Persowie. Epoka Wielkich Królów

Przed wami kawał naprawdę ciężkiej książki. Dosłownie :D bo to 456 stronnicowe tomiszcze w pięknej, twardej okładce naprawdę sporo waży. Również jej treść nie należy do najlżejszych, jednak wcale nie sprawia to, że jest mniej ciekawa.

Persowie. Epoka wielkich królów to opowieść o potężnym państwie rozciągającym się od Libii po stepy Azji i od Sudanu po Pakistan oraz jego walecznych władcach, których imiona połamią wam języki. Lloyd Llewellyn-Jones w przeciwieństwie do większości badaczy kultury Perskiej nie przedstawia jej przez pryzmat jej wrogów, czerpiąc wiedzę i informacje z zapisków inny kultur – zwłaszcza greckiej, która zaciekle wojowała z Persami na wielu płaszczyznach. Autor sięga do „oryginalnych oryginalnych achemenidzkich źródeł, w tym inskrypcji, dzieł sztuki i niedawnych odkryć archeologicznych z Iranu, tworząc pasjonującą, autentyczną „perską wersję” tego pierwszego wielkiego imperium starożytności — epoki wielkich królów, niezwykłych osiągnięć kulturowych, cywilizacyjnych i militarnych, imperialnych ambicji i pełnych przepychu rytuałów”.

Muszę przyznać, że to była niezwykle pasjonująca lektura, nie sądziłam że dowiem się z niej tak wiele o historii dynastii Achemenidów. To jak prowadzili wojny, zawierali mariaże czy po mistrzowsku władali propagandą - nie jeden współczesny polityk mógłby się wiele nauczyć od królów zasiadających na tronie Persji. Wydaje się niemal, że dzięki kunsztowi wojennemu i politycznemu zmysłowi bez większych problemów wcielali do swojego państwa kolejne tereny i podporządkowywali sobie ich ludność. Babilionia, Egipt, to tylko przykłady jak doskonale potrafili przystosować się do nowych warunków wielcy królowie i za pomocą perfekcyjnie utkanych haseł pociągnąć za sobą mieszkańców podbitych terenów, przyznając ich bogom, wierzeniom i kulturze status równorzędny z wierzeniami samych władców.

Jedynym minusem, który nieco mi utrudniał rozkoszowanie się historią Persów było lanie wody przez autora. Niekiedy sam wstęp do właściwego tematu okazywał się dłuższy niż spisane informacje, a powtarzanie jednego zdania na różne sposoby było nagminne. Ale nie zmienia to faktu, że Persowie Epoka wielkich królów to kawał niezwykle ciekawej lektury, spisanej z zupełnie innego punktu widzenia, niż te promowane dotychczas.

Jeśli więc choć raz przez myśl przeszło Wam pytanie jak wyglądało imperium Dariusza III, którego pokonał sam Aleksander Macedoński? Ile żon i konkubin mógł mieć taki władca? I ile wozów potrzeba było żeby je wszystkie zapakować i przewieść do innego pałacu? To jesteście we właściwym miejscu. Persowie… odpowiedzą wam na te pytania a także wiele innych, których jeszcze sobie nie zadaliście, ale obiecuje, że odpowiedzi was zaskoczą!

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Domowi Wydawniczemu Rebis

#współpracareklamowa

#współpracarecenzencka

#współpracabartrowa

Wielcy królowie Persji rządzili największym imperium starożytności, rozciągniętym od Libii po stepy Azji i od Sudanu aż po Pakistan. Stolicą ich państwa było niemal mityczne Persepolis, gdzie dynastia rządząca Persją utrzymywała pełen przepychu pałac. To tam królowie Perscy ogłaszali swoje prawa, wysyłali armie i władali multikulturowym imperium. Autor sięga do oryginalnych achemenidzkich źródeł pisząc historię starożytnego świata z perspektywy Persów.

Na historię starożytnych Persów spoglądamy najczęściej poprzez przeżycia Greków. Nie jest to spojrzenie obiektywne. Grecy widzieli w Persach zagrożenie i uważali ich za barbarzyńców. To myślenie zaszczepili wszystkim ludziom, którzy czerpią z ich dorobku kulturowego.

Jednak tym razem dzięki autorowi książki Persowie. Epoka wielkich królów mamy niesamowitą szanse spojrzeć na epokę starożytną oczami Persów. Autor w swoim monumentalnym dziele przedstawił wielowiekową historie ludu, którzy stworzył w starożytności jedno z największych imperiów. Ta książka wyróżnia się fantastyczną szatą graficzną a także wnętrzem bogatym w treść pozwalającym przybliżyć sobie perskie dzieje. Dzieje, z których współcześni Irańczycy mogą być dumni. Persowie. Epoka wielkich królów nie tylko pozwala poznać dorobek perskiego ludu, ale pokazuje, że jego historia mimochodem ma wpływ na dzieje świata.

Z pewnością nie każdy zdecyduje się sięgnąć po niniejszą pozycję, ale miłośnicy historii powinni być nią usatysfakcjonowani.

"Persowie. Epoka wielkich królów" to naprawdę ciekawa lektura, która przybliża nam losy starożytnej cywilizacji i jednego z największych imperiów.

Pomimo tego, że jest to książka historyczna, czyta się ją bardzo dobrze. Oczywiście nie jest to lektura na jeden wieczór, raczej na tydzień.

Autor pisząc ten tytuł, opierał się nie na greckich przekazach i źródłach, zazwyczaj przedstawiających Persów w złym świetle i jako barbarzyńców, ale na różnego rodzaju achemenidzkich tekstach i dziełach sztuki, odkryciach archeologicznych. Chociaż pozostał przy nazwach, imionach, zapożyczonych z greckiego, gdyż są bardziej powszechne.

To historia o powstaniu i początkach perskiego imperium oraz jego upadku. Muszę przyznać, że ta cywilizacja nigdy mnie jakoś nie zainteresowała, z tego powodu nie wiedziałam nic na ten temat. Tym bardziej zaskoczyły mnie losy tego ludu, tego jak wyglądała ich kultura i zwyczaje. Sprawdza się tutaj powiedzenie, że życie pisze najlepsze scenariusze. Jedno jest pewne, nie da się nudzić podczas tej lektury.

Podobało mi się również to, że w książce znajdują się różne zdjęcia i ilustracje, a także mapki i spisy postaci. Pomaga to poukładać sobie wszystko w głowie.

Nie jest to pozycja dla każdego, lecz jeśli interesujecie się historią to uważam, że przypadnie Wam do gustu. Ja na pewno się nie rozczarowałam.

Zdecydowanie polecam!

„Persowie Epoka Wielkich królów” to książka, której nie czyta się szybko, ani łatwo. Zawiera ona masę informacji o Persach i posiada bardzo dużo tekstu. Nie mniej jednak dla miłośników poznawania dawnych czasów, nie powinno to przeszkadzać.

Ksiażka opowiada historię Persji w trochę inny sposób niż jesteśmy przyzwyczajeni. Tutaj Persowie nie są barbarzyńcami, ale są ludem o wyrafinowanej kulturze i życiu społecznym. Na pewno był to lud potężny militarnie i gospodarczo. Byli wśród nich również ludzie uzdolnieni intelektualnie. Achemenidzcy byli koczownikami, ale również zapalonymi budowniczymi.

Autor zabiera czytelnika w podróż w czasie. Poznajemy Dariusza, Wielkiego Króla. Dowiemy się jak się ubierał? Dlaczego starożytni Grecy mieli obsesje na punkcie Persji. Kim w ogóle byli Persowie i skąd się wzięli w Iranie?

W drugiej części książki dowiemy się w jaki sposób Persowie rządzili tak rozległym państwem. Ilu bogów czcili? Ile mogli mieć żon? Czy lubili podróżować?

Widać, że autor włożył wiele pracy w napisanie tej książki. Do tej pory o Persach niewiele wiedziałam, ale dzięki tej publikacji wiem bardzo dużo. Pomimo, że jest dość obszerna, dałam się porwać i chętnie odbyłam podróż do kraju, który już nie istnieje.

Jest to bardziej książka obyczajowo - historyczna napisana w powieściowym stylu niż historyczna. Zawiera trochę inne spojrzenie na historię, pełne ciekawostek i zakulisowych wyjaśnień tworzenia historii. Czyta się ją szybko i przyjemnie.

Jako minusy policzyć należy tak naprawdę generalnie brak dokładnego opisywania wydarzeń historycznych (dlatego ta książka jest raczej dla osób, które juz historię znają i chcą poszerzyć swoją wiedzę o ciekawostki i anegdoty), oraz niestety modernistyczne podejście w temacie "złych białych ludzi piszących historię" oraz "biednych pokrzywdzonych patriarchatem kobiet, które nie mogły rozwinąć swoich skrzydeł w opresyjnym społeczeństwie". Niestety wyłażące w niektórych miejscach ideologiczne skrzywienie autora drażni podczas czytania tej skądinąd intrygującej pozycji. Stąd też moja ocena.