Rozmowy z seryjnymi mordercami

"Podobnie jak żyjące drzewo zawiera w sobie swój pierwotny rdzeń, w głębi każdego z nas istnieje Dziecko, którym kiedyś byliśmy. Stanowi ono fundament tego, czym się staliśmy, czym jesteśmy i czym będziemy." Rhawn Joseph

Kiedy miesiąc temu zapoznawałam się z "Rozmowami z seryjnymi morderczyniami" Christophera Berriego-Lee, publikacją będącą studium profili seryjnych zabójczyń i ich przerażających czynów, stwierdziłam, że z zainteresowaniem sięgnę po inną książkę autora, która wgryza się w tę tematykę, ale z perspektywy męskich kryminalistów. „Rozmowy z seryjnymi mordercami” okazały się publikacją ciekawą i szokującą. Rozmiar i jakość zbrodni bardzo przygnębiały, to relacje nie dla osób o słabych nerwach, nie fikcja literacka obdarzonego mroczną wyobraźnią pisarza, a faktyczne zdarzenia zbadane i przedstawione przez światowej sławy kryminologa śledczego.

Staramy się jak najdalej uciekać od zła, a zwłaszcza w czystej postaci, aby umieć się przed nim bronić, trzeba je poznać, rozpracować, wyszukać współzależności i odrębności. Ale czym innym jest dostrzeżenie nieprawidłowości i symptomów, a czym innym zrozumienie i usprawiedliwienie. Berry-Dee wskazuje na konkretne oblicze zła, przedstawia ogrom krzywd wyrządzonych przez seryjnych morderców. Poszerza grupę nie tylko o bezpośrednie ofiary i oprawców, ale rodziny, przyjaciół i znajomych. Patrzymy na cierpienie w społecznym wymiarze. Dociekamy, na ile traumatyczne zdarzenia z dzieciństwa, potwierdzenie zespołu istnienia chromosomów XYY, rodzaj wykształcenia, mają wpływ na skalę przemocy i bezwzględności. Szukamy powtarzających się wzorów i statystyk. Potwierdzamy, że nie ma mowy, aby stały się czynnikami umniejszającymi zbrodnicze szaleństwo, skrajnie sadystyczne i wyrachowane, tworzące otoczkę kłamstw i negacji. Czy kryzys w życiu osobistym, dodatkowy stres, kłótnie rodziców, maltretowanie przez dorosłych, to główne wyzwalacze patologicznych prób zdobycia władzy, rekompensaty niepowodzeń, zemsty za krzywdy? A może już od początku niektórzy rodzą się pod gwiazdą zbrodni?

Przyglądając się zwyrodniałym umysłom, bestiom w ludzkiej postaci, potworom zamieszkującym w wypaczonych osobowościach, dostajemy odpowiedzi na pytania psychologów i kryminologów. Badając szczegółowo zbrodnie i prześwietlając zachowania sprawców, poszukując śladów modus operandi, zaglądamy w najmroczniejsze głębie ludzkiej psychiki. Książka ukazuje, co dzieje się, gdy przewagę ma dzikość, brutalność i dwulicowość. Poznajemy życiorysy sławnych seryjnych morderców, grozę czynów, rozmiar destrukcji psychiki. Zastanawiamy się, jak wielkiej potrzeba determinacji, by badać opisywane przypadki, wydobywać na światło dzienne przerażającą prawdę, weryfikować zeznania, docierać do kąta spojrzenia zwyrodnialców na świat i ludzi. Już czytanie o tym sprawia, że wystawiamy się na spory dyskomfort psychiczny, przechodzą ciarki, wyzwalają się ogromne pokłady empatii wobec ofiar, a co dopiero przebywanie w jednym pomieszczeniu z więźniem, aby przeprowadzić wywiad. Po takie książki sięgam nie tylko po to, aby przenikać złożoną psychikę człowieka, ale również aby lepiej wczuwać się w przeżywanie kryminałów.

[Adres usunięty]

Nigdy wcześniej nie miałam do czynienia z tego typu tytułami i jestem szczerze zaskoczona (oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu). Autor przybliża czytelnikom 10 postaci, które zapisały się na kartach historii w sposób niezwykle brutalny. Każda z przestawionych historii obfituje w przerażające, a czasem wręcz niesmaczne szczegóły. Wszystko to by jak najlepiej odwzorować co tak właściwie mogło kierować "bohaterów" to wszystkich zbrodni jakie popełnili. Jak już czytamy na okładce, jest to "studium" i jak najbardziej widać to w treści książki. Autor podejmuje odważną próbę odszyfrowania słów, gestów i zachowań swoich rozmówców. Dzieli się szczegółowymi przemyśleniami, ale nie szczędzi krytyki - tutaj bez dwóch zdań nie można doszukiwać się jakichkolwiek ozdobników. Ma się wręcz wrażenie, że zagląda się do akt sprawy wraz z załączonymi do nich fotografiami. Zaskakujący jest fakt, że czytając transkrypcje rozmów można odczuć na karku dreszcz i zimny pot - jakby siedziało się z przedstawionymi przestępcami twarzą w twarz słuchając na żywo ich zeznań.

Jednak biorąc pod uwagę swoisty "hype" na crime stories w obecnych czasach wrażenia z lektury książki Berry'ego-Dee są stonowane. Mamy przecież coraz więcej artykułów, podcastów, filmów i seriali poruszających temat seryjnych morderców i ich psychiki. Weźmy chociażby pod uwagę serial Mindhunter, który chyba najbardziej odpowiada tej tematyce.

Mimo wszystko nie można zarzucić autorowi, że nie zrobił nic odkrywczego. Poświęcił wiele lat, pieniędzy i nerwów, żeby spotkać się twarzą w twarz ze zwyrodnialcami, których sylwetki później rzetelnie przybliżył zainteresowanym czytelnikom.

Tutaj nie mamy typowej fabuły. A jednak fabułę jaką może nam ktokolwiek zapewnić w tej książce to sami mordercy. Niektóre historie są porażające. I aż ciężko uwierzyć, że one się wydarzyły. Już od kilku lat interesowałam się psychologią więzienną, kryminologią. Każde zachowanie jakie mogliśmy odczytać z mordercy, autor w łatwy i przystępny sposób nam wyjaśnił. Jednak gdy zaczniecie czytać książkę musicie przygotować się na to, że ciężko wam będzie ją przeczytać na raz. Nawet tym bym się nie sugerowała, dlatego, że to jest aż niewykonalne. Jest to dosyć poważna i ciężka tematyka, która nie pozwala na szybkie jej przeczytanie. Chociaż autor ma bardzo lekki styl pisania, to jednak sama tematyka potrafi człowieka powalić. Ja bardzo często robiłam tak, że czytając tę książkę w między czasie czytałam drugą. Szybko mi się ona nie znudziła, a miałam ochotę czytać samą książkę.

Dzięki temu, że książka jest wydana w bardzo przystępny dla czytelnika sposób możemy również na środku książki zobaczyć zdjęcia samych morderców! Uwierzcie mi, ale niektóre zdjęcia naprawdę przerażają.

Książka zdecydowanie dla osób, które lubią tematykę psychologiczną, kryminalną. Myślę, że specjalnie do książki nie ma się co zmuszać. Ta książka wypadła troszkę słabiej od tej pierwszej, ale wydaje mi się, że było to spowodowane monotonią. Ciągle poznawaliśmy nowego morderce, więc czasami było to męczące. Polecam czytać 2 lub 3 morderców dziennie,to wam się wszystko nie pomiesza, a będziecie mieli chociaż chęć czytać ją dalej.

Czy można urodzić się złym? Kto ma wpływ na morderców? Kto ich tworzy? Czy jesteście w stanie uwierzyć że są oni po prostu skrzywdzeni? I czasem jest nam ich po prostu żal?

Christopher Berry-Dee udokumentował rozmowy i korespondencję z dziesięcioma seryjnymi mordercami. Niektóre historie są potwiedzeniem tego, że Ci ludzie od początku nie byli dobrzy. W książce wielokrotnie mamy informacje, że trudna, czasem patologiczna relacja z rodzicami, głównie z despotycznymi matkami wpływała na zachowanie tych osób. Widzimy, że od dziecka wpływ na ich zachowanie mają sytuacje domowe.

Książka na pewno nie należy do łatwych. Po każdej historii musiałam chwilę się zatrzymać by pomyśleć o tym, co ten człowiek zrobił. Każdy z morderców miał inny sposób na zabicie drugiego człowieka, czy sposób chowania swoich ofiar. Widać, że z psychologicznego punktu widzenia działali bardzo podobnie. Można powiedzieć, że łączy ich brak emocji, brak empatii. Żaden nie żałował popełnionych zbrodni. Jedni bardziej lub mniej chętnie o nich rozmawiali, ale jedno jest pewne. Zostali skazani za mniej zbrodni niż popełnili.

Wiele zabójstw popełnionych przez te osoby nie jest wyjaśnione do dzisiaj. Jednak podejrzewa się, że dane zabójstwo mogło być popełnione przez danego mordercę.

W książce zaciekawiło mnie również, to jak autor opisał przepełnienie więzień w USA, jak działają władze, gubernatorowie danych stanów, a także interesującym jest fakt poruszenia wady genetycznej jakie jest posiadanie trzech chromosomów.

Książka nie przekazała suchych faktów, ale także całą otoczkę. Według mnie jest to wstrząsająca lektura, nie dla każdego czytelnika.

Kryminolog śledczy Christopher Berry-Dee przez lata spisywał dziesięć odrębnych historii dotyczących seryjnych morderców, którzy bez skrupułów pozbawili życia swoich ofiar. Co nim kierowało? Jaką mieli przeszłość? I czy żałują swoich zbrodni?

W „Rozmowach z seryjnymi mordercami” zdecydowanie zabrakło mi tytułowych „rozmów”. Całość książki opiera się na wieloletniej korespondencji autora ze skazanymi mordercami i wywiadach z nimi, jednak w bardzo niewielu momentach można przeczytać autentyczną wypowiedź zabójców. W większości sprowadza się ona do wyjałowionej z istotnych szczegółów narracji autora. Pierwotne słowa wypowiedziane wprost z ust wynaturzonych umysłów zawsze mnie fascynowały i pozwalały interpretować je na wiele sposobów. W tej pozycji zostałam tego pozbawiona i ogromnie wpłynęło to na moją ocenę. Historie były dość nierówne – jedne pochłaniało się z przyjemnością, inne wywoływały znużenie przez dużą ilość niepotrzebnych szczegółów i chaos.

Książkę oprócz słowem „przeciętna” określiłabym jeszcze jednym, choć nie wiem czy do końca trafnym – „Rozmowy z seryjnymi mordercami” wydały mi się stosunkowo mainstreamowe. Dopasowane pod czytelników w ogóle nieobeznanych w zakresie kryminologii, napisane bardzo prostym językiem, tak aby trafiały do mas. Aż trudno mi uwierzyć, że Chrisopher Berry-Dee jest cenionej klasy kryminologiem, bo w jego piórze niestety nieszczególnie się to uwidacznia. W o wiele bardziej konkretne informacje są bogate książki, napisane przez autorów, którzy nie są specjalistami w tej dziedzinie. Być może gdyby ta pozycja została wydana wcześniej to moja ocena byłaby wyższa. Niestety po jej przeczytaniu nie nasuwa mi się do głowy inna myśl niż „ale to już było”.

„Rozmowy z seryjnymi mordercami” to bardzo dobra pozycja, jednak dla osób które z tematyką zabójców chciałyby się dopiero zacząć poznawać. Tych, którzy zgromadzili już pewną wiedzę wiedzę z tego zakresu książka ta może solidnie rozczarować.

“Podchodzę do każdego przestępcy indywidualnie, poświęcam mnóstwo czasu na analizowanie jego wyjątkowych cech i staram się unikać depersonalizujących uogólnień opartych na charakterystyce popełnionych morderstw”

“Rozmowy z seryjnymi mordercami” to zbiór rozmów z najstraszniejszymi zabójcami. Przeprowadził je kryminolog śledczy Christopher Berry-Dee. Ta książka to nie tylko opisy przestępstw dokonanych przez zabójców, zawiera także historię ich rodzin i ofiar. Autor przedstawia czynniki, które mogły wpłynąć na kształtowanie się ich charakteru, a także dokonane zbrodnie. W “Rozmowach z seryjnymi mordercami” autor przywołuje także szczegóły spotkań z nimi oraz ich własne relacje na temat dokonanych zbrodni.

“Rozmowy z seryjnymi mordercami” to idealna lektura dla fanów true crime. Nie jest ona łatwa, ponieważ to nie jest fikcja, a tak amoralni ludzie żyją pośród nas. Chwilami “Rozmowy z seryjnymi mordercami” bardzo mi się dłużyły, nie mogłam się wkręcić, a opisy zbrodni były jednak, jak dla mnie, zbyt drastyczne.

W ciągu ostatnich miesięcy rozbudził się we mnie głód literatury non-fiction. Zaczęłam sięgać po reportaże, zarówno te o Polsce, jak i o pewnych zjawiskach zagranicznych. Tym razem mój wybór padł na książkę Christophera Berry-Dee Rozmowy z seryjnymi mordercami. No trzeba przyznać, że sam tytuł już przyciąga uwagę.

Christopher Berry-Dee to kryminolog śledczy. Przez wiele lat zdobywał zaufanie morderców z różnych zakątków świata, odwiedzał ściśle strzeżone więzienia i ze szczegółami analizował popełnione zbrodnie. Kilka przerażająco prawdziwych wywiadów przetworzył na książkę, która z miejsca stała się klasyką reportażu kryminalnego. Nie tylko opisał spotkania z seryjnymi mordercami, ale przytoczył ich własne reakcje na popełnione czyny. W ten sam sposób pozwolił setkom czytelników zajrzeć do umysłów potworów. Odważysz się zrobić to samo?

O tej książce dowiedziałam się w ogóle dopiero dzięki wydawnictwu Czarna Owca, które zaproponowało mi tę właśnie pozycję do recenzji. Uznałam, że może być to naprawdę ciekawa pozycja, która pozwoli mi, chociaż w cząstce zrozumieć postępowanie tak okropnych ludzi. No dobra, ale czy faktycznie jest to książka “otwierająca oczy”?

Jak można się domyślić, w książce nie ma jednego głównego bohatera. Główni bohaterowie występują tylko w przypisanych do siebie rozdziałach. 9 brutalnych morderców, 9 różnych historii, ale w zasadzie łączy je jedno: każdy z tych okrutnych ludzi miał nieciekawe dzieciństwo. Znęcanie się fizyczne, psychiczne, molestowanie seksualne - być może to właśnie to wpłynęło na to, jak postępowali w późniejszych latach.

Spodziewałam się mocnego reportażu, z którego dowiem się na przykład, czy skazani w ogóle żałowali swoich czynów. Czy to dostałam? Owszem. Jestem jednocześnie przerażona, jak wielu z nich nadal uważało, że są niewinni. Naprawdę, nie mieści mi się to w głowie, że mimo licznych dowodów niektórzy wciąż uparcie stają przy swoim zdaniu.

Co ciekawe, w książce znalazło się miejsce również dla kobiet, które dopuściły się najokropniejszego czynu - pozbawiły życia innego człowieka. Tym samym autor łamie wszystkie stereotypy o tym, że płeć piękna nie jest zdolna do tak okrutnych czynów. Kobiety jak widać, również potrafią popełnić morderstwo i to nawet nie raz. Czy mnie to zszokowało? No szczerze mówiąc, nie bardzo. Wiedziałam o tym na długo przed tym, zanim sięgnęłam po tę książkę. Jednakże Rozmowy z seryjnymi mordercami tylko potwierdziły to, o czym już miałam pojęcie.

Jestem trochę rozbita. Z jednej strony jest to bardzo dobry reportaż, który momentami sprawia, że włoski na ciele stają dęba, ale z drugiej chyba oczekiwałam czegoś innego, może bardziej zaskakującego? Myślę jednak, że ten reportaż kryminalny będzie świetną opcją dla miłośników kryminałów, a także dla tych, którzy chcieliby dowiedzieć się, co dzieje się w umyśle mordercy.

Jeśli lubisz literaturę faktu i interesuje Cię podróż w głąb ludzkiego umysłu, a portrety psychologiczne zwyrodnialców nie są Ci jeszcze dobrze znane, ta pozycja jest dla Ciebie. Gwarantuję Ci, że kiedy już zaczniesz o tym czytać, nie będziesz chciał skończyć. Ja nie mogłam się oderwać.

Oczywiście można dywagować o tym, czy cała pozycja jest dobrze skonstruowana, czy nie ma czasem momentów gdzie ilość faktów i dat powoduje chwilowe zagubienie, można oceniać czy jedna z części nie jest bardziej interesująca od drugiej, niemniej nie o to chodzi w sięgnięciu po tę książkę.

Dla mnie całość była szokująca. Mamy tutaj styczność nie tylko z typowym opisem działań zbrodniczych największych morderców Ameryki, scharakteryzowanych przez znakomitego śledczego kryminologa, ale przede wszystkim wywiady z tymi oprawcami, ich listy, zmiany zeznań na przestrzeni czasu i w końcu, co najbardziej istotne, charakterystykę przebiegu ich życia i trudów dzieciństwa. Jeśli miałabym podsumować krwawe działania tych ludzi, pomijając osobistą ocenę emocjonalną tego co robili, określiłabym to jednym zdaniem "nic nie dzieje się bez przyczyny". Każda historia ma swój początek, każda psychoza swoje korzenie. Obrazy morderstw, przedstawione w książce, są nie do pojęcia dla zdrowego psychicznie, normalnego człowieka. Jednak morderców tych nie można oceniać "zero-jedynkowo". Najczęściej całe ich życie, rodzina, warunki bytowe i sytuacje, jakie ich spotkały, popchnęły ich do tego, czego się dopuścili. Jeśli chcesz dowiedzieć się, czy żałują swoich czynów, koniecznie przeczytaj. Ich listy i wywiady, prowadzone przez autora, dadzą odpowiedź na to pytanie. Być może dadzą również odpowiedź na pytanie "dlaczego?".

Od dawna interesuję się tematyką kryminalną i zastanawiam się często, co decyduje o tym, że człowiek staje się bestią. Z jednej strony przeraża mnie potworność dokonanych przez morderców zbrodni, z drugiej strony jestem ogromnie ciekawa co nimi kierowało. Dlatego gdy zobaczyłam, że wydawnictwo Czarna Owca wydała książkę „Rozmowy z seryjnymi mordercami”, nie mogłam przejść obok niej obojętnie! Dodam tylko, że jest to pierwsza książka z serii reportaży kryminalnych, które wydawnictwo ma w planach wydać. Więc dla wszystkich czytelników, interesujących się ludzką psychiką, jest to seria obowiązkowa.

Książka zawiera 8 sylwetek seryjnych morderców, w tym jedną kobietę. Niektóre ze spraw były mi już znane np. zabójstwo całej rodziny dokonane przez Ronalda Josepha „Butcha” DeFeo Juniora, które stało się inspiracją do napisania książki „Amitiville Horror” oraz licznych ekranizacji, czy sprawa Aileen Carol Wurnos, która również doczekała się ekranizacji w filmie pod tytułem „Monster”. Najbardziej zagadkową sprawą dla mnie okazało się śledztwo w sprawie Douglasa Daniela Clarka. Jest ona o tyle ciekawa, że nie mamy pewności czy na karę śmierci został skazany właściwy człowiek. Owszem, często się zdarza, że przestępcy w rozmowach czy wywiadach zarzekają się, że są niewinni. Jednak w tej sprawie bardzo wiele dowodów wskazuje na to, że oskarżony nie mógł liczyć na sprawiedliwy proces. Dlaczego? Dowiecie się z tej publikacji.

Mimo, że tytuł książki wskazuje na wywiady z seryjnymi mordercami, tak naprawdę znajdziemy tutaj tylko cytaty z przeprowadzonych przez autora rozmów ze skazańcami. Więc jeśli ktoś nastawia się na zapis tych spotkań słowo w słowo, to się rozczaruje. To jest raczej przedstawienie sylwetek groźnych ludzi, poczynając od opisu ich dzieciństwa, poprzez poczynione zbrodnie, aż do procesów sądowych i osadzenia ich w więzieniach. Czy to jednak wpływa negatywnie na odbiór tej książki? W moim odczuciu nie. Nadal jest to publikacja mocna, budząca grozę tym większą, że czytamy o prawdziwych sprawach, o ludziach z krwi i kości, którzy mogą znajdować się wśród nas. Autor próbuje znaleźć zależności, które miały wpływ na zachowanie opisywanych bestii. Znajdziemy tutaj również rozważania na temat wpływu zespołu Jacobsa, na rozwijanie się patologicznych zachowań. Z przytoczonych w tej publikacji portretów morderców wynika, że każdy z nich miał trudne dzieciństwo pełne przemocy fizycznej i psychicznej, braku opieki, empatii i wsparcia ze strony kochających opiekunów.

„Rozmowy z seryjnymi mordercami” to mocna pozycja. Zawiera w sobie przerażające i brutalne opisy zbrodni dokonywanych przez bezwzględnych ludzi, którzy nie czują wyrzutów sumienia. Wielu z nich nie żałuje swoich czynów i deklaruje, że jeśli wyszliby z więzienia zabijaliby nadal. Czytając tę książkę dowiemy się również, jakie błędy popełniał wymiar sprawiedliwości, ułatwiając mordercom czynienie zła. Jest to lektura dla osób o mocnych nerwach i ciekawych co dzieje się w psychice psychopatów.

Zainteresowanie sprawami kryminalnymi i wszystkim, co się wiąże ze zbrodnią – że tak to uproszczę – sprawiło że powstało bardzo dużo seriali, którą w swojej tematyce zajmują się, można by rzec wyjaśnianiem zbrodni, a także odkrywaniem motywów przestępców. A jeśli są seriale, czy filmy, to oczywiście i książek napisano całe mnóstwo. Ze swej strony wolę historie dokumentalne, nie wymyślone przez pisarza. Tym bardziej byłem chętny, aby zaznajomić się z książką „Rozmowy z seryjnymi mordercami”.

O publikacji możemy przeczytać, że:

Christopher Berry-Dee to człowiek rozmawiający z seryjnymi zabójcami. Jako światowej sławy kryminolog śledczy zdobył zaufanie morderców z różnych kontynentów, odwiedzał ściśle strzeżone więzienia, w których przebywają, i szczegółowo dyskutował o ich potwornych zbrodniach. Unikatowe wywiady przeprowadzone przez autora w kilkunastu najcięższych zakładach karnych świata, rejestrowane na taśmie magnetofonowej i filmowej, zawierają opisy przerażających czynów. Christopher Berry-Dee przetworzył je w zdumiewającą książkę, która natychmiast stała się klasyką reportażu kryminalnego. Nie tylko opisuje spotkania z najbardziej amoralnymi ludźmi na świecie, ale także przytacza ich własne relacje na temat dokonanych przestępstw. Daje w ten sposób czytelnikom wgląd w psychikę ludzi, którzy popełnili najgorszą możliwą zbrodnię – bezlitośnie pozbawili życia inną istotę ludzką.

Podsumowując.

Doskonały przykład książki, która pomimo ciekawego tematu napisana jest trochę dziwnym stylem. Chodzi mi o to, że te rozmowy z mordercami, praktycznie wyglądają tak samo. To nie wygląda jak rozmowa, tylko jak relacja, z tego co opisali. A to chyba różni się od siebie? Ale może się czepiam. Inspirujące jest to, że nawet ci którzy poczuli się już bezkarni, zostali złapani i osądzeni, tak jak na to zasłużyli. Można przeczytać, ale spodziewałem się wywiadów.

„Nie mogły nic powiedzieć ani zrobić. Kiedy je zobaczyłem, były już martwe. Wykorzystałem je, zgwałciłem, a potem zabiłem. Potraktowałem jak śmieci. Co mam jeszcze, [motyla nóżka], powiedzieć?”, czyli portrety zwyrodnialców.

Gdy zauważyłam w zapowiedziach tę książkę, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Christopher Berry-Dee to światowej sławy kryminolog śledczy, a swojej książce chce nam przybliżyć kilku seryjnych morderców. Co siedzi w głowie, co sprawiło, że dokonali takich czynów? Jest to mrożące krew w żyłach studium zwyrodnialców.

Christopher Berry-Dee to człowiek rozmawiający z seryjnymi zabójcami. Jako światowej sławy kryminolog śledczy zdobył zaufanie morderców z różnych kontynentów, odwiedzał ściśle strzeżone więzienia, w których przebywają, i szczegółowo dyskutował o ich potwornych zbrodniach.

Unikatowe wywiady przeprowadzone przez autora w kilkunastu najcięższych zakładach karnych świata, rejestrowane na taśmie magnetofonowej i filmowej, zawierają opisy przerażających czynów.

Christopher Berry-Dee przetworzył je w zdumiewającą książkę, która natychmiast stała się klasyką reportażu kryminalnego. Nie tylko opisuje spotkania z najbardziej amoralnymi ludźmi na świecie, ale także przytacza ich własne relacje na temat dokonanych przestępstw. Daje w ten sposób czytelnikom wgląd w psychikę ludzi, którzy popełnili najgorszą możliwą zbrodnię – bezlitośnie pozbawili życia inną istotę ludzką.

Berry-Dee bardzo szczegółowo przedstawia portrety morderców – zaczyna od dzieciństwa. Czy to, w jaki sposób zostali wychowani, mogło wpływać na ich późniejsze czyny? Autor prezentuje, ile kosztowało ich złapanie oraz utrzymanie w więzieniu. Wyjaśnia, jak wygląda wykonanie kary śmierci. Muszę przyznać, że niektóre historie mrożą krew w żyłach, ukazując człowieka jako najstraszniejszego potwora. Każda z nich na swój sposób przerażająca.

W środku książki znajdziecie także zdjęcia opisywanych przez autora osób wraz z cytatami. Kryminolog niezwykle dokładnie przedstawia zbrodnie, których dokonali. Praktycznie wszystkie miały miejsce w Stanach Zjednoczonych. Czasami naprawdę ciężko uwierzyć, że człowiek jest zdolny do tak bestialskich czynów.

Książka na pewno przypadnie do gustu fanom kryminałów. Wywołuje wiele skrajnych emocji i trzyma w napięciu. Autor, tworząc tę książkę, korespondował z mordercami oraz przeprowadzał z nimi wywiady, czyniąc Rozmowy z seryjnymi mordercami dobrą książką opartą na faktach. W tej serii ukarzą się także: Rozmowy z psychopatami, Rozmowy z seryjnymi morderczyniami, Rozmowy z seryjnymi mordercami – Najgorsi na świecie. Już zacieram rączki i nie mogę się ich doczekać.

"Kiedy drzewo rośnie, młodsze drzewo, którym niegdyś było, nie znika, lecz otaczają je coraz to nowe warstwy tkanek. W głębi wciąż żyje małe drzewo. Wzrost tego małego drzewa, działające na nie siły, zgięcia i złamania wywołane przez wiatr i deszcz, ludzi oraz choroby wpływają na formę dojrzałego i starego drzewa. Niezależnie od tego, jak dobrze je pielęgnujemy, nigdy nie uwolni się od śladów dawnych zaniedbań. Gdybyśmy ścięli drzewo i zbadali jego wnętrze, zobaczylibyśmy że istnieje w nim młode drzewo. Jest ono fundamentem tego, co pojawiło się później.

Dorosłe drzewo zachowuje żywy rdzeń, z którego wyrosło. Gdybyśmy zniszczyli ten rdzeń, drzewo by uschło, ponieważ stanowi ON jego integralną część i jest niezbędny [do przetrwania]. Jeśli rdzeń jest słaby i chory, drzewo będzie równie słabe jak jego fundament, niezależnie od tego jak fachowo je pielęgnujemy.

Podobnie jak żyjące drzewo zawiera w sobie swój pierwotny rdzeń, w głębi każdego z nas istnieje Dziecko, ktiorym kiedyś byliśmy. Stanowi ono fundament tego, czym się staliśmy, czym jesteśmy i czym będziemy." - ROZMOWY Z SERYJNYMI MORDERCAMI str. 343

🌿. 🌿. 🌿

Niniejszy fragment pochodzi z książki widocznej na zdjęciu, a jeśli jesteście ciekawi mojej opinii na jej temat - zapraszam na bloga, już tam na Was czeka.

Fragment opinii pochodzi z bloga [Adres usunięty] i jest w pełni mojego autorstwa