PS Kocham Cię na zawsze

Akcja „PS Kocham Cię na zawsze” rozpoczyna się siedem lat po śmierci Gerry’ego. Jego żona Holly Kennedy poukładała swoje życie na nowo. Ma stabilną pracę i zamierza zamieszkać ze swoim nowym partnerem, Gabrielem. Ciara, siostra Holly, namawia ją do udziału w podcaście, w którym miałaby opowiedzieć o swoich doświadczeniach po śmierci Gerry’ego i o listach, które jej zostawił. Ta jednak obawia się powrotu do traumatycznych wydarzeń, które zostawiła już za sobą…

Cecelia Ahern kazała swoim czytelnikom czekać 15 lat od wydania "PS Kocham Cię". Dawno czytałam tę książkę i pamiętam jak bardzo mi się spodobała (choć ekranizacja jeszcze bardziej). Gdy dowiedziałam się, że powstała kontynuacja, od razu chciałam ją poznać.

Ponownie dałam się zaprosić do tajemniczych listów, irlandzkiej przyrody i miłości silniejszej niż śmierć. Jednak tym razem książka okazała się bardziej wzruszająca, smutna, a nawet lekko przygnębiająca. Tu przemijanie wyraźnie daje o sobie znać, przez co zmuszeni jesteśmy do wielu chwil refleksji i przemyśleń. Uświadamiamy sobie kruchość życia. Ale znalazła się także odpowiednia doza pozytywnych myśli i humoru, które sprawiają, że fabuła książki staje się w pewien sposób ciepła.

Bohaterowie to mocny punkt powieści. Są wielowymiarowi, barwni i prawdziwi w tym co robią i jak myślą. Każda z postaci ma swoją własną historię. Jednocześnie te historie są bliskie czytelnikowi, gdyż wielu ludzi przechodzi przez coś podobnego. Musi mierzyć się ze stratą, żałobą. Obserwujemy też dojrzalszą wersję Holly.

"Nad rozpaczą nie sposób zapanować, przez większość czasu masz wrażenie, że to ona kontroluje ciebie. Jedyne, co możesz, to to, jak sobie z nią radzisz."

Autorka pięknie ubiera w słowa historię Holly i Gerry'ego. Czytając, wszystkie emocje współodczuwamy wraz z bohaterami. Powracamy wspomnieniami do tego, co było, ponownie wszystkie wydarzenia stają nam przed oczami. A to, że miałam możliwość poznania czym kierował się Gerry... dla mnie największa wartość książki.

Z kart powieści bije niezwykła wrażliwość. Autorka w autentyczny sposób kreśli emocje targające bohaterami, ich ból i strach przed śmiercią, złość, żal i frustrację, ale również doskonale wie, jak dodać otuchy i nadziei.

"Chcemy mieć kontrolę nad naszą śmiercią, nad naszym pożegnaniem ze światem, a jeśli nie możemy jej mieć, możemy przynajmniej kontrolować, co zostawimy po sobie."

Myślę że obie książki można czytać niezależnie, gdyż autorka udanie wplata przeszłość bohaterów w teraźniejszość. Jednak polecam Wam zapoznać się najpierw z pierwszą częścią, a dopiero sięgnąć po drugą, by mieć pełne rozeznanie w wydarzeniach.

I już tak na koniec: pamiętajmy, by mówić naszym bliskim, że ich kochamy (może o tym wiedzą, ale ciepłych uczuć i słów nigdy za wiele). Nie zostawiamy tego na następny dzień, tydzień, za miesiąc. Może być już za późno.

"Miłość jest czymś wątłym i kruchym. Czymś, co należy cenić i pielęgnować, i pokazywać wszystkim, a nie chować ją do szafki albo się jej wstydzić."

"PS Kocham Cię na zawsze" to emocjonująca, przejmująca, wzruszająca i inspirująca, godna swojej poprzedniczki powieść o miłości na zawsze. To książka przypominająca o tym, co w życiu najważniejsze. Czy Gerry zostawił jeszcze jakąś niespodziankę dla Holly? Ja już wiem, teraz Wy musicie koniecznie się przekonać!

Kiedy wydawnictwo Muza zaproponowało mi zrecenzowanie "Ps Kocham Cię na zawsze", zdałam sobie sprawę ze swojej ignorancji. Wyobraźcie sobie, że nie czytałam dotychczas pierwszego tomu! Jakoś ominął mnie ten cały szał sprzed trzynastu lat. Trzeba było nadrobić zaległości.

Pierwszy tom, czyli "Ps Kocham Cię" naprawdę bardzo mi się spodobał. Jednak czy ta historia potrzebowała kontynuacji? I tak i nie.

Co mi się podobało? Wątek Giniki i jej córki Jewel. Autorka w ciekawy sposób pokazała przemianę, która zaszła w Holly. Ta część zgrabnie połączyła losy bohaterów z pierwszego tomu.

Powieść zawiera kilka naprawdę przemyślanych fragmentów, które fanom "Ps Kocham Cię" zapadną w pamięć:

Mieliśmy przywilej nie jednego, lecz dwóch pożegnań. (...) Może to dlatego ludzie przychodzą na cmentarze. Po kolejne pożegnania. Może w ogóle nie chodzi o to, żeby się przywitać, lecz o pociechę pożegnania, rozstania w ciszy i spokoju, bez poczucia winy. Nie zawsze pamiętamy, jak się poznaliśmy, ale często pamiętamy nasze rozstania.

Byłabym zdecydowanie bardziej usatysfakcjonowana lekturą, gdyby powieść zakończyła się wraz z wątkiem członków Klubu Ps Kocham Cię. To, co stało się później było już, moim zdaniem, naciąganym zakończeniem.

Podsumowując "Ps Kocham Cię" jest dla mnie zamkniętą całością, która nie potrzebowała kontynuacji. "Ps Kocham Cię na zawsze" polecam jedynie fanom, którzy stęsknili się za ulubionymi postaciami. Moja ocena to 4,5 na 10.

Cecelia Ahern ponownie zabrała nas na spotkanie z Holly Kennedy, bohaterką książki „PS kocham cię”, która wywołała w swoich czytelnikach lawinę emocji. Tym razem otrzymujemy książkę pod tytułem „PS Kocham Cię na zawsze”, chociaż pozornie moglibyśmy się zastanawiać, dlaczego autorka zdecydowała się na napisanie drugiego tomu powieści, która w pewien sposób mogłaby zostać uznana za zakończoną? Co jeszcze ma nam do zaoferowania? Czy w życiu Holly pojawią się kolejne czarne chmury? Czy bohaterka w pełni pogodziła się z odejściem ukochanego męża?

Holly Kennedy siedem lat po utracie swojego ukochanego męża Gerry'ego, który zmarł na raka w młodym wieku zaczęła układać sobie życie na nowo. Poznała dobrego mężczyznę Gabriela, z którym zamierza zamieszkać. Nadal przyjaźni się z Sharon i Denise, chociaż czasem targały nią wątpliwości. Życie podąża w dobrym kierunku, co wydaje się być nagrodą po wszystkich trudnych chwilach, których doświadczyła. Wszystko się zmienia, kiedy za namową siostry wygrywa postcast, w którym opowiada historię, której doświadczyła. Historię jej i listów od zmarłego męża, opowiedziała o stracie i żalu, który czuła w sercu przypominając ponownie tamte wydarzenia. Reakcja na wydarzenia, które się rozegrały zaskoczyła Holly.

Został utworzony pewien klub PS Kocham Cię, który został założony przez ludzi bardzo chorych, nieuleczalnie, którzy pragną napisać listy do swoich bliskich, które pomogą im przejść przez ten ciężki czas. Potrzebują pomocy Holly, która w pierwszej chwili zamierza im odmówić. Kobieta boi się po raz kolejny pozwolić sobie na przeżywanie i rozpamiętywanie bolesnych chwil. Nie chciała, aby jej życie ponownie wróciło do tamtego momentu, jednak tym razem nie chodziło jedynie o nią, ale o innych ludzi, którzy przeżywali te same rozterki, co jej zmarły małżonek. Czy mogła im odmówić? Czy Holly zbierze w sobie odwagę, aby przejść przez to wszystko i pomóc tym, którzy tego potrzebują?

Holly wraz z członkami klubu PS Kocham Cię pokazują czytelnikowi, że to właśnie nasze najbardziej bolesne straty mogą potencjalnie kształtować silniejsze wersje nas samych, budować nowe, bardziej trwałe, lepsze poczucie tego, kim jesteśmy. Ahern pisze z takim współczuciem na przejmujące tematy, smutku i straty, wyzwania stojące przed własną śmiertelnością, przygotowujące się na śmierć, a jednocześnie zapewniające przebłyski nadziei. To wspaniała lektura, która, jak sądzę, spodoba się tak wielu czytelnikom, zwłaszcza tym, którzy sięgnęli po pierwszy tom lektury.

„PS Kocham Cię na zawsze” to nie tylko ponowne spotkanie z bohaterami, ale i przejmująca nauka, którą możemy z niej wyciągnąć, czerpać garściami, chociaż nie jesteśmy tego świadomi. To niesamowita podróż, która sprawiła, że oczy niejednokrotnie zaszkliły mi się podczas lektury. Nie ma wśród nas osoby, która nie miałaby styczności ze stratą, zwłaszcza kogoś bliskiego. Żałoba przybiera różne formy i oblicza, a co czuje człowiek, który lada moment może odejść z tego świata? Żal, który rozdziera serce, troska i niepewność o tych najbliższych, czy można coś dla nich zrobić, aby ten trudny czas był łatwiejszy?

Holly nigdy nie myślała, że działania Gerry'ego zainspirują innych ludzi, a jednak tak się właśnie stało. Grupa nieznajomych wyruszających w swoje podróże z widmem wygaśnięcia tlącej się iskierki życia, ale mają jedną wspólną cechę - chcą zostawić część siebie dla swoich bliskich z pomocą Holly.

Wspaniała lektura, serdecznie Wam ją polecam, nie zapomnijcie o bardzo ważnym atrybucie, a mianowicie paczce chusteczek, będzie Wam niezbędna.

Do zobaczenia po drugiej stronie

Śmierć i żałoba to tematy rzadko poruszane nie tylko w rozmowach, ale i w literaturze. Często bowiem nie sposób znaleźć słów, by wyrazić całe spektrum uczuć, emocji związanych z odchodzeniem, jak i życiem po śmierci ukochanej osoby. Każdy z nas inaczej radzi sobie z tą stratą, każdy inaczej przeżywa ból odejścia, każdy wreszcie inaczej podchodzi do tematu rozpoczęcia nowego etapu w życiu – niektórzy w ogóle go nie rozpoczynają, pogrążając się już na zawsze w żałobie. To podejście do śmierci uzależnione jest od różnych czynników, nie tylko kwestii wiary czy stosunków z odchodzącym, ale też tego, z czym po odejściu bliskiej osoby pozostajemy…

Holly Kennedy została z listami ukochanego – comiesięczne wiadomości otrzymywane od Gerry’ego po jego śmierci pomogły jej przetrwać najgorszy czas. My zaś mogliśmy uczestniczyć zarówno w żałobie, jak i doświadczaniu miłości oraz troski, dzięki wspaniałej, niezwykle wzruszającej książce pt. „PS Kocham Cię”, autorstwa Cecelii Ahern. Na podstawie powieści powstał również film z Hilary Swank i Gerardem Butlerem w rolach głównych, poruszający nasze serca i dusze równie mocno, jak lektura. Teraz, kilka lat po publikacji tej wyjątkowej historii, na rynku ukazała się jej kontynuacja. „PS Kocham Cię na zawsze”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Akurat, to kolejna odsłona miłosnej opowieści, to dowód na to, że miłość jest wieczna, że „na zawsze” zachowujemy ukochaną osobę w sercu.

Powieść zachwyci nie tylko tych czytelników, którzy z drżącym sercem czytali jej pierwszą część, niecierpliwie oczekując na kolejny list Gerry’ego. To również książka dla tych, którzy w życiu kogoś stracili, którzy sami wkrótce kogoś pozostawią, a także dla tych wszystkich, którzy chcą oswoić się ze śmiercią. Mimo iż akcja drugiego tomu historii rozpoczyna się siedem lat po śmierci Gerry’ego, to uczucia Holly do niego są wciąż żywe. I to mimo tego, iż od dwóch lat jest w szczęśliwym choć skomplikowanym związku z Gabrielem.

Wiele się zmieniło od chwili, kiedy kobieta przeczytała ostatni list od męża – znalazła stabilną pracę w sklepie siostry z używanymi rzeczami, rozważa też propozycję Gabriela, by razem zamieszkali. Niezdecydowana kobieta, która wahała się przed podjęciem każdej decyzji i nieustannie zmieniała zdanie, dawno odeszła. Choć teraz, na prośbę swojej siostry Ciary, Holly będzie musiała przywołać ją we wspomnieniach, w trakcie nagrywania podcastu na temat swoich doświadczeń po śmierci Gerry’ego oraz pozostawionych przez niego listów. Już samo mówienie o tych emocjach jest dla Holly bardzo trudne, tymczasem po nagraniu dostaje pewną propozycję od jednej ze słuchaczek, Angeli. Okazuje się, że zainspirowana listami zmarłego męża do Holly kobieta decyduje się założyć pewnego rodzaju klub, którego członkowie cierpią na śmiertelne lub przewlekłe choroby. Wszyscy oni pragną udzielić wsparcia swoim bliskim po śmierci, zadbać też oto, by ich zapamiętano. Środkiem prowadzącym do tego celu mają być właśnie listy…

Początkowa niechęć do tego pomysłu, ustępuje na rzecz pragnienia niesienia pomocy. Czy jednak codzienne doświadczenia ze śmiercią, uczestniczenie w procesie odchodzenia, nieustanne pożegnania nie będą dla Holly krokiem wstecz? Czy wrócą traumy z przeszłości i czy kobieta poradzi sobie z takim obciążeniem psychicznym? Przekonamy się o tym dzięki lekturze książki, która choć nie posiada takiej „siły rażenia” jak pierwszy tom, to również zabiera nas w świat emocji i prowokuje zarówno do płaczu, jak i chwili refleksji, zadumy. Doskonale skonstruowana fabuła, która pozwala skupić się nie tylko na Holly, ale i na członkach klubu, a także niezwykła wrażliwość pisarki sprawiają, że powieść „PS Kocham Cię na zawsze” jest lekturą chwytającą za serce i zapadającą w pamięć. Jest lekturą na teraz i na zawsze…

Justyna Gul

Qultura słowa

"PS Kocham Cię"to powieść, której chyba nie muszę przedstawiać. Jeśli ktoś nie czytał książki, to zapewne oglądał ekranizację ...historia opowiada o stracie, miłości i ruszaniu dalej. To historia mężczyzny, który kochał bardzo swoją żonę i aby ułatwić jej przetrwanie pierwszych miesięcy po jego śmierci napisał listy, które przychodziły raz w miesiącu.

"PS Kocham cię na zawsze" to losy Holly, ale siedem lat po śmierci Gerry`ego. To obraz kobiety, która zaczęła życie od nowa, a niespodziewanie do jej życia ponownie wraca były mąż...nie jako żywa istota...lecz jego "duch".

"PS Kocham cię na zawsze" w moim odczuciu to bardzo przytłaczająca opowieść. Autorka tym razem zmieniła koncepcje. Nie pokazała ludzi po stracie ukochanych, lecz skupiła się na ludziach umierających, którym zostało niewiele czasu. Literatka pokazała jak bardzo osoby opuszczające ten świat pragną być zapamiętane, pragną, aby poprzez pewne rzeczy ułatwić pożegnanie najbliższym.

Bardzo polubiłam członków klubu [ PS Kocham cię] niestety autorka pokazała ich ostatnie tygodnie życia, a to sprawiło, iż mocno odczuwałam ich cierpienie, świadomość nadejścia nieuniknionego. Nie obeszło się bez ściśniętego gardła i zapłakanych oczu.

Holly na początku mnie irytowała. W końcu jednak zrozumiała jak ważna jest jej pomoc. Ja osobiście nie byłabym w stanie przywiązywać się do ludzi, którzy lada chwila mieli by odejść, ale podziwiam takie osoby.

Powieść napisana jest lekkim, zrozumiałym stylem. Wywołuje ogromne emocje, głównie przez tematykę na jakiej skupiła się pisarka. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, choć po odłożeniu książki na półkę odczuwa się przytłaczający smutek - melancholię.

"PS Kocham cię na zawsze" nie jest tak optymistyczna jak jej poprzedniczka. Fabuła mnie przytłoczyła, chociaż w pewien sposób jest pouczająca. Zmusza do refleksji, do zadawania pytań, na które nie zawsze dostaniemy odpowiedzi. I niestety pokazuje jak dużo ludzi musi opuścić ten świat zbyt wcześnie.

Główna bohaterka Holly Kennedy w II części Cyklu: P.S. I Love You (tom 2) kontynuacji powieści autorstwa Cecelii Ahern pt. '' PS Kocham Cię na zawsze'' nie ma tym razem łatwego do spełnienia wyzwania, gdyż każde zawarte w nim zadanie sprawia, że czuje, się ona nie do końca w nim spełniona czytając, odnosiłam takie wrażenie po przeczytaniu pierwszych pięciu początkowych rozdziałów.

Na chwilę obecną jej życie toczy się nieco inaczej. Nie przebywa sama, ma pracę, partnera.

Poznajemy kolejnych nieuleczalnie chorych bohaterów drugoplanowych, którzy przeżywają własne wzloty i upadki. Posiadają w sobie pozytywną siłę, aby móc pokonać swoje własne słabości, by móc pozostawić po sobie ślad za pomocą pisanych listów tak, tak to robił Gerry dla Holly, aby mogła dalej żyć i spełniać jego misję po śmierci ukrytą w tych listach, które do niej pisał.

Doskonałym pomysłem uważam, że jest zorganizowanie przez siostrę Holly-Ciarę do udziału w podcaście, w którym to musi podzielić się tym, co ją spotkało po śmierci męża w związku z tym, co po sobie zostawił.

Dla mnie największą zagadkę stanowiła Holly pod każdym względem, a szczególnie jej charakteru, który zmieniał się jak w kalejdoskopie i gubiła się bardzo często w swoich przemyśleniach. Denerwowała mnie w niej najbardziej jej nieufność i podejście do wielu zwykłych codziennych spraw. Odnosiłam wrażenie, że ma w sobie ogromną blokadę i zbyt szybko ocenia ludzi, których poznaje, nie dając im szans wykazania się i co czują naprawdę.

Dopiero musi się coś wydarzyć w jej życiu, aby mogła zrozumieć, że warto, jest kontynuować misję, która nie wszystkim się spodoba, ale może spróbować wielu osobom pomóc zrozumieć dylematy chorobowe osób, które cierpią skrycie, a ona musi się z ich problemami zmierzyć, aby pomóc przetrwać ten trudny czas w cierpieniu.

Listy pisane przez klubowiczów Klubu ''PS Kocham Cię'' pomogą lepiej zrozumieć ich rodzinie przekaz, jakim się oni kierowali, tworząc go, a słowa w nich zamieszczone pomogą na nowo poznać ich historię oraz powierzone zadania na kolejne miesiące do realizacji, w momencie, kiedy ich nie będzie już pośród nich.

Polecam przeczytać tę powieść.

Podejrzewam, że mało której kobiecie trzeba przedstawiać autorkę powyższej książki, której pierwsza część pt. "PS Kocham Cię" jako jej debiut podbiła rynek literatury kobiecej. Cecilia Ahern, bo o niej mowa jest jedną z najpoczytniejszych pisarek na świecie. Kilka jej powieści doczekało się ekranizacji, a czytelniczki z całą pewnością czekają na kolejne. Wstyd przyznać, że na moi koncie zaledwie jedna jej pozycja, ale jeśli mam być z Wami szczera to też nie jestem typową kobietą jeśli chodzi o gatunki książek. Jednak to chyba już zauważyliście.

Mija siedem lat od momentu, gdy Holly traci swojego ukochanego męża. Wszystko wskazuje na to, że kobiecie udało się ułożyć sobie życie od nowa. Ma stabilną pracę i co ważne znalazła nową miłość, towarzysza na resztę życia, w którym ma oparcie na dobre i na złe. A do tego plany by wraz z Gabrielem zamieszkać razem. Czyżby powrót do stabilnego i normalnego życia?

Byłoby tak gdyby nie siostra Ciara, która namawia Holly by wzięła udział w podcaście. Pomyślicie: czemu nie?

Niestety kobieta podczas występu miałaby opowiedzieć o swoich doświadczeniach po śmierci swojego męża Gerry'ego oraz o listach, które jej zostawił. Holly obawia się jednak powrotu do spraw, z którymi wydawałoby się już sobie poradziła. Nie chce rozgrzebywać traumatycznych wydarzeń z przeszłości i wracać do czegoś, co może znów rozdrapać dawne rany.

Kto przeżył stratę bliskiej i ukochanej osoby wie, że to jedna z najboleśniejszych strat, której wbrew temu, co się mówi czas nie leczy. To zostaje w nas na zawsze, my tylko się do tego przyzwyczajamy, czasami szukamy zastępstwa wiedząc, że nie będzie ono pełne. Że już na zawsze część naszego serca została zabrana i nie będzie nam zwrócona. Gdy ta strata jest nagła to towarzyszą nam bezsilność, bezradność, gniew i lęk. Bohaterka niniejszej książki miała jednak pewną przewagę nad wieloma z nas. Mąż pozostawił jej listy. Listy, które miały pomóc jej pogodzić się z jego śmiercią. Pomóc odzyskać radość i sens życia.

Choć minęło sporo czasu od kiedy przeczytałam "PS Kocham Cię" to dobrze pamiętam, o czym była i jakie wrażenia wywarła na mnie ta książka. Nigdy nie sądziłam, że autorka pokusi się o ciąg dalszy tej powieści, więc gdy usłyszałam o drugiej części byłam rozdarta między euforią, a przerażeniem. Dlaczego? Bo z jednej strony każdy chce znać dalsze losy lubianych bohaterów, a z drugiej boi się, że coś, co było genialne zostanie zepsute. Nie było aż tylu emocji co w debiucie Cecilii, ale końcówka rozłożyła mnie na łopatki. Za takie emocje będę dziękować zawsze i każdemu pisarzowi do końca życia i jeden dzień dłużej. Dziękuję i obiecuję znaleźć czas na inne powieści Ahern, bo czuję, że nie będę żałować. A wam moje drogie z ręką na sercu polecam dalszy ciąg losów Holly!

Siedem lat po wydarzeniach z „P.S. Kocham Cię”, ponownie odwiedzamy Holly, która jak się okazuje radzi sobie znakomicie. Przynajmniej teoretycznie. Choć jej życie biegnie do przodu, ona cały czas ogląda się przez ramię, a duch zmarłego męża, choć pozornie nieobecny, wpływa na podejmowane przez kobietę decyzje. Wszystko wywraca się jednak do góry nogami, po nagraniu podcastu, w którym Holly opowiada o listach, które zostawił jej Gerry. Ku jej przerażeniu, zgłaszają się do niej osoby, które potrzebują pomocy w stworzeniu ostatniego pożegnania ze swoimi bliskimi. Tylko czy Holly będzie potrafiła (i chciała) im pomóc, jeśli nie umie (i nie chce) pomóc samej sobie? Jeśli podobało się Wam „P.S. Kocham Cię”, drugim tomem będziecie wprost zachwyceni. Więcej tu przemyśleń niż akcji, ale emocje, które będą Wami targać w trakcie lektury, nie pozwolą odłożyć książki nawet na moment. Niesamowicie przeżyłam tą historię, jestem nią zauroczona, zafascynowana i poruszona do głębi. To historia, która wywołuje łzy wzruszenia, ale równocześnie podnosi na duchu. Opowiada o życiu i o śmierci, o tym że smutek nie zawsze musi być czymś złym, a pożegnania, choć bolesne są ważnym krokiem na przód. Wspaniała i warta zapamiętania.

To już siedem lat.

Siedem długich lat od odejścia Garry'ego.

Czy świat dla Holly odzyskał dawne barwy?

Pewnego razu siostra Holly - Ciara, namawia ją aby wzięła udział w pewnym spotkaniu, podczas którego miałaby opowiedzieć swoją historię z Garry'm. Sposób w jaki się poznali, jak żyli, aż koniec końców jak Garry próbował ''pozostać'' przy Holly po śmierci. Powrót do traumatycznych wydarzeń może być trudny dla młodej, już tak bardzo doświadczonej przez życie kobiety.

Czy Holly podoła?

Dzięki całemu przedsięwzięciu Angela - jedna ze słuchaczek - postanawia założyć Klub "PS Kocham Cię", który ma bardzo pomysłowy cel.

Część druga debiutanckiej powieści Cecelii Ahern, którą pokochały miliony kobiet na świecie jest równie wciągająca jak poprzednia. Książkę czytało mi się z ogromną lekkością i satysfakcją, że mogłam powrócić do bohaterów sprzed lat. Gwarantuję wam, że nie zawiedziecie się i tym razem. Poza tym, ciężko byłoby nie zauważyć, że autorka w swoich książkach bardzo często podejmuje ważne dla nas, ludzi, trudne tematy, które dosięgają wielu z nas w naszym codziennym życiu. Może właśnie dlatego jej książki są tak lubiane przez miliony osób na świecie?

Polecam sięgnąć po tę piękną powieść :)

Moi drodzy, przyznam się z góry że naprawdę nie wiem jak to się stało, ale nigdy wcześniej nie słyszałam o bestsellerze - „Ps Kocham Cię” Cecile Ahern. Dopiero niedawno, przy okazji premiery drugiej części miałam przyjemności, na zapoznanie się z całą historią a dzięki temu mogłam sama poznać te niezwykłe atuty książki.... Ale czy je odnalazłam ?🤔

Pierwsza cześć, przedstawiająca ciężkie zmagania Holly po śmierci jej ukochanego była naprawdę wzruszająca. Listy pozostawione przez zmarłego męża, stały się dla naszej bohaterki niezwykle pomocnym drogowskazem w ciężkiej próbuje odbudowy jej życia. Kontynuacja powieści, ukazuje losy Holly po kilku latach. Jej spełnienie zawodowe, oraz odnalezienie nowej miłości, ale przede wszystkim chęć pójścia krok w przód, dają nam nieodzowne wrażenie iż pogodziła się ona z traumatyczną przeszłością. Jednak nagrany przez Holly podcast, w którym przedstawiała swoje zmagania z żałobą oraz niezwykle ważne dla niej pozostawione listy męża, wywołują ogromny odzew. Czy tak intensywne zderzenie z przeszłością, nie wywoła wręcz przeciwnej reakcji naszej bohaterki? Czy będzie miała w sobie tyle siły, aby rozpocząć nowe życie?

Pozwoliłam sobie, na zaprezentowanie i podsumowanie tych książek razem. Są swoim oczywistym uzupełnieniem, więc myśle że tak prezentują się najlepiej. To do powieści, jeśli mamy podsumować ją za całokształt uważam że porusza bardzo ważne kwestę i jest bardzo emocjonalna. Drugi tom, pod tym względem wręcz wywołał u mnie niejeden nostalgiczny wieczór. Jednak niestety ja, nie odnalazłam tu

elementów czy wątków które dały by mi przyzwolenie na określenie jej moim bestsellerem. Cieszę się że w końcu przeczytałam, i poznałam tą historie lecz nie ukrywam że liczyłam na coś zupełnie innego...... Jak zwykle będzie mi miło poznać jeśli podzielicie się ze mną swoimi odczuciami ❤❤❤❤

Siedem lat po śmierci Gerry'ego jego żona Holly ułożyła swoje życie na nowo. Ma stałą pracę oraz pewnego rodzaju stabilizację. Niedługo ma zamiar wprowadzić się do swojego nowego partnera. Ciara, siostra Holly namawia ją do wzięcia udziału w podcaście, w którym ma podzielić się historią o śmierci Gerry'ego i o listach, które jej zostawił. Holly obawia się, że na nowo będzie musiała przeżywać smutne wydarzenia, które zostawiła za sobą.

Angela, jedna ze słuchaczek podcastu proponuję jej, by dołączyła do klubu „P. S. Kocham Cię” i pomogła osobom nieuleczalnie chorym w napisaniu listów do swoich bliskich.

Gdy usłyszałam informację, że po tylu latach powstanie kontynuacja książki „P. S. Kocham Cię”, wiedziałam, że muszę ją przeczytać.

Od pierwszych stron w głowie szumiał mi utwór Galway Girl w wykonaniu Gerarda Butlera, ale wszystko jakoś mi się dłużyło. Dopiero po pewnym czasie zdałam sobie sprawę z tego, że problem nie tkwi w treści książki tylko we mnie. Do tej pory pamiętam emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania pierwszej części i byłam przekonana, że tym razem będzie tak samo. Poddałam się i otworzyłam na emocje.

W tej historii nie tylko powrócimy do bohaterów z części pierwszej, ale poznamy innych. Niestety są to ludzie nieuleczalnie chorzy, którzy poznali się dzięki listom, które Gerry zostawił dla swojej żony.

Nie będzie to dla Holly łatwa decyzja. Każda z tych osób posiada w sobie coś poruszającego i pragnie pożegnać się z bliskim oraz sprawić, by o nich pamiętali. Każdy dąży do tego na swój własny sposób. Znajdziemy tu sporo różnych wątków, tych z przeszłości i teraźniejszości, które pięknie komponują się z głównym motywem powieści i nadają charakteru postaciom.

Spójrzcie na historię Gerry'ego i Holly. Nie dogadywali się w różnych kwestiach, czasami też się kłócili. Nie byli idealną parą, ale przez to bardzo realną. Kochali się, bratnie duszę odnalazły się w tym całym wielkim świecie i szli jedną drogą. Nie była ona dość długa, ale czas, który mogli spędzić razem, był dla nich wyjątkowy.

Nie znam drugiego autora, który w tak piękny sposób opisuje trudne dla nas wydarzenia. Autorka również w tej części bardzo dobrze się spisała i stworzyła kolejną historię, która porusza serca. Po tej książce każdy z nas dojdzie do pewnych refleksji i wyciągnie z tej książki wiele dobrego.

To wyjątkowa opowieść o miłości, smutku, nadziei i cierpieniu, która niesie z sobą ważne przesłanie.