Drań z Manhattanu

Telefonie, telefonie powiedz przecie kto jest największym [motyla nóżka] na świecie?

"Stoi na stacji lokomotywa,

Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:

Tłusta oliwa (...) " Julian Tuwim ,,Lokomotywa"

Każdy z nas zna ten wierszyk o Lokomotywie chyba na pamięć prawda? :) Jak wielu z Was dojeżdża do pracy, szkoły, na uczelnie właśnie taką Lokomotywą? Pewnie niejednokrotnie spotkaliście się z sytuacją że ktoś zapomniał, zgubił lub zostawił coś w pociągu. Oddajecie własność właścicielowi? Czu uważacie że to nie Wasz problem?

W takiej wydawać by się mogło banalnej i codziennej sytuacji znalazła się Soraya, główna bohaterka ,,Stuck-Up Suit" kolejnego dziecka boskiego duetu pisarskiego Keeland i Ward :)

Tajemniczy, boski mężczyzna upuścił telefon w pociągu. Na pierwszy rzut oka widać że nie pasuje do tego środka komunikacji. Jest fascynujący, urzekający, hipnotyzujący.

Podnosisz telefon... z zamiarem oddania oczywiście. Jednak najpierw przeczesujesz. Bowiem telefon prawdę ci powie. Właścicielem zguby okazuje się potężny Graham Morgan, właściciel Morgan Financial Holdings. Zmierzasz do ogromnego biurowca, zdeterminowana aby oddać cudzą własność. Pan [motyla nóżka] nie chce się jednak z tobą zobaczyć, jest zbyt zajęty, zbyt światowy, zbyt dumny i wyniosły. Co robisz? Zostawiasz telefon w recepcji? Wyrzucasz do śmieci, przecież może sobie kupić nowy prawda? A może próbujesz kolejny raz? I tak do skutku? Soraya rozgrywa to jeszcze inaczej! Po mistrzowsku! Zostawia telefon... uzupełniając jednak wcześniej jego zawartość o pewien ,,prezent". Kilka pikantnych fotek oraz obraźliwych słów. A lwa nie wolno drażnić... zwłaszcza machając mu przed nosem soczystym, świeżutkim mięskiem. Bo nie odpuści, póki nie zatopi w nim zębisk :)

Uwielbiam bohaterów. Przybijam im piątkę i modlę się o więcej takich postaci.

Graham Morgan na pierwszy rzut oka to dupek, [motyla nóżka], któremu władza i pieniądze uderzyły do głowy. Człowiek, który zwykłego pracownika ma za nic. Ale medal ma zawsze dwie strony. Graham został zdradzony, miał złamane serce. Już nie wierzył w miłość, a po śmierci matki stracił także wiarę w ludzi. stał się zimny, bezwzględny, otoczył swoje serce murem niemożliwym do pokonania. Stając się pracoholikiem miał nadzieję iż sprawi, że matka będzie z niego dumna. Ktoś zdecydowanie powinien go przytulić :) Tym kimś mogę być tylko ja.

Soraya nigdy nie była zakochana, nie pozwała sobie na takie uczucia, one są dla słabych. Jej ojciec zranił rodzinę, zniszczył ją, doprowadzając do tego że swojego serca strzegła bardziej niż czegokolwiek innego. Ale pociąg zawsze może zmienić obrany kurs i dowieść nas w zupełnie inne miejsce.

Fabuła w wykonaniu tych dwóch kobietek to po raz kolejny istny wybuch nuklearny. Mamy tu wszystko. Bohaterów z krwi i kości, seksowne wiadomości, mnóstwo flirtu, trudną przeszłość, zadziorność, upartość, determinację, aż w końcu i miłość. Bo to ona w końcu w życiu liczy się najbardziej prawda?

Sceny erotyczne....Powiem tak, naprawdę nie sądziłam iż wymiana wiadomości pomiędzy bohaterami może być bardziej podniecająca i gorąca niż dosłowne zbliżenia ciał. Ale tak było w tym przypadku. Chemia i magnetyczne przyciąganie wylewało się hektolitrami z każdej literki. A bujna wyobraźnia potrafi postawić kropkę.

,,Stuck-Up Suit" to kolejny genialnie zrealizowany projekt. To pociąg, który zabierze Was w niezapomnianą podróż, pełną erotycznych doznań, pięknych widoków, zarumienionych, palących policzków oraz prawdziwej miłości. Czasami najlepsze podróże to te nieplanowane, spontaniczne. Wsiądźcie do pociągu razem z Grahamem i Sorayą i przekonajcie się gdzie to Wy dotrzecie. Może jeszcze gdzie indziej niż ja? :)

(Ligeria) lubimyczytać[Adres usunięty]

Drań z Manhattanu, czyli zimny mężczyzna i pyskata Włoszka.

Książka bardzo wciągająca, bezsprzecznie. Dużo uczuć i zwrotów akcji.

Głównymi bohaterami są dwie sprzeczne ze sobą charaktery. Soraya jest piękną krągłą Włoszką z nietypową fryzurą, otóż farbuje włosy w zależności od nastroju.

Graham zaś jest mężczyzną, który jest zimny, oschły i ma ogromne ego. Dlatego też zaintrygowała go nasza Soraya, którą pokochała od pierwszych stron. Grahama dopiero później.

Książka zawiera wiele wątków, zaczynając od przeszłości, przez niestabilną teraźniejszość, kończąc na niewiadomej przyszłości.

Graham pokazuje nam wiele swoich twarzy, zaczynając od zimnej, kończąc na troskliwej i zabawnej. Taka jest właśnie ta książka, pełna humoru, miłości i walki o swoje. „On miał pięćdziesiąt twarzy.

A ona pokochała je wszystkie.”

Każdy łobuz jest pociągający, podobnie Graham. Soraya jest nieustępliwą dziewczyną, która zna swoją wartość i silne strony – nie da się wykorzystać. Pasują do siebie, ale zanim to nastanie związek czekają różnorodne zawirowania. Polecam.

Znajomość Sorayi i Grahama zaczyna się w dość nietypowy sposób. Mężczyzna podczas niecodziennego dla niego dojazdu do pracy komunikacją miejską gubi w pociągu telefon komórkowy. Soraya, której przystojny nieznajomy od razu wpada w oko, odnajduje zgubę i postanawia ją zwrócić właścicielowi. Ich pierwsze spotkanie nie przebiega tak, jak to sobie wyobrażała Soraya, jednak zdjęcia które zostawiła w telefonie Grahama sprawiają, że losy tej dwójki ponownie się ze sobą splatają. Między parą zaczyna pojawiać się chemia, a niezobowiązujące spotkania są zapowiedzią czegoś więcej niż przyjaźń. Tymczasem na jaw wychodzi pewien fakt z przeszłości, który stawia dalszą relację Sorayi i Grahama pod wielkim znakiem zapytania…

‘’Drań z Manhattanu’’ to pełen humoru romans opisujący perypetię znajomości Sorayi – włoszki o ciętym języku i ogromnym temperamencie, oraz Grahama- biznesmena, który jest arogancki i chwilami zachowuje się jak ostatni dupek. Przyznaję, że nie miałam wygórowanych oczekiwań co do tej pozycji, a jednak naprawdę miło się zaskoczyłam. To, co zdecydowanie przykuwa uwagę czytelnika są intrygujący główni bohaterowie. Mam tu szczególnie na myśli Sorayę, która jest silną kobietą niebojącą się wypowiedzieć na głos swojego zdania. Nietypowy jest również rytuał kobiety, polegający na farbowaniu końcówek swoich włosów w zależności od nastroju ;) Sam Graham również jest postacią wartą uwagi, istotna jest w jego kwestii zmiana, która stopniowo w nim zachodzi (to trochę tak, jakby mur który wokół siebie zbudował pomału zaczynał kruszeć po poznaniu Sorayi).

Książka ‘’Drań z Manhattanu’’ napisana jest lekkim i przyjemnym w odbiorze językiem, czyta się ją naprawdę ekspresowo. Sceny erotyczne opisane są w nieprzesadny sposób i także nie stanowią ¾ całej treści. Cała fabuła nie jest stworzona w banalny sposób, wątki poruszane przez autorki są różnorodne. Powyższy tytuł był moim pierwszym spotkaniem z twórczością duetu autorek, jestem obecnie ciekawa ich innych wspólnych publikacji. To, co mnie najbardziej przekonuje w książce ‘’Drań z Manhattanu’’ są humorystyczne dialogi i ciekawy przebieg wydarzeń, chodź z nieco przewidywalnym zakończeniem ;)

Pamiętacie pewnie, jak niedawno się zachwycałam „Playboyem za sterami”? Otóż kilka dni po nim zabrałam się za inną pozycję Vi Keeland i Penelope Ward „Drań z Manthattanu”- słyszałam o nim wiele naprawdę dobrych opinii, więc moje oczekiwania, no nie ukrywajmy, były dość spore. Pochłonęłam tę książkę w kilka dni... i zdecydowanie jestem na tak!

W „Playboyu za sterami” był pilot, tutaj mamy biznesmena. Oczywiście bogaty, przystojny i nieco arogancki. A kobieta? Młoda włoszka z niewyparzonym językiem, która nie owija w bawełnę, a mówi to, co myśli. Ich pierwsze spotkanie (chociaż... czy to można nazwać spotkaniem?) było dość... nietypowe. Ale jakże ciekawe! W tym momencie wiedziałam, że się polubimy z Sorayą! To dziewczyna z pazurem, nie da sobie w kaszę dmuchać, więc taki pewny siebie drań nie ma z nią lekko. Wiecie co? Soraya naprawdę przypadła mi do gustu, była to bardzo intrygująca postać, na której przykładzie zostało pokazane, że pozory lubią mylić, że nie każdy jest taki, na jakiego wygląda. Zresztą nie tylko ona została dobrze wykreowana, co do Grahama też nie mam do czego się przyczepić. Był arogancki i pewny siebie, ale jednocześnie miał w sobie to coś, co nie pozwalało go nie lubić. W miarę trzeźwo myślał, dobra czasem mu się zdarzyły momenty przyćmienia umysłu (chłopie...tak ciężko było się domyślić?), ale na ogół działał rozsądnie.

Akcja „Drania z Manhattanu” dzieje się od samego początku, ta książka to jedna z tych, które wciągają od pierwszych do ostatnich stron i chce się tylko czytać. Poważnie, nie umiałam się oderwać. Na ogromną korzyść działa... humor! Kurcze ludzie, dawno się tak nie śmiałam przy czytaniu! Co chwilę wybuchałam śmiechem, bardzo często bohaterowie mówili lub robili coś, co mnie doprowadzało do śmiechu. Co jak co, ale humor w książkach to coś, co kocham, a tutaj było go naprawdę dużo. „Playboy...” pod względem humoru nie równa się z „Draniem...”, tutaj jest takich momentów dużo więcej!

„Muszę się nauczyć przestać zamartwiać tym, co będzie jutro, i po prostu cieszyć się dniem dzisiejszym.”

Czytając opis można bardzo łatwo wysunąć wnioski, że będzie to romans, jakich wiele, że powielą się znane wszystkim schematy i nic nowego ta książka nie wniesie. Okej, po części się zgadzam, ale nie do końca. „Drań z Manhattanu” to owszem, romans, w którym faktycznie powielanych jest kilka schematów, jednak ta historia ma w sobie nieco głębsze przesłanie. Autorki poruszyły ważny temat (który swoją drogą całkiem, całkiem lubię) i tym sposobem urozmaiciły fabułę o mądrzejszy wątek, który śmiało może się pojawić w realnym życiu. Mówiąc krótko, nie jest to kolejny głupiutki romansik, poruszane jest tutaj kilka ważniejszych wątków. [...]

Ciąg dalszy na blogu - [Adres usunięty]

Co to była za opowieść! Nie brakowało w niej erotyzmu i humoru, czyli taka jaką lubię najbardziej. Ona, temperamentna Włoszka z niewyparzonym językiem i kolorem włosów zależnych od jej humoru. On, bogaty, egoistyczny i samolubny facet, widzący czubek własnego nosa i nic poza tym. Poznali się przypadkiem, jak to w takich historiach bywa 😊 On gubi telefon w pociągu, ona za wszelką cenę chce mu go zwrócić. Wydawać by się mogło, że na tym historia się kończy. Ale nie!

Dopiero przy próbie zwrócenia telefonu, panna Soraya poznaje jakim Graham jest dupkiem. I co robi? Zamiast zostawić grzecznie telefon w JEGO biurze, robi sobie zdjęcia biustu, nóg i tyłka JEGO telefonem i zapisuje numer telefonu w JEGO komórce pod nazwą ,,Nie ma za co dupku”. Czy ta historia nie mogła się lepiej zacząć ? Graham Morgan nie mógł zapomnieć o dziewczynie ze zdjęć. To nie ten typ faceta. Chociaż właściwie to nie wiedział nawet jak ona wygląda, gdyż na każdym zdjęciu nie pokazała twarzy, spryciara. Ale przez mały szczegół na zdjęciu nasza Soraya wpadła – tatuaż na stopie. Przecież pamięta tą dziewczynę z pociągu. Co zrobił Graham jak się dowiedział, ze ONA to ONA ZE ZDJĘĆ ? Przekonajcie się sami. Osobiście uwielbiam książki Vi Keeland oraz Penelope Ward, ,,Drań z Manhattanu” myślę, ze należy do moich ulubionych 😊

Mam nadzieję, ze podzielicie moje zdanie.

Upał jak we Włoszech? No to może dzisiaj recenzja z bohaterką pochodzenia włoskiego? "Drań z Manhattanu" to lekka i wesoła historia, w sam raz na te ciepłe popołudnia.

Soraya wie, że to nie ma sensu. Był despotyczny i arogancki, chociaż niesamowicie bogaty. Chociaz los i tak ich ze sobą zetknie.

Graham poświęcił się nauce i pracy, co zapewniło mu życie na wysokim poziomie. Jego życie zmienia się, kiedy w telefonie znajduje zdjęcia pewnej piękności, ale nie zawierają one twarzy tylko pozostałe części ciała właścicielki.

Soraya ma twarz anioła, a temperament diablicy. I to wlasnie ona zburzy jego świat.

Wesoła, lekka opowieść o miłości, a bohaterów dzieli właściwie wszystko.

Szybko sie czyta.

Recenzja pochodzi z mojego Instagrama zaczytana_paolka

Soraya to kobieta mająca swoje krągłości, ale nadrabiająca temperamentem i ciętym językiem. Nigdy nie spodziewała się, że będzie miała okazję zapoznać się z zabójczo przystojnym biznesmenem, który dla ludzi jest ogólnie dupkiem. Ich spotkanie zostanie zainicjowane przez zgubiony telefon mężczyzny. Jednak nie dane było, żeby Soraya mogła oddać mu zgubę osobiście, a w ramach zemsty, by pokazać co stracił, zostawiła mu kilka fotek przedstawiających jej atuty. Od tej pory ta dwójka nie będzie mogła o sobie zapomnieć. Tylko czy dane będzie im się poznać i zbliżyć? Czy ich życie jest taką bajką, jak się wydaje? Czy pojawią się osoby trzecie?

Długo zbierałam się, by wreszcie sięgnąć po tą powieść. Nie wiem nawet dlaczego, skoro uwielbiam pióro Vi Keeland. Dlatego gdy moje ostatnio przeczytane powieści, nie były już wystarczająco dobre, musiałam sięgnąć po coś sprawdzonego. Vi jak zwykle mnie nie zawiodła. Ta powieść bardzo mi się spodobała i będę Wam ją teraz wychwalać. Książka może wydawać się banalna. Zwykła dziewczyna i to nie super modelka i przystojniak, który jest dupkiem. Dwa różne światy, a połączy ich miłość. No i zawsze muszą pojawić się jakieś trudności, bo wtedy powieść nie miałaby aż tylu stron. Jednak kto z nas nie lubi czasami przeczytać książki niezobowiązującej i po prostu przyjemnej?

Mogę powiedzieć, że książka wywoła u Was wiele emocji. Historia niby banalna, ale jest napisana w taki sposób, że to wręcz niemożliwe, by nie wywołała u czytelnika jakichkolwiek emocji. Autorki już się o to postarały.

Stworzyły również świetnie wykreowane postacie. Soraya to kobieta twarda, roztropna i zabawna. Ma cięte riposty i wie czego chce. Może nie zawsze dostaje to co chce, ale nie poddaje się i uparcie dąży do swego. Bardzo przypadła mi ona do gustu i mocno się z nią zżyłam. Rozumiałam jej zachowanie i choć czasami serduszko mi się krajało to wiem, że sama postąpiłabym podobnie. Zaś Graham to facet, o którym marzy wiele dziewczyn. Bogaty, przystojny, sarkastyczny, jednak pracoholik i facet, który zmienia kobiety jak skarpetki. Każda chciałaby go usidlić, a żadnej się nie udaje. Jak się go pozna bliżej i że tak powiem od środka, to zupełnie inaczej zaczyna się na niego patrzeć. Dlatego przypadł mi tak bardzo go gustu.

Co mogę jeszcze powiedzieć, ta książka jest dla mnie naprawdę dobra. Potrzebowałam powieści, która mnie wciągnie, wywoła emocje i w której poznam kolejnego przystojniaka i to wszystko dostałam. Świetny styl pisania, dobrze wykreowani bohaterowie i wciągająca fabuła. Nie potrafię powiedzieć o tej powieści złego słowa, bo one wszystkie znikały, przy tylu pozytywnych.

Dlatego jeżeli poszukujecie właśnie takiej powieści, którą pochłoniecie w kilka godzin, to ten wybór będzie idealny. Nie stracicie na nią czasu i po niej będzie Wam tylko mało. Świetny duet autorek i z wielką przyjemnością przeczytam inne powieści spod ich pióra!

"Drań z Manhattanu" to idealny przykład na to, że w dzisiejszych czasach można stworzyć świetną książkę o miłości i nie skupiać uwagi czytelnika tylko i wyłącznie na seksie i przelotnych znajomościach. Duet Keeland & Ward uważam za bardzo udany, chociaż jestem tylko po lekturze jednej książki, ale czuję, że na tym się nie skończy.

Graham to mężczyzna twardo stąpający po ziemi. Nie jest lubianym szefem, jest gburowaty, arogancki i brak mu szacunku do innych ludzi. Soraya natomiast to temperamentna włoszka. Burza loków, niewyparzony język i zadziorny charakter. Połączy ich banalna sytuacja, która mogła mieć miejsce w życiu każdego z nas. Mężczyzna gubi telefon w metrze, ona go znajduje i postanawia oddać. Jednak sytuacja nie wygląda tak, jakby tego oczekiwała. Spodziewała się podziękowań lub chociaż dobrego słowa, a tu Graham okazał jej sto procent swojego czarnego charakteru. Od tego momentu mamy możliwość śledzenia słodko-gorzkiej i momentami mocno zabawnej historii, od której zwyczajnie nie da się oderwać. Styl autorek jest dla mnie tak przyjemny, że ta książka ląduje na półce moich ulubionych, życiowych historii. Autorki pokazują nam, że życie nie zawsze jest czarne i białe, ma w sobie wiele odcieni szarości. Życie Grahama zostało wystawione na wielką próbę, a Soraya stanie przed trudnym wyborem, która rzuci cień na jej relację z mężczyzną. Książka jest pełna miłości, z każdej strony i sytuacji można wyciągnąć wartościowe wnioski odnośnie własnych doświadczeń. Kilka faktów, oryginalnie poprowadzona akcja i minimalna ilość scen łóżkowych sprawiło, że lektura tej książki to zdecydowanie inny romans niż te, które teraz się pojawiają. Miła odmiana, a świetny styl, dynamika i cudownie wykreowane postacie to główne zalety tej powieści. Gwarantuję, że przy Sorayi i Grahamie nie będziecie się nudzić, a czas spędzony z "Draniem z Manhattanu" będzie Waszym nalepiej wykorzystanym, w ostatnich dniach.

Książkę polecam z całego serducha. Dawno się tak nie ubawiłam w trakcie lektury. Zawirowania losy, trudne decyzje, problemy, które mogą dotyczyć każdego z nas, drobne kłamstwa, które później przybierają wielką wagę, to właśnie urzekło mnie w tej powieści. Jestem pewna, że na sto procent sięgnę po kolejne książki stworzone przez te autorki. Wam również polecam!

On, czyli ciacho, ale taki neandertalczyk- jaskiniowiec. Ona wrażliwa, ale nie pokazująca tego od razu. Genialnie na siebie oddziałują i są dopasowani ze względu na uzupełnianie się przeciwieństw.

Para ma za sobą bolesne doświadczenia, które nie pozostają bez wpływu na podejmowane wybory. W finale wszystko się potoczyło według mojego wymorzonego scenariusza, zatem jestem bardzo zadowolona i czuję satysfakcję z zakupu i samego rozwoju powieści.

„Czy władczy finansista z ogromnymi pieniędzmi i jeszcze większym mniemaniem o sobie jest odpowiednim facetem dla krągłej Włoszki z Bensonhurst, której cechami charakterystycznymi są niewyparzony język i oryginalna fryzura? Soraya Venedetta doskonale zdawała sobie sprawę, że nic z tego nie będzie. Mężczyzna, którego zauważyła w metrze, był niewiarygodnie przystojny, miał cudowny, niski głos, a do tego władzę i pieniądze. Zachowywał się natomiast arogancko i despotycznie. Dziewczyna nie miałaby nic przeciwko bliższemu poznaniu pięknego drania, jednak szanse na to wydawały się bliskie zeru — dopóki Soraya nie znalazła jego zgubionego w metrze telefonu.

Graham J. Morgan ma dopiero 29 lat, ale już jest uznanym biznesmenem, jego firma świetnie prosperuje. Mężczyzna całkowicie poświęcił się nauce i pracy, nic więc dziwnego, że odnosi imponujące sukcesy. Wszystko jednak się zmienia, gdy znajduje w swojej komórce zdjęcia nieznajomej piękności. Widać na nich fantastyczny dekolt, śliczne nogi i wyjątkowo zgrabny tyłek. A potem okazuje się, że dziewczyna ma także długie, lśniące włosy, słodką twarz anioła i iście diabelski temperament. Jednym celnym zdaniem burzy jego spokój na długo.”

Stwierdzam, że Vi Keeland i Penelope Ward to duet doskonały, a Drań z Manhattanu jest książką, którą powinien przeczytać każdy, kto zaczytuje się w romansach bądź erotykach. Już po przeczytaniu kilku stron, wiedziałam, że jest to historia, która mnie zafascynuje, rozbawi do łez i świetnie spędzę przy niej czas. Autorki odwaliły kawał świetnej roboty i mogę Wam tę powieść tylko i wyłącznie polecić.

„Nie bój się zranienia. Lepiej wzbić się w niebo i upaść, niż nigdy nie poczuć, jak ziemia usuwa ci się spod nóg. Nawet chwilowa radość jest lepsza niż całkowity jej brak.”

Według mnie autorki stworzyły genialnych bohaterów. Każdy z nich jest inny i bardzo charakterystyczny. Soraya to kobieta zadziorna, twardo stąpająca po ziemi i wiedząca czego chce od życia. Pochodzi z rozbitej rodziny, a jej kontakt z ojcem jest minimalny. Od lat dręczą ją pytania i zastanawia się, dlaczego ojciec zostawił ją i stał się „prawdziwym” ojcem dla przyszywanych dzieci. Przeszłość cały czas jej towarzyszy i niestety ma wpływ na jej życie i podejmowane przez nią decyzje, które nie zawsze są dla niej dobre. Jeżeli chodzi o Grahama, no to cóż… to mój kolejny książkowy ideał (no wiem, wiem, ja i te moje ideały;)). Ale naprawdę jego postać jest po prostu świetna. To arogancki dupek, który momentami zachowuje się, jakby był panem i władcą całego świata. Od pewnego czasu nie bawi się w związki, tylko w całości oddaje się swojej pasji, czyli pracy. Gdy przez przypadek poznaje ponętną i seksowną Sorayę, cały jego świat wywraca się do góry nogami. Mężczyzna nie może o niej zapomnieć, ale zdobycie jej nie jest wcale łatwe…

„ON MIAŁ PIĘĆDZIESIĄT TWARZY.

A ONA POKOCHAŁA JE WSZYSTKIE.”

„Drań z Manhattanu” to gorący erotyk. Scen seksu jest sporo, ale nie obawiajcie się, bo nie są one dominującą częścią fabuły. Poza tym autorki opisały je niezwykle subtelnie, z wyczuciem i smakiem. Zbliżenia pomiędzy bohaterami rozpalają zmysły i uwierzcie mi na słowo, że niejedna z Was z chęcią zamieniłaby się z główną bohaterką, by choć przez chwilę pobyć sam na sam z tym seksownym draniem.

Polecam Wam tę powieść z czystym sumieniem, bo piękna, seksowna i pełna humoru opowieść o miłości, która pojawia się znikąd i łączy na zawsze. Czy taka historia mogłaby wydarzyć się naprawdę? A czemu by nie! Przecież na świecie jest wielu pozytywnie zakręconych wariatów.

Gorąco polecam!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Editio Red.

Pełna wersja recenzji na: [Adres usunięty]

To kolejna opowieść, która prowadzi od nienawiści do miłości. Tym razem mamy dowcipną bohaterkę i palantowatego bohatera. Bardzo przypadł mi do gustu sposób opisu wzlotów oraz upadków w relacji tej dwójki. Graham jest gorący jak diabli, a wraz z rozwojem jego postaci w tej książce, zakochiwałam się w nim coraz bardziej. Kiedy stał się ON troskliwym facetem, ceniącym lojalność, to ja w tamtym momencie przepadłam całkowicie. Doceniam jego szczerość, gdy wyraża swoje frustracje i obawy.

Bardzo rzadko też mi się zdarza, abym tak uwielbiała główną bohaterkę od początku do końca książki. Soraya Vebedetta to moja idolka!!! Jest ostra, energiczna, wesoła oraz dowcipna! Podziwiam jej osobowość i zasłużyła na mój szacunek. Z radością zaliczam ją do jednej z moich ulubionych bohaterek. Razem ta dwójka tworzy mieszankę wybuchową, jestem pewna, że polubicie ich tak samo jak ja. I będzie Wam ich jeszcze za mało.

Możecie też być pewni, że ta historia wciągnie Was od pierwszych swoich stron, mówię Wam to z własnego doświadczenia. Bez wątpienia ta książka charakteryzuje się ogromną dawką poczucia humoru, co jest typowe dla obu tych autorek. Czytając Drania z Manhattanu możecie być pewni, że zaśmiejecie się nie jeden raz, a to dzięki dialogom i absurdalnością pewnych sytuacji.

Drań z Manhattanu jest uzależniający. Dosłownie nie mogłam przestać czytać tej historii. Nie sądziłam, że ta książka okaże się, aż tak dobra. Domyślałam się, że może być zabawna i przyjemna w czytaniu, ale to co zastałam przerosło moje oczekiwania. Vi Keeland i Penelope Ward bez wątpienia piszą książki „lekkie”, które mają tylko jedną wadę, kończą się one za szybko. Przez całą tę książkę uśmiechałam się do niej, jak idiotka. Nie było takiej rzeczy, której bym nie polubiłam w Draniu z Manhattanu. Możecie być pewni, że ta historia i bohaterowi nie są mdli. Moim zdaniem jest to kolejna idealna pozycja na lekturę podczas wakacji.

"Nie bój się zranienia. Lepiej wzbić się w niebo i upaść, niż nigdy nie poczuć, jak ziemia usuwa ci się spod nóg. Nawet chwilowa radość jest lepsza niż całkowity jej brak."

Pewnego dnia Soraya Vendetta zauważyła z metrze niewiarygodnie przystojnego mężczyznę, od którego na daleko widać było władzę i pieniądze. Zachowywał się arogancko i despotycznie, jednak ona nie miałaby nic przeciwko bliższemu poznaniu pięknego drania. Szansę na to wydawały się bliskie zeru - dopóki Soraya nie znalazła jego zgubionego w metrze telefonu.

Graham J. Morgan ma dopiero 29 lat, ale już jest uznanym biznesmenem, a jego firma świetnie prosperuje. Mężczyzna wszystko poświęcił nauce i pracy, nic dziwnego więc, że odnosi takie sukcesy. Wszystko zmienia się, gdy znajduje w swojej komórce zdjęcia nieznajomej piękności. Widać na nich fantastyczny dekolt, śliczne nogi i wyjątkowo zgrabny tyłek. A potem okazuje się, że dziewczyna ma także długie, lśniące włosy, słodką twarz anioła i diabelski temperament.

Jednym celnym zdaniem burzy jego spokój na długo.

Dzieli ich właściwie wszystko, ale łączy dzika namiętność i pełne poświęcenia uczucie.

"Czasami słowa które zostały niewypowiedziane, są tymi, które naprawdę potrzebują wypowiedzenia."

Jak to bywa z książkami, które na swoich okładkach mają przystojnych mężczyzn w różnej odsłonie, można spodziewać się, że w ich wnętrzu znajdziemy erotyk, mało wnoszący coś do naszego życia, ale umilający czas. W tym wypadku jest jednak zupełnie inaczej. "Drań z Manhattanu" to pozycja, której na pewno się nie spodziewałam. Jest to lekka i przyjemna książka kobieca, która ma w sobie dużo humoru, ciekawych i barwnych bohaterów i kilka scen erotycznych, jednak nie są one ani przesadzone, ani niesmaczne. Naprawdę wspaniale bawiłam się czytając ją i ciężko mi było się oderwać. Dawno nie śmiałam się tak podczas lektury i było to coś czego potrzebowałam. Autorki stworzyły ją w taki sposób, że strony same uciekały. Z twórczością Vi Keeland już wcześniej miałam możliwość się zapoznać i uwielbiam jej styl pisania. Książek Penelope Ward nie czytałam, jednak mam w planach to zmienić. "Drań z Manhattanu" jest napisany w sposób bardzo przystępny dla czytelnika i mało wymagający, dlatego tak naprawdę może być to lektura na jeden wieczór. Nie brak w niej emocji i kilka razy można się wzruszyć. Dodatkowo nie nudziłam się przy niej ani trochę i myślę, że nikt nudzić się nie będzie, bo akcja pędzi tutaj z każdym rozdziałem coraz bardzie

"Czasem życie rzuca Ci podkręconą piłkę , coś, czego kompletnie się nie spodziewałeś. Bywa, że jesteśmy zmuszeni wybrać, czy chcemy być szczerzy wobec siebie, czy honorowi wobec tych, których kochamy."

Soraya jest bohaterką, którą od razu pokochałam i na pewno trafi ona na listę moich ulubionych książkowych postaci. Ma ona wybuchowy charakter, niesamowite poczucie humoru i podchodzi do życia z dystansem. Jest silna i mówi wszystko prosto z mostu, nie bawi się w żadne małe kłamstewka. Jednak tak jak każda kobieta, potrzebuje w życiu kogoś, komu można zaufać i poczuć się przy nim bezpiecznie. Czasem zakładamy maski, jednak w środku możemy być przerażeni uczuciem, które zaczyna się w nas rodzić i którego nie potrafimy już powstrzymać

"Drań z Manhattanu" to książka, którą polecam Wam z całego serca. Moim zdaniem jest idealna na lato, lekka i zabawna. Oprócz humoru, niesie ona ze sobą też bardzo ważne przesłanie i może skłonić do refleksji. Zachęcam Was do poznania tej historii, ponieważ nie jest ona tak prosta, jak mogłoby się wydawać.

[Adres usunięty]

Graham to dosyć silna i twarda osobowość. Traktuje ludzi z góry i nie ułatwia im życia. Nie od razu go polubiłam, ale z każdą stroną lepiej go odkrywałam i pod tą warstwą drania, zaczął stopniowo wyłaniać się troskliwy i czuły mężczyzna, który za bardzo został zraniony. Jest władczy i przyzwyczajony do tego, że ludzie rzucają mu się do stóp Do czasu... Bo pełna temperamentu Włoszka nie miała zamiaru tego robić. Soraya to jedna z tych kobiecych postaci, które mają jaja. Jest świetna! Pyskata, zabawna, nie daje sobie w kaszę dmuchać, a do tego jest zadziorna i pełna zmysłowości. Myślicie, że w tej książce to nadal facet jest kotem, a kobieta myszką? Że to ona stara się zwrócić na siebie jego uwagę? Nie! Tu jest zupełnie na odwrót. Polubiłam obydwie te postacie, ale z czasem Graham zacząć mnie denerwować, miałam ochotę nim telepnąć. W książce nie zabraknie przeszkód w życiu obojga bohaterów, kobietę będzie w związku z nimi dręczyć wiele obaw, a Graham zwyczajnie będzie na nie ślepy. Ja rozumiem, że to dla niego też nowa sytuacja, ale myślę, że czasem trzeba też postawić się na miejscu drugiej osoby, by zrozumieć z czym ona się boryka.

"Drań z Manhattanu" to powieść, która wciągnęła mnie od pierwszej strony, a po zaledwie kilku zauroczyła. Znajdziecie tu ciekawie wykreowanych bohaterów, również tych drugoplanowych, którzy nieco zamieszają. Soraya to według mnie jedna, z najlepszych kobiecych postaci, które można spotkać w tego typu powieściach. Nie brak tu również emocji: wraz z bohaterami przeżywałam ich ból, rozterki i strach, które ich dręczyły. Zżyłam się z nimi, stali się dla mnie bliscy. Nie zawsze wiedziałam, co autorka zaserwuje tej dwójce, przez co wiele razy przechodziłam palpitacje serca, a ostatnie strony przeczytałam w wielkim napięciu.

"Drań z Manhattanu" to pełna namiętności, zabawna i zadziorna historia, która mnie osobiście powaliła na kolana. Wiecie co czuję po skończeniu tej książki? Smutek i żal, że to koniec. Tęsknię za tą dwójką i zdecydowanie chciałabym więcej. Więcej Sorayi i Grahama ale również duetu tworzonego przez Vi Keeland i Penelope Ward. Autorki zresztą napisały wspólnie parę książek, które w planach ma wydać Wydawnictwo Editio. Nie pozostaje nic oprócz czekania i zacierania łapek.

Recenzja pochodzi z bloga [Adres usunięty]

Soraya jest Włoszką z temperamentem. Pyskata, przeklina, mówi co myśli i wcale się tego nie wstydzi. Końcówki włosów farbuje sobie w zależności od humoru. Pracuje też w kąciku porad, a do pracy codziennie jeździ metrem. To właśnie tam przykuwa jej uwagę pewien mężczyzna, który dość głośno rozmawia przez telefon, a potem ten telefon zostawia w metrze. Soraya przegląda go, kilka dni zastanawia się co z nim zrobić, ale w końcu postanawia go oddać.

Graham jest finansistą. W młodym wieku ma bardzo dobrą renomę. Jest władczy, aroganci i chamski. Ludzie nie znoszą z nim pracować, a jego sekretarki zwalniają się jedna po drugiej. On tylko pamięta chyba imię tej pierwszej. Kiedy Soraya chce mu oddać telefon, słyszy jak Graham się zachowuje, pyskuje mu i w dodatku w telefonie zostawia swoje trzy pamiątkowe zdjęcia. Zwraca tym uwagę mężczyzny, który dość szybko potem łączy fakty i dociera do niego, że Soraya to ta kobieta, która podróżuje z nim metrem. Ich wymiana smsów jest bezpośrednia, niekoniecznie grzeczna, ale i zabawna. Coś ich do siebie ciągnie, ale czy to się sprawdzi, kiedy w rzeczywistości dzieli ich tak wiele?

Jak tylko zobaczyłam, że współautorką jest Keeland, musiałam ją przeczytać. Ostatnio lubię jej twórczość - co prawda na razie czytałam może jej dwie książki, ale jej styl bardzo mi się podoba. Świetnie się bawię przy jej książkach.

Soraya nie ufa mężczyznom. Boi się zaangażować w poważny związek. Co jest przyczyną? Musicie przeczytać :) Ale temperament to ta kobieta ma! Nie boi się powiedzieć to, co myśli. Jest szczera, zabawna, a jej odpowiedzi czasami są wyuzdane, chociaż pod tym względem to Graham rządzi. Soraya jest naprawdę barwną postacią i ją bardzo polubiłam. Głównie za to, że jest wyszczekana i pyskata, a te cechy są moje :D

Nie chcę tego czuć do kogoś takiego jak Ty.

Graham z kolei jest chamski, warczy na każdym kroku, nie lubi jak mu się przeszkadza. Ma nawet problem z zapamiętaniem imienia swojej sekretarki - z drugiej strony nic dziwnego, skoro te potrafią się zmieniać codziennie. Ciężko z nim wytrzymać. Jest trudnym człowiekiem do współpracy. W relacji z Sorayą jest wyuzdany, mówi jej wprost, co by chciał z nią zrobić, ale jednak ma do niej szacunek i czeka. Chociaż wariuje, kiedy tak czeka na tę kobietę. Ma też za sobą doświadczenia, te przykre. I przeszłość spowodowała to, jakim jest teraz człowiekiem, ale dzięki Sorayi staje się bardziej znośny, co zauważają również inni pracownicy.

Ich relacja zostaje wystawiona na próbę. Jedno z nich myśli, że podejmuje słuszną decyzję, ale czy faktycznie tak będzie?

Nie bój się zranienia. Lepiej wzbić się w niebo i upaść, niż nigdy nie poczuć, jak ziemia usuwa ci się spod nóg. Nawet chwilowa radość jest lepsza niż całkowity jej brak. Boisz się zranienia tak, jak ja boję się śmierci. Ale pomimo strachu zamierzam przeżyć w pełni każdy dzień, jaki mi został.

Ta historia jest zabawna. Nie raz głośno się śmiałam z zachowania bohaterów i ich tekstów. Autorki naprawdę świetnie sobie poradziły. Książka jest lekka, zabawna, szybko się ją czyta, a styl autorek tylko w tym wszystkim pomaga.

PRZYPOMINA GREYA? TYLKO Z POZORU.

Na pierwszy rzut oka fabuła może przypominać nieco greyowską koncepcję romansu. Może i jest w tym źdźbło prawdy, ale nie warto sugerować się skojarzeniem. Dlaczego? Zacznę od bohaterów. Graham, owszem, jest młodym, niezależnym i poturbowanym przez los przystojniakiem. Ale… oprócz fasady oziębłego dupka niesie ze sobą pokłady skrywanego dystansu, humoru i czułości. Na pewno daleko mu do fanatyka BDSM, choć od grzesznych myśli nie stroni. Nie może być inaczej, kiedy ma u boku tak bardzo opierającą się i przezabawną Sorayę. Już nie pamiętam, kiedy ostatnio tak polubiłam książkową bohaterkę. Pracująca dla nieznośniej i wymagającej szefowej jako poradnik na ludzkie troski, zawsze potrafi rzucić jakąś poprawiającą humor ripostą. I nie jest to nic wymuszonego. Ta powieść autentycznie bawi do łez.

COŚ NA POPRAWĘ HUMORU? PROSZĘ.

Są książki lekkie, ale płytkie i nieangażujące. Są też takie pozornie proste, może nie wielce głębokie, ale potrafiące pochłonąć. „Drań z Manhattanu” z pewnością należy do drugiej ze wspomnianych kategorii. Już na samym początku, po pierwszej wymianie zdań wiedziałam, że to jest to, czego szukałam na lato. Historii o miłości z niewymuszoną namiętnością, bez wyidealizowanych sytuacji, z żartami naturalnie wynikającymi z danych sytuacji – nie takimi, które są budowane na siłę. Śmiałam się nieraz i nie dwa, kibicowałam bohaterom i łapczywie brnęłam do końca. To, co stanowi największy atut książki, to bez dwóch zdań dialogi. Umiejętność budowania dobrych bohaterów Penelope Ward i fabularne pomysły Vi Keeland przyczyniły się do powstania czegoś naprawdę godnego uwagi. I tak, jak nie przepadam za autorskimi duetami, tutaj pisarkom wyszedł ON jak najbardziej na dobre.

W tle odbijająca się głośnym echem przeszłość Grahama, nieudane randki Sorayi i motyw spajający całą akcję – porady pisane wiernym czytelniczkom (i czytelnikowi!) niejakiej Idy. To romans, ale z subtelną erotyką. Skupiający się raczej na postaciach oraz ich uczuciach aniżeli zarzucaniu kolejnych stron scenami seksu.

IDEALNA NA LATO

Bawiłam się świetnie. „Drań z Manhattanu” to rzeczywiście bardzo pozytywna, poprawiająca humor książka. Są wpadki, klejące się rozmowy, niewymuszony humor, no i w końcu, jest miłość. Jeśli szukacie dobrej powieści na lato, wiecie czego szukać. Ja szczerze polecam.

[Adres usunięty]

Soraya Venedetta pełni rolę asystentki autorki kącika z poradami sercowymi "Zapytaj Idę". W drodze do pracy jej uwagę przykuwa przystojny mężczyzna. Los sprawia, że gubi ON swój telefon. Soraya ma okazję oddać mu telefon lecz zanim to zrobi zamierza troszeczkę poszperać by czegoś się o nim dowiedzieć. Okazuje się, że przystojniak to Graham Morgan. Zarządza ON aktywami firmy Morgan Financial Holdings. Soraya przekonuje się, że wszystko uchodzi mu na sucho a dla swoich pracowników jest bardzo opryskliwy. Rozmowa przez interkom udowadnia, że facet jest dupkiem. Zostawia mu prezent pożegnalny - trzy wyzywające zdjęcia i wiadomość. Graham jest zaskoczony. Nikt w biurze nie odważył się odzywać do niego tak jak ona a wiadomość, którą zostawiła na jego telefonie kompletnie go rozbiła. Nie chce nawiązywać relacji dlatego zraża ludzi do siebie. Soraya niesamowicie go pociąga. Mężczyzna nie cofnie się przed niczym by zdobyć to czego pragnie. Graham jest przyzwyczajony, że ludzie mu ulegają, jednak Soraya nie jest dziewczyną łatwą do zdobycia. Soraya miesza mu w głowie, ma problem z rozszyfrowaniem jej. Morgan chce by dziewczyna spędziła z nim trochę czasu. Niczego nie mogą sobie obiecać ale nie chcą by ich znajomość się zakończyła. Wpadli w najgorsze tarapaty jakich nie byliby w stanie kiedykolwiek sobie wyobrazić.

Soraya jest Włoszką z gorącym temperamentem. Nie owija w bawełnę i rzuca prosto z mostu to co myśli. Boi się zranienia i wciąż nie wybaczyła ojcu, że porzucił rodzinę. W towarzystwie Grahama czuje się jakby miała znowu trzynaście lat i żołądek ściska jej się z nerwów. Dostrzega jednak, że za arogancką powłoką kryje się wrażliwy mężczyzna. Otoczył się szczelnym murem i nie potrafi w stu procentach komuś zaufać ale pyskata, rudowłosa Włoszka wstrząsnęła jego uporządkowanym światem. Dominujący, kontrolujący mężczyzna przybrał arogancką postawę. Stracił kilka najważniejszych osób w swoim życiu a jego jedyną rodziną jest schorowana babcia. Zimny i bezwzględny drań traci głowę dla Sorai. Tej dziewczyny nie sposób jest nie polubić. Szczera aż do bólu, prawdomówna, bezpośrednia i pyskata. Końcówki włosów odzwierciedlają jej aktualny nastrój. Graham jest egocentrykiem i zarozumialcem ale tylko z pozoru. Bohaterowie zostali wykreowani rewelacyjnie. Uwielbiam ich!

"Drań z Manhattanu" to lektura przy której można się uśmiać, wzruszyć i dostać wypieków. Świetnie wykreowani bohaterowie wiodą prym w tej historii. Razem tworzą świetną parę. Uzupełniają się, czasami nie zgadzają a ich przekomarzanki są przekomiczne. Bezkonkurencyjne dialogi nie raz rozłożyły mnie na łopatki. Już od pierwszych stron trudno nie zapałać sympatią do Sorai i Grahama. Oboje mają mocne charaktery. Oboje są nieustępliwi, mają za sobą bagaż przykrych doświadczeń, jednak udaje im się odnaleźć odrobinę miłości i szczęścia.

Akcja tej książki pędzi niczym rollercoaster. Styl pisania autorek nie zawodzi. Co dwie głowy to nie jedna. Autorki stworzyły świetną historię. W tej książce nie brakuje emocji i wzruszeń. Przy niej nie można się nudzić. "Drań z Manhattanu" to powieść przepełniona ogromnym poczuciem humoru. Obserwujemy rodzące się uczucie. Drogę od przyjaźni aż do zalążków większego uczucia. Ciągle coś się dzieje i z zapartym tchem śledzimy losy bohaterów. Historię czyta się szybko, dzięki prostemu stylowi, jakim została napisana. Od tej historii ciężko się oderwać. Ta książka ma w sobie dużo więcej od tego co sugeruje mega przystojniak na okładce. Rewelacyjna historia, którą przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Chcę więcej takich książek. Gorąco polecam!

[Adres usunięty]

Bohaterka z charakterem, która potrafi wpływać na ludzi niczym huragan. Przystojniak- egoista, którego dziewczyna zmieni. Pełna emocji historia, o wiele śmieszniejsza od perypetii Greya.

W metrze, którym codziennie rano Soraya jeździ do pracy, znajduje telefon. Nie spodziewa się, jednak że jego właścicielem jest pewny siebie, przystojny i nieprzyzwoicie bogaty Graham. Dziewczyna jednak nie spodziewa się, że mężczyzna jest prawdziwym draniem. Oddając telefon Soyara postanawia zostawić bezczelnemu mężczyźnie niespodziankę w postaci kilku zdjęć. Po obejrzeniu niespodzianki Graham nie może o niej zapomnieć i postanawia odnaleźć kobietę.

Po książki Vi Keeland sięgam bez zastanowienia, zazwyczaj nie czytam nawet opisów i biorę je w ciemno. Jednakże przy tej książce miałam niemały dylemat. Zastanawiałam się, czy duet pisarski to aby na pewno dobry pomysł. Po prostu nie byłam pewna czy to mi się spodoba. Na szczęście autorki podołały i powstał naprawdę fajny i zabawny romans.

Bohaterowie są bardzo fajni, zdążyłam ich polubić. Graham był przystojny, stanowczy, władczy. Soraya natomiast jest piękną uroczą Włoszką pracującą w kąciku porad Idy. Dziewczyna potrafi zabić swoim sarkazmem, co niesamowicie mi się podobało. Niestety w pewnym momencie Graham zaczął mnie irytować swoją lekkomyślnością, ale było to powierzchowne. Nie zwróciłam an to większej uwagi, ale myślę, że może to przeszkadzać części czytelników.

Historia bardzo mi się podobała. Owszem może nie jestem zbyt obiektywna, bo jest to powieść autorstwa Vi Keeland a ja bardzo lubię książki tej autorki, ale myślę, że jest to idealna pozycja dla większości kobiet, które kochają romanse.

W tej książce nie ma co się doszukiwać jakiś większych problemów głównych bohaterów. Owszem oboje w życiu już odrobinę przeszli. Jeden z ważniejszych wątków autorki nawet poruszyły i to bardzo umiejętnie co bardzo mi się podobało jednakże Keeland i Ward skupiły się głównie na relacji między dwójką głównych bohaterów. Podoba mi się, że to był właśnie taki lekki i bardzo przyjemny romans, przy którym nie musiałam dużo myśleć.

Jak już wspomniałam, autorki poruszyły jeden z ważniejszych tematów. Nie chciałabym Wam za dużo zdradzać i sama nie wiem jak o tym wspomnieć a przy okazji nie spojlerować Wam niczego... To może ja jednak nic nie powiem, ale wiedzcie, że autorki poruszyły coś, co jest moim zdaniem bardzo ważne. A jeśli chcecie wiedzieć, co to takiego to musicie sprawdzić sami.

"Drań z Manhattanu" to niesamowicie seksowna i pełna humoru historia cudownej miłości. Momentami wzrusza i łamie serce. Wciągająca od pierwszych stron. Jeśli chcecie przeczytać coś piekielnie zabawnego i pociągającego, rzućcie wszystko i sięgnijcie po pisarski duet Vi Keeland i Penelope Ward.

~Zaczytana Anielka~

Potrzebowałam czegoś szybkiego na wybicie się od cięższych klimatów - postanowiłam wziąć się za erotyk, które przez ostatnie lata rzadko czytam, ale bardzo lubie. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Editio Red miałam okazję przeczytać książkę dwóch autorek Vi Keeland i Penelope Ward - Drań z Manhattanu.

To moje pierwsze spotkanie z czytaniem książki, która była napisana przez dwóch Autorów. Muszę Wam powiedzieć, że o ile styl Vi Keeland udało mi się poznać, to nie miałam okazji przeczytać książek Penelope Ward i to było moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Musze też Wam nadmienić, że był ten "eksperyment" naprawde bardzo udany. Jak na erotyk, książka była bardzo lekka i niesamowicie zabawna. Pełna żartów sytuacyjnych, przy których śmiałam się na głos oraz dobrze rozpisanej akcji. Książkę czytało mi się bardzo szybko, dosłownie jest do połknięcia w jeden dzień. Sceny erotyczne byly opisane bardzo ładnie, czuć było to napięcie i chemie między bohaterami. Idealnie sie docierali między sobą a ich relacja była opisana w bardzo przyjemny sposób - bardzo się to udało obu Autorkom moim zdaniem.

Jeśli chodzi o bohaterów to oni są stereotypowi jeśli mówimy o książkach z tego gatunku. Ale mają w sobie to "coś" dzięki czemu ta książka jest w swój sposób wyjątkowa jeśli chodzi o kreacje ich i relacje między nimi. Graham to typowo arogancki koleś z tak przerośniętym ego, że nawet Mount Everest jest za mały na  porównanie Jego ega. Soraya za to jest bardzo upartą kobietą, która wie czego chce i wie, że może to dostać. Lubie ten typ bohaterki i naprawde bardzo mi się ona podobała - chociaż miała swoje naprawde głupie wybory przy których miałam ochote walnąć się w czoło.

Ja Wam bardzo serdecznie polecam, bawiłam się dobrze przy tej książce a w takim duecie chciałabym zobaczyć jakiś następny erotyk bo moim zdaniem Autorki wypadły w nim wspaniale!

Vi Keeland jest rodowitą nowojorczanką. W ciągu dnia pracuje jako prawniczka, a wieczorami pisze książki, które stają się bestsellerami „New York Timesa” i „USA Today”. Jest mamą trójki świetnych dzieci i molem książkowym. Z kolei Penelope Ward wychowała się w Bostonie z piątką starszych braci. Obecnie wraz z mężem i dwójką dzieci mieszka w Rhode Island. Nie może żyć bez książek, kawy i weekendowych spotkań z rodziną i przyjaciółmi [opis pochodzi z okładki].

Graham J. Morgan jest zwykłym draniem. Właśnie takie zdanie na jego temat wyrabia sobie Soraya Venedetta po tym, jak ten odprawia ją z kwitkiem z własnego biura… W ramach zemsty Soraya zostawia na jego telefonie, który znalazła w metrze, apetyczne zdjęcia swoich atutów: dekoltu, nóg i pupy. Dziewczyna nie zamierza owijać w bawełnę i otwarcie mówi mu, co o nim myśli, czym trafia w samo sedno. Po tym wszystkim Graham nie może przejść obojętnie obok dziewczyny z diabelskim temperamentem. Czy związek pewnego siebie i nie cierpiącego kompromisów i odmowy mężczyzny z wyszczekaną i stawiającą na swoim dziewczyną ma szansę zaistnieć? Na pewno będzie to mieszanka wybuchowa!

Spodziewałam się całkowicie innej lektury, erotyku na nudny wieczór, a dostałam świetną powieść ze znakomitym humorem i nieprzesadzonymi wątkami erotycznymi! Ta książka to nie tylko seks i niewybredne komentarze, to pełna ciepła i zwrotów akcji historia miłosna, która zawróci Wam w głowie. Nie sposób nie polubić pyskatej Sorayi, która wyróżnia się kolorowymi fryzurami, walczy z własnymi demonami i ma niesamowite poczucie humoru. Nie da się też przejść obojętnie obok przystojnego, bogatego i pewnego siebie, ale równocześnie bardzo wrażliwego i troskliwego Grahama. Ich rozwijająca się relacja jest przezabawna i bardzo seksowna, ale najlepsze w tej książce jest to, że porusza też inne bardzo ważne tematy, przez co nabiera sensu. Mamy tu miłość do najbliższych, utratę bliskiej osoby, traumę z dzieciństwa, zdradę i jej przykre konsekwencje i wiele innych. To naprawdę rozczulająca, a równocześnie śmieszna i pociągająca lektura. Chyba zbyt słabo oceniałam do tej pory ten gatunek literatury. Jest naprawdę idealny na długie wieczory, dla odprężenia się i zapomnienia o codzienności, a do tego z ust nie schodzi uśmieszek! Poza tym, uwielbiam Grahama! :D Zdecydowanie więc polecam tę książkę na chwilę relaksu z kawą czy herbatą, myślę, że się nie zawiedziecie! :)

Dziękuję Wydawnictwu Editio za egzemplarz.

Bardzo męski typ faceta i kusząca, ale zadziorna kobieta, która wie co powiedzieć na zaczepkę. Czuje się, że autorki pozostawiły sobie szerokie pole do popisu na przyszłość i możliwość rozwoju postaci, bo mogą jeszcze zdradzić wiele tajemnic z ich życiorysów.

Para, przed którą wiele wyzwań, ale również moc uniesień. Ja niczego więcej na wakacje nie potrzebuję, kiedy mam pod ręką taką książkę, to nawet niepogoda mi nie straszna.

RECENZJA POCHODZI Z BLOGA :

[Adres usunięty]

Kiedy dowiedziałam się o książce, której autorki bardzo lubię wprost nie mogłam się doczekać, kiedy ją przeczytam. Byłam ciekawa co to będzie. Czy Vi i Penelope stworzą coś świetnego? Otóż tak. Ich książka jest świetna! Tytuł jak i okładka idealnie pasują do treści zawartej w książce. Vi Keeland ma talent do kreowania idealnych męskich bohaterów w swoich powieściach. Za to Penelope dodaje ten sarkastyczny i cięty język postaci. Autorki w śmieszny sposób wtrąciły tu wątek o Pięćdziesięciu twarzach, ale tym razem Grahama.😂 Co jak co ale wyobraźnię co do imion to one miały - Soraya Venedetta, Ginevieve Moreau. Opis widniejący na odwrocie książki, zawiera wszystko to, co powinien, aby czytelnik zechciał sięgnąć po właśnie ten tytuł.

"Temu mężczyźnie udało się obudzić we mnie coś, co od dawna było uśpione. Potrzebowałam lampki wina i orgazmu. Niekoniecznie w tej kolejności. Jeśli mam twardo stać na straży własnego postanowienia, że będziemy się poznawać, a nie uprawiać seks, absolutnie konieczne jest, abym wzięła sprawy w swoje ręce."

Polubiłam bohaterów tej książki. Saraya to pełna życia, szczęśliwa, sarkastyczna osoba, którą nie łatwo zagiąć. Jest twarda, a jej cięty język sprawia, że można ją od pierwszej chwili polubić. Jak wiadomo każda Włoszka ma swój ognisty charakterek, którego tutaj nie zabrakło. Dziewczyna boi się zaufać facetom. Owszem spotyka się na randki, ale żeby zakochać się?! Nieee! Przez sytuację, która miała miejsce w jej dzieciństwie nie potrafi zaufać i się otworzyć. Boi się zranienia. Wszystko to przez jej ojca, który w momencie poznania innej kobiety, odciął się od dotychczasowej rodziny, wybrał tę nową.

"- Nie bój się zranienia. Lepiej wzbić się w niebo i upaść, niż nigdy nie poczuć, jak ziemia usuwa ci się spod nóg. Nawet chwilowa radość jest lepsza niż całkowity jej brak. Boisz się zranienia tak, jak ja boję się śmierci. Ale pomimo strachu zamierzam przeżyć w pełni każdy dzień, jaki mi pozostał."

Graham J. Morgan to seksowny biznesmen. Jest ciągle sfrustrowany, jest po prostu nieszczęśliwy. Kiedy jego matka umarła, jego świat się zawalił. W momencie gdy znów komuś zaufał, jego kobieta zdradzała go z jego przyjacielem i współpracownikiem. Ale to nie wszystko...

Świat mężczyzny w ciągu paru tygodni się zmienia. Poznaje wyszczekaną, pyskatą Soraye, i już wie, że nic nie będzie już takie samo. Jesteśmy naocznymi świadkami zmian zachodzących w bohaterze. Jego ewolucję emocjonalną. Niestety nie mogę wam już nic więcej zdradzić! Aby dowiedzieć się, czy i wy polubicie tych bohaterów, musicie sięgnąć po tę powieść.

"- Czasem życie rzuca ci podkręconą piłkę, coś, czego kompletnie się nie spodziewałeś. Bywa, że jesteśmy zmuszeni wybrać, czy chcemy być szczerzy wobec siebie, czy honorowi wobec tych, których kochamy."

Książka jest ciekawa, idealna na letnie wieczory. Lekka, ale bardzo wciągająca. Zapewnia wiele ciekawych momentów. Tajemnica, zdrada, poświęcenie to główne cechy tej książki, ale nie zapominajmy też o wyśmienitym poczuciu humoru. Miło spędziłam czas z twórczością tych autorek. Wiezizalam, że połączenie tych dwóch wspaniałych pań, to będzie po prostu petarda! Obie autorki mają swoje działa, które uwielbiam, ale ta książka jest świetna! Polecam!!

Moja ocena 10/10