stały się intymne i żadne z nich nie ukrywało, że od wielu lat łączy ich nie tylko przyjaźń. Jedynym wyjściem, żeby jeszcze bardziej rozwinąć tą znajomość jest poznanie się w realnym świecie, jednak Griffin nie chce się spotkać. Uważa, że tak będzie najlepiej. Luka nie wytrzymuje i wybiera się w podróż, żeby poznać swojego przyjaciela.

Zastanawialiście się kiedyś czy da się zakochać w kimś poprzez pisanie listów? Vi Keeland i Penelope Ward udowadniają, że się da. “Sprośne listy” to historia opowiadająca o rodzącym się uczuciu pomiędzy dwójką przyjaciół, którzy znają się wyłącznie z wymienianych listów. To co wydarzyło się w przeszłości Luki ciągle oddziałuje na jej życie, dziewczyna ze wszystkich sił stara się z tym walczyć. Griffin chce się spotkać ze swoją przyjaciółką z dzieciństwa, jednak boi się, że jego obecne życie przerazi i przytłoczy dziewczynę. Autorki mają bardzo lekkie pióro i talent do pisania wciągających historii, dzięki temu nie mogłam się oderwać od “Sprośnych listów”. Ta historia nie jest tylko romansem. Autorki poruszają w niej tematy chorób psychicznych, terapii, otwierania się na innych, zaufania, przyjaźni i rodzącego się uczucia.

⭐RECENZJA⭐

Luka i Griffin znają się tylko z listów, które zaczęli pisać do siebie w dzieciństwie. Jednak ich więź jest niewyobrażalnie mocna, znają swoje najmroczniejsze sekrety i mimo tego, nadal trwają w tej przyjaźni. Jednak dziewczyna chce czegoś więcej, chce zobaczyć swojego korenspondencyjnego przyjaciela. Czy mimo swoich obaw podoła?

📝

Ten duet @penelopewardauthor @vi_keeland każdy chyba zna. Więc nie muszę przedstawiać tych Pań, prawda? Ja osobiście jestem zakochana w ich stylu i lekkości języka. Nie czytałam dużo ich książek, lecz teraz za każdym razem sięgam po najnowsze powieści pisarek i od razu jestem kupiona. Zarówno w duecie, jak i osobno, biorę ich lektury w ciemno. Tym razem też tak było i czy żałuję? Nie!

„Sprośne listy” to powieść, która skradła moje serce. Czytałam ją wspólnie z @czytelnia_magdaleny i wiem, że Madzia podziela moje zdanie. Książka jest zabawna, ale zarazem wzruszająca. Historia naszych bohaterów jest niesamowicie skonstruowana, a jeszcze lepiej, bo wszystko zaczyna się w dzieciństwie. Mimo, że w późniejszych latach tego kontaktu nie było między nimi z powodu różnych spraw, to jak powrócił, to ze zdwojoną siłą. Od naszych postaci czuć bijące emocje, zarówno negatywne, jak i pozytywne. Mają swoje problemy, boją się czegoś, ale codziennie walczą, walczą o lepsze jutro. Mimo trudnej przeszłości, nie poddają się, a jak już, to mają odpowiednie wsparcie do dźwignięcia się. Ja momentami miałam wrażenie, że czytam o sobie. Pisarki właśnie w taki sposób stworzyły tę powieść, że „wciąga nas” i mamy wrażenie, że jest coś konkretnego o nas napisane. Może to dziwne, ale ja właśnie tak czułam. W tej książce pisarki skupiły się na ważnym problemie, wspominają chorobę, z którą boryka się nasza główna bohaterka i właśnie przez to, ta powieść nabiera tego czegoś. Nie mogę zapomnieć o pikantnych scenach seksu, które wywołały we mnie gorąco, ale nie były przesadzone i nie było ich zbyt dużo, z czego się ogromnie cieszę. Lubię w powieściach jak wszystko jest stonowane, napisane od A do Z, i nie ma niczego za dużo i niczego za mało. Tutaj to dostałam w 100 procentach i jestem naprawdę zadowolona! Nie pozostaje mi nic innego jak polecić Wam tę książkę! Spędzicie przy niej niesamowity czas i gwarantuję Wam, że bohaterowie skradną Wasze serca!

Pe. eS. @czytelnia_magdaleny dziękuję za kolejne wspólne czytanie! Czekam na następne! 😁

📝

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @editiored @wydawnictwohelion 🖤

📝

zgrabnie napisana historia, jak zawsze u pań autorek, świetne wytchnienie literackie od gazetowych wyliczanek trupów, polecam na odreagowanie dla zdrowia psychicznego

o ile nastawiasz się na lekką lekturę dla relaksu i przyjemności, to ja gorąco polecam ten atrakcyjny pod każdym względem tytuł "Sprośne listy", nie tylko dlatego,że najlepsze są amerykańskie westerny i romanse - po prostu ta powieść jest znakomita od początku do końca

Co to była za książka! Jak zwykle zostałam oczarowana fabułą, jaką stworzył duet Ward i Keeland. Te kobiety potrafią wykreować cudownych bohaterów, którzy zabrali moje serce.

Griffin i Luka pisali ze sobą w młodzieńczych latach i wymieniali się listami. Zaufali sobie, zaprzyjaźnili się, ale nigdy się nie poznali. Ona z USA, ON z Wielkiej Brytanii – żyli oddaleni od siebie tysiące kilometrów. Jednak potrafili poświęcić sobie czas i zdać relacje z minionych dni.

Pewnego dnia smutne wydarzenie w życiu Luki blokuje ją, a ta nie jest już w stanie pisać listów. Nie wyjaśnia tego. Po prostu zrywa znajomość i zamyka się w szklanej kuli. Nie z własnej woli.

Autorki poruszają ogromnie ważny temat – lęk społeczny. O nim mówi się za mało i za rzadko. Cieszę się, że w książce obyczajowej został ON tak dobrze ujęty. Luka zmaga się ze strachem każdego dnia i nie jest w stanie zrobić normalnie zakupów. Griffin przypomina jej o sobie o ośmiu latach, wysyłając niespodziewany list. Od tego momentu zaczynają na nowo pisać i poznawać się.

Ich listy stają się coraz bardziej niegrzeczne, a przy ty bardzo zabawne. I tu pojawia się dobrze znany humor Keeland i Ward. Doceniam dialogi i zabawne żarty. W całą fabułę wplątany jest również teraupeuta Luki, który okazuje się dla niej przyjacielem.

To opowieść o miłości, namiętności, o bólu, stracie i sile. Lektura sprawia przyjemność i jednocześnie nakręca do kibicowania głównej bohaterce. Griffin robi wszystko, by pomóc Luce przebrnąć przez lęk, choć jego świat jest dla niej ogromnym wyzwaniem. A kim jest Griffin? Tego nie mogę Wam zdradzić.

Serdecznie polecam tę książkę, którą pochłania się w całości. Zostawia niedosyt – niestety.

czytałam już Zbuntowanego Dziedzica i Drania z Manhattanu tych autorek, piszą dobre romanse, Sprośne Listy są trochę inne ale też świetne więc warto mieć na półce bo miło się do tych powieści wraca

Czułam, że ta książka będzie strzałem w dziesiątkę. Chwile mi zajęło aby dojść do siebie po przeczytaniu tej książki... tyle emocji to ja dawno nie miałam. Ostatnie strony mi się zlewały, a łzy nawet nie wiem kiedy spływały po policzkach...

Bardzo podoba mi się fabuła. Pomysł na książkę jest genialny! Takiej jeszcze historii nie było dane mi czytać. Czytałam ją z wielkim uśmiechem na twarzy gdy śledziłam korespondencje naszych bohaterów. Czasami teksty Griffina bawiły mnie do łez.

To jak zostali wykreowani bohaterowie, a szczególnie bohaterka. Griffina kocham- jego wyrozumiałość, i pomysłowość, która czasami tak bardzo mnie szokowała... Oh... co tu dużo mówić. No naprawdę jestem pod ogromnym szokiem, bo spodziewałam się nudnej, oklepanej historii a tutaj tyle się działo, tyle emocji ulatywało po każdym rozdziale- coś pięknego.

Podobała mi się ich relacja, podobał mi się fakt, że tutaj nie ma pośpiechu. Książka nie należy do najcieńszych (ma dość dużą wygodną dla oka czcionkę) ale to jest zdecydowanie jej plus. Dlaczego? Bo z każdym rozdziałem coraz bardziej poznajemy naszych bohaterów, kibicujemy im i przeżywamy wszystko razem z nimi.

„Sprośne listy” nie były takie od samego początku, nawet nie wiem kiedy faktycznie zrobiło się gorąco- ale! Nie w sposób odpychający. Bardzo płynne przejście, wręcz naturalne. Nie czytałam tego z zażenowaniem na twarzy.

Tej książki się nie czyta- ją się pożera. Nie było chwili gdy o niej nie myślałam. Chciałam jak najszybciej do niej wrócić i dowiedzieć się jak zakończy się ta historia.

Erotyka jest dla ludzi. Póki jeszcze są dwie płci i można je od siebie łatwo odróżnić wszystko jest ok. Jest też o czym i dla kogo pisać powieści romansowe i erotyki. Takie, jak świetne "Sprośne listy".

Takiej historii mi właśnie brakowało. Ten duet autorek jest nie do podrobienia. Historia Luki i Griffina poruszy każdego. Historia pełna ciepła, uczuć, To nie pierwsza książka tego duetu, jaki czytaąłm ale ta ujęła moje serce dogłębnie.

Luka młoda kobieta, która po stracie przyjaciółki cierpi na agorafobię. Jest też pisarką kryminałów, które pisze po pseudonimem Ryan Griffin. Pewnego razu jedzie uporządkować mieszkanie po zmarłym ojcu i odkrywa list od swojego korespondencyjnego przyjaciela. Przed laty pisali do siebie podając tylko prawdziwe imiona a zmienione nazwiska. Po traumatycznych wydarzeniach i śmierci przyjaciółki Luka przestaje odpisywać Griffinowi. Ten się poddają aż do czasu, gdy po 8 latach pisze list. Luka odpisuje i zaczynają pisać ze sobą tytułowe listy....

Griffin, młody mężczyzna przeprowadza się z Wielkiej Brytanii do Stanów i rozpoczyna karierę muzyczną jako Cole Archer. Gdy otrzymuje list od luki, w którym wyjaśnia się czemu prestała pisać, wznawia pisanie z przyjaciółką. Jednak, gdy ta chce się spotkać woli tylko pisać. Griffin wie, że jego życie jest takie, przed którym Luka się broni. Ona się boi tłumów a w jego otoczeniu tłumy są zawsze.

Luka i Griffin jednak się spotykają i od tego momentu książka bawi, rozczula i wyciska łzy. Tak dobrze napisanej i tak emocjonującej książki dawno nie czytała. Grifiin robi wszystko by udało im się z Luką. Kocha ja i dopasowuje się do jej problemów. Luka się star przełamać lęcki ale one biorą górę. Normalnie bym nią potrząsnęła i kazała się obudzić. Bo niby chce ale strach jest większy. Jednak autorki tak to opisały, że nie sposób się na nią złościć. W książce są takie momenty, że łzy stają w oczach. Książka jest o miłości, ale nie takiej lekkiej a tej trudnej, gdzie oboje musza przełamać swoje lęki i swój świat, by być razem. W książce jest też kilka scen dość pikantnych. Są też listy, które nas wprawia w dobry nastrój.

"Sprośne listy" to także historia, która jest pisana z dwóch perspektyw: Luki i Griffina. Kocham taką formę. Od razu możemy poczuć te uczucia i to jak bohaterowie postrzegają siebie tę drugą stronę i cala sytuacje. Książka porusza także trudne tematy np. leki, traumę. Polecam z czystym sumieniem. Książka tego duetu to świetnie spędzony wieczór.

Tego duetu chyba nie muszę przedstawiać miłośnikom romansów. Są to Autorki znane i lubiane na całym świecie, które wydają zarówno solo jak i wspólnie. Tym razem proponują nam historię Luki i Griffina. Historia, która poruszy Wasze serce, bo moje jest w niej zakochane i zostanie w nim na długo.

„Bo zadurzyłam się w chłopcu, który pisał do mnie listy lata temu, ale zaczęłam zakochiwać się w słodkim mężczyźnie, który zdawał się lubić mnie za to, kim jestem, z wadami czy bez.”

Luka od tragicznego wypadku zaprzestała kontaktów ze swoim korespondencyjnym przyjacielem. Tak naprawdę minęły lata, a ona odnalazła list i postanowiła odnowić tę znajomość. Ale czy po latach jest to w ogóle realne ? Czy po latach, kiedy jesteśmy dorosłymi już ludźmi, którzy przeszli wiele, jesteśmy w stanie pisać listy i w nich wymieniać swoje spostrzeżenia ? W erze telefonów, komputerów i Internetu ?

„Żyj swoim życiem, ale wierz głęboko w to, że tobie i Luce jest przeznaczone być razem, a może pewnego dnia ten sam wszechświat, który pozwolił wam się spotkać, znowu użyje swojej magii.”

Griffin nigdy nie zapomniał o Luce. Ta dziewczyna zawsze była w jego sercu. Jednak minęły lata, frustracja narosła, a ON dostał list. Właśnie od niej. Co zrobić ? Szczególnie gdy już nie są tymi samymi ludźmi, gdy Luka jest inną kobietą, a ON innym mężczyzną. Dzielą ich kilometry, ale czy to stanie na drodze tej dwójce ?

„Chociaż miałem takie pieniądze, o jakich można tylko marzyć, zawsze czegoś mi brakowało. Tylko nie wiedziałem czego. Aż do teraz.”

Autorki poruszają zupełnie nowy temat, mianowicie problemów agorafobii, czyli lęków związanych z przebywaniem w otwartej przestrzeni, wśród tłumów ludzi w miejscach publicznych. Może wydawać nam się to śmieszne, ale to stanowi problem dla wielu ludzi. Niestety nie jest prosto przezwyciężyć ten lęk, więc jak sądzicie, czy naszym bohaterom się to uda ? Czy chwycą byka za rogi i będą walczyć pomimo wszystko ?

„Czasami, gdy miłość nie wystarcza, żeby wszystko było dobrze, trzeba z niej zrezygnować.”

Jest to najlepsza książka jaką wydał ten duet. Jest tak piękna, wzruszająca, a zarazem trudna. Śmiejesz się, płaczesz, cierpisz razem z bohaterami, którzy zostali w sposób magiczny wykreowani. Byli doskonałymi, a zarazem niedoskonałymi bohaterami, którzy nie boją się swoich uczuć, nie boją się stanąć twarzą twarz z prawdą i ryzykują pomimo wszystko, nawet gdy okaże się to błędem. Myślę, że ci bohaterowie są w stanie wiele nas nauczyć, jeżeli chodzi o swoją pokorę, walkę i determinację.

Ja nie mogłam się od niej oderwać, nie spodziewałam się tak wspaniałej książki, która poruszy moje serce. Miłe zaskoczenie, bo autorki przyzwyczaiły nas troszkę już utartego schematu, a tu cóż miło mnie zaskoczyły.

Szczerze Wam ją mogę polecić ! Dla matematyków są liczby ;)

Moje 10/10 

Vi Keeland przypomniała mi jedną rzecz. Jak w dawnych czasach, kiedy ludzie nie mieli internetu, nawiązywali znajomość listowną. Tak, dzięki temu poznałem dwie bardzo niezwykłe osoby i z dumą mogę oświadczyć, że obecne są one w moim życiu do dnia dzisiejszego, a od tych pierwszych listów minęło już ponad dwadzieścia lat. Szok! Ta historia zaczyna się podobnie, ale jej finał - powalający. Nie spodziewałem się czegoś takiego. Jeżeli ktoś lubi takie niespodziewane historie, których finału w żaden sposób nie da się przewidzieć, to książka Vi Keeland bardzo mu się spodoba. Ja Wam ją polecam do czytania.

Po śmierci ojca Luka musi w końcu jechać do jego mieszkania, aby dopełnić wszystkie formalności związane z nieruchomością. Kiedy dociera na miejsce i sprawdza zaległą pocztę znajduje list do niej zaadresowany. Kiedyś w szkole jedna z nauczycielek zorganizowała wymianę listów z dziećmi z jednego z brytyjskich miasteczek w ten sposób dziewczyna zyskała przyjaciela na odległość. Zwierzając sobie wzajemnie największe tajemnice stali się swoją wzajemną podporą, jakiej potrzebowali nastolatkowie. Ich kontakt się przerwał i przez osiem lat nie utrzymywali ze sobą żadnych relacji. Teraz, trzymając w ręku kopertę, wygrała ciekawość i chęć poznania przyczyny ponownej chęci bliskości przez G.Quinna. Swoimi słowami i żalem przelanym na papier chłopak prowokuje ją do korespondencji. Tym razem bardziej odważnej i niegrzecznej niż kiedy byli dziećmi... Tylko, że to dziewczynie nie wystarcza. Starsza i dojrzalsza pragnie poznać człowieka, któremu zaufała. Niestety ON nie chce ani się z nią spotkać, ani nawet zdradzić swojego prawdziwego imienia.

Co takiego skrywa mężczyzna, że nie chce się ujawnić? Czy ta miłość nawiązana w listach wystarczy, aby stawić czoło przeciwnościom losu?

#sprośnelisty to bardzo pouczająca lektura. Nie tylko niegrzeczna za sprawą tytułowych listów, lecz bardzo romantyczna i wzruszająca. Autorki kolejny raz wzięły sobie na barki bardzo trudny temat, dokładnie obrazując nam wszystkie jego aspekty i ubrały w nie bohaterów swojej powieści. Nie zapomniały o gorących scenach, poczuciu humoru ani bólu czy przeciwstawianiu się swoim lękom. Postać Griffina -jego czułość, opiekuńczość i dbałość o wszystko... w mig skradła moje serce. Skomplikowana sytuacja Luki aż prosi się o współczucie. Połączenie ich historii okazało się świetną kombinacją dla książki, której nie chcesz odkładać na bok. To jak? dasz się do niej przekonać?