Śmiercionośny upominek

"Śmiercionośny upominek" to niesamowita powieść. Łączy w sobie wiele cech, które bardzo cenię - mamy tutaj świetny kryminał, mroczną muzykę i świat muzycznego podziemia. Literatura i muzyka to moje dwie wielkie pasje, a muzyka mocnego uderzenia fascynuje mnie od lat.

Autorzy nie bawią się w delikatności i pokazują mroczną stronę człowieczeństwa, brutalną i owianą klimatem tajemnicy i niedopowiedzenia. Klimat książki udziela się czytelnikowi i pochłania go bez reszty. Sprawia, że ciarki chodzą po plecach. Mocno zarysowane sylwetki bohaterów są dopracowane i głębokie, z ich zaletami, wadami i dylematami. Bardzo realne i bardzo prawdziwe sprawiają, że opowieść jeszcze bardziej oddziałuje na naszą wyobraźnię i podświadomość. Bardzo mocno w książce zaakcentowany jest problem narkomanii i samobójstw wśród młodzieży - temat bardzo na czasie, trudny do okiełznania.

"Śmiercionośny upominek" czyta się błyskawicznie, dosłownie na wdechu. Powieść porywa czytelnika w swój mroczny świat i trzyma w niepewności aż do końca. Finał jest nieprzewidywalny i niesamowity!

Mega książka! Mnie powaliła i jeszcze ugruntowała w uwielbieniu dla duetu Erik Axl Sund!

[Adres usunięty]

Duet, który kryje się pod pseudonimem Erik Axl Sund bardzo chciałam poznać dzięki trylogii z Victorią Bergman. Niestety zabrakło czasu do zapoznania się z nią i dopiero teraz wiem co straciłam. Żałuję tego, ale wiem też, że szybko to nadrobię - o ile czas i zdrowie pozwolą.

Szwecja - Jens Hurtig dostaje do rozpracowania zagadkową falę samobójstw wśród młodzieży. Przy każdych zwłokach śledczy znajdują walkmana i starą kasetę magnetofonową z mroczna graniczącą z psychodeliczną muzyką, której długość to data urodzenia ofiary. Czy możliwe jest by ktoś podjudzał nieletnich do tak drastycznego kroku jak samobójstwo? Dlaczego sposoby w jaki nastolatkowie odbierają sobie życie są tak makabryczne, że aż wydają się być niemożliwe do wykonania? Jak by tego było mało Hurtig jednocześnie pracuje nad sprawą samobójstw (a może zabójstw?) mężczyzn, którzy na pierwszy rzut oka są sobie obcy...

Już na pierwszych stronach jesteśmy świadkami samobójstwa młodej dziewczyny, która bez konkretnej przyczyny targa się na swoje życie, a jednak niemo woła o pomoc. Czujemy, że mimo iż dokona tego czynu to nie jest go wcale taka pewna. I właśnie takie uczucia, taka atmosfera i taki nastrój będą czytelnikowi towarzyszyć do końca książki. Mamy tu nacisk na samookaleczanie, narkomanię i samobójstwa. Każdy z tych tematów szokuje i przeraża, a sposób w jaki ujmuje to szwedzki duet robi piorunujące i makabryczne wrażenie.

Powiedzenie, że "Śmiercionośny..." to ciężki kryminał to dla mnie dość nietrafne określenie. Atmosfera gęsta tak, że można kroić nożem, klimaty iście skandynawskie i kilku głównych bohaterów - to właśnie serwują nam Eriksson i Sundquist. Po prostu przeczytaj!

Szwecję zalewa fala samobójstw wśród młodzieży. Nastolatkowie odbierają sobie życie w makabryczny sposób, a przy każdej z ofiar zostaje znaleziony walkman z kasetą z nagraną mroczną, niemalże psychodeliczną, muzyką. Do wyjaśnienia sprawy zostaje wyznaczony Jens Hurtig, który jednocześnie zajmuje się kwestią niewyjaśnionych zabójstw kilku mężczyzn, na pierwszy rzut oka ze sobą nie powiązanych. Zastępca komisarza wkracza do muzycznego podziemia, by znaleźć odpowiedzi na coraz licznie pytania związane z prowadzonymi przez niego śledztwami.

"Śmiercionośny upominek" to mocna powieść kryminalna, rodem ze Skandynawii. Nie brakuje w niej gęstej, mrocznej atmosfery, intrygującej zagadki oraz ciekawych profili psychologicznych postaci pojawiających się na jej stronach.

Zacznę od tego, że już pierwszych stron powieści czytelnik czuje, że nie będzie to lekka historia. Autorzy rzucają odbiorców na głęboką wodę i pokazują mu scenę samobójstwa nastolatki. Bez podania konkretnej przyczyny, bez zbędnych szczegółów, lecz z wręcz namacalnie wyczuwalnym niemym wołaniem o pomoc młodej dziewczyny. Czuć jej bezradność i wahanie, a także wewnętrzny ból. I taki właśnie nastrój będzie towarzyszyć czytelnikowi przez niemalże całą lekturę.

Bohaterów pierwszoplanowych w powieści jest kilkoro. Wśród nich Jens Hurtig, prowadzący śledztwo zastępca komisarza, który ma nieco inne podejście do sprawy niż reszta zajmujących się nią osób, jako że kilkanaście lat wcześniej jego siostra odebrała sobie życie i policjant w dalszym ciągu nie potrafi pogodzić się z jej stratą. Ważną rolę w historii odgrywa też Aiman, byłej gimnastyczki pochodzącej z Kazachstanu, która skrywa się przed światem pod hidżabem. Jej przeszłość jest tajemnicza, lecz nawet dysponując garstką informacji wynikających z lektury, czytelnik wie, że stanowi bardzo bolesny rozdział w życiu kobiety. Niemniej jednak Aiman, mimo wszystkich nieszczęść, które ją spotkały, jest silna i na swój sposób pozytywnie nastawiona do życia. Zgoła inną postacią kobiecą jest Vanja, dziewczyna, która planuje odebrać sobie życie. Jej nastawienie do życia i doszukiwanie się w nim problemów sprawia, że czytelnik z miejsca nie pała do niej sympatią, a widzi w niej rozpuszczoną nastolatkę, rozdmuchującą do niebotycznych rozmiarów swoje kłopoty. Pyskata, wyśmiewająca się z troski jaką się nią otacza nastolatka, której nastawienie zmieniają dopiero dramatyczne okoliczności oraz pewna szczera rozmowa. I na koniec Simon, tajemniczy, uzależniony od narkotyków młody chłopak ze zniekształconym w dzieciństwie obrazem religii.

Z pozoru losy całej czwórki są niezależne, nie widać żadnych podobieństw między nimi, lecz z czasem ich ścieżki zaczynają się ze sobą przeplatać, odkrywając ich, niekiedy mroczną i tragiczną, przeszłość. Ponadto rozłożenie akcji pomiędzy kilkoro bohaterów daje czytelnikowi szerszą perspektywę i możliwość ukazania jednego problemu z kilku różnych punktów widzenia, co bez wątpienia wpływa na jakość przedstawionej historii.

W "Śmiercionośnym upominku" autorzy położyli duży nacisk na problem narkomanii i samobójstw wśród młodzieży, wskazując jednocześnie na pochodzenie tych zjawisk. Nie zawsze jest bowiem tak, że nastolatki zaczynają sięgać po używki w celu doznania innego wymiaru zabawy czy chęci zaimponowania innym, a targnięcie się na swoje życie ma szerokie podłoże psychologiczne. Brak zrozumienia ze strony środowiska i znajomych, inność, choroby psychiczne czy problemy z samoakceptacją – to najczęstsze przyczyny, choć bywa, że są też inne, choć nikt nigdy ich nie pozna.

"Śmiercionośny upominek" to powieść, którą czyta się błyskawicznie, mimo jej ciężkiego wydźwięku i gęstej atmosfery. Akcja jest wartka, a historia z każdą kolejną stroną intryguje coraz bardziej. Czytelnicy, którzy mieli okazję zapoznać się z innymi książkami autorów znajdą akcenty wspólne dla tego tytułu i cyklu "Oblicza Victorii Bergman", choć jest to osobna historia, tyle tylko że osadzona w tym samym środowisku. Zakończenie Śmiercionośnego upominku jest nieprzewidywalne i robi na czytelniku wrażenie. Rewelacyjna, mocna lektura, która przypadnie go gustu wszystkim miłośnikom skandynawskich kryminałów.