Pasierbica gangstera. Sacrificio. Tom 3

‘Pasierbica gangstera. Tom 3. Sacrificio’ jak sam tytuł sugeruje to 3, a zarazem ostatni tom serii ‘Pasierbica Gangstera’ autorstwa Moniki Magosik-Suchar. Seria niezwykła, która dostarczyła wiele emocji czytelnikom, kosztowała ich sporo nerwów a sama autorka nie raz łamała im serce. Zanim przejdziemy do szczegółów dwie ważne informacje. Jeśli nie czytałeś/aś poprzednich części to najpierw zacznij od nich, a potem tu wróć. Ta seria należy do tych, których nie można czytać w dowolnej kolejności, tutaj bohaterów i ich relacje trzeba śledzić od samego początku, aby wszystko było jasne. Druga informacja to taka, iż w książce, jak i całej serii znajdują się sceny erotyczne oraz motyw przepowiedni i rytuałów. Miejcie to na uwadze decydując się na lekturę.

Mając na uwadze to jak autorka poprowadziła akcję w poprzednich częściach oraz to co zapowiadała szykowałam się na niezły rollercoaster, i wiecie co ? Nic nie jest w stanie przygotować na to, co w tej pozycji się dzieje. Szok, niedowierzanie, zawód oraz taka ilość emocji, że dziw bierze, iż książce nic nie zrobiłam. Spora dawka intryg, nowe zagrożenie, kłamstwa, pożądanie, obsesje czy motyw rytuałów to tylko mały skrawek tego, co tu znajdziemy. Wszystko to opisane wspaniałym językiem. Od tej książki, ba od tej serii, człowiek nie jest w stanie się oderwać, a przynajmniej ja nie byłam w stanie. Nawet w momentach, w których ręce mi przysłowiowo opadały, ale o tym za chwilę.

Autorka stworzyła nietuzinkową i bardzo zaskakującą historię. Czytając tę część miałam momenty, że się uśmiechałam, nieliczne, ale były, najczęściej byłam w szoku oraz targała mną złość. Im dalej brnęłam, tym bardziej oczy mi się otwierały z niedowierzania i tak aż do samego końca, gdzie szczęka opadła mi na ziemię.

W tej serii mamy do czynienia ze świetnie wykreowanymi bohaterami, których nasza autorka nie oszczędza. Każdemu, kto zna serię Chiary nie muszę przedstawiać, ani nakreślać tego ile przeszła. Bardzo podziwiałam i kibicowałam tej postaci. Ukazała ogromną siłę, determinację oraz dojrzałość jak na swój wiek. Przeżyła tyle, że naprawdę było mi jej żal. W tej części widzimy jej kolejną zmianę i muszę z przykrością przyznać, że bardzo mi się nie spodobała. Stała się bardzo naiwna i przykro to powiedzieć, wykazała bardzo samolubne zachowania. Zapatrzona tylko na własny cel i tak jak jestem w stanie zrozumieć, że bardzo jej zależało na jego osiągnięciu, tak odpychanie najbliższych oraz dążenie do tego, co sprawiało wcześniej jej tyle problemów, czyli paranie się rytuałami oraz przepowiedniami mocno mnie zraziły do niej. Momentami miałam ochotę wejść do książki, mocno nią potrząsnąć i wykrzyczeć, aby się opamiętała. Nie wierzę, że to piszę, ale tym razem sama doprowadziła do krzywdy jaka ją dotknęła, przez co bardziej żal mi było Fabia niż jej. Ale by nie było, że tylko dziewczyny się czepiam, w Fabio bardzo męczyło mnie to jak stara się zamknąć Chaire w złotej klatce z dala ok najmniejszego zła. Biorąc pod uwagę ich przeszłość bardzo to rozumiem niemniej jednak momentami przesadzał. Po za tym to dalej ten sam facet, w którym nie jedna czytelniczka się zakochała. Nie mogę nie wspomnieć o nowej postaci, o której jak tylko pomyślę to od razu ciśnienie skacze mi do góry. Lady O, czyli największa intrygantka jaką widziałam, co się pojawiała w książce od razu dostawałam białej gorączki, zwłaszcza jak poznałam jej plany, z którymi nawet się nie kryła. Dawno żadna postać tak nie wytrącała mnie z równowagi i żadnej tak źle nie życzyłam. Ja już więcej nie mówię, najlepiej jak sami dowiecie się co kryje się za jej pojawieniem w książce.

Zostaje kwestia zakończenia, które zwala z nóg. Do przewidzenia było, że autorka zakończy serię z wielkim przytupem, lecz nie sądziła, że z takim. Na początku byłam zła za takie zakończenie jednak gdy myślę o tej serii tak na chłodno, to inne zakończenie nie pasowałoby tu. Pani Monika stworzyła wyjątkową i emocjonującą historię, którą tak samo zakończyła.

‘Pasierbica gangstera. Tom 3. Sacrificio’ to książke nieprzewidywalna i bardzo zaskakująca, czyli idealne podsumowanie wszystkiego, co spotkało Chiare oraz Fabio. Z całego serca polecam wszystkim, którzy nie znają tej serii, aby to nadrobić a całej reszcie która tak jak ja czekała na ten tom powiem tylko jedno – zaparzcie sobie melisę czy inne ziółka do czytania.

Chiara i Fabio przeszli razem tak wiele, że mogą być pewni swojej miłości. Tylko czy na pewno nic jej nie zagraża? Od dramatu na Sardynii minęło półtora roku. Para mieszka w Rzymie, gdzie Fabio odnosi sukcesy w polityce. Chiara natomiast nadal nie może pozbierać się po tym, co ich spotkało. Za wszelką cenę stara się ponownie zajść w ciążę. Decyduje się ostatecznie na magiczne rytuały, przez które ma ją przeprowadzić tajemnicza Lady O. Cena realizacji takiego marzenia jest jednak niezwykle wysoka. Czy młoda kobieta będzie gotowa na najwyższe poświęcenie?

Chiara i Fabio nadal mają wrogów, którzy w ukryciu czekają, aby wkroczyć do akcji i zrealizować swoje mroczne plany. Zagrożenie jest niezwykle realne, a wojna o władzę wisi w powietrzu. Czy małżonkowie mają w końcu szansę na spokojne i szczęśliwe życie?

Bohaterowie tej serii naprawdę dużo w życiu przeszli, a Autorka ich nie oszczędzała, ale dzięki temu ich historia jest tak fascynująca. Dużo kłamstw, intryg, zagrożeń i bezpieczeństw. Wróżby, czary i rytuały. Namiętność, pożądanie i gorący romans. Walka o marzenia. Poświęcenie... Czytając tę książkę nie raz byłam w szoku, byłam zła, a nawet zniesmaczona. Były chwile śmiechu, zaskoczenia, żalu i smutku.

Monika zdecydowanie potrafi rozwalić umysł czytelnika i zafundować nam prawdziwy emocjonalny rollercoaster. Tak jest i tym razem. Zakończenie trzeciego tomu Pasierbicy zdecydowanie szokuje. Nie spodziewałam się, że tak potoczą się losy bohaterów. Byłam w szoku, że tak zakończyła się historia Chiary i Fabio...

Książkę czyta się szybko. Całość napisana jest lekkim i przyjemnym stylem. Nie brakuje w niej akcji, zaskakujących zwrotów i sytuacji. Standardowo znajdziemy tu również spicy sceny. Myślę, że nie można się tu nudzić. 

Niestety nie będzie to moja ulubiona część serii. Nie tylko że względu na trudne zakończenie. Chyba nie do końca przemówiły do mnie te rytuały, czary, eliksiry i tego typu zabiegi. 

Polecam przeczytać tę część i poznać zakończenie serii opowiadającej losy młodziutkiej Chiary oraz Fabia. Moje serce w całości należy do pierwszego tomu, ale zdecydowanie wrócę jeszcze do całej serii. 🖤

Dziękuję Wydawnictwu oraz Autorce za egzemplarz. ❤️

Poprzednie dwa tomy „Pasierbicy Gangstera” wiązały się z niezapomnianymi wrażeniami, sporą dozą romantyzmu, pikanterii oraz akcji. Każdy z nich cechował się szokującym zakończeniem, który w pewien sposób łamał serce i sprawiał, że potrzeba przeczytania kontynuacji była wręcz bolesna. Dlatego nawet się nie zastanawiałam, kiedy „Sacrificio” pojawiła się w mojej ulubionej księgarni internetowej.

Seria „Pasierbica gangstera” opowiada o zakazanej miłości młodej Chiary i sporo od niej starszego, potężnego szefa mafii, który jednocześnie jest jej ojczymem. Para przeszła przez niejedno piekło, by być razem. Niestety zawsze, kiedy już się wydawało, że czeka ich świetlana przyszłość, los rzucał im pod nogi kolejne kłody.

W „Sacrificio” Chiara i Fabio wiodą pozornie szczęśliwe życie. Ona nadal prowadzi swoją fundację, a on pnie się po szczeblach politycznej kariery. Wydaje się, że oboje pogodzili się z poronieniem, którego doświadczyła Chiara podczas ataku na jej życie. Jednak zajście w kolejną ciążę staje się prawdziwą obsesją kobiety. Jest przekonana, że mąż oczekuje od niej potomka. W związku z licznymi niepowodzeniami, uznaje się za wadliwą i wiele poświęci, by uszczęśliwić Fabia. Nawet skorzysta z pomocy wróżki, wróci na znienawidzoną przez siebie wyspę i odsunie od siebie mężczyznę swojego życia.

Ta część jest równie ekscytująca jak poprzednie. W trakcie lektury pojawiło się u mnie sporo emocji. Po drodze miałam ochotę potrząsnąć Chiarą, bo zupełnie nie podobało mi się to, co wyczynia. Wcześniej wydawała mi się w miarę ogarnięta, gdy tutaj wyszła na ostatnią naiwną. Mogę jej jednak wybaczyć, szczególnie biorąc pod uwagę to, co przeszła. Będąc w temacie uczcić, przyznam Wam, że znowu uroniłam kilka łez, tym razem przy końcu. Tak to już chyba z „Pasierbicą gangstera” jest, że muszę płakać przy każdym tomie, co akurat jest na plus. Sami wiecie, że nie każdy autor potrafi poruszyć w czytelniku najczulsze struny. Monika Magoska-Suchar nie ma z tym najmniejszego problemu i tego jej gratuluję.

Dodatkowym smaczkiem jest nowa bohaterka, Orina, która wiele wprowadza do historii. Okazuje się bardzo ciekawą postacią, silnie zdeterminowaną i skoncentrowaną na celu, co czyni z niej niezwykły czarny charakter.

Powieść, choć miejscami słodka, sensacyjna, może troszkę zbyt oderwana od rzeczywistości, daje czytelnikowi kilka lekcji. Po pierwsze, nawet najsilniejsze uczucie może nie wystarczyć, jeśli w związku brak szczerości. Gdy jeden przed drugim ma sekrety, nawet w dobrej wierze, nie będzie z tego niczego dobrego Po drugie, rozmowa jest ważna. Gdyby nie zabrakło tych dwóch rzeczy w małżeństwie Chiary i Fabia, nie tak łatwo byłoby ich zmanipulować, a już na pewno rozdzielić.

Polecam „Sacrificio” każdemu, kto szuka silnych wrażeń i wielu emocji. Szczególnie spodoba się fanom romansów mafijnych ze skomplikowaną fabułą i mnóstwem intryg. Jeśli jesteście wielbicielami tego typu opowieści, ani się obejrzycie, kiedy przywitają Was ostatnie strony. Jest to też świetna propozycja na rozluźnienie po cięższym dniu. W moim przypadku zadziałała wyborowo.

Chiara i Fabio starają się wymazać z pamięci dramatyczne przeżycia przez które Chiara straciła dziecko. Usilnie chce zająć w ciążę i dać Fabio upragnionego dziedzica, lecz niestety trauma i strach paraliżują ją psychicznie. Przeszłość niestety szybko daje o sobie znać i pojawiają się osoby które chcą zniszczyć Chiare i Fabia.

Kto czyha na życie bohaterów?

Czy Chiara i Fabio doczekają się w końcu upragnionego dziecka ?

Czytając miałam w sobie tyle przeróżnych emocji, że co chwila mimowolnie padały z moich ust niecenzuralne słowa pod adresem bohaterów. Myślałam, że drugi tom rozwalił mnie emocjonalne, ale dopiero w trzecim tomie autorka pokazała jak potrafi przewrócić historię do góry nogami i zafundować prawdziwą jazdę bez trzymanki. Pojawiły się nowe postacie, nowe intrygi, dużo wróżb, zabobonów i wierzeń ludowych. Autorka w bardzo ciekawy i intrygujący sposób opisywała rytuały i seanse.

Były przeróżne emocje, był szok, było wkurzenie, była nadzieja, był uśmiech i były łzy. Ogrom emocji które towarzyszyły mi od pierwszej strony aż po zakończenie. A skoro mowa o zakończeniu to całkowicie mnie zmiażdżyło, złamało i wyrwało mi serce, ale mimo iż serce mi krwawi to kocham tą historię, kocham tą serię i mam nadzieję, że jeszcze usłyszymy o bohaterach.

Gorąco polecam

Chiara oraz Fabio od półtora roku mieszkają w Rzymie, gdzie mężczyzna rozwija się jako polityk. Chiara nie potrafi się pogodzić z utratą dziecka i za wszelką cenę pragnie zajść w ciąże, niestety wszystkie próby kończą się niepowodzeniem. Tajemnicza Lady O. oferuje dziewczynie pomoc, jednak jej stawka będzie wysoka.

"Pasierbica gangstera 3" to niestety ostatnia część serii z którą przyszło mi się już pożegnać, ale to ona najbardziej wytargała mnie emocjonalnie. Byłam zła na wszystkich, każdego zwyzywałam. Każdy z bohaterów ponosił winę za to co się tutaj wydarzyło, ale najbardziej oberwało się Chiarze, która w tej części zaskoczyła mnie najbardziej. Przeraziła mnie jej głupota oraz naiwność, chęć posiadania dziecka zaślepiła nawet jej miłość do Fabia. Na jej własne tak naprawdę życzenie odsuwała się od niego, pozwoliła sobą manipulować i Lady O. (która swoją drogą nieźle namieszała) mogła z nią robić co tylko chciała. Niestety w tej części Chiara straciła w moich oczach, znienawidziłam ją za to, co wyprawiała, jej myślenie było iracjonalne. Wielokrotnie miałam ochotę nią potrząsnać i sprowadzić na ziemię, bo chyba była w zupełnie innym świecie i nie docierało do niej to co się dzieje i to z jej winy. Momentami zachowywała się trochę jak zbuntowana nastolatka i nie pasowała mi w tej części do Fabia, który pomimo zadanych przez nią ciosów, wciąż ją kochał równie mocno, a ja mimo wszystko im kibicowałam. Monika udowodniła, że pragnienie czegoś może zmienić nasze postępowanie i uwierzymy w coś przed czym wcześniej się wzbranialiśmy. W "Pasierbica gangstera 3" magia oraz wróżby przejęły kontrolę nad wszystkim.

Autorka w ogóle nie szczędziła bohaterów, wręcz przeciwnie. Kolejne intrygi i chęć zemsty niespodziewanych osób sprawiły, że nie byłam w stanie oderwać się od lektury. Działo się, oj działo. Chciałam się jak najszybciej dowiedzieć, czy bohaterowie zaznają w końcu upragniony spokój i będą żyli długo i szczęśliwie, ale jak się okazało, to byłoby zbyt piękne, a Monika nie przyjmuje takich zakończeń. Ksiażkę odłożyłam z ogromnym bólem serca i łzami w oczach, to nie tak przecież miało być 😟 Polecam!

„Nadszedł czas, by zdecydować, co jest warte największego wyrzeczenia”

Fabio i Chiara przeszli już wiele ciężkich prób, i mogliby podejrzewać, że już wszytko za nimi, że teraz przyszedł czas na spokojne życie w miłości. Niestety byli w ogromnym błędzie. Bo nadchodził nad nich kolejny huragan, który tym razem przyniesie ze sobą nie tylko ból, ale i śmierć. Pragnienie posiadania dziecka spędza kobiecie sen z powiek, nie pogodziła się z tym, co wydarzyło się na Sardynii. Skoro lekarze nie mogli, jej pomóż, tylko mówili, że potrzeba jej czasu, postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i poszukać pomocy u wróżki. To nie mądre posunięcie przyniesie ze sobą spełnienie marzenia, ale i ból. Bo każda przysługa ma swoją cenę, a ta może okazać się wysoka. Czy sny, które im się śniły, spełnia się?



Poprzednimi dwiema częściami byłam zachwycona, one wręcz same się czytały. Z tą miałam niekiedy problem, a to przez dziecinne zachowanie Chiary. Doprowadzała mnie do irytacji i podnosiła ciśnienie. Dawała sobą manipulować i nie zauważyła tego, do czego może to wszystko doprowadzić, a gdy się zorientuje, będzie już za późno, bo wpadnie w ręce wroga. Od pierwszej części mamy do czynienia z magią, czarami, wróżbami i klątwami, ale w tej jest ich jeszcze więcej. I to, co działo się przez nie i pod ich wpływem sprawiało, że miałam mieszane uczucia podczas czytania, ale nie potrafiłam się oderwać od niej. To jak bardzo ktoś chciał ich zniszczyć i rozdzielić było niewyobrażalne i w imię jakiejś przepowiedni i słowom jednej chorej osoby, bo to, co się działo nie było jej na rękę. Czytałam i nie wierzyłam w to, co tam się działo, miałam ochotę obojgu przywalić i to tak porządnie, żeby w końcu przejęli na oczy. Złość i irytacja mieszały się z ciekawością. Monia szargałaś mi nerwy i wystawiłaś moją cierpliwość na próbę, ale i tak Cię uwielbiam. I to zakończenie, które wbija w fotel i łamie serce, ale nie zmienia to faktu, że pasuje idealnie i dopełnia całość. Tak, napisała to osoba, która nie znosi takich zakończeń, a tu było ono takie naturalne i wręcz potrzebne.

"PASIERBICA GANGSTERA 3" SACRIFICIO MONIKA MAGOSKA - SUCHAR

Główna bohaterka Chiara doprowadziła mnie do obłędu, byłam wzburzona jej wyborami, chciało mi się krzyczeć: kobieto, ależ Ty jesteś naiwna. Akcja toczyła się szybko, a każdy kolejny rozdział dodawał cegiełkę do obojętności by w końcu powstał mur po między Chiarą, a Fabio. Czy zatem ich miłość przetrwa przeciwności losu? Czy będą potrafi na nowo sobie zaufać?

Chiara i Fabio doświadczyli wspólnie wiele złych momentów, nieakceptację przez rodzinę, pożar, małżeństwo z obowiązków i strata dziecka. Wydawać by się mogło, że teraz będzie i żyli długo i szczęśliwie. Niestety Chiara uczepiła się jednego pragnienia, nie patrząc na koszty i konsekwencje, bo jej psychika powinna odpocząć w ramionach kochającego męża. Niestety kobieta została zmanipulowana, a jej decyzja przysporzyła kolejnych problemów.

Fabio lekko mnie zawiódł nie walczył, poddał się, uległ pokusie, stał się mniej czujny. Pochłonęła go polityka - myślał, że już nic im nie zagraża. Tych dwoje gdzieś się zagubiło, zabrakło szczerości i rozmowy.

Tymczasem ktoś ich bacznie obserwuje i czeka na dogodny moment by w nich uderzyć, wprowadza zamęt i realizuje swój plan zniszczenia. Czy uda mu się go zrealizować?

Końcówka to totalny szok i niedowierzanie, takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam, czuję odrętwienie i jest mi żal. Nadchodzą kolejne pytania... No cóż nie zawsze dostajemy od autorów to co byśmy chcieli, ale to nie znaczy, że to rozwiązanie mi się nie podobało, jest inne od mojego wyobrażenia. Kto wie może kiedyś doczekamy się kontynuacji moich spostrzeżeń?

#MONIKAMAGOSKASUCHAR #PASIERBICAGANGSTERA3 #SACRIFCIO #NIEGRZECZNEKSIAZKI #WYDAWNICTWOKOBIECE

Po dwóch tomach tej serii miałam prawo się bać kolejnych pomysłów mojej kochanej Moniki, modliłam się w duszy, żeby dała im żyć spokojnie, ale oczywiście nikt mnie nie wysłuchał. 😂

Półtora roku po wydarzeniach w Sardynii, Chiara i Fabio mieszkają w Rzymie. Fabio stara się sprostać nowym obowiązkom, Chiara nie doszła jeszcze do siebie po tragedii, która ją spotkała. Nie może zajść w ciążę, bardzo się starają, ale niestety bez powodzenia. Ratunkiem może się okazać magiczny rytuał, który proponuję przeprowadzić tajemnicza kobieta o imieniu Oriana. Jednak każdy rytuał wymaga ofiary. Kogo Chiara poświęci? Jaki udział będzie miał w tym Fabio? Czy ich związek zazna w końcu spokoju? Jakie niebezpieczeństwa czyhają na nich, pomimo tylu przeżyć?

Magia, poświęcenie, niedomówienia i wiele zwrotów akcji sprawiły, że kolejną część przeczytałam w jeden wieczór. Znowu nie zawiodłam się jeśli chodzi o ilość emocji i momentów przy których szybciej bije serce.

Ta seria mafijna całkowicie niszczy schematy. Pozwala przenieść sie nie tylko w mafijny świat, ale też wiara duchowa ma tutaj wielką rolę, intryguje. Nie ma typowej relacji jak w innych historiach, nic tutaj nie można wziąć za pewnik. Rodziny jakie stworzyła autorka są niebezpieczne, dziwne i nieprzewidywalne. Napędza ich zemsta, chęć władzy i przetrwania. Potrafią się posunąć do wszystkiego, nie patrząc na ofiary.

Jak w każdej książce autorki, nie da się nic przewidzieć, a już na pewno nie można nikomu ufać. Bohaterowie pomimo tego, że stali się bardziej dojrzali, ostrożniejsi nadal pragnęli stabilizacji i możliwości uszczęśliwiania siebie nawzajem. A cena ta była wysoka, o czym się niestety przekonali. Fabio chciał przychylić jej nieba, ale myślę, że w pewnym momencie ta troska o nią przyćmiła wszystko inne, już nie był tak czujny.

Chiara na pewno za dużo przeszła, te zaufanie między nimi niby było, ale coś nie do końca grało. Jej zachowanie bardzo mnie zdziwiło. Za dużo zła się wydarzyło, zbyt wiele razy była w niebezpieczeństwie. Lawina rożnych zdarzeń nadszarpnęła ich związek i można było to odczuć. Ale kibicowałam im, miałam nadzieję, że te słońce w końcu się pojawi i wszyscy będą żyć długo i szczęśliwie.

Bohaterowie poboczni nadają świeżości, dzieje się coś nowego, wielu z nich popełnia błędy. Nawet ci, których nie powinno być - wyskakują i mieszają. Ale dzielnie czekałam aż ktoś w końcu zrobi z nimi porządek i przestaną mnie denerwować.

Akcja toczy się fajnym tempem, a ja z ciekawością przerzucałam kartki szukając odpowiedzi. Wielowątkowość to kolejny plus, rozdziały są krótkie, z wielu perspektyw, ta książka czyta się sama, ale to już żadna nowość.

Kiedy czytam kolejny tom jakiejś serii jestem ciekawa, czy autor stanie na wysokości zadania i nie znudzi mnie kolejnymi intrygami, kolejną ilością wydarzeń, czy kolejna książka będzie równie dobra? Tutaj oczywiście nie ma mowy o tym, że się zawiodłam. Każdy tom wprowadził mnie w losy bohaterów, tak, żebym chciała więcej. Jak i w Pasierbicy 3 pojawiło się wiele nowych smaczków, a autorce pomysłów nie brakuje, o czym przekonałam się już nie raz.

Ta seria złamała mi serce wiele razy, ta miłość tutaj między nimi jest tak prawdziwa i skomplikowana aż do bólu. Na koniec czułam się taka wyprana z życia. Potrzebowałam chwili, żeby dojść do siebie. Przywiązałam się do bohaterów. Monia stworzyłaś cudowną serię, która wyróżnia wiele cech. Serca łamać też potrafisz. Gratuluję i nadal jestem zła. 🫡

Monika Magoska-Suchar już nie raz pokazała czytelnikom, że potrafi ich zaskoczyć i wyprowadzić na manowce. W pierwszym tomie działo się wiele, poznaliśmy bohaterów i włoską mafię. Drugi tom był tomem walki, intryg i ciągłej akcji. Jaki jest tom trzeci? Jeszcze całkiem inny. "Sacrificio" to przede wszystkim historia Chiary. Jej ból, marzenia i decyzje, które zaważą na losie całej rodziny. Tym razem mafia schodzi na drugi plan, chociaż walki i intrygi nadal są obecne. Jednak wszystko jest idealnie wyważone. Nie czuć nudy, ani przytłoczenia ilością akcji. Wszystko gra i układa się w całość jak puzzle. Pojawia się za to więcej magii, która w poprzednich tomach była tylko muśnięta. W "Sacrificio" jest jej naprawdę sporo. A magia w połączeniu z intrygami to mieszanka wybuchowa, która eksploduje w najmniej oczekiwanym momencie. Wpływa to bardzo na bohaterów, którzy przecież mieli sobie w końcu na spokojnie żyć. Ale spokój byłby nudny, co nie? 😁 Więc Chiara postanowiła namieszać.Chyba wam tego nie mówiłam, ale nie znoszę tej dziewuchy. A w trzecim tomie jeszcze bardziej, ale to co ona wyprawia, jak się zachowuje sprawia że "Sacrificio" jest jeszcze lepsze. Sprawia, że nie można się oderwać od tej historii, bo chce się jak najszybciej poznać koniec.

Trzeci tom serii Pasierbica Gangstera to jej zamknięcie, więc i zakończenie musi być z przytupem. Czy takie było? Oj tak, zdecydowanie. Kocham Monikę za taki koniec. Ale wiem, że część czytelników zareaguje zgoła inaczej. Ale to właśnie takie zakończenie pasuje najbardziej do całej serii. Od pierwszego tomu czekałam na ten moment i w końcu nastał. 😁 Dzięki Monia 💋

Polecam wam całą serię, bo jest naprawdę wyjątkowa wśród tych dziesiątek mafijnych historii.

Pierwszą część pokochałam i patronowałam z dumą.

Druga złamała mi serce, posklejała je i znów złamała.

Trzecia... Trzecia jest idealnym, chociaż bolesnym dopełnieniem trylogii.

Półtora roku po potwornym starciu z Giulią, skryty pod maską Fabio i Chiara z raną w sercu próbują wieść normalne życie. Niestety autorka nie daje im żyć długo i szczęśliwie.

W tym tomie jeszcze później polubiłam Fabia. Jego postawa na kartach książki chociaż różnorodna to zawsze przemyślana i prawdziwa.

Chiara mnie deczko wkurzała. Była naiwna i dała manipulować sobą jak marionetką. Ale też rozumiem jej zachowanie. Jej pragnienia i oddanie wszystkiego, by ...( a to sami doczytacie co). Nie działała w pełni świadomie.

Pojawia się nowa bohaterka. Lady O. I kurczę blade polubiłam ją 😎 Monice udało się świetnie wykreować jej postać.

Kolejny wciągający tom. Kolejny rollercoaster emocjonalny. Nie wiesz, na co natrafisz na kolejnej stronie.

Monika manipuluje losami bohaterów i sercami czytelników. Na zmianę klejąc je i miażdżąc. Daje nadzieję, by z premedytacją powalić na kolana.

Miłość jest piękna. Zazdrość brutalna. Mafia ma równie silne więzy co rodzina. Gorzej, gdy zaczynają się one łączyć.

Zakończenie, za które mam ochotę 🤬🤬🤬 no , nieładnie potraktować Monię 😂 było potrzebne. Ta seria nie mogła być cukierkowa, słodka. Gorzka jak zioła Giulii, piękna jak rysunki Chiary i z bliznami, jak te noszone przez Fabio.

Ta seria aż PROSI SIĘ O KONTYNUACJĘ z perspektywy pewnej osoby z epilogu 😍

Ucztą dla zmysłów była burzliwa i piękna historia miłości Chiary i Fabia. Będzie mi już na zawsze bliska.

Moniu. Dziękuję. Dziękuję za każdy tom i za całokształt. Za morze łez, światełko nadziei i miłość, która jest silniejsza niż śmierć.

Najlepsza mafijna trylogia!

Od dramatycznych wydarzeń na Sardynii minęło już półtora roku. Chiarze udało się (a przynajmniej tak jej się wydaje) odsunąć Fabia od świata mafijnego, który mężczyzna zamienił na świat polityki. W czasie, gdy on osiąga kolejne sukcesy, ona cierpi w samotności. Chiarę boli strata dziecka, ale jeszcze bardziej niepokoi fakt, iż mimo ogromnych starań nie może zajść w kolejną ciążę. Popada na tym punkcie niemalże w obłęd. Desperacko chwyta się każdego nowego sposobu, który może dać jej upragnione szczęście. Tak trafia na Lady O. Wróżkę, która zapewnia dziewczynę, że jest w stanie przeprowadzić rytuał, który sprawi, że zajdzie ona w ciążę. Jest jednak jeden warunek. Chiara musi dać duchom coś w zamian…

Czy dziewczyna okaże się tak zdesperowana, że poświęci kogoś, kogo kocha najbardziej?

W czasie, gdy nad małżeństwem Chiary i Fabia wiszą ciemne, burzowe chmury, gdzieś daleko są ludzie, którzy nadal życzą im źle. Zagrożenie jest na tyle poważne, że grozi wojną, której oboje woleliby uniknąć.

Czy Chiara i Fabio uwolnią się w końcu od wiszącej nad nimi klątwy.

Uwielbiam książki, w których miesza się świat duchów, wierzeń ze światem realnym. Już, biorąc do ręki pierwszą część „Pasierbicy” wiedziałam, że to nie jest typowy romans mafijny, że jest to coś zupełnie innego, niż wszystko, co do tej pory czytałam. Cała trylogia poprowadzona jest w takim właśnie klimacie, co dla mnie jest czymś absolutnie genialnym. Właśnie za to pokochałam tę serię najbardziej. W jednej części pasierbicy mamy tej magii mniej, w innej więcej, ale to właśnie w trzecim tomie Monika podaje tak dużą jej dawkę, że nadal ciężko mi się otrząsnąć.

Nie mogło zabraknąć oczywiście elementów zaskoczenia. Wątek z Paulem – mistrzostwo świata. Akcja z długopisem – totalny szok. No i to zakończenie… Ołtarz, który dał czemuś początek i tam się coś zakończyło. Łezka się w oku zakręciła.

Czytając tę książkę zwyzywałam Chiarę jak nigdy dotąd. W tej części różnicę wieku między nią a Fabiem czuć było najbardziej. Wiele zachowań Chiary można nazwać dziecinnymi. Zaślepiona obsesyjną wręcz chęcią posiadania dziecka stała się tak podatna na manipulacje, że to aż boli. Nie potrafiłam jednak długo się na nią złościć w zamian wszystkie złe emocje przelewałam na Orianę. Tę wstrętną, perfidną manipulantkę, która owinęła wokół palca dosłownie wszystkich.

Kochani, nie zdradzę już nic więcej. Musicie poznać tę historię sami, najlepiej zaczynając od początku. Ze swojej strony powiem, tylko że Sacrificio jest doskonałym zwieńczeniem całej trylogii. Jestem pewna, że jeszcze wrócę do tej serii.

Polecam gorąco