Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie. Rodzeństwo Montague. Tom 1

Henry Montague to dziedzic angielskiego majątku, wysoko urodzony nic siebie nie robi z ogólnie przyjętych zasad. Ojciec wychowuje go twardą ręką, prywatna szkoła miała go nieco utemperować, ale Monty nie daje wcisnąć się w ciasne dżentelmeńskie ramy. On chce się bawić, korzystać z życia, kochać i oddawać namiętnościom. Gdy chłopak zostaje wyrzucony ze szkoły ojciec wpada w szał!

Ale dziedzic to dziedzic. Ostatnią szansą dla Monty'ego będzie grand tour po Europie. Ojciec zatrudnił opiekuna i nauczyciela, który ma chłopakowi pokazać świat, nauczyć manier, nawiązać ważne kontakty. Henry widzi w tej wyprawie tylko przygodę i jedyną w swoim rodzaju okazję do świetnej zabawy.

Na statek wsiadają również siostra Henrego, Felicity i jego najlepszy przyjaciel ciemnoskóry Percy. Ta trójka wpakuje się w niezłe kłopoty, a grand tour z przyjemnej wycieczki zmienia się w ucieczkę przed księciem Burbonem.

Tło historyczne nakreślone znakomicie. W posłowiu autorka zdradza kilka szczegółów że swojej pracy, opowiada co mogło na prawdę się wydarzyć a co jest tylko fikcją literacką.

Problemy 18-letniego Monty'ego są aktualne i dziś. Chłopak zakochal się w swoim najlepszym przyjacielu, wie że społeczeństwo nie zaakceptuje takiego związku, nie ma też pewności czy Percy podziela jego uczucia. Ważnym motywem jest też walka z chorobą i szukanie skutecznego panaceum, czy i dziś nie zrobimy wszystkiego by ocalić zdrowie najbliższych?

Jest to powieść dedykowana młodzieży i zapewne ta grupa odbiorców będzie zachwycona tą powieścią. Ja w sumie też byłam!

Piękna okładka i oprawa graficzna, a w środku ciekawa historia o tym "Czy prawdziwy dzentelem musi być ułożony?"

Henry mimo starań ojca i wielu szkół nie mógł zapomnieć o zabawie, hulanacha ani kobietach i mężczyznach. To ten typ który żyje pełną piersią, nie dbając o konsekwencje. Jednak według opinii społeczeństwa dżentelmenowi w XVIII wieku to nie przystoi. Czy Henry przejmie się opinią innych? Czy zdanie otoczenia będzie w stanie go zmienić?

Roczna podróż po Europie ma być jego ostatnią sznasą na zabawę, bo potem ma zostać lordem. Jeden błąd może go kosztować utratę fortuny i reputacji. Czy mu się uda?

Henry jednak woli skupić się na flirtowaniu z Percym, czy dokuczaniu Felicity oraz po prostu na zabawie i korzystniu z życia zamiast przejmować się etykieta. Czy słusznie?

To poruszająca, przełamująca stereotypy powieść o miłości, o dorastaniu, o opiniach innych, o dostosowaniu się, życiu i byciu sobą. Świetna, naprawdę bardzo ważna pozycja, którą zdecydowanie warto przeczytac. Mam w sobie niezaykly klimat. Zaskoczyła mnie i oczarowała. Bardzo polecam.

Pierwszy raz usłyszałam o Mackenzie Lee jesienią, gdy wydawnictwo Media Rodzina umiliło życie wielu psiarzy książką „Historia świata na czterech łapach". Podbiła nią serca każdego, kto ceni teksty pisane z miłością oraz humorem. Trzymałam kciuki, by ktoś w końcu przetłumaczył jedną z jej powieści, bo liczyłam na to, że jej humor i w nich do mnie trafi. Pod tym względem zdecydowanie się nie zawiodłam, a co z resztą?

„Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" to pierwszy tom trylogii o rodzeństwu Montague. Ta część skupia się na Henrym — chłopaku, który zdaje się gardzić odpowiedzialnością, a do swojego loża zaprasza nie tylko piękne kobiety, ale też urodziwych chłopców. Ojciec, mając dość jego zachowania, daje mu rok na odbyciem grand tour, a po tym czasie Monty — bo tak nazywany jest bohater przez przyjaciół — ma stać się osobą godną swojego nazwiska. Z opisu na okładce oraz z początkowych rozdziałów możemy odnieść wrażenie, jakby głównym planem na ten czas (oraz na tę książkę) było poderwanie najlepszego przyjaciela — Percy'ego; ale to znaczne uproszczenie. Tym bardziej, że życie uwielbia plątać niespodzianki. Pierwszą z nich jest jego młodsza siostra, która na początkowym etapie podróży po Europie ma chłopcom towarzyszyć, drugą dystyngowany opiekun, a trzecią... Wplątanie się w polityczną intrygę z alchemią w roli głównej.

„Niech Bóg błogosławi bibliofili za ich nieograniczoną wiedzę, która jest efektem tego, że przyjaźnią się ze słowami zamiast z ludźmi."

Monty to trudny bohater. Ciągle ranił innych, przy okazji raniąc siebie, choć robił to, bo próbował tylko ochronić własne serce. Miał na sumieniu wiele głupstw, ale jego intencje pozostawały czyste (na tyle, na ile psotne dzieci je takie mają). Początkowo mógł wydawać się beztroski, ale z czasem czytelnik odkrywał, jak wielki ciężar spoczywał na jego barkach. Homoseksualizm w czasach, gdy za bycie gejem groził stryczek. Ojciec, który nie stronił od przemocy psychicznej oraz fizycznej. Wisząca nad nim groźba wydziedziczenia. Ogromna presja i brak możliwości decydowania o własnej przyszłości (przynajmniej jeśli chce się korzystać z rodzinnego majątku). Im dalej, tym więcej sekretów wychodziło na jaw, a ja coraz większą sympatią darzyłam tego zagubionego chłopaka. Mógł momentami drażnić, a autorka mogła nie wykorzystać tkwiącego w nim potencjału, ale jedyne co miałam ochotę zrobić, to przytulić go do serce i ochronić przed całym złem tego świata. Przyznaję, przepadłam dla niego już niemalże na początku, gdy po raz drugi wycisnął ze mnie łzy, a ja musiałam zrobić ponad miesiąc przerwy od czytania, bo nie byłam gotowa na tyle ciężkich uczuć.

Mackenzie Lee to jednak Mackenzie Lee, więc całość ma w sobie lekkość, dużo naiwności i jeszcze więcej humoru, ale porusza też temat rasizmu, dyskryminacji kobiet czy stygmatyzowania chorób, które wtedy jeszcze nie były możliwe do wyleczenia. To, co lekkie przeplata się z tym, co ciężkie i robi to na tyle płynnie, że całość nie przytłacza. Prędzej porusza dużo tematów, nie rozwijając należycie żadnego. Bohaterów da się lubić (lub trzeba to robić) i książka naprawdę wciąga. Co prawda fabuła jest zbyt naiwna, bym mogła tylko dobrze myśleć o tej powieści (akcja w części „na morzu" to przesada), ale całość była naprawdę przyjemna. Nie spodziewałam się, że wraz z przeczytaniem ostatniego zdania pomyślę „to kiedy drugi tom?", a jednak to nastąpiło. Czy jednak po niego sięgnę, to już inna sprawa.

„Poradnik dla dżentelmena..." to powieść przyjemna. Taka, którą można pochłonąć bardzo szybko, bo tyle się w niej dzieje, że czytelnik łatwo zostaje przez jej strony wciągnięty. Mogę złościć się na autorkę za traktowanie tła historycznego po macoszemu czy za niewykorzystanie potencjału bohaterów, ale myślę, że to taki tytuły, który wielu ludzi pokocha pomimo mankamentów.

“Nic się nie zmieniło - mówię sobie, ale nie do końca w to wierzę. Czujemy się tak, jakby leżały tu nasze podmienione wersje, ulotne podobizny naśladujące zachowanie, które u nas wcześniej zaobserwowały.”

XVIII wiek. Młody Henry Montague uwielbia zabawy, alkohol oraz bliskie spotkania z dziewczętami i chłopcami. Niestety jest zmuszony odciąć się od takiego życia, by przejąć dziedzictwo surowego ojca. Najbliższy rok będzie dla niego ostatnią szansą na stosunkowo swobodne chwile. Wyjeżdża bowiem na roczną podróż po Europie, w której ma mu towarzyszyć jego siostra Felicity oraz najlepszy przyjaciel Percy, będący zarazem jego największą miłością. Jeżeli jednak do ojca dotrą jakieś plotki o niestosownym prowadzeniu się, Henry ma zostać wydziedziczony. Czy chłopak zdoła nauczyć się żyć inaczej? I czy w końcu wyzna Percy’emu miłość?

“Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie” Mackenzi Lee to powieść młodzieżowa. Ja jednak mogłabym ją określić raczej jako interesujący zlepek różnych gatunków: powieści młodzieżowej, przygodowej, romansu i powieści historycznej. Bardzo dobrze bawiłam się przy czytaniu historii Monty’ego. Zdecydowanie jest to opowieść pełna niespodziewanych wydarzeń i interesujących wątków. Mi spodobały się zwłaszcza wątki historyczne. Autorka opowiedziała tu czym jest grand tour, jakie były stosunki rasowe oraz odbiór związków osób tej samej płci w XVIII wieku a także poruszyła temat ciężkiej choroby jaką jest epilepsja. To wszystko wniosło dużą wartość do tej nietypowej książki, która również między wierszami zawiera wiele mądrych przekazów dla młodego czytelnika.

Nie mogę jednak powiedzieć, że “Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie” skradł moje serce. Czytanie jej było bardzo przyjemną przygodą, lecz nie wnoszącą za wiele do mojego życia i nie przynoszącą mi ogromu emocji. Nie zdołałam przywiązać się do bohaterów a niektóre z ich przesadnych reakcji były dla mnie irytujące. Po za tym po prostu nie poczułam magii i uroku tej książki. Wiem jednak, że ta historia ma duże grono fanów, więc jeśli jesteście nią zainteresowani, to zachęcam Was do lektury. Może Was zdoła zachwycić! :)

„Od tej chwili zamierzam wieść cholernie dobre życie. Nie będzie łatwe, ale będzie dobre”, czyli intrygująca młodzieżówka.

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie to książka, którą ostatnio często widziałam na bookstagramie. Czytałam też sporo pozytywnych recenzji i postanowiłam sama przekonać się, czy rzeczywiście jest tak dobra, jak większość mówi.

XVIII wiek. Henry Montague, dla przyjaciół Monty, jest przypadkiem beznadziejnym. Jego ojciec zrobił wszystko, aby wychować go na prawdziwego dżentelmena, ale nawet najlepsze szkoły nie mogły wybić chłopakowi z głowy zabaw, hulanek, a także chętnych do grzania łoża dziewcząt i... chłopców.

Roczna podróż po Europie, w której towarzyszyć będzie mu jego siostra Felicity i najlepszy przyjaciel Percy, to ostatnia szansa na korzystanie z młodości. Kiedy Henry wróci, ma się stać prawdziwym lordem, godnym swojego nazwiska i statusu społecznego. Jeżeli jednak do jego ojca dotrą jakieś plotki o niestosownym prowadzeniu się, Monty zostanie wydziedziczony i odcięty od rodzinnej fortuny. I tak już dość szkodził ich rodowemu nazwisku. Na nieszczęście ojca chłopak ma zupełnie inne plany.

Po pierwsze: musi uwieść Percy'ego, w którym jest zakochany na zabój. Po drugie: chce poradzić sobie ze złośliwościami Felicity, która niedługo rozpocznie naukę w prywatnej szkole. Po trzecie: pragnie po prostu korzystać z życia, póki jeszcze może.

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie to książka Mackenzi Lee, ktora na swoim koncie ma już książki zarówno dla młodzieży, jak i dla dzieci. Nastawiałam, się na młodzieżówkę typu Noah po prostu jest czy też Red, White & Royal Blue, a dostałam coś oryginalnego. Akcja tej opowieści ma miejsce w XVIII wieku w Europie. Nie lubię książek z wątkiem historycznym, ale tutaj zupełnie mi nie przeszkadzało, może dlatego, że oprócz języka stylizowanego na tamtą epokę nie ma zbyt wiele historii. Autorka porusza w tej historii wiele tematów. Mamy tutaj wątek queerowy, feministyczny i poszukiwanie swojego miejsca na świecie, a nawet borykanie się z chorobą (epilepsją).

Poradnik dla dżentelmena o występu i cnocie to powieść drogi, która świetnie sprawdzi się także jako przygodówka. Sam styl autorki jest lekki i książkę czyta się błyskawicznie. Autorka nie skupiła się tylko na wątku romantycznym – mamy tutaj czas na problemy, z którymi nadal w XXI wieku się borykamy. Bardzo polubiłam Felicity – podoba mi się jej charakter i że nie poddaje się i walczy o swoje, w czasach gdzie kobiety były deskryminowane. Percy również skaradł moją sympatię, natomiast Henry mnie trochę irytował swoim zachowaniem. Trzeba przyznać, że autorka wykreowała świetnych bohaterów, których można polubić i zżyć się z nimi.

Całość jest okraszona humorem i czyta się ją szybko. Chętnie sama wybrałabym się na grand tour z tymi bohaterami. Naprawdę spędziłam z tą książką kilka przyjemnych godzin. Fanom młodzieżówek na pewno się spodoba. Ja z chęcią przeczytam kontynuację.

TO CHYBA JEDNAK NIE DLA MNIE...

Mieliście kiedyś takie uczucie, że książka, którą czytacie jest naprawdę dobra, ale mimo wszystko jej nie czujecie? Po prostu macie wrażenie, że nie jest to lektura dla Was, nie Wasze klimaty i tym podobne? Ja tak mam właśnie z Poradnikiem... Czytając nie miałam jakichś szczególnych powodów, by krytykować książkę, wręcz przeciwnie - widziałam tam wiele zalet. A jednak coś nie poszło...

Cała ta opowieść o niegrzecznym chłopcu, który zostaje wysłany na roczną podróż po Europie, by skończyć z szaleństwami i dojrzeć do zarządzania majątkiem wraz z ojcem oraz perypetie jego przyjaciela, z którym zdecydowanie łączy go coś więcej i siostrą, która zdaje się być wiecznie skwaszona, a tak naprawdę to niezwykle inteligentna gadzina, to tylko przykrywka, by poruszyć całą masę ważnych tematów. Faktyczne dojrzewanie, odnajdywanie siebie, uciekanie w żarty przed smutkami życia codziennego, a także walka z krzywdzącymi opiniami na tle rasowym, orientacji seksualnej, chorobowym, czy też po prostu ze względu na płeć - ta powieść ma naprawdę wiele do zaoferowania. Do tego masa żartobliwych sytuacji i pech, niemal prześladujący bohaterów - ta otoczka również składa się na przyjemną w odbiorze lekturę. I niby mi się podobało, niby zaciekawiona śledziłam losy bohaterów, a jednak gdybym miała sięgnąć po lekturę drugi raz, to nie wiem, czy bym to zrobiła. Przyznam wprost, nawet mi trochę głupio, że mimo wszechobecnych zachwytów nad tą książką, ja zachwycić się nie potrafię. Podobała mi się, była okej, widzę całą masę zalet, ale nie "kliknęło" nam na tyle, bym polecała ją każdemu i o każdej porze.

STRUKTURA

Książka, jak na powieść drogi przystało, całą swoją strukturą dopasowana jest do tego motywu. Dlaczego? Wewnętrzna wklejka zawiera niesamowitą mapę, okraszoną komentarzami Monty'ego. Do tego, cały podział jest dedykowany podróżom, gdyż części (w ramach których mamy jeszcze numerowane rozdziały) wyznaczają kolejne miejsca, które odwiedzili bohaterowie. Narrację powierzono Henry'emu i to jego oczami poznajemy całą historię. Dzięki takiemu zabiegowi mam wrażenie, że to właśnie jego poznajemy też najlepiej z całej trójki. Styl pisania autorki był łatwy w odbiorze i jeśli chodzi o sprawy techniczne, to nie mam nic do zarzucenia. Warto też dodać, że autorka nawet w słowach od siebie, już na końcowych stronach, wyjaśniła kilka kwestii pod względem historycznym i widać, że zrobiła niezły research - plus za to!

PODSUMOWUJĄC

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie to powieść naprawdę ciekawa i pełna akcji, dodatkowo poruszająca wiele delikatnych, ale ważnych tematów, niezależnie od kraju i daty. Zdarzały się w niej elementy zabawne, ale i też te poważne, skłaniające do refleksji. Niestety, mimo faktu, iż absolutnie nie mam się do czego przyczepić, to czuję, że nie była to lektura dla mnie. Po prostu nie moje klimaty. Mam jednak nadzieję, że komuś z Was historia Monty'ego, Percy'ego i Felicity spodoba się bardziej i będziecie czerpać z tej lektury większą przyjemność niż ja.

Amanda Says

Znacie ten moment, gdy z zaskoczeniem zauważacie, że czytana książka jest zupełnie inną historią niż ta jaką założyliście, że będzie? To wydarzyło się u mnie w przypadku "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie", ponieważ byłam pewna, że czeka mnie kolejny młodzieżowy romans z powielonymi motywami. Myliłam się a przekonały mnie o tym już pierwsze strony.

Cieszę się jednak ogromnie, że moje wstępne założenia zostały zupełnie rozwiane, ponieważ to co otrzymałam okazało się dużo lepsze. Myślę, że o tej książce będzie głośno z dwóch głównych przyczyn: jest jedną z inteligentniejszych historii z motywem LGBT oraz wprowadza powiew świeżości w swoim gatunku. To nie jest historia jaką znamy, która powiela jedynie utarte schematy, ponieważ łączy w sobie mądrość powieści obyczajowej, słodkość nastoletniego romansu, trudy lektury historycznej oraz uroki prawdziwego melodramatu.

Fabuła osadzona w XVIII wieku to nowość, ale nie trudność jeśli chodzi o odnalezienie się przez czytelnika w prezentowanym świecie. Wręcz przeciwnie, autorka pisze lekko, plastycznie i wprowadza nas do historii krok po kroku, by zawsze wszystko było konkretne i klarowne. Tak poznajemy Monty'ego, chłopca wychowanego przez ojca na wspaniałego dżentelmena, choć ten ani widział przestrzegać zasad. Chłopak wyrusza w roczną podróż po Europie, by po raz ostatni zaznać pełną garścią czerpać młodość i szczęście. On chce jedynie korzystać z życia, chociaż ojciec jasno zaznaczył, że jeśli dosięgnie go choćby jedna plotka na temat złego prowadzenia się chłopaka, ten zostanie wydziedziczony. Czy zatem zatrzyma to Monty'ego przed realizacją planów? Oczywiście, że nie!

Otrzymujemy na pierwszym planie wspaniałych bohaterów, w towarzystwie których nie można się nudzić. Monty, czyli prawdziwie Henry Montague, nie ma w sobie za grosz dżentelmena, ale ma za to u boku wspaniałych przyjaciół, którzy wyruszają wraz z nim w podróż po Europie. Percy chociaż trochę topornie przyjmuje do wiadomość wszystkie umizgi Monty'ego jest uroczy i przesympatyczna a Felicity, siostra niedoszłego dżentelmena - złośliwa i pyskata. To połączenie wprowadza do historii smaczne poczucie humoru. Ważne jest jednak, aby podczas czytana bliska przyglądać się bohaterom, ponieważ autorka nie serwuje nam banalnego romansu, a powieść o dorastaniu, życiowych wyborach, popełnionych błędach a także konsekwencjach. Wbrew pozorom to bardzo dojrzała historia, o czasach bardzo trudnych jeśli chodzi o tolerancje i zrozumienie oraz o dojrzewaniu, które niesie ze sobą dobre i złe chwile.

Jestem zachwycona morałem płynącym z tej powieści, następnie bohaterami a na końcu samą fabułą. Podobało mi się podczas czytania dosłownie wszystko, od emocji po niesamowicie dobrze nakreślony rozwój osobisty głównych postaci. Chociaż "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" okazał się książką zupełnie inną niż podejrzewałam, cieszę się z tego ogromnie, ponieważ otrzymałam pomysłową, mądrą i oryginalną powieść, która nie tylko daje do myślenia, ale i pozostaje w głowie na długo po zamknięciu ostatniej strony. Książkę znajdziecie w kategorii bestsellery, w księgarni T[Adres usunięty].

Henry Montague żyjący w XVIII wieku, przyszły spadkobierca hrabiego, nie jest przykładem typowego dżentelmena... Ojciec stara się zrobić wszystko, aby doprowadzić go do porządku, jednak jego starania nie odnoszą żadnego skutku...Okazuje się, że Monty gustuje zarówno w dziewczynach, jak i chłopcach, co doprowadza hrabiego do jeszcze większej gorączki... Dodatkowym problemem jest jego uzależnienie od imprez i alkoholu. Chłopak wyrusza w roczną podróż po Europie, towarzyszy mu najlepszy przyjaciel oraz siostra. Ojciec daje mu ostatnią szansę, po powrocie ma się stać przykładniejszym człowiekiem... Jeśli jednak jego zachowanie nie będzie odpowiednie zostanie odcięty od majątku.

____________________________

"PORADNIK DLA DŻENTELMENA O WYSTĘPKU I CNOCIE" to bardzo wciągająca propozycja dla wszystkich, którzy uwielbiają książki przygodowe. Główni bohaterowie są bardzo barwni, każdy z nich posiada jakiś spory sekret. Oczywiście z biegiem historii dowiadujemy się, co kogo gryzie... Wiele w niej o dyskryminacji zarówno pod względem płci, koloru skóry, czy też orientacji seksualnej. Uwielbiam tego typu barwne scenerie. Kocham podróże, więc tym bardziej wciągnęła mnie historia zakręconego syna hrabiego oraz jego przezabawne perypetie. Niezwykłe jest to, że jeden człowiek może wplątać się w tak wiele żenujących sytuacji😂. Duży plus za to, że książka ukazuje wiele cennych wartości i zawiera fikcję historyczną, co oznacza, że zawiera zarówno rzeczy prawdziwe, jak i te wymyślone przez autorkę. Pozytywem jest również powiew świeżości. Bardzo polecam! Totalnie mnie wciągnęła i myślę, że Wam również przypadnie do gustu.

Historia ma miejsce w dawnych czasach, dokładniej w XVIII wieku, co już jest ogromnym plusem, ponieważ są to zupełnie moje klimaty. Uwielbiam czytać o historiach ludzi żyjących w poprzednich wiekach. Monty, dokładniej Henry Montague oraz jego najlepszy przyjaciel Percy wraz z siostrą Felicity wybierają się na roczną podróż po Europie, po której zakończeniu Henry ma przejąć tytuł i majątek ojca. Podczas wyjazdu chłopak ma udowodnić, że godzien jest swego nazwiska. Nastolatkowie gotowi są na niesamowitą podróż, której losy zostają przesądzone przez jeden z występków Henrego. W skutek czego rozpoczyna się ich niesamowita, pełna pozytywnych oraz negatywnych emocji, niebezpieczna przygoda.

Podobała mi się akcja, która nie zatrzymywała się. Bohaterowie cały czas musieli uważać i dążyć do ustalonego celu. Ogromnie spodobał mi się fakt, że Monty w tak krótkim czasie nauczył się tak wiele o życiu oraz stosunkach międzyludzkich. Główne postacie zdążyły się rozwinąć i zrozumieć siebie nawzajem. Podobał mi się sposób wykreowania charakterów postaci, ich relacje oraz wątek miłosny, który sam dawał mi wiele szczęścia i smutku, w niektórych momentach. Autorka przedstawiła dawne myślenie ludzi w tematyce choroby, oraz ukazała trud kobiet, które pragnęły osiągnąć więcej niż społeczeństwo im na to pozwalało.

Poza treścią uważam, że wydanie jest przyjemne dla oka, zwłaszcza ten piękny niebieski kolor na wewnętrznej stronie okładki.

Henry Montague nie jest bohaterem, którego z miejsca da się polubić. W głowie mu tylko hulanki i swawole, myśli głównie o sobie i nie baczy na konsekwencje swoich czynów. Z biegiem fabuły poznajemy poniekąd motywację jego zachowań oraz powody, dla których tak bardzo Monty stara się wyszaleć póki może. Odniosłam wrażenie, że nasz główny bohater niejako dojrzewa na naszych oczach i przechodzi ogromną przemianę. Jednak muszę przyznać, że postacią dla której przepadłam w tej książce była.... Felicity czyli siostra Montiego. Myślę, że ta dziewczyna stała się jedną z moich ukochanych kobiecych bohaterek w literaturze. To jaka była silna, pomysłowa, nie przejmowała się opinią innych, pragnęła spełniać swoje marzenia, potrafiła zadbać nie tylko o siebie, ale i o przyjaciół.... nooo mogłabym tak wymieniać i wymieniać. A w czasach w jakich żyła kobiety nie miały zbyt wielu praw. Nie mogę się doczekać kiedy zostanie wydany drugi tom tej serii właśnie o losach Felicity! Oprócz tego myślę, że wątek rozkwitającej miłości Montiego i Perciego jest przesłodki!

Cała książka okazała się być bardziej akcyjna niż się spodziewałam i właściwie cały czas coś się działo.

Podsumowując: bardzo fajna młodzieżówka, dobrze wykreowani bohaterowie, fabuła przez którą się płynie i romans, o którym czyta się z uśmiechem na ustach. To wszystko rozgrywa się na tle Paryża, Wenecji, Madrytu, Londynu. Czego chcieć więcej? IG: smiejka_czyta

Powieść toczy się w XVIII wieku, w czasach gdzie popularną metodą ułożenia młodego kawalera jest tour po Europie, który nauczy obycia, kultury i sztuki. Henry Montague jest jednakże przypadkiem beznadziejnym i nie w głowie mu uspokojenie swojego porywczego charakteru. Podróż po Europie odbywa pod bacznym okiem surowego Cycerona w towarzystwie młodszej siostry i swojego najlepszego przyjaciela Percyego. Chłopak ma jednak konkretne plany uwiedzenia swojego najlepszego przyjaciela, w którym podkochuje się już od dawna. Szczęście mu jednak nie dopisuje i ląduje w samym środku intrygi i tajemnicy, na której odkrycie ma mało czasu. Od tej pory przygoda goni przygodę i nasza trójka przeprowadzi nas przez powieść w iście komediowym wydaniu.

Poradnik jest bardzo lekką i wdzięczną powieścią LGBT, która porusza również temat rasizmu w XVIII wiecznej Europie. Osobiście jest to dla mnie połączenie sławnego „Red white royal blue” z Bridgertonami. Romans, obyczaje dworskie, przygoda, a to wszystko z lekką dozą komedii. Czy można liczyć na lepszą rozrywkę dla młodzieży ? Ja, osobiście bawiłam się dobrze i uważam, że książka zasługuje na większy rozgłos. Polecam osobom, które kochają młodzieżowe romanse LGBT. Na pewno się nie zawiedziecie!

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie autorstwa Mackenzi Lee, to przegenialna, pełna humoru, nutki sarkazmu i podróży historia, która już po 50 stronach skradła moje serce! Ba, przeczytałam ją w ekspresowym tempie bo nie mogłam się doczekać finału, który tak bardzo mnie usatysfakcjonował. W kilku zdaniach spróbuje podsumować to czym się zachwycam w tym utworze: język i klimat - oddają w stu procentach atmosferę i urok XVIII wieku już od pierwszych stron! Główne postacie - różnorodne, wielobarwne, charakterne i nie papierowe! Motywy takie jak: dojrzewanie psychiczne, odrobina polityki, stosunki rasowe w Europie XVIII wieku, epilepsja, czy też kultura queer zostały tak świetnie napisane, że aż sama się zachwycam na myśl o nich! Totalnie przepadłam. Chciałabym także podkreślić, że autorka w bardzo eleganckim i zgrabnym stylu porusza wiele istotnych i drażliwych kwestii dotyczących XVIII wieku, które i współcześnie nas dotykają. To jedna z tych szalonych i zwariowanych książek, w których jedna przypadkowa, drobna kradzież wywołuje lawinę wydarzeń, o których bohaterom się nie śniło! Bardzo dziękuję za możliwość przeczytania tej wspaniałości @wydawnictwokobiece

Wbrew pozorom życie młodych ludzi nie zawsze jest proste i przyjemne. Niekiedy ciążą nad młodymi osobami prywatne tragedie, tajemnice, przedwczesne obowiązki i stereotypy. Mogłoby się wydawać, że to nic takiego, ale to nie jest nic takiego. Dla większości dorosłych, dojrzałych ludzi to olbrzymi ciężar, więc jak może być łatwy do udźwignięcia dla młodszych osób? W idealnym, utopijnym świecie takie problemy, by nie istniały. Nikt, by nie musiał radzić sobie z wydarzeniami czy sytuacjami, które są niezależne od niego samego i które stanowczo są ponad jego siły. Tylko że my nie żyjemy w utopijnym świecie. A już na pewno nie w perfekcyjnym.

Monty jest szalonym młodzieńcem, który bez skrupułów łamie wszelkie zasady. Lubi rozrywkę, uwielbia alkohol, a jeszcze bardziej flirt i seks. Dla niego to są najważniejsze wartości w życiu. Lecz za niedługo będzie musiał przejąć majątek rodzinny. Który rodzic będzie gotowy oddać takiemu nicponiowi cały dobytek swojego życia? Na pewno nie ojciec Monty'ego, który wielbi dyscyplinę i surowe wychowanie. Wraz z modą postanawia wysłać swojego pierworodnego syna w podróż po Europie. Nie zostawia go całkowicie samego, ponieważ wraz z nim ma podróżować przyjaciel chłopaka oraz jego siostra. Umowa jest bardzo prosta – Monty ma przez rok udowodnić, że potrafi być dżentelmenem i jest godny majątku rodzinnego. Czy uda mu się to? Czy jest gotowy wyrzec się wszelkich przyjemności, a co za tym idzie samego siebie?

Przyznam się, że gdy pierwszy raz spotkałam się z książką, czułam się całkowicie zniechęcona. Tytuł wydawał mi się dość infantylny, a okładka pretensjonalna. Jednak postanowiłam dać szansę opisowi i to był doskonały wybór, ponieważ już ON zachęcił mnie całkowicie do zapoznania się z tą powieścią. Akcja historii ma miejsce w XVIII wieku, co już samo w sobie jest intrygujące. Do tego bohater z szalonymi pomysłami i wyraźny wątek romantyczny zapowiadały wspaniałą zabawę. Tak też było, jednak "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" to coś znacznie więcej niż tylko rozrywka.

Od pierwszych stron byłam zachwycona samą pomysłowością całej książki. Połączenie historycznych czasów z pewną dozą współczesności wydawało mi się fascynujące, ale też dawało zapowiedź wyzwania. Pojawiło się pytanie, jak autorka poradzi sobie z tą różnorodnością językową i kulturową. I tutaj wielkie pokłony dla pisarki, ponieważ wyszło to fantastycznie. Z idealnym wyczuciem osiągnęła ona tę optymalną granicę pomiędzy trzymaniem się faktów, fikcją i współczesnością. Takie zabiegi rzadko wychodzą dobrze, a tutaj zachwycał ON od samego początku.

Tym bardziej że doskonałym dopełnieniem pomysłu jest unikatowy styl autorki, który niesamowicie przypadł mi do gustu. Książkę czytało się wyjątkowo szybko, zarazem mając poczucie, że jest ona pod każdym, nawet najmniejszym aspektem dopracowana i spójna. Niekiedy pojawiało się parę archaizmów, co oczywiście było do przewidzenia, jednak nie psuło to całej koncepcji. A w dodatku humor przebijający wśród tych wszystkich zdań okazał się genialny i zachęcający do dalszej lektury.

Kiedy zaczynałam czytać powieść, byłam przekonana, że będzie ona bardzo lekka w odbiorze. Przez pierwsze rozdziały ta tendencja utrzymywała się, by z czasem ukazać tematykę poważną i niezmiernie istotną. Pisarka wyciągnęła tu najcięższe działa, jednakże cały czas pilnując, by dla czytelnika nie było to zbyt obciążające. Nie bała się wchodzić w odważne rejony i poruszać tematy tabu. Właśnie w tym przypadku pojawiło się wiele niedorzecznych aspektów dotyczących ówczesnych czasów, lecz były one koniecznie i to dzięki nim czytelnik mógł lepiej zrozumieć bohaterów i walczyć ze stereotypami i schematami. A zapewniam, że w całej tej książce wątków poważnych i mniej poważnych jest naprawdę wiele.

Co do bohaterów to mamy tutaj tylko kreację głównej trójki i to właśnie ona na przestrzeni tych setek stron pozwala ujrzeć duszę głównych postaci i zachwycić wielowymiarowością charakterów oraz głęboką analizą motywów i działań. Żałuję, że pisarka nie pokusiła się, by wszystkich występujących bohaterów wykreować w podobny sposób. Na pewno byłoby to trudne zadanie i zwiększałoby to objętość książki, ale czuję, że wniosłoby wiele dobrego do fabuły.

Monty'ego polubiłam, odkąd go poznałam. Nie przeszkadzało mi, że jest infantylny, samolubny i nieroztropny. Poznałam go jako rozrywkowego, młodego mężczyznę, by móc razem z kolejno następującymi wydarzeniami obserwować, jak reaguje na dotychczas niespotykane sytuacje, jak jest zmuszony, by wreszcie dojrzeć i jak bardzo się zmienia. Jego postać jest dla mnie wspaniałym przykładem zmiany wynikającej z zewnętrznych czynników, ale również i z wewnętrznego poszukiwania samego siebie. Natomiast jego przyjaciel Percy charakteryzował się subtelnością i delikatnością. Miał grać rolę dobrego człowieka, więc często był zbyt wyidealizowany. Mimo to uważam, że w tym przypadku tak właśnie powinno być i w żaden sposób nie zabrało mu to człowieczeństwa. W historii dość dobrze jako czytelnicy poznajemy również siostrę Monty'ego, czyli Felicity. Nastolatka jest przykładem skrajności charakteru, gdzie raz dominuje surowość i przesadna pewność siebie, by za zasłoną istniała też strona empatyczna i pragnąca uznania, szacunku i miłości. Jej kreacja dodatkowo podkreśla wspaniałą gamę osobowości.

Jednak najważniejszym aspektem powieści jest tematyka. Tak jak wcześniej wspomniałam, jest ona pełna tematów trudnych, ciężkich i niesamowicie ważnych. Na głównym torze na pewno najłatwiej zauważyć wątek biseksualności Monty'ego i tego, jak się czuje w świecie, gdzie brakuje akceptacji, gdzie nie może po prostu kochać, a wszystkie swoje uczucia musi ukrywać, ponieważ może go czekać nawet kara śmierci. To metaforyczne spojrzenie na wiek XVIII, gdzie biseksualność była uznawana za grzech. Lecz tutaj wybrzmiewa przerażające pytanie – czy naprawdę we współczesności zmieniło się coś? Czy w naszym świecie Monty mógłby być po prostu szczęśliwy? Dobrze wiemy, jaka odpowiedź narzuca się w pierwszej kolejności.

Obok wątku Monty'ego krzyczy o uwagę tematyka rasizmu i ponownie braku akceptacji ze strony społeczeństwa. Nadal pozostajemy w historii toczącej się setki lat temu, więc wydźwięk tego jest jeszcze straszniejszy i jeszcze bardziej chwytający za serce. Tym bardziej że to jest tylko jeden z wielu problemów bohatera. W XVIII wieku zwykła, choć mocno uciążliwa choroba może stać się powodem, by nie było warto żyć. Kto o tym decyduje? W tamtych czasach Kościół. W obecnych na szczęście wiele się zmieniło, ale nie można zapomnieć, że pozostałości złych decyzji i zabobonnych działań, takich jak choćby egzorcyzmy nadal są notowane.

Skupiłam się na tym, by w mojej recenzji wybrzmiały główne wątki historii, lecz jest ich o wiele więcej. Niesie to ze sobą wiele rozważań, refleksji, ale i motywacji, by świat postępował do przodu i dawał szansę wszystkim bez względu na płeć, pochodzenie czy orientację seksualną. W tym momencie macie prawo mieć wątpliwości, jak to wszystko zostało zawarte w historii mającej miejsce w XVIII wieku i jaką ma to realnie wartość merytoryczną. Według mnie olbrzymią, tym bardziej że pisarka na końcu dokładnie opisuje, co jest faktem historycznym, wydarzeniami, które mogły mieć miejsce w ówczesnych czasach, a co jest fikcją wymyśloną, by opowieść była lepiej zrozumiała. Ten zabieg bardzo mi się spodobał, bo daje jasność i łamie ramy gatunkowe.

Cała powieść ma parę wad, ale przy powadze tematyki giną one. Zarazem nie jest to też mocno obciążająca historia, ponieważ przełamuje poczucie bezradności i frustracji poczuciem humoru i zwykłą młodzieżową opowieścią. Dzieje się to w sposób nienachalny i optymalny, więc daje też wybór, co czytelnik znajdzie w tej książce. Osobiście znalazłam temat do przemyśleń i wiele godzin wspaniałej rozrywki.

Książka Mackenzi Lee „Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie” to powieść historyczno-przygodowa, która spodoba się wszystkim fanom historycznych tajemnic! To zdecydowanie jedna z najbardziej szalonych i zaskakujących powieści!

Głównym bohaterem jest Henry Montague, dla przyjaciół Monty, który zgodnie z wolą ojca ma zostać dżentelmenem. Niestety nawet najlepsze szkoły nie zdołały wybić mu z głowy występków. Jego ostatnią szansą na skorzystanie z młodości jest grand tour po Europie z siostrą Felicity oraz przyjacielem Percym, do którego żywi uczucie. Są jednak pewne zasady do których Monty musi się dostosować, bo jeśli polegnie, skutki jego wybryków już na zawsze zmienią jego życie. Szybko jednak okazuje się, że chłopak ma zupełnie inne plany na podróż.

Monty od początku bardzo mnie irytował! Momentami miałam ochotę nim potrząść i powiedzieć, żeby wziął się w garść! Jednak ta historia zainteresowała mnie w takim stopniu, że chciałam czytać dalej. Moją ulubioną bohaterką jest Felicity, która ma silny charakter i zawsze dąży do wyznaczonego celu (czego nie można powiedzieć o Henrym Montague). Autorka w bardzo prosty i zrozumiały dla każdego sposób przedstawiła problem dyskryminacji w różnych odsłonach. Podoba mi się klimat oraz kultura w jakich została osadzona ta historia, XIII-wieczna Europa zdecydowanie do mnie przemawia.

Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" Makenzi Lee to książka o Henrym Montague, Montym, który jak nikt zna się na występku i zdecydowanie nie zna się na cnocie. Jak możecie się domyślić - nie jest to w smak jego ojcu, lordowi, dżentelmenowi (blablabla). Ostatnią szansą na nie zostanie wydziedziczonym jest podróż po Europie z Felicity (siostra) i Percym (przyjaciel). Czy to się może udać?

Nope.

Czy spodziewacie się jak bardzo to może się nie udać?

Nope.

Bo Monty ma niezwykły talent do pakowania się w kłopoty! Dlatego po drodze dostaniecie ksiecia, alchemików, piratów i, cóż, morderstwa. A wszystko to w osiemnastowiecznych rajtuzach, a co!

...

Spodziewałam się czegoś raczej zupełnie innego po "Poradniku". Tymczasem okazuje się, że ta książka to gatunkowo całkiem niezła przygodówka. Jeśli się zastanowicie to takich książek nie wydaje się już wiele, więc dostałam całkiem przyjemny powiew świeżości.

No i świetnie się przy tym bawiłam! Dawno już nie miałam książki, która kupiłaby mnie absolutnie, którą czytałoby mi się tak szybko i przyjemnie.

Jeśli obawiacie się powieści historycznej to spokojnie, bo poza niektórymi stylizowanymi fragmentami fabuły - co jest w sumie ogromnym plusem tej książki - nie dostajemy wiele historycznych faktów w treści, za to kilka konkretnych informacji mamy w słowie od autorki na końcu. Także co: mamy młodzieżową przygodówkę, której akcja dzieje się w XVIII wieku - jeszcze was to nie przekonuje? Okej, w takim razie dalej. 💙

Monty. I Percy. I Felicity. Jednym słowem: głowni bohaterowie.

Nie wiem czemu ludzie nazywają Monty'ego dupkiem - moim zdaniem ON żadnym dupkiem nie jest. Jego zachowanie wynika w całości z tego, jak traktowany jest przez ojca i bliskich. I przez to właśnie może wydawać się nieczuły, ale proszę was - Monty to kochana kluseczka, jeśli tylko okaże się mu trochę zrozumienia!

Plusy też za postać Felicity - już chyba zawsze, kiedy będę myślała o "Poradniku" pomyślę też o silnej, zawziętej Felicity. Nie no, nie będę ukrywać, że bohaterowie w tej książce to jest coś, co sprawia, że moje serce się topi. Mamy reprezentację pewnej choroby, mamy wątki queerowe, mamy wątki feministyczne, mamy bohatera, na którego nałożone są oczekiwania zupełnie różne od tego, czego sam pragnie. Wątek poszukiwania siebie. Ja jestem kupiona.

Tym bardziej, że akcja faktycznie wciąga, a fabuła jest na maksa ciekawa - wypełniona absurdami i okraszona subtelnym poczuciem humoru. Trochę przerysowana i szalenie interesująca.

5. I mówię wam, czytajcie 💙

"Poradnik dla dżentelmena..." to przygodowa młodzieżówka, której akcja osadzona jest w Europie XVIII wieku. Książka porusza wiele poważnych i istotnych tematów, takich jak rasizm czy homofobia, ale robi to w świetny sposób. Bardzo delikatnie obchodzi się z drażliwymi tematami i pokazuje faktyczne problemy, ale nie robi tego tak jak w wielu innych książkach tego gatunku, krzyczący co dwie strony, że to jest złe i nie powinno tak być. Zamiast tego autorka świetnie ukazuje niesprawiedliwość dyskryminacji, ale traktuje czytelnika jako osobę inteligentną, której nie trzeba wprost co kilka stron przypominać co jest dobre, a co złe. Uważam to za ogromny plus książki i myślę, że warto ją przeczytać choćby właśnie z tego powodu.

Sama w sobie historia przedstawiona w powieści jest świetna, otrzymujemy bardzo dużo ciekawej akcji, zaskakujące zwroty i pędzącą wręcz fabułę, jak na przygodówkę przystało. Bohaterowie są świetnie wykreowani, niezwykle polubiłam Percy'ego i Felicity, ale Monty, czyli główna postać i narrator również był całkiem ciekawą osobą. Książkę czyta się bardzo szybko, a język jest przystępny dla czytelnika.

Podsumowując, ja bawiłam się bardzo dobrze w czasie lektury "Poradnika dla dżentelmena o występku i cnocie" i z czystym sumieniem mogę tę książkę polecić, jeśli czytujecie młodzieżówki. Sama z wielką chęcią sięgnę po kontynuację.

Och, jak mi się to podobało! "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie" Mackenzi Lee to niesamowita powieść historyczno-przygodowa. Znów książka zaskoczyła mnie w tak rewelacyjny sposób, gdy kompletnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy! Mamy tu bohatera, który niemal jest anty-bohaterem, gdyż tak wiele jego skandalicznych zachowań czy braku zrozumienia wobec sobie najbliższych sprawia, że co chwilę chce się go potrząsnąć za poły fraka i zawołać: Monty, ty głąbie, dorośnij! Mamy niesamowitą podróż po Europie, która zmienia się w prawdziwą awanturniczą przygodę, pełną rozbójników, tajemnic alchemicznych i prawdziwie pięknej miłości, której byśmy się po tej historii nie spodziewali. Będąc nadal w emocjonalnym zachwycie tuż po przeczytaniu książki, nie potrafię nawet znaleźć żadnych negatywów, które by mi w niej przeszkadzały! Z wszystkimi postaciami mamy okazję się zżyć, zrozumieć ich marzenia i strach z tym związany - łączący się z obyczajami panującymi w XVIII-wiecznej Europie. Pojawia się wiele ciężkich tematów: traktowanie kolorowych, związki queerowe, sztywny podział na obowiązki i oczekiwania wobec mężczyzn i kobiet, a nawet nierozumiana wtedy epilepsja. Autorka, jaka sama wspomina, opiera się na wielu historycznych źródłach, czasem naginając je do potrzeb fabuły. Moim zdaniem wyszło jej to znakomicie! Od razu mam ochotę poszukać, czy napisała coś jeszcze i zaraz zabrać się za wszystkie jej książki. Osobiście bardzo lubię powieści historyczne, a gdy mają w sobie szczyptę brawury, nadnaturalnych spraw, czy delikatnego romantyzmu, wychodzą z tego iście idealne opowieści, które szczerze polecam!

I chociaż wiekowo wydaje się być przeznaczona dla młodzieży, myślę, że i starsi czytelnicy spędzą z nią cudowny, pełen przygód czas - tak było w moim przypadku i z niecierpliwością czekam na tłumaczenie kolejnych dwóch tomów z serii o rodzeństwie Montague!