Rozmowy z seryjnymi mordercami. Mrożące krew w żyłach studium zwyrodnialców

Lubicie historie oparte na faktach? Ja lubię mimo, że czasami włoski stają dęba… czasami ciekawi mnie co „autor miał na myśli” dokonując tak brutalnych morderstw… książki Christophera są idealne jeśli również jak ja pochłaniacie takie historie.

Zawsze gdy czytam książki Christophera i dodaje jakiś cytat dostaje mnóstwo wiadomości „co to za książka” wcale mnie to nie dziwi- ale od początku.

To… przerażajace. Pierwsze co nasuwa mi się po przeczytaniu tej książki. Czasami czytam i sama w to nie wierzę, że można być tak podłym, bezuczuciowym i zimnym. Książka trudna, zresztą jak każda wcześniejsza autora, cytaty z wypowiedzi tych „ludzi” przyprawiają o gęsią skórkę… ale patrząc na całokształt- czapki z głów dla autora za zebranie tego wszystkiego w kupę i opisanie w taki sposób, że czytelnik chce więcej i więcej.

„Nie czuję skruchy z powodu zabójstw, gwałtów i zmuszania nastolatków do prostytucji. Jestem dumny, że zgwałciłem siostrę i matkę.”

Jeśli nie czytaliście tej albo jakiejś wcześniejszej książki autora to serdecznie Wam polecam! Jak dla mnie wszystko jest tutaj dopracowane na ostatni guzik. Wszystko pisane jest fajnym, zrozumiałym językiem, wplatane są wypowiedzi tych psychopatów i czytając to ma się wrażenie jakby samemu rozwiązywało się daną sprawę i poznawało ich sposób myślenia.

Nikogo nie zdziwi fakt, że ja oczywiście czekam na kolejne książki autora bo pochłaniam je błyskawicznie i polecam każdemu kto szuka tego typu książek.

„Nazywają mnie seryjnym mordercą, prawda? Cóż, zabiłem tylko osiem kobiet. To nic wielkiego! Istnieją ludzie, którzy zamordowali dziesiątki kobiet. W porównaniu z nimi jestem miłym facetem. Naprawdę miłym facetem.”

Czy są tu jacyś fani true crime? Gimnazjalna ja zdecydowanie podniosłaby rękę :D Z biegiem lat troszkę odeszłam od tego tematu, ale cały czas mnie do tych zbrodni ciągnie. Taka ludzka natura, że chcemy wiedzieć czemu i jak.

W swojej książce Rozmowy z seryjnymi mordercami. Głosy zza krat. Christopher Berry-Dee wprowadza nas w świat 6 amerykańskich morderców, którzy w więzieniu spędzają resztę swojego życia lub czekają na karę śmierci (wielu z nich na ten moment już nie żyje, są to sprawy sprzed wielu lat). Dowiadujemy się po krótce o ich zbrodniach, co nimi kierowało, jak sprawy zostały rozwiązane. Jak można się spodziewać w książce natkniemy się na wiele przerażających i ohydnych historii, które mrożą krew w żyłach. Czytając fragmenty listów od więźniów możemy naprawdę zastanowić się nad tym jak nieludzko i odpychająco brzmią, jak bardzo kombinują z prawem i nie biorą odpowiedzialności za swoje czyny.

Sama książka była ciekawą lekturą, jednak zanim przyzwyczaiłam się do naszego autora minęło dobre kilkadziesiąt stron. Bo jest ON człowiekiem bardzo wyraźnie negatywnie nastawionym do swoich rozmówców, co oczywiście nie dziwi, ale wybrzmiało aż za głośno, odebrało z rzeczowości tej książki. W pewnych momentach autor nawet zaznacza, że nie może się doczekać aż dany morderca przeczyta to co o nim napisał, jak go przechytrzył, jak go ocenił. Ale po połowie pierwszej rozmowy nie zwracałam już na to większej uwagi. Tak jak już wcześniej zaznaczyłam, sprawy tutaj opisywane są sprzed kilkunastu, kilkudziesięciu lat, więc jeśli szukacie czegoś bardziej aktualnego, to raczej nie to :D To co mnie zaskoczyło to to, że co najmniej dwójka z opisywanych tutaj zbrodniarzy to nawet nie seryjni mordercy, byłam troszkę zawiedziona, niemniej jednak ich historie również mnie zainteresowały. Na koniec autor oddaje się ciekawej refleksji na temat ludzi zafascynowanych tymi zbrodniarzami, którzy piszą do nich regularnie listy, wchodzą w relacje, często romantyczne, nawet posuwają się do różnych zbrodniczych czynów byleby zaimponować swoim guru. Wkleja nawet cały list jednej z kobiet, która pozostawała przez dłuższy czas w związku z jednym z morderców opisanych wcześniej w książce. Dało to do myślenia jak bardzo ludzie potrafią podziwiać to co do szpiku kości złe i jak bardzo tacy mordercy mogą przyciągać potencjalne ofiary.

Pamiętacie „Rozmów z seryjnymi mordercami”? Doczekały się one swojej kontynuacji! „Rozmowy z seryjnymi mordercami. Głosy zza krat” brytyjskiego kryminologa i pisarza Christophera Berryʼego-Dee to kolejna porywająca książka, która nie tylko szokuje, ale i pozwala zagłębić się w umysły największych morderców.

Chyba nie trzeba nikomu mówić, że książka opiera się na faktach. Autor przeprowadził szereg wywiadów z mordercami, którzy przebywają w więzieniu i spędzą tam już całe życie, bądź czekają w celach śmierci na swój koniec. Książka pozbawiona jest jakiś specjalistycznych żargonów, dzięki czemu czyta się ją bardzo dobrze. Owszem, tematyka jest bardzo ciężka, ale fani takich klimatów będą naprawdę usatysfakcjonowani. Poznacie wstrząsające przypadki morderstw Philipa Carla Jablonskiego, Keitha Huntera Jespersona, czy Vivy Lerora Nasha. Poznacie przypadek „Królowej śniegu”, która nie była seryjną morderczynią, ale to czego dokonała było bestialskie.

Szokujący może okazać się być opisany proceder związany z fanami morderców… Wysyłania im listów miłosnych, sprośnych zdjęć, dawania pieniędzy… Zastanawia mnie także psychika takich ludzi i chętnie dowiedziałabym się więcej o tym co nimi kieruje. Dostajemy tego malutki posmak na końcu książki, gdzie autor opisał wywiad przeprowadzony z osobą będącą w związku z mordercą.

Książka ta jest efektem niezwykle ciężkiej pracy i przedstawia nam sylwetki prawdziwych bestii. Opisane w niej historie Wami wstrząsną i sprawią, że zaczniecie się zastanawiać nad tym jak to możliwe, że tacy zwyrodnialcy istnieją. Jestem pewna, że jeżeli lubicie straszne historie oparte na faktach to się nie zawiedziecie.

" Tematem niniejszej książki jest korespondencja z seryjnymi zabójcami. Istnieją tysiące mężczyzn i kobiet pragnących nawiązać z nimi romantyczny związek. "

Jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, który przeprowadził wywiady z seryjnymi mordercami. Warto dodać iż jest ON dziennikarzem śledczym oraz kryminologiem. Dzięki czemu mamy pełną świadomość, że jest ON kompetentną osobą, aby wyrażać swoje zdanie i przypuszczenia na temat seryjnych morderców. Lekturę uważam za jak najbardziej satysfakcjonującą, gdyż mamy do czynienia z prawdziwymi historiami, którym zostały poświęcona kartki, żebyśmy mogli je poznać. Seryjni mordercy budzą powszechną ciekawość, a już najbardziej to ich motyw. W tej książce autor poświęcił mnóstwo czasu na korespondencje z osadzonymi jak i w grę wchodzą spotkania. Głównymi bohaterami, którym zostały przeznaczone rozdziały są "Pan Niewolnic", Melanie - poćwiartowała ciało męża, Phillip - gwałciciel, kanibal, Jesperson - mógł zabić nawet 160 osób, Nash - barwna historia oraz Ross - bestia w ludzkiej skórze. Czytając pewne opisy nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić jak można popełnić te straszliwe zbrodnie i jest to czymś przerażającym dla nas normalnych ludzi. Zupełnie nie rozumiem tych, którzy kontaktują się z mordercami i pragną być z nimi w związku - to obłęd. Liczba tych osób mrozi krew w żyłach. W przyszłości na pewno zasięgnę po inne książki Christophera Berry-Dee , ponieważ raz na jakiś czas lubię sięgnąć po literaturę faktu. Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Muza.

Największe rozczarowanie z całej serii…

Śledząc mój profil, pewnie zauważyliście, że bardzo lubię książki „Rozmów z seryjnymi…” i z chęcią po nie sięgam. Tak też było w przypadku najnowszej części, za którą bardzo dziękuję wydawnictwu.

Niestety, uważam ją za najgorszą jak do tej pory pozycję z całości. Mam wrażenie, że jest ona na siłę sklejona jako kontynuacja, a już Wam mówię dlaczego.

Po pierwsze dobór bohaterów przedstawionych tutaj przez autora, moim zdaniem, jest nieudany. „Głosy zza krat” opowiadają nam o sześciu mordercach, ale nie każdy z nich jest mordercą seryjnym. Kogo tutaj poznajemy?

Pozwolicie, że wyjątkowo będę zatrzymywała się na poszczególnych nazwiskach i króciutko argumentowała ich umiejscowienie w książce.

1. John Edward Robinson

Robinson zasługuje na uwagę i jeśli jeszcze o nim nie słyszeliście, warto zapoznać się z rozdziałem mu poświęconym.

„Pan Niewolnic”, bo pod takim pseudonimem możemy go spotkać w różnych źródłach, jest przykładem ogromnego sprytu, ale przede wszystkim mistrzowsko opanowanej manipulacji. Warto także przyjrzeć się tutaj korespondencji prowadzonej z tym mordercą przez autora, bo gość naprawdę ma fantazję.

Porywał kobiety, brutalnie je wykorzystywał, tłukł młotkiem i umieszczał w beczkach na swojej posesji. Był pierwszym seryjnym mordercą, który polował na swojej ofiary w czeluściach Internetu.

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać tego jegomościa, zachęcam (jakkolwiek to brzmi).

2. Melanie Lynn McGuire

Tutaj pojawia się mój pierwszy zgrzyt z pozycją, ponieważ ta kobieta nie jest, jak głosi tytuł, seryjną morderczynią. Dodatkowo cały ten rozdział, moim zdaniem, kompletnie nie pasuje do całości, zdaje się oderwany z innej publikacji i wklejony akurat do tej, może celem zwiększenia liczby stron? Nie mam pojęcia.

Melanie to pielęgniarka, matka dwójki dzieci, która pewnego dnia strzela do męża, ćwiartuje jego zwłoki z chirurgiczną precyzją, pakuje je do czarnych worków na śmieci, a następnie do walizek, które później wrzuca do zatoki Chesapeake.

W jaki sposób ta drobna kobieta zdołała wyrzucić walizki do zatoki? Dlaczego w domu nie znaleziono najmniejszej kropli krwi? Skoro nie znaleziono plam krwi, to gdzie zwłoki zostały poćwiartowane? Czy w ogóle to Melanie jest sprawczynią tej zbrodni?

Lektura tego rozdziału rodzi wiele pytań, na niektóre próbuje odpowiedzieć autor, inne ciągle stanowią zagadkę.

3. Phillip Carl Jablonski

Największe rozczarowanie w całej książce.

Ten mężczyzna został skazany za zabójstwo pięciu osób. Stanowi „przedmiot” badań wielu specjalistów, próbujących zdiagnozować go psychicznie, jednak warto zwrócić uwagę na dzieciństwo Jabłonskiego, którego z całą pewnością sielskim zwać nie można. Pewnie wiecie, że większość morderców ma ciężką przeszłość, która może stanowić pewnego rodzaju „zapłon” do brutalnych skłonności, czy tak było i tym razem?

Nigdy nie piszę, ile stron liczy sobie poszczególny rozdział o danym mordercy, ale tutaj aż się prosi, by zwrócić na to uwagę. 13 stron to wszystko, co serwuje nam autor o tym zwyrodnialcu, dla porównania powiem, że Robinson otrzymał aż 74 strony na swój temat, a nie uważam, by Jablonski był „mniej wart uwagi”, nie rozumiem tej decyzji, bo w tych 13 stronach naprawdę nie zmieścimy poważnego opisu i czuję przez to ogromny niedosyt. Co więcej, Robinson i McGuire „wystąpili” już w jednej z wcześniejszych części a dokładnie w „Rozmowach z seryjnymi psychopatami”, dlaczego pojawili się ponownie? Nie wiem, ale tutaj poświęcono im nieco więcej uwagi niż tam.

4. Keith Hunter Jesperson

Zdecydowanie mój „ulubieniec” w tej części.

Jesperson przyznał się do 8 morderstw, choć autor książki uważa, iż mogło ich być nawet 160! Jeśli byłaby to prawda, stałby się mordercą z największą liczbą ofiar w Ameryce.

Zabijał z zimną krwią, dokładnie analizował swoje czyny, by zgubić policję, jednocześnie będąc spokojnym, opanowanym mężczyzną. Pracował jako kierowca ciężarówki, jeździł więc po całych Stanach i popełniał morderstwa, gubiąc organy ścigania. Nawet podczas procesu bawił się z prokuraturą w kotka i myszkę i można powiedzieć, że w pewnym sensie wygrał, gdyż nie dostał kary śmierci.

Nie będę pisać więcej, zachęcam do zapoznania się z potworem na własną odpowiedzialność.

5. Viva Leroy Nash

Ten mężczyzna uważany jest za wyjątkowo niebezpiecznego więźnia, dlatego też został osadzony w celi umieszczonej wewnątrz innej celi, dla zwiększenia bezpieczeństwa i uniemożliwienia mu ucieczki.

To człowiek, który odsiadywał dwa wyroki dożywocia (tak naprawdę chodzi o dwa 5-letnie wyroki), uciekł przez wysokie mury więzienne i druty kolczaste, tym samym będąc celem jednej z największych obław policyjnych w historii Ameryki, strzelił do czarnoskórego mężczyzny, gdy ten kopnął arbuza jego kolegi, a zastrzelenie ekspedienta w sklepie było tylko zwykłym wypadkiem, za który został niesłusznie skazany...

Historia Nasha zasługuje na ekranizację, nie wiem, czy choć połowa tego, co o sobie mówi to prawda, ale dla takich przygód warto stworzyć scenariusz, choćby komediowy.

6. Michael Bruce Ross

Ten „bohater” pojawia się już trzeci raz w całej serii książek, moim zdaniem o wiele za często, bo jednak ciągle autor pisze to samo bardziej lub mnie szczegółowo. Nudy.

Tak króciutko starałam się scharakteryzować postaci znajdujące się w tej części, żebyście mieli wgląd w to, jak skonstruowana jest cała książka i tym samym seria, bo to powielany schemat.

Przyznam, że podczas czytania, zaczęłam się zastanawiać, dlaczego właściwie nie zrobiono z tych wszystkich części jednej porządnej cegły? Wydaje mi się to lepszym pomysłem, niż kilka książek po niecałe 300 stron, ale jak kto woli, to już kwestia indywidualna każdego czytelnika.

Nie mam pojęcia czy jest w planach kolejna część, ale jeśli ma ona wyglądać tak jak ta, to będzie bardzo, bardzo źle.

Podsumowując, jeśli lubicie tematykę seryjnych morderców i chcecie poznać ich biografie, a także króciutkie fragmenty z korespondencji z autorem - sięgnijcie, bo może nie znacie wszystkich przedstawionych w tej serii „bohaterów”, ale jeśli nie jesteście fanami takiej atmosfery i przeszkadza Wam sposób narracji autora (bo czasami naprawdę jego egoizm podnosi ciśnienie) to nie namawiam, zwłaszcza że ta część to jakieś nieporozumienie.

Dobra, już więcej nie piszę, bo wyszła z tego moja najdłuższa recenzja. XD

„ROZMOWY Z SERYJNYMI MORDERCAMI. GŁOSY ZZA KRAT”

Christopher Berry-Dee Wydawnictwo Czarna Owca

Moim ulubionym autorem książek na faktach o mordercach i psychopatach jest Christopher Berry-Dee. Jak tylko zobaczyłam, że wkrótce ukaże się jego kolejne dzieło byłam zachwycona. Oczywiście nie mogłam tego przegapić. W swojej najnowszej książce Christopher Berry-Dee daje mówić mordercom i seryjnym mordercom. Co takiego powiedzieli możecie przeczytać w „Rozmowy z seryjnymi mordercami. Głosy zza krat.”.

Uwielbiam czytać historie oparte na faktach o mordercach i psychopatach. Lubię zaglądać w ich umysły i dowiadywać się co nimi kierowało podczas morderstw, często makabrycznych zbrodni.

Niektórzy „bohaterowie” tej książki już nie żyją. Inni oczekują na śmierć w celach śmierci. Nie rozumiem tego systemu. Skazany na śmierć często czeka kilka lat na wykonanie wyroku. Mają niezbite dowody, że są odpowiedzialni za zbrodnię to na co czekają? Po co utrzymują ich przy życiu? Po co płacić za takie bestie? Te osoby nigdy nie poddadzą się resocjalizacji. Gdyby kiedykolwiek wyszli na wolność to na 10000% zamordowaliby kolejne osoby. Jaki sens ma trzymanie takich osób w celi śmierci?

Przeraża mnie inny fakt opisany w tej książce. Kobiety i mężczyźni piszą tysiące listów do naszych „bohaterów”. Wysyłają im sprośne zdjęcia. Ofiarują swoją miłość i związki małżeńskie. Ci ludzie są tak nakręceni, że nawet wpłacają pieniądze dla tych bestii. Jaki to ma sens? Mordercy, seryjni mordercy i psychopaci to totalni łgarze. Udają zainteresowanie po to tylko żeby zdobyć z tego profity. Tak jak autor pisze, gdyby taka zakochana kobieta czy zakochany mężczyzna spotkali naszych morderców na żywo na 100% by tego nie przeżyli. Po co marnować czas dla bestii? Życie im nie miłe? Czy może uwielbiają tą adrenalinę i chcą „być sławni”? Te pytania pozostaną bez odpowiedzi, bo takich ludzi jest tysiące. Na końcu książki możecie przeczytać o jednej z nich. Była w związku z jednym z naszych „bohaterów”. Jak to wyglądało i co z tego wynikło? Przeczytajcie a się dowiecie.

Christopher Berry-Dee w swojej najnowszej książce opisuje przypadek jednej morderczyni nazwanej „Królową śniegu”. Piszę tutaj o Melanie Lynn Mcguire. Co takiego zrobiła, że ją tak nazwali? Powiem tylko tyle, że nie jest to seryjna morderczyni.

Nie brakuje tutaj wstrząsających przypadków. Przeraża was zbrodnie: Johna Edwarda Robinsona, Philipa Carla Jablonskiego, Keitha Huntera Jespersona, Vivy Lerora Nasha i Michaela Rossa. Dodam, że nie chcielibyście spotkać ich osobiście. Spotkanie z nimi grozi śmiercią.

Te potwory ogłaszają się w internecie. Szukają miłości, przyjaźni a przede wszystkim kasy. Zrobią wszystko, żeby ją zdobyć.

Jeżeli interesujecie się zbrodniarzami, mordercami, seryjnymi mordercami i psychopatami to przeczytajcie książki Christophera Berry-Dee. Znajdziecie tutaj to czego szukacie.

Jeżeli chcecie dowiedzieć się co siedzi w ich głowie i jakie przerażające listy wysłali do autora to śmiało sięgnijcie po „Rozmowy z seryjnymi mordercami. Głosy zza krat”.

Jestem zachwycona tą książką. Wielki szacunek i wielkie brawa dla Christophera Berry-Dee. Musiał przezcytać setki listów, odbyć wiele spotkań z tymi psycholami. Uwieżcie, to nie jest ani lekka, ani przyjemna praca. Możecie się sami przekonać czytając opisane historie. Ta książka to wiele godzin ciężkiej pracy autora.

Przede wszystkim ta książka przeznaczona jest dla osób 21 plus. Opisane są tu straszne morderstwa. Młodszy czytelnik nie powinien jej czytać.

Zapraszam was do przeczytania niezwykle strasznych historii.

Polecam „Rozmowy z seryjnymi mordercami. Głosy zza grobu.”.

Jeżeli uwielbiacie straszne historie na faktach to ta książka jest odpowiednia dla was. Nie zawiedziecie się.

Nie interesujecie się ofiarami, morderstwami, mordercami i jakie dostali kary – nie czytajcie tej książki. Strata waszego czasu.

Ps.

Czekam na kolejne historie Christophera Berry-Dee

#rozmowyzseryjnymimordercamigłosyzzagrobu #christopherberrydee #wydawnictwoczarnaowca #mommy_and_books

Książka ta obfituje w naprawdę mocne i konkretne zeznania, a autor też w bardzo dobry i dopracowany sposób prezentuje sylwetki morderców i gwałcicieli. Każdy fan tej tematyki na pewno poczuje się w dużej mierze usatysfakcjonowany tą lekturą. Świetnie napisana, porywająca, intrygująca, ale też wstrząsająca. Wiem jednak, że wielu czytelników szuka w tego typu opracowaniach prawdy, nawet jeżeli miałaby ona być wyjątkowo brutalna – a tutaj zdecydowanie ją znajdziecie.

Cała recenzja: [Adres usunięty]

W tej książce Berry-Dee przedstawia wywiady z niektórymi z najbardziej znanych seryjnych morderców na świecie. Autor stara się zrozumieć motywy ich działań, badając zarówno ich przeszłość, jak i sposób myślenia. Książka oferuje czytelnikowi wgląd w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, ukazując, jak różnorodne mogą być przyczyny prowadzące do popełnienia zbrodni.

W tej książce Berry-Dee przedstawia wywiady z niektórymi z najbardziej znanych seryjnych morderców na świecie. Autor stara się zrozumieć motywy ich działań, badając zarówno ich przeszłość, jak i sposób myślenia. Książka oferuje czytelnikowi wgląd w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, ukazując, jak różnorodne mogą być przyczyny prowadzące do popełnienia zbrodni.

W tej książce Berry-Dee przedstawia wywiady z niektórymi z najbardziej znanych seryjnych morderców na świecie. Autor stara się zrozumieć motywy ich działań, badając zarówno ich przeszłość, jak i sposób myślenia. Książka oferuje czytelnikowi wgląd w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, ukazując, jak różnorodne mogą być przyczyny prowadzące do popełnienia zbrodni.

Nie jest tajemnicą, że zarówno do książek o tej tematyce jak i do tej konkretnej serii, pomimo tego że ma słabsze momenty mam słabość, bo to po prostu są moje tematy, ale nie o tym ma być recenzja, bo im mniej wiecie tym krótsze będą Wasze zeznania.

W tej części zdecydowanie podobały mi się dłuższe wstawki listów czy wypowiedzi osadzonych w celach śmierci. W kilku poprzednich częściach bardzo tego brakowało, jednak tu mamy solidną dawkę zwierzeń rasowych zwyroli. Co najważniejsze te listy są bez cenzury, są surowe, bezwględna i chore są po prostu…niemiłe..

Co dla mnie nie do końca zagrało to dobór „bohaterów” tej książki, bo większość jest nieciekawa i w zasadzie jakkolwiek to zabrzmi nie zasłużyła żeby poświęcać im czas.
W zasadzie dla mnie tylko dwójka morderców była na tyle konkretna, że warto o nich pisać pierwszy to John Edward Robinson, postać absolutnie fascynująca zarówno na poziomie psychologicznym jak i sposobie działania. Można po krótce powiedzieć, że Robinson zrobił z rynkiem matrymonialnym dokładnie to samo co swego czasu Jordan Belfort z giełdą, co prawda finał obu spotkał podobny, ale co sobie chłopaki poużywali tego im nikt nie zabierze.
Druga postać to Phillip Carl Jablonski zwyrol dość powszechnie znany, jednak tutaj autor nie poświęcił mu zbyt wiele uwagi, a wręcz tylko lekko go scharakteryzował bez głębszych analiz czy szczegółów, a zdecydowanie szkoda bo jest to postać do szpiku kości zła.

Drogie Panie pisze do tych niemiłych harpi (bo te mile to wiadomo lubię, szanuję, poważam i tak dalej…), do tych miłych bym tak nie pisał, zwłaszcza Wy przeczytajcie tę książkę i docenicie swoich domowych samców alfa i zobaczycie na jakich porypańców mogłyście trafić. Po przeczytaniu od razu docenicie swoich domowych gentlemanów i już nawet dziabnięcie Żuberka pod Waszą suchą pieczeń nie będzie Wam przeszkadzać. Taka jest moja prawda jakem @[Adres usunięty] pierwszy oby dla dobra świata ostatni.

[Adres usunięty]

Mam dość spory problem z oceną tej książki, bo niby mnie nie zawiodła, a jednak liczyłem na więcej.

Pierwsza część książki jest zdecydowanie lepsza, ale to „zasługa” opisywanych morderców po prostu byli ciekawsi i bardziej kreatywni, w drugiej części było słabiej jednak nadal interesująco.

Mylący jest trochę tytuł tego reportażu, ponieważ rozmów to tutaj mamy niewiele, raptem kilka szczątkowych fragmentów. Więcej o tych rozmowach piszę sam autor na zasadzie jak ciężko było do nich doprowadzić i ile lat trwały starania jednak rezultatu tych starań to niestety nie poznajemy. No chyba, że autor przedstawił cały zapis tych rozmów, jednak wtedy muszę stwierdzić, że bardziej konkretne rozmowy to ja prowadzę z rezolutnym Panem Oczko doliniarzem spod okolicznej Biedronki.

Ten reportaż to w zasadzie zlepek suchych faktów, co nie jest jego wadą. Ukazuje nam przebieg przestępstw, modus operandi przestępców oraz zatrzymań opisywanych morderców nie mamy tam żadnych interpretacji czy komentarzy. Liczyłem też na jakąś analizę psychologiczną, a tego niestety zabrakło, momentami wydawało mi się, że autor przeklepał policyjne raporty. 
Co ciekawe książka ukazuje też nieco ciemniejsze oblicze policji i organów ścigania, ale to już sobie sami doczytacie moi mili.

Dla mnie książka jak najbardziej na plus, co prawda rozmów brak, ale to sobie na jakieś infolinie podzwonię i sam sobie pogadam z kimś to mi się jakoś wyrówna, natomiast fakty i zdarzenia przedstawione rzeczowo i konkretnie, a w zasadzie to jest dla mnie najważniejsze.

Jeśli ktoś lubi tego typu tematykę to jak najbardziej polecam tylko miejcie świadomość, że rozmów tutaj nie znajdziecie, jednak mimo to jest ciekawie, brutalnie i mocno czyli tak jak część z Was lubi moi mili zwyrole.

Książka bardzo fajna, ciekawa. Wiele rzeczy można się dowiedzieć na temat zbrodni jak i umysłu czy przeszłości osoby dopuszczającej sie zła.

Nie musisz interesować sie psychologią czy morderstwami, żeby książka wydała się ciekawa. Niektóre historie "reportaże" są przerażające (dla fanów mrocznych horrorów). Uważam ze książka jest dla każdego, da się ją przeczytać i wyłapać coś ci zaciekawi. Polecam

Biorąc się za tą książkę byłam przekonana, że będzie to forma przeprowadzonych wywiadów autora z seryjnymi mordercami. Czekałam na szczere rozmowy i trudne pytania zadawane tym bestiom, oraz to co nimi kierowało popełniając tak okrutne rzeczy😬

Okazało się jednak, że książka to reportaż opisujący najgroźniejszych morderców i psychopatów na świecie w większości skazanych na karę śmierci💀

Chociaż liczyłam na coś innego to i tak się nie zawiodłam. Pozycja okazała się mocna i zarazem przerażająca. Niewyobrażalne jednak jest to do czego jest w stanie posunąć się człowiek, robiąc tak potworne rzeczy i przy tym nawet nie okazać ani odrobiny skruchy. Nic więc dziwnego, że zaliczają się oni do najgroźniejszych przestępców🔫🔪

✒✏✏✏✏✏✏✏✏✏✏✒

🔹

Książka powstała dzięki światowemu kryminologowi, który wiele lat pracuje w zawodzie. Oryginalne wydanie w języku angielskim swoją premierę miało w 2003 roku, chociaż wywiady przeprowadzone zostały w latach 90-tych. W Polsce książka swoją premierę miała dopiero w tym roku.

🔹

Każdy rozdział to historia innego mordercy. Fakty na temat ich wcześniejszego życia, dorastanie w rodzinach patologicznych. Autor doszukuje się u każdego z nich przesłanek, które mogłyby świadczyć o tym, że to jednak dzieciństwo i wpływ osób z otoczenia mógł wpłynąć na ich późniejsze podejmowane złe decyzje.

🔹

Relacje autora ze skazanymi kończą się na ich skazaniu, przeważnie na karze śmierci. Christopher Berry-Dee wykonał kawał dobrej roboty, pisząc tą książkę. Sporo czasu i nerwów go kosztowało zebranie materiałów do książki oraz odwagi na spotkania oko w oko z bestiami.

Witajcie ❤ Dzisiaj przychodzę do was z tragicznymi, prawdziwymi historiami. "Rozmowy z seryjnymi mordercami" Christopher Berry Dee. Za egzemplarz dziękuję Czarna Owca ❤😘🥰🌹

Jeżeli lubicie opowiadania na faktach, w których włosy jeżą się na głowie, to dobrze trafiliście. Nie dla czytelników o słabych nerwach. Opisane są tutaj paskudne, mrożące krew w żyłach zbrodnie. Autor doskonale przedstawia kilku morderców. Zaglądamy w ich umysły, a nawet w ich wyniki badań. Christopher Berry Dee przedstawia nam dzieciństwo besti, jak to się stało, że stała się potworem, zbrodnie i co się z nią stało po zatrzymaniu. Autor z każdym mordercą/morderczynią rozmawiał osobiście, telefonicznie i listownie. Oprócz tego rozmawiał z rodzinami seryjnych, z rodzinami ofiar, policjantami, prokuratorami, adwokatami, sędziami i wszystkimi innymi związanymi z daną sprawą. Doskonała robota 10/10.

90% seryjnych morderców-stało się nimi przez rodziców i rodzinę. Możecie przeczytać jaki oni mieli na to wpływ... Maltretowani fizycznie i psychicznie uciekali z domu, wpadali w alkohol, narkotyki i złe towarzystwo. Chcieli zemścić się na rodzicach dlatego mordowali... Jedna seryjna mordowała samych mężczyzn, ponieważ była maltretowana przez dziadka. Kolejny morderca mordował same starsze kobiety, ponieważ nienawidził matki, babki i ciotek. Młode dziewczyny zostawiał przy życiu. Kolejny wymordował całą swoją rodzinę, ponieważ nienawidził ojca, który terroryzował całą rodzinę. Także kochani - uważajcie jak wychowujecie własne dzieci. To od was po części zależy kim będą w życiu.

Najbardziej jestem przerażona faktem, że w USA wypuszcza się na wolność seryjnych morderców, z powodu braku miejsc dla kolejnych więźniów. Więzienia są przepełnione w 125%. Przytoczę słowa jednego sadysty "(...) Wypuśćcie mnie, a zostawię trupa na waszym progu. Gwarantuję wam to.(...)". Czy to was nie przeraża? Niestety wypuścili go... od razu zabił 2 dziewczyny, a potem jeszcze ponad 150... Po znalezieniu 2 pierwszych zwłok policja wiedziała, że to ON ale miała zakaz go złapania.😱😱 Wielkie brawa dla Christopher Berry-Dee 😘 Włożył dużo pracy i nerwów, żeby powstała ta książka. Polecam przeczytajcie. Jestem pod ogromnym wrażeniem i przerażeniem. Ta powieść zmroziła mi krew w żyłach. Czytając o ich dzieciństwie i morderstwach nie raz opadała mi szczęka. I napływały mi łzy do oczu... Mam takie coś, że przed przeczytaniem życiorysu danego mordercy musiałam zobaczyć jego twarz. Wyszukiwałam w internecie. I potem spokojnie czytałam. Książka zawiera kilka fotografi morderców. Tylko dla mnie to za mało😉. Też tak robicie? Czy tylko ja tak mam?😱 Uwielbiam zaglądać w umysły seryjnych morderców. A wy? Wasze klimaty? Czy raczej za mocny temat? Polecam #rozmowyzseryjnymimordercami ❤️❤️❤️ #czarnaowca #wydawnictwoczarnaowca #christopherberrydee

"Podobnie jak żyjące drzewo zawiera w sobie swój pierwotny rdzeń, w głębi każdego z nas istnieje Dziecko, którym kiedyś byliśmy. Stanowi ono fundament tego, czym się staliśmy, czym jesteśmy i czym będziemy." Rhawn Joseph

Kiedy miesiąc temu zapoznawałam się z "Rozmowami z seryjnymi morderczyniami" Christophera Berriego-Lee, publikacją będącą studium profili seryjnych zabójczyń i ich przerażających czynów, stwierdziłam, że z zainteresowaniem sięgnę po inną książkę autora, która wgryza się w tę tematykę, ale z perspektywy męskich kryminalistów. „Rozmowy z seryjnymi mordercami” okazały się publikacją ciekawą i szokującą. Rozmiar i jakość zbrodni bardzo przygnębiały, to relacje nie dla osób o słabych nerwach, nie fikcja literacka obdarzonego mroczną wyobraźnią pisarza, a faktyczne zdarzenia zbadane i przedstawione przez światowej sławy kryminologa śledczego.

Staramy się jak najdalej uciekać od zła, a zwłaszcza w czystej postaci, aby umieć się przed nim bronić, trzeba je poznać, rozpracować, wyszukać współzależności i odrębności. Ale czym innym jest dostrzeżenie nieprawidłowości i symptomów, a czym innym zrozumienie i usprawiedliwienie. Berry-Dee wskazuje na konkretne oblicze zła, przedstawia ogrom krzywd wyrządzonych przez seryjnych morderców. Poszerza grupę nie tylko o bezpośrednie ofiary i oprawców, ale rodziny, przyjaciół i znajomych. Patrzymy na cierpienie w społecznym wymiarze. Dociekamy, na ile traumatyczne zdarzenia z dzieciństwa, potwierdzenie zespołu istnienia chromosomów XYY, rodzaj wykształcenia, mają wpływ na skalę przemocy i bezwzględności. Szukamy powtarzających się wzorów i statystyk. Potwierdzamy, że nie ma mowy, aby stały się czynnikami umniejszającymi zbrodnicze szaleństwo, skrajnie sadystyczne i wyrachowane, tworzące otoczkę kłamstw i negacji. Czy kryzys w życiu osobistym, dodatkowy stres, kłótnie rodziców, maltretowanie przez dorosłych, to główne wyzwalacze patologicznych prób zdobycia władzy, rekompensaty niepowodzeń, zemsty za krzywdy? A może już od początku niektórzy rodzą się pod gwiazdą zbrodni?

Przyglądając się zwyrodniałym umysłom, bestiom w ludzkiej postaci, potworom zamieszkującym w wypaczonych osobowościach, dostajemy odpowiedzi na pytania psychologów i kryminologów. Badając szczegółowo zbrodnie i prześwietlając zachowania sprawców, poszukując śladów modus operandi, zaglądamy w najmroczniejsze głębie ludzkiej psychiki. Książka ukazuje, co dzieje się, gdy przewagę ma dzikość, brutalność i dwulicowość. Poznajemy życiorysy sławnych seryjnych morderców, grozę czynów, rozmiar destrukcji psychiki. Zastanawiamy się, jak wielkiej potrzeba determinacji, by badać opisywane przypadki, wydobywać na światło dzienne przerażającą prawdę, weryfikować zeznania, docierać do kąta spojrzenia zwyrodnialców na świat i ludzi. Już czytanie o tym sprawia, że wystawiamy się na spory dyskomfort psychiczny, przechodzą ciarki, wyzwalają się ogromne pokłady empatii wobec ofiar, a co dopiero przebywanie w jednym pomieszczeniu z więźniem, aby przeprowadzić wywiad. Po takie książki sięgam nie tylko po to, aby przenikać złożoną psychikę człowieka, ale również aby lepiej wczuwać się w przeżywanie kryminałów.

[Adres usunięty]

Tutaj nie mamy typowej fabuły. A jednak fabułę jaką może nam ktokolwiek zapewnić w tej książce to sami mordercy. Niektóre historie są porażające. I aż ciężko uwierzyć, że one się wydarzyły. Już od kilku lat interesowałam się psychologią więzienną, kryminologią. Każde zachowanie jakie mogliśmy odczytać z mordercy, autor w łatwy i przystępny sposób nam wyjaśnił. Jednak gdy zaczniecie czytać książkę musicie przygotować się na to, że ciężko wam będzie ją przeczytać na raz. Nawet tym bym się nie sugerowała, dlatego, że to jest aż niewykonalne. Jest to dosyć poważna i ciężka tematyka, która nie pozwala na szybkie jej przeczytanie. Chociaż autor ma bardzo lekki styl pisania, to jednak sama tematyka potrafi człowieka powalić. Ja bardzo często robiłam tak, że czytając tę książkę w między czasie czytałam drugą. Szybko mi się ona nie znudziła, a miałam ochotę czytać samą książkę.

Dzięki temu, że książka jest wydana w bardzo przystępny dla czytelnika sposób możemy również na środku książki zobaczyć zdjęcia samych morderców! Uwierzcie mi, ale niektóre zdjęcia naprawdę przerażają.

Książka zdecydowanie dla osób, które lubią tematykę psychologiczną, kryminalną. Myślę, że specjalnie do książki nie ma się co zmuszać. Ta książka wypadła troszkę słabiej od tej pierwszej, ale wydaje mi się, że było to spowodowane monotonią. Ciągle poznawaliśmy nowego morderce, więc czasami było to męczące. Polecam czytać 2 lub 3 morderców dziennie,to wam się wszystko nie pomiesza, a będziecie mieli chociaż chęć czytać ją dalej.

Czy można urodzić się złym? Kto ma wpływ na morderców? Kto ich tworzy? Czy jesteście w stanie uwierzyć że są oni po prostu skrzywdzeni? I czasem jest nam ich po prostu żal?

Christopher Berry-Dee udokumentował rozmowy i korespondencję z dziesięcioma seryjnymi mordercami. Niektóre historie są potwiedzeniem tego, że Ci ludzie od początku nie byli dobrzy. W książce wielokrotnie mamy informacje, że trudna, czasem patologiczna relacja z rodzicami, głównie z despotycznymi matkami wpływała na zachowanie tych osób. Widzimy, że od dziecka wpływ na ich zachowanie mają sytuacje domowe.

Książka na pewno nie należy do łatwych. Po każdej historii musiałam chwilę się zatrzymać by pomyśleć o tym, co ten człowiek zrobił. Każdy z morderców miał inny sposób na zabicie drugiego człowieka, czy sposób chowania swoich ofiar. Widać, że z psychologicznego punktu widzenia działali bardzo podobnie. Można powiedzieć, że łączy ich brak emocji, brak empatii. Żaden nie żałował popełnionych zbrodni. Jedni bardziej lub mniej chętnie o nich rozmawiali, ale jedno jest pewne. Zostali skazani za mniej zbrodni niż popełnili.

Wiele zabójstw popełnionych przez te osoby nie jest wyjaśnione do dzisiaj. Jednak podejrzewa się, że dane zabójstwo mogło być popełnione przez danego mordercę.

W książce zaciekawiło mnie również, to jak autor opisał przepełnienie więzień w USA, jak działają władze, gubernatorowie danych stanów, a także interesującym jest fakt poruszenia wady genetycznej jakie jest posiadanie trzech chromosomów.

Książka nie przekazała suchych faktów, ale także całą otoczkę. Według mnie jest to wstrząsająca lektura, nie dla każdego czytelnika.

Kryminolog śledczy Christopher Berry-Dee przez lata spisywał dziesięć odrębnych historii dotyczących seryjnych morderców, którzy bez skrupułów pozbawili życia swoich ofiar. Co nim kierowało? Jaką mieli przeszłość? I czy żałują swoich zbrodni?

W „Rozmowach z seryjnymi mordercami” zdecydowanie zabrakło mi tytułowych „rozmów”. Całość książki opiera się na wieloletniej korespondencji autora ze skazanymi mordercami i wywiadach z nimi, jednak w bardzo niewielu momentach można przeczytać autentyczną wypowiedź zabójców. W większości sprowadza się ona do wyjałowionej z istotnych szczegółów narracji autora. Pierwotne słowa wypowiedziane wprost z ust wynaturzonych umysłów zawsze mnie fascynowały i pozwalały interpretować je na wiele sposobów. W tej pozycji zostałam tego pozbawiona i ogromnie wpłynęło to na moją ocenę. Historie były dość nierówne – jedne pochłaniało się z przyjemnością, inne wywoływały znużenie przez dużą ilość niepotrzebnych szczegółów i chaos.

Książkę oprócz słowem „przeciętna” określiłabym jeszcze jednym, choć nie wiem czy do końca trafnym – „Rozmowy z seryjnymi mordercami” wydały mi się stosunkowo mainstreamowe. Dopasowane pod czytelników w ogóle nieobeznanych w zakresie kryminologii, napisane bardzo prostym językiem, tak aby trafiały do mas. Aż trudno mi uwierzyć, że Chrisopher Berry-Dee jest cenionej klasy kryminologiem, bo w jego piórze niestety nieszczególnie się to uwidacznia. W o wiele bardziej konkretne informacje są bogate książki, napisane przez autorów, którzy nie są specjalistami w tej dziedzinie. Być może gdyby ta pozycja została wydana wcześniej to moja ocena byłaby wyższa. Niestety po jej przeczytaniu nie nasuwa mi się do głowy inna myśl niż „ale to już było”.

„Rozmowy z seryjnymi mordercami” to bardzo dobra pozycja, jednak dla osób które z tematyką zabójców chciałyby się dopiero zacząć poznawać. Tych, którzy zgromadzili już pewną wiedzę wiedzę z tego zakresu książka ta może solidnie rozczarować.

“Podchodzę do każdego przestępcy indywidualnie, poświęcam mnóstwo czasu na analizowanie jego wyjątkowych cech i staram się unikać depersonalizujących uogólnień opartych na charakterystyce popełnionych morderstw”

“Rozmowy z seryjnymi mordercami” to zbiór rozmów z najstraszniejszymi zabójcami. Przeprowadził je kryminolog śledczy Christopher Berry-Dee. Ta książka to nie tylko opisy przestępstw dokonanych przez zabójców, zawiera także historię ich rodzin i ofiar. Autor przedstawia czynniki, które mogły wpłynąć na kształtowanie się ich charakteru, a także dokonane zbrodnie. W “Rozmowach z seryjnymi mordercami” autor przywołuje także szczegóły spotkań z nimi oraz ich własne relacje na temat dokonanych zbrodni.

“Rozmowy z seryjnymi mordercami” to idealna lektura dla fanów true crime. Nie jest ona łatwa, ponieważ to nie jest fikcja, a tak amoralni ludzie żyją pośród nas. Chwilami “Rozmowy z seryjnymi mordercami” bardzo mi się dłużyły, nie mogłam się wkręcić, a opisy zbrodni były jednak, jak dla mnie, zbyt drastyczne.

W ciągu ostatnich miesięcy rozbudził się we mnie głód literatury non-fiction. Zaczęłam sięgać po reportaże, zarówno te o Polsce, jak i o pewnych zjawiskach zagranicznych. Tym razem mój wybór padł na książkę Christophera Berry-Dee Rozmowy z seryjnymi mordercami. No trzeba przyznać, że sam tytuł już przyciąga uwagę.

Christopher Berry-Dee to kryminolog śledczy. Przez wiele lat zdobywał zaufanie morderców z różnych zakątków świata, odwiedzał ściśle strzeżone więzienia i ze szczegółami analizował popełnione zbrodnie. Kilka przerażająco prawdziwych wywiadów przetworzył na książkę, która z miejsca stała się klasyką reportażu kryminalnego. Nie tylko opisał spotkania z seryjnymi mordercami, ale przytoczył ich własne reakcje na popełnione czyny. W ten sam sposób pozwolił setkom czytelników zajrzeć do umysłów potworów. Odważysz się zrobić to samo?

O tej książce dowiedziałam się w ogóle dopiero dzięki wydawnictwu Czarna Owca, które zaproponowało mi tę właśnie pozycję do recenzji. Uznałam, że może być to naprawdę ciekawa pozycja, która pozwoli mi, chociaż w cząstce zrozumieć postępowanie tak okropnych ludzi. No dobra, ale czy faktycznie jest to książka “otwierająca oczy”?

Jak można się domyślić, w książce nie ma jednego głównego bohatera. Główni bohaterowie występują tylko w przypisanych do siebie rozdziałach. 9 brutalnych morderców, 9 różnych historii, ale w zasadzie łączy je jedno: każdy z tych okrutnych ludzi miał nieciekawe dzieciństwo. Znęcanie się fizyczne, psychiczne, molestowanie seksualne - być może to właśnie to wpłynęło na to, jak postępowali w późniejszych latach.

Spodziewałam się mocnego reportażu, z którego dowiem się na przykład, czy skazani w ogóle żałowali swoich czynów. Czy to dostałam? Owszem. Jestem jednocześnie przerażona, jak wielu z nich nadal uważało, że są niewinni. Naprawdę, nie mieści mi się to w głowie, że mimo licznych dowodów niektórzy wciąż uparcie stają przy swoim zdaniu.

Co ciekawe, w książce znalazło się miejsce również dla kobiet, które dopuściły się najokropniejszego czynu - pozbawiły życia innego człowieka. Tym samym autor łamie wszystkie stereotypy o tym, że płeć piękna nie jest zdolna do tak okrutnych czynów. Kobiety jak widać, również potrafią popełnić morderstwo i to nawet nie raz. Czy mnie to zszokowało? No szczerze mówiąc, nie bardzo. Wiedziałam o tym na długo przed tym, zanim sięgnęłam po tę książkę. Jednakże Rozmowy z seryjnymi mordercami tylko potwierdziły to, o czym już miałam pojęcie.

Jestem trochę rozbita. Z jednej strony jest to bardzo dobry reportaż, który momentami sprawia, że włoski na ciele stają dęba, ale z drugiej chyba oczekiwałam czegoś innego, może bardziej zaskakującego? Myślę jednak, że ten reportaż kryminalny będzie świetną opcją dla miłośników kryminałów, a także dla tych, którzy chcieliby dowiedzieć się, co dzieje się w umyśle mordercy.

Książka jest skierowana do ludzi o mocnych nerwach, którzy chcą zrozumieć sposób myślenia psychopatów. Po przeczytaniu książki zrozumiałem, że każdy seryjny morderca jest nieco inny, Bardzo cenię ogrom pracy, który wykonał autor, spisane spostrzeżenia oparł bowiem o spotkania z takimi postaciami jak chociażby dusiciel Keith Hunter Jesperson i kanibal Philip Jablonski. Dzięki pracy, którą wykonał autor książki, czytelnik otrzymuje możliwość wniknięcia w umysły morderców oraz umożliwia odkrycie metod ich funkcjonowania. Za minus uważam niektóre drastyczne opisy, przez które trudno będzie przebrnąć czytelnikom wrażliwym. Nie jest to z pewnością książka dla każdego, jednak wszystkim tym którzy czytali 'Rozmowy z seryjnymi mordercami' tego samego autora książkę z pełnym przekonaniem polecam.

Od dawna interesuję się tematyką kryminalną i zastanawiam się często, co decyduje o tym, że człowiek staje się bestią. Z jednej strony przeraża mnie potworność dokonanych przez morderców zbrodni, z drugiej strony jestem ogromnie ciekawa co nimi kierowało. Dlatego gdy zobaczyłam, że wydawnictwo Czarna Owca wydała książkę „Rozmowy z seryjnymi mordercami”, nie mogłam przejść obok niej obojętnie! Dodam tylko, że jest to pierwsza książka z serii reportaży kryminalnych, które wydawnictwo ma w planach wydać. Więc dla wszystkich czytelników, interesujących się ludzką psychiką, jest to seria obowiązkowa.

Książka zawiera 8 sylwetek seryjnych morderców, w tym jedną kobietę. Niektóre ze spraw były mi już znane np. zabójstwo całej rodziny dokonane przez Ronalda Josepha „Butcha” DeFeo Juniora, które stało się inspiracją do napisania książki „Amitiville Horror” oraz licznych ekranizacji, czy sprawa Aileen Carol Wurnos, która również doczekała się ekranizacji w filmie pod tytułem „Monster”. Najbardziej zagadkową sprawą dla mnie okazało się śledztwo w sprawie Douglasa Daniela Clarka. Jest ona o tyle ciekawa, że nie mamy pewności czy na karę śmierci został skazany właściwy człowiek. Owszem, często się zdarza, że przestępcy w rozmowach czy wywiadach zarzekają się, że są niewinni. Jednak w tej sprawie bardzo wiele dowodów wskazuje na to, że oskarżony nie mógł liczyć na sprawiedliwy proces. Dlaczego? Dowiecie się z tej publikacji.

Mimo, że tytuł książki wskazuje na wywiady z seryjnymi mordercami, tak naprawdę znajdziemy tutaj tylko cytaty z przeprowadzonych przez autora rozmów ze skazańcami. Więc jeśli ktoś nastawia się na zapis tych spotkań słowo w słowo, to się rozczaruje. To jest raczej przedstawienie sylwetek groźnych ludzi, poczynając od opisu ich dzieciństwa, poprzez poczynione zbrodnie, aż do procesów sądowych i osadzenia ich w więzieniach. Czy to jednak wpływa negatywnie na odbiór tej książki? W moim odczuciu nie. Nadal jest to publikacja mocna, budząca grozę tym większą, że czytamy o prawdziwych sprawach, o ludziach z krwi i kości, którzy mogą znajdować się wśród nas. Autor próbuje znaleźć zależności, które miały wpływ na zachowanie opisywanych bestii. Znajdziemy tutaj również rozważania na temat wpływu zespołu Jacobsa, na rozwijanie się patologicznych zachowań. Z przytoczonych w tej publikacji portretów morderców wynika, że każdy z nich miał trudne dzieciństwo pełne przemocy fizycznej i psychicznej, braku opieki, empatii i wsparcia ze strony kochających opiekunów.

„Rozmowy z seryjnymi mordercami” to mocna pozycja. Zawiera w sobie przerażające i brutalne opisy zbrodni dokonywanych przez bezwzględnych ludzi, którzy nie czują wyrzutów sumienia. Wielu z nich nie żałuje swoich czynów i deklaruje, że jeśli wyszliby z więzienia zabijaliby nadal. Czytając tę książkę dowiemy się również, jakie błędy popełniał wymiar sprawiedliwości, ułatwiając mordercom czynienie zła. Jest to lektura dla osób o mocnych nerwach i ciekawych co dzieje się w psychice psychopatów.

Zainteresowanie sprawami kryminalnymi i wszystkim, co się wiąże ze zbrodnią – że tak to uproszczę – sprawiło że powstało bardzo dużo seriali, którą w swojej tematyce zajmują się, można by rzec wyjaśnianiem zbrodni, a także odkrywaniem motywów przestępców. A jeśli są seriale, czy filmy, to oczywiście i książek napisano całe mnóstwo. Ze swej strony wolę historie dokumentalne, nie wymyślone przez pisarza. Tym bardziej byłem chętny, aby zaznajomić się z książką „Rozmowy z seryjnymi mordercami”.

O publikacji możemy przeczytać, że:

Christopher Berry-Dee to człowiek rozmawiający z seryjnymi zabójcami. Jako światowej sławy kryminolog śledczy zdobył zaufanie morderców z różnych kontynentów, odwiedzał ściśle strzeżone więzienia, w których przebywają, i szczegółowo dyskutował o ich potwornych zbrodniach. Unikatowe wywiady przeprowadzone przez autora w kilkunastu najcięższych zakładach karnych świata, rejestrowane na taśmie magnetofonowej i filmowej, zawierają opisy przerażających czynów. Christopher Berry-Dee przetworzył je w zdumiewającą książkę, która natychmiast stała się klasyką reportażu kryminalnego. Nie tylko opisuje spotkania z najbardziej amoralnymi ludźmi na świecie, ale także przytacza ich własne relacje na temat dokonanych przestępstw. Daje w ten sposób czytelnikom wgląd w psychikę ludzi, którzy popełnili najgorszą możliwą zbrodnię – bezlitośnie pozbawili życia inną istotę ludzką.

Podsumowując.

Doskonały przykład książki, która pomimo ciekawego tematu napisana jest trochę dziwnym stylem. Chodzi mi o to, że te rozmowy z mordercami, praktycznie wyglądają tak samo. To nie wygląda jak rozmowa, tylko jak relacja, z tego co opisali. A to chyba różni się od siebie? Ale może się czepiam. Inspirujące jest to, że nawet ci którzy poczuli się już bezkarni, zostali złapani i osądzeni, tak jak na to zasłużyli. Można przeczytać, ale spodziewałem się wywiadów.

„Nie mogły nic powiedzieć ani zrobić. Kiedy je zobaczyłem, były już martwe. Wykorzystałem je, zgwałciłem, a potem zabiłem. Potraktowałem jak śmieci. Co mam jeszcze, [motyla nóżka], powiedzieć?”, czyli portrety zwyrodnialców.

Gdy zauważyłam w zapowiedziach tę książkę, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Christopher Berry-Dee to światowej sławy kryminolog śledczy, a swojej książce chce nam przybliżyć kilku seryjnych morderców. Co siedzi w głowie, co sprawiło, że dokonali takich czynów? Jest to mrożące krew w żyłach studium zwyrodnialców.

Christopher Berry-Dee to człowiek rozmawiający z seryjnymi zabójcami. Jako światowej sławy kryminolog śledczy zdobył zaufanie morderców z różnych kontynentów, odwiedzał ściśle strzeżone więzienia, w których przebywają, i szczegółowo dyskutował o ich potwornych zbrodniach.

Unikatowe wywiady przeprowadzone przez autora w kilkunastu najcięższych zakładach karnych świata, rejestrowane na taśmie magnetofonowej i filmowej, zawierają opisy przerażających czynów.

Christopher Berry-Dee przetworzył je w zdumiewającą książkę, która natychmiast stała się klasyką reportażu kryminalnego. Nie tylko opisuje spotkania z najbardziej amoralnymi ludźmi na świecie, ale także przytacza ich własne relacje na temat dokonanych przestępstw. Daje w ten sposób czytelnikom wgląd w psychikę ludzi, którzy popełnili najgorszą możliwą zbrodnię – bezlitośnie pozbawili życia inną istotę ludzką.

Berry-Dee bardzo szczegółowo przedstawia portrety morderców – zaczyna od dzieciństwa. Czy to, w jaki sposób zostali wychowani, mogło wpływać na ich późniejsze czyny? Autor prezentuje, ile kosztowało ich złapanie oraz utrzymanie w więzieniu. Wyjaśnia, jak wygląda wykonanie kary śmierci. Muszę przyznać, że niektóre historie mrożą krew w żyłach, ukazując człowieka jako najstraszniejszego potwora. Każda z nich na swój sposób przerażająca.

W środku książki znajdziecie także zdjęcia opisywanych przez autora osób wraz z cytatami. Kryminolog niezwykle dokładnie przedstawia zbrodnie, których dokonali. Praktycznie wszystkie miały miejsce w Stanach Zjednoczonych. Czasami naprawdę ciężko uwierzyć, że człowiek jest zdolny do tak bestialskich czynów.

Książka na pewno przypadnie do gustu fanom kryminałów. Wywołuje wiele skrajnych emocji i trzyma w napięciu. Autor, tworząc tę książkę, korespondował z mordercami oraz przeprowadzał z nimi wywiady, czyniąc Rozmowy z seryjnymi mordercami dobrą książką opartą na faktach. W tej serii ukarzą się także: Rozmowy z psychopatami, Rozmowy z seryjnymi morderczyniami, Rozmowy z seryjnymi mordercami – Najgorsi na świecie. Już zacieram rączki i nie mogę się ich doczekać.

"Kiedy drzewo rośnie, młodsze drzewo, którym niegdyś było, nie znika, lecz otaczają je coraz to nowe warstwy tkanek. W głębi wciąż żyje małe drzewo. Wzrost tego małego drzewa, działające na nie siły, zgięcia i złamania wywołane przez wiatr i deszcz, ludzi oraz choroby wpływają na formę dojrzałego i starego drzewa. Niezależnie od tego, jak dobrze je pielęgnujemy, nigdy nie uwolni się od śladów dawnych zaniedbań. Gdybyśmy ścięli drzewo i zbadali jego wnętrze, zobaczylibyśmy że istnieje w nim młode drzewo. Jest ono fundamentem tego, co pojawiło się później.

Dorosłe drzewo zachowuje żywy rdzeń, z którego wyrosło. Gdybyśmy zniszczyli ten rdzeń, drzewo by uschło, ponieważ stanowi ON jego integralną część i jest niezbędny [do przetrwania]. Jeśli rdzeń jest słaby i chory, drzewo będzie równie słabe jak jego fundament, niezależnie od tego jak fachowo je pielęgnujemy.

Podobnie jak żyjące drzewo zawiera w sobie swój pierwotny rdzeń, w głębi każdego z nas istnieje Dziecko, ktiorym kiedyś byliśmy. Stanowi ono fundament tego, czym się staliśmy, czym jesteśmy i czym będziemy." - ROZMOWY Z SERYJNYMI MORDERCAMI str. 343

🌿. 🌿. 🌿

Niniejszy fragment pochodzi z książki widocznej na zdjęciu, a jeśli jesteście ciekawi mojej opinii na jej temat - zapraszam na bloga, już tam na Was czeka.

Fragment opinii pochodzi z bloga [Adres usunięty] i jest w pełni mojego autorstwa